lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
22-12-11
14:16
Για όλες αυτές τις δουλειές που οι πιο πολλοί δεν θέλουν να κάνουν γιατί είναι ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΕΣ θα έπρεπε να ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΔΡΑ σήμερα οι υπηρέτες, αγρότες, εργάτες... κλπ Επειδή η σχέση προσφοράς/ζήτησης θα ανέβαζε το κόστος τέτοιων εργασιών τρελλά βρίσκονται άλλοι τρόποι: δημιουργούνται/μεταφέρονται όλοι της γης οι κολασμένοι. Η κοινωνική υποτίμηση είναι εσκεμένη για μένα ώστε να υπάρχει ανάλογη οικονομική υποτίμηση.Η θέση έχει φτιαχτεί από τον άνθρωπο/κοινωνία. Ό,τι νόημα και ιδιότητες δοθούν λοιπόν από τον κατασκευαστή, αυτά και θα αποτελούν ίδιο της θέσης. Η θέση του υπηρέτη, που έχει συνώνυμο τον σκλάβο και όχι την υπηρεσία δωματίου, κι άμα θες να παίξεις με τις λέξεις πάνε αλλού, έχει ως χαρακτηριστικό την υποταγή εκείνου που την καταλαμβάνει σε εκείνον που καταλαμβάνει την αντίστοιχη θέση του αφέντη. Αυτό είναι υποτιμητικό. PERIOD. Σου γουστάρει να λες ότι ναι μεν ο σκλάβος είναι υποχείριο αλλά δε φταίει το ότι είναι σκλάβος αλλά το ότι τα δέντρα είναι ροζ; Πάσο.
Επίσης, όσα ανέφερες, εκτός από την πορνεία που είναι γάμησετα, είναι καθαρά σχέσεις ανταλλαγής, εμπόριο, όχι εκμετάλλευση.
Οι γυναίκες που δεν εργάζονται για χρήματα καλύπτουν πολλές δουλειές που οι εργαζόμενες πληρώνουν για να γίνουν πχ το καθάρισμα, η φροντίδα των γέρων γονιών, το διάβασμα των παιδιών, το γρήγορο φαγητό ή το έτοιμο γλυκό, η παραγγελία στο τραπέζωμα των φίλων/συγγενων/συνεργατών. Μια καλή νοικοκυρά έχει γεμάτα τα χέρια της. Και μπορεί να έχει μια χαρά και έργο του τύπου "συλλογος γονέων" ή "σύλλογος φίλων της μουσικής" ή εθελοντισμό στη γειτονιά και να συναναστρέφεται με όσους επιθυμεί.Όμοια, το να κάθεται ένας άνθρωπος σπίτι όλη μέρα, αποκλεισμένος ως επί το πλείστο από συναναστροφές, χωρίς οικονομική δύναμη, τον καθιστά εξ ορισμού σε μειονεκτική θέση. Κι ακόμα χειρότερα, όταν υπάρχει μια ολόκληρη κοινωνική νοοτροπία από πίσω, που λέει πως η γυναίκα είναι το αντικείμενο (και γι' αυτό άλλωστε πρέπει να είναι και όμορφη) και ο άντρας ο επίσημος σύνδεσμος της οικογένειας με την κοινωνία, σε συνδυασμό κιόλα με την υποχρέωση και καλά να γίνουν τέλειες και καλές μάνες (όταν, σε παλιότερες εποχές, τα πιτσιρίκια τα άφηναν να μεγαλώσουν μόνα τους σα φρούτα και είχαν και ολόκληρο συνεργείο υποστήριξης από συγγενολόγια), ε, όλο αυτό το κλίμα είναι που δίνει βάση για κατηγοριοποίηση ως κανόνα και εξαιρέσεων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
20-12-11
12:53
Όπως κάθε γυναίκα που εργάζεται δεν είναι μια σκύλα που πατάει επί πτωμάτων για να ανέβει στην δουλειά της και ανταγωνιστικό κάθαρμα έτσι και κάθε γυναίκα που θεωρεί δουλειά της το σπίτι της δεν είναι τα μπολνταρισμένα κόκκινα. Ναι υπήρξαν κι αυτές - τώρα δεν υπάρχει ανάγκη να υπάρχουν - και μπορούν να μένουν στο σπίτι τους μόνο αυτές που έχουν σαν όνειρο/ στόχο/ θέση στην κοινωνία αυτήν της νοικοκυράς και της μάνας. Το ότι δεν είσαι μία από αυτές που έχουν τέτοια όνειρα, το ότι δεν είμαι από αυτές που είχα τέτοια όνειρα δεν σημαίνει ότι θα απαξιώνουμε όσες τα είχαν και τα πραγματοποίησαν.Καλύτερα σε ιδρύματα, παρά με την κάθε κομπλεξική που δε θα έχει όνειρα, δε θα έχει ζωή, δε θα έχει στόχους, δε θα έχει κάπου να ξεδώσει, δε θα έχει δύναμη και χαρακτήρα και λεφτά και πραγματική θέση στην κοινωνία και θα κάθεται σπίτι της ανολοκλήρωτη και μίζερη και ανάπηρη να περιμένει από τα παιδιά της να κατακτήσουν τον κόσμο (γεμίζοντάς τα άγχη και στρεβλώσεις) για να πάρει το άχτι της πίσω.
Ρε θα βγω στο δρόμο να μοιράζω Σιμόν ντε Μποβουάρ
Υπήρχαν και υπάρχουν πολλές full time μαμάδες που δεν ήταν/είναι ούτε αδύναμες, ούτε υστερικές, ούτε καταστρέφουν τα παιδιά τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
12-10-11
07:16
Δεν μπορούσα να μην βάλω αρνητική μια και κάνω ακατάλληλο επάγγελμα.η γυναίκα θέλω να δουλεύει όχι μια full time δουλειά π.χ. μηχανικός (το επαγγελμα αυτό το θεωρώ ακατάλληλο για γυναίκα) αλλά μια πιο soft π.χ. δάσκαλα, διοικητικής υπάλληλος, ιατρός (ορισμενες ειδικότητες). Το να μην δουλεύει καθόλου το θεωρώ όμως απαράδεκτο και απλό βόλεμα από την μητέρα.
............
Αυτά που λένε κυριως οι ψυχολόγοι ότι το παιδί θέλει έναν γονέα ανευ δουλειάς για να ασχολείται συνέχεια μαζι του για να διαπαιδαγωγηθει σωστά τα θεωρώ σαχλαμάρες.
Δασκάλες, γραμματείς και μικροβιολόγοι (προφανές) είναι τα αποδεκτά επαγγέλματα για την γυναίκα του φόκου. Όσες πιστές προσέλθετε.
Όχι δεν είμαι καθηγήτρια αλλά φοιτητές έρχονται να πάρουν στοιχεία που αφορούν στα θέματα που εργάζομαι. Αλλά ναι έχω έναν μέσο μισθό.Αν ισχύουν αυτά που λένε, αμφιβάλλω πως σε 1-2 χρόνια θα έχει πραγματοποιηθεί μία τέτοια αύξηση. Από ότι καταλαβαίνω είσαι καθηγήτρια πανεπιστημίου, ένα από τα επαγγέλματα στα οποία δήλωσα ξεκάθαρα πως εξαιρούνται. Δεν ξέρω πόσα παίρνεις ακριβώς, πάντως κάνεις μια δουλειά η οποία είναι άνω του μέσου όρου σε πολλά επίπεδα (συνθήκες εργασίας, ωράριο, αμοιβή, κ.α). Το τι θα αλλάξει σε αυτό δεν το γνωρίζουμε, άρα μιλάμε μόνο βάσει των δεδομένων μέχρι σήμερα.
Από την αρχή έθεσα συγκεκριμένα παραδείγματα για ορισμένες συμπεριφορές εργαζόμενων μαμάδων, δεν γενίκευσα. Θεωρώ ότι αυτό ήταν ξεκάθαρο, αλλά θα φέρω ξανά ένα παράδειγμα:
Πες ότι είσαι ταμίας σουπερμάρκετ και παίρνεις 600 ευρώ το μήνα. Ο άντρας σου δεν μας ενδιαφέρει τι κάνει, αλλά δεν βγάζει πολλά λεφτά. Είσαι έγκυος και γεννάς, αλλά η άδεια που σου έδωσαν τελείωσε. Εχεις 2 επιλογές: ή ξαναπάς στο σουπερμάρκετ, στερείσαι το μωρό σου και όλα σου τα λεφτά τα δίνεις σε μια ξένη ή παραιτείσαι και για τον επόμενο χρόνο (άντε δύο) τα βγάζεις πέρα όπως μπορείς (όταν γυρνάει ο άντρας σου από τη δουλειά π.χ. καθαρίζεις σκάλες, δεν έχει σημασία, δανείζεσαι από τους γονείς σου) και μετά πας σε ένα άλλο σουπερμάρκετ/γραφείο/μαγαζι/ο,τι να ναι, αφού έχεις χαρεί το παιδάκι σου σε στιγμές που δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουν. Εχεις δεθεί μαζί του και αυτό με σένα, του έχεις προσφέρει την αγάπη σου, που την χρειάζεται πολύ περισσότερο από εκατοντάδες ρούχα ή παιχνίδια. Τι κάνεις?
Δεν προσπαθώ να σε πείσω ότι έχω δίκιο...Απλά εμένα το δεύτερο μου φαίνεται σωστό.
Όμως να πω την αλήθεια η ανασφάλεια της ανεργίας μέσα μου είναι πολύ μεγάλη, ειδικά επειδή έχω οικογένεια, που δεν θα τολμούσα να αλλάζω δουλειά κάθε φορά που έκανα παιδί.
Έτσι κι αλλοιώς το σενάριο που έχεις στο μυαλό σου μου φαίνεται φανταστικό μια και οι εργοδότες δεν προσλαμβάνουν εύκολα μητέρες για τους λόγους που λέει η Ρες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
11-10-11
13:15
Ας τα ξαναπούμε λοιπόν άλλη μια φορά:Το ιδανικό για μένα θα ήταν να δουλεύουν και οι δύο και να ασχολούνται με το σπίτι/παιδιά και οι δύο, σχεδόν στον ίδιο βαθμό. Λέω "σχεδόν" γιατί ακριβώς στα μισά δεν χωρίζονται ποτέ αυτά. Η εξαίρεση είναι όταν η γυναίκα είναι έγκυος και όταν το παιδί είναι κάτω από 15-18 μηνών (η οποιοσδήποτε άλλος λόγος υγείας). Θεωρώ ότι είναι επιεικώς βλακεία η γυναίκα να δουλεύει και να χαλάει τα περισσότερα από αυτά που βγάζει για να της μεγαλώσει κάποια άλλη το παιδί και να της φροντίσει το σπίτι. Αν υπάρχει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα και το μωρό είναι με τη γιαγιά/θεία, το θεωρώ αποδεκτό, αλλά σε καμια περίπτωση ιδανικό. Αλλά οικονομικό πρόβλημα και οικιακή βοηθός δεν συνδυάζονται με τίποτα για μένα. Αλλη εξαίρεση μπορεί να είναι οικογενειακή επιχείριση που παίρνουν το μωρό μαζί στη δουλειά. Η ίσως η περίπτωση που η γυναίκα είναι ο κύριος εισοδηματίας και τρέχουν δάνεια, οπότε δεν γίνεται αλλιώς. Αλλά ρε παιδιά, όταν κάνεις ένα μωρό, φρόντισέ το και λίγο...για 1-2 χρόνια θα είναι μωρο, μετά πάει...Τι περιμένεις, να το πάρεις έτοιμο, μεγαλωμένο από άλλους? Ιυοθέτησε αμα είναι έτσι.
1. Αν μπορούσαν οι γυναίκες να αφήσουν την δουλειά τους ή να δουλέψουν part time για μία περίοδο ΚΑΙ να συνεχίσουν μετά να έχουν δουλειά πολλές θα τα κάνανε. Συνήθως αυτό είναι όνειρο θερινής νυκτός.
2. Κάποια στιγμή το παιδί πάει σχολείο και τα έσοδα της γυναίκας μπαίνουν στο σπίτι και όχι στην γυναίκα που φυλάει το παιδί.
3. Εσείς όταν σπουδάζατε δεν σας ενδιέφερε να εκφράσετε την δημιουργικότητα σας μέσα από αυτό που μάθατε? Γιατί σπουδάσατε? Δεν σας ενδιαφέρει να χρησιμοποιήσετε αυτό το δυναμικό?
4. Τα έσοδα του εργαζομένου (προ κρίσης) αυξάνονταν σε βάθος χρόνου, επίσης και τα έξοδα του παιδιού. Αν βρίσκατε ρούχα από φιλενάδες σας για το μωρό σας δεν θα βρίσκετε για τον 15άρη σας που αλλάζει 2 νούμερα παπουτσιού το χρόνο, και δεν μπορεί να γίνει οικονομία στην ξενη γλώσσα και στις αθλοπαιδιές κάτω από κάποιο σημείο, είναι on/off.
4. Έχετε πάρει πρέφα σε πόσα σπίτια αυτή την στιγμή με την κρίση δουλεύει μόνο ο ένας? Και σε πόσα αυτός ο ένας είναι η γυναίκα (δεν θα πιάσω τις μονογονεϊκές χωρίς πατέρα και διατροφή)?
Άντε πάλι οι κακίες. ΒΑΡΕΘΗΚΑ. Και δεν έχουνε γνώμη, και είναι ανεύθυνες, και δεν γουστάρουν τα παιδιά τους και είναι καριερίστες. Ποιό είναι το ποσοστό των γυναικών που και τα 4 αυτά συνυπάρχουν?Δεν άντεξα να μην απαντήσω σε αυτό!
Έτσι ακριβώς είναι κορίτσι μου, μένουν έγκυες γιατί το θέλει η μαμά τους ή η γειτόνισσα ή απλά επειδή βαριούνται το προφυλακτικό και μετά τους το μεγαλώνουν άλλοι κι αυτές το παίρνουν έτοιμο μεγαλωμένο λες κι είναι φαστ φουντ... Και μετά τα παιδιά έχουν ψυχολογικά προβλήματα που η μαμά τους τα έχει γραμμένα για να κάνει την πολύτιμη καριέρα της.
Nα δουλεύει αλλά θα προτιμούσα μια sοft δουλειά να μην λείπει και πολλές ωρες από το σπίτι κάθε μέρεα.
Η γυναίκα πρέπει να κάνει αυτό που θα την ολοκληρώνει και θα την κάνει να νοιώθει δημιουργική όπως και ο άντρας. Όταν τα οικονομικά δεν το επιτρέπουν κάνει ότι χρειάζεται για να ζήσει η οικογένειά της και αναμένει όπως και ο άντρας πότε θα μπορέσει να κάνει αυτό που προτιμά.Συμφωνώ με αυτή τη λογική. Η γυναίκα πρέπει να δουλεύει για να νιώθει χρήσιμη στον εαυτό της και την οικογένειά της. Να μπορεί να καλύπτει τα προσωπικά της έξοδα, να είναι ανεξάρτητη, ελεύθερη, ισορροπημένη και όχι να μένει σε μια σχέση από φόβο ή συμφέρον. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να μιλάει με συναδέλφους, να κοινωνικοποιείται.
Καλύτερο νομίζω θα ήταν να δουλεύει το ζευγάρι διαφορετικές ώρες. Βέβαια έτσι βλέπονται λιγότερο αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Πρακτικά βοηθάει γιατί μειώνονται οι ώρες που είναι μόνο το παιδί. Αν υπάρχει και μια πεθερούλα να το κρατήσει 2-3 ώρες, δεν χρειάζεται να πληρώνεις καθόλου μπέιμπι-σίτερ.
Αυτό με το διαφορετικό ωράριο το έχουμε κάνει αλλά μπορεί και πάλι ο ένας να μειώσει τη δουλειά του τόσο ώστε να νοιώθει μ@λ@κας ή να διακινδυνεύει το μέλλον του.
Πραγματικά αναρωτιέμαι για τους άντρες που δεν θέλουν να δουλεύουν οι γυναίκες τους ή θέλουν να δουλεύουν soft, τόση σιγουριά έχετε ότι θα βγάζετε αρκετά ώστε να ζείτε ανθρώπινα?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
20-01-10
11:42
Γι'αυτό υπάρχει τέτοιο δημογραφικό πρόβλημα... γιατί αφήνουμε τις οικογένειες να τα βγάλουν πέρα όπως μπορούν όταν ένας μισθός δεν ζει ένα σπίτι.Αλλά μη λέμε κιόλας οτι η γυναίκα πρέπει να πληρώνεται για να μεγαλώνει το παιδί της! Δεν της έβαλε κανείς το πιστόλι στον κρόταφο για να το κάνει!
...η μάνα είναι εκεί, κι όχι σε μια εργασία που μπορεί αυτήν να την ευχαριστεί, αλλά το παιδί αυτό δεν το καταλαβαίνει, μπορεί ενδόμυχα να το παίρνει σαν απόρριψη, μπορεί και όχι: αλλά ποτέ δεν μπορείς να ρισκάρεις με τα συναισθήματα των παιδιών.
......Θεωρώ οτι ειδικά σαν παιδί "μαθαίνεις" τι σε πειράζει και τι όχι, συμβιβάζεσαι, συνηθίζεις να μη σου λείπει κάτι αφού εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει. Αυτό πάλι δε σημαίνει οτι η μάνα θα είναι όλη τη μέρα στο σπίτι να κοιτάει το παιδί - σίγουρα κι αυτή έτσι θα μαραζώσει. Μπορεί να έχει δικές της ασχολίες, να βγει για καφέ με μια φίλη της αφήνοντας το παιδί να παίξει στο πάρκο, να ακούσει τη μουσική της ή να διαβάσει ενόσω το παιδί κοιμάται κλπ κλπ.
...... Στην τελική, αν την καίει τόοοοσο πολύ να έχει μια τέλεια δουλειά, ας μην κάνει παιδί. Υποτίθεται όμως οτι όταν κάνεις παιδί οι ανάγκες σου περνάνε δεύτερες. Υποτίθεται...
Είναι φανερό ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε έναν κόσμο όμορφο, αγγελικά πλασμένο. Με τα "υψηλά" στάνταρντ που έχουνε μπει είναι φανερό ότι τα μισά παιδιά στον κόσμό καλύτερα να μην είχαν συλληφθεί καν. Χιλιάδες γυναίκες καθημερινά παραπαίουν με 2 καρπούζια στην ίδια μασχάλη γιατί η ζωή ή είναι δυσκολότερη απ'ότι νομίζεις Χιμέλα, ή γιατί αγαπήσαν πολύ και την δουλειά τους. Στις τυχερές ή τις προνοητικές ο άντρας τους μοιράζεται το βάρος ή αλλοιώς έχουμε 3 καρπούζια σε δύο μασχάλες! Με μέσο μισθό στην Ελλάδα το χιλιάρικο δεν ξέρω πόσοι είναι αυτοί που θα μπορούσαν να επιλέξουν να κάτσουν σπίτι τους. Και για να σε πληροφορήσω κανένας γονιός δεν εργάζεται ώρες που να μπορεί να τις καλύψει το ολοήμερο δημοτικό σχολείο (8 και 15 με 4 και 15), εκτός αν δουλεύει στην καντίνα του σχολείου ή είναι δάσκαλος/ καθηγητής.Στο δημοτικό δεν υπάρχει λόγος η γυναίκα να μη δουλεύει. Κι όσοι βολεύτηκαν, ας ξεβολευτούν.
Αλλά να προσθέσω και κάτι άλλο: όσο κι αν το παιδί αυτονομείται και το ενοχλεί η παρουσία της μάνας, μέσα του αισθάνεται ασφάλεια όταν γυρίζει στο σπίτι και η μάνα είναι εκεί, κι ας μην το δείχνει.
......Εφόσον το να κάνεις παιδί έχει κάποιες μεγάλες υποχρεώσεις που δε διατίθεσαι να ακολουθήσεις, ποιος ο λόγος να μπεις σε αυτή τη διαδικασία να καταπιέζεσαι και να ταλαιπωρείς και το παιδί σου; Το γένος μια χαρά θα συνεχίσει να αναπαράγεται γιατί υπάρχουν και γυναίκες που διατίθενται με ευχαρίστηση να αναλάβουν αυτές τις υποχρεώσεις. Δυο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη δε χωράνε. Αν εσύ μπορείς να τα καταφέρεις όλα, please be my guest. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος όμως έτσι; Όχι στη θεωρία.
Επίσης εμένα η εικόνα μου από γενιές γυναικών που δεν εργάζονταν - επειδή ήταν πολλές φορές αδιανόητο ή επειδή δεν είχαν τα προσόντα.
Και τότε σε πολλές οικογένειες έπαιζε τεράστιο ρόλο η γιαγιά μια και 1) το ζευγάρι δεν είχε το χρόνο/ επιλογή νωρίτερα να ζήσει σαν ζευγάρι ξένοιαστα και αυτό το κενό έπρεπε να αναπληρωθεί, 2) στα χωριά οι νέες "μη εργαζόμενες" γυναίκες και στα χωράφια πηγαίνανε και στα ζώα και... και... και..., ενώ η γιαγιά ήταν "εκτός παραγωγής" 3) θεωρούταν ότι η πείρα της ήταν ανεκτίμητη μια και είχε μεγαλώσει ήδη παιδιά.
Πάλι οι γυναίκες που τις γέμιζε πλήρως η μητρότητα ήταν συγκεκριμένες, και πάρα πολλές δυναμικές γυναίκες δεν έβρισκαν τον τρόπο να εκτονώσουν την δημιουργικότητα τους (πολλές υστερικές με τα παιδιά τους γυναίκες, πολλά ευνουχισμένα παιδιά).
Επίσης δεν ξέρω ρε παιδιά αλλά και τον άντρα δεν πρέπει να τον σκεφτούμε λίγο. Μήπως αν κι αυτός δεν είναι καριερίστας θα προτιμούσε, αν ήξερε πως, να'ναι μισός κουβαλητής μισός πατέρας. Να μην είναι μόνος του στο ρόλο της οικονομικής στήριξης της οικογένειας, τεράστια ευθύνη αν υπάρχει πιθανότητα να πάει κάτι στραβά στην δουλειά του? Εμένα πάντως ο άντρας μου προτιμά ότι δεν χρειάστηκε να κάνει δουλειές ψυχοφθόρες με περισσότερα λεφτά αλλά και τρελλές ώρες αλλά να προσφέρει στην οικογένειά του τον παραπανίσιο χρόνο του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
26-11-09
11:47
Αυτό για πολλές οικογένειες είναι και καλό μια και πάντα υπάρχει κάποιος της οικογένειας να κρατάει τα παιδιά.η μητερα μου πιανει δουλεια καθε μερα στις 2 το μεσημερι και γυρναει στις 12 το βραδυ.
ο πατερας μου λειπει παντα 7 με 4-5.
οταν γυρναει η μητερα μου το βραδυ τις περισσοτερες φορες ο μπαμπας κοιμαται.
επικοινωνια, ουσιαστικα μηδεν, μονο στις διακοπες.
Ίσως εκείνος δεν θα το ήθελε αλλά έχεις σκεφτεί ότι μπορεί να σημαίνει για πολλές γυναίκες την αίσθηση της σιγουριάς επειδή δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει αύριο?με θυμωνει οταν το ακουω αυτο ως επιχειρημα.
οταν η γυναικα δεν εχει καποιο πτυχιο και η μονη δουλεια που μπορει να βρει ειναι σε κανα εργοστασιο ή καθαριστρια ή κατι τετοιο, και ουσιαστικα δεν υπαρχει οικονομικη αναγκη στο σπιτι ετσι ωστε να χρειαζεται να συνεισφερει, εσυ θα προτιμησεις να δουλευει σε μια ''βρωμικη'' δουλεια που δε τις αρεσει για ανεβει στα ματια σου?
Εγώ πάντως οι μόνες γυναίκες που ξέρω να μην δουλεύουν (για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους) είναι είτε γυναίκες που μπορούν να ξαναβρούν δουλειά μόλις το θελήσουν (πχ καθαρίστριες) είτε γυναίκες που η οικονομική επιφάνεια του συζύγου τους είναι πολύ μεγαλύτερη του μέσου όρου (οπότε υπάρχει η "ψευδαίσθηση" ότι ακόμα και ως διατροφή να το δεις καλύπτονται). Τις πρώτες τις καταλαβαίνω τις δεύτερες όχι. Η μόνη τρίτη εκδοχή είναι η απόλυτη εμπιστοσύνη στην αγάπη του ζευγαριού και ο μισθός του συζύγου να είναι αρκετός για ένα επαρκές επίπεδο ζωής χωρίς καταναλωτικές εξάρσεις. Πόσοι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.