Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
29-04-22
02:02
Η ευτυχία δεν εξαγοράζεται οπότε με αυτή την έννοια όχι, τα λεφτά δε φέρνουν την ευτυχία. Φέρνουν όμως μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και επιλογών, αλλά και μια πιο άνετη καθημερινότητα. Θες να πας σ' ένα μέρος κι απλώς βρίσκεις χρόνο και πας. Θες να φας γαρίδες και τρως γαρίδες. Θες να πάρεις ταξί γιατί σε χτύπησε το παπούτσι και παίρνεις ταξί. Επιλέγεις ένα σπίτι στο οποίο νιώθεις άνετα και όμορφα για να μείνεις, κι όχι αυτό που απλώς μπορείς να πληρώνεις κάθε μήνα χωρίς να φλερτάρεις με την έξωση. Θες να πας σ' ένα ιδιωτικό ιατρείο επειδή το δημόσιο νοσοκομείο είναι υποστελεχωμένο και με τεράστια λίστα αναμονής και πας. Λεφτά δε σημαίνουν μόνο επώνυμα ρούχα και άσκοπη διασκέδαση, μέχρι ένα σημείο έχουν νόημα.
Τα πολλά λεφτά όμως μπορεί να φέρουν τη δυστυχία. Γεννιέσαι σε μια οικογένεια που σου παρέχονται ήδη απλόχερα τα πάντα και δεν αισθάνεσαι ιδιαίτερο κίνητρο να δουλέψεις, στερείσαι τη χαρά του να βάζεις στόχους και να τους πετυχαίνεις. Ακόμη κι όταν είσαι αποδοτικός κι εργατικός, πάντα μέσα σου υποβόσκει το κόμπλεξ ότι "δεν έκανα και κάτι σπουδαίο, έτοιμα τα βρήκα". Συγκρίνεσαι με τους αυτοδημιούργητους γονείς/παππούδες σου. Αρχίζεις να αποκτάς πλασματικές ανάγκες και ιδιοτροπίες. Νομίζεις ότι αν δώσεις 100€ πουρμπουαρ στον σερβιτόρο, είναι υποχρεωμένος να δεχτεί όλα τα βίτσια σου. Αρχίζεις να απομακρύνεσαι απ' το κοινωνικό σύνολο γιατί δεν έχετε τις ίδιες ανησυχίες, ο κόσμος δε σε αποδέχεται εύκολα. Ή από την άλλη, μπορεί να σε πλησιάζουν για να σ' εκμεταλλευτούν. Είσαι στη μειοψηφία, και η μειοψηφία φέρνει μοναξιά.
Τα χρήματα γενικώς είναι ένα όπλο και ανάλογα με τα χέρια στα οποία πέφτουν, μπορεί να είναι ευλογία ή καταστροφή. Δεν έχουν από μόνα τους θετικό ή αρνητικό πρόσημο.
Τα πολλά λεφτά όμως μπορεί να φέρουν τη δυστυχία. Γεννιέσαι σε μια οικογένεια που σου παρέχονται ήδη απλόχερα τα πάντα και δεν αισθάνεσαι ιδιαίτερο κίνητρο να δουλέψεις, στερείσαι τη χαρά του να βάζεις στόχους και να τους πετυχαίνεις. Ακόμη κι όταν είσαι αποδοτικός κι εργατικός, πάντα μέσα σου υποβόσκει το κόμπλεξ ότι "δεν έκανα και κάτι σπουδαίο, έτοιμα τα βρήκα". Συγκρίνεσαι με τους αυτοδημιούργητους γονείς/παππούδες σου. Αρχίζεις να αποκτάς πλασματικές ανάγκες και ιδιοτροπίες. Νομίζεις ότι αν δώσεις 100€ πουρμπουαρ στον σερβιτόρο, είναι υποχρεωμένος να δεχτεί όλα τα βίτσια σου. Αρχίζεις να απομακρύνεσαι απ' το κοινωνικό σύνολο γιατί δεν έχετε τις ίδιες ανησυχίες, ο κόσμος δε σε αποδέχεται εύκολα. Ή από την άλλη, μπορεί να σε πλησιάζουν για να σ' εκμεταλλευτούν. Είσαι στη μειοψηφία, και η μειοψηφία φέρνει μοναξιά.
Τα χρήματα γενικώς είναι ένα όπλο και ανάλογα με τα χέρια στα οποία πέφτουν, μπορεί να είναι ευλογία ή καταστροφή. Δεν έχουν από μόνα τους θετικό ή αρνητικό πρόσημο.