DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
31-10-12
21:01
Για μενα προτεραιοτητα εχει ο ανθρωπος.Οταν ο ανθρωπος θα φτασει στο επιπεδο να ζει με αξιοπρεπεια,και οχι στην φτωχεια και στην εξαθλιωση,τοτε θα βοηθησω και με το παραπανω και τα ζωα.Αυτο βεβαια δεν κανει καποιον,οπως πολλοι μπορει αυθαιρετα να ισχυριστουν,''αντι-ζωοφιλο''.Απλως,θετω ενα κλιμακοστασιο προτεραιοτητων,διοτι δε μπορουμε να βοηθησουμε τους παντες και τα παντα.
Με τον τρόπο με τον οποίο το λες, υποθέτω ότι τουλάχιστον είσαι ενεργός σε θέματα φιλανθρωπίας, ή τουλάχιστον στο βαθμό των δυνατοτήτων σου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
17-06-10
10:47
(...)
Φίλη μου, οι υπερβολές υπάρχουν παντού, εγώ τουλάχιστον, θεωρώ εξίσου αδικαιολόγητο κάποιον που ντύνει με πανάκριβα συνολάκια το νήπιο παιδί του, ή εκείνον που ξοδεύει απίστευτα ποσά για ένα πάρτυ γενεθλίων και στήνει μια disneyland στον κήπο του για 2 ώρες.
Όσο για την απορία σου σχετικά με τα παιδιά, θα ήθελα να σου πω ότι προσωπικά αντιμετωπίζω κάθε παιδί όχι ως το ροζουλί ή πραλινέ στρουμπουλό μωράκι που έρχεται ως tabula rasa, αλλά ως μια ψυχή που βρίσκεται για πολλοστή φορά στη γη όπου οφείλει να πληρώσει για κάποιες προηγούμενες "παραβάσεις" του, να εκμεταλλευθεί τις ευκαιρίες που θα του δοθούν για να κάνει το καλό και να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο σ' έναν ακόμα καλύτερο άνθρωπο, σε μια μακρόχρονη κι επίπονη πορεία θέωσης. Το ίδιο ισχύει για όλους μας.
Όσο για τα ζώα, (εν τάχει προσωρινά λόγω περιορισμένου χρόνου) τα θεωρώ αθώα, γιατί λειτουργούν με βάση τη φύση τους, εναρμονισμένα στο περιβάλλον στο οποίο ζουν. Το γεγονός ότι δεν έχουν ελεύθερη βούληση δικαιολογεί το γεγονός ότι δεν κάνουν "κακές πράξεις" κατ' επιλογή και με συνείδηση ότι βλάπτουν ένα άλλο ζωντανό πλάσμα ή το περιβάλλον τους (που αυτό ουδέποτε συμβαίνει), κάτι που αντιθέτως συμβαίνει με τους ανθρώπους...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
16-06-10
18:59
Ωραία ερώτηση… Την κάνουν πολλοί, με ύφος ερωτηματικό, ανήσυχο, οργίλο.
Ας το πιάσουμε από την αρχή:
Γιατί πεθαίνουν τα παιδάκια από την πείνα?
Και...,
Θα πείτε: Δηλαδή, αφού φταίνε, να τα αφήσουμε να πεθάνουν?
Όχι.
Ας προσφέρουμε στο μέτρο του δυνατού την στήριξη μας όχι στη φιλανθρωπία που δίνει ένα πιάτο φαγητό αλλά στους οργανισμούς εκείνους που βοηθάνε αυτούς τους ανθρώπους να το φτιάξουν μόνοι τους, ή ακόμα και σε αυτούς που τους υποστηρίζουν στο να εξεγερθούν κατά των εκμεταλλευτών τους και να διεκδικήσουν μια καλύτερη ζωή.
Αλλά χωρίς τις ακρότητες που θέλουν τη συμπόνοια και την αγάπη μας να εξαντλείται στους ανθρώπους απλά και μόνον επειδή είναι άνθρωποι.
Και τα ζώα? Τα αθώα (κυριολεκτικά εδώ) θύματα της αλόγιστης εξάπλωσης και καταστροφικής επίδρασης του ανθρώπου στο περιβάλλον από το οποίο εκδιώχθηκαν χάνοντας όχι μόνο το ζωτικό τους χώρο αλλά και την ίδια τη ζωή κι επιβίωση ως είδη?
Ήμερα ή άγρια έχουμε ευθύνη απέναντι τους, είτε επειδή δεν τους αφήσαμε τους απαραίτητους για την επιβίωση τους φυσικούς πόρους, είτε γιατί τα εξημερώσαμε, τροποποιώντας γενετικά χαρακτηριστικά και συνήθειες όπως μας εξυπηρετούσε, αποκόπτοντας τα από τη φυσική τους σύνδεση με το περιβάλλον κι εξέλιξη τους. Αυτό μας καθιστά υπεύθυνους συλλογικά ως είδος, αλλά και κάθε έναν ξεχωριστά, ως άτομα, απέναντι σε κάθε ζώο που μπορούμε να βοηθήσουμε με όποιο τρόπο, ανέξοδο ή πολυδάπανο, εύκολο ή κοπιαστικό θα πρέπει να γίνει αυτό.
Συνεπώς, ο καθένας από εμάς εφόσον θέλει και μπορεί, κάνει τις επιλογές του στο μέτρο των δυνατοτήτων του.
Όμως, κανείς δεν δικαιούται να κρίνει κάποιον άλλο για το πού διαθέτει τους όποιους πόρους έχει είτε πρόκειται για εργασία, είτε για χρόνο, είτε για χρήμα.
Αυτός που θέλει να βοηθήσει κάποιο σκοπό ας το κάνει διδασκόμενος από τον Ιησού, που είπε: «Σού δε ποιούντος ελεημοσύνην μη γνώτω η αριστερά σου, τι ποιεί η δεξιά σου, όπως η σου η ελεημοσύνη εν τω κρυπτώ, και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ». (Ματθαίου κεφ. στ' στίχοι 1-14)
Το τι θα πράξουν οι αγαπώντες περισσότερο τα ζώα, ή οι αναγνωρίζοντες την ευθύνη τους απέναντί τους ως άνθρωποι, είναι αντιστοίχως δική τους υπόθεση.
(μάλλον αδόκιμος όρος ο τελευταίος, αυτοσχεδιάζουσα απολογούμαι )Γιατί προσφέρετε τροφή, παιχνίδια, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ένα κατοικίδιο, στο δικό σας κατοικίδιο έστω, δαπανώντας κάποια χρήματα που αν τα περικόπτατε θα μπορούσατε να προσφέρετε κάποιο ποσό σε φιλανθρωπικούς φορείς, σε μεγάλους οργανισμούς ανθρωπιστικής βοήθειας?
Γιατί δίνετε χρήματα σε καταφύγια ζώων, σε τροφές για τα αδέσποτα της γειτονιάς σας, στο ξενοδοχείο του σκύλου ή της γάτας σας (όταν δε μπορείτε να τα πάρετε μαζί σε κάποιο ταξίδι) τη στιγμή που «παιδάκια πεθαίνουν από την πείνα»?
Ας το πιάσουμε από την αρχή:
Γιατί πεθαίνουν τα παιδάκια από την πείνα?
- Γιατί είναι πολλά, καθώς η μαμά τους ανημέρωτη και ανεκπαίδευτη στις μεθόδους αντισύλληψης, αιχμάλωτη κοινωνικο-θρησκευτικών περιορισμών γεννάει παιδάκια που δε μπορεί να θρέψει.
- Γιατί ζουν σε πάμφτωχες χώρες. Με στυγνά οικονομικά συμφέροντα, φαύλα καθεστώτα, αδίστακτους διεθνείς δανειστές, δειλούς ή διεφθαρμένους κυβερνήτες, άπληστες φαρμακοβιομηχανίες, ευρωπαϊκές και αμερικανικές αγροτικές επιδοτήσεις, μονοπώλια, και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας.
- Γιατί κάποιοι βολεύονται τα μάλα από τη διαιώνιση παρόμοιων προβλημάτων, την υποταγή ολοκλήρων κρατών με τους εξαθλιωμένους και αμόρφωτους λαούς τους, την ανάπτυξη οικονομικών κατά κύριο λόγο συμφερόντων πάνω σε εκατόμβες θυμάτων.
Και...,
- Γιατί, κανένα παιδάκι δε γεννιέται αθώο, άσπιλο και αμόλυντο. Διότι εαν ίσχυε αυτό, τότε θα είμαστε μάρτυρες μιας τερατώδους αδικίας πάνω σε παιδάκια που πεθαίνουν από την πείνα προτού περπατήσουν καν. Κάθε ανθρώπινο ον που έρχεται και υποφέρει στη γη πληρώνει τις «αμαρτίες» δηλ. τις παραβιάσεις θεμελιωδών κανόνων της αγάπης, της συμπόνοιας, της εντιμότητας που έκανε σε προηγούμενη ζωή του. Όπως και κάθε ευνοημένο παιδάκι που μεγαλώνει στα πούπουλα έκανε κάτι καλό στο last episode και τώρα απολαμβάνει την εύνοια του ντάρμα (το καλό κάρμα) έχοντας παράλληλα την ύψιστη ευθύνη (άλλο αν του το διδάξουν ή όχι ή αν το αντιληφθεί ή όχι ως ενήλικας,) να χρησιμοποιήσει τα μέσα που του παρέχονται στη ζωή του για να κάνει ακόμα περισσότερο καλό.
Θα πείτε: Δηλαδή, αφού φταίνε, να τα αφήσουμε να πεθάνουν?
Όχι.
Ας προσφέρουμε στο μέτρο του δυνατού την στήριξη μας όχι στη φιλανθρωπία που δίνει ένα πιάτο φαγητό αλλά στους οργανισμούς εκείνους που βοηθάνε αυτούς τους ανθρώπους να το φτιάξουν μόνοι τους, ή ακόμα και σε αυτούς που τους υποστηρίζουν στο να εξεγερθούν κατά των εκμεταλλευτών τους και να διεκδικήσουν μια καλύτερη ζωή.
Αλλά χωρίς τις ακρότητες που θέλουν τη συμπόνοια και την αγάπη μας να εξαντλείται στους ανθρώπους απλά και μόνον επειδή είναι άνθρωποι.
Και τα ζώα? Τα αθώα (κυριολεκτικά εδώ) θύματα της αλόγιστης εξάπλωσης και καταστροφικής επίδρασης του ανθρώπου στο περιβάλλον από το οποίο εκδιώχθηκαν χάνοντας όχι μόνο το ζωτικό τους χώρο αλλά και την ίδια τη ζωή κι επιβίωση ως είδη?
Ήμερα ή άγρια έχουμε ευθύνη απέναντι τους, είτε επειδή δεν τους αφήσαμε τους απαραίτητους για την επιβίωση τους φυσικούς πόρους, είτε γιατί τα εξημερώσαμε, τροποποιώντας γενετικά χαρακτηριστικά και συνήθειες όπως μας εξυπηρετούσε, αποκόπτοντας τα από τη φυσική τους σύνδεση με το περιβάλλον κι εξέλιξη τους. Αυτό μας καθιστά υπεύθυνους συλλογικά ως είδος, αλλά και κάθε έναν ξεχωριστά, ως άτομα, απέναντι σε κάθε ζώο που μπορούμε να βοηθήσουμε με όποιο τρόπο, ανέξοδο ή πολυδάπανο, εύκολο ή κοπιαστικό θα πρέπει να γίνει αυτό.
Συνεπώς, ο καθένας από εμάς εφόσον θέλει και μπορεί, κάνει τις επιλογές του στο μέτρο των δυνατοτήτων του.
Όμως, κανείς δεν δικαιούται να κρίνει κάποιον άλλο για το πού διαθέτει τους όποιους πόρους έχει είτε πρόκειται για εργασία, είτε για χρόνο, είτε για χρήμα.
Αυτός που θέλει να βοηθήσει κάποιο σκοπό ας το κάνει διδασκόμενος από τον Ιησού, που είπε: «Σού δε ποιούντος ελεημοσύνην μη γνώτω η αριστερά σου, τι ποιεί η δεξιά σου, όπως η σου η ελεημοσύνη εν τω κρυπτώ, και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ». (Ματθαίου κεφ. στ' στίχοι 1-14)
Το τι θα πράξουν οι αγαπώντες περισσότερο τα ζώα, ή οι αναγνωρίζοντες την ευθύνη τους απέναντί τους ως άνθρωποι, είναι αντιστοίχως δική τους υπόθεση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.