Vkey
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Εγώ πάντως μια χαρά εκτιμώ ένα καλό παιδί. Οι περιπέτειες κι οι έρωτες, οι τρέλες και οι καψούρες περνάνε κάποτε, κι αυτό που σου μένει είναι ένας άνθρωπος που θα μείνει εκεί.
Kαι γιατί ο άνθρωπος που θα περάσεις όλα αυτά να μην είναι ο άνθρωπος που θα μείνει στο τέλος δίπλα σου;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Και ποιους από τους δύο τύπους έχω συναντήσει (ανάμεσα και σε αυτούς που ανέφερε ο Βαλ )
Κι εκεί που έλεγα μα έχω συναντήσει και τα δύο...και τα έχω απαρνηθεί και τα δύο αργά ή γρήγορα κατάλαβα ότι ενώ κοινός παρανομαστής ήμουν εγώ, η διαφορά τους ήταν ο σεβασμός που έδειχναν προς εμένα...
Το μεν "κακό" παιδί την ξεχνούσε... το μεν "καλό" παιδί δεν είχε απλά όρια σε αυτό... (και εννοώ στην συμπεριφορά τους και στον τρόπο που λειτουργούσαν μέσα στην σχέση).
Το καλό σημείο είναι ότι έμαθα ότι κι ένα "κακό" παιδί μπορεί να μεταμορφωθεί σε ένα "φυσιολογικό" παιδί και όλα θα κυλήσουν μια χαρά... Βέβαια το αν θα "μεταμορφωθεί" για τα μάτια σου ή για τα μάτια κάποιας άλλης...αυτό ουδείς γνωρίζει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Βασικά είναι αυτό που λέει ο Λόρι παρακάτω:Δηλαδή τα καλά παιδιά έχουμε χαρίσματα κρυμμένα και δεν το ξέρουμε?
E γιαυτο ρωταω. Γιατι στο τελος αντιστρεφουμε τους ορους επειδη δε τους χρησημοποιουμε σωστα. Αμα το "ρεμαλι-αλλα-φαινομενικα-καλο" τον λεμε καλο παιδι, και τον "φαινομενικα-ρεμαλι-αλλα-πραγματικα-καλο", τον λεμε ρεμαλι, τοτε καποιο προβλημα εχει η κριση μας, και μιλαμε για διαφορετικα ατομα.
Και κρίνοντας από δικές μου εμπειρίες το "καλό" παιδί που οι άλλοι ξέρουν και το διατυμπανίζουν είναι ότι το ξέρουν ως φίλο και όπως πίστευαν- έβλεπαν ότι συμπεριφέρεται στις σχέσεις του γενικά... Εν ολίγοις αλλιώς θα κρίνω εγώ το "καλό" παιδί μπαίνοντας σε σχέση κι αλλιώς ως η τρίτη που απλά πιστεύω ότι συμπεριφέρεται έτσι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Mιλαμε για καλα παιδια ή για "καλα παιδια" ομως ;
Πάντως όσες φορές φίλοι-φίλες μου έχουν πει...α... ο Γιαννάκης καλόοοοοοοο παιδί, μην είσαι χαζή, δεν είναι ρεμάλι σαν τους άλλους κλπ κλπ κλπ...ε... τελικά αποδείχτηκε μεγαλύτερο ρεμάλι
Οπότε χίλιες φορές κwλόπαιδα που πάνω κάτω ξέρω τι να περιμένω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Βλέπω τους άντρες εδώ του φόρουμ που παραπονιούνται και λένε ότι ενώ είναι καλά παιδιά οι γυναίκες δεν μαζί τους....
Αυτό το δεν είναι ότι έκαναν σχέση μαζί σας και σας πλήγωσαν και εκμεταλλεύτηκαν την καλοσύνη σας ή ότι ποτέ αυτές που θέλατε δεν σας είδαν ερωτικά και σας "εκμεταλλεύτηκαν" ως φίλους;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Το παράδοξο όμως που με προβληματίζει περισσότερο από όλα είναι ότι το "καλό" παιδί συνήθως παραγκωνίζεται όχι σαν ανιαρός αλλά σαν "φίλος". Δηλαδή έχουμε το παράδοξο πως ενώ η κοπέλα (θα αναφερθώ στην περίπτωση άνδρα "καλού" παιδιού), τον εκτιμάει, τον συμπαθεί ιδιαίτερα, αναζητάει την παρέα του, του λέει σε μερικές περιπτώσεις ότι τον έχει και ανάγκη και δεν θέλει να τον χάσει (από φίλο), παρόλα αυτά δεν μπορεί να τον δεί ερωτικά. Εκεί βασίζω το ερώτημά μου "Γιατί τα καλά παιδιά δεν είναι sexy".
Παίζει σημαντικό ρόλο η χημεία... να σου κάνει κλικ ο άλλος... πραγματικά...τι να την κάνω την σχέση με ένα καλό παιδί όταν δεν λιώνω; Να συμβιβαστώ γιατί πολύ απλά είναι καλό παιδί και θέλει να με έχει βασίλισσα;
Και νομίζω ότι όλες θέλουμε το καλό παιδί... δεν νομίζω ότι θέλουμε κάποιον να μας τρέχει και να μας βασανίζει και να μας πονάει... Το θέμα είναι πάντα ποιος μας κάνει κλικ.... και όχι δεν μας κάνουν κλικ μόνο τα κακά παιδιά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Γιατί τα καλά παιδιά δεν είναι sexy;
Mμμμ...δεν νομίζω ότι το σέξι πάει ανάλογα το χαρακτήρα... Καλό παιδί= σπασικλάκι εμφανισιακά κακό παιδί=σέξι... Και το τι θεωρεί ο καθένας σεξι σε ένα άτομο νομίζω ότι και πάλι είναι υποκειμενικό.
Γιατί τα καλά παιδιά είναι πάντα (είναι; ) οι χαμένοι; (και εδώ ο χαμένος δεν τα παίρνει όλα)
Όντως είναι; Εδώ μιλάμε για σχέσεις που δεν είναι κάτι το στατικό... Και τι εννοούμε καλό παιδί; Καλό παιδί που; Γενικά; Κι εγώ μπορεί να είμαι γενικά καλό κορίτσι και οι παρέες μου να πίνουν στο όνομα μου και στις ερωτικές μου σχέσεις να γίνομαι μία σκύλα και μισή... Σε μια σχέση όλοι κερδίζουν, όλοι κάτι μαθαίνουν... άλλοι πονάνε λιγότερο, άλλοι περισσότερο, άλλοι καθόλου... Δεν μπορούμε όμως να βάλουμε όρια και θεωρίες... Ο χαμένος είναι αυτός που μένει πίσω και πονάει; Και ποιος λέει ότι αυτός που φεύγει δεν πονάει ίσως και περισσότερο αλλά έχει τη δύναμη να φύγει από μια κατάσταση; Ο χαμένος ποιος είναι; Αυτός που νιώθει περισσότερα αλλά δεν έχει ανταπόκριση; Μα έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους... Υπάρχει άτομο που ενώ ήμασταν καιρό μαζί ποτέ δεν έμαθε ότι εγώ γι' αυτόν πέθαινα...ακόμα και όταν εγώ έληξα την σχέση, εγώ κυλιόμουν στα πατώματα σε αντίθεση με αυτόν.... τελικά ποιος από τους δυο μας ήταν ο χαμένος;
The winner takes it all λέει ένα τραγούδι...αλλά εμείς οι ίδιοι τοποθετούμε τους εαυτούς μας στους winners ή στους loosers...κανένας άλλος....
Γιατί τα καλά παιδιά παραμένουν καλά παιδιά;
Μμμ...παραμένουν; Οι άνθρωποι αλλάζουν.... και αν είμαστε καλά ή κακά παιδιά εξαρτάται με ποιον έχουμε απέναντι μας, τι νιώθουμε, τι θέλουμε να πετύχουμε, τι θέλουμε να κρύψουμε, τι ανασφάλειες έχουμε... καλό 'η κακό παιδί μπορούμε να γίνουμε σε κλάσματα δευτερολέπτου.... ανάλογα με τις περιπτώσεις....
Θυμάμαι κάτι που είχε γράψει η Κουε και όταν το είχα διαβάσει κουνούσα το κεφάλι καταφατικά... Σε γενικές γραμμές έλεγε (γιατί δεν το θυμάμαι καλά): "Μακάρι να μην βρεθεί να σε πληγώσει κάποιος τόσο πολύ που θα λες θα σας πηδ@ω όλους και θα σηκώνομαι να φεύγω"
Αν εγώ έχω αυτό τον τρόπο σκέψης π.χ. τώρα...είμαι κακό κορίτσι...right; Αλλά όταν ηρεμήσω... όταν ξεπεράσω αυτό το στάδιο δεν ανήκω σε κανέναν και κανένας δεν θα με πληγώσει ποτέ ξανά...και ερωτευθώ και μπω σε μια σχέση ξανά και εμπιστευθώ τον σύντροφό μου τότε θα γίνω πάλι καλό κορίτσι;
Αυτό που θέλω να πω...είναι ότι δεν υπάρχει θεωρία...δεν υπάρχουν κανόνας... Υπάρχει η αλληλεπίδραση των ανθρώπων...μιλάμε για σχέσεις εδώ... για διαφορετικούς χαρακτήρες με ελαττώματα και προτερήματα και ανασφάλειες... Αλίμονο αν μπορούμε την κάθε σχέση να την ανάγουμε σε μαθηματική συνάρτηση
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.