Grand Duchess
Περιβόητο μέλος
Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 4,016 μηνύματα.
22-11-22
21:19
Μια μεγάλη αγκαλιά από εμένα και στους δύο.Ευχαριστούμε
Εγώ παίρνω νικοτίνη, ψυχολογικό είναι .
Η σωματική εξάρτηση μειώνεται με τον καιρό και σχετικά εύκολα πιστεύω.
Το θυμάμαι @Himela το έχεις ξαναπεί , ίσως δεν εθίζονται όλοι το ίδιο ψυχολογικά .
Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι αρχίζουν το τσιγάρο από την εφηβεία χωρίς να ξέρουν πόσο μεγάλο κακό κάνουν στον εαυτό τους, είτε ξέρουν αλλά δεν έχουν την ωριμότητα να το κατανοήσουν, λέγοντας ένα "δεν πειράζει"
Αν αισθάνεστε μελαγχολία μια επίσκεψη σε ψυχολόγο θα ήταν ιδανική, ζούμε σε έναν κόσμο που πλέον τίποτα καλό δεν ακούμε, η ζωή του ανθρώπου πάει κατηφόρα όσο μεγαλώνει και οι σημερινοί άνθρωποι είναι πιο κρύοι από ποτέ.
Εγώ προσωπικά με καπνιστή ούτε στο ίδιο τραπέζι δεν θέλω να κάτσω (λόγω και αναπνευστικου θέματος), απορώ πως κάποιοι αντέχουν σύντροφο καπνιστή/στρια, πως αντέχουν την μυρωδιά και τα κατακιτρινα δόντια; Μεγάλη υπομονή
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Αχ χιμελα μου δυστυχώς αυτά τα χρόνια της ξεγνοιασιάς δεν ξανάρχονται. Ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να κάνεις τις τωρινές σου εμπειρίες πολύχρωμες. Προσπάθησε να βρεις πράγματα που σε ψυχαγωγούνΕίναι λογικό να νιώθω έτσι γιατί είχα συνδέσει όλα τα όμορφα πράγματα - ψυχαγωγία - χαλάρωση με το τσιγάρο
Grand Duchess
Περιβόητο μέλος
Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 4,016 μηνύματα.
22-11-22
06:33
Συγγνώμη που το λέω αλλά εγώ το έχω ακόμα 10 χρόνια μετά και δεν περιμένω να φύγει ποτέ, ενώ παράλληλα δε θέλω καν να καπνίσω (ούτε να το μυρίσω). Ναι μπορώ να πω οτι ήμουν πιο ευτυχισμένη όταν κάπνιζα. Δυστυχώς.
Αυτό που περιγράφετε και οι δύο είναι ένα από τα συμπτώματα του συνδρόμου στέρησης.Eγώ το έκοψα μια βδομάδα, μιλάμε για κατόρθωμα, αλλά ξανακύλησα.
Δεν έχω πειθαρχία να πω θα κάνω δυο τσιγάρα και τέλος , όπως όλοι οι καπνιστές δηλαδή.
Θα θελα όμως να κάνω κάνα τσιγάρο με τον καφέ και μετά να μη με νοιάζει .
Και τράκες να πω ότι θα κάνω χωρίς να αγοράζω τσιγάρα , όλη μέρα περιμένω πότε θα κάνω τράκα. Αυτό δεν είναι περιστασιακός καπνιστής , είναι ένας κανονικός καπνιστής που απλά έχει πειθαρχία, μέχρι να κουραστεί και ξαναπέσει στο βούρκο.
Πάντως έκανα την αρχή διότι έμοιαζε ακατόρθωτο.
Αλλά σαν να είναι η ζωή πιο άχρωμη χωρίς τσιγάρο . Αυτό δεν ξέρω μπορεί να φεύγει με τον καιρό σαν αίσθημα.
Η νικοτίνη είναι ναρκωτικό και προσφέρει και εκείνη, πολύ λιγότερο μεν από τα άλλα πιο γνωστά ναρκωτικά, αίσθημα ευφορίας.
Είναι πολύ λογικό να νιώθετε έτσι τους πρώτους μήνες αφού το κόψετε. Τώρα όμως για την περίπτωση της @Himela , θα πρότεινα να απευθυνθεί σε γιατρό. Κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί αγωγή + ψυχοθεραπεία (διότι όσο μεγαλώνουμε η ζωή γίνεται πιο γκρίζα, και μπορεί ασυνείδητα να έχεις συνδέσει αυτό το συναίσθημα με το οτι ευθύνεται που έκοψες το τσιγάρο) .
Η νικοτίνη είναι ναρκωτικό και η απεξάρτηση είναι και εκεί σοβαρό πράγμα.
Ελπίζω και οι δύο να τα καταφέρετε!