Μπορεί κάποιος να αλλάξει στοιχεία του χαρακτήρα του με τον καιρό;

[Absent Minded]

Γνωρίζεις ένα άτομο. Σε γενικές γραμμές είναι καλός υπάρχουν όμως και διάφορα στοιχεία τα οποία είναι ενοχλητικά για σένα. Τα στοιχεία αυτά έχουν να κάνουν με τον χαρακτήρα του, με τον τρόπο που μιλάει, που συμπεριφέρεται κλπ. Είναι πολύ σημαντικά αλλά λες ότι θα κάνω υπομονή και θα προσπαθήσω να αποδεχτώ (εάν μπορώ) ή θα προσπαθήσω να του επισημάνω πιστεύοντας ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Το ερώτημα είναι υπάρχει περίπτωση κάποιος να αλλάξει τον χαρακτήρα του για χάρη μιας σχέσης; Πόση αναμονή μπορεί να κάνει κάποιος περιμένοντας για αυτή την αλλαγή;
Επίσης είναι δίκαιο να το κάνεις αυτό σε κάποιον, δηλαδή να περιμένεις να αλλάξει αυτό που είναι για σένα;
Ελπίζω να βγαίνει κάποιο νόημα από το ερώτημα μου και να μπορέσετε να με βοηθήσετε να λύσω αυτό το γρίφο. Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας και καλώς σας βρήκα

ΥΓ: Και ένα ενδιαφέρον άρθρο https://ezinearticles.com/?Can-You-Change-a-Man?&id=38339

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Προσωπικά θεωρώ πως δεν έχεις δικαίωμα να απαιτήσεις την οποιαδήποτε αλλαγή. Τον ερωτεύτηκες γι' αυτό που είναι υποτίθεται. Όπως κι εκείνος δεν έχει δικαίωμα να ζητήσει κάτι αντίστοιχο.
Φυσικά ήρεμη κι ευγενική συζήτηση πως κάτι σ' ενοχλεί μπορείς να κάνεις. Αλλά αν αφορά βασικό στοιχείο του χαρακτήρα του άλλου, δεν ξέρω και πόσο νόημα θα είχε, αφού οι άνθρωποι δύσκολα αλλάζουν βασικά στοιχεία τους.. Μου πήρε πέντε χρόνια να το συνειδητοποιήσω. Πλέον αν κάποιου ο χαρακτήρας δεν με εμπνέει για παραπάνω, όσο καλός κι αν είναι κατά τα άλλα, παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω. Όχι γιατί είμαι ψυχρό κάθαρμα που δεν νοιάζεται, αλλά γιατί αν μείνω ή εκείνος ή εγώ θα γίνουμε δυστυχισμένοι συμβιβαζόμενοι σε κάτι που δεν μας καλύπτει και που δεν μπορούμε στην ουσία να αλλάξουμε..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Absent Minded]

kajira είσαι ένα ψυχρό κάθαρμα που μου τα λες αυτά
Μου κατέστρεψες όλες τις ελπίδες. Έπρεπε να πεις ναι ο άνθρωπος αλλάζει ή κάτι τέτοιο.
Πέντε χρόνια όμως; Εσύ πια πλευρά ήσουν η "Θα σε αλλάξω θα δεις" ή η "Ναι μπορώ να αλλάξω υπομονή"; Και γιατί σχεδόν πάντα σε μια σχέση θα γίνουν τέτοια λάθη; Όλες οι σχέσεις είναι σχέσεις στις οποίες θα πρέπει να συμβιβαστείς με κάτι;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Φυσικά και θα συμβιβαστείς σε μία σχέση. Δεν γίνεται αλλιώς. Αλλά πρέπει να ζυγίσεις που αξίζει να συμβιβαστείς και που όχι. Κι αν μιλάμε για βασικά στοιχεία, κατ' εμέ δεν αξίζει.
Στο παράδειγμα που σου έθεσα εγώ ήμουν η "ελπίζω να αλλάξεις ή να αλλάξω εγώ και να πάθω μετάλλαξη γιατί αλλιώς δεν βγαίνει". Ε μετά που το σκέφτηκα κι άλλο σκέφτηκα πως δεν πρέπει να περιμένουμε να αλλάξουμε ή εμείς ή ο άλλος για να είμαστε μαζί καλά κι όχι απλά να είμαστε. Όχι σε βασικά σημεία μας έστω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Absent Minded]

Και πέντε χρόνια μετά δεν ήταν απογοητευτικό αυτό;
Τι δεν άλλαζε αν επιτρέπεται; (είμαι ο μικρός αδιάκριτος σε παρακαλώ πες τα μου όλα είμαι εχέμυθος )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Αχαχαχαχα. Είχαμε απλα διαφορετική αντιληψη των πραγματων και του τι θελουμε απο μια σχεση. Εκεινος ηταν πιο συντηρητικος και προγραμματισμενος, εγώ πιο ανοιχτομυαλη και χυμα. Εκεινος ονειρευοταν οικογενεια με Κυριακατικες συναντησεις με τα πεθερικα του/μου, εγω ονειρευομουν οικογενεια με Κυριακές χυμα κι ο,τι βγει. Δεν μπορω βασικα να σου εξηγησω πιο πολλα, ο,τι καταλαβες καταλαβες. Πσντως κατα τσ σλλσ ητσν εξαιρετο παιδί, καταπληκτικος συντροφος, απλως οι διαφορες μας με εκαναν πολυ επιφυλακτικη για την υπαρξη μελλοντος μεταξυ μας..
Δεν απογοητευτηκα παντως. Εμαθα πολλά στο μεταξυ και απο εκεινον και απο την σχεση μας
Κι αλλωστε τον αγαπουσα και τον αγαπάω ακόμα. Απλα δεν ταιριάζαμε σε επιπεδο ερωτικης σχεσης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Absent Minded]

Ναι νομίζω κατάλαβα. Σου την έδινε η μάνα του
Εσύ λοιπόν έφτασες σε ένα σημείο που αναγκάστηκες να τα σκεφτείς αυτά αφού θα έπρεπε να δεις τι θα κάνεις με το μέλλον (πρέπει να κάνουμε και απογόνους ντε) και τότε είπες εγώ δεν θέλω να κάνω απογόνους με τον συγκεκριμένο γιατί θα με τα ζαλίζει τις Κυριακές, reasonable. Πάντως περίεργα μου τα λες... "τον αγαπούσα και τον αγαπάω" , "δεν ταιριάζαμε σε επίπεδο ερωτικής σχέσης" . Για το πρώτο: γιατί τον αγαπάς; Για το δεύτερο: γιατί μόλις ακούω ερωτική σχέση μου έρχεται στο μυαλό το σεχς και ούχι οι Κυριακές; Πονηρούλα
Εγώ πάντως θα απογοητευόμουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Το πιο εύκολο πράγμα είναι να αλλάξει ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου
Αν όμως το θέλει ο ίδιος κι όχι η σχέση του
Αν εγώ εντοπίσω ότι κάτι στο χαρακτήρα μου είναι λάθος, το πιο εύκολο είναι να το αλλάξω... λέω στον εαυτό μου "ουψ! αυτό είναι χαζομάρα, δεν θα το ξανακάνω" κι απλά δεν το ξανακάνω...

Το να ζητάς απ τον άλλον να αλλάξει για χάρη της σχέσης είναι άδικο
Εσύ (όχι εσύ προσωπικά) θα άλλαζες για χάρη της σχέσης σου κάτι το οποίο δεν σου φαίνεται εσένα άσχημο/κακό?

Οι πιο αποτυχημένες σχέσεις είναι αυτές που λένε, δεν πειράζει, θα αλλάξει...θα κάνω υπομονή... θα θα θα...
Και τελικά φτάνει μια μέρα έκρηξης που πλέον δεν αντέχεις άλλο, κι όχι μόνο αυτό, αλλά κατηγορείς και τον άλλον που δεν άλλαξε!

Φυσικά και δεν υπάρχει περίπτωση να βρούμε έναν άνθρωπο που θα μας κάνουν όλα όσα έχει πάνω του (είναι εξαιρετικά σπάνιο αυτό) αλλά κοιτάμε να δούμε αν αυτά που δεν μας κάνουν είναι πράγματα ουσιώδη ή επουσιώδη
Τι είναι αυτό που σου αρέσει? είναι πραγματικά κάτι που παρόλο που σε εκνευρίζει ίσως μπορείς να ζήσεις με αυτό ή είναι κάτι τόσο σημαντικό που σε βάθος χρόνου θα σε φέρει στα όρια σου?
Αυτό είναι το κριτήριο...
Κι όχι, δεν ζητάμε απ τον κόσμο να αλλάξει για χάρη μας... είναι πολύ εγωιστικό και εγωκεντρικό
Συζητάμε όμως και βλέπουμε... ίσως το άτομο δει ότι όντως χρειάζεται να αλλάξει αλλά όχι για χάρη σου αλλά για λογαριασμό του

Στο πέρασμα του χρόνου, να μην μπορεί ποτέ κανένας να σου πει "Εγώ για σένα άλλαξα...."
Πως αναλαμβάνεις τέτοια ευθύνη? Να αλλάξει κάποιος για σένα?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bill_1992]

Σε μια σχέση πρέπει να υπάρχουν συμβιβασμοί και απ'τις δύο πλευρές.Δε γίνεται να μας αρέσουν όλα στον άλλο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Συμφωνώ με ΚουΕ. Αν θέλεις ο ίδιος να αλλάξεις τότε ναι μπορείς.

Αν κάνεις συμβιβασμούς γιατί ο άλλος θέλει τότε το μόνο που θα γίνει είναι να φτάσει η στιγμή που και οι δύο θα "σκάσουν".
Υπάρχει ένας άνθρωπος εκεί έξω [sic] τον οποίο αγάπησα πολύ και ίσως βαθιά μέσα μου τον αγαπάω ακόμα. Τον ερωτεύτηκα για αυτό που ήταν, που ήταν κάτι τελείως διαφορετικό από μένα [από τα πιο απλά: τι θα κάνουμε το βράδυ] μέχρι πιο ..πολύπλοκα [τη θεώρησή του για τη ζωή γενικώς]. Προσπάθησα και εγώ να προσαρμοστώ σε αυτό που ήταν, αλλά και εκείνος σε αυτό που ήμουν εγώ. Το παλέψαμε 1.5 χρόνο. Δεν τα καταφέραμε. Η διαφορετικότητά μας έβγαινε συνέχεια και καταλήξαμε να τσακωνόμαστε λες και είμαστε εχθροί. Ούτε εγώ μπορούσα να αλλάξω, μόνο και μόνο επειδή το ήθελε αυτός, αλλά ούτε και εκείνος, μόνο και μόνο επειδή το ήθελα εγώ. Απλώς δεν γινόταν...

Αν ρωτάς λοιπόν για "απλά" πράγματα, όπως... να βάζει τα άπλυτα στον κάδο, να πλένει τα πιάτα, να σταματήσει να βωμολοχεί, να μάθει να τρώει με μαχαιροπήρουνα ακολουθώντας τους κανόνες του savoir vivre... Ναι... φυσικά και μπορεί να αλλάξει. Και ναι, είναι εύκολο και δεν τον/την ζορίζει κιόλας και ναι υπάρχει ελπίδα...

Αν ρωτάς αν μπορεί να αλλάξει σε πράγματα που είναι ο χαρακτήρας του [απλοϊκό παράδειγμα αυτό που έδωσε η Kajira... εσύ να θέλεις να ...φας την Κυριακή με τα "πεθερικά" και ο άλλος να πάρει το τραίνο για Θεσ/νίκη χωρίς πρόγραμμα]... πλέον πιστεύω πως, δυστυχώς ή ευτυχώς, όχι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Absent Minded]

Αχα! Άρα λοιπόν αν είναι μικρά τα πράματα που μας χωρίζουν τότε μπορούμε να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε λίγο και ο ένας και ο άλλος για το καλό της σχέσης μας. Το κακό όμως είναι ότι μερικές φορές τα μικρά πράγματα συσσωρεύονται και ενώ κάποτε ήταν απλώς μικρά κάποια στιγμή γίνονται ένα βουνό. Απελπισία

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Ναι νομίζω κατάλαβα. Σου την έδινε η μάνα του
Εσύ λοιπόν έφτασες σε ένα σημείο που αναγκάστηκες να τα σκεφτείς αυτά αφού θα έπρεπε να δεις τι θα κάνεις με το μέλλον (πρέπει να κάνουμε και απογόνους ντε) και τότε είπες εγώ δεν θέλω να κάνω απογόνους με τον συγκεκριμένο γιατί θα με τα ζαλίζει τις Κυριακές, reasonable. Πάντως περίεργα μου τα λες... "τον αγαπούσα και τον αγαπάω" , "δεν ταιριάζαμε σε επίπεδο ερωτικής σχέσης" . Για το πρώτο: γιατί τον αγαπάς; Για το δεύτερο: γιατί μόλις ακούω ερωτική σχέση μου έρχεται στο μυαλό το σεχς και ούχι οι Κυριακές; Πονηρούλα
Εγώ πάντως θα απογοητευόμουν.

Δεν θα μπορούσες όμως να έχεις καταλάβει πιο λάθος
Δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα με την μάνα του, ούτε ήθελα εγώ γάμο και εκείνος όχι (θα έλεγα πως εκείνον τον "έκαιγε" πιο πολύ να κάνει παιδιά μαζί μου). Εγώ απλά ήμουν όπως ήδη είπα αυθόρμητη και δεν είχα μεγαλώσει τόσο κοντά στην οικογένειά μου όσο εκείνος (είμασταν πολύ κοντά κι εμείς αλλά δεν μας ενδιέφερε αν θα βρισκόμαστε 3 φορές την εβδομάδα ή καμία), ενώ εκείνος ήταν πιο πολύ του "κάνω όσα πρέπει να κάνουν τα ζευγάρια που είναι επίσημα μαζί", γεγονός που εμένα με έπνιγε γιατί ένιωθα πως ξαφνικά έπρεπε να γίνω μια άλλη..
Κι όσο για το πως είναι δυνατον να τον αγαπάω ακόμα, να σου πω πως α) η αγάπη άπαξ και υπάρξει βασικά δεν φεύγει, β) δεν φτάνει μόνη της για να διατηρήσει μια ερωτική σχέση σε καλά επίπεδα. Αν είσαι η μέρα με την νύχτα με τον άλλον, όσο και να τον αγαπάς, απλά δεν μπορείς να προσαρμόσεις την καθημερινότητά σου σε ρυθμούς που θα ικανοποιούν και τους δύο, οπότε ο ένας οπωσδήποτε καταλήγει δυσαρεστημένος (ή και οι δύο, που είναι το συνηθέστερο).
Το θέμα είναι σε μια σχέση να αντέχεις και τα αρνητικά του άλλου, αν όχι και να τα γουστάρεις κιόλας παρόλο που σε ενοχλούν..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Absent Minded]

Χμμμ ναι. Εγώ γιατί αυτά δε μπορώ να τα σκεφτώ; Πρέπει να έχεις ζήσεις κάτι τέτοιο για να καταλάβεις; Είμαι αθεράπευτα βλάκας; Για κάποιο βλαμμένο λόγο δε μπορώ να νοιώσω πράγματα αν πρώτα δε με έχουν αγγίξει. Συμβαίνει γενικά ή εχώ πρόβλημα; ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ;! :S
ΥΓ: Υπάρχει κάποιο ποστ εδώ κοντά να δω για ποιο λόγο η σκλαβειά είναι ο καίει;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Δεν καταλαβαίνω τι ρωτάς..
Τι εννοείς δεν μπορείς να νιώσεις πράγματα αν πρώτα δεν σε έχουν αγγίξει;ς Και τι δεν μπορείς να σκεφτείς; Πως αγαπάς κάποιον κι όμως δεν μπορείς να βρεις άκρη για να είσαι μαζί του;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Absent Minded]

Ακριβώς πως γίνεται να αγαπάς κάποιον αλλά αυτό να μην είναι αρκετό;
Έχω κάνει πολλά λάθη στο παρελθόν και έχω κρατήσει ένα χαρακτήρα λάθος και προσβλητικό. Παραδόξως έγινε ανεκτή αυτή μου η συμπεριφορά μέχρι μια μέρα όπου όλα αυτά μου τα πέταξε στη μούρη. Τώρα πασχίζω να βρω μια λύση να κάνω κάτι για να αλλάξω τα πράγματα αλλά είναι πολύ δύσκολο τη στιγμή που έχω κάνει ήδη τόσα, άσχημα. Θέλω να πω ότι δε θεωρώ σωστό να πω ξέρεις αυτά τα πράγματα τα έλεγα μια φορά και ένα καιρό πάει πέρασε ξέχνα το (πράγμα το οποίο έκανα) . Πως μπορώ τώρα να πάρω πίσω όσο άσχημα έχω πει και έχω κάνει; Μπορώ να πω ότι άλλαξα και δε θα το ξανά φερθώ έτσι. Μπορώ να ζητήσω συγνώμη. Είναι όμως τίποτα από αυτά αρκετό όταν έχεις καταφέρει τον άλλον να σκέφτεται όσα έχεις πει και έχεις κάνει και να βράζει; Τι λύση θα μπορούσε να δοθεί σε ένα τέτοιο πρόβλημα;
Μάλλον βγαίνω εκτός θέματος και τα λέω λίγο μπερδεμένα...
Όσο για το ότι δε μπορώ να νιώσω πράγματα όταν δε με αγγίζουν εννοώ πως αν μου έλεγες πριν κάποιο καιρό ότι χώρισες θα έλεγα "ε και;" . Δε θα αισθανόμουν τίποτα δε θα σκεφτόμουν τίποτα δε θα μπορούσα να σε βοηθήσω ούτε να σκεφτώ τη θέση που βρίσκεσαι. Πολλά πράγματα τα αντιμετωπίζω με απάθεια και γελοιότητα μέχρι να μου χτυπήσουν την πόρτα και να μου πουν ότι "Ήσουν και πολύ...". Δε νοιώθω :/

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Προφανώς μιλάς για κάποια πολύ συγκεκριμένη κοπέλα που της φέρθηκες άσχημα, σε χώρισε κι εσύ την θες πίσω, αλλά θεωρείς πως δεν πρόκειται να σου συγχωρήσει όσα της έκανες..
Δεν ξέρω τι να σου πω σε αυτό, δεν ξέρω τι της έκανες και λες πως δεν θα σε δεχόταν πίσω με τίποτα, απλά ξέρω πως αν μιλά η καρδιά πολλές φορές πείθει και τους πιο άπιστους. Θέλω να πω με αυτό πως αν της δώσεις ΠΟΛΥ χρόνο να σε τσεκάρει και είσαι εκεί για εκείνη όπως πρέπει ίσως κάποτε σε συγχωρήσει. Αν δεν δοκιμάσεις πάντως, οπωσδήποτε δεν θα αλλάξει τίποτα.
Και τελικά η ερώτηση είναι αν αλλάζουν οι άλλοι ή πόσο εύκολο/πιθανο είναι να πείσουμε εμείς τους άλλους πως αλλαξάμε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Absent Minded]

Ναι μάλλον δεν μπορώ να κρυφτώ εύκολα...
Όταν λες αν δεν δοκιμάσεις; Αν δεν δοκιμάσεις να...;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

..να πεις στον άλλον τι νιώθεις και τι προτίθεσαι να κάνεις προκειμένου να είστε μαζί. Να του δείξεις πόσο σημαντικός είναι για σένα και πως δεν μπορείς να ζήσεις μακριά του, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως θα κάνεις κάποιες σημαντικές υποχωρήσεις. Άντε προχώρα!..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Absent Minded]

Άντε να δούμε
Ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια και την συζήτηση kajira

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Προσωπικά θεωρώ πως δεν έχεις δικαίωμα να απαιτήσεις την οποιαδήποτε αλλαγή. Τον ερωτεύτηκες γι' αυτό που είναι υποτίθεται. Όπως κι εκείνος δεν έχει δικαίωμα να ζητήσει κάτι αντίστοιχο.

Συμφωνω, απλά να μην ξεχναμε πως πρωτα ερχεται ο ερωτας απο 5 πραματα που βλεπεις στον αλλο, και μετα βλεπεις και τα υπολοιπα 15

Το πιο εύκολο πράγμα είναι να αλλάξει ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου Αν όμως το θέλει ο ίδιος κι όχι η σχέση του

Ας μην πουμε οτι ειναι "το πιο ευκολο πραγμα" (γιατι δεν ειναι), και ας πουμε οτι "δεν ειναι οσο δυσκολο οσο ισχυριζονται μερικοι".

Αν εγώ εντοπίσω ότι κάτι στο χαρακτήρα μου είναι λάθος, το πιο εύκολο είναι να το αλλάξω... λέω στον εαυτό μου "ουψ! αυτό είναι χαζομάρα, δεν θα το ξανακάνω" κι απλά δεν το ξανακάνω...

Ειναι σα να παρειγραφεις ενα ρομποτ που του προσθετεις κανονες ή αλλαζεις τον κωδικα , και με το πατημα ενος κουμπιου βελτιωνεται και αλλαζει. Δε νομιζω οτι ειναι τοσο απλα και ευκολα για τους ανθρωπους. Και για κατι μικρο οπως ανεφερε η Resident Evil, οκ γινεται. Αλλά για καποια άλλα ελλατωματα του χαρακτηρα, δυστυχως δεν ειναι εξισου ευκολο.

Εσύ (όχι εσύ προσωπικά) θα άλλαζες για χάρη της σχέσης σου κάτι το οποίο δεν σου φαίνεται εσένα άσχημο/κακό?

Αν ομως ειναι οντως ασχημο/κακο αλλά δε το βλεπεις ετσι εσυ ; Τι θα επερεπε να κανει ο αλλος μαζι σου, περα απο το να προσπαθει να σε κανει να το δεις ;

Φυσικά και δεν υπάρχει περίπτωση να βρούμε έναν άνθρωπο που θα μας κάνουν όλα όσα έχει πάνω του (είναι εξαιρετικά σπάνιο αυτό) αλλά κοιτάμε να δούμε αν αυτά που δεν μας κάνουν είναι πράγματα ουσιώδη ή επουσιώδη
Τι είναι αυτό που σου αρέσει? είναι πραγματικά κάτι που παρόλο που σε εκνευρίζει ίσως μπορείς να ζήσεις με αυτό ή είναι κάτι τόσο σημαντικό που σε βάθος χρόνου θα σε φέρει στα όρια σου?
Αυτό είναι το κριτήριο...Συζητάμε όμως και βλέπουμε... ίσως το άτομο δει ότι όντως χρειάζεται να αλλάξει αλλά όχι για χάρη σου αλλά για λογαριασμό του

Ακριβως, πολυ σωστα.

Πως μπορώ τώρα να πάρω πίσω όσο άσχημα έχω πει και έχω κάνει; Μπορώ να πω ότι άλλαξα και δε θα το ξανά φερθώ έτσι. Μπορώ να ζητήσω συγνώμη. Είναι όμως τίποτα από αυτά αρκετό όταν έχεις καταφέρει τον άλλον να σκέφτεται όσα έχεις πει και έχεις κάνει και να βράζει; Τι λύση θα μπορούσε να δοθεί σε ένα τέτοιο πρόβλημα;
Μάλλον βγαίνω εκτός θέματος και τα λέω λίγο μπερδεμένα...

Δλδ οποιος κανει καποια ασχημα πραγματα για καποιο καιρο...ειναι καταδικασμενος ; Δε μπορει να συμβει να τα συνηδητοποιησει και να προσπαθησει και να αλλαξει νοοτροπια, να βαλει μυαλο ; Φυσικα και γινεται. Απλα οπως ειπε η kajira, θα χρειαστει λιγος χρονος οπου θα δειξεις οτι εχουν γινει οντως αλλαγες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.