Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
02-03-13
00:37
Βλέποντας την ερώτηση σήμερα και με αρκετά διαφοροποιημένη την οπτική γωνιά, επανέρχομαι για να σου πω, ότι όλα συγκλίνουν στην χειροτέρεψη της κατάστασης και όχι στο λύσιμο των προβλημάτων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.Στην δυτική κουλτούρα το πιο δεύτερο πιο συχνό «ρητό» για τις τράπεζες είναι το «Αν χρωστάς 10.000$ στην τράπεζα σου έχεις πρόβλημα, αν χρωστάς 100.000.000$ έχει πρόβλημα η τράπεζα σου.»(Για τους περίεργους, το πρώτο πιο διαδεδομένο ρητό είναι το «Η τράπεζα είναι το μέρος εκείνο που μπορείς να δανιστείς χρήματα αν μπορείς να αποδείξεις ότι δεν χρειάζεσαι»)
Πολλοί αναρωτιέστε: «Μα καλά είναι δυνατόν να μπορεί κάποιος να δημιουργήσει πρόβλημα στην τράπεζα του;» Χμ, όχι δεν προσπαθώ να σας πω κάποιο ανέκδοτο, ειδικά για την Αμερική υπάρχουν πολλές τέτοιες ιστορίες … ωστόσο δεν θα επεκταθώ σε αυτές τις ιστορίες. Εξάλλου οι περισσότερες μου θυμίζουν τις ιστορίες που ανταλλάσσουν οι ναυτικοί.
Anyway παρατηρούμε λοιπόν την μεγάλη διαφορά στην νοοτροπία, εδώ στην Ελλάδα φοβόμαστε ακόμη και την έκδοση πιστωτικής κάρτας ενώ στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού διαδίδουν ιστορίες για αγρίους. Είμαι πεπεισμένος ότι η νοοτροπία σχετίζετε με το αντίστοιχο νομοθεσιακό πλαίσιο (ή μήπως η νομοθεσία σχετίζετε με την νοοτροπία; Δεν είμαι ο ειδικός να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Έχει ωστόσο σημασία;). Πράγματι, υπάρχουν αρκετά μεγάλες διαφορές στο Ελληνικό νομθεσιακό πλαίσιο που περιγράφει τις σχέσεις Πολιτών και Τραπεζών με το αντίστοιχο αμερικάνικο. Ωστόσο τον Δεκέμβριο του 2009, αν δεν κάνω λάθος, ψηφίστηκε μια αλλαγή που μας κάνει λίγο περισσότερο «Αμερικάνους». Συγκεκριμένα υπάρχει πλέον η δυνατότητα πτώχευσης φυσικών προσώπων.
Συγκεκριμένα αν ένας πολίτης δεν έχει περιουσιακά στοιχεία και τα τρέχοντα εισοδήματα του δεν επαρκούν για την ικανοποίηση των δανειακών του υποχρεώσεων ή δεν επαρκούν για την κάλυψη των στοιχειωδών βιοτικών αναγκών τότε το Ειρηνοδικείο μπορεί να τον απαλλάξει από τα δάνεια εφόσον δεχθεί να εξοφλήσει το 10% της οφειλής εντός 4 χρόνων. Μάλιστα μετά από τα 3-5 χρόνια ο «Τειρεσίας» είναι υποχρεωμένος να διαγράψει τον φάκελο του.
Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει και άλλες λεπτομέρειες, όπως το ότι δεν είναι απαραίτητη η ρευστοποίηση της πρώτης κατοικίας αν δεν υπερβαίνει το αφορολόγητο όριο προσαυξημένο κατά 30% (με τα σημερινά δεδομένα δηλαδή μιλάμε για 260 τ.μ. – ιδιαίτερα ελαστικό. Dʼya? ). Επίσης περιγράφει τι συμβαίνει στις περιπτώσεις που η αδυναμία πληρωμής του οφειλέτη δεν είναι μόνιμη (π.χ. για δυο χρόνια είτε να καταβάλλονται μόνο οι τόκοι είτε απλά θα κεφαλαιοποιούνται).
Προσωπικά το καθεαυτό νομοσχέδιο δεν το θεωρώ ουσιαστικό, αφού αφορά ένα πολύ μικρό μέρος των οφειλετών. Είμαι σίγουρος ότι ένας Έλληνας θα προτιμήσει να μην ρευστοποιήσει το εξοχικό του παρά να τακτοποιήσει κάποιο καταναλωτικό δάνειο των 20.000?. Και στην τελική, προσωπικά αν έφτανα σε σημείο πραγματικής πτώχευσης πιο πολύ θα με απασχολούσε το γεγονός τι έκανα τόσο λάθος και πως θα διορθώσω αυτό το λάθος παρά το τι θα κάνω με την τράπεζα μου.
Ωστόσο κρίνοντας από το σκεπτικό ότι το νομοσχέδιο σαν πρώτο στάδιο θέτει τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, ενώ στα δεύτερο στάδιο προτρέπει το Ειρηνοδικείο να επιδιώξει και πάλι συμβιβασμό, μπαίνω σε σκέψεις. Θεωρώ ότι ο στόχος του νομοσχεδίου είναι να ωθήσει τράπεζες και δανειολήπτες να προβαίνουν σε (εξωδικαστικές) επαναδιαπραγματεύσεις των δανείων. Εξάλλου μπορεί να είναι λάθος του δανειολήπτη που υπερεκτίμησε την πιστοληπτική του ικανότητα, ωστόσο είναι δέκα φορές μεγαλύτερο λάθος ότι η τράπεζα «πίστεψε» τον δανειολήπτη. Και στην τελική μπορεί να είναι στο Business Plan της τράπεζας η σύναψη επισφαλή δανείων … όπως και να έχει η αλήθεια είναι πολλές φορές οι Τράπεζες αγνοούσαν το γεγονός ότι το κράτος αποτρέπει να δίνουν δάνεια σε όσους το 60% των εισοδημάτων τους δεν επαρκούν για την κάλυψη των δόσεων. (Disclaimer, δεν είμαι αριστερός ούτε κατά του τραπεζικού συστήματος.)
Το παραπάνω νομοσχέδιο δεν θεωρώ ότι θα αλλάξει δραματικά την εικόνα των υπερχρεωμένων νοικοκυριών (διάβαζα τις προάλλες ότι τα καταναλωτικά δάνεια σε καθυστέρηση αγγίζουν τα 4,1δις ?). Ωστόσο ελπίζω ότι θα αλλάξει την εικόνα που έχει ο πολίτης για τις τράπεζες, σε πρώτη φάση είναι εξίσου σημαντικό
Ο νόμος Κατσέλη όχι μόνο δεν έλυσε προβλήματα αλλά, μετά από δύο υπουργούς οικονομικών προερχομένων από το βαθύ τραπεζικό σύστημα, διαφοροποιήθηκε.
Και λέω διαφοροποιήθηκε, γιατι στο δικαστήριο, προέκυψε η λέξη δόλος.
Ναι, δόλος αποδίδεται στους δανειολήπτες, προκειμένου να τους στείλουν στις τράπεζες για διαπραγματεύσεις – ρυθμίσεις.
Απαντώντας στην ελπίδα που εκφράζεις για αλλαγή στην εικόνα των πολιτών για τις τράπεζες, σου λέω πως όχι μόνο δεν έχω αλλάξει την εικόνα που είχα, αλλά όσο κυλάει ο χρόνος, τόσο χειρότερη είναι.
Και αυτό γιατι δεν έχω καταλάβει γιατί το τραπεζικό σύστημα είναι πανίσχυρο.
Δεν υπολογίζει ούτε νόμους ούτε τίποτα.
Είναι δυνατό να μένει στο απυρόβλητο;
Και γιατί υπουργούς των οικονομικών να έχουμε μόνο από το τραπεζικό σύστημα;
Και μόλις μας δείχνουν μια λύση (νόμος Κατσέλη), τρέχουν όπως όπως να την υποβαθμίσουν. Στην αρχή, βγήκαν κάποιες αποφάσεις θετικότατες και μετά, ξεφύτρωσε για τους δανειολήπτες και όχι για τις τράπεζες, η λέξη δόλος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
29-03-10
03:56
Οι καλοί μας τραπεζίτες έχουν συμβάλλει τα μέγιστα στην ευημερούσα σήμερα κοινωνία μας, η οποία αποτελεί πρότυπο προς μίμηση; μεγάλο ερωτηματικό!Τι σχέση έχει η έκρηξη βόμβας με την τράπεζα;
Θεωρώ υποχρέωσή μου να ζητήσω ταπεινά συγνώμη για την ενδεχόμενη παραννόησή μου. Βρε ένα βούρδουλα θέλουν όλοι τους. Ά εδώ συμφωνώ και επαυξάνω.
<<Διαλογίζομαι και παραλογίζομαι. Αφού όπου και να μιλήσω δέν πρόκειται να με ακούσει κανείς, διάβασέ τα αρχικά εσύ φίλε Ε. Μ. και προσπάθησε να βγάλεις άκρη. Ξεκαθάρισε και την θέση σου όμως.
Αφού κομουνιστής δέν είσαι, μήπως είσαι με το σύστημα;>>
Απλά οι τράπεζες σήμερα είναι τα μόνα ιδρύματα που διαθέτουν και ευρωστία οικονομική, αλλά και την δύναμη να ζητούν απο τις εκάστοτε κυβερνήσεις και να ακούγονται. Αυτό εγώ το χαρακτηρίζω ΑΠΑΙΤΗΣΗ.
Κατα συνέπεια στις τράπεζες καταλογίζω ευθύνες μεγάλες για την σημερινή κατάντια της χώρας μας.
Το καταναλωτικό δάνειο που πηρα ή θα πάρω, μου είναι αδιανόητο να αποτελεί δείκτη βιομηχανικής ανάπτυξης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
29-03-10
01:22
Άσε την αριστερά κατα μέρος και τον καπιταλισμό μαζί.Είναι παράλογο οι τραπεζίτες να ΜΗΝ έχουν κέρδη. Ξέρω ότι για κάποιους οι θεωρίες τις αριστεράς μοιάζουν ρομαντικές κτλ κτλ, ωστόσο έχουμε καπιταλισμό ευτυχώς ή δυστυχώς. Το να μην θεωρείτε δεδομένες τις αξίες του καπιταλισμού δεν θα καταφέρετε πότε να τις αλλάξετε.
Εύλογο κέρδος ουδείς αρνείται στους τραπεζίτες.
ΌΧΙ όμως την κατασροφική μεθοδικότητα που ακολουθούν. ΌΧΙ.
Προκαλούν αντιδράσεις με όλες τις καταστροφικές συνέπειες για τους απλούς πολίτες. Σήμερα μετά απο έκρηξη βόμβας στην Αθήνα, έχουμε ένα νεκρό και ένα τραυματία. Είναι τραγικό και τα χειρότερα διστυχώς είναι μπροστά μας, έρχονται...
Απορώ πώς είναι δυνατό να συμφωνείς με ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΑΣΥΔΟΣΙΑ.
ΑΠΟΡΩ!!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
11-02-10
15:31
Σε ένα αδιαφανές σύστημα, μου ζητάς να επιχειρηματολογίσω αντιπαραθέτοντας τις λογιστικές του καταστάσεις;Σε ποίες λογιστικές καταστάσεις έχεις δει ότι οι Τράπεζες δεν πληρώνουν τους σωστούς φόρους;
A priori είναι γνωστό ότι αδυνατώ.
Όμως είναι γνωστό το ότι η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε ρύθμιση στους φόρους που πλήρωσαν οι τράπεζες.
Κατα συνέπεια συνάγεται και το εξής συμπέρασμα.
Αφού μειώθηκε ο φόρος που πληρώσανε οι τράπεζες, γιατί έρχονται μειώσεις μισθών;
Ποιό απο τα δύο μπορείς να χαρακτηρίσεις θεμιτό και ποιό όχι;
Να το χαρακτηρίσω παράδοξο;
Να το παραβλέψω;
Τέλος πάντων σάν καπιταλιστής εσύ, ίσως έχεις και κάποια διαφορετική γνώμη;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
11-02-10
15:18
Αρχικά δηλώνω πως σε καμιά απολύτως περίπτωση δέν αποβλέπω σε προβολή ή σε στήριξη αριστερών απόψεων. Άν βέβαια συμπίπτουν τα λεγάμενά μου με αριστερές ή και με οποιουδήποτε άλλου πολιτικού χώρου, αυτό με βρίσκει απολύτως αδιάφορο.Σε ποίες λογιστικές καταστάσεις έχεις δει ότι οι Τράπεζες δεν πληρώνουν τους σωστούς φόρους;
Δεν σε καταλαβαίνω, εννοείς εποχές 89; Εννοείς ότι αν κάποιος τότε έκανε δάνειο με σταθερό επιτόκιο σήμερα η Τράπεζα καρπώνεται μια τόσο μεγάλη διαφορά;
Ξεχνάς όμως δυο βασικά πράγματα:
- Μπορεί να κάνει επαναδιαπραγμάτευση του δανείου ή έστω μεταφορά
- Κάποιος θα μπορούσε να είχε τότε προθεσμιακό π.χ. 10ετίας! Η τράπεζα δεν θα του είχε μειώσει το επιτόκιο
Μετά τον εμφύλιο 1950 μέχρι την δεκαετία του 80, οι τράπεζες διαχειρίστηκαν κεφάλαια απο τα ασφαλιστικά ταμεία με σχεδόν μηδενικά επιτόκια γι'αυτές. Η διαφορά ήταν πάνω απο 20%.Αποτέλεσμα είναι η σημερινή ευρωστία τους.
Εδώ θεωρώ πως έχουν ένα μεγάλο μερίδιο χρέους. Εδώ αναλλογεί χρέος στις τράπεζες αλλά το χρέος στα ταμεία ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΩ ΕΓΩ. Εσύ είσαι καπιταλιστής δέν σε πειράζει, τουλάχιστον έτσι λές και απλά σε πιστεύουμε.
Δηλαδή θέλω να πώ πως η συσώρευση κεφαλαίου απο αυτές στο συγκεκριμένο σημείο φαινομενικά και τυπικά μπορεί να είναι νόμιμη, αλλά και η αδυναμία των ταμείων σήμερα είναι μιά κατάσταση πραγματική στην οποία έχουν συμβάλλει οι τράπεζες. Χαρακτηρίζω δέ το γεγονός νόμιμη αφαίμαξη και σε καμία περίπτωση δικαίωμα κέρδους. Το μερίδιο χρέους είναι μεγαλύτερο σε όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης και μικρότερο στις πρίν την μεταπολίτευση κυβερνήσεις. Ακόμα και η χούντα συγκράτησε το χρέος σε επίπεδα που αποφεύγω να τα χαρακτηρίσω δίχως να κινδυνέψω να με πείτε ακόμα και χουντικό.
Η συσώρευση κεφαλαίου είναι ένα μέγεθος που διαφοροποιείται σε βάθος χρόνου.
Κάποτε είναι ασφυκτική και εξαρτημένη η σχέση σε βαθμό μάλιστα να βλέπουμε τα αποτελέσματα στο παρελθόν τόσο καθαρά ώστε να μή χρειάζεται να κανένα σχόλιο.
Στην Ευρώπη του μεσαίωνα όταν οι Ναϊτες δάνειζαν και με 80% ήρθε μιά στιγμή που οι αποφάσεις που πάρθηκαν και υλοποιήθηκαν τότε, είχαν ώς αποτέλεσμα την εξαφάνισή τους.
Αλλά απο τα λάθη όλοι διδάσκονται. Έτσι σήμερα φτάσαμε να λέμε ευχαριστώ στην πτώχευση και στην Αμερικανοποίηση του τρόπου ζωής μας.
Αυτό είναι κατάντια και πτώχευση του συστήματος λέω εγώ.
Οι εξισώσεις που επειρεάζουν την οικονομική μας δύναμη, είναι απλές αλλά έχουν μιά μονομέρεια και σε καμία περίπτωση δέν απο βλέπουν στην ισονομία. Μου θυμίζουν τον γεωργό που στο τέλος πάντα με το αλέτρι του μαζεύει το χώμα προς την μεριά του.
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις είτε το θέλουν, είτε δέν το θέλουν, είναι ανίσχυρες προστά στην δύναμη αυτού του κεφαλαίου. Όλα έχουν την τιμή τους στο καπιταλιστρικό σύστημα που πλέκεις το εγκώμιό του.
Μία παραλλαγή του βεβαίως είναι και το σημερινό σύστημα (Πασοκοσοσιαλιστικό) που υλοποιεί Αμερικάνικες μέθοδες διαβίωσης των υπηκόων του.
Κάψτε τους πρώτα λένε για να τους πουλήσουμε και το λάδι, με λίγα λόγια, όπως με τον Γιάννη.
Είναι τόσο δαιδαλώδες το σύστημα που έχει η χώρα μας, ώστε κατα τις πρόσφατες αντιδράσεις των Αγροτών, πιστεύω πως είχαν εισχωρήσει και στοιχεία που με τον τρόπο τους απέτρεψαν ποιό δυναμικές αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις απο την μία και απο την άλλη η προσοχή όλων μας ήταν στραμένη στους αγρότες ενώ περνούσαν νόμους οι οποίοι για άλλη μιά φορά μειώνουν την αγοραστιική δύναμη όλων μας με αποτέλεσμα να επαληθεύονται οι εξισώσεις των διαφόρων GOLDEN BOYS.
Όπως όταν συμμετέχοντας σε απεργία και πορευόμενοι προς τα ΜΑΤ στην είσοδο της Βουλής, βγαίνουν δυό τουτουκάδες μπροστά ανακόπτοντας την πορεία προσωρινά και αρχίζουν να δίνουν συνθήματα αντίθετα με το θέμα της πορείας. Συγκεκριμένα έλεγαν (συνάδελφοι και συναδέλφισες όλοι στις 19 του Μάη στα προπύλαια στην διαδήλωση κατά του ρατσισμού). Φαινομενικά είναι άσχετο το παράδειγμα μου, αλλά διστυχώς παράλληλα για κάποιους είναι απόλυτα σχετικό και τα αποτελέσματα που έφερε (αλλαγή της πορείας) απόλυτα μετρήσημα για μερικούς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
11-02-10
01:07
Αρχικά θέλω να απαντήσω στην ερώτηση που έκανες στον συνοδοιπόρο Νωέα.Γιατί να ΜΗΝ προσπαθεί να αυξήσει να το κέρδος της;
Άν είχα κόρη, νοιώθω ελειπής που δέν έχω, θα ήμουν ευτυχής άν ήταν μιά κοπελάρα με τα όλα της και άν ο τυχερός φίλος μου την ερωτευόταν σφοδρά και όσο άντεχε. Η φύση δέν ρωτάει τρίτους.
Τώρα άς μιλήσουμε για το κέρδος των τραπεζών.
Είμαι απόλυτα πεπεισμένος οτι οι τραπεζίτες στην Ελλάδα μας σχεδιάζουν τα πάντα που αφορούν την οικονομία.
Αρχικά εκμεταλλευόμενες την ευρωστία των ασφαλιστικών ταμείων, καρπώθηκαν όλη την υπεραξία της διαφοράς των τότε επιτοκίων. Εικοσιπέντε και τριάντα τις εκατό επιτόκια χορηγήσεων.
Με κόστος μηδενικό σχεδόν των επιτοκίων για τις τράπεζες.
Νά λοιπόν πού μας έφτασε το δικαίωμα των τραπεζών για κέρδος.
Εσύ γιατί να πληρώσεις όσα σε αναγκάζουν φίλε Ε.Μ. με τους διάφορους φόρους;
Ρωτώ λοιπόν, άν ξέρεις το γιατί.
Ώς οικονομολόγος που δηλώνεις, όχι μόνο οφείλεις να γνωρίζεις, αλλά και οι τοποθετήσεις σου να είναι ανάλογες, διαφωτιστικές.
Για να μή μακρυγορήσω δηλώνω πως εγώ ξέρω, γιατί πρέπει όχι μόνο να υπάρχει έλεγχος στα κέρδη των τραπεζών, αλλά και να πληρώσουν όσα τους αναλογούν. Δέν θέλω να πληρώσουν τίποτε ποιό πάνω απο αυτά που τους αναλογούν. Ούτε δραχμή. Μνημονεύω την δραχμή νοσταλγώντας την.
Το θέμα μου ανέβασε την πίεση, δέκα με κρατάνε μή κάνω βουτιά μέσα στο P.C. και όποιον πάρει ο χάρος. Λέω και εγώ...
Οι νόμοι ρυθμίζουν και θεραπεύουν συνήθως διανθρώπινες αναγκαιότητες, σχεδόν πάντα περιοριστικά. Η παραπάνω αναφορά μου στο βασικό σήμερα νομικό άξονα στη χώρα μας για τις τράπεζες, γίνεται ακριβώς για να καταδείξω, πως η επιδίωξη των τραπεζών για κέρδη ενέχει πάντα τον κίνδυνο αντικοινωνικής συμπεριφοράς, κατά τη διαχείριση του δημοσίου συμφέροντος προνομίου του "δανείζειν".
...η επιδίωξη των τραπεζών για κέρδη... φίλε μου Νωέα, σήμερα είναι αναμφισβήτητα παραδεκτό, οτι έχει γίνει κανόνας.
Πρίν απο το περιβόητο νομοσχέδιο, γίνεται περικοπή μισθών φίλε μου και πρωτίστως οι Τραπεζίτες και ο Σ.Ε.Β. έτρεξαν να πούν πως είναι στην σωστή κατεύθυνση.
Μόνο που εμείς νομίζουμε πως εννοούν σωστή την δική μας κατεύθυνση.
Αμ δέ, η κατεύθυνση είναι αυτή του Γιάννη, που όταν τον ρώτησαν τί έχεις Γιάννη; απάντησε τί είχα πάντα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.