06-03-24
17:29
Αντέδρασα με «λυπάμαι» γιατί πραγματικά θέλω να τα μάθωΈχω βγάλει συμπεράσματα για την ψυχολογική κατάσταση της Αριάνας αλλά θα προτιμούσα να τα κρατήσω για μένα για να μη λέτε οτι κάνω την ψυχολόγο και να μη τη φέρω σε δύσκολη θέση
06-03-24
17:04
δεν ξέρω αν η συγκεκριμένη περίπτωση είναι αυτό, αλλά το έχω δει ξανά και ξανά.Ή πολύ απλά κατάλαβα ότι πλέκει το εμφανισιακό του εγκώμιο και τις περασμένες τους δόξες γιατι πολύ απλά η όλη επιλογή της δέσμευσης βασίστηκε στα λάθος κριτήρια και τωρα αυτά ξεβάφουν σιγά σιγά πάνω στο ρούχο, κι αναρωτιέται τι φταίει.
Και μια λίστα από «πρέπει να» που δεν τα λένε φωναχτά αλλά τα σκέφτονται οι άνθρωποι υποσυνείδητα όπως:
Δουλεύει σκληρά και μας στηρίζει οικονομικά άρα πως; πρέπει να τον/την θαυμάζω και να τον/την γουστάρω.
Ενώ δεν το νιώθεις ουσιαστικά, σαν να νιώθεις τύψεις και αχαριστία αν το παραδεχτείς στον εαυτό σου.
Ενώ στην ουσία η μαγεία έχει χαθεί, η έλξη έχει χαθεί και πέρα από τα αρχικά στάδια, δηλαδή είσαι ερωτικά στεγνός και αφυδατωμένος επειδή δεν συνεχίζει να γίνεται δουλειά σε αυτό ίσως επειδή θεωρείται δεδομένο.
06-03-24
14:50
Γιατι Αριάνα μου ο σύζυγος είναι κούκλος και εσύ ήσουν κουκλάρα;Ο δικός μου άντρας είναι ένας κουκλος που έχει κάνει πρωταθλητισμο στο παρελθον και που εννοείται τέτοια κουκλάρα που ήμουν
06-03-24
14:44
Η αξία που έχει ο καθένας μας είναι ετεροκαθορισμένη;Αν ο άντρας έχει αξία, με το που βγαίνει έξω μόνος ή με φίλους (όντας παντρεμένος) θα κάνουν ουρά οι μικρές να τον βάλουν στο βρακί τους.
05-03-24
21:25
Αχ αγαπημένη μου οχι, αλήθεια.Ωραία της λέω βάλε δυο θέσεις. Θα φέρεις φίλη σου ; οχι λέω τον άντρα μου.
Για αρχή δεν νομίζω ούτε ο ίδιος να το ήθελε τόσο.
Πρέπει να «απεξαρτηθείς» και επειδή δεν έχεις να πεις κάτι πλέον με τις παλιές σου φίλες δεν σημαίνει πως είναι όλοι οι άνθρωποι έτσι, λογικό είναι να μην ταιριάζετε πάντα και για πάντα.
Θα βρεθούν όμως άλλοι άνθρωποι, βρες ένα χόμπι, μια δραστηριότητα κατι να σου αρέσει και ξεκίνα, και οι άνθρωποι θα έρθουν.
Δεν γνωρίζω αν μένεις Αθήνα ή επαρχία αλλά κάποια επιλογή θα υπάρχει.
Όμως ψάξε κάτι μόνη σου, για σένα μόνο, χωρίς τα παιδιά και την οικογένεια.
05-03-24
15:32
Δεν είναι θέμα διάθεσης, βλέπω γύρω μου ανθρώπους (θα μιλήσω για την Αθήνα, δεν ξέρω για άλλες πόλεις) που δουλεύουν 8-10 ώρες + άλλες 2 ώρες μετακίνησης.Η οικογένεια θέλει θυσίες, και δεν είναι για όλους. Αν δεν είναι διατεθειμένος κάποιος, ας μην το κάνει.
Αυτό απο μόνο του καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο είναι, αν σε αυτό προστεθεί ενας σύντροφος καταλαβαίνεις πως έχεις να δώσεις και στον σύντροφο απο αυτό το μικρό κομμάτι της ημέρας που σου μένει, και στην συνέχεια αν κάνετε και οικογένεια θα πρέπει να βάλεις μέσα σε αυτές τις λίγες ώρες και χρόνο για τα παιδιά.
Και μέσα σε αυτό που χρόνος για σένα; Που χρόνος για ηρεμία;
Επομένως, όση καλή διάθεση κι αν έχεις, δεν βγαίνουν τα μαθηματικά, δεν βγαίνουν οι ώρες της ημέρας δηλαδή.
Και βάλτο αυτό σε λούπα για χρόνια.
Πολλοί απο αυτούς τους ανθρώπους είναι στον αυτόματο και απλά επιβιώνουν με το στρες να βαράει κόκκινο γιατι ξαναλέω είσαι άνθρωπος, θες τον χρόνο σου για όλα αυτά ώστε να ευδοκιμήσουν.
Και επειδή οί άνθρωποι που ζουν ετσι πριν γνωρίσουν την σκληρή πραγματικότητα του πως είναι να ζείς έτσι έχουν μόνο την καλή διάθεση, στην πορεία και στην πράξη καταλαβαίνουν πως δεν είναι αρκετό.
Και πραγματικα @Ariana2018 δεν γράφω τίποτα απο τα παραπάνω για να σε κάνω να νιώσεις άσχημα, αν μη τι άλλο δεν είσαι μόνη, προσπαθώ να σου πω πως είσαι άνθρωπος, φθαρτός με ανάγκες και συναισθήματα, και με ανάγκες προσωπικές πέρα απο τον ρόλο σου ως μητέρα, κι αυτές οι συνθήκες δεν σε βοηθούν να ευδοκιμήσεις.
Επειδή όμως αυτά έχουμε να αντιμετωπίσουμε τώρα στην συνθήκη που βρίσκεσαι αν μπορώ να σου δώσω μια συμβουλή είναι να μιλήσεις ειλικρινά με τον άντρα σου και να ζητήσετε μια εξωτερική βοήθεια έστω και για τα μαθήματα των παιδιών.
Αυτό που σου λείπει απο τονε αυτό σου δεν θα το βρείς στα παιδιά, βρές ξανά τις φίλες ή τους φίλους σου και κάνε εναν κύκλο έξω απο την οικογένεια, κάνε χώρο για σένα, καθώς όταν φύγουν τα παιδιά θα ζήσεις ενα τεράστιο κενό και αυτό επειδή έχεις γατζωθεί απο την οικογένεια και νιώθεις πως μόνο εκείνη μπορεί να στα δώσει όλα.
Αυτά έχω να πω ελπίζω να σε βοηθήσουν έστω και λίγο.
05-03-24
15:19
Aν του ζητήσω παραπανω θα πιεστεί πολυ.
Δεν ξέρω γιατι οι άνθρωποι σήμερα με τόσo τσίτσα καθημερινότητα κάνουν παιδιά.Αν μου ζητήσει κατι παραπάνω θα πιεστω εγω.
Η σκληρή αλήθεια είναι πως όταν αυτή είναι η πραγματικότητα δυστυχώς με τον εναν ή τον άλλο τρόπο θα πιεστείς πάρα πολύ και κάτι απο τα επιμέρους θα φθαρεί καθώς είσαι άνθρωπος.
Ξαναλέω, μιλάω ειλικρινά όπως τα βλέπω γύρω μου, δεν θα γράψω φιλοσοφίες για θετική ενέργεια και σκέψη.
05-03-24
01:09
Γενικά πρόσεχε να μην τα «πνίγεις» με αυτή τη συμπεριφορά αλλά και να μην παραμελείς και τον σύντροφό σου ανώ ασχολείσαι συνεχώς μαζί τους.Είμαι μια μαμά που ήθελε διακαώς παιδια. Από παντα το ήθελα αυτό... Να'χω μια μεγάλη οικογένεια... Είμαι μαμά που παιρνω χρόνο μαζί τους, εργάζομαι παρτ τάιμ οπότε έχω χρόνο. Όμως αισθάνομαι ότι σε τα χορταινω ότι δεν προλαβαίνω να τα αγκαλιασω κ να τα φιλήσω όσο θέλω, κι οσο τα φιλάω τόσο μου λειπουν. Τα φέρνω κρυφά στο κρεβάτι μου κ ο άντρας μου θυμώνει καμμια φορά γτ τον στελνω καναπέ μέσα στη νυχτα. Λέω ποσο θα τα χορτασω... Σε μερικά χρόνια δε θα με θέλουν μαζί τους... Αστον λέω να νευριαζει... Τη μια τα παω στο κρεβάτι τους την άλλη τα παιρνω μαζί μου. Ουτε κι εγώ ξέρω τι πρέπει και τι δεν πρεπει. Βγαίνω με τον άντρα μου σπάνια μόνοι παμε όλοι μαζί βόλτες, εκδρομές περναμε πολυ ωραια μαζί
Εκτός αν αυτά θες μόνο.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.