"Αν δεν έχεις βρει κάτι για το οποίο αξίζει να πεθάνεις, δεν αξίζεις να ζεις"...

Guest 309111

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ελεύθερος είσαι μέσα στην ψυχή σου. Εσύ θέτεις τον εαυτός σου καθεστώς ελευθερίας ή σκλαβιάς. Η μεγαλύτερη σκλαβιά είναι αυτή στην οποία βάζουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας και γι' αυτό είναι και η μεγαλύτερη πάλη για να την κερδίσουμε. Δεν μπορείς να κρίνεις τη ζωή σου σύμφωνα με άλλους. Την κρίνεις σύμφωνα με αυτά που θέλεις εσύ και με αυτά που μπορείς. Η σύγκριση είναι εξαρχής καταδικασμένη.
Συμφωνώ με αυτό το σκεπτικό απλά επισημαίνω πως όπως εννοούμε την ελευθερία είναι σχετικό ανάλογα με την οπτική γωνία του εκάστοτε παρατηρητή.

Για μένα όσο περισσότερες επιλογές έχει κάποιο άτομο, τόσο μεγαλύτερη και η ελευθερία του, οι φυλακισμένοι π.χ. δεν είναι ελεύθεροι επειδή τι επιλογές έχουν πέρα απ' όσα μπορούν να κάνουν σε ένα κελί 5 τ.μ. και σε λίγα παραπάνω σε ένα προαύλιο φρουρούμενο συνέχεια;

Δεν μπορούν να επιλέξουν τι φαγητό θα φάνε, δεν μπορούν να επιλέξουν που θα πάνε, είναξ εγκλωβισμένοι μέσα στα πλαίσια που άλλοι αποφάσισαν για αυτούς.

Αλλά και εμείς δεν έχουμε απεριόριστα όρια, απλά σε σχέση με αυτούς έχουμε περισσότερες διαθέσιμες επιλογές, γι' αυτό και νιώθουμε πιο "ελεύθεροι".

Έτσι αντίστοιχα και οι πλούσιοι είναι πιο ελεύθεροι από εμάς, καλώς ή κακώς.
 

amarelia

Περιβόητο μέλος

Η amarelia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Εργάτης/τρια και μας γράφει από Αλβανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 6.156 μηνύματα.
Θα έδινα την ζωή μου για να σώσω τα ζώα αυτού του κόσμου και να τους επιστραφεί το φυσικό περιβάλλον που τους στερήσαμε.
Αλλά είμαι πολύ δειλή για να το κάνω και αντιλαμβάνομαι πως δεν θα είχε κανένα νόημα αυτή η φανταστική ουτοπία μιας και όσοι μέναν πίσω θα συνέχισαν να βρωμίζουν, να διαλύουν και να προκαλούν πόνο.
Οπότε ζώ για να απαλύνω έστω και ένα μερίδιο αυτού του πόνου.
 

Guest 309111

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Θα έδινα την ζωή μου για να σώσω τα ζώα αυτού του κόσμου και να τους επιστραφεί το φυσικό περιβάλλον που τους στερήσαμε.
Αλλά είμαι πολύ δειλή για να το κάνω και αντιλαμβάνομαι πως δεν θα είχε κανένα νόημα αυτή η φανταστική ουτοπία μιας και όσοι μέναν πίσω θα συνέχισαν να βρωμίζουν, να διαλύουν και να προκαλούν πόνο.
Οπότε ζώ για να απαλύνω έστω και ένα μερίδιο αυτού του πόνου.
Πολύ σωστό αυτό, έτσι το βλέπω και εγώ, όχι μόνο για ζώα αλλά γενικά.

Σε μεγάλη κλίμακα, ο κόσμοε ήταν, είναι και θα παραμείνει δυστοπικός, κάνουμε ό,τι μπορούμε από μεριάς μας να αλλάξει έστω και λίγο προς το καλύτερο και μέχρι εκεί.

Για κάθε 100 άτομα συνειδητοποιημένα/ευαισθητοποιημένα, που θα μαζεύουν τα πλαστικά και τα σκουπίδια από τις παραλίες, θα ανακυκλώνουν, θα δεντροφυτεύουν, κτλπ, θα υπάρχει πάντα έστω 1 εργοστάσιο που με την ατμοσφαιρική μόλυνση και ρύπανση των τοξικών που πετάει, θα αναιρείται η όποια πρόοδος, δυστυχώς...
 

Giorgkalo

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Giorgkalo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 19 ετών. Έχει γράψει 221 μηνύματα.
Κα ζουν αρκετά χρόνια, κοίτα τον μέσο όρο ζωής της Ελίτ, δισεκατομμυριούχων, Βασιλιάδων, μεγιστάνων ταινιών, όλους αυτούς.

Στα 90-100 πεθαίνουν επειδή ο πλούτος τους, τους επιτρέπει να έχουν τις καλύτερες δυνατές ιατρικές-φαρμακευτικές υπηρεσίες και προνόμια.

Και χαίρονται πραγματικά τις ζωές τους επειδή πολύ απλά δεν δουλεύουν, μόνο σκορπάνε τα χρήματα της αυτοκρατορίας τους.

Νομίζεις τα παιδιά του Έλον Μασκ ή του Τζεφ Μπέζος, θα περιμένουν ποτέ στην ουρά για τον ΕΟΠΥΥ ή το ΙΚΑ ή πως θα έχουν κατάθλιψη επειδή δεν θα έχουν λεφτά να πληρώσουν το νοίκι τους ή άγχος για άμα χάσουν την δουλειά τους;
Απο μια αποψη συμφωνω οτι οι πλουσιοι ισως να ειναι πιο ελευθεροι στο να κανουν καποια περισσοτερα πραγματα χωρις συνεπειες...παρανομοιες που καλυβονται με το χρημα τους κλπ κλπ...

Στην πραγματικοτητα ομως στην πλειοψηφια αυτοι οι πλουσιοι ειναι πιο δυστηχισμενοι...δεν εχουν μαθει να εκτιμανε τα απλα...νομιζουν οτι μπορουν να κανουν τα παντα με τα λεφτα τους...επειδη πληρωνουν και εχουν την ψευδεσθηση οτι ειναι θεοι...

Απο την αλλη οι πιο φτωχοι που παλευουν για επιβιωση κ μετρανε το ευρω...αυτοι ειναι πραγματικα ελευθεροι...ειναι πιο περιορισμενοι σε αυτα που μπορουν να κανουν λογω ελληψης υλικων αγαθων κλπ αλλα ξερουν οτι ειναι καθαροι στην ψυχη...

παλευουν καθε μερα για να ζησουν, εκτιμανε τα πιο απλα πραγματα που δεν τα εχουν δεδομενα και αυτο τους δινει δυναμη να ειναι ελευθεροι...
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Εγω θα προτιμουσα να εδινα την ζωη μου γενικα για μελη που θεωρω οικογενεια μου ειτε εξ αιματος ειτε οχι...και γενικοτερα για καποια μαχη υπερασπησης δικαιου...πχ πολεμος ή κτ παρομοιο...
 
Τελευταία επεξεργασία:

Guest 309111

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Απο μια αποψη συμφωνω οτι οι πλουσιοι ισως να ειναι πιο ελευθεροι στο να κανουν καποια περισσοτερα πραγματα χωρις συνεπειες...παρανομοιες που καλυβονται με το χρημα τους κλπ κλπ...

Στην πραγματικοτητα ομως στην πλειοψηφια αυτοι οι πλουσιοι ειναι πιο δυστηχισμενοι...δεν εχουν μαθει να εκτιμανε τα απλα...νομιζουν οτι μπορουν να κανουν τα παντα με τα λεφτα τους...επειδη πληρωνουν και εχουν την ψευδεσθηση οτι ειναι θεοι...

Απο την αλλη οι πιο φτωχοι που παλευουν για επιβιωση κ μετρανε το ευρω...αυτοι ειναι πραγματικα ελευθεροι...ειναι πιο περιορισμενοι σε αυτα που μπορουν να κανουν λογω ελληψης υλικων αγαθων κλπ αλλα ξερουν οτι ειναι καθαροι στην ψυχη...

παλευουν καθε μερα για να ζησουν, εκτιμανε τα πιο απλα πραγματα που δεν τα εχουν δεδομενα και αυτο τους δινει δυναμη να ειναι ελευθεροι...

Ισχύει, όμως το να μην εκτιμάς τα πράματα είναι απλά έλλειψη ενσυναίσθησης και τιμιότητας-ταπεινότητας-ανθρωπιάς ίσως, όμως στο τέλος της ημέρας, ο μέσος άνθρωπος (ούτε καν φτωχός, απλά μέσος) την βγάζει μέσα στη μιζέρια και στην αβεβαιότητα με τα απλήρωτα δάνεια και λογαριασμούς, ενώ ο μέσος πλούσιος, αν και δεν μπορεί να εκτιμήσει πολλά πράματα που εμείς εκτιμάμε και δεν θεωρούμε δεδομένα, θα πάει ένα ταξίδι στην άλλη άκρη του κόσμου για να ηρεμήσει και να ξεχαστεί ή απλά να βγάλει γούστα, ενώ εμείς στους 4 τοίχους του διαμερίσματός μας θα "ταξιδεύουμε" με μπύρες, τσιγάρα, μουσική και ταινίες, υποκατάστατα ζωής, υποκατάστατα περιπέτειων που ίσως να μην ζήσουμε και ποτέ και ταξιδιών που ακόμα και αν κάποτε πάμε, θα πρέπει να δουλέυουμε όλο τον χρόνο για μερικές ημέρες...
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

δεν εχουν μαθει να εκτιμανε τα απλα...νομιζουν οτι μπορουν να κανουν τα παντα με τα λεφτα τους...επειδη πληρωνουν και εχουν την ψευδεσθηση οτι ειναι θεοι...

Συμφωνώ ότι δεν εκτιμάνε τα απλά, όσο πιο εκλεπτυσμένο/σπάνιο/ακριβό/δυσεύρετο είναι κάτι, τόσο το θέλουν περισσότερο.

Αλλά δυστυχώς, μπορούν να κάνουν τα πάντα με τα λεφτά τους, μακάρι να μην ήταν έτσι όμως στο παιχνίδι της Μονόπολης, όλα πουλιούντα και όλα αγοράζονται, μόνο από τον θάνατο δεν γλυτώνουν.

Θεοί δεν είναι, αλλά συγκριτικά με εμάς, είναι όπως οι Φαραώ στην αρχαία Αίγυπτο.
 

Giorgkalo

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Giorgkalo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 19 ετών. Έχει γράψει 221 μηνύματα.
Ισχύει, όμως το να μην εκτιμάς τα πράματα είναι απλά έλλειψη ενσυναίσθησης και τιμιότητας-ταπεινότητας-ανθρωπιάς ίσως, όμως στο τέλος της ημέρας, ο μέσος άνθρωπος (ούτε καν φτωχός, απλά μέσος) την βγάζει μέσα στη μιζέρια και στην αβεβαιότητα με τα απλήρωτα δάνεια και λογαριασμούς, ενώ ο μέσος πλούσιος, αν και δεν μπορεί να εκτιμήσει πολλά πράματα που εμείς εκτιμάμε και δεν θεωρούμε δεδομένα, θα πάει ένα ταξίδι στην άλλη άκρη του κόσμου για να ηρεμήσει και να ξεχαστεί ή απλά να βγάλει γούστα, ενώ εμείς στους 4 τοίχους του διαμερίσματός μας θα "ταξιδεύουμε" με μπύρες, τσιγάρα, μουσική και ταινίες, υποκατάστατα ζωής, υποκατάστατα περιπέτειων που ίσως να μην ζήσουμε και ποτέ και ταξιδιών που ακόμα και αν κάποτε πάμε, θα πρέπει να δουλέυουμε όλο τον χρόνο για μερικές ημέρες...
Ακομα και να τα κανει αυτα τα παραπανω πιστευω οτι δεν θα εχουν αξια γιαυτον...δεν θα καταλαβαινει οτι κανει κατι παραπανω...θα εχει ως δεδομενο οτι μπορει να κανει οτι θελει κ δεν θα ευχαριστιεται τιποτα οτι κ να κανει...τα πολλα λεφτα φερνουν δυστυχια και χωριζουν τους ανθρωπους...στην πλειοψηφια βεβαια...αυτο πιστευω...
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Συμφωνώ ότι δεν εκτιμάνε τα απλά, όσο πιο εκλεπτυσμένο/σπάνιο/ακριβό/δυσεύρετο είναι κάτι, τόσο το θέλουν περισσότερο.

Αλλά δυστυχώς, μπορούν να κάνουν τα πάντα με τα λεφτά τους, μακάρι να μην ήταν έτσι όμως στο παιχνίδι της Μονόπολης, όλα πουλιούντα και όλα αγοράζονται, μόνο από τον θάνατο δεν γλυτώνουν.

Θεοί δεν είναι, αλλά συγκριτικά με εμάς, είναι όπως οι Φαραώ στην αρχαία Αίγυπτο.
Καταλαβαινω πως το λες αλλα οι πιο φτωχοι μπορουν να εχουν τα παντα...οι πιο πλουσιοι στην πλειοψηφια μπορουν να εχουν μονο οτι αγοραζεται...και με αυτον τον κανονα συνηθιζουν να ζουν και να πραττουν...
Δεν αγοραζεται η φιλια οι σχεσεις κλπ αρα στην πλειοψηφια δεν υπαρχει γιαυτους...
Και σε ενα βαθμο λυπαμαι οσους ειναι πλουσιοι και δεν ξερουν να διαχειριστουν κ να βαλουν ορια στο χρημα τους...αυτους δλδ που το βαζουν πανω απο ολα...
Αλλα ενταξει ταξιδια κ τετοια σιγουρα πιο πολλα κανουν...
 

Guest 309111

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ακομα και να τα κανει αυτα τα παραπανω πιστευω οτι δεν θα εχουν αξια γιαυτον...δεν θα καταλαβαινει οτι κανει κατι παραπανω...θα εχει ως δεδομενο οτι μπορει να κανει οτι θελει κ δεν θα ευχαριστιεται τιποτα οτι κ να κανει...τα πολλα λεφτα φερνουν δυστυχια και χωριζουν τους ανθρωπους...στην πλειοψηφια βεβαια...αυτο πιστευω...
Τι να σου πω, δεν υπήρξα ποτέ πλούσιος για να δω πως είναι, σαν εμπειρία έζησα για λίγο κάνοντας σπατάλες (είχα πάρει μία κληρονομιά κάτι δεκάδες χιλιάδες ευρώ και αφού πλήρωσα σε δάνεια, τράπεζες κτλπ, με το ποσό που περίσσεψε ανακάλυψα λίγο μία άλλη όψη της ζωής) και μπορώ να σου πω με βεβαιότητα πως όταν έχεις λεφτά (που δεν είχα καν πολλά συγκριτικά με άλλους) οι άνθρωποι σου χαμογελάνε συνέχεια, υπάρχει κάτι το δουλικό και υπάκουο στην συμπεριφορά τους, όλοι με "σεις" και "σας" , πόρτες ανοίγουν διάπλατα, γενικά κάτι που πιστεύω όλοι θα έπρεπε να ζήσουν έστω για μερικές μέρες να δουν πως είναι, απλά για να το φανταστούν έστω στο 10πλάσιο, 100πλάσιο, 1000πλάσιο.

Δεν θα ήθελα να είχα πολλά χρήματα επειδή τα πιο ουσιώδη πράματα είναι ανεκτίμητα, όπως αγάπη, υγεία, φίλοι, κτλπ, όμως σίγουρα μερικά χρήματα στην άκρη βελτιώνουν όλα τα υπόλοιπα.

Δηλαδή ακόμα και να μην τα ξοδέψεις καν, μόνο και μόνο η ιδέα ότι αυτή τη στιγμή έχεις τόσα χρήματα στην άκρη, σου δίνει μία ασφάλεια, ένα αίσθημα αυτοπεποίθησης, πως δεν θα βρεθείς ξαφνικά μπροστά σε δύσκολες καταστάσεις, ελπίδα για το μέλλον, πολλές πιθανότητες.

Όμως στη τελική, όλα τα χρήματα του κόσμου και αν έχεις, χρυσό πολύτιμα πετράδια, μετοχές, ομόλογα, ακίνητα, ακριβά έργα τέχνης κτλπ, σε περίπτωση (χτύπα ξύλο) ενός πολέμου, όλα εκμηδενίζονται και θα καταλήξεις ως πλούσιος να πουλάς πίνακα του Ρέμπραντ για ένα καρβέλι ψωμί, ρουμπίνια του μισού εκατομμυρίου για μία μπριζόλα, γενικά όλη η αξία είναι μία φούσκα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να σκάσει και αλίμονο σε όποιον έχει πολλά τότε επειδή θα τα χάσει όλα και επειδή δεν θα έχει συνηθίσει να δουλεύει, δεν θα αντέξει να επιβιώσει ούτε 1 βδομάδα χωρίς υπηρετικό προσωπικό...
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top