adespoto
Περιβόητο μέλος
Πιάνομαι από αυτό για να κάνω την εξής ερώτηση που την είχα πάντα απορία σε ανάλογες περιπτώσεις.
Αν ΔΕΝ αλλάζει κάτι ο γάμος (που εγώ μαζί σου είμαι σε αυτό) τότε ΓΙΑΤΙ να μην γίνει?
Δεδομένου ότι είναι αποδεκτό πλέον και κοινωνικά να παντρευτεί κάποιος με πολιτικό γάμο, υπόθεση...15 λεπτών δλδ, φιλικό μου ζευγάρι παντρεύτηκε με πολιτικό και δεν πήρε καν άδεια από τη δουλειά (για την ακρίβεια αυτός πήρε, αυτή πήρε μια δίωρη άδεια-είχε αυτό το περιθώριο), γιατί τέτοιο "τζιζ" στο άκουσμα της λέξης "γάμος"?
Βασικά όταν κάτι δεν αλλάζει τη ζωή σου, τότε δεν έχει νόημα να το κάνεις, όχι να μην το κάνεις.
Δεν κατηγορώ όσους θέλουν το γάμο, απλά δεν καταλαβαίνω γιατί να καίγεσαι τόσο για κάτι που έχει πολύ μικρό νόημα.
Όπως και δεν κατηγορώ όσους είναι κατηγορηματικοί ενάντια στο γάμο, απλά πάλι δεν καταλαβαίνω γιατί όταν ακούνε τη λέξη κάνουνε λες και έφαγαν ξινισμένο γιαούρτι...
Η γνώμη μου είναι, αν αποφασίσει ένα ζευγάρι να παντρευτεί, και θέλουν και οι δύο, τότε οκ.
Αν θέλει μόνο ο ένας, τότε δεν είναι όλα οκ και θα πρέπει να γίνει μια συζήτηση όπου θα πρέπει και οι δύο να αιτιολογήσουν την άποψή τους και να πάρουν μια κοινή απόφαση. Πάντως η γνώμη μου είναι οτι όσο πιέζεις τον άλλο να κάνει κάτι που δε θέλει, τόσο πιο έντονα θα αντιδρά, ή θα αντιδράσει ακόμη κι αν το κάνει τελικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
adespoto
Περιβόητο μέλος
Λοιπόν δεν το καταλαβαίνω αυτό (μην το πάρεις προσωπικά, αφορμή είσαι)
Ξέρεις τι? ΝΑΙ μπορεί να είναι αυτό που λες!
Γιατί όμως πρέπει να βλέπουμε το γάμο λες και είναι κανα καταναγκαστικό έργο?
Γιατί δλδ να μην είναι αυτό που είπε η Μυτόνγκα (που είναι και δεκα φορές πιο ρομαντικό από το "βαρέθηκε να ψάχνει")?
Νταξ, δεν λέω πλάκα έχουν οι γελοιογραφίες με τον κατακαημένο γαμπρό που τον σέρνει με το ζόρι η νύφη στην εκκλησία αλλά μήπως τελικά παραυιοθετήσαμε τα κλισέ των γελοιογραφιών?
Όσο πιθανό είναι το δικό σου σενάριο άλλο τόσο είνια και της Μυτόνγκας.
Γιατί να είναι το δικό σου το σωστό?
Ένα επιχείρημα???
Εγώ λέω τι μπορεί να συμβαίνει, αν τώρα η πραγματικότητα είναι όμορφη/ρομαντική η σκληρή/άσχημη, δεν είναι δικό μου λάθος. Και όχι, δεν λέω οτι πάντα ο άντρας καταπιέζεται σε ένα γάμο, στην περίπτωση που συμβαίνει αυτό καταπιέζονται και οι δύο, απλά στις περισσότερες γυναίκες μας έχουν βάλει στο μυαλό οτι ο γάμος είναι ο προορισμός μας κι αν δεν μας ικανοποιεί ο σύντροφός μας σε 5-10-100 πράγματα, δε βαριέσαι αδερφέ, σημασία έχει που παντρευτήκαμε..
Υ.Γ. Ένα επιχείρημα: Όταν ένα ζευγάρι χωρίζει και μάλιστα μετά από χρόνια σχέσης, έχει κάποιους λόγους. Όταν αυτοί οι λόγοι δεν συζητιούνται καν τότε το ζευγάρι ΔΕΝ είναι ευτυχισμένο ακόμη κι αν επανενωθεί και παντρευτεί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
adespoto
Περιβόητο μέλος
Για παράδειγμα, πολλοί ανθρωποι τα χουν με κάποιον για χρόνια και δεν παίρνουν απόφαση να παντρευτούν.
Μετά από χρόνια ο σύντροφός τους, τους εγκαταλείπει και εκείνοι τότε καταλαβαίνουν τι έχασαν και κάνουν πρόταση γάμου.
Άρα ο ίδιος άνθρωπος τους το ενέπνεε και πριν, απλά είχαν αφεθεί, και δεν το έπαιρναν απόφαση.
Μήπως απλά έκαναν πρόταση γάμου γιατί θεώρησαν οτι είναι πολύ αργά για να "ψάχνουν" για καινούργιο σύντροφο και φοβούνταν τη μοναξιά;;;; Λέω εγώ τώρα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
adespoto
Περιβόητο μέλος
Όχι βέβαια, δεν είναι λόγος για να χωρίσεις αυτός, ειδικά όταν αγαπάς τον άνθρωπό σου. Τόσα παιδάκια υπάρχουν που αναζητούν οικογένεια, θα υιοθετούσαμε ένα.
Ακόμη κι αν ήξερες οτι το να υιοθετήσεις στην σημερινή Ελλάδα είναι αρκετά δύσκολη διαδικασία;
Τα λέω όλα αυτά για να καταλήξω στο οτι αν περνάμε όμορφα με κάποιον, όλα τα υπόλοιπα λύνονται. Αν όχι, ψάχνουμε άλλα πράγματα να περνάμε καλά και να μας ολοκληρώνουν..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
adespoto
Περιβόητο μέλος
Για τελευταία φορά ΜΗ ΚΟΛΛΑΤΕ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ! Αμάν, απλώς ήθελα πιασάρικο τίτλο!
Και δλδ οι απαντήσεις σας θα ήταν ίδιες αν η κοπελα ερχόταν και σας ελεγε πως θελει να κάνει παιδια; Ναι καταλαβαίνω πως ο σύντροφός σου είναι εντελώς ξεχωριστό πλάσμα και δεν μπορείς να φανταστείς την ζωή σου χωρίς εκείνον-η, αλλά δεν υπάρχουν δλδ όρια στο τι θα δεχόσασταν για να είστε μαζί του; Δλδ αν εσείς θελατε παιδιά κι εκείνη όχι, θα λέγατε οκ. Αν εκείνη δεν ήθελε ποτε να μείνετε μαζί, παλι οκ. Αν εκείνη δεν ήθελε να βγαινετε εξω για να μη σας δει κανεις δημοσίως επειδη ξερω γω δεν εχει πει στους δικους της για εσας, παλι οκ; Ό,τι και να ζητήσει, οκ;
Και γιατί δλδ να κανω ΜΟΝΟ εγώ πίσω στα όποια όνειρά μου και να μη κανει κι ο αλλος αν μ αγαπαει τοσο πολυ και με θεωρεί κι εκείνος ξεχωριστή; Δλδ ενταξει ας μη παντρευτούμε αν δεν θελει, αλλα θα πρέπει να μείνουμε μαζί. Στο θεμα παιδί δεν έχω ενδιάμεση πρόταση, αλλά συναισθηματικά εντελώς θεωρώ πως αν κάποιος σε αγαπάει πραγματικά, δεν έχει πρόβλημα να κάνετε παιδί.. λογικά καταλαβαίνω πως μπορεί να μην ισχύει, αλλά συναισθηματικά δεν μπορώ να δεχτώ κάτι άλλο γιατί τι σόι αγάπη είναι αυτή και πόσο με νοιάζεται ο άλλος αν με υποχρεώνει ή να τον χωρίσω (και να μου σπάσει η καρδιά) ή να μη κάνω πιθανά ποτέ παιδί;;;!!! Υποτίθεται πως θελει να με βλέπει ευτυχισμένη και αυτό τον κάνει κι εκείνον ευτυχισμένο - εγώ παντως θα έκανα παιδί ακόμα κι αν δεν ήθελα αν ο άντρας που αγαπούσα έβλεπα πως το χρειάζεται για να νιώθει ολοκληρωμένος, παρότι θα έπρεπε να υποστώ και μια ολόκληρη εγκυμοσύνη και άρα θα είχα κι έναν παραπάνω λόγο να το αρνηθώ..
Βασικά φάσκεις και αντιφάσκεις λίγο, γιατί στο πρώτο σου πόστ λες
Ας πούμε πως έχετε σχέση με κάποιον/α για κάποιο καιρό, περνάτε καλά, είστε ευτυχισμένες/οι (αν κι έχω την αίσθηση πως κυρίως γυναίκες λένε κάτι τέτοιο, λόγω της χρονικής και κοινωνικής πίεσης που υπόκεινται για να κάνουν οικογένεια) και ο καλός σας/η καλή σας ούτε νύξη για να σοβαρέψει η σχέση.
Πώς γίνεται ένας άνθρωπος που είναι ευτυχισμένος ταυτόχρονα να νιώθει οτι καταπιέζεται κι οτι κάνει πίσω;; Πώς γίνεται να έχεις βρει αυτό που θέλεις στο πρόσωπο του άλλου και ταυτόχρονα να θέλεις να τον κάνεις να θέλει τα ίδια με εσένα; Άρα ή το πρώτο πόστ και ο τίτλος του θέματος αλλάζουν εντελώς και πάμε στο "τι ζητάμε από μια σχέση και κατά πόσο θέλουμε να τα αποκτήσουμε", ή επιστρέφουμε στο "ή κολλάμε στην ουσία, ή στην επιφάνεια"...
Και μια τελευταία φιλοσοφική ερώτηση για τις γυναίκες του φόρουμ: Αν ήσασταν με κάποιον και μαθαίνατε κατά τη διάρκεια της σχέσης σας (και εσείς και εκείνος) οτι δε μπορεί να κάνει παιδιά, θα τον χωρίζατε γι αυτό το λόγο;
Υ.Γ. Όσο γι αυτό που λες: εγώ παντως θα έκανα παιδί ακόμα κι αν δεν ήθελα αν ο άντρας που αγαπούσα έβλεπα πως το χρειάζεται για να νιώθει ολοκληρωμένος, παρότι θα έπρεπε να υποστώ και μια ολόκληρη εγκυμοσύνη και άρα θα είχα κι έναν παραπάνω λόγο να το αρνηθώ.. Προτιμώ 1000000000 φορές να μου πει ο άλλος δε θελω παιδί, παρά να μου πει θέλω και να το κάνουμε επειδή θέλω εγώ.. Γιατί σε αυτήν την περίπτωση το παιδί πληρώνει τα δικά μας τα σπασμένα. Και η εγκυμοσύνη είναι μόνο το 0,000001% της ευθύνης και φροντίδας που χρειάζεται ένα παιδι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
adespoto
Περιβόητο μέλος
Όσο γι αυτά που λες kajira:
1. Νομίζω οτι είναι πολύ πιο απλό να πεις στον/την σύντροφό σου "τι θα έλεγες να δοκιμάζαμε να μέναμε μαζί;" και τις περισσότερες φορές αυτό έρχεται από μόνο του, παρά να του πεις "γιατί δεν παντρευόμαστε;"
2. Αν θέλεις παιδιά κι ο άλλος δεν θέλει, και θεωρείς ως σκοπό της ζωής σου να κάνεις παιδιά κι ο άλλος δεν θέλει τότα ναι, σκέφτεσαι σοβαρά είτε να επιλέξεις να μείνεις με κάποιον που κατά τα άλλα σε κάνει ευτυχισμένη, είτε να πας παρακάτω για να κάνεις παιδιά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
adespoto
Περιβόητο μέλος
Γι' αυτό ακριβώς το λόγο τα ζευγάρια (που αποτελούνται από άτομα μιας...ηλικίας, όχι από 15χρονα) πρέπει από την αρχή να έχουν ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα. Όχι βέβαια με λεπτομέρειες, αλλά να ξέρεις ρε παιδί μου ότι κι ο άλλος το βλέπει σοβαρά ή ότι ο άλλος δεν είναι σε φάση που θέλει να "settle down".
[/B][/size]
Τι σημαίνει "ο άλλος το βλέπει σοβαρά";;; Και γιατί ο γάμος να σηματοδοτεί μια σοβαρή σχέση;; Η σοβαρότητα μιας σχέσης θεωρώ οτι φαίνεται στο πώς την αντιμετωπίζει το ίδιο το ζευγάρι και στο πώς αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον. Πόσα ζευγάρια έχουμε δει, παντρεμένα, που η σχέση τους βασίζεται σε ψέματα, σε απιστίες και στην εκμετάλευση;; Προβληματίζομαι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
adespoto
Περιβόητο μέλος
Αν περνάω καλά με κάποιον, είμαι ευτυχισμένη και ζω την ευτυχία μου, η οποία δεν κρατάει για πολύ οπότε οφείλω και να τη ζήσω.
Ο γάμος για μένα είναι ένα συμβόλαιο, αν θέλουν και οι δυο τότε όλα καλά. Αλλά δεν πρέπει να γίνεται αυτοσκοπός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.