unπαικτable
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο unπαικτable αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 963 μηνύματα.
31-01-19
21:26
Οι πλούσιοι τι τα κάνουν τα υπερκέρδη τους?
Αλλα τα επενδυουν, αλλα τα καταναλωνουν και αλλα τα αποταμιευουν για μια ωρα αναγκης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
unπαικτable
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο unπαικτable αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 963 μηνύματα.
31-01-19
19:44
Λάθος, οι περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται συστηματικά να κάνουν κάτι καλύτερο σε καθημερινή βάση. Είτε επειδή είναι τεμπέληδες, είτε επειδή φοβούνται, είτε επειδή είναι ανώριμοι, είτε επειδή απλά δεν γουστάρουν. Το αν έχει δεν έχει κάποιος αντικειμενικές δυνατότητες επειδή είναι ρεμάλι, ή επειδή δεν θέλει να προσπαθήσει ποσώς με ενδιαφέρει και θεωρώ τραγικό να έχουμε δομήσει ένα σύστημα το οποίο δίνει στους ανθρώπους την ευκαιρία να έχουν τέτοια συμπεριφορά και μετά να μην πληρώνουν την νύφη. Η συνεχής βελτίωση είναι πρωτίστως τρόπος ζωής και δεν αφορά συνήθως μόνο μια πτυχή του ανθρώπου όπως είναι η δουλειά του. Το ότι έχεις μια αγορά εργασίας στην οποία το 70% όπως λες (δεν ξέρω αν είναι καν σωστό το ποσοστό αλλά ας πούμε) κάνουν ουσιαστικά την δουλειά μιας μηχανής είναι άμεση συνέπεια του πολιτικοοικονομικού συστήματος.
Για να δομήσεις υγιή κοινωνία πρέπει ο καθένας να είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και να υφίσταται όλες συνέπειες του. Με το "δεν πειράζει" και το "θα καθαρίσει το κράτος για τις μαλακίες σου" φτιάχνεις μια κοινωνία από ενήλικα μωρά που το μόνο που ξέρουν είναι να γκρινιάζουν για τα πάντα και να απαιτούν από τους άλλους να βρουν λύση στα προσωπικά τους προβλήματα.
Ο ενηλικας-μωρο πως φτιαχνεται; Οι ανθρωποι που λες αμα ειναι τοσο τραγικοι στην δουλεια τους το πιο πιθανο ειναι να μεινουν ανεργοι. Και επειδη ειναι τοσο τραγικοι θα κανουν μονο δουλειες σποραδικα. Αρα ουτε καν επιδομα ανεργιας δεν θα μπορουν να εχουν. Μια ιατροφαρμακευτικη καλυψη και αυτη οχι σιγουρα θα εχουν.
Όχι κι αυτό είναι τεράστιο λάθος. Ο εργοδότης δεν είναι ούτε βασιλιάς, ούτε δικτάτορας. Είναι μέρος του οικονομικού συστήματος και παίζει με τους κανόνες του. Δεν χρειάζεται καν μεγάλη πείρα για το καταλάβεις αυτό. Ένα απλό χωράφι να έχεις και να κάνεις τον εργοδότη για ένα μήνα θα καταλάβεις πολύ σύντομα τι προβλήματα και προκλήσεις αντιμετωπίζει ένας τέτοιος άνθρωπος τόσο φυσικά όσο και τεχνητά, πράγματα που τον υπάλληλο δεν θα τον σκοτίσουν ποτέ.
Το μόνο που κάνεις αφαιρώντας τις δικλίδες είναι να αφήσεις το σύστημα να εξισορροπήσει φυσικά. Σε μία νορμάλ ισορροπημένη και ανεπτυγμένη οικονομία ο εργοδότης και ο υπάλληλος βρίσκονται σε equilibrium. Αν εμείς έχουμε φτάσει σε σημείο όπου υπάρχουν 3 εργοδότες και 3000 υπάλληλοι, θα πρέπει αρχικά να αναρωτηθούμε γιατί φτάσαμε εδώ και πίστεψε με, δε φτάσαμε λόγο ελεύθερης οικονομίας και έλειψης κρατικών δικλίδων.
Ο εργοδοτης προφανως και εχει εξουσια. Οχι εξουσια με την εννοια της βιας αλλα για το x,y λογο εξαρτασαι απο αυτον. Αμα μπορει οποτε θελει να σε διωχνει, οποτε θελει να παιρνει νεους με χαμηλοτερα μεροκαματα ''για να παρουν εμπειρια'', οποτε θελει να κανει περικοπες χωρις να υπαρχει καποιος φορεας ωστε να λογοδοτει οταν αυθαιρετει προφανως δημιουργεις μια αγορα εργασιας ζουγκλα.
Η οικονομια κατα βαση ειναι συστημα far from equilibrium και αυτο φαινεται απο το οτι συχνα-πυκνα εχει κρισεις που το κλονιζουν. Επιπλεον, η καταργηση των δικλιδων οδηγει σε ισορροπια οπου οι πιο εξειδικεμευνες ειδικοτητες επωφελουνται και οι ανειδικευτες χανουν σημαντικα ποσα σε σχεση με πριν. Η πρωτη ομαδα ποσοστιαια ειναι μικροτερη. Και αυτο ειναι μονο για τους υπαλληλους. Αυτοι που εχουν τα κεφαλαια εχουν ακομα πιο σημαντικα κερδη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
unπαικτable
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο unπαικτable αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 963 μηνύματα.
31-01-19
12:15
Πρώτον επιβαρύνεις όλους τους υπόλοιπους με τις κακές επιλογές αυτού του ανθρώπου και δεύτερον δίνεις κίνητρο στους νέους να ακολουθήσουν και αυτοί αυτό το δρόμο, πράγμα που στο μέλλον δημιουργεί και άλλους τέτοιους ανθρώπους οι οποίοι θα πιέσουν για έξτρα δίχτυα ασφαλείας και κ.ο.κ. Επίσης ένας τέτοιος άνθρωπος είναι καθολικά τέτοιος άνθρωπος. Όποιος δεν νοιάζεται για το μέλλον του, σαφέστατα δεν δίνει δεκάρα για το μέλλον των άλλων και της χώρας γενικότερα, οπότε μπορούμε με αρκετή ασφάλεια να πούμε πως θα αποτελέσει έναν τρίτης κατηγορίας πολίτη και ψηφοφόρο του οποίου η ψήφος καμία σχέση δε θα έχει να κάνει με το καλό της κοινωνίας.
Κανεις ανθρωπος αμα ειχε την ευκαιρια να κανει κατι καλυτερο, θα την αρνουνταν. Ειτε επειδη δεν εχει αντικειμενικες δυνατοτητες, ειτε επειδη δεν ασχοληθηκε αρκετα, ειτε επειδη μεχρι καποια ηλικια ηταν ρεμαλι και παντρευτηκε και συνετιστηκε αλλα εργασιακα ηταν αργα δεν δημιουργηθηκε η ευκαιρια καν. Τι να τους κανουμε αυτους; Να τους ριξουμε στο λακο;
Παντως ξερω αρκετους απο τους παραπανω που εχουν πολυ μεγαλυτερη διαθεσουν να βοηθησουν(εαν μπορουν) καποιον δικο τους απο κουστουματους χρησιμους στην κοινωνια(aka να παραγουν αρκετα για καποιον αλλον).
Μιλας για συνεχη βελτιωση οταν οι δουλειες αυτες αποτελουν το 20-30% της αγορας. Δηλαδη το υπολοιπο 70% αποτελει ενα παρασιτικο συνολο.
Αν σε μία κοινωνία καταργήσεις όλα τα προστατευτικά κρατικά ασφαλιστικά μέτρα, όπως κατώτατους μισθούς, κρατικές συντάξεις, κρατικές περιθάλψεις κ.ο.κ. Ξέρεις τι θα συμβεί? Ο κόσμος θα αρχίσει να νοιάζεται. Τόσο για τους εαυτούς τους, όσο και για τους συνανθρώπους τους. Όσο πιο εξασφαλισμένες έχει τις βασικές του ανάγκες ένα άτομο, πιο απαθές γίνεται. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που τα κρατικά προγράμματα είναι τόσο καταστροφικά, ιδιαίτερα για τα άτομα των χαμηλών τάξεων. Καθώς τους μετατρέπουν σε άβουλα όντα, εξαρτημένα από το κράτος, πράγμα που φυσικά είναι αυτό ακριβώς που θέλει ο κάθε πολιτικός. Και αν νομίζεις πως αυτά που λέω είναι υπερβολικά, απλά κοίταξε τον μέσο Έλληνα συνταξιούχο. Απόλυτα εξαρτημένος από το κράτος. Αν του κόψουν τη σύνταξη πέθανε. Αν του κόψουν τα χάπια πέθανε. Αν του κόψουν το νοσοκομείο πέθανε. Ε ένας τέτοιος άνθρωπος δεν είναι πολίτης. Είναι αυτοματοποιημένη ψήφος. Και δεν είναι μόνο οι συνταξιούχοι είναι πάρα πολλοί σε αυτή τη κατάσταση. Όταν έχεις λοιπόν ένα τέτοιο εκλογικό σώμα μην περιμένεις αλλάγες και καλύτερη κοινωνία.
Αν σε μια κοινωνια αφαιρεσεις ολες τις δικλιδες ασφαλειας απλα το πεδιο θα ειναι ανοιχτο για να αυθαιρετει ο εργοδοτης συστηματικα. Οσο πιο ελευθερη ειναι η οικονομια, τοσο πιο πολυ ανοιγει η ψαλιδα των ανισοτητων.
Σε οτι αφορα τον συνταξιουχο οι κρατησεις ειναι για οταν παρει συνταξη. Αρα εμμεσως εχει κανει τα κουμαντα του. Στο μονο που ισως θα συμφωνησουμε ειναι πως ειναι αδιανοητο να παιρνει κοσμος συνταξη σε μια ηλικια κατω των 60.
Πριν από έναν αιώνα δεν υπήρχε ούτε σύνταξη, ούτε δημόσιο νοσοκομείο, ούτε κατώτατος μισθός. Ξέρεις τι κάναν οι άνθρωποι τότε? Προοικονομούσαν. Άγνωστη λέξη σήμερα. Κάναν οικογένειες και φρόντιζαν να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους γιατί αυτά θα τους φρόντιζαν όταν γερνούσαν, αντί να τα παρατάνε σε ένα βρεφονηπιακό σταθμό και αυτά να τους παρατάνε σε ένα γηροκομείο αντίστοιχα. Δεν σπαταλούσαν το βιος τους σε χαζομάρες αλλά κάναν οικονομία, αγόραζαν ή χτίζαν σπίτια, χωράφια, ζώα, μαζεύαν κομποδέματα και γενικώς προετοιμάζονταν για τις μέρες που δεν θα μπορούσαν άλλο να δουλέψουν. Επίσης είχαν επαφή με τους γείτονες τους και δεν ήταν τελείως αποξενωμένοι όπως σήμερα καθώς πολλές φορές τους χρειάζονταν ιδιαίτερα στα γεράματα. Τρώγαν καλύτερα και ζούσαν πολύ πιο υγιεινές ζωές καθώς δεν υπήρχε το δωρεάν νοσοκομείο να σε περιθάλψει ένα μήνα επειδή είσαι 150 κιλά και φουμάρεις όλη μέρα από τα γεννοφάσκια σου.
Το μονο που καναν καλυτερα(πολυ καλυτερα) ηταν να τρωνε. Ο μεσος παππους στο χωριο επινε ενα βαρελι κρασι τον χρονο και καμποσο τσιπουρο. Επισης, ενα καλο ποσοστο απο αυτους καπνιζε κιολας αρκετα.
Τελος, και τωρα ο κοσμος αποταμιευει. Αμα δεν αποταμιευε πριν δε ξερω πως θα αντεχαν τα μικρομεσαια εισοδηματα σε αυτα τα 10 χρονια κρισης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.