12-01-20
20:25
Θα σου απαντήσω όπως το βλέπω εγώ γιατί και εγώ μπορεί να μην το αποκάλυπτα εάν μου συνέβαινε, αλλά θα στο πάω γενικά και μετά θα καταλήξω στο ειδικό που είναι ο ψυχολόγος, που είναι κάτι βέβαια που το βλέπω και στην συμπεριφορά και της ίδιας.
Γενικά έχουμε την τάση να μην θέλουμε να στεναχωρούμε και να πληγώνουμε άτομα που νιώθουμε ότι μας αγαπάνε και μας φροντίζουν και μας κάνουν να νιώθουμε ότι μας αποδέχονται και να μην τους λέμε πχ ότι "αυτό μας πείραξε" ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, γιατί φοβόμαστε μην χάσουμε την εύνοιά τους και όλα αυτά που λαμβάνουμε και είναι πολύ κακό, γιατί στην προσπάθειά μας, να είμαστε αρεστοί, χάνουμε τον εαυτό μας προσπαθώντας να ικανοποιήσουμε τους άλλους, αλλά ποτέ τον ίδιο μας τον εαυτό. Αυτό εγώ το είχα σε μεγάλο βαθμό παλιά, που έκανα τα πάντα για τους άλλους για να είναι κοντά μου για να με αγαπούν και ήμουν τόσο ανόητη που δεχόμουνα να πληγωνόμουν από τις επιλογές μου, επειδή επέτρεπα συμπεριφοράς στον βωμό της αγάπης και της φροντίδας. Ενώ στην ουσία δεν πρέπει να αφήνουμε κανέναν να μας το κάνει αυτό, γιατί η αγάπη δεν σε πληγώνει δεν μπορεί να σε πληγώσει, δεν πονάει, η αγάπη σε κάνει να αισθάνεσαι καλά σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Μπορεί να γίνει σκληρή, αλλά όχι με σκοπό να σου κάνει κακό, αλλά καλύτερο άνθρωπο, λεπτά τα όρια. Ακόμα προσπαθώ βέβαια να μπω σε αυτό το κλίμα και στην πράξη, γιατί μεταξύ μας υπάρχουν περιπτώσεις που ενώ έχω καταλάβει τι λάθος έκανα στην ζωή μου, ακόμα εξακολουθώ να το κάνω, αλλά προσπαθώ να το ελέγχω και να τιθασεύω το εσωτερικό παιδί μέσα μου. Αγάπη με όρια και όχι από όρους, πολύ σημαντικό!
Φαντάσου λοιπόν τώρα ένα παιδί, που έχει πληγωθεί στην παιδική του ηλικία, έχει χωρίσει πρόσφατα από τον σύντροφό της, μετά από πολλά χρόνια ως νέος άνθρωπος πια, και έχασε αποδοχής, αγάπης, φροντίδας, τα οποία βρήκε στον ψυχολόγο της που είναι τώρα. Ήδη βίωσε πόσες απορρίψεις, ήδη πληγώθηκε πολλές φορές, ήδη ένιωσε πάρα πολύ άσχημα, πόσο δύσκολο θα είναι να αποκαλύψει την αλήθεια με κίνδυνο να "χάσει" πάλι ένα άτομο από το οποίο λάμβανε όλα αυτά; Σίγουρα θα κάνει τα πάντα για να μην το χάσει καθώς δεν αντέχει άλλη "απόρριψη", γιατί τώρα ίσως να επιθυμεί περισσότερο να τα βιώνει αυτά, γιατί έχει την αίσθηση ότι αναπληρώνει το κενό της, που πιστεύω ότι αυτό το κενό σίγουρα δεν μπορεί στο αναπληρώσει κανένας άλλος, παρά μόνο εσύ ο ίδιος, και για αυτό οι συναισθηματικές σχέσεις εξάρτησης δεν κάνουν καθόλου καλό, αλλά ο καθένας πρέπει να πατάει στα πόδια του και να στηρίζεται κατά βάση μόνο σε αυτόν. Αλλά είναι εύκολο στα λόγια αυτά, γιατί εάν ως παιδί δεν έχει πάρει αυτά που πρέπει και αντιμετωπίζει και δυσκολίες ενηλικίωσης, είναι αδύνατο ως δύσκολο ως ενήλικας να φροντίσει τον εαυτό του και να αγαπηθεί, γιατί θα αναζητά διαρκώς αυτά που δεν πήρε ποτέ από τους άλλους, ώστε να πάει παραπέρα.
Αυτό πιστεύω και νιώθω και εγώ, που ήμουν πολύ στην θέση της και είμαι ακόμα και τώρα, αλλά λίγο λιγότερο. Άρα αυτός είναι και ο λόγος που θεωρώ, ότι μακάρι να μπορέσει να μην αλλάξει (παρότι της είπα να το πει με όποιο τίμημα) και να συνεχίσει με τον ίδιον για να νιώθει και εκείνη καλά, γιατί αν βρει άλλον, πιστεύεις ότι θα μπορεί να του ανοιχτεί πάλι το ίδιο τόσο, θα έχει νόημα η ψυχοθεραπεία να αρχίσει πάλι από το 0 και να γκρεμίσει όσα έχτισε με τον άλλον, συν του ότι θα τον σκέφτεται διαρκώς! Ναι σίγουρα μπορεί να μην επωφεληθεί εάν μένει στον ίδιο και εκείνος ακόμα και να το μάθει δεν είναι σε θέση να το διαχειριστεί και συμφωνώ σε αυτό και είναι μία η άλλη και δεν ξέρω τι θα αποδώσει στο μέγιστο. Αλλά δεν ξέρω τι είναι καλύτερο να μείνει σε ένα ψυχολόγο που νιώθει συναισθήματα και να προχωρήσει η ψυχοθεραπεία όπως προχωρήσει, αφού θα εμπιστεύεται και θα νιώθω ασφαλής ή να πάει σε άλλον, κουβαλώντας μία "απόρριψη", δυσκολία να ανοιχτεί με κίνδυνο να ξανά κυλήσει; Ούτε και εγώ μπορώ να την συμβουλέψω παραπάνω από όσα της έχω πει και μου λέτε, αλλά επειδή δυστυχώς την καταλαβαίνω απόλυτα και όσα σκέφτεται και νιώθει, τα σκέφτομαι και τα νιώθω επίσης δεν ξέρω τι άλλο να κάνω, γιατί είναι αρνητική στο να αλλάξει εντελώς και δεν μπορώ να την πείσω και εάν εγώ η ίδια δεν το τηρώ πάντα! Είναι σκληρό, πολύ σκληρό, γιατί η "απόρριψη" πονάει, και όταν απομακρύνεσαι από έναν άνθρωπο που σε φροντίζει. Όταν αναπτύσσεις ισχυρούς συναισθηματικούς μετά δεν μπορείς να τους σπάσεις!!
Δεν θέλει να διακόψει εδώ όλη την ζωή της όλη την ημέρα της την ζει, απλά για να τον δει και να του μιλήσει
Κάποια απο όλα αυτά που περιγράφεις τα αναγνωρίζω και στον εαυτό μου οπότε όπως σου είπα μπορώ νά το κατανοήσω. Τώρα έχω να πω τα εξής:
1) ο ψυχολόγος κάνει τη δουλειά του. Πιστεύω ότι όλοι πρέπει να αποδεχόμαστε όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα με την ιδιότητα μας όμως ο ψυχολόγος είναι μια δουλειά. Υπάρχει περίπτωση να συμπαθεί τη φίλη σου, μπορεί και όχι κοκ. Προσφέρει μια υπηρεσία, πολύ σημαντική κατά τη γνώμη μου. Όμως δεν είναι το φιλαράκι της κλπ. Πίστεψε με ξέρω πώς είναι κάποιος να σε κατανοεί και να σου εξηγεί τι σού συμβαίνει καί γιατί και είναι δύσκολο να βρείς τέτοια άτομα. Αλλά τον πληρώνεις, ακούγεται κυνικό αλλά έτσι είναι, δεν τη φροντίζει ή κάτι τέτοιο είναι εκεί για να κάνει τη δουλειά του. Ακούγεται σκληρό? Μπορεί να είναι αλλά αυτή είναι η γνώμη μου.
2) Ως φίλη της είσαι εκεί για να την συμβουλέψεις, να τη συμπαρασταθείς και αν κάνει 495757 φορές το ίδιο λάθος (το οποίο δε σε επηρεάζει) να πάτε και να πιείτε τσιπούρα. Δε θεωρώ ότι μπορείς να της αλλάξεις τη γνώμη αν και είναι όμορφο που άνοιξες το θέμα για να ακούσεις και άλλες απόψεις.
3) λίγο άσχετο αλλά αυτό που εφαρμόζω τα τελευταία λίγα χρόνια με πολλούς φίλους μου είναι αν κάνουν κάτι που μ ενοχλεί να το λέω επιτόπου με πολύ όμορφο τρόπο και ζητώ να κάνουν το ίδιο γιατί πολλές φορές κάνουμε ασυναίσθητα πράγματα που μπορεί να ενοχλήσουν τον άλλον. Σε κάποιους δούλεψε και έχω γλυτώσει παρεξηγήσεις χωρίς λόγο και αιτία.
12-01-20
15:27
Γειά σου, ναι σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Θεωρώ πώς είναι δυστυχώς επόμενο, ωστόσο να προσκολλάσαι σε σχέσεις (οποιαδήποτε σχέση) δεν έχει σχέση τόσο, εάν είναι θεραπευτική, φιλική, ή κάποια άλλη, αν από αυτό το πρόσωπο αντλείς όσα δεν έχεις λάβει ή δεν λαμβάνεις ίσως, από τα πρόσωπα που θα έπρεπε. Γιατί πιστεύω γιατί το έκανα και εγώ αυτό στο παρελθόν ότι σε πολλά πρόσωπα βλέπεις φιγούρες οι οποίες να σου έχουν εκλείψει όπως και συναισθήματα, τα οποία τα έχεις ανάγκη και θέλεις απλά να τα αναπληρώσεις και φόβος και απειλή ότι θα χάσεις αυτό το πρόσωπο και όλα αυτά που αντλείς από αυτά, μπορεί να σου σημάνουν συναγερμό και να σε βάλουν σε ένα φαύλο κύκλο ανασφάλειας, με αποτέλεσμα να μην θες να ξεκολλήσεις. Αυτό έχω καταλάβει ότι τουλάχιστον συμβαίνει με την φίλη μου και με όσα μου δείχνει ή μου έχει πει κατά καιρούς και μπορώ να πω ότι επειδή έχω βρεθεί στην θέση της, ότι την καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να την πείσω να κάνει αυτό που είναι σωστό, γιατί ακόμα και σε εμένα μου φαίνεται δύσκολο . Πέρα από αυτά ωστόσο νιώθω, ότι εάν ο άλλος είναι και κούκλος σε τραβάει περισσότερο, όταν απολαμβάνεις και την φροντίδα του, δεν ξέρω complicated λίγο.
Πιστεύω πως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κάνει ή μπορεί να συνάψουμε φαινομενικά λάθος σχέσεις, αλλά θεωρώ πως είναι λίγο υποκειμενικό οι "λάθος" σχέσεις γιατί πχ εσύ μπορεί να την νομίζεις για λάθος ενώ για κάποιον άλλον μπορεί να μην είναι. Ωστόσο αντικειμενικά λάθος σχέσεις δυστυχώς όλοι έχουμε κάνει και καταλαβαίνουμε μετά το γιατί.
Αυτό θεωρώ και εγώ είναι κάτι πολύ προσωπικό και είναι να ταιριάξεις και με τον άλλον και να έχεις και καλή χημεία. Γιατί δεν μπορούμε να ταιριάξουμε με όλους τους θεραπευτές και είναι πολύ δύσκολο. Δεν είμαι ειδικός, αλλά νομίζω πως δεν νομίζω να μπορείς να ταιριάξεις με 2 ψυχολόγους, εδώ κάνεις αμάν να βρεις έναν που να νιώσεις εμπιστοσύνη και ασφάλεια ώστε να ανοιχτείς μέχρι να αρχίσει η διαδικασία της ψυχοθεραπείας έτσι όπως πρέπει. Σίγουρα απαιτεί ειλικρίνεια, αλλιώς και δεν έχει και νόημα να πας και να ξεκινήσεις γιατί δεν θα βοηθήσεις και τον εαυτό σου και φυσικά απαιτεί την θέληση του ατόμου να γίνει καλά, δεν μπορείς να πιέσεις κάποιον ενήλικα να δεχθεί βοήθεια, παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις που είναι αναγκαίο. Και είμαι σίγουρη, ότι η φίλη μου αν διακόψει από αυτόν δεν θα θέλει να πάει αλλού, είναι αρνητική ήδη και δεν ξέρω και ούτε μπορώ να την πείσω από την μια ίσως γιατί την νιώθω απόλυτα και από την άλλη πιστεύω ότι δεν έχει νόημα να διακόψεις από κάποιον μετά από χρόνο να βρεις άλλον να αρχίσεις από το 0, και πόσο μάλλον όταν έχεις αναπτύξει συναισθήματα για κάποιον άλλον που είναι αδύνατο να τα ξεπεράσεις.
Ισχύει ότι είναι δύσκολη , αλλά δεν ξέρω εάν το πει, εάν υπάρχει περίπτωση να μπορεί να παραμείνει με τον ίδιο χωρίς να αλλάξει δηλαδή και απλά να ξέρει εάν μπορεί να το διαχειριστεί με τον σωστό τρόπο και ο ψυχολόγος της, είναι ρίσκο ακόμα και να υπάρχει αυτή η ελπίδα!
Και αν υπάρχει η πιθανότητα (μπορεί να είναι μικρή )να και στον άλλον γιατί να μην το ανακαλύψει και να αλλάξει ψυχολόγο?
Είναι δύσκολο να βρεις γενικά ψυχολόγο που νά σού ταιριάζει αλλά απο τή στιγμή πού η ίδια δεν μπορεί να οφεληθει από τόν συγκεκριμένο στο μέγιστο γιατί να μην τό κάνει? Δε γνωρίζω πολλά απο ψυχολογία αλλά απο τά λίγα που ξέρω η επιλογή συντρόφου, τα άτομα που μας ελκύουν λενε πράγματα για τον χαρακτήρα μας. Καταλαβαίνω ότι ακούγεται σκληρό και για εμένα θα ήταν, όπως έχει υπάρξει όπως είπα στη σχέση που βρέθηκα, αλλά πας στον ψυχολόγο για κάποιους λόγους, ξοδεύεις χρήματα καί ενέργεια, είναι καλό να παίρνεις το μέγιστο που μπορείς νά πάρεις.
Θα μπορούσε πρώτα να βρει καί μετά να διακόψει. Όπως σού είπα καταλαβαίνω αυτά που λες αλλά ως εξωτερικός παρατηρητής, μου φαίνεται κάτι που στο τέλος περισσότερο κακό θα της κάνει παρά καλό
11-01-20
22:10
Ίσως το λάθος έπρεπε να το βάλω σε εισαγωγικά, φυσικά και δεν είναι λάθος απλά χμμμ είναι κάτι που πιστεύω ότι δεν είναι υγιές, ίσως ούτε αυτό ακούγεται απόλυτα σωστό αλλά καταλαβαίνεις πιστεύω τί εννοώ. Και είμαι ένα άτομο που έχει τύχει να κάνω φαινομενικά λάθος σχέσεις.Καλησπέρες
Να σου πω τι πιστεύω; Δεν το θεωρώ λάθος, να ερωτευτείς ψυχολόγο, γιατί δεν είναι κάτι που επιλέγεις, αλλά είναι ας το πω αποτέλεσμα, όπως ερωτεύεσαι οποιοδήποτε, δεν μπορείς να αποτρέψεις τον εαυτό σου να ερωτευτείς κάποιον ή να τον κατηγορήσεις ότι αυτό που κάνεις είναι "λάθος" ακόμα και να ξέρεις ότι δεν πρέπει για οποιοδήποτε λόγο. Καταλαβαίνεις τι εννοώ πιστεύω. Είναι ανθρώπινο να ερωτευτείς κάποιον, δεν το αποφασίζεις απλά έρχεται ως αποτέλεσμα.
Ούτε είναι λάθος πχ να έχεις φίλο ή σχέση με έναν ψυχολόγο εάν αυτό εννοείς, με την έννοια ότι οι ψυχολόγοι έτσι δεν πρέπει να έχουν ποτέ σχέση ή φίλους. Σίγουρα πρέπει όμως να κρατιούνται και να είναι σεβαστά τα όρια μεταξύ φιλικών ή οικογενειακών σχέσεων που ενυπάρχει ψυχολόγος και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να διατηρείται φιλική ή θεραπευτική σχέση. Σίγουρα θα υπάρχει αλληλοστήριξη αλλά ως ένα σημείο, όπως το λες και εσύ και σε αυτό συμφωνώ.
Σαφώς θέλει κότσια και δεν μπορεί να το κάνει και ο καθένας και εκεί είναι το δύσκολο. Αλλά για εμένα το δυσκολότερο είναι, ερχόμενη στην θέση της φίλης μου, να πάει για ψυχοθεραπεία σε διαφορετικό ψυχολόγο, γιατί σίγουρα και εγώ δεν θα ήθελα, δεν θα μπορούσα να εμπιστευτώ άλλον, θα ήμουν κολλημένη μαζί του, με αποτέλεσμα και να ήξερα ότι έπρεπε να το κάνω, δεν θα το έκανα γιατί δεν θα μπορούσα να το ξεπεράσω. Είναι δύσκολο να αλλάξεις. Έτσι το βλέπω εγώ!
Τι υπονοείς ;
Ναι νιώθει συναισθήματα, μπορώ να καταλάβω ακριβώς τι λες, γιατί ίσως να βρίσκει σε αυτόν, ότι δεν μπορεί να βρει σε άλλο πρόσωπο, αγάπη, αποδοχή, φροντίδα και ακρόαση ίσως, χωρίς κριτική, έτσι;
Απλά εάν και όμορφος ο άλλος όπως λέει, μπορεί να υπάρξει νομίζω και έρωτας .... Όχι;
Εγώ θέλω άνδρες ψυχολόγους, να σου πω την αλήθεια δύσκολα θα κάνω με γυναίκα, δεν ξέρω αλλά έτσι μου βγαίνει. Είχα κάνει στην σχολή με γυναίκα δεν, τώρα που κάνω με άνδρα, μου αρέσει καλύτερα και μπορώ να νιώθω και πιο άνετα. Δεν ξέρω εάν είναι τυχαίο ή όχι, αλλά θαρρώ είναι πως ταιριάζει στον καθένα. Ναι , και εμείς μιλάμε στον ενικό. Δεν πιστεύω ότι μόνο η χρήση ενικού ή πληθυντικού αριθμού είναι αυτή που μόνο μπορεί να ξεπεράσει τα όρια, αλλά υπάρχουν κατά την γνώμη μου, άλλα που τα ξεπερνούν. Ίσως για εμένα η χρήση του ενικού, να σε κάνει να νιώθεις πιο οικεία, ώστε να ανοιχτείς και όχι αποξενωμένα! Καλά ναι, αλλά εάν κάποιος αγαπά τον θεραπευτή του θα θέλει να τον βλέπει διαρκώς, και θα κάνει τα πάντα επιδιώκοντας κάτι παραπάνω μαζί του, γνωρίζοντας ότι δεν θα γίνουν ποτέ φίλοι, και αυτό να την "πονάει" .
Γενικά ο ψυχολόγος είναι κάτι πολύ προσωπικό και θεωρώ ότι πρέπει να είσαι ειλικρινής αν θέλεις να κάνεις όντως δουλειά και αυτή τη στιγμή δεν είναι, και δεν είναι πχ ο μαθητικος σού από τό φροντιστήριο, είναι κάποιος που πας για βα να κάνεις δουλειά οπότε όσο δύσκολο και νά είναι πιστεύω ότι θα ήταν σωστό απέναντι στον εαυτό της νά πει την αλήθεια.
Γενικά έξω από τό χορό πολλά τραγούδια λέμε, είναι δύσκολη η φάση της φίλης σου και γενικά δε νομίζω ότι διαφωνούμε κάπου.
10-01-20
22:20
Θεωρώ ότι και τα δύο είναι λάθος: και να ερωτευτείς τον ψυχολόγο σου και να είσαι με έναν άνθρωπο που εκτελεί και χρέη ψυχολόγου σου είτε είναι όντως ψυχολόγος είτε έχει γνώσεις (αυτό μου έχει τύχει). Θεωρώ απλά ότι το δεύτερο το ρυθμίζεις και γενικά πρέπει να υπάρχει ισορροπία σε ένα ζευγάρι απο το να μοιράζονται πράγματα και να στηρίζει ο ένας τον άλλον απο να καταλήξει ένας απο τους δύο να κάνει τον ψυχολόγο.
Θέλει κότσια αλλά θεωρώ σωστό να πει στον ψυχολόγο της τι νιώθει και μετά να αλλάξει ψυχολόγο. Θα ήταν καλό να της πει μια γνώμη, γιατί συμβαίνει αυτό που μου φαίνεται λογικό να συμβεί.
Θέλει κότσια αλλά θεωρώ σωστό να πει στον ψυχολόγο της τι νιώθει και μετά να αλλάξει ψυχολόγο. Θα ήταν καλό να της πει μια γνώμη, γιατί συμβαίνει αυτό που μου φαίνεται λογικό να συμβεί.