Ανύπαντρες μητέρες

[lilith]

Εγκρίνεται ή κατακρίνεται την επιλογή κάποιων γυναικών να μεγαλώσουν μόνες τους ένα παιδί;
Οι κοπέλες του φόρουμ θα μπορούσατε να γίνετε μία ανύπαντρη μητέρα;
Οι άντρες του φόρουμ θα δεχόσασταν την απόφαση μιας φίλης-γνωστής-συγγενή να γίνει ανύπαντρη μητέρα;Θα κάνετε σχέση με μια γυναίκα που έχει παιδί εκτός γάμου;

Θεωρείτε ότι θα έχει επίπτωση στην ψυχολογία του παιδιού αργότερα;

Όπως έχω αναφέρει και σε άλλο topic, που είχε σαν θέμα, τις σχέσεις γονέων και παιδιών...,
εγώ κοριτσάρα μου, είμαι μια ανήπαντρη μητέρα, ενός κοριτσιού έντεκα ετών και αισθάνομαι γι΄ αυτό,
πολύ - πολύ τυχερή!!!!

Πρώτα απ΄ όλα, γιατί έχω την τύχη και την τιμή από την φύση..., να είμαι η μητέρα ένος παιδιού...,
αλλά και γιατί είχα τις δυνατότητες..., να μπορώ να κρατήσω στην αγκαλιά μου...,
αλλά και να μεγαλώνω..., ακόμα και τώρα... αυτό το παιδί.

Η ευθύνη βέβαια, μιας τόσο σοβαρής απόφασης..., όσο η ανατροφή ενός παιδιού,
είναι πολύ μεγάλη, ακόμα και όταν μοιράζεται..., μεταξύ και των δύο γονιών... Πόσο μάλλον,
όταν την αναλαμβάνει ο ένας μόνο και μάλιστα, αυτός είναι η γυναίκα...

Αλλά, μπορώ να σας διαβεβαιώσω, ειλικρινά και με το χέρι στην καρδιά..., ότι δεν μετάνιωσα ποτέ,
ούτε για ένα λεπτό, για αυτήν μου την επιλογή, παρ' όλο που είναι νομίζω, απολύτως κατανοητό,
ότι έχω αντιμετωπίσει και δυσκολίες..., όπως άλλωστε, κάθε γονιός που μεγαλώνει παιδιά...,
ακόμα κι΄ αν δεν τα μεγαλώνει μόνος του...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hunter]

σευχαριστω πολυ καλο μου!!
και σενα να σου ζησουν τα πιτσιρικια σου! τι ηλικιες ειναι?

Σε ευχαριστω!! ειναι 13, 11 και 9 ετων, και τα τρια αγορια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lilith]

Σε ευχαριστω!! ειναι 13, 11 και 9 ετων, και τα τρια αγορια

Εύχομαι και εγώ να χαίρεσαι και να τα καμαρώσεις ευτυχισμένα...

Αλλά φίλε μου, οφείλω να πω, χαράς στο κουράγιο σου...

[το φέρνω στο μυαλό μου, να είχα τρεία... και λέω κάθε φορά, ότι είναι πολύ μεγάλη απόφαση...,
πολύ μεγάλη ευθύνη..., αλλά και ότι ομορφότερο... ]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hunter]

απο κουραγιο, ειμαι στα ορια μου, ειναι παρα πολυ δυσκολη η κατασταση, ειδηκα με την δουλεια μου που λειπω πολυ τωρα τελευταια, εχω βοηθεια απο της αδελφες μου και την μητερα μου οταν λειπω αλλα απο το σαββατο που θα φυγουμε για διακοπες θα τους καμαρωνω μερα νυχτα για δυο εβδομαδες - θα βαρεθουν να με βλεπουν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[misslittledevil]

Δεν θα επελεγα με το ετσι θελω να γινω ανυπαντρη μητερα σε καμια περιπτωση. Οσο κι αν θελω να κανω ενα παιδι δικο μου. Αν συνεβαινε "κατα λαθος" () και ο καλος μου δεν ακολουθουσε σαφως και θα το κρατουσα μονη μου. Αλλα ειμαι λιγο αρνητικη στο ολο θεμα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adespoto]

Εγκρίνεται ή κατακρίνεται την επιλογή κάποιων γυναικών να μεγαλώσουν μόνες τους ένα παιδί;
Οι κοπέλες του φόρουμ θα μπορούσατε να γίνετε μία ανύπαντρη μητέρα;
Οι άντρες του φόρουμ θα δεχόσασταν την απόφαση μιας φίλης-γνωστής-συγγενή να γίνει ανύπαντρη μητέρα;Θα κάνετε σχέση με μια γυναίκα που έχει παιδί εκτός γάμου;

Θεωρείτε ότι θα έχει επίπτωση στην ψυχολογία του παιδιού αργότερα;

Θεωρώ οτι είναι λάθος να επιλέξει μια γυναίκα να μεγαλύσει μόνη της ένα παιδί γιατί το παιδί έχει ανάγκη και από τους δύο γονείς του. Δεν θα επέλεγα να γίνω ανύπαντρη μητέρα και σε περίπτωση που έμενα έγκυος και δεν μπορούσα να το μεγαλώσω με τον πατέρα του ή δεν ήθελα εγώ ή δεν ήθελε εκείνος δεν θα κρατούσα το παιδί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[bunny217]

Θεωρώ οτι είναι λάθος να επιλέξει μια γυναίκα να μεγαλύσει μόνη της ένα παιδί γιατί το παιδί έχει ανάγκη και από τους δύο γονείς του. Δεν θα επέλεγα να γίνω ανύπαντρη μητέρα και σε περίπτωση που έμενα έγκυος και δεν μπορούσα να το μεγαλώσω με τον πατέρα του ή δεν ήθελα εγώ ή δεν ήθελε εκείνος δεν θα κρατούσα το παιδί.

αν το ήθελες εσύ πολύ αλλά αυτός όχι?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adespoto]

αν το ήθελες εσύ πολύ αλλά αυτός όχι?

Μα εξηγώ γιατί δεν θα ήθελα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

κι αν έμενες έγγυος και χτύπα ξύλο αυτός έφευγε απ την ζωή?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Όταν ήμουν πιο μικρή και μέχρι τα 21, 22 μου, έλεγα πως αν μου συνέβαινε κάτι απρόοπτο θα έκανα έκτρωση (παρόλο που η σχέση που είχα τότε, είχε και την διάθεση και την οικονομική δυνατότητα να μας συντηρήσει- εγώ δεν δούλευα τότε, ήμουν ακόμα φοιτήτρια), γιατί ένιωθα πως είμαι πολύ μικρή για τέτοια ευθύνη, άσε που ένιωθα πως θα έμενε πίσω η ζωή μου..

Ευτυχώς ποτέ δεν προέκυψε τίποτα και μεγαλώνοντας αναθεώρησα.. Πλέον το θεωρώ απίθανο, για την ακρίβεια ασύλληπτο να κάνω έκτρωση, εκτός κι αν υπάρχει κάποιος ιατρικός λόγος.. Ακόμα κι αν ο οποιοσδήποτε άλλος δεν το ήθελε (που δεν υπάρχει τέτοιο θέμα, μια φορά που το συζήτησα με το μωρό μου, μου είπε πως θα έτρεχε την επόμενη μέρα να βγάλει άδειες γάμου κι εκεί αρχίσαμε να μαλώνουμε διότι του είπα πως εγώ έγκυος μόνο με πολιτικό θα τον παντρευόμουν.. Και του πετάχτηκαν τα μάτια όξω, αλλά εγώ θέλω να το χαρώ, δεν μπορώ α) να ψάχνω νυφικό για φάλαινα, β) να ζαλίζομαι, ανακατεύομαι, δυσκολεύομαι να κινηθώ, να μη μπορώ να πιω, να μη μπορώ να καπνίσω! ), πολύ απλά θα τον ανάγκαζα να το αναγνωρίσει (το παιδί μου είναι και δικό του, ακόμα κι αν δεν το θέλει και δικαιούται έστω να είναι αναγνωρισμένο κι ας μη συμβάλλει ποτέ οικονομικά ή συναισθηματικά στην ανατροφή του) και θα το μεγάλωνα μόνη. Ακόμα και η μαμά μου, πριν κάποια χρόνια, μου είχε πει πως αν τύχει τίποτα, μη κάνω καμιά λαλακία, να το κρατήσω και θα με βοηθήσει εκείνη.. (και με κούφανε αφού δεν είναι καθόλου των παιδιών-οικογένειας και γενικά μια τέτοια άτακα ήταν το τελευταίο που περίμενα να ακούσω- αν και ομολογουμένως μ έκανε να αισθανθώ πολύ καλά και να την αγαπήσω ακόμα περισσότερο.. )

Πάντως πέρα από όλα αυτά, συνειδητοποιώ την ευθύνη, αλλά α) μια έκτρωση δεν είναι ποτέ παίξε-γέλασε και β) τα παιδιά είναι ευλογία, όπως κι έρχονται.. (Και υπ' όψιν είμαι μια γυναίκα που ακούει γάμο και φρικάρει.. μου λένε άντε με το καλό να κάνεις κάνα παιδάκι και σταυροκοπιέμαι! )

Και στο φινάλε ποιος μου δίνει το δικαίωμα να αποφασίσω για την ζωή ενός άλλου ανθρώπου; (και ναι δεν είναι άνθρωπος, είναι έμβρυο, αλλά έτσι για τα πρακτικά από την στιγμή της σύλληψής του έχει νομική υποστάση υπό την αίρεση πως θα γεννηθεί ζωντανό..)

Εν κατακλείδι, μου φαίνεται τρελά απάνθρωπο και σκληρό να κάνω έκτρωση, παρόλο που υποστηρίζω απόλυτα το δικαίωμα κάθε γυναίκας στην έκτρωση, απλά εγώ δεν μπορώ να κάνω μια τέτοια επιλογή παρά μόνο για ιατρικούς λόγους. Και ναι, μεγάλη ευθύνη, αλλά την προτιμώ από το να μη μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια επειδή θα νιώθω πως σκότωσα το παιδί μου..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

Εγώ να πω σε κάθε κοπέλα που θέλει να γίνει μάνα χωρίς να υπάρχει ο "καλός" της.GO FOR IT είτε κανονικά(χωρίς εκμετάλευση) είτε και με εξωσωματική!
Στην τελική αυτή η χώρα που ζούμε πρέπει να αναγνωρίσει την "προσφορά" της μάνας στην χώρα που μαστίζεται από υπογεννητικότητα και δεν τις χρειάζονται και άλλη υπογεννητικότητα λόγω μη ταιριάζματος ζευγαριών! Προσωπικά θα στηρίξω κάθε κυρία κοπέλα που αποφασίσει να το κάνει αυτό είτε καταλάθος,είτε εξωσωματική είτε διαζύγιο αλλά και είτε θάνατος! Αρκεί να μην υποπτευθώ κακοπροαίρεση!

Βέβαια αυτά όταν η κοπέλα για την προσωπική της "πόρωση" δεν φέρνει προ τετελεσμένου γεγονότος τον άνδρα! ΕΠειδή ξέρω τέτοιες περιπτώσεις μεγάλη πουτανιά το θεωρώ και κρίμα και για το παιδί!
Τώρα αν ο άνδρας βρέθηκε στην θέση να είναι υπέυθυνος για ένα στατιστικό λάθος τότε τι να κάνουμ Tough Luck και πρέπει να βρεθεί μια λύση από κοινού και ας του χαλάει και την ζωή!

Όμως στην όλη ιστορία με την έκτρωση δύο πράγματα δεν αναφέρθηκαν ή σαν να θεωρήθηκαν δεδομένα!
1)Η γυναίκα είναι πράγματι φορέας του βρέφους αλλά γιατί να θεωρείται ότι η τελευταία λέξη είναι δικιά της? Όταν η ευθύνη είναι και των δύο όπως ισχυριζόμαστε τότε και η απόφαση πρέπει να είναι εντελώς δημοκρατική! Βέβαια δημοκρατία με 2 ψήφους δεν γίνεται γιαυτό και πάντα κατα φεύγουμε στην τελική επιλογή να είναι της γυναίκας! Στην περίπτωση λοιπόν αυτή όμως και εφόσον θέλει να έχει αυτό το δικαίωμα τότε είναι και πρωτίστος ευθύνη της μια τυχόν εγκυμοσύνη! Σκληρό ναι αλλά δίκαιο για μένα! Και πιστεύω ότι είναι από τα λίγα πράγματα που συμφωνώ με το πως αντιμετωπίζει χρόνια τώρα η κοινώνία!

2) Αν μου ξέφυγε και δεν το είδα γιατί είχε πολύ διάβασμα τότε άκυρο Κανείς δεν έθεσε το εξής ερώτημα το οποίο σχετίζεται και λίγο με το 1). Τι γίνεται στην περίπτωση που ο άνδρας θέλει να παιδί αλλά η γυναίκα όχι?

Spoiler

Πραγματικά, και από όσο διάβασα που ήταν κυρίως γυναικείας συμμετοχής, δεν αναφέρθηκε. Και δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση γιατί πιστεύω ότι στο μυαλό κάθε γυναίκας το θέμα είναι αρκετά εγωιστικό σε βαθμό που όταν δεν υπάρχει αγάπη πραγματική το ζήτημα είναι η οικονομική στήριξη μόνο. Λαμπρές εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα και μια από αυτές δυστυχώς μάλλον κοιμάται ακόμα και δεν έχει απαντήσει

.

Ένα προτελευταίο. Πέρα από δύο άνδρες που γράψαν ότι μεγαλώνουν μόνοι τους τα παιδιά τους , δεν αναφέρθηκε καθόλου αν υπάρχει κοινωνική κατάκριση για όταν ο άνδρας μεγαλώνει μόνος τα παιδιά τους! Εγώ νομίζω δεν υπάρχει και αυτό δείχνει μια βαθιά ριζωμένη λάθος αντίληψη στο θέμα ότι πρακτικά ότι και να γίνει πουτάνα είναι η γυναίκα και ίσως και γιαυτό να δικαιολογείται ο εγωισμός που αναφέρω στο 2.

Και το τελευταίο. Αν ο άνδρας επιθυμεί παιδιά αλλά δεν βρίσκει την κατάλληλη τι γίνεται? Ανισότητα της φύσης αλλά έξω από την υιοθεσία (σίγα μην την δώσουν) δεν υπάρχει επιλογή που να ξέρω! ΄΄Αρα γενικά δεν έχει επιλογή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[chemeng]

Η γνώμη μου είναι ότι το συγκεκριμένο ζήτημα δεν είναι και τραγικό. Δηλαδή ναι, εγκρίνεται να μεγαλώσει μια μητέρα ανύπαντρη μόνη το παιδί της.
Εκεί που ενίσταμαι είναι στους λόγους για τους οποίους το κάνει. Αν το κάνει από πικρία και "μίσος" στο ανδρικό φύλο επειδή βρέθηκε κάποιος και την πλήγωσε είναι ανόητο. Αν πάλι το κάνει επειδή θέλει "να κρατήσει τον καρπό του έρωτά της με τον άνδρα που τελικά την παράτησε" είναι και πάλι ανόητο.
Αυτό που είναι ανησυχητικό από την πλευρά του παιδιού τώρα, είναι η έλλειψη του ανδρικού-πατρικού προτύπου. Πιστεύω ότι ένας χαρακτήρας δεν ολοκληρώνεται αν δεν έχει και τα δυο πρότυπα, έστω και χωρισμένα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[erodia]

ναι αλλά άλλο να βλέπεις τον μπαμπα μια στο τόσο και άλλο να μην το βλέπεις καθόλου σαν να μην υπάρχει. Είναι χειρότερο

Συγνώμη βρε κουνελάκι μου, αλλά δεν μπορώ να πω πως συμφωνώ μαζί σου....επιδρά πολύ άσχημα στην ψυχολογία σου να βλέπεις τον πατέρα σου σαν απλό επισκέπτη....ο οποίος τις περισσότερες φορές θα έρχεται γιατί θα πρέπει να φέρει χρήματα ή θα το κάνει από υποχρέωση γιατί είναι πατέρας.....

Κάπου διάβασα για το ανδρικό πρότυπο....ανδρικό πρότυπο δεν είναι η παρουσία μόνο του πατέρα!Είναι και του Παππού και του θείου και του ξαδέρφου....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Η γνώμη μου είναι ότι το συγκεκριμένο ζήτημα δεν είναι και τραγικό. Δηλαδή ναι, εγκρίνεται να μεγαλώσει μια μητέρα ανύπαντρη μόνη το παιδί της.
Εκεί που ενίσταμαι είναι στους λόγους για τους οποίους το κάνει. Αν το κάνει από πικρία και "μίσος" στο ανδρικό φύλο επειδή βρέθηκε κάποιος και την πλήγωσε είναι ανόητο. Αν πάλι το κάνει επειδή θέλει "να κρατήσει τον καρπό του έρωτά της με τον άνδρα που τελικά την παράτησε" είναι και πάλι ανόητο.
Αυτό που είναι ανησυχητικό από την πλευρά του παιδιού τώρα, είναι η έλλειψη του ανδρικού-πατρικού προτύπου. Πιστεύω ότι ένας χαρακτήρας δεν ολοκληρώνεται αν δεν έχει και τα δυο πρότυπα, έστω και χωρισμένα.

Και αν το κάνει γιατί πραγματικά θέλει το παιδί; Γιατί οι θρησκευτικές της πεποιθήσης απαγορεύουν την έκτρωση; Επειδή ξέρει ότι είναι σε μια ηλικία που δεν την πέρνει να χάσει αυτό το παιδί που έχει; Γιατί πάντα ήταν το ονειρό της να αποκτήσει ένα παιδί και να το μεγαλώσει και να νιώσει αυτό που λέγεται μητρότητα;

Υπάρχουν όπως βλέπεις πολύ λόγοι για να θέλει μια γυναίκα να κρατήσει ένα παιδί!

Το πατρικό- ανδρικό πρότυπο μπορεί να καλυφθεί και από άντρες του οικογενειακού και συγγενικού περιβάλλοντος!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Το πατρικό- ανδρικό πρότυπο μπορεί να καλυφθεί και από άντρες του οικογενειακού και συγγενικού περιβάλλοντος!

Οχι παντα... Εγω οσο ζουσα στην Σουηδια παροτι ειχα αντρες γειρο μου (παπου 2 θειους και 2 ξαδερφια) δεν ειχα καπιο προτιπο με τον ιδιο τροπο που ειχω εδω.. Εδω βλεπω τον πατερα μου, τον παπου μου και τον ξαδερφο μου και τους θαυμαζω απιστευτα, αλλα και τους θειους μου και τον αλλον μου ξαδερφο του εχω πολυ περισσοτερο σαν προτιπο απο οτι τους Σουηδους

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[drteddy]

Κάπου αλλού συζητούσαμε για το "τι θα πει ο κόσμος"......
Νομίζω πως στην Ελλάδα είμαστε πολύ πίσω στο συγκεκριμένο θέμα. Σε άλλες χώρες ακόμη και ο νόμος προστατεύτει τις ανύπαντρες μητέρες. Εδώ ακόμη μια ανύπαντρη μητέρα είναι στιγματισμένη, είναι ανεύθυνηση, δεν έχε συναίσθηση των πράξεών της κλπ. κλπ.

Προσωπικά είμαι πολύ υπέρ του συστήματος των ανύπαντρων ζευγαριών, της απλής συγκατοίκησης, ακόμη και της τεκνοποίησης εκτός γάμου... Πώς να πω, όμως, κάτι τέτοιο στον πιθανό πεθερό μου... !!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Οχι παντα... Εγω οσο ζουσα στην Σουηδια παροτι ειχα αντρες γειρο μου (παπου 2 θειους και 2 ξαδερφια) δεν ειχα καπιο προτιπο με τον ιδιο τροπο που ειχω εδω.. Εδω βλεπω τον πατερα μου, τον παπου μου και τον ξαδερφο μου και τους θαυμαζω απιστευτα, αλλα και τους θειους μου και τον αλλον μου ξαδερφο του εχω πολυ περισσοτερο σαν προτιπο απο οτι τους Σουηδους

Πρότυπο το χρησιμοποιούμε σαν να λέμε αντρική φιγούρα και αντρική συμπεριφορά Κρονάκο μου...Δεν προυποθέτει αυτόματα τον θαυμασμό προς το πρόσωπο....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[torry]

Αν η εγκυμωσύνη έρθει εκεί που δεν το περιμένεις και ο πατέρας δεν θέλει να αναλάβει τις ευθήνες του πιστεύω πως αν η γυναίκα έχει μια οικονομική άνεση, όχι απαραίτητα τρελά λεφτά αλλά έστω μια σταθερή δουλειά που μπορεί να εξασφαλήσει ένα πιο σίγουρο μέλλον στο παιδι, τότε ναι!Υπο αυτές τις προϋποθέσεις θα προτιμούσα να γίνω ανύπαντρη μητέρα! Αν όμως όχι πιστεύω πως θα ήταν πολύ οδυνηρό αλλά και πιο σωστό να το ρίξω! Αμαρτία μεν αλλά πως θα μεγαλώσει το παιδί?Εχει έξοδα!Αν δεν έχεις μια δουλειά να μπορείς να ανταπελξέλθεις έστω στα βασικά έξοδα.Αν όμως δεν έχεις πως? Αν πάλι μια γυναίκα έχει φτάσει μια κάποια ηλικία και απλά φοβάται μήπως δεν προλάβει να γίνει μάνα και έτσι αποφασίσει να κάνει ένα παιδί μόνη, το θεορώ πολύ αιγωηστικό!
Δεν λέω μπορεί να τύχει ένα παιδί να μεγαλώσει χωρίς τον ένα γωνιό,κι εγώ παιδί χωρισμένων γωνιών είμαι, αλλά δεν ξεκινάς με γνώμονα αυτό και το κάνεις!
Πάντως θέλει πολλά κότσια και όσες έχουν πάρει το ρίσκο και την ευθήνη να μεγαλωσουν μόνες τους ενα παιδί είναι αξίζουν τον θαυμασμό, τον σεβασμό αλλά και την βοήθεια όλων μας!!
Οσο για την σχέση με κάποια που έχει ένα παιδι, θεωρώ πως είναι πολύ άδικο κάποιος να το θεωρεί ειδική περίπτωση!Ισα ίσα που έχεις να κάνεις με πιο υπεύθηνα άτομα !Αλλά ψάχνουν κυρίως για μόνιμη σχέση.Δεν μπορούν να παίζουν με την ψυχολογια ενός παιδιού.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lilith]

Εγώ να πω σε κάθε κοπέλα που θέλει να γίνει μάνα χωρίς να υπάρχει ο "καλός" της.GO FOR IT είτε κανονικά(χωρίς εκμετάλευση) είτε και με εξωσωματική!
Στην τελική αυτή η χώρα που ζούμε πρέπει να αναγνωρίσει την "προσφορά" της μάνας στην χώρα που μαστίζεται από υπογεννητικότητα και δεν τις χρειάζονται και άλλη υπογεννητικότητα λόγω μη ταιριάζματος ζευγαριών! Προσωπικά θα στηρίξω κάθε κυρία κοπέλα που αποφασίσει να το κάνει αυτό είτε καταλάθος,είτε εξωσωματική είτε διαζύγιο αλλά και είτε θάνατος! Αρκεί να μην υποπτευθώ κακοπροαίρεση!

Βέβαια αυτά όταν η κοπέλα για την προσωπική της "πόρωση" δεν φέρνει προ τετελεσμένου γεγονότος τον άνδρα! ΕΠειδή ξέρω τέτοιες περιπτώσεις μεγάλη πουτανιά το θεωρώ και κρίμα και για το παιδί!
Τώρα αν ο άνδρας βρέθηκε στην θέση να είναι υπέυθυνος για ένα στατιστικό λάθος τότε τι να κάνουμ Tough Luck και πρέπει να βρεθεί μια λύση από κοινού και ας του χαλάει και την ζωή!

Όμως στην όλη ιστορία με την έκτρωση δύο πράγματα δεν αναφέρθηκαν ή σαν να θεωρήθηκαν δεδομένα!
1)Η γυναίκα είναι πράγματι φορέας του βρέφους αλλά γιατί να θεωρείται ότι η τελευταία λέξη είναι δικιά της? Όταν η ευθύνη είναι και των δύο όπως ισχυριζόμαστε τότε και η απόφαση πρέπει να είναι εντελώς δημοκρατική! Βέβαια δημοκρατία με 2 ψήφους δεν γίνεται γιαυτό και πάντα κατα φεύγουμε στην τελική επιλογή να είναι της γυναίκας! Στην περίπτωση λοιπόν αυτή όμως και εφόσον θέλει να έχει αυτό το δικαίωμα τότε είναι και πρωτίστος ευθύνη της μια τυχόν εγκυμοσύνη! Σκληρό ναι αλλά δίκαιο για μένα! Και πιστεύω ότι είναι από τα λίγα πράγματα που συμφωνώ με το πως αντιμετωπίζει χρόνια τώρα η κοινώνία!

2) Αν μου ξέφυγε και δεν το είδα γιατί είχε πολύ διάβασμα τότε άκυρο Κανείς δεν έθεσε το εξής ερώτημα το οποίο σχετίζεται και λίγο με το 1). Τι γίνεται στην περίπτωση που ο άνδρας θέλει να παιδί αλλά η γυναίκα όχι?

Spoiler

Πραγματικά, και από όσο διάβασα που ήταν κυρίως γυναικείας συμμετοχής, δεν αναφέρθηκε. Και δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση γιατί πιστεύω ότι στο μυαλό κάθε γυναίκας το θέμα είναι αρκετά εγωιστικό σε βαθμό που όταν δεν υπάρχει αγάπη πραγματική το ζήτημα είναι η οικονομική στήριξη μόνο. Λαμπρές εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα και μια από αυτές δυστυχώς μάλλον κοιμάται ακόμα και δεν έχει απαντήσει

.

Ένα προτελευταίο. Πέρα από δύο άνδρες που γράψαν ότι μεγαλώνουν μόνοι τους τα παιδιά τους , δεν αναφέρθηκε καθόλου αν υπάρχει κοινωνική κατάκριση για όταν ο άνδρας μεγαλώνει μόνος τα παιδιά τους! Εγώ νομίζω δεν υπάρχει και αυτό δείχνει μια βαθιά ριζωμένη λάθος αντίληψη στο θέμα ότι πρακτικά ότι και να γίνει πουτάνα είναι η γυναίκα και ίσως και γιαυτό να δικαιολογείται ο εγωισμός που αναφέρω στο 2.

Και το τελευταίο. Αν ο άνδρας επιθυμεί παιδιά αλλά δεν βρίσκει την κατάλληλη τι γίνεται? Ανισότητα της φύσης αλλά έξω από την υιοθεσία (σίγα μην την δώσουν) δεν υπάρχει επιλογή που να ξέρω! ΄΄Αρα γενικά δεν έχει επιλογή.

Ομολογουμένως, έθιξες μια περίπτωση πολύ σοβαρή..., που ανεξάρτητα με το ποσοστά που στην καθημερινότητα είναι ίσως κάπως μικρά..., θα πρέπει να εξετάσουμε το ίδιο σοβαρά...

Με πάσα ειλικρίνια, μου άρεσε πολύ η περίπτωση που ανέφερες καλέ μου φίλε, γιατί και αυτή υφίσταται και πρέπει να την συμπεριλάβουμε στην κουβέντα μας, προκειμένου να είμαστε δίκαιοι..., αντικειμενικοί και σωστοί....

Η ταπεινή μου γνώμη, είναι πως και στην περίπτωση της μονογονικής οικογένειας, με μόνο τον πατέρα κοντά στα παιδιά..., πάλι δύσκολη είναι η κατάσταση... και πάλι υπάρχει και κάποιος κοινωνικός ρατσισμός..., αλλά σαφώς μικρότερος από την περίπτωση της ανήπαντρης μητέρας...!!!!

Όλοι ξέρουμε, ότι αλλιώς αντιμετωπίζεται μια γυναίκα και αλλιώς ένας άντρας...

Δεν αντιλέγω όμως, πως πρακτικά οι δυσκολίες της καθημερινότητας, μπορεί να είναι και πολύ δυσκολότερες, επειδή συνήθως οι άντρες δεν έχουν εξοκιωθεί από πριν για να φροτίζουν, ούτε τον ίδιο τον εαυτό τους..., πόσο μάλλον να φροντίσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους... και μάλιστα όταν είναι σε πολύ μικρ'η ηλικία, πράγμα που ακόμα και όταν μοιράζεται ακόμα και μεταξύ των δύο γονιών και πάλι είναι πολύπλοκο..., αν όχι δύσκολο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[torry]

Αρχική Δημοσίευση από Demelene
Όμως στην όλη ιστορία με την έκτρωση δύο πράγματα δεν αναφέρθηκαν ή σαν να θεωρήθηκαν δεδομένα!
1)Η γυναίκα είναι πράγματι φορέας του βρέφους αλλά γιατί να θεωρείται ότι η τελευταία λέξη είναι δικιά της? Όταν η ευθύνη είναι και των δύο όπως ισχυριζόμαστε τότε και η απόφαση πρέπει να είναι εντελώς δημοκρατική! Βέβαια δημοκρατία με 2 ψήφους δεν γίνεται γιαυτό και πάντα κατα φεύγουμε στην τελική επιλογή να είναι της γυναίκας! Στην περίπτωση λοιπόν αυτή όμως και εφόσον θέλει να έχει αυτό το δικαίωμα τότε είναι και πρωτίστος ευθύνη της μια τυχόν εγκυμοσύνη! Σκληρό ναι αλλά δίκαιο για μένα! Και πιστεύω ότι είναι από τα λίγα πράγματα που συμφωνώ με το πως αντιμετωπίζει χρόνια τώρα η κοινώνία!

2) Αν μου ξέφυγε και δεν το είδα γιατί είχε πολύ διάβασμα τότε άκυρο Κανείς δεν έθεσε το εξής ερώτημα το οποίο σχετίζεται και λίγο με το 1). Τι γίνεται στην περίπτωση που ο άνδρας θέλει να παιδί αλλά η γυναίκα όχι? Πραγματικά, και από όσο διάβασα που ήταν κυρίως γυναικείας συμμετοχής, δεν αναφέρθηκε. Και δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση γιατί πιστεύω ότι στο μυαλό κάθε γυναίκας το θέμα είναι αρκετά εγωιστικό σε βαθμό που όταν δεν υπάρχει αγάπη πραγματική το ζήτημα είναι η οικονομική στήριξη μόνο. Λαμπρές εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα και μια από αυτές δυστυχώς μάλλον κοιμάται ακόμα και δεν έχει απαντήσει .

Η αλήθεια έιναι πως ενώ μπορείς να το πείς λογικό να αποφασίζει η μητέρα για το αν θα κρατήσει το παιδί ή όχι, γιατί εδώ που τα λέμε εκείνη θα επομιστεί τις συνέπειες της εγκυμωσίνης αλλά και το μεγάλωμα και τις ευθήνες αυτού του παιδιού.Ομως και ο πατέρας θα έπρεπε να έχει γνώμη τουλάχιστον στο ενδεχόμενο της έκτρωσης! Δηλαδή όταν τύχει το απρόοπτο μπορεί μια γυναίκα να τον "κυνηγήσει" νομικά γιατί την άφησε έγκυο και για να αναλάβει τις ευθύνες του είτε ήταν επιλογή του είτε όχι αυτό το παιδί! Ομως αν εκείνη θέλει να το ρίξει ενώ αυτός όχι? Τοτε δεν του πέφτει λόγος....
Οσο για πατεράδες που μεγαλώνουν μόνοι τα παιδιά τους είναι άξιοι θαυμασμού! Γιατί οι γυναίκες όλο αυτό το έχουμε από τη φύση μας! Μας βγαίνει αυθόρμητα.Ενώ ένας άντρας σπάνια είναι έστω και αυτόνομος, χωρίς κάποια μαμά, γκόμενα, σύζηγο να τον φροντίζει!Πόσο μάλλον να φροντίζει μόνος και παιδιά (πράγμα πολύ δύσκολο!Αν το αναγνώριζαν σαν επάγγελμα θα είχε μπει σίγουρα στα βαρέα ανθυγειηνά!)
Πάντως συνήθως ο κόσμος σε αυτή την περίπτωση κατακρίνει την μάνα που παράτησε το παιδί της! Κανείς δεν λεει για τον πατέρα κάτι! Ενώ για την γυναίκα που είναι μόνη με παιδί τι π@υτ@να την λένε που πήγε κ γκαστρώθηκε, τι αστεφάνωτη, μέχρι και πως δεν μπορεί κάποιο πρόβλημα θα έχει (νευρικιά κτλ) και γι αυτό την παράτησε ο κύριος!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.