02-09-10
13:16
Πώς σας φαίνεται εσάς αυτή η αιτιολόγηση;
Μήπως θα έπρεπε να δίνουμε μεγαλύτερη σημασία, πώς της φάνηκε δηλαδή της Μελίσσας Στερν, η οποιαδήποτε αιτιολόγηση; Γιατί καλή η συζήτηση γύρω απο "κοινωνικά θέματα" όμως η θέση της Μελίσσας μέσα στην ιστορία που την ενέπλεξε η φυσική της μητέρα, είναι τελείως διαφορετική απο όσους την συζητούν, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων. Που αλώβητοι, και έξω απο τις πραγματικές επιπτώσεις, αναλύουμε θεωρίες και προτείνουμε λύσεις. Η Μελίσσα προφανώς θεώρησε τη φυσική της μητέρα το λιγότερο αρρωστημένη για να την αποκυρήξει και να της στερήσει κάθε δικαίωμα επάνω της, ευθύς μόλις μπορούσε νομικά να το κάνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
10-03-10
07:55
Τα παραπάνω διλληματα θα μπορούσαν να είναι ενα ιντερβιου για πρόσληψη στο Υπουργείο Δημόσιας Ταξης ή Δικαιοσύνης ή στις μυστικές υπηρεσίες. Εγω ενα έχω να πώ:
Σε όλες τις επικίνδυνες καταστάσεις μετράει ο παράγων χρόνος και απώλειες. Με άπειρο διαθέσιμο χρόνο αυξάνουν οι πιθανότητες σου να λύσεις το πρόβλημα ειρηνικά χωρίς παράπλευρες απώλειες. Αν κυνηγάς τον τρομοκράτη με το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης, δεν χρειάζεται να ρισκάρεις να καταστρέψεις και μερικές περιουσίες, αν ξέρεις που ακριβώς πάει ο τρομοκράτης και μπορείς να πάς απο άλλη διαδρομή εκεί με το πάσο σου και να του στήσεις καρτέρι.
Οσο μειώνεται ο διαθέσιμος χρόνος αντίδρασης τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να υπάρξουν παράπλευρες απώλειες. Δεν είναι ακριβώς το κλασσικό "don't crack under pressure" γιατί οι απώλειες, σε προσωπικό επίπεδο πλέον, είναι μια σύμβαση, πιστεύω, που πρέπει να έχει κάνει απο πρίν οποιος σκοπεύει να ασχοληθεί στην στην πράξη με το να παίρνει τέτοιες αποφάσεις.
Θα έρθει η στιγμή, δηλαδή, που θα αποφασίσεις με μαθηματικά, και χωρίς συναίσθημα. Οχι ακριβώς χωρίς συναίσθημα βέβαια αφού είναι το συναίσθημα, για όσους θέλεις να σώσεις, που σε σπρώχνει να θυσιάσεις όσους πρέπει να θυσιάσεις.
Κάτω απο αυτό το σκεπτικό προφανώς στο ερώτημα 1, σκοτώνουμε τους 10000 αθώους για να γλυτώσουμε τους 50
στα 2 και 3 το "νόμιμο" ειναι απλά μια έννοια ασύμβατη με τις συνθήκες. Στην νομική διευθέτηση βασική προυπόθεση είναι ότι και τα δυο μέρη θέλουν να διευθετήσουν την διαφορά τους νόμιμα.
Σε όλες τις επικίνδυνες καταστάσεις μετράει ο παράγων χρόνος και απώλειες. Με άπειρο διαθέσιμο χρόνο αυξάνουν οι πιθανότητες σου να λύσεις το πρόβλημα ειρηνικά χωρίς παράπλευρες απώλειες. Αν κυνηγάς τον τρομοκράτη με το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης, δεν χρειάζεται να ρισκάρεις να καταστρέψεις και μερικές περιουσίες, αν ξέρεις που ακριβώς πάει ο τρομοκράτης και μπορείς να πάς απο άλλη διαδρομή εκεί με το πάσο σου και να του στήσεις καρτέρι.
Οσο μειώνεται ο διαθέσιμος χρόνος αντίδρασης τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να υπάρξουν παράπλευρες απώλειες. Δεν είναι ακριβώς το κλασσικό "don't crack under pressure" γιατί οι απώλειες, σε προσωπικό επίπεδο πλέον, είναι μια σύμβαση, πιστεύω, που πρέπει να έχει κάνει απο πρίν οποιος σκοπεύει να ασχοληθεί στην στην πράξη με το να παίρνει τέτοιες αποφάσεις.
Θα έρθει η στιγμή, δηλαδή, που θα αποφασίσεις με μαθηματικά, και χωρίς συναίσθημα. Οχι ακριβώς χωρίς συναίσθημα βέβαια αφού είναι το συναίσθημα, για όσους θέλεις να σώσεις, που σε σπρώχνει να θυσιάσεις όσους πρέπει να θυσιάσεις.
Κάτω απο αυτό το σκεπτικό προφανώς στο ερώτημα 1, σκοτώνουμε τους 10000 αθώους για να γλυτώσουμε τους 50
στα 2 και 3 το "νόμιμο" ειναι απλά μια έννοια ασύμβατη με τις συνθήκες. Στην νομική διευθέτηση βασική προυπόθεση είναι ότι και τα δυο μέρη θέλουν να διευθετήσουν την διαφορά τους νόμιμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
07-03-10
10:07
Τωρα διάβασα και για τους ναυτικούς και απαντώ.
- Είναι ηθικά αποδεκτός ο κανιβαλισμός σε ακραίες συνθήκες σαν αυτή;
ναι. Ας αναλύσουμε όμως λίγο τις "ακραίες συνθήκες"
Ο νεαρός ήταν ήδη σε κώμα. Αν δεν το έκαναν θα περίμεναν το πλοίο προφανώς. Που θα έσωζε εκείνους και στην συνέχεια ΙΣΩΣ επανέφερε τον νεαρό απο το κώμα. Ομως είχαν περάσει πολλές μέρες χωρίς πλοίο, ένδειξη ότι ήταν πολύ μακρυά και έξω απο τις γραμμές των πλοίων. Οπότε το πιο πιθανό ήταν να κάνουν άλλες τόσες μέχρι να βρεθούν με κάποιο πλοίο, όπως και τελικά έγινε. Την ίδια στιγμή ο νεαρός δεν βρισκόταν στην εντατική οπότε το κώμα του θα κρατούσε μέρες και μήνες. Ηταν απλά το κώμα λίγο πρίν πεθάνει. Μπορεί δηλαδή να τον σκότωσαν ακόμη και λίγες ώρες πρίν να πέθαινε απο μόνος του έτσι κι αλλιώς.
Το φοβερά τραγικό βέβαια θα ήταν άν αμέσως μετά που τον σκότωσαν, φαινόταν στον μακρινό ορίζοντα ένα πλοίο να κατευθύνεται πρός εκείνους. Πράγμα που θα σήμαινε ίσως ότι σε λίγες ώρες που πλέον θα τους έφτανε, και θα τους περισυνέλεγε, ίσως με μια επείγουσα ιατρική βοήθεια - αν το πλοίο αυτό διέθετε τέτοια- να επανέφεραν τον νεαρό απο το κώμα. Ευτυχώς όμως αυτό δεν έγινε και ο Θεός βόηθησε τους άλλους τρείς ναυαγούς στο δίλημα τους, αφού πλοίο δεν φάνηκε για αρκετές μέρες και στο διάστημα αυτό θα ήταν ίσως όλοι τους νεκροί.
- Είναι οι εμπλεκόμενοι ένοχοι για φόνο;
ναι, αφού ιατρικά ο παρκερ δεν είχε ακόμη πεθάνει.
- Εάν ο Parker είχε δώσει τη συγκατάθεσή του και ήταν πρόθυμος να θυσιαστεί, θα ήταν ο φόνος του ηθικά αποδεκτός;
αυτό θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία, αφού δεν θα χρειαζόταν να τον σκοτώσουν. Θα τον έβαζαν να το κάνει μόνος του αφού συμφωνούσε
- Εάν είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους να γίνει κλήρωση, θα ήταν ηθικά αποδεκτό να θανατωθεί αυτός στον οποίο θα έπεφτε ο κλήρος;
ναιαν είχαν συμφωνήσει όλοι ανεξαιρέτως
- Εάν αυτός στον οποίο έπεφτε ο κλήρος, άλλαζε γνώμη θα ήταν αποδεκτό ηθικά να θανατωθεί;
φυσικά, τί δηλαδή, συμφωνουσε με την κλήρωση αρκεί να έτρωγε αυτός τους άλλους;
- Είναι ηθικά αποδεκτός ο κανιβαλισμός σε ακραίες συνθήκες σαν αυτή;
ναι. Ας αναλύσουμε όμως λίγο τις "ακραίες συνθήκες"
Ο νεαρός ήταν ήδη σε κώμα. Αν δεν το έκαναν θα περίμεναν το πλοίο προφανώς. Που θα έσωζε εκείνους και στην συνέχεια ΙΣΩΣ επανέφερε τον νεαρό απο το κώμα. Ομως είχαν περάσει πολλές μέρες χωρίς πλοίο, ένδειξη ότι ήταν πολύ μακρυά και έξω απο τις γραμμές των πλοίων. Οπότε το πιο πιθανό ήταν να κάνουν άλλες τόσες μέχρι να βρεθούν με κάποιο πλοίο, όπως και τελικά έγινε. Την ίδια στιγμή ο νεαρός δεν βρισκόταν στην εντατική οπότε το κώμα του θα κρατούσε μέρες και μήνες. Ηταν απλά το κώμα λίγο πρίν πεθάνει. Μπορεί δηλαδή να τον σκότωσαν ακόμη και λίγες ώρες πρίν να πέθαινε απο μόνος του έτσι κι αλλιώς.
Το φοβερά τραγικό βέβαια θα ήταν άν αμέσως μετά που τον σκότωσαν, φαινόταν στον μακρινό ορίζοντα ένα πλοίο να κατευθύνεται πρός εκείνους. Πράγμα που θα σήμαινε ίσως ότι σε λίγες ώρες που πλέον θα τους έφτανε, και θα τους περισυνέλεγε, ίσως με μια επείγουσα ιατρική βοήθεια - αν το πλοίο αυτό διέθετε τέτοια- να επανέφεραν τον νεαρό απο το κώμα. Ευτυχώς όμως αυτό δεν έγινε και ο Θεός βόηθησε τους άλλους τρείς ναυαγούς στο δίλημα τους, αφού πλοίο δεν φάνηκε για αρκετές μέρες και στο διάστημα αυτό θα ήταν ίσως όλοι τους νεκροί.
- Είναι οι εμπλεκόμενοι ένοχοι για φόνο;
ναι, αφού ιατρικά ο παρκερ δεν είχε ακόμη πεθάνει.
- Εάν ο Parker είχε δώσει τη συγκατάθεσή του και ήταν πρόθυμος να θυσιαστεί, θα ήταν ο φόνος του ηθικά αποδεκτός;
αυτό θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία, αφού δεν θα χρειαζόταν να τον σκοτώσουν. Θα τον έβαζαν να το κάνει μόνος του αφού συμφωνούσε
- Εάν είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους να γίνει κλήρωση, θα ήταν ηθικά αποδεκτό να θανατωθεί αυτός στον οποίο θα έπεφτε ο κλήρος;
ναιαν είχαν συμφωνήσει όλοι ανεξαιρέτως
- Εάν αυτός στον οποίο έπεφτε ο κλήρος, άλλαζε γνώμη θα ήταν αποδεκτό ηθικά να θανατωθεί;
φυσικά, τί δηλαδή, συμφωνουσε με την κλήρωση αρκεί να έτρωγε αυτός τους άλλους;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
07-03-10
09:39
Η πολιτική φιλοσοφία μπορεί να σας κάνει χειρότερους πολίτες...
Αυτό είναι όλη η ουσία. Η πολιτική δεν έχει ηλικία έχει μόνο μακροπρόθεσμους στόχους. Κάψανε όλη την Παρνηθα σήμερα; Και λοιπόν; Σε πενήντα χρόνια θα είναι καταπράσινη. Μέχρι τότε οι ελέγχοντες τα πράγματα θα ζούνε στην καταπράσινη Εκάλη και στη Φιλοθέη, και όλοι οι άλλοι τσιμέντο να γίνουν. Οπως πάντα. Στο μεταξύ θα γίνονται και τα ωραία οικόπεδα στην καμένη Πάρνηθα. Σαν τις ντομάτες ενα πράμα, που σκάβεις το χωράφι για να τις σπείρεις. Ρωτάς τα μυρμίγκια ή τα σκουλίκια άν τους αρέσει;
Ως πρός το πρώτο δίλλημα τους πέντε ή τον ένα τώρα, γιατί μέχρι την σελίδα τρία έχω διαβάσει, θα διάλεγα όποιους θα ήταν συνολικά πιο χρήσιμοι στον κόσμο μου. Αυτό προφανώς εμπεριέχει προσωπικά στοιχεία. Π.χ. πέντε κατάδικοι απο τη μία, και ενα μωρό απο την άλλη, θα σκότωνα τους κατάδικους. Πέντε μωρά από τη μία και ένας κατάδικος απο την άλλη, θα σκότωνα τον κατάδικο. Ομως θα ξέφευγα απο την ερώτηση του καθηγητή του Χάρβαρντ με τον τρόπο που ξέφυγε και ο Αρθούρος στην ερώτηση στη γέφυρα του Χάους(ταινία Μόντυ Παιθονς Οι ιππότες της Ελλεεινής τραπέζης): Αφρικανικο ή ευρωπαικό περιστέρι; Και θα έφευγε ο καθηγητής
Διότι στην ουσία αυτή η ερώτηση δείχνει απλά την ηθική τοποθέτηση αυτού που απαντάει. Σε ποιές περιπτώσεις θα έκανε τί. Ομως η αλήθεια είναι μία
Μέχρι να αναλύσει όλες τις πιθανές περιπτώσεις ο οδηγός του τραίνουν σίγουρα κάποιους θα είχε πατήσει.
Αν τώρα ο καθηγητής επέμενε και του έλεγε όχι μωρέ, έχει όσο χρόνο θέλει, αρκεί να αποφασίσει, τότε ο φοιτητής μπορούσε πάλι να του πεί
Με τόσο χρόνο διαθέσιμο θα έφτιαχνα τα φρένα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.