Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
16-01-22
17:39
Δεν είναι ότι δεν ζητάς τίποτα κατά βάθος , ζητάς και εσύ να ορίσεις ποιος θα είναι ο κανόνας του παιχνιδιού, απλά δεν φαίνεται επειδή ζούμε ήδη με τους κανόνες που θα ήθελες ενώ ο άλλος φαίνεται ότι ζητάει κάτι από σένα και σου τα ''πρήζει ''.
Σε μια παρέα που θα μαζευτούμε να φάμε μια πίτσα και που δρούμε σαν ''κομμουνιστές'' γενικά, εκεί δεν θα έστεκε να πεις ''αφήστε με ήσυχο να φάω παραπάνω επειδή μασάω πιο γρήγορα '' . Εκεί θα φαινόταν ότι εσύ θα ήσουν αυτός που θα ζητούσε κάτι από τους άλλους και όχι οι άλλοι .
Ή μπορεί να παραγγείλει δική του πίτσα για να φάει όση θέλει... Γιατί πρέπει να φάνε όλοι απ' την ίδια; Αυτό λέμε.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
14-01-22
14:41
Μα όλα τα παραπάνω που αναφέρεις είναι ουσιαστικά αυτά που σε κάνουν ατομικιστή και παρτάκια (και εμένα, μην βγάζω τον εαυτό μου απ' έξω.) Χρόνια το προσπαθεί ο νεοφιλελευθερισμός να μας μετατρέψει σε ηλίθιες, αυτάρεσκες ατομικότητες που δεν μπορούν (και ούτε ποτέ θα μπορέσουν) να αντιληφθούν ότι είμαστε μονάδες σε ένα πρώτο επίπεδο, αλλά ταυτόχρονα και μέρη ενός ευρύτερου συστήματος σε ένα βαθύτερο και πιο ουσιαστικό επίπεδο. Και όσο ανταγωνίζεσαι τα άλλα μέρη του συστήματος με το να γίνεσαι όσο καλύτερος δούλος του μπορείς, δουλεύοντας σαν τον σκύλο (γιατί έχεις φάει το τυράκι) τόσο θα ευνοούνται - μάντεψε ποιοι.
Όχι. Το να θες να ζεις χωρίς μια μπότα στο κεφάλι σου δε συνεπάγεται αδιαφορία κι αναλγησία για τους γύρω σου, ούτε ότι υποτιμάς τη δύναμη της συλλογικότητας. Σημαίνει ότι προσφέρεις όταν και επειδή το θες εσύ ο ίδιος, σε αυτούς που αγαπάς, σε αυτούς που σου θυμίζουν τον εαυτό σου μικρό, σε αυτούς που σε βοήθησαν, αντίστοιχα κι όχι επειδή σου το επιβάλλει το καθήκον. Να είσαι σωστός με τους γύρω σου επειδή διαθέτεις υψηλές αξίες και ιδανικά, όχι από φόβο για κατακραυγή ή για διαφήμιση.
Επίσης δούλος γίνεσαι στο υπάρχον σύστημα, αυτό που οι μισοί παράγουν κι οι άλλοι μισοί αρπάζουν. Όταν αποκτάς αυτό που θέλεις, είτε είναι υλικός πλούτος, είτε πνευματικός (οτιδήποτε γεμίζει τον καθένα μας) τότε γίνεσαι αυτόνομος και δυνατός γιατί επαληθευονται οι ικανότητές σου.
Και, πέρα από τα πολιτικά συστήματα, μπορείς να δεις την ανωτέρω λογική κυριολεκτικά παντού. Από την θετική ψυχολογία μέχρι και σε κάθε λογής χαζοχαρούμενη σελίδα στο φμπ, πόσες φορές χρησιμοποιούνται οι έννοιες «εαυτός», «διαφορετικότητα», «μοναδικότητα» και άλλα συναφή. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω, έχουμε γεμίσει με εγωκεντρικές και ναρκισσιστικές προσωπικότητες που δυστυχούν και θα συνεχίσουν να δυστυχούν, γιατί έχουν φτιάξει μια γυάλα για να κλείσουν μέσα της το υπερτροφικό «εγώ» τους.
Δε βλέπω καποιο συσχετισμό μ' αυτά που προείπα. Εξάλλου οι εγωκεντρικες και ναρκισσιστικες προσωπικότητες είναι άκρως εξαρτημένες από τον κοινωνικό τους περίγυρο και το "σύστημα" που προσπαθούμε να προσεγγίσουμε, ειναι αδύναμες προσωπικότητες με κενά που επιβάλλουν στον εαυτό τους έναν προσποιητό δυναμισμό κι αυτοπεποίθηση. Ο ελεύθερος (όσο γίνεται, δηλαδή) άνθρωπος ακόμη κι όταν τον απορρίψει η κοινωνία, δε χάνει την αυτοεικόνα του γιατί ξέρει ποιος είναι και τι είναι σημαντικό για εκείνον.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
14-01-22
12:35
Όλος ο ατομικισμός σε μια πρόταση, με ενδιαφέρει μόνο ο εαυτός μου και τίποτα άλλο. Όταν έγραψα για καρκίνο το βρήκες υπερβολή.
Γεννιέσαι. Γνωρίζεις τον κόσμο, αποκτάς εμπειρίες, ανακαλύπτεις τα ταλέντα σου και τα ενδιαφέροντά σου. Βρίσκεις στόχο. Κοπιάζεις, διαβάζεις, εργάζεσαι για να πετύχεις αυτόν τον στόχο. Καταφέρνεις και χτίζεις αυτά που ονειρευόσουν, αποκτάς δικό σου σπίτι, μια επιχείρηση, ένα χωράφι, μια οικογένεια, μια καριέρα. Οι αγώνες σου επιτέλους αποδίδουν καρπούς.
Και τότε έρχεται ένα κράτος και σου λέει ότι πρέπει να πληρώνεις ΕΝΦΙΑ για το σπίτι που αγόρασες με δικά σου χρήματα. Το εισόδημά σου υπερβαίνει τις 80.000€, άρα πρέπει να δώσεις το 40% σε φόρους. Πήρες ακριβό αυτοκίνητο, πάρε φόρο πολυτελείας. Δεν είχες αρκετό εισόδημα φέτος, δεν πειράζει, θα φορολογηθείς βάσει τεκμαρτού, για να έχεις τόσα πράγματα σημαίνει ότι είσαι πλούσιος και φέτος. Τι, δεν είχες τη δυνατότητα τόσα χρόνια ν' αλλάξεις αυτοκίνητο; Τι εννοείς κυκλοφορείς ακόμη με euro 4; Πάρε αύξηση στα τέλη κυκλοφορίας μπας και βάλεις μυαλό. Λες δεν πειράζει, τουλάχιστον με αυτά τα χρήματα χτίζονται σχολεία, ενισχύεται το σύστημα υγείας, πληρώνεται ο δήμος που φροντίζει το περιβάλλον που ζω, δίνονται αποζημιώσεις σε πληγέντες από καταστροφές, μπορεί η μάνα μου να έχει μια αξιοπρεπή ζωή με τη σύνταξη που της παρέχεται.
Βγαίνεις απ' το σπίτι με τ' αυτοκίνητο και φοβάσαι μην πάθεις λάστιχο γιατί ο δρόμος έχει περισσότερες τρύπες πλέον, παρά άσφαλτο. Η γειτονιά βρωμάει σκουπιδίλα γιατί η χωματερή του Δήμου έκλεισε και τώρα παλεύει να τα στείλει σε άλλο νομό, 100 χιλιόμετρα μακριά. Ο γείτονας δεν μπορεί καν να βγει με τ αυτοκίνητο απ το σπίτι του γιατί στα έργα ύδρευσης βρήκαν αρχαία και τα χουν παρατήσει έτσι σκαμμένα εδώ και κανά χρόνο. Εύχεσαι να μη βρέξει γιατί ο δρόμος θα μετατραπεί σε ποτάμι και θα πλημμυρίσει το ισόγειο. Το παιδί σου γυρναει απ το σχολείο και σου λέει ότι παραλίγο να του έρθει ο σοβάς στο κεφάλι σήμερα γιατί γκρεμίστηκε το ταβάνι της τάξης. Χρειάζεται χειρουργείο ο πατέρας σου και το πιο κοντινό ραντεβού είναι σε 3 μήνες. Έρχεται η στιγμή της εγχείρησης κι ο γιατρός σου κάνει νόημα ότι θέλει φακελάκι γιατί μέχρι κι η νυχού απέναντι βγάζει πιο πολλά απ τον μισθό του. Ο πατέρας σου σε κοιτάει με θλίψη και ντροπή γιατί η σύνταξή του δε φτάνει ούτε για τσιγάρα.
Κουρασμένος γυρνάς σπίτι κι ανοίγεις το ίντερνετ μπας και ξεστραβωθείς. Διαβάζεις, διαβάζεις... Μισές οι ΜΕΘ φέτος σε σχέση με πέρυσι, 200 χιλιάρικα ο Ρουβας για μια συναυλία 17 λεπτών, ο πρωθυπουργός βγαίνει και λέει πως όλα καλά όλα ανθηρά, δεν υπάρχει πληθωρισμός, δεν υπάρχει ακρίβεια και ανεργία, οι ΜΕΘ υπερδιπλασιάστηκαν φέτος, αρχίζεις να αναρωτιέσαι μήπως μπερδεύτηκες κι άνοιξες καταλαθος κάποια pdf μορφή του 1984 ή ιδρύσαμε Υπουργείο Αλήθειας και δεν το πήρες πρέφα. Ξαφνικά θυμάσαι ότι κάπου κάποτε θα γινόταν κι ένας μεγάλος περίπατος, πού να ναι άραγε; Οι πυρόπληκτοι περιμένουν ακόμη το πεντοχιλιαρο με το οποίο θα χτίσουν νέο σπίτι αλλά η αγωνία των ΜΜΕ είναι αν έβαζε άνηθο η Μαρίκα στα ντολμαδάκια κι αν ο γιος του Λουδοβίκου τα ξαναβρήκε με τη Σάκκαρη.
Αρχίζεις να βαράς μπιέλα και αναρωτιέσαι αν στραβός ειν ο γυαλος ή στραβά αρμενιζεις εσύ. Ανοίγεις ειδοποιήσεις, βλέπεις το 15χρονο που ξυπνησε με νεύρα να σε βρίζει και να σου ρίχνει κατάρες επειδή έκανες ένα κακόγουστο, νον πολιτικαλ κορεκτ αστείο. Έθιξες τη διαφθορά των φιλοκυβερνητικων και σου κατέβασε το λογαριασμό το τουιτερ.
Λες δεν πάει στο καλό, θα βρω ένα φόρουμ να μιλήσω. Λες "δεν μπορώ άλλο, βαρέθηκα, θέλω να ζήσω ελεύθερος, σε ένα καθεστώς αξιοκρατίας κι όχι παρασιτισμού, αφού η κοινωνία δε μου χρωστάει τίποτα όπως φαίνεται, τότε δεν της χρωστάω κι εγώ". Κι έρχεται ξάφνου ο κολλεκτιβιστής κατά της ιδιοκτησίας, της ελευθερίας και των κόπων σου, για να σου πει ότι είσαι παρτάκιας, ατομικιστης με τη χειρότερη έννοια και πως τα πιστεύω σου εξαπλώνονται σαν τον καρκίνο. Επειδή θες την ησυχία σου. Πώς πρέπει να αντιδράσεις σ' αυτό άραγε;
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
11-12-21
22:26
Δηλαδή μπορεί σε 100 χρόνια από τώρα να ζούμε σε έναν καταπιεστικό κόσμο στυλ Κίνας όπου το κράτος θα κόβει και θα ραβει και όποτε θέλει αν σε νιώθει ως απειλή να σε πετάει στο δρόμο ή να σε στέλνει απευθείας να σπας πέτρες σε τάγματα " αναμόρφωσης ". Τι ζούμε.
Κάν' τα 10...
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
08-12-21
22:26
Τι πλάκα που έχει που κάπως πήγαμε στην έλλειψη κριτικής σκέψης και που αναπαράγονται στερεότυπα του στυλ οι πολύ θρήσκοι ή (ακρο)δεξιοί είναι κατά πλειοψηφία αμόρφωτοι. Ναι, πάντως η πλειοψηφία των αριστερών και άθεων που έχω γνωρίσει ακόμα και στο πανεπιστήμιο πάντως δεν θα έλεγα ότι είναι και το καμάρι της ανθρώπινης διανόησης. Κάθε χώρος έχει τους αμόρφωτους ουγκα μπουγκα του.
Οπότε για να μπω και στο θέμα, κρίμα για εσάς τους " μορφωμένους " πάντα θα υπάρχουμε οι " αμόρφωτοι " που θα αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία βασισμένη στην Ελληνική εθνική αντίληψη και στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό μας.
Εσυ άθεος δεν ήσουν βρε πουλάκι μου;
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
08-12-21
22:14
Υπάρχουν ορισμοί, το τι έχουμε στο μυαλό μας δεν συνάδει πάντοτε με την πραγματικότητα.
Άρα εν προκειμένω πού κάνω λάθος;
Κανείς δεν είναι θύμα κανενός, implicit (και δυστυχώς και explicit) bias έχουμε όλοι. Κι αυτό γιατί δεν γεννηθήκαμε tabula rasa αλλά ως μέλη μιας κοινωνίας που μας γαλούχησε με συγκεκριμένες αξίες. Αφορά όλη μας την κοινωνική ζωή γι' αυτό και οι σκέψεις μας, ακόμη και αυτές που θεωρούμε δικό μας δημιούργημα, μάλλον είναι απλώς αναπαραγωγή της ήδη υπάρχουσας γνώσης και κουλτούρας.
Άρα πώς γίνεται η ακόμη πιο έντονη επιρροή από την υπάρχουσα κουλτούρα και τις αξίες της (ώστε να θεωρείσαι άνθρωπος με παιδεία) ενισχύει την κριτική ικανότητα και όχι την αναπαραγωγή απόψεων;
Δεν υπάρχει απλώς manual, υπάρχουν σχολές γονέων που στηρίζουν τους γονείς... στο να είναι γονείς. Η κριτική ικανότητα προκύπτει όταν ο γονιός (ιδανικά) επεξεργάζεται την πληροφορία, την συγκρίνει με προηγούμενες γνώσεις, την κατανοεί, την δοκιμάζει και την προσαρμόζει στα δεδομένα της δικής του οικογένειας αναγνωρίζοντας τα υπέρ και τα κατά και πως δεν υπάρχει μία και μοναδική οδός στην ανατροφή ενός παιδιού.
Άρα είτε έχεις κοφτερό μυαλό και μπορείς να σκέφτεσαι από μόνος σου, είτε έχεις ένα μέσο μυαλό το οποίο έμαθε κάποια "τρικ" από το περιβάλλον του για το πώς να σκέφτεται πιο ορθολογικά. Το πρώτο είναι ικανότητα, το δεύτερο δεξιότητα.
ΥΓ: Ένα σφηνάκι για κάθε φορά που ξεκινάω την πρόταση με "άρα", παρακαλώ.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
08-12-21
21:48
Άρα εντάσσεις εξ ορισμού την κριτική ικανότητα στην παιδεία. Εγώ δες τι είπα στην Πουπουλινα για να καταλάβεις πώς τα είχα χωρισμένα στο μυαλό μου.Αλήθεια; Πραγματικά το θεωρώ τρομερά αυτονόητο. Και παιδεία δεν εννοώ το γυμνάσιο, το λύκειο, το πανεπιστήμιο κλπ αλλά την έννοια της παίδευσης, της ευρύτερης μορφωσης, της απόκτησης γνώσης και κριτικής ικανότητας.
Ας πούμε η πλειονότητα των ακροδεξιών τί είναι;
Δεν ξέρω, θεωρώ ξεπερασμένο το φάσμα αριστεράς - δεξιάς ούτως ή άλλως.
Άνθρωποι που τους έχουν πει οτι οι αρχαίοι ημών έφτιαξαν τον πολιτισμό και τη γλώσσα και παπαγαλίζουν την υπεροχή των Ελλήνων.Οι πολύ θρήσκοι άνθρωποι τί είναι ως επί το πλείστον; Οι ρατσιστές;
Γενικά αυτοί που δεν γνωρίζουν πού να στηρίξουν τη γνώμη τους τη στηρίζουν σε απόψεις ανθρώπων που ξέρουν να χειραγωγούν και να κατευθύνουν τα πλήθη.
Και πού ξέρεις ότι αυτή τη στιγμή δεν είναι και οι δικές σου απόψεις βασισμένες σε ανθρώπους τόσο καλούς στη χειραγώγηση που σε έκαναν να πιστέψεις ότι οι σκέψεις σου είναι δικό σου δημιούργημα χωρίς αυτό να ισχύει; Κι ένας άνθρωπος όπως τον περιγράφεις μπορεί να σου πει ότι έχει μελετήσει αρκετά κι έχει διασταυρώσει πληροφορίες που τον οδήγησαν στις τωρινές του απόψεις. Πώς ξέρουμε ότι δεν έχουμε πέσει όλοι σ' ένα μεγάλο confirmation bias (ο καθένας διαφορετικό, ανάλογα με τον χαρακτήρα του) ;
Γι' αυτό και η παιδεία είναι αυτή που λύνει ποικίλα θέματα στην κοινωνία. Ακόμα και για το πώς μεγαλώνουν τα παιδιά οι γονείς, πώς συμπεριφερόμαστε στην οδήγηση, στον σύντροφό μας, στους υπαλλήλους μας, όλα αυτά προέρχονται από την παιδεία κατά τη γνώμη μου.
Συγγνώμη, αν υπάρχει ένα manual ακόμη και για το πώς να μεγαλώσεις τα παιδιά σου, πού βρίσκεται η κριτική ικανότητα σ' αυτό; Αυτό που περιγράφεις δεν είναι ο ορισμός της μασημένης τροφής;
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
08-12-21
21:28
Δηλαδη πιστευεις οτι ενα παιδι που μεγαλωνει χωρις σχολειο,διαβασμα κλπ...θα αναπτυξει την ιδια κριτικη ικανοτητα με ενα αλλο,ιδιων δυνατοτητων,που μεγαλωνει με σχολειο,διαβασμα...γονεις που του αφηνουν το περιθωριο να παιρνει πρωτοβουλιες κλπ;
Ρε αγαπη....ποτε δεν θα μπορουσα να φανταστω οτι θα πετουσες κατι τετοιο..
Και τα καλλιτεχνικα μαθηματα πχ,ξερεις οτι στοχευουν στην αναπτυξη κριτικης ικανοτητας;
Εγώ στο μυαλό μου έτσι όπως τα έχω, η παιδεία με παραπέμπει σε πνευματική, ηθική καλλιέργεια, ευγένεια, αγωγή κ.λπ., ενώ η κριτική ικανότητα σε φιλτράρισμα πληροφοριών και εξαγωγή όσο πιο εύστοχων συμπερασμάτων γίνεται.
Επομένως, μπορεί ένα παιδί να είναι πανέξυπνο, οξυδερκές, διορατικό, να έχει μεγάλη κριτική ικανότητα αλλά για τον χψ λόγο να είναι ανάγωγο, αγενές, να μη διαβάζει, να βαριέται το σχολείο και να δημιουργεί προβλήματα. Και αντιστρόφως, ένα παιδί που διαβάζει, ασχολούνται συνεχώς μαζί του οι γονείς του, έχει τρόπους κ.λπ., να πέφτει εύκολα θύμα παραπληροφόρησης και προπαγάνδας ακριβώς επειδή έχει μεγαλώσει σ' ένα ασφαλές περιβάλλον κι έχει μάθει να πιστεύει και να εμπιστεύεται. Σ' αυτό το σκεπτικό κυρίως βάσισα την απορία μου (που δεν τη θεωρώ και τόσο τραγική, πια).
Όσο για το σχολείο το ελληνικό, δεν είδα σχεδόν πουθενά να οξυνεται η κριτική ικανότητα. Απεναντίας, τα μαθήματα ήταν (και είναι ακόμη, φαντάζομαι) έτσι δομημένα, ώστε να ακολουθούν όλα τα παιδιά μια πεπατημένη. Ακόμη και στην έκθεση μας μοίραζαν σχεδιαγραμματα με επιχειρήματα, ακόμη και στα καλλιτεχνικά που τα υπεραγαπώ θυμάμαι μας έβαζαν να αντιγράφουμε κάτι ρόδια και κάτι φωτογραφίες από αγάλματα, ενώ ήταν η καλύτερη ευκαιρία να αφήσουμε τη φαντασία μας ελεύθερη. Εξάλλου αν δεν έχει ο καθηγητής κριτική ικανότητα, πώς θα έχουν και οι μαθητές του;
Και γενικά, δηλαδή, πιστεύω ότι ελάχιστοι άνθρωποι έχουν υψηλή κριτική ικανότητα, οι περισσότεροι μόλις δουν μια πηγή από επιστημονικό άρθρο μπορούν να πειστούν για οτιδήποτε.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
08-12-21
16:50
Η κοινωνία που ο Dreamweaver θεωρεί ιδανική βρίσκεται ήδη εδώ, ονομάζεται κοινωνία με ένα καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα
Υπάρχουν πάρα πολλές μορφές καπιταλισμού. Ποια εννοείς;
και με ελάχιστο κράτος (οκ, το κράτος σε κάποιες χώρες επεμβαίνει πολύ σε άλλες λίγο αλλά οι βασικές αρχές του καπιταλισμού εφαρμόζονται παντού).
Ελπίζω να μου κάνεις πλάκα.
Αναφέρομαι σε μία κοινωνία χωρίς εξουσία (κράτος) και χωρίς ατομική ιδιοκτησία.
1ον. Και ποιος είναι αυτός που θα μου πει εμένα ότι δεν μπορώ να φτιάξω περιουσία άμα θέλω, και γιατί εγώ να πρέπει να τον ακούσω εφόσον όπως λες δε θα υπάρχει εξουσία;
2ον. Πού είναι η ελευθερία στο να θες να αποκτήσεις τη δική σου περιουσία και να μην μπορείς επειδή κάποιος κάπου κάποτε έτσι το αποφάσισε;
3ον. Γιατί δαιμονοποιείτε (όχι μόνο εσύ, τεράστια μερίδα ανθρώπων) την ατομική ιδιοκτησία; Να το πάμε ανάποδα, ποιος είναι ο πιο ελεύθερος άνθρωπος; Αυτός που έχει ένα δικό του σπίτι στη φύση, έναν λαχανόκηπο, λίγα ζώα, ένα πηγάδι κι έναν λέβητα που να καίει βιομάζα και ξύλα. Αυτός ο άνθρωπος δε θα πεινάσει, δε θα διψάσει και δε θα κρυώσει ποτέ, μόνο τον γιατρό έχει άμεση ανάγκη. Πάμε τώρα ανάποδα. Δεν υπάρχει ατομική ιδιοκτησία, αλλά ούτε και εξουσία, άρα ούτε κρατική ιδιοκτησία, άρα τα σπίτια ανήκουν πού; Ποιος σε προστατεύει αν εκεί που κοιμάσαι μπουκάρει ένας μέσα και σου πει "σήκω φύγε μη σε σπάσω στο ξύλο"; Τι θα κινεί την οικονομία αν δεν μπορείς να ξοδέψεις;
Οι παρασιτικές συμπεριφορές δημιουργούνται σε μια κοινωνία με ατομική ιδιοκτησία.
Ο μεγαλύτερος παρασιτισμός που έχω δει τα 24 χρόνια που είμαι εν ζωή ήταν πέρυσι και φέτος με τα lockdown, όπου οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων έχασαν τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας τους και ένας ολόκληρος πληθυσμός τρέφονταν με κρατικά επιδόματα.
Μπορεί ένας εργοδότης να είναι ο καλύτερος άνθρωπος αλλά όταν πρέπει να υπακούσει στους νόμους της αγοράς, τότε θα κόψει μισθούς και θα κάνει ο,τι άλλο μπορεί για να εξασφαλίσει το κέρδος.
Ο εργοδότης που κάνει περικοπές απ' το προσωπικό του (αμελητέο έξοδο σε σχέση με όλα τ' άλλα που έχει, πίστεψέ με) είναι πάνω απ' όλα ηλίθιος γιατί ο κακοπληρωμενος και δυσαρεστημένος εργαζόμενος είναι πολύ λιγότερο αποδοτικός, οπότε δε συμφέρει κανέναν αυτή η κατάσταση και η επιχείρηση καταδικάζεται σε μαρασμό. Το κέρδος ΔΕΝ προέρχεται από τους μισθούς του προσωπικού, το κέρδος προέρχεται από τη διαφορά της αξίας του τελικού προϊόντος με της πρώτης ύλης.
Αυτό το επιχείρημα σε γενικές γραμμές ακούγεται πολύ, δηλαδή πως όταν κανείς δεν θα έχει κίνητρο να δουλέψει τότε όλοι θα καθόμαστε ξαπλωμένοι όλη την μέρα και θα ξυνόμαστε. Η πλειοψηφία του πληθυσμού μέσα στον καπιταλισμό δουλεύει αρκετές ώρες σε δουλειές ανιαρές και αμείβεται ελάχιστα. Δηλαδή απλώς για να επιβιώσει. Αυτοί που παίρνουν τα λιγότερα δουλεύουν σκληρά και αυτοί που έχουν τα πολλά κάνουν ονειρεμένη ζωή. Άρα, δεν γίνεται σε κοινωνία χωρίς καταπίεση όλοι να ξύνονται, το αντίθετο, όταν υπάρχει μια εργασία η οποία είναι ουσιαστική και προσφέρει στην κοινότητα, τότε δεν γίνεται να υπάρξει μια μαζική βαρεμάρα όπου κανένας δεν θα δουλεύει όπως αναφέρεις.
Ωραία, για πες μου λοιπόν, αφού η πλειοψηφία των ανθρώπων δουλεύει σε ανιαρές θέσεις εργασίας, όταν δοθεί σε όλους μας η επιλογή να ακολουθήσουμε το όνειρό μας... Τότε ποιος θα κάνει τις ανιαρές δουλειές; Ποιος θα μαζεύει τα σκουπίδια απ' τις πόλεις, ποιος θα σου ξεβουλώνει την αποχέτευση, ποιος θα σου κάνει απεντόμωση στο σπίτι, ποιος θα επιθεωρεί όλα τα παραγόμενα προϊόντα που καταναλώνεις ώστε μην είναι ελαττωματικά ή επικίνδυνα; Ποιος θα σου αλλάζει την πάνα όταν θα φτάσεις 80 χρονών σ ένα νοσοκομείο και τα κάνεις πάνω σου; Ποιος θα σε θάψει όταν πεθάνεις; Πόσοι άνθρωποι νομίζεις ότι κάνουν όσα προανέφερα από μεράκι και αγάπη προς τη δουλειά τους;
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Ο καπιταλισμός σαν οικονομικό σύστημα είναι απλά αφύσικο. Αν η φύση λειτουργούσε με τις αρχές του καπιταλισμού (ακραίος ανταγωνισμός και λίγα να ζώα κατέχουν το 90% των φυσικών πόρων) δεν θα υπήρχε ζωή. Τα μόνα ζώα που μπορούν να ζήσουν μόνα τους είναι μεγάλοι θηρευτές όπως αρκούδες και καρχαρίες, όλα τα υπόλοιπα έχουν ανάγκη από την αμοιβαία βοήθεια μεταξύ των μελών η οποία έχει ρεαλιστικά πλεονεκτήματα για την επιβίωση τόσο στα ζώα όσο και στους ανθρώπους.
1ον. Δεν ανήκουν όλα τα ζώα σε αγέλη, 2ον. Η αγέλη guess what... ΕΧΕΙ ΙΕΡΑΡΧΙΑ!!! 3ον. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο αλλά λόγω της ανεπτυγμένης του νοημοσύνης, ΔΕΝ μπορεί να ζήσει σε αγέλη. Ακριβώς επειδή επιζητά την ατομική του ελευθερία.
Η απληστία και άλλα αρνητικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου ενισχύονται και θεωρούνται αρετές μέσα στον καπιταλισμό. Ενδεχομένως κάποια στιγμή να θεωρηθεί αντικοινωνική συμπεριφορά όπως η επιθετικότητα και η χειροδικία.
Και στον κομμουνισμό ενισχύονται άλλα αρνητικά χαρακτηριστικά όπως ο φθόνος, η υποταγή και η τεμπελιά. Τι πάει να πει αυτό; Όλα τα συστήματα έχουν θετικά κι αρνητικά στοιχεία.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
08-12-21
11:11
Αυτό υπάρχει ήδη. Λέγεται έλλειψη παιδείας.
Πώς συνδέεις την παιδεία με την κριτική ικανότητα; Εμένα μου φαίνονται άσχετα μεταξύ τους.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
08-12-21
00:24
Τα περισσότερα κράτη είναι στη υπηρεσία των ισχυρών της οικονομίας. Οπότε κυρίως αναφέρομαι για το οικονομικό σύστημα παρά για τα κράτη παρόλο που και αυτά είναι ένα εξουσιαστικό και καταπιεστικό κατασκεύασμα.
Ναι, άρα εσύ τι οικονομικό σύστημα προτείνεις εν τέλει; Τα κράτη ξεπουλημενα, καμία επαφή με τις ανάγκες του απλού λαού, η οικονομική ελίτ κακό χρόνο να' χει, άρα; Δεν καταλαβαίνω ποια θα είναι τα άπληστα κύτταρα στην κοινωνία του Dreamweaver και πώς η δική σου κοινωνία είναι απαλλαγμένη από αυτά.
Όχι, δεν είναι απαραίτητο αυτό. Αν ποτέ ο πληθυσμός της γης αποφασίσει να καταργήσει τα δύο συγκεκριμένα παράσιτα δεν θα ήταν σωστό να τα αντικαταστήσει με κάτι χειρότερο δηλαδή με μια άλλη μορφή εξουσίας.
Με συγχωρείς, αλλά εφόσον ο πληθυσμός της γης ενέχει από μόνος του πάρα πολλά "παράσιτα", προφανώς δε γίνεται να εννοείς την ολότητα αυτού. Επομένως, εξ ορισμού, μια μερίδα του πληθυσμού της γης (η οποία όλως τυχαίως θα συμφωνεί με τις δικές σου αξίες, θα τολμήσω να προσθέσω εγώ), θα μπορεί να βάζει χέρι στο πορτοφόλι του εκατομμυριούχου και να το διαθέτει στον εργαζόμενο των 700 ευρώ. Αυτό αυτομάτως δίνει στη μερίδα ανθρώπων που αποφασίζει μεγαλύτερη εξουσία και από τον απλό εργάτη, και από τον εκατομμυριούχο. Και άμα το πάμε κι ένα βήμα παρακάτω, πες ότι επέρχεται η "ισότητα" που θέλεις. Τι κίνητρο έχει μετά ο πρώην εκατομμυριούχος να δουλέψει; Να ξεσκιστεί στη δουλειά, να βγάλει εκατομμύρια, για τι; Εφόσον δεν τα δώρισε εθελοντικά να πεις ότι είχε τέτοιου είδους όραμα... Άρα; Άρα θα φτωχοποιηθούν όλοι σε χρόνο dt.
Ούτε εγώ είμαι υπέρ της εντελώς ελεύθερης οικονομίας έτσι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα (offshore και τρελές φοροδιαφυγές, γονατισμα με κάθε τρόπο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, νεποτισμός παντού) αλλά ούτε το άλλο άκρο δέχομαι, κονσερβοποίηση των ανθρώπων λες και έχουμε όλοι τα ίδια όνειρα, τον ίδιο τρόπο ζωής και τις ίδιες ικανότητες.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
07-12-21
13:27
Είναι ολοφάνερο πως προσπαθούν με κάθε μέσο να αποπροσανατολίσουν τον άνθρωπο και να τον εκμεταλλεύονται
... Ό,τι συμβαίνει δηλαδή από καταβολής κόσμου.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
06-12-21
17:46
Η γη είναι κλειστό σύστημα . Φέρνει από μόνη της ισορροπία στον υπερπληθυσμο αν υπήρχε αθανασία
Με αυτό το σκεπτικό, γιατί μου πρότεινες το βιβλίο του Bill Gates για το πώς εμείς οι άνθρωποι θα σταματήσουμε την κλιματική αλλαγή; δεν μπορεί η Γη να φέρει την ισορροπία;
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
06-12-21
11:09
κι αν εξελιχθούμε τόσο ώστε να γίνουμε αθάνατοι;
Κάποια στιγμή θα απαγορευτεί δια του νόμου η τεκνοποίηση εκτός κι αν αυτοκτονήσει κάποιος για να δώσει τη θέση του και θα γίνουμε μια καταθλιπτική κοινωνία που δεν τη συγκινεί πλέον τίποτα. Υπάρχει τέτοιο επεισόδιο στο Love, Death and Robots αν σ' ενδιαφέρει.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
06-12-21
00:10
Συγγνώμη αλλά αυτό που περιέγραψες μόλις δεν είναι η σημερινή, αυταρχική μας κοινωνία όπου άπληστα κύτταρα = κράτη και τράπεζες και φυσικά αποθέματα = οι οικονομίες όλων των πολιτών;Μόλις περιέγραψες τον καρκίνο. Άπληστα κύτταρα τα οποία με μόνο σκοπό να επιβιώσουν εκμεταλλεύονται τα φυσικά αποθέματα ενός οργανισμού όπου τελικά αυτή η διαδικασία οδηγεί στον θάνατο.
Για να εξισορροπηθουν όμως αυτοί οι δύο, δε σημαίνει ότι υπάρχει ένας τρίτος φορέας, με ακόμη μεγαλύτερη εξουσία που αποφασίζει για τη μοίρα όλων;Δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς οικονομική ισότητα. Δεν είναι το ίδιο ελεύθερος ένας άνθρωπος που βγάζει 700 ευρώ τον μήνα με έναν εκατομμυριούχο.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
05-12-21
18:09
Καταρχην σαφως οταν λεω ηλιθιους δεν εννοω διαννοητικα καθυστερημενους με την κυριολεκτικη εννοια,οι οποιοι δεν φταινε σε κατι.
Ηλιθιους εννοω οσους εχουν επιγνωση των πραξεων τους και βλαπτουν τους αλλους και την κοινωνια γενικοτερα.
Επισης δεν εγραψα οτι θα εξαφανιζονταν οσους θεωρω ΕΓΩ ηλιθιους.Αλλα με καποιον ''ΜΑΓΙΚΟ'' ΤΡΟΠΟ ΤΟ συμπαν θα εξαφανιζε αυτους που ΠΡΕΠΕΙ.
Οποτε δεν εχει να κανει με το τι εγω θεωρω ηλιθιο,αλλα αυτο που σου εξηγησα παραπανω.
Μα κι αυτό που δίνεις ως εξήγηση βασίζεται στην ηθική, η οποία είναι ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα και μάλιστα δυναμικό, δηλαδή μεταβάλλεται ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε εποχής. Το σύμπαν δεν είναι ανθρωποκεντρικό...
"Βλάπτω τους άλλους", "βλάπτω την κοινωνία", μιλάμε για δύο εξαιρετικά ασαφείς και απλοϊκές προτάσεις.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
05-12-21
14:50
Σε μια κοινωνια που οι ηλιθιοι απλα εξαφανιζονται.
Πώς ορίζεις τους ηλίθιους;
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
05-04-21
18:19
Σε μια κοινωνία που οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι των πράξεών τους και έτοιμοι να υποστούν τις όποιες συνέπειες έχουν αυτές.
Σε μια κοινωνία όπου οι κόποι μας είναι αντάξιοι των προσδοκιών μας και που το κράτος δεν κάνει ό,τι μπορεί για να σαμποτάρει αυτές τις προσπάθειες.
Σε μια κοινωνία με κοινό στόχο την οικονομική και πολιτισμική πρόοδο και βασική αρχή την αξιοκρατία, χωρίς όμως να φτάνει στα όρια του απάνθρωπου και να αφήνει τους λιγότερο τυχερούς ή λιγότερο ικανούς στη μαύρη μοίρα τους.
Σε μια κοινωνία που βοηθά τους νέους να ξεκινήσουν κάτι καινούργιο από το μηδέν με χαμηλότοκα δάνεια και προγράμματα επιχορηγήσεων.
Σε μια κοινωνία όπου οι επιλογές μας θα βασίζονται στις επιθυμίες μας κι όχι στους φόβους μας.
Σε μια κοινωνία όπου οι κόποι μας είναι αντάξιοι των προσδοκιών μας και που το κράτος δεν κάνει ό,τι μπορεί για να σαμποτάρει αυτές τις προσπάθειες.
Σε μια κοινωνία με κοινό στόχο την οικονομική και πολιτισμική πρόοδο και βασική αρχή την αξιοκρατία, χωρίς όμως να φτάνει στα όρια του απάνθρωπου και να αφήνει τους λιγότερο τυχερούς ή λιγότερο ικανούς στη μαύρη μοίρα τους.
Σε μια κοινωνία που βοηθά τους νέους να ξεκινήσουν κάτι καινούργιο από το μηδέν με χαμηλότοκα δάνεια και προγράμματα επιχορηγήσεων.
Σε μια κοινωνία όπου οι επιλογές μας θα βασίζονται στις επιθυμίες μας κι όχι στους φόβους μας.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.