parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,886 μηνύματα.
15-06-07
23:02
Έτσι λοιπόν θέλω αν ποτέ παντρευτώ να γίνει ακριβώς όπως σε εκίνο το όνειρο που είδα.
Αχ, ναι ωραίος γάμος θα είναι! Θα με καλέσεις και μένα;
Τελικά οι περισσότεροι εδώ προτιμάμε τα ξωκλήσια, τις κιθάρες, τους λίγους - εκλεκτούς καλεσμένους.
Και μένα ο γέρος μου που μου λέει "Τον γάμο τον κάνουνε οι γονείς για να βγάλουνε τις υποχρεώσεις τους"! Τι να κάνω, να τσακωθώ μαζί του;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,886 μηνύματα.
10-06-07
21:05
Συνολικά, έχω πάει σε τρεις γάμους. Στο πρώτο με πήγαν στα 4-5, αιώνιος σκανταλιάρης, πάτησα το νυφικό της νύφης , φρικάρησαν όλοι και δεν με ξαναπήραν. Ο δεύτερος πριν 10 χρόνια, το μόνο που θυμάμαι ήταν πως αισθανόμουνα εντελώς άβολα με τη μαλλούρα μέχρι την πλάτη να κρύβει το ακριβοπληρωμένο μου κουστούμι!
Ο τρίτος ήταν χθες. Τα παιδιά αποφάσισαν για λόγους τεχνικούς (η οικογένεια της νύφης ήρθε από Αγγλία και άλλα μέρη του κόσμου) και ταξιδιάρικους (έτσι γουστάρανε) να παντρευτούν στην Μονεμβασιά. Συμπαθώ τον παιδί και τη μητέρα του και ήθελα να πάω. Έβαλα το 10χρονο κουστούμι μου, πήρα την οικογένεια και ταξιδέψαμε μέχρι εκεί. Για πρώτη φορά ένιωσα πραγματικά ωραία.
Περπατώντας στο κάστρο, λίγο πριν φτάσουμε στην εκκλησία, ακούσαμε κιθάρες και τραγούδια: «Σήμερα γάμο, σήμερα γάμο έχουμε...» Μετά από 4-5 εκτελέσεις ήρθε και η νύφη (στην ώρα της, όλα κι όλα). Όμορφη τελετή και με τις ψυχάλες της βροχής (για να ανθίσει το ρύζι!) πήγαμε στη δεξίωση. Σε ένα ωραίο χώρο, στο πιο απόμακρο άκρο του δεξιού ποδιού της Πελοποννήσου. Ήπιαμε το ποτάκι μας απολαμβάνοντας τη θέα και μετά μπήκαμε μέσα για τις μάσες...χεχε.
Μέσα στις εκπλήξεις, τα παραδοσιακά χορευτικά και άλλα, μου άρεσε πολύ το βιντεάκι που φτιάξανε τα παιδιά με μουσικούλα, μονταρισμένες φωτογραφίες απʼ τη ζωή τους και θέμα: «Τα δελφίνια συνεχίζουν να ταξιδεύουν». Με συγκίνησε η συγκίνηση που προκάλεσε σε φίλους και γνωστούς (δάκρυα κορόμηλο). Ναʼ ναι καλά, με υγεία και ευτυχία!
Εμείς λοιπόν, πως φαντάζεται – ονειρεύεται ο καθένας από μας το γάμο του; Σκεφτείτε ότι είναι κάτι που όπως και να το κάνουμε σημαδεύει τη ζωή μας. Εννοείται ότι θέλω να γράψω κι εγώ αλλά πιο μετά...(μωρέ δώστε μου εσείς ιδέες, κι ας μην έχω βρει τη νύφη! )
Ο τρίτος ήταν χθες. Τα παιδιά αποφάσισαν για λόγους τεχνικούς (η οικογένεια της νύφης ήρθε από Αγγλία και άλλα μέρη του κόσμου) και ταξιδιάρικους (έτσι γουστάρανε) να παντρευτούν στην Μονεμβασιά. Συμπαθώ τον παιδί και τη μητέρα του και ήθελα να πάω. Έβαλα το 10χρονο κουστούμι μου, πήρα την οικογένεια και ταξιδέψαμε μέχρι εκεί. Για πρώτη φορά ένιωσα πραγματικά ωραία.
Περπατώντας στο κάστρο, λίγο πριν φτάσουμε στην εκκλησία, ακούσαμε κιθάρες και τραγούδια: «Σήμερα γάμο, σήμερα γάμο έχουμε...» Μετά από 4-5 εκτελέσεις ήρθε και η νύφη (στην ώρα της, όλα κι όλα). Όμορφη τελετή και με τις ψυχάλες της βροχής (για να ανθίσει το ρύζι!) πήγαμε στη δεξίωση. Σε ένα ωραίο χώρο, στο πιο απόμακρο άκρο του δεξιού ποδιού της Πελοποννήσου. Ήπιαμε το ποτάκι μας απολαμβάνοντας τη θέα και μετά μπήκαμε μέσα για τις μάσες...χεχε.
Μέσα στις εκπλήξεις, τα παραδοσιακά χορευτικά και άλλα, μου άρεσε πολύ το βιντεάκι που φτιάξανε τα παιδιά με μουσικούλα, μονταρισμένες φωτογραφίες απʼ τη ζωή τους και θέμα: «Τα δελφίνια συνεχίζουν να ταξιδεύουν». Με συγκίνησε η συγκίνηση που προκάλεσε σε φίλους και γνωστούς (δάκρυα κορόμηλο). Ναʼ ναι καλά, με υγεία και ευτυχία!
Εμείς λοιπόν, πως φαντάζεται – ονειρεύεται ο καθένας από μας το γάμο του; Σκεφτείτε ότι είναι κάτι που όπως και να το κάνουμε σημαδεύει τη ζωή μας. Εννοείται ότι θέλω να γράψω κι εγώ αλλά πιο μετά...(μωρέ δώστε μου εσείς ιδέες, κι ας μην έχω βρει τη νύφη! )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.