lilith
Δραστήριο μέλος
Η Ισιδώρα Π. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας. Έχει γράψει 608 μηνύματα.
26-08-06
03:25
Εγώ να πω σε κάθε κοπέλα που θέλει να γίνει μάνα χωρίς να υπάρχει ο "καλός" της.GO FOR IT είτε κανονικά(χωρίς εκμετάλευση) είτε και με εξωσωματική!
Στην τελική αυτή η χώρα που ζούμε πρέπει να αναγνωρίσει την "προσφορά" της μάνας στην χώρα που μαστίζεται από υπογεννητικότητα και δεν τις χρειάζονται και άλλη υπογεννητικότητα λόγω μη ταιριάζματος ζευγαριών! Προσωπικά θα στηρίξω κάθε κυρία κοπέλα που αποφασίσει να το κάνει αυτό είτε καταλάθος,είτε εξωσωματική είτε διαζύγιο αλλά και είτε θάνατος! Αρκεί να μην υποπτευθώ κακοπροαίρεση!
Βέβαια αυτά όταν η κοπέλα για την προσωπική της "πόρωση" δεν φέρνει προ τετελεσμένου γεγονότος τον άνδρα! ΕΠειδή ξέρω τέτοιες περιπτώσεις μεγάλη πουτανιά το θεωρώ και κρίμα και για το παιδί!
Τώρα αν ο άνδρας βρέθηκε στην θέση να είναι υπέυθυνος για ένα στατιστικό λάθος τότε τι να κάνουμ Tough Luck και πρέπει να βρεθεί μια λύση από κοινού και ας του χαλάει και την ζωή!
Όμως στην όλη ιστορία με την έκτρωση δύο πράγματα δεν αναφέρθηκαν ή σαν να θεωρήθηκαν δεδομένα!
1)Η γυναίκα είναι πράγματι φορέας του βρέφους αλλά γιατί να θεωρείται ότι η τελευταία λέξη είναι δικιά της? Όταν η ευθύνη είναι και των δύο όπως ισχυριζόμαστε τότε και η απόφαση πρέπει να είναι εντελώς δημοκρατική! Βέβαια δημοκρατία με 2 ψήφους δεν γίνεται γιαυτό και πάντα κατα φεύγουμε στην τελική επιλογή να είναι της γυναίκας! Στην περίπτωση λοιπόν αυτή όμως και εφόσον θέλει να έχει αυτό το δικαίωμα τότε είναι και πρωτίστος ευθύνη της μια τυχόν εγκυμοσύνη! Σκληρό ναι αλλά δίκαιο για μένα! Και πιστεύω ότι είναι από τα λίγα πράγματα που συμφωνώ με το πως αντιμετωπίζει χρόνια τώρα η κοινώνία!
2) Αν μου ξέφυγε και δεν το είδα γιατί είχε πολύ διάβασμα τότε άκυρο Κανείς δεν έθεσε το εξής ερώτημα το οποίο σχετίζεται και λίγο με το 1). Τι γίνεται στην περίπτωση που ο άνδρας θέλει να παιδί αλλά η γυναίκα όχι?.Πραγματικά, και από όσο διάβασα που ήταν κυρίως γυναικείας συμμετοχής, δεν αναφέρθηκε. Και δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση γιατί πιστεύω ότι στο μυαλό κάθε γυναίκας το θέμα είναι αρκετά εγωιστικό σε βαθμό που όταν δεν υπάρχει αγάπη πραγματική το ζήτημα είναι η οικονομική στήριξη μόνο. Λαμπρές εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα και μια από αυτές δυστυχώς μάλλον κοιμάται ακόμα και δεν έχει απαντήσει
Ένα προτελευταίο. Πέρα από δύο άνδρες που γράψαν ότι μεγαλώνουν μόνοι τους τα παιδιά τους , δεν αναφέρθηκε καθόλου αν υπάρχει κοινωνική κατάκριση για όταν ο άνδρας μεγαλώνει μόνος τα παιδιά τους! Εγώ νομίζω δεν υπάρχει και αυτό δείχνει μια βαθιά ριζωμένη λάθος αντίληψη στο θέμα ότι πρακτικά ότι και να γίνει πουτάνα είναι η γυναίκα και ίσως και γιαυτό να δικαιολογείται ο εγωισμός που αναφέρω στο 2.
Και το τελευταίο. Αν ο άνδρας επιθυμεί παιδιά αλλά δεν βρίσκει την κατάλληλη τι γίνεται? Ανισότητα της φύσης αλλά έξω από την υιοθεσία (σίγα μην την δώσουν) δεν υπάρχει επιλογή που να ξέρω! ΄΄Αρα γενικά δεν έχει επιλογή.
Ομολογουμένως, έθιξες μια περίπτωση πολύ σοβαρή..., που ανεξάρτητα με το ποσοστά που στην καθημερινότητα είναι ίσως κάπως μικρά..., θα πρέπει να εξετάσουμε το ίδιο σοβαρά...
Με πάσα ειλικρίνια, μου άρεσε πολύ η περίπτωση που ανέφερες καλέ μου φίλε, γιατί και αυτή υφίσταται και πρέπει να την συμπεριλάβουμε στην κουβέντα μας, προκειμένου να είμαστε δίκαιοι..., αντικειμενικοί και σωστοί....
Η ταπεινή μου γνώμη, είναι πως και στην περίπτωση της μονογονικής οικογένειας, με μόνο τον πατέρα κοντά στα παιδιά..., πάλι δύσκολη είναι η κατάσταση... και πάλι υπάρχει και κάποιος κοινωνικός ρατσισμός..., αλλά σαφώς μικρότερος από την περίπτωση της ανήπαντρης μητέρας...!!!!
Όλοι ξέρουμε, ότι αλλιώς αντιμετωπίζεται μια γυναίκα και αλλιώς ένας άντρας...
Δεν αντιλέγω όμως, πως πρακτικά οι δυσκολίες της καθημερινότητας, μπορεί να είναι και πολύ δυσκολότερες, επειδή συνήθως οι άντρες δεν έχουν εξοκιωθεί από πριν για να φροτίζουν, ούτε τον ίδιο τον εαυτό τους..., πόσο μάλλον να φροντίσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους... και μάλιστα όταν είναι σε πολύ μικρ'η ηλικία, πράγμα που ακόμα και όταν μοιράζεται ακόμα και μεταξύ των δύο γονιών και πάλι είναι πολύπλοκο..., αν όχι δύσκολο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Η Ισιδώρα Π. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας. Έχει γράψει 608 μηνύματα.
08-08-06
04:10
Αρχική Δημοσίευση από kleftra:Εγκρίνεται ή κατακρίνεται την επιλογή κάποιων γυναικών να μεγαλώσουν μόνες τους ένα παιδί;
Οι κοπέλες του φόρουμ θα μπορούσατε να γίνετε μία ανύπαντρη μητέρα;
Οι άντρες του φόρουμ θα δεχόσασταν την απόφαση μιας φίλης-γνωστής-συγγενή να γίνει ανύπαντρη μητέρα;Θα κάνετε σχέση με μια γυναίκα που έχει παιδί εκτός γάμου;
Θεωρείτε ότι θα έχει επίπτωση στην ψυχολογία του παιδιού αργότερα;
Όπως έχω αναφέρει και σε άλλο topic, που είχε σαν θέμα, τις σχέσεις γονέων και παιδιών...,
εγώ κοριτσάρα μου, είμαι μια ανήπαντρη μητέρα, ενός κοριτσιού έντεκα ετών και αισθάνομαι γι΄ αυτό,
πολύ - πολύ τυχερή!!!!
Πρώτα απ΄ όλα, γιατί έχω την τύχη και την τιμή από την φύση..., να είμαι η μητέρα ένος παιδιού...,
αλλά και γιατί είχα τις δυνατότητες..., να μπορώ να κρατήσω στην αγκαλιά μου...,
αλλά και να μεγαλώνω..., ακόμα και τώρα... αυτό το παιδί.
Η ευθύνη βέβαια, μιας τόσο σοβαρής απόφασης..., όσο η ανατροφή ενός παιδιού,
είναι πολύ μεγάλη, ακόμα και όταν μοιράζεται..., μεταξύ και των δύο γονιών... Πόσο μάλλον,
όταν την αναλαμβάνει ο ένας μόνο και μάλιστα, αυτός είναι η γυναίκα...
Αλλά, μπορώ να σας διαβεβαιώσω, ειλικρινά και με το χέρι στην καρδιά..., ότι δεν μετάνιωσα ποτέ,
ούτε για ένα λεπτό, για αυτήν μου την επιλογή, παρ' όλο που είναι νομίζω, απολύτως κατανοητό,
ότι έχω αντιμετωπίσει και δυσκολίες..., όπως άλλωστε, κάθε γονιός που μεγαλώνει παιδιά...,
ακόμα κι΄ αν δεν τα μεγαλώνει μόνος του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.