Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Chat
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Chat and Fun
iSchoolDon Carlo
Νεοφερμένος
Ο Don Carlo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 4 μηνύματα.
19-09-06
18:01
Νομίζω ότι η πιθανότητα εμφυλίου πολέμου, είναι μεν υπαρκτή ακόμα και σήμερα, αλλά πολύ μικρότερη σε σχέση με τη προηγούμενη πενταετία. Σαφώς και δε μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη στην Αλβανική μειονότητα, ιδιαίτερα μετά την έμμεση αλλά ουσιαστική νίκη των Αλβανών στο Κόσσοβο που τους άνοιξε την όρεξη, αλλά σήμερα στην ΠΓΔΜ δεν υπάρχουν ενεργές εθνοτικές εντάσεις. Οι αντάρτες έχουν σταματήσει τη δράση τους και αφοπλιστεί από το 2001 ή -2 αν θυμάμαι σωστά.
...φίλε μου...ήμουν εκεί πριν ένα μήνα...γύρισα όλη σχεδόν την Δυτική ΠΓΔΜακεδονιας...ήταν γεμάτη αλβανικές σημαίες...υπάρχουν ολόκληρες περιοχές της χώρας που ούτε ο στρατός ούτε η αστυνομία της ΠΓΔΜ τολμάνε να πάνε....μίλησα με ντόπιους Σλαβομακεδόνες....μου θύμισε έντονα την Βοσνία το 1989 όταν είχα πάει.....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Don Carlo
Νεοφερμένος
Ο Don Carlo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 4 μηνύματα.
19-09-06
17:49
...το ζήτημα παίδες δεν είναι ποίος έχει δίκαιο και ποίος όχι...αλλά να απεγκλωβιστούμε από αυτήν την ατέρμονη διαδικασία και να αποκτήσουμε μοχλό πίεσης αλλά και στήριξης στα διαδραματιζόμενα στην ΠΓΔΜακεδονιας....ο χρόνος δεν μετράει για πάρτι μας...η χώρα είναι στα πρόθυρα εμφύλιου...και όταν πάρει φωτιά το σπίτι του γείτονα περίμενε να καεί και το δικό σου.....
ΥΓ...Giovanna 
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Don Carlo
Νεοφερμένος
Ο Don Carlo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 4 μηνύματα.
18-09-06
17:44
Μακεδονια.....
Κλεβω και παραθετω ενα κειμενακι απο blog με το οποιο ειμαι απολυτα συμφωνος.......
Κάποιοι λένε ότι είναι εύκολο να (κατα)κρίνεις πολιτικούς χειρισμούς, αλλά δύσκολο να προτείνεις λύσεις. Επειδή λοιπόν μου αρέσει να είμαι ξεκάθαρος όταν μιλάω για κάτι και αναφορικά με το θέμα της ΠΓΔΜ, η θέση μου έχει διαμορφωθεί ως εξής:
(1ον) Αποδοχή από την ελληνική πλευρά της ονομασίας "Δημοκρατία της “Μακεδονίας" (Σκέτο και χωρίς λοιπές περιπλοκές! Οτιδήποτε άλλο σύνθετο ή πολύπλοκο/περιφραστικό θα είναι απλώς μία χίμαιρα που θα καταλήξουμε να χρησιμοποιούμε μόνο εμείς!). Ως αντιστάθμισμα, η χώρα αυτή οφείλει να δεχθεί ότι ο όρος "Μακεδονία" αναφέρεται σε γεωγραφικό προσδιορισμό και ότι δεν κατοχυρώνει αποκλειστικότητα χρήσης (για να αποφύγουμε τα ιλαρά που ακούμε τελευταία).
(2ον) Μετά την αναγνώριση από την Ελλάδα, πρέπει να επιδιωχθεί περαιτέρω σύσφιξη των οικονομικών, αλλά και πολιτιστικών / μορφωτικών σχέσεων με την ΠΓΔΜ με σκοπό την εδραίωση στενής και μακρόπνοης φιλίας και συνεργασίας. Όλοι γνωρίζουμε ότι ήδη έχει διαμορφωθεί μία σχέση εξάρτησης του μικρού αυτού κράτους από την Ελλάδα, την οποία συνεχώς υπονομεύουμε με την ατολμία και τις αγκυλώσεις μας.
(3ον) Παροχή πολιτικής στήριξης (ακόμα και εγγυήσεων) στην προσπάθεια τηςχώρας να διασφαλίσει την ακεραιότητα και την εθνική της υπόσταση, σε ένα ρευστό και ασταθές περιβάλλον. Η ύπαρξη της ΠΓΔΜ αποτελεί εγγύηση των ισορροπιών στην περιοχή, αποτρέπει τη δημιουργία Μεγάλης Αλβανίας και Μεγάλης Βουλγαρίας και αποτελεί μία ασφαλή οδό προς τη (φίλα προσκείμενη σε μας, αλλά ακόμη χειμαζόμενη) Σερβία.
(4ον) Ελληνική στήριξη της προσπάθειας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
(5ον) Η αναγνώριση του ονόματος "Μακεδονία" δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται πλέον ως σημείο αντιδικίας (η σχετική συζήτηση έχει χρεοκοπήσει), αλλά ως ευκαιρία σύζευξης των δύο λαών (ελλήνων και μακεδόνων) υπό τη σκέπη της ελληνικής οικονομικής και γεωπολιτικής υπεροχής.
Η εξωτερική πολιτική οφείλει να διαπνέεται από πολιτική τόλμη, πραγματισμό αλλά και όραμα. Αυτό αναζητώ σήμερα στην πολιτική σκηνή της χώρας: όραμα! Και άλμα προς τα εμπρός, μακριά από τις μικροπολιτικές μας υστερίες και τις εθνικές μας νευρώσεις.
Κλεβω και παραθετω ενα κειμενακι απο blog με το οποιο ειμαι απολυτα συμφωνος.......
Κάποιοι λένε ότι είναι εύκολο να (κατα)κρίνεις πολιτικούς χειρισμούς, αλλά δύσκολο να προτείνεις λύσεις. Επειδή λοιπόν μου αρέσει να είμαι ξεκάθαρος όταν μιλάω για κάτι και αναφορικά με το θέμα της ΠΓΔΜ, η θέση μου έχει διαμορφωθεί ως εξής:
(1ον) Αποδοχή από την ελληνική πλευρά της ονομασίας "Δημοκρατία της “Μακεδονίας" (Σκέτο και χωρίς λοιπές περιπλοκές! Οτιδήποτε άλλο σύνθετο ή πολύπλοκο/περιφραστικό θα είναι απλώς μία χίμαιρα που θα καταλήξουμε να χρησιμοποιούμε μόνο εμείς!). Ως αντιστάθμισμα, η χώρα αυτή οφείλει να δεχθεί ότι ο όρος "Μακεδονία" αναφέρεται σε γεωγραφικό προσδιορισμό και ότι δεν κατοχυρώνει αποκλειστικότητα χρήσης (για να αποφύγουμε τα ιλαρά που ακούμε τελευταία).
(2ον) Μετά την αναγνώριση από την Ελλάδα, πρέπει να επιδιωχθεί περαιτέρω σύσφιξη των οικονομικών, αλλά και πολιτιστικών / μορφωτικών σχέσεων με την ΠΓΔΜ με σκοπό την εδραίωση στενής και μακρόπνοης φιλίας και συνεργασίας. Όλοι γνωρίζουμε ότι ήδη έχει διαμορφωθεί μία σχέση εξάρτησης του μικρού αυτού κράτους από την Ελλάδα, την οποία συνεχώς υπονομεύουμε με την ατολμία και τις αγκυλώσεις μας.
(3ον) Παροχή πολιτικής στήριξης (ακόμα και εγγυήσεων) στην προσπάθεια τηςχώρας να διασφαλίσει την ακεραιότητα και την εθνική της υπόσταση, σε ένα ρευστό και ασταθές περιβάλλον. Η ύπαρξη της ΠΓΔΜ αποτελεί εγγύηση των ισορροπιών στην περιοχή, αποτρέπει τη δημιουργία Μεγάλης Αλβανίας και Μεγάλης Βουλγαρίας και αποτελεί μία ασφαλή οδό προς τη (φίλα προσκείμενη σε μας, αλλά ακόμη χειμαζόμενη) Σερβία.
(4ον) Ελληνική στήριξη της προσπάθειας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
(5ον) Η αναγνώριση του ονόματος "Μακεδονία" δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται πλέον ως σημείο αντιδικίας (η σχετική συζήτηση έχει χρεοκοπήσει), αλλά ως ευκαιρία σύζευξης των δύο λαών (ελλήνων και μακεδόνων) υπό τη σκέπη της ελληνικής οικονομικής και γεωπολιτικής υπεροχής.
Η εξωτερική πολιτική οφείλει να διαπνέεται από πολιτική τόλμη, πραγματισμό αλλά και όραμα. Αυτό αναζητώ σήμερα στην πολιτική σκηνή της χώρας: όραμα! Και άλμα προς τα εμπρός, μακριά από τις μικροπολιτικές μας υστερίες και τις εθνικές μας νευρώσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.