Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Επίσης βλέπω συχνά οτι ο κόσμος μπερδεύει την ορθογραφία των συνηρημμένων ρημάτων (σε -άω -ώ, -έω -ώ και -όω -ώ στα αρχαία). Τα συνηρημμένα έχουν πάντα η σε όλες τις κλήσεις και μετοχές κλπ.
Πχ κρατάω - κρατώ --> θα κρατήσω, κράτησα, κρατήστε κλπ
Αντιθέτως, τα ρήματα σε -ίζω έχουν πάντα ι.
Πχ αρχίζω --> θα αρχίσω, άρχισα, αρχίστε κλπ
(είμαι ψυχάκιας με αυτά, πρώην τριτοδεσμίτισσα, σχωράτε με )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ένα σύνηθες λάθος είναι που λένε πολλοί "Ραντεβού στις μία". Το σωστό είναι "στη μία".
Η Λαμπρόγιαννη από τις καλύτερες κωμικούς τηε γενιάς της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Υπάρχουν δύο κύριες ετυμολογικές εκδοχές, οι οποίες αναφέρονται στην εκτενή βιβλιογραφία και αρθρογραφία σχετικά με τη λέξη: 1) κτήριο < ελνστ. εὐκτήριον, από το επίθ. εὐκτήριος «οίκος προσευχής», και 2) κτήριο < αρχ. οἰκητήριον (με σίγηση του ατόνου αρκτικού φωνήεντος και συγκοπή). Όποια από τις δύο εκδοχές και αν ισχύει, η ετυμολογική αρχή οδηγεί στη γραφή κτήριο (με -η-)[1]. Εντούτοις, είναι εύλογο ότι στη σημασία τής λέξης έχει επιδράσει παρετυμολογικά το ρ. κτίζω, χωρίς ωστόσο να αποτελεί τμήμα τής αλυσίδας τού ετύμου. Για τον λόγο αυτόν συνηθίζεται επίσης η απλούστερη γραφή κτίριο (με -ι-)[2], η οποία δεν έχει ετυμολογική βάση. Το ζήτημα παραμένει ρευστό και τα σύγχρονα λεξικά καταχωρίζουν και τις δύο γραφές.
Εσείς πώς το γράφετε; Εμένα μου κάθεται πιο καλά με ι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Το ρήμα είναι ὀφείλω - ὀφείλομαι. Το παράγωγο "ἐξοφλῶ" προέρχεται από το θέμα -ὀφλ του αορίστου ὦφλον (απαρέμφατο ὀφλεῖν). Ο παθητικός αόριστος του ρήματος είναι ὠφειλήθην (και ὠφλήθην). Εξ ου, λοιπόν, και ο τύπος ἐξωφλήθη. Επειδή είναι αόριστος, παίρνει κανονικά την αύξηση και από -οφλ γίνεται -ωφλ, αλλά εφόσον στη νέα ελληνική δε χρησιμοποιούμε τη χρονική αύξηση, δεν είναι λάθος να γράψει κανείς "εξοφλήθη". Σημειωτέον επίσης ότι το σωστό, που είναι "εξωφλήθη", είναι ο αρχαίος τύπος. Γι' αυτό και δε μπορείς να πεις όσον αφορά τη νέα ελληνική ότι είναι λάθος το "εξοφλήθη".
Υπάρχει παθητικός αόριστος στη νέα ελληνική;
Το λέμε μεν αλλά υπάρχει;
Και ρωτάω γιατί αν το "εξωφλήθη" δεν είναι δόκιμος όρος ως παθητικός αόριστος, δεν είναι σωστό και το ω. Στα νέα για μένα θα έπρεπε να είναι "ξοφλήθηκε". Αν το πεις στα αρχαία θα είναι "εξωφλήθη". Δεν μπορείς να επιλέγεις κανόνες που θα βάλεις έτσι άτοπα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Οπότε εξόφληση - εξοφλήθη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ναι! Αλλα εμεις ψαχνουμε αν εχει πραγματι προστακτικη...
Πάμε πάλι... Όλα τα ρήματα έχουν προστακτική. Το συγκεκριμένο στα αρχαία θα γίνει απαίτει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
θεωδορα το απαιτω δν εχει προστακτικη ρε
Όλα τα ρήματα έχουν προστακτική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
παιδια ποιος τυπος απο τους παρακατω ειναι σωστος?δικαιουσαι η' δικαιεισαι? πραγματικα δεν γνωριζω!
Το ρήμα αυτό είναι συνηρημένο ή περισπώμενο και για να το κλείνουμε πρέπει να γνωρίζουμε αν είναι περισπώμενο σε -άω, σε -έω ή σε -όω.
Δες λίγο εδώ:
https://omilias.blogspot.com/2007/06/blog-post.html
https://omilias.blogspot.com/2008/01/blog-post.html
https://omilias.blogspot.com/2008/01/o.html
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αττικόκλιτα λέγονται τα ουσιαστικά της δεύτερης κλίσης που λήγουν σε ως και -ων και συνηθίζονταν κυρίως στην αττική διάλεκτο. Η κλίση τους λέγεται αττική δεύτερη κλίση.
Τα αττικόκλιτα ουσιαστικά διατηρούν στις καταλήξεις όλων των πτώσεων το -ω της ονομαστικής.
- Διατηρούν σ΄ όλες τις πτώσεις τον ίδιο τόνο και στην ίδια συλλαβή που έχει η ονομαστική του ενικού.
- Η κλητική είναι όμοια με την ονομαστική.
- Μερικά σχηματίζουν την αιτιατική του ενικού χωρίς το τελικό ν, π.χ. την ἄλω, την Κῶ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πρέπει να ξέρουμε οτι η Αττική διάλεκτος είναι και η σωστή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Έχει πτώσεις,αλλά μόνο στον ενικό.
Αυτό που λες είναι εν μέρει λάθος. Θεωρητικά όλα τα ουσιαστικά μπορούν να κλιθούν και στους δύο αριθμούς, άσχετα αν δεν χρησιμοποιείται ο πληθυντικός στην προκειμένη περίπτωση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάθαμε αρχαία και ξεχάσαμε τα νέα.
Λέμε «του εγκέφαλου» ή «του εγκεφάλου»;
Στα αρχαία θα λέγαμε το δεύτερο, στα νέα όμως έχω δει και τα δύο. Γενικά, οι κανόνες τονισμού των αρχαίων ισχύουν και στα νέα;
Όταν η λήγουσα είναι μακρά, η προπαραλλήγουσα δεν τονίζεται.
Μακρά φωνήεντα: η, ω, διπλά (όταν έχουν ς τελικό συνήθως)
Βραχέα φωνήεντα: ο, ε, διπλά( όταν δεν έχουν ς τελικό συνήθως)
Δυστυχώς υπάρχουν κι εξαιρέσεις.
Διάβαζα ένα βιβλίο και σε ένα σημείο έλεγε ''πολλή ανοχή''. Τότε θυμήθηκα και μία φιλόλογο που κάτω από μία έκθεση σημείωσε ''πολλή καλή''.
Και οι δύο περιπτώσεις δεν είναι λάθος;
Αντί για ''πολλή'' δεν έπρεπε να έχει ''πολύ''; Ή εγώ άρχισα να τα ξεχνάω ή αυτοί.
Όταν το επίθετο "πολύς-πολλή-πολύ" ακολουθείται από ουσιαστικό κλίνεται αναλόγως με την κλίση, πχ: πολύς αέρας. πολλή κούραση, πολύ ξύλο. Όταν ακολουθείται όμως από άλλο επίθετο, επίρρημα ή ρήμα γίνεται επίρρημα κι είναι άκλιτο, πχ: πολύ κακό, πολύ αργά, πολύ πεινάω.
Δείτε κι εδώ:
https://egpaid.blogspot.com/2009/01/blog-post_9206.html
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
1) Όσο αφορά αυτό με το «ν» λέμε "μίλησα με τον Θρασύβουλο" ή "μίλησα με το Θρασύβουλο"; Αυτό εννοούσα με την εξαίρεση, είναι πιο εύηχο το πρώτο αλλά σύμφωνα με τον κανόνα ισχύει το δεύτερο. Έχω μπερδευτεί.
2) Επίσης τι σημαίνει «μη μου τους κύκλους τάρραττε»; (Σωστά το έγραψα; )
3) Είναι «ακόμη» ή «ακόμα» ή και τα δύο;
1) Δεν είναι πιο εύηχο το πρώτο. Χωρίς "ν" είναι το σωστό στην προκειμένη.
2) Κυριολεκτικά σημαίνει "μη μου ταράσσεις τους κύκλους". Μεταφορικά "μη μου χαλάς την ησυχία".
Η φράση ανήκει στον Αρχιμήδη.
Σύμφωνα με την παράδοση, όταν η πόλη μετά από τριετή αντίσταση των ελλήνων- κατελήφθη με προδοσία, ένας ρωμαίος στρατιώτης σκότωσε τον Έλληνα επιστήμονα, ενώ αυτός ήταν προσηλωμένος σε κάποιο γεωμετρικό πρόβλημα . "ΜΗ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΑΡΑΤΤΕ" πρόλαβε να του απαντήσει ο Έλληνας επιστήμονας...(wikipedia)
3) Νομίζω είναι το ίδιο σωστά (Πέτρο.......)
Ακόμα μια ερώτηση: Όταν έχουμε ένα επώνυμο που τελειώνει σε -ος π.χ. Βασσάλος πώς προσφωνούμε αυτό το πρόσωπο; κ.Βασσάλε ή κ.Βασσάλο;
- Τα οξύτονα ονόματα (αυτά που τονίζονται στη λήγουσα) δε σχηματίζουν συνήθως κλητική σε –ε. Λέμε: Νικολό, Δημητρό (και όχι Νικολέ, Δημητρέ) παρά το σχηματισμό σε –ε των οξύτονων ουσιαστικών (ουρανέ, ποταμέ).
- Τα παροξύτονα (αυτά που τονίζονται στην παραλήγουσα) σχηματίζουν μερικές φορές κλητική σε –ε, συχνότερα όμως σε –ο. Λέμε: Αλέκο, Γιώργο, Νίκο, Μάρκο (και όχι Αλέκε, Γιώργε, Νίκε, Μάρκε) παρά το σχηματισμό σε –ε των παροξύτονων ουσιαστικών (δρόμε, λύκε, ταχυδρόμε).
- Τα προπαροξύτονα (αυτά που τονίζονται στην προπαραλήγουσα) από την άλλη σχηματίζουν συνήθως την κλητική σε –ε. Λέμε όμως: Αλέξανδρε, Γεράσιμε, Τηλέμαχε, Φίλιππε, ακριβώς όπως σχηματίζουμε σε –ε τα αντίστοιχα προπαροξύτονα ουσιαστικά (άγγελε, διάβολε, δήμαρχε, δάσκαλε).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σχετικά με το τελικό ''ν'' νομίζω στο δημοτικό είχαμε μάθει μια εξαίρεση (βλ. Rous εξαιρέσεις ) στην οποία κάποια άρθρα είχαν ''ν'' ανεξάρτητα από τι αρχίζει η επόμενη λέξη, ή θυμάμαι λάθος;
Κ Α Π Ο Τ Ε Ψ Υ Ξ Η
+ Διπλά φωνήεντα ή σύμφωνα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ευχαριστώ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Όχι φυσικά. Δικατάληκτα επίθετα (της β΄ κλίσης) είναι όσα επίθετα είναι σύνθετα, κάποια συγκεκριμένα απλά (αίθριος, αιφνίδιος, βάναυσος, βάρβαρος, βάσκανος, βέβηλος, γαμήλιος, δόκιμος, έωλος (=παλιός), ήμερος, ήρεμος, ήσυχος, κίβδηλος, λάβρος, λάλος, χέρσος, τιθασός) και κάποια τα οποία χρησιμοποιούνται και ως ουσιαστικά (αγωγός, βοηθός, τιμωρός, τύραννος)
Οπότε είναι «ιδιωτική υπάλληλος.»
Σωστά.
Ευχαριστώ για τη διευκρίνιση, δε θυμόμουν ποια είναι τα δικατάληκτα.
Να κάνω πάντως και μια άλλη παρατήρηση: Όταν το άρθρο συνοδεύει αρσενικό ουσιαστικό ή επίθετο, καλό είναι να μπαίνει πάντα τελικό ν, ακόμα κι αν το ουσιαστικό ή το επίθετο δεν ξεκινάει από σύμφωνο κ,π,τ, κλπ ούτως ώστε να μην υπάρχει σύγχυση στα μάτια του αναγνώστη με το ουδέτερο (π.χ. τον δειλό, τον γεμάτο, κλπ). Η άποψη δεν είναι μόνο δική μου είναι και άλλων φιλολόγων.
Νομίζω οτι αυτό έχει ισχύ μόνο για τα επίθετα - μόνο εκεί μπορεί να μπερδευτεί το γένος και μόνο αν δε συνοδεύεται από ουσιαστικό ώστε να καθορίζεται.
Πχ. τον δειλό (αν έλειπε το ν μπορούσε όντως να θεωρηθεί κι ουδέτερο) - αλλά το δειλό πατέρα (δεν μπορείς να το μπερδέψεις)
το γυαλό (είναι αρσενικό οπότε δε χρειάζεται το ν για να καθορίσει το γένος)
Τι λες;
Επίσης αυτό με το ν συμβαίνει και πριν από ρήματα όταν υπάρχει το δεν, μην (τι άλλο
πχ. μην ανησυχείς - μη φοβάσαι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεν είναι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
επίσης από τα διπλά δλδ, μπ, ντ, γκ, τσ, τζ.
Ναι τα ξέχασα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Να ρωτησω..
Για γυναικα λεμε "ΙδιωτικΗ Υπαλληλος" ή ΙδιωτικΟΣ υπαλληλος"?
Ξερω οτι και τα δυο χρησιμοποιουνται.. Το δευτερο μου κανει σωστο. Ποιο ειναι ΟΝΤΩΣ σωστο ομως?
"Τα δικατάληκτα με τρία γένη κλίνονται άλλα κατά την β΄ κλίση (ὁ, ἡ βάρβαρος, τὸ βάρβαρον, γεν. τοῦ βαρβάρου) και άλλα κατά την γ΄ κλίση (ὁ, ἡ σώφρων, τὸ σῶφρον, γεν. τοῦ σώφρονος)"
Οπότε πιστεύω πως το σωστό (στα αρχαία τουλάχιστον ή έστω στην καθαρεύουσα θα ήταν:
η ιδιωτικός υπάλληλος
της ιδιωτικού υπαλλήλου
Δεν ξέρω, τα λέω καλά;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αν για αύριο έχεις να πας στι γιαγιά σου στο νοσοκομείο, να ψωνίσεις ψωμί , γιατί αλλιώς δεν έχεις τι να φας, και να δώσεις αίμα, γιατί μετά σου έρχεται περίοδος και δεν μπορείς... Όλα βιαστικά και σημαντικά είναι. Και πρέπει να γίνουν αύριο. Αλλά στη γιαγιά στο τηλέφωνο θα πεις, γιαγιά για αύριο είσαι η πρώτη μου προτεραιότητα.
Προτεραιότητα θα πει, η δουλειά που έχω επιλέξει ή πρέπει να κάνω πρώτη. Οπότε θα πεις στη γιαγιά σου, αύριο είσαι η πρώτη δουλειά - επίσκεψη κλπ που έχω να κάνω".
Δεν υπάρχει δεύτερη προτεραιότητα, γιατί η λέξη χάνει το νόημά της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιατί δεν πάει στην προφορά, άλλο εν- γραφο κι άλλο εν- κρίνω. Για παράδειγμα, δοκίμασε να πείς γρήγορα τη φράση "τον κρίνω" και θα δείς οτι το κ θα το προφέρεις σαν γκ. Ενώ αν πείς "την γραφή" θα το προφέρεις κανονικά.
Να προσθέσω οτι κάποιες λέξεις δεν παίρνουν στο άρθρο τους ν.
Αυτές που παίρνουν είναι αυτές που ξεκινάνε από φωνήεντα και τα σύμφωνα κ, π, τ, ψ, ξ.
Όπως έλεγε παλιά μια δασκάλα μας για να το θυμόμαστε ΚΑΠΟΤΕ ΨΥΞΗ.
Οπότε θα πεις "τον καιρό", "την ελεγεία", "τον ψύκτη" κλπ
αλλά δε θα πεις "τον δάσκαλο", "την γυναίκα", "τον βοσκό".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Στη νεοελληνική, το ρήμα δεν παίρνει αύξηση στον αόριστο.
Συνεπώς, ο αόριστος του "απολαμβάνω" είναι "απόλαυσα".
Κόλλησα σε αυτό, μου έκανε πολλή εντύπωση - είμαι λάτρης της αρχαίας ελληνικής κι όπου μπορώ στα νέα ελληνικά τη χρησιμοποιώ. Αν δηλαδή μπορώ να χρησιμοποιήσω την αύξηση, αυθόρμητα θα το κάνω. Παρ' όλα αυτά είδα οτι έχει δίκιο ο φίλος μας που έγραφε κάμποσα χρόνια πριν - και στο συγκεκριμένο θέμα ελπίζω οι απόψεις του να μην έχουν αλλάξει.
Όμως βρήκα αυτο:
"Τα λόγια σύνθετα ρήματα κατά κανόνα κρατούν την τονισμένη εσωτερική τους αύξηση. Λέμε και γράφουμε:
ανέλυσε, αντέτεινε, ανέδειξε, απέβαλε, διέθεσε, διέκρινε, διένειμε, διέπραξε, ενδιέφερε, ενέκρινε, εξέθεσε, εξέφρασε, κατέληξε, κατέρριψε, παρέλαβε, συνέφερε· αλλά: αποδοκίμασε, διατύπωσε, καταδίκασε, προκάλεσε, προσκάλεσε, προκήρυξε, προτίμησε, συνδύασε, υποδαύλισε, υποκίνησε.
Σύνθετα ρήματα, κοινά στον νεοελληνικό λόγο, δεν κρατούν την εσωτερική τους αύξηση, έστω και τονισμένη. Λέμε και γράφουμε:
απόστασε, απόκαμε, απόφαγε, διάβηκε, σύστησε."
Τώρα βλέπω οτι τελικά δεν έχω ασχοληθεί πολύ με τη γραμματική της νέας ελληνικής. Θεωρώ οτι η γλώσσα μας απλοποιείται τόσο πολύ, που χάνει πια την αξία της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
το δεύτερο πιστεύω
Warum?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.