01-12-19
11:05
Και ποια είσαι εσύ ρε κοπελιά που θα αποφασίσεις ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να μένει στην Ευρώπη; Κι εσύ κι όλοι μας από τύχη γεννηθηκαμε εδώ. Εγώ θέλω όλους τους ανθρώπους στην Ευρώπη οπότε εγώ κι εσύ μηδενίζουμε η μία την άλλη. Αν δε σου αρέσει στην τελική, φύγε εσύ.
Κι όσο γι' αυτό που είπα ότι δεν μπορώ να πω πολλά λόγω της θέσης μου και το κοπανας συνέχεια, εννοώ ότι δεν μπορώ λόγω της θέσης της συντονίστριας να εκφράσω όλον τον οχετό που μου έρχεται στο στόμα διαβάζοντας τις απόψεις ορισμένων. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν έλεγαν τίποτα για αγάπη, συμπόνια, φιλοξενία, φιλία; Το μίσος γίνεται δηλητήριο που τρώει αυτόν που το νιώθει.
Κανείς δεν είπε ότι δε συμπονούμε αυτούς τους ανθρώπους και ότι τους μισούμε. Όμως έχεις μια "ιδανική" θα έλεγα εικόνα γι αυτούς τους ανθρώπους, θεωρείς ότι είναι κατατρεγμένοι και θα τους παρέχουμε προστασία, ότι εύκολα θα προσαρμοστούν και θα ενσωματωθούν στις κοινωνίες υποδοχής και θα είναι ευγνώμονες γι αυτό.
Δε σκέφτεσαι ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, είτε πρόσφυγες είτε οικονομικοί μετανάστες προέρχονται από κατεστραμμένες χώρες τις οποίες όμως δεν κατέστρεψε μια ξένη δύναμη, μια άλλη χώρα, αλλά μόνοι τους έχουν εμφύλιους πολέμους, δικτατορικά καθεστώτα, τρομοκρατικές επιθέσεις, αυτοί δηλαδή κατέστρεψαν τις δικές τους χώρες. Και ότι οι αντιλήψεις και οι απόψεις που έχουν περί δημοκρατίας, ισότητας των δύο φύλων, ανεξιθρησκίας, αποφυγής διακρίσεων σε μειονότητες κλπ απέχουν κυριολεκτικά αιώνες ή έστω πολλές δεκαετίες αυτών των δυτικών κοινωνιών. (Σύμφωνοι και οι δυτικές κοινωνίες πέρασαν από αυτά τα στάδια αλλά αιώνες -πχ μεσαίωνας- ή έστω δεκαετίες πριν). Θα πρέπει, λοιπόν, να τους πείσουμε για θέματα που είναι δεδομένα σε εμάς εδώ και χρόνια, δηλ. εν έτει 2019 και σύντομα 2020 θα πρέπει να τους μιλάμε για το τι καλή που είναι η δημοκρατία και πρέπει να μπορούμε να μιλάμε όλοι ελεύθερα, για το ότι μια γυναίκα μπορεί να εργαστεί, να μορφωθεί, να βγει έξω μόνη της στο δρόμο, να έχει προγαμιαίες σχέσεις, για την ανεξιθρησκεία κοκ.
Δε το είχα ψάξει αλλά επειδή έριξα μια ματιά στα στατιστικά, όντως στη Σουηδία από το 2014 και έπειτα είχαμε μία αύξηση κατά 70% στα σεξουαλικά εγκλήματα με την πλειοψηφία των καταδικασθέντων να είναι μετανάστες προερχόμενοι εκτός Ε.Ε. Μάλιστα αν μιλήσουμε για σεξουαλικές επιθέσεις σε γυναίκες από άτομα που δεν γνώριζαν, δηλ. ο βιαστής δεν ήταν έστω κάποια εφήμερη γνωριμία αλλά για παράδειγμα επιθέσεις στο δρόμο, το ποσοστό των δραστών-μεταναστών εκτοξεύεται στο 80%. Μήπως εξηγείται από το γεγονός ότι στις χώρες καταγωγής τους οι γυναίκες -είτε εκ του νόμου είτε από κοινωνική υποχρέωση- πρέπει να φοράνε μπούργκα, μαντήλα, μακριά ρούχα και αυτοί τις δυτικές γυναίκες τις βλέπουν σαν πόρνες; Και ότι εκεί αν βιάσεις μια γυναίκα το πιθανότερο είναι να καταδικαστεί η βιασθείσα και όχι ο βιαστής;
Πέραν τούτου από καθαρά κοινωνιολογικής άποψης σου διαφεύγει ότι όπου υπάρχουν μαζεμένοι πολλοί άνθρωποι από μια εθνότητα ή έστω με ένα κοινό χαρακτηριστικό, τείνουν να γκετοποιούνται ευκολότερα. Δηλ. συναγελάζονται μεταξύ τους, δημιουργούν σταδιακά ένα πλέγμα στήριξης, εργασιών κλπ και δεν αλληλεπιδρούν με την υπόλοιπη κοινωνία τόσο, επειδή έχουν μερικούς χιλιάδες συμπατριώτες τους να το κάνουν. Και ότι γενικά οι μετανάστες είναι πιο παραδοσιακοί σε σχέση με τις χώρες καταγωγής τους (πχ ακόμα και οι Έλληνες της Αμερικής στις αντιλήψεις τους είναι μερικές δεκαετίες πίσω όσον αφορά τα ελληνικά θέματα σε σχέση με τους κατοίκους της Ελλάδας).
Τέλος θα πρέπει να γνωρίζεις ότι καλώς ή κακώς ο σύγχρονος πολιτισμός έχει οικοδομηθεί πάνω στα λεγόμενα εθνικά κράτη. Και παρόλο ότι 100% εθνικά ομοιογενή κράτη ουσιαστικά δεν υπάρχουν, ωστόσο είθισται η πλειοψηφία των κατοίκων μιας χώρας να αποτελείται από άτομα της ίδιας εθνολογικής προέλευσης. Θεωρείς ότι η Ελλάδα, μια μικρή χώρα με πολλά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών προβλημάτων με τη γειτονική -και μάλιστα μουσουλμανική- Τουρκία μπορεί να αντέξει πρόσφυγες και μετανάστες ανά την επικράτεια και μάλιστα σε εθνικά ευαίσθητες περιοχές όπως τα νησιά μας;
30-11-19
09:43
Grtt, κατ'αρχάς χαίρομαι που ξεκαθαρίζεις πως μιλάς για πρόσφυγες κι όχι για λαθρομετανάστες αλλά γιατί θεωρείς και εσύ την -εκτός των άλλων -κοστοβόρο ενσωμάτωση προσφύγων δεδομένη, αναπότρεπτη και υποχρέωση όλων μας;
Δε το θεωρώ απαραίτητη υποχρέωση αλλά, καλώς ή κακώς, μία πραγματικότητα. Ας υποθέσουμε ότι αύριο τελειώνει ο πόλεμος στη Συρία (αν και σε ποσοστά οι Σύριοι που έρχονται είναι πλέον μειοψηφία). Θεωρώ ότι αν και ένα μέρος θα επιστρέψει, το μεγαλύτερο ίσως δε θα θελήσει να φύγει, όσο πιο πολύ αργήσει να τελειώσει ο πόλεμος εκεί τόσο δυσκολότερα θα φύγουν. Αυτό σημαίνει ότι αναπόφευκτα, ακόμα και αν απελάσουμε κάποιους και κάποιοι άλλοι πάνε σε άλλες χώρες της Ευρώπης, ένα μέρος θα μείνει εδώ. Σκοπός μας, επομένως θα είναι να του ενσωματώσουμε όσο καλύτερα γίνεται καθώς αν τους κάνουμε να νοιώθουν ξένοι, υπάρχει ο κίνδυνος ριζοσπαστικοποίησής τους.
29-11-19
10:02
Η ενσωμάτωση μερίδας προσφύγων μπορεί να είναι εφικτή αλλά ούτε σύντομη θα είναι, ούτε θα δημιουργήσουν οικονομικό παράδεισο στη χώρα. Η πλειοψηφία των μεταναστών/ προσφύγων είναι εξαιρετικά δύσκολο να ενσωματωθεί, είναι κάτι που δε το επιθυμούν πολλές φορές οι ίδιοι και δε το θέλουν οι τοπικές κοινωνίες για εθνικούς λόγους, και ορθά. Η λογική που λέει πως όσοι περνούν τα σύνορα είναι καλοδεχούμενοι, ανεξάρτητα από το αν είναι πρόσφυγες ή μετανάστες, πολύ απλά δεν είναι λογική!
Κάποιοι θεωρούν δεδομένο ότι όσοι έρχονται θα ενσωματωθούν εδώ, όμως όσο πιο μεγάλες είναι οικονομικές/ κοινωνικές/ θρησκευτικές και άλλες αντιλήψεις όσων έρχονται τόσο δυσκολότερη είναι η ενσωμάτωσή τους.
Τα παραδείγματα είναι αρκετά. Έχουμε τους Ρομά οι οποίοι ουδέποτε ενσωματώθηκαν πλήρως στις εκάστοτε κοινωνίες που βρίσκονται. Στη Γερμανία οι Τούρκοι θεωρούνται ως η πρώτη ομάδα η οποία έχει αποτύχει σε μεγάλο βαθμό να ενσωματωθεί στη γερμανική κοινωνία μετά από δεκαετίες εγκατάστασης εκεί. Βλέπουμε άτομα αραβικής καταγωγής που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε χώρες όπως Γαλλία, Ην. Βασίλειο κλπ να γίνονται τζιχαντιστές, αυτοί δεν έχουν καν το άλλοθι ότι δε γνωρίζουν πώς πραγματικά είναι να μεγαλώνεις σε μια σύγχρονη δημοκρατική χώρα. Τι είπατε για ενσωμάτωση;
Μέτρα που πρέπει να παρθούν:
1. Επιτήρηση των θαλασσίων συνόρων με τρόπους ώστε μόλις γίνεται αντιληπτό ότι ξεκινούν από απέναντι να αποτρέπονται πριν μπουν σε ελληνικά χωρικά ύδατα. Προς τούτο θα βοηθήσει η Frontex και γνωρίζω ότι η Ελλάδα θα πάρει με leasing αεροπλάνα προς αυτό το σκοπό
2. Κλειστά κέντρα για όσους δεν είναι πρόσφυγες. Όσοι περνούν παράνομα τα σύνορα σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, συλλαμβάνονται και κρατούνται. Κατ' εξαίρεση αυτό δε γίνεται για τους πρόσφυγες, αλλά πρέπει να γίνεται για τους μετανάστες.
3. Υπάρχει πρόταση της Ε.Ε ώστε κάθε χώρα της Ε.Ε να δέχεται αναλογικά με τον πληθυσμό και το ΑΕΠ της ένα ποσοστό προσφύγων, ανάλογα με το πού επιθυμούν να πάνε, αλλά αυτοί μετά να μην μπορούν να μετακινηθούν σε άλλη χώρα της Ε.Ε
4. Σύντομες διαδικασίες απόδοσης ασύλου και απέλασης όσων δε το δικαιούνται.
5. Όσοι τελικά μείνουν εδώ να κάνουν υποχρεωτικά μαθήματα ελληνικών και μαθήματα όπως Αγωγή του Πολίτη σχετικά με τον πολιτισμό, τις αξίες, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα
Νομίζω ότι αυτά είναι μέτρα λογικά ώστε να μη γίνει η χώρα ένα απέραντο hotspot.
Κάποιοι θεωρούν δεδομένο ότι όσοι έρχονται θα ενσωματωθούν εδώ, όμως όσο πιο μεγάλες είναι οικονομικές/ κοινωνικές/ θρησκευτικές και άλλες αντιλήψεις όσων έρχονται τόσο δυσκολότερη είναι η ενσωμάτωσή τους.
Τα παραδείγματα είναι αρκετά. Έχουμε τους Ρομά οι οποίοι ουδέποτε ενσωματώθηκαν πλήρως στις εκάστοτε κοινωνίες που βρίσκονται. Στη Γερμανία οι Τούρκοι θεωρούνται ως η πρώτη ομάδα η οποία έχει αποτύχει σε μεγάλο βαθμό να ενσωματωθεί στη γερμανική κοινωνία μετά από δεκαετίες εγκατάστασης εκεί. Βλέπουμε άτομα αραβικής καταγωγής που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε χώρες όπως Γαλλία, Ην. Βασίλειο κλπ να γίνονται τζιχαντιστές, αυτοί δεν έχουν καν το άλλοθι ότι δε γνωρίζουν πώς πραγματικά είναι να μεγαλώνεις σε μια σύγχρονη δημοκρατική χώρα. Τι είπατε για ενσωμάτωση;
Μέτρα που πρέπει να παρθούν:
1. Επιτήρηση των θαλασσίων συνόρων με τρόπους ώστε μόλις γίνεται αντιληπτό ότι ξεκινούν από απέναντι να αποτρέπονται πριν μπουν σε ελληνικά χωρικά ύδατα. Προς τούτο θα βοηθήσει η Frontex και γνωρίζω ότι η Ελλάδα θα πάρει με leasing αεροπλάνα προς αυτό το σκοπό
2. Κλειστά κέντρα για όσους δεν είναι πρόσφυγες. Όσοι περνούν παράνομα τα σύνορα σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, συλλαμβάνονται και κρατούνται. Κατ' εξαίρεση αυτό δε γίνεται για τους πρόσφυγες, αλλά πρέπει να γίνεται για τους μετανάστες.
3. Υπάρχει πρόταση της Ε.Ε ώστε κάθε χώρα της Ε.Ε να δέχεται αναλογικά με τον πληθυσμό και το ΑΕΠ της ένα ποσοστό προσφύγων, ανάλογα με το πού επιθυμούν να πάνε, αλλά αυτοί μετά να μην μπορούν να μετακινηθούν σε άλλη χώρα της Ε.Ε
4. Σύντομες διαδικασίες απόδοσης ασύλου και απέλασης όσων δε το δικαιούνται.
5. Όσοι τελικά μείνουν εδώ να κάνουν υποχρεωτικά μαθήματα ελληνικών και μαθήματα όπως Αγωγή του Πολίτη σχετικά με τον πολιτισμό, τις αξίες, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα
Νομίζω ότι αυτά είναι μέτρα λογικά ώστε να μη γίνει η χώρα ένα απέραντο hotspot.
24-11-19
21:15
Βλέπω ως πολύ θετικό βήμα την προσπάθεια ένταξης των προσφύγων στη χώρα μας, άλλωστε αυτό έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα στο πρόσφατο παρελθόν με τους Αλβανούς το 90' αλλά και άλλους λαούς που έκαναν οικογένεια εδώ και τα παιδιά τους είναι Ελλανάκια.
Ναι αλλά ποιο είναι το πρόβλημα: Το πρόβλημα είναι ότι έχουν έρθει, κι εξακολουθούν να έρχονται πάρα πολλοί σε σχέση με το ρυθμό απορρόφησης κι ενσωμάτωσής τους. Ταχεία ενσωμάτωση είναι αδύνατον να υπάρξει και αν είναι να περιμένουμε μερικές δεκαετίες να προσαρμοστούν, κάποιοι δεν προσαρμόζονται καθόλου, θα έχουν ήδη δημιουργηθεί προβλήματα. Η ευρωπαϊκή εμπειρία με άλλου είδους μετανάστες, έχει δείξει ότι όταν συγκεντρώνονται μετανάστες από άλλες χώρες σε μια χώρα, τότε πολλές φορές γκετοποιούνται. Ας πάρουμε για παράδειγμα τους Τούρκους της Γερμανίας: παρόλο που ζουν δεκαετίες στη Γερμανία, το Βερολίνο θεωρείται η μεγαλύτερη τουρκική πόλη εκτός Τουρκίας, πάρα πολλοί από αυτούς δεν μιλούν καν γερμανικά, ειδικά η πρώτη γενιά, συγχρωτίζονται μεταξύ τους και πολλές φορές τα ήθη κι έθιμα τους είναι αυστηρότερα από αυτά των Τούρκων που διαμένουν στην Τουρκία. (βλ. σχετικό άρθρο της Deutsche Welle, αν και υπάρχουν πολλές άλλες πηγές)
Ούτε το παράδειγμα των Αλβανών είναι σωστό να χρησιμοποιείται. Η Αλβανία επί εποχής Χότζα, ήταν μια κλειστή παραδοσιακή κοινωνία, με ελάχιστο ποσοστό εγκληματικότητας, αδιαφορία ως προς τη θρησκεία (οι Αλβανοί μπορεί να είναι μουσουλμάνοι αλλά δεν έχουν καμία σχέση με τους μουσουλμάνους των αραβικών χωρών) και άγνοια με το τι συνέβαινε έξω από τη χώρα τους. Ξαφνικά άνοιξαν οι πόρτες και βρέθηκαν να περπατούν ξυπόλητοι στα αγκάθια, ωστόσο προσαρμόστηκαν σχετικά γρήγορα, δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί από αυτούς παίρνουν ελληνικά ονόματα πλέον.
Οι πληθυσμοί που έρχονται στη χώρα μας δεν είναι όλοι τους πρόσφυγες. Για παράδειγμα η -σχετική- πλειοψηφία όσων ήρθαν εντός του 2019 στη χώρα μας προέρχονται από το Αφγανιστάν, ακολουθούμενοι από τους Σύριους. Από εκεί και πέρα στις πρώτες θέσεις φιγουράρουν (λαθρο)μετανάστες από το Κογκό (!), το Ιράκ, τη Σομαλία κλπ. (βλ. στατιστικά της υπηρεσίας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες) Στις πρώτες θέσεις όσων αιτήθηκαν άσυλο στη χώρα μας μόνο τον περασμένο μήνα, εκτός από το Αφγανιστάν και τη Συρία έχουμε άτομα από το Πακιστάν, το Ιράκ, το Μπαγκλαντές, το Κογκό κ.ά (βλ. στατιστικά της ελληνικής υπηρεσίας ασύλου) Την ίδια στιγμή στη Λέσβο στοιβάζονται 14.400 άτομα στις εκεί δομές (τα οποία αποτελούν περίπου το 20% του πληθυσμού της) και 6.000 στη Σάμο (περίπου πάλι το 20% του πληθυσμού της).
Όλα αυτά πρακτικά σημαίνουν ότι ούτε εθνικά επιθυμητό, ούτε εύκολο είναι να ενσωματωθούν τόσοι πολλοί άνθρωποι από τόσες πολλές διαφορετικές κουλτούρες σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Για να αρχίσουμε να μιλάμε, δε, για ενσωμάτωση θα πρέπει να σταματήσουν οι ροές προς την Ελλάδα. Για ανθρωπιστικούς λόγους ένα μέρος από τους πραγματικούς πρόσφυγες, θεωρώ ότι μπορούμε να τους φιλοξενήσουμε. Οι υπόλοιποι πρέπει, όμως, να φύγουν. Αν δε δώσουμε προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα ότι η χώρα δεν αντέχει τόσο υψηλό αριθμό προσφύγων και παράνομων μεταναστών, και ότι όσο και αν τους συμπονούμε, δεν μπορούμε να γίνουμε αποθετήριο ανθρώπινων ψυχών, σύντομα, φοβάμαι, θα προκύψουν σημαντικά προβλήματα.
22-11-19
15:33
Το κανουμε αυτο εδω και...βασικα απο παντα, η ανθρωπινη ιστορια αυτο ειναι. Το βλεπεις να δουλευει?
Μα το θέμα είναι ότι μέχρι σήμερα δε το κάνουμε. Οι αιτήσεις ασύλου καθυστερούν υπερβολικά πολύ και οι επιστροφές είναι ελάχιστες. Αυτόν είναι που πρέπει να αλλάξει
30-05-18
12:18
Λοιπόν, εγώ είμαι κάπου στη μέση στο θέμα αυτό:
Από τη μία άποψη έχουμε την καθαρά ανθρωπιστική πλευρά του θέματος: Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήρθαν διακοπές στην Ελλάδα, ούτε για να λιαστούν, όπως κάποτε έλεγε κάποια υπουργός. Είναι άνθρωποι δυστιχισμένοι και κατατρεγμένοι, οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν από τις πατρίδες τους (κυρίως Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν) επειδή κινδύνευε άμεσα η ζωή τους, από τον κυβερνητικό στρατό, από τους Ταλιμπάν, από το ISIS, όποιο στρατόπεδο και αν διάλεγαν, ή ακόμα και αν ήταν αμέτοχοι, θα τους σκότωναν όλοι οι υπόλοιποι. Διένυσαν χιλιάδες χιλιόμετρα με κίνδυνο της ζωής τους, σε αντίξοες καιρικές συνθήκες και συνθήκες μεταφοράς για έρθουν σε ασφαλέστερα μέρη. Οπότε σαφώς και δεν ήταν επιλογή τους να έρθουν στην Ελλάδα, αλλά καθαρή ανάγκη.
Από την άλλη, όμως, σε όλα υπάρχει ένα όριο. Το όριο τίθεται διότι ούτε οικονομικά, ούτε κοινωνικά μπορούν να ενσωματωθούν τόσα πολλά άτομα, σε τόσο λίγο χρόνο, ειδικά σε μια χώρα με οικονομικά προβλήματα, όπως η Ελλάδα και με την ανοργανωσιά από την οποία πάσχει το ελληνικό κράτος. Το παράδειγμα με το σπίτι και τους ακάλεστους που κάποιος ανέφερε θα το διατυπώσω εγώ αλλιώς: Ας υποθέσουμε ότι είμαι ένας καλός άνθρωπος και έχω δυο άδεια διαμερίσματα και αποφασίζω να τα διαθέσω για να κατοικήσουν κάποιοι φτωχοί άνθρωποι. Μπαίνουν μέσα, τους ταϊζω και τους ποτίζω. Αν, όμως, ξαφνικά, το πάρουν χαμπάρι και άλλοι και μπουν από τα παράθυρα ή από την πόρτα και αντί για 5-10 άτομα ξαφνικά γίνουν 30 στο διαμέρισμα, αυτομάτως αυτό θα σημαίνει ότι θα γίνουν καταστροφές σε αυτό και η ποιότητα ζωής όλων, συμπεριλαμβανομένων και των αρχικών οφελουμένων, θα υποβαθμιστεί πλήρως. Δε γίνεται, δηλαδή, να δεχτούμε άπειρο αριθμό ατόμων, για αόριστο χρονικό διάστημα. Δεν είναι επιθυμητό, από οικονομικής άποψης αλλά και από κοινωνικής άποψης. Αν ζουν άθλια, μοιραία, θα αναπτύξουν και παραβατική συμπεριφορά, αυτό θα κάναμε κι εμείς στη θέση τους για να επιβιώσουμε.
Αν σε όλα αυτά προστεθούν, και οι εντελώς διαφορετικές αντιλήψεις που έχουν για μια σειρά κοινωνικών θεμάτων (μιλάμε και συζητάμε σε αυτό το φόρουμ για γάμους ομοφυλοφίλων, υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, πολιτικούς γάμους, ανεξιθρησκεία, ισότητα ανδρών γυναικών αλλά ακόμα και για δημοκρατία κι ελευθερία έκφρασης: για τους περισσότερους από αυτούς όλα αυτά είναι στην καλύτερη περίπτωση άγνωστες λέξεις) κατανοούμε ότι όσο ανθρωπιστές και να είμαστε, κάπου θα πρέπει να θέσουμε ένα όριο.
Δυστυχώς η Ελλάδα έχει ένα κακό: Είναι η πρώτη χώρα της Ε.Ε στην οποία εισέρχονται οι πρόσφυγες, και τα θαλάσσια σύνορα είναι εξαιρετικά δύσκολο να φρουρηθούν αποτελεσματικά στο σύνολο τους.
Από τη μία άποψη έχουμε την καθαρά ανθρωπιστική πλευρά του θέματος: Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήρθαν διακοπές στην Ελλάδα, ούτε για να λιαστούν, όπως κάποτε έλεγε κάποια υπουργός. Είναι άνθρωποι δυστιχισμένοι και κατατρεγμένοι, οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν από τις πατρίδες τους (κυρίως Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν) επειδή κινδύνευε άμεσα η ζωή τους, από τον κυβερνητικό στρατό, από τους Ταλιμπάν, από το ISIS, όποιο στρατόπεδο και αν διάλεγαν, ή ακόμα και αν ήταν αμέτοχοι, θα τους σκότωναν όλοι οι υπόλοιποι. Διένυσαν χιλιάδες χιλιόμετρα με κίνδυνο της ζωής τους, σε αντίξοες καιρικές συνθήκες και συνθήκες μεταφοράς για έρθουν σε ασφαλέστερα μέρη. Οπότε σαφώς και δεν ήταν επιλογή τους να έρθουν στην Ελλάδα, αλλά καθαρή ανάγκη.
Από την άλλη, όμως, σε όλα υπάρχει ένα όριο. Το όριο τίθεται διότι ούτε οικονομικά, ούτε κοινωνικά μπορούν να ενσωματωθούν τόσα πολλά άτομα, σε τόσο λίγο χρόνο, ειδικά σε μια χώρα με οικονομικά προβλήματα, όπως η Ελλάδα και με την ανοργανωσιά από την οποία πάσχει το ελληνικό κράτος. Το παράδειγμα με το σπίτι και τους ακάλεστους που κάποιος ανέφερε θα το διατυπώσω εγώ αλλιώς: Ας υποθέσουμε ότι είμαι ένας καλός άνθρωπος και έχω δυο άδεια διαμερίσματα και αποφασίζω να τα διαθέσω για να κατοικήσουν κάποιοι φτωχοί άνθρωποι. Μπαίνουν μέσα, τους ταϊζω και τους ποτίζω. Αν, όμως, ξαφνικά, το πάρουν χαμπάρι και άλλοι και μπουν από τα παράθυρα ή από την πόρτα και αντί για 5-10 άτομα ξαφνικά γίνουν 30 στο διαμέρισμα, αυτομάτως αυτό θα σημαίνει ότι θα γίνουν καταστροφές σε αυτό και η ποιότητα ζωής όλων, συμπεριλαμβανομένων και των αρχικών οφελουμένων, θα υποβαθμιστεί πλήρως. Δε γίνεται, δηλαδή, να δεχτούμε άπειρο αριθμό ατόμων, για αόριστο χρονικό διάστημα. Δεν είναι επιθυμητό, από οικονομικής άποψης αλλά και από κοινωνικής άποψης. Αν ζουν άθλια, μοιραία, θα αναπτύξουν και παραβατική συμπεριφορά, αυτό θα κάναμε κι εμείς στη θέση τους για να επιβιώσουμε.
Αν σε όλα αυτά προστεθούν, και οι εντελώς διαφορετικές αντιλήψεις που έχουν για μια σειρά κοινωνικών θεμάτων (μιλάμε και συζητάμε σε αυτό το φόρουμ για γάμους ομοφυλοφίλων, υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, πολιτικούς γάμους, ανεξιθρησκεία, ισότητα ανδρών γυναικών αλλά ακόμα και για δημοκρατία κι ελευθερία έκφρασης: για τους περισσότερους από αυτούς όλα αυτά είναι στην καλύτερη περίπτωση άγνωστες λέξεις) κατανοούμε ότι όσο ανθρωπιστές και να είμαστε, κάπου θα πρέπει να θέσουμε ένα όριο.
Δυστυχώς η Ελλάδα έχει ένα κακό: Είναι η πρώτη χώρα της Ε.Ε στην οποία εισέρχονται οι πρόσφυγες, και τα θαλάσσια σύνορα είναι εξαιρετικά δύσκολο να φρουρηθούν αποτελεσματικά στο σύνολο τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.