13-05-21
20:56
Ναι δεν διαφωνώ , απλά είναι μια δυσκολία ζωής που την σέβεσαι .Δεν θα εκτιμήσω ένα άτομο που ζορίστηκε να βγάλει το σχολείο γιατί δούλευε; που δεν έπεσε από τις δυσκολίες , που αγωνίστηκε να σπουδάσει ; που δεν ανέχτηκε να τον ταΐζει ο πεθερός πχ ; θα του φάω τον κόπο, δεν έχει αρετές αυτό το άτομο αποδεδειγμένες που δεν ξέρουμε αν έχει το βουτυρόπαιδο ; αν πηγαίνει ο κάθε ένας και του λέει πόσο κουρασμένος είναι ενώ δεν είναι θα καταλάβω κάπως και την αντίδρασή του ''τι μιλάς εσύ ρε ''.Ώριμο σε κάνουν οι δυσκολίες που σε αναγκάζουν να υπερβείς τον υπάρχων εαυτό σου. Η δουλειά τις περισσότερες φορές δεν ανήκει σε αυτή τη κατηγορία. Έστω ότι πας να δουλέψεις σε μια οικοδομή. Τον πρώτο καιρό που θα πας αν δεν έχεις ξαναδουλέψει ποτέ στην ζωή σου θα δυσκολευτείς, θα θες να τα παρατήσεις, αλλά αν δεν το κάνεις μετά θα ξεπεράσεις τον αυτό σου και θα μάθεις να μην φοβάσαι την δουλειά και να αντέχεις σε άσχημες συνθήκες. Ε αυτό. Μετά τους 6 πρώτους μήνες δεν έχεις κάτι να μάθεις. Μετά είναι απλά χαμαλίκι και μεροδούλι για ένα μεροκάματο. Και μετά άμα πας στο χωράφι δεν αλλάζει κάτι. Πάλι απλά χαμαλίκι κάνεις για ένα μεροκάματο. Το επόμενο μάθημα θα έρθει σε καμιά δεκαριά χρόνια όταν αρχίσεις να έχεις να άτομα από κάτω σου που πρέπει να διοικείς και είσαι υπεύθυνος γι αυτούς. Και αυτό μετά τον πρώτο χρόνο το συνηθίζεις και δεν προσφέρει κάτι άλλο, και τα επόμενα 30 χρόνια είναι απλά χαμαλίκι.
Και όλη αυτά τα "μαθήματα" μπορείς να πάρεις και από αλλού σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα, οπότε η δουλειά κατά κύριο λόγο είναι απλά μια αναγκαστική καθημερινή κούραση που κανείς δεν θα έκανε αν δεν χρειαζόταν τα χρήματα.
Πολλοί άνθρωποι, ειδικά των λαϊκών τάξεων θεωρούν το να είσαι δουλευταράς την μέγιστη αρετή και μεγάλο μέρος της αξίας του πηγάζει από το ότι κουράζονται. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που είναι φτωχοί, δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην κούραση από την παραγωγικότητα. Παρότι το να δουλεύεις για να παρέχεις τα προς το ζην στην οικογένεια σου δεν είναι καθόλου κάτι το αμελητέο και είναι (και πρέπει να είναι) κάτι το αξιέπαινο, το να μπορείς να κάνεις το ίδιο χωρίς να ξεσκίζεσαι στην δουλειά είναι πολύ πιο αξιέπαινο.
Όταν ακούω φράσεις "Τι μιλάς εσύ ρε, δούλεψες καμιά μέρα? Εμένα με τρώει ο ήλιος 40 χρόνια" βγάζω σπυριά.
Δεν ευλογώ τα γένια μου παρεμπιπτόντως .
13-05-21
18:13
Καλά δεν πάει και έτσι ακριβώς με τη δουλειά , και εσύ λες ότι οι δυσκολίες σε κάνουν ώριμοΌσοι γράψατε περί δουλειάς, χαλαρώστε λίγο. Το να δουλεύεις δεν σε κάνει ούτε καλό άνθρωπο, ούτε καλό χαρακτήρα, ούτε σου δίνει αξία. Το να δουλεύεις είναι σαν το να πλένεις τα δόντια σου. Είναι κάτι που πρέπει να κάνεις στην ζωή και που κανένας δεν θα έκανε αν δεν είχε επιπτώσεις το να μην το κάνεις. Για την ακρίβεια το να είσαι "δουλευταράς" δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια στενόμυαλη αντίληψη, και κρύβει από πίσω μια κραυγαλέα κατωτερότητα ανθρώπου, διότι πραγματικά μόνο ένας πολύ κατώτερος άνθρωπος αρέσκεται στο να είναι καθημερινά δούλος. Το να μην έχει δουλέψει λοιπόν κάποιος, δεν τον καθιστά ούτε ανώριμο, ούτε άξιο προσβολών, ούτε κακό άνθρωπο, και όλα αυτά είναι αντιλήψεις μιας κοινωνίας γεμάτη γρανάζια.
Η δουλειά σου δίνει κάποιες αρετές , μαθαίνεις να υπακούς πχ αν είσαι αντιδραστικός αναλόγως το άτομο και τη δουλειά , μπορεί να έχει οφέλη στο χαρακτήρα του και να μάθει κάτι .
Και αυτή η λογική να σαπίζουμε στη δουλειά μπορεί να είναι και θέμα νοοτροπίας καπιταλισμού , όλοι να σαπίσουμε στη δουλειά για τα λεφτά , την υπερκατανάλωση και την ''ποιότητα ζωής'' που εντάξει αν δουλεύουμε όλη μέρα, σιγά την ποιότητα πρακτικά .