Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
...Ουσιαστικά το "Εγώ". ...
Δόκτορα, μήπως το "θρυματισμένο Εγώ";
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
!!!... (είδαμε λόγου χάρη πόσο ουτοπικός ήταν ο διαλεκτικός υλισμός .. .)...
Συμφωνώ με όσα διέγραψα, αλλά δεν αντιλαμβάνομαι αυτό το απόσπασμα. "Ουτοπικός", ο διαλεκτικός ο υλισμός; Πως προκύπτει αυτό; Δεν είναι απλά μία επιστημονική μέθοδο;
Σχετικά πάντως με το θέμα μας, στην "Πηγή της Γνώσης" ο Ιωάννης Δαμασκηνός καταλήγει, ότι η αλήθεια δεν εξαρτάται από τη διαλεκτική, αλλά απ' το περιεχόμενο που δίνουμε στους όρους και στις κατηγορίες του λόγου, θέση που δεν μπορώ παρά να αποδέχομαι μέχρι σήμερα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Επέλεξα την φράση "κοντά στην αλήθεια", αντί ''στην αλήθεια'', γιατί στην αλήθεια τη μία και μοναδική την υπέρτατη, δεν φτάνει κανείς πιστεύω. Ουσιαστικά πολύ αμφιβάλω τελικά και αν υπάρχει μια αλήθεια και αν υπάρχει κανείς που την κατακτά. Αν αυτοί οι Δάσκαλοι έφτασαν κοντά σε κάποιες αλήθειες, οι περισσότεροι των κοινών θνητών δεν καταφέρνουμε ούτε ένα απειροελάχιστο της αλήθειας να φτάσουμε.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, τι είναι η αλήθεια, πέρα από την ετυμολογική της ταυτότητα: "α-λήθεια"; Μ' ενδιαφέρει εξαιρετικά, η απάντησή σου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
''Ενας άνθρωπος ζει και πεθαίνει πολλές φορές
ανάμεσα στις δυο αιωνιότητες του
Εκείνη της φυλής κι εκείνη της ψυχής.
'Ενας αρχαίος Ιρλανδός το ήξερε καλά.
Είτε ο άνθρωπος πεθαίνει στο κρεββάτι του
είτε τον ρίχνει κάτω το τουφέκι.
'Ενας μικρός αποχαιρετισμός απ'τους αγαπημένους
Είναι το χειρότερο που μπορεί κάποιος να φοβάται
Αν και ο μόχθος του νεκροθάφτη είναι μεγάλος,
ακονισμένη η αξίνα του, οι μύες του γεροί,
Το μόνο που κάνει είναι να ρίχνει τους νεκρούς
ξανά πίσω στον ανθρώπινο νου.
Under Ben Bulben
O Eρημίτης είναι ένας νεκροθάφτης. Ο Ερημίτης είναι ο μόνος που μπορεί να σκοτώσει το μόνο που αξίζει να σκοτωθεί και που πρέπει να σκοτωθεί, το παλιό μας σκεπτικό. Βρίσκεται στη μέση του ταξιδιού σαν σε μια έρημο. Θέλει να φτάσει σε μια όαση, αλλά είναι και κουρασμένος. Βλέπει πολύ μπροστά ακόμα κι αν οι προφητείες του χλευάζονται. Δικαιώνεται πάντα πολύ αργά και συνήθως εκτοπισμένος, εξόριστος από τους τόπους της Βεβαιότητας, αυτού του Τέρατος της 'Αγνοιας που είναι και η πηγή της δυστυχίας της ανθρωπότητας. Θα μπορούσαμε να ήμασταν περισσότερο ευτυχισμένοι πάνω στη γη, αν οι βεβαιότητες είχαν διαλυθεί έγκαιρα. Αν ήμασταν περισσότερο 'Ανθρωποι, προφητικοί και αυτάρκεις. Πολλοί Ερημίτες αφήνουν τα κόκκαλά τους στον 'Αδη, άλλοι νικούν τον Θάνατο (τον προσωπικό τους Θάνατο) και προχωρούν.
Συσχετίζω το οδοιπορικό του Ερημίτη όπως έγραψα και αλλού και με τον άθλο της κόπρου του Αυγεία : "Ο μόχθος είναι μεγάλος, οι μύες γεροί", γράφει ο ποιητής...Μην σας ξεγελά, δεν είναι ένας μεσόκοπος γέρος όπως παρουσιάζεται στην Κάρτα. Η κάρτα του Ερ(η)μίτη παριστάνει έναν γέρο. Αυτό έρχεται αρχικά σε αντίφαση με τα νειάτα του Ερμή, το φρέσκο του μυαλό και τον ενθουσιασμό που αναζητά την γνώση. Η αλήθεια είναι ότι ο Ερμής ως σύμβολο έχει πολλές εκδηλώσεις (όπως όλα τα σύμβολα) και μια από αυτές μόνο είναι ο Ερημίτης. Ο γέρος Ερημίτης κρύβει μέσα του ένα παιδί, ένα ζωντανό μυαλό πρόθυμο να μαθαίνει για τα μυστικά της Ζωής και την Αλχημεία. Ακόμα και για να πιστέψει όμως, πρέπει να δει τα πράγματα βιωματικά και το σύνηθες είναι μέσα από σκληρά βιώματα στέρησης και αυτοπειθαρχίας. Υπάρχει μεγάλη δίψα για Γνώση όπως ακριβώς σε ένα παιδί, αλλά η Γνώση εδώ πρέπει να φιλτραριστεί, και θα φιλτραριστεί. Γι'αυτόν δεν υπάρχουν βιβλία με συνταγές σοφίας. Θέλει ο ίδιος να γράψει ένα Αιρετικό Βιβλίο βγαλμένο από την πείρα της ζωής. Είναι η ενοχλητική αλογόμυγα, ο κριτής. Εδώ τα προσωπεία του καθωσπρεπισμού καταρέουν. Εδώ ο καθρέφτης γίνεται σκληρός.
Νεκροί δεν υπάρχουν παρά μόνο στον ανθρώπινο νου... 'Εχει καθαρίσει τον χώρο από πτώματα... Με το παρελθόν δεν θέλει να έχει τίποτα πια. Δεν έχει χρόνο να σκεφτεί και το μέλλον. Διδάσκεται από το "κάποτε", σαρκάζει το κατεστημένο των τάχα σοφών και λογίων, πολιτικών και "αγίων" κάθε λογής. Και με τους Σωτήρες δεν τα'χει καλά. Ξέρει ότι δεν έχει σώσει ακόμα τον εαυτό του, πώς θα σώσει τους άλλους ; Σωτήρα τον κάνανε οι άλλοι, επειδή έτσι τους βόλευε. ('Ενας ήταν ο Χριστός. 'Ηταν κι αυτός ο πιο ταπεινός Δάσκαλος). Ο κάθε Ερημίτης το μόνο που γνωρίζει είναι ότι δεν είναι παρά μόνο ένας καλός Μαθητής. Ο Υπηρέτης, ο ανυψωμένος από τα χαμηλά.
'Ενας Ερημίτης...Κάθε γωνία του εγκεφάλου του έχει τακτοποιηθεί. Ο αιώνιος αντιρρησίας, ο αιώνιος σκεπτικιστής.
Ο Ερμής μπορεί να είναι και ο λόγιος, μπορεί όμως να είναι και ο Ψυχοπομπός. Ο θάνατος παραμόνευε στη γωνιά για μερικούς από μας... 'Αλλοτε βιώθηκε εσωτερικά, άλλοτε πραγματικά.
Νεκρώσου ώστε να αναστηθείς ! Ποτέ άλλοτε φαίνεται δεν είναι πιο επιτακτικό το εσωτερικό αίτημα μιας οριστικής μεταμόρφωσης του τρόπου που βλέπουμε τα πράγματα, όταν πέφτει η Κάρτα του Ερημίτη. 'Αλλοτε ενός πραγματικού θανάτου της Συνείδησης.
Μετά είναι όλα πιο καθαρά. 'Οπως σοφά είπε κάποιος, το όνομα του οποίου μου διαφεύγει, "όταν ο Θεός σβήνει, είναι επειδή ετοιμάζεται να γράψει''. Ο Ερημίτης είναι σκληρός. Διψάει για γνώση και είναι πρόθυμος να πληρώσει ένα τίμημα για να την αποκτήσει. Η γνώση του δεν παρέχεται σε ένα οργανωμένο σχολείο, σε ένα κολλέγιο ή σε μια Εκκλησία. Η γνώση η αληθινή, που είναι αποτέλεσμα βιωμάτων, κοστίζει. Αυτές οι τελευταίες σκέψεις για τα όσα γράφτηκαν για τους Γνωστικούς, τον Ντα Βίντσι, τους Δασκάλους και τον Ιησού, που έφτασαν πολύ κοντά στην Αλήθεια.
Αγαπητέ και φίλτατε Dr., διαβάζω και ξαναδιαβάζω τις σκέψεις σου (αυτές) και πάντα μου 'ρχεται στη θύμηση ένας (φίλος) "Ερ(η)μη(τικό)ς"! Γι' αυτό τολμώ να (σε) ρωτήσω: τι εννοείς, όταν γράφεις "...που έφθασαν πολύ κοντά στην Αλήθεια"; Πως αλλιώς να το εννοήσει αυτό κανείς, αν δεν βρεθεί λίγο πιο κοντά στην "Αλήθεια", απ' όσο "Εκείνοι";
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
....
*Θυμηθείτε το: "Λεγεών όνομά μοι, ότι πολλοί έσμεν" (Το όνομά μου είναι Λεγεώνα, γιατί είμαστε πολλοί), είπε ο Δαίμονας. Κατά Μάρκον ευαγγέλιον, κεφ. Ε', στίχ. 9.
...τα "ρέστα" μου, για το προϊόν ολόκληρου του "συλλογισμού" σου!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ποιός όμως μπορεί να ζήσει χωρίς καθόλου χρήματα; Ένας σίγουρα είναι ο Ερημίτης, αλλά και καθένας που "ζει μυστικά" (και μακρία από την "κοινή αντίληψη" των "καθημερινών ανθρώπων"!).Φαντάζομαι ότι ο Νωέας αναφέρεται στο χρήμα ως σύμβολο με ότι συνεπάγεται αυτό. Για άλλους είναι σύμβολο ισχύος, για άλλους δύναμης, κύρους, εξουσίας και για άλλους περιγράφει έννοιες όπως η ασφάλεια και η άνεση.
Πάντως δεν νομίζω πως μίλάει απαξιωτικά για το χρήμα. Αυτό που είπε, είναι πως αν κάποιος μπορεί να απαρνηθεί εντελώς το ισχυρότερο σύμβολο της εποχής μας (δλδ. το Χρήμα), τότε ίσως να μπορεί να αμφισβητήσει και τη δύναμη των συμβόλων....
Προφανώς δεν είναι στις διαθέσεις μου να "αποσυμβολίσω" ή να "απαξιώσω" το Χρήμα ως σύμβολο, αλλά και ως μέσο. Πλην όμως στην "καθαρή μορφή" του. Έχει τέτοια; Ναι, όταν το Συνολικό Χρήμα=Σύνολο έτοιμων προς χρήση προϊόντων+ Σύνολο διαθέσιμων υπηρεσιών. Μπορεί να είναι όμως έτσι τα πράγματα; "Ένας θεός" ξέρει ή, μάλλον καλύτερα, ένας "Ύπατος Τραπεζίτης"(και η απόλυτη δικτατορία που συνεπάγεται αυτή η "γνώση" του!).
Στην "πληθωρισμένη" καθημερινότητά μας, ειδικά σ' αυτήν της εποχής του Διαδικτύου, ούτε η "πίστη" ούτε και η "υπόσχεση", που συνθέτουν την "αξιωτική βάση" του "όντως χρήματος"(ή Χρήματος), μπορούν πια να αποτελούν σταθερές εγγυήσεις βεβαιότητας για το "μέλλον". Η ταχύτητα με την οποία κινείται πια το "παγκόσμιο σύστημα συναλλαγών" είναι τόσο μεγάλη, που "θεωρητικά" αγγίζει πια στην εξουδετέρωση της "ανταλλακτικής χρησιμότητας" του "διαθέσιμου" στην Παγκόσμια Αγορά "χρήματος". Έτσι το ίδιο το Χρήμα "απαξιώνεται", από τους ίδιους τους "Εραστές" του, χάρη του "κυκλοφορούντος"(χρήματος). Μόνον ο Ερημίτης (κι όποιος μπορεί να "ζει μυστικά") όμως, μπορεί να "αγαπάει τον πλησίον του", χωρίς απαραίτητα να τον "εμπιστεύεται", για τις όποιες "υποσχέσεις" του: γι' αυτό εξάλλου, δεν του χρειάζεται να "κυκλοφορεί στην Αγορά"!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ίσως εκείνος που στην εποχή μας μπορεί να απαρνηθεί παντελώς, το Χρήμα;;;Ποιος αμφισβητεί ακόμη τη δύναμη των συμβόλων;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.