Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
14-06-12
13:59
Αντιμετωπίζω κι εγώ τα ίδια ερωτήματα που θέτουν αρκετοί συμφορουμίτες, όπως τα διάβασα στα προηγούμενα ποστ του θέματος. Το κυριότερο ήταν εκείνο του Βάλντερ, το οποίο ετέθη με το παράδειγμα της 3Ε. Πράγματι, εάν κάποιος παρατηρήσει την πορεία των κομμάτων και των πολιτικών οι οποίοι ζητούν σήμερα την ψήφο μας, θα παρατηρήσει ότι ενώ το όλο κομματικό κατεστημένο της δήθεν μεταπολίτευσης έχει απαξιωθεί πλήρως στη συνείδηση του λαού, το ίδιο σύστημα, στηριζόμενο στα ίδια άτομα, καταφέρνει ακόμη να μπαλώνει τα κουρέλια του και να εκπροσωπεί "δικαιωματικά" τον ίδιο λαό, ο οποίος δεν το εμπιστεύεται. Μόνη εξαίρεση δυστυχώς η ΧΑ, η οποία όμως έβγαλε στην επιφάνεια ό,τι χειρότερο υφέρπει στον πάτο του καζανιού της κοινωνίας. Σάμπως ο κοχλασμός που προήλθε από τη φωτιά που μας άναψαν οι προδότες του δικομματισμού και κυρίως ο καταραμένος Παπαντρέο, έφερε στον αφρό όλα τα κατακάθια.
Από την αρχή είχα την άποψη ότι μέσα απ' όλη αυτήν τη διαδικασία θα έπρεπε να προκύψει κάτι νέο, με εντελώς νέα πρόσωπα, που θα προέρχονταν από τις τάξεις του λαού κι όχι από κομματικά θερμοκήπια. Πάλεψα γι' αυτήν την προοπτική, όμως δυστυχώς οι συνήθειες και οι εξαρτήσεις τόσων δεκαετιών φαίνεται ότι ακόμη κυριαρχούν. Έτσι λοιπόν, είναι δεδομένη η αμφιβολία περί του κατά πόσον ένα κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, με συνεπή συστηματική έως σήμερα πορεία, θα κάνει μια πραγματική υπέρβαση και θα υπερασπιστεί τα πραγματικά συμφέροντα του λαού ή εάν θ' αποδείξει περίτρανα ότι ήταν κι αυτό άλλο ένα από τ' αναχώματα του σάπιου συστήματος. Πολλές φορές έχω σκεφτεί "τι δουλειά έχω εγώ σ' ένα κόμμα που περιλαμβάνει την Κατσέλη και τον Καστανίδη ή που υποστηρίζεται ανοιχτά από τον γελοίο Κουλούρη;"
Από την άλλη πλευρά, ποιες είναι οι πραγματικές επιλογές τούτη την ώρα; Να μην ψηφίσω κάποιον ΕΙΚΑΖΟΝΤΑΣ ότι ΜΠΟΡΕΙ να είναι μέρος του συστήματος ή ότι δεν έχει τους κατάλληλους ανθρώπους για να εφαρμόσουν το δύσκολο πρόγραμμα που απαιτείται για τη διάσωση της χώρας και τελικά να καταλήξω να πριμοδοτήσω κάποιους για τους οποίους είμαι ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι αποτελούν τον κύριο κορμό του προδοτικού κι εθελόδουλου πολιτικού κατεστημένου και που ΓΝΩΡΙΖΩ ότι πρόκειται να συνεχίσουν να με καταστρέφουν, εμένα προσωπικά, τους συντοπίτες μου και τη χώρα μου και που έχουν ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ να ξεπουλήσουν την περιουσία της χώρας σε ξένους ηγεμόνες; Πόσο λογικό μπορεί να είναι αυτό; "Επειδή εσύ μπορεί να με προδώσεις, θα υποστηρίξω εκείνον που σίγουρα θα με προδώσει", έχει τούτο κάποιο, έστω ελάχιστο, νόημα; Το μόνο που θα καταφέρω έτσι θα είναι τελικά να πριμοδοτήσω μακροπρόθεσμα τη ΧΑ, η οποία θα καταλήξει στη συνείδηση του απλού ανθρώπου ν' αποτελεί την μόνη εξωσυστημική αντιπολίτευση, πράγμα που μου φαίνεται πραγματικά αισχρό και αποτρόπαιο.
Το δεύτερο κύριο ερώτημα, το οποίο πολύ σωστά απάντησε ο Νίκος, είναι κατά πόσον θα μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να υλοποιήσει όσα λέει. Είμαι βέβαιος ότι ΔΕΝ θα μπορέσει!! Αυτό που έχει όμως σημασία, είναι ότι εάν οι άλλοι κάνουν έστω και τα μισά απ' όσα έχουν ορκιστεί στους ξένους αφεντάδες τους, η κατάσταση θα ξεφύγει από κάθε έλεγχο, τουλάχιστον από τον έλεγχο του λαού αυτής της χώρας και θα περάσει στα χέρια ξένων αποικιοκρατικών δυνάμεων, που θα μας συμπεριφερθούν όπως σε όλους τους λαούς των δημοκρατιών Μπανάνας τις οποίες έχουν δημιουργήσει σε όλο τον πλανήτη, εδώ και αρκετές δεκαετίες.
Για να το θέσω πιο ωμά, αν κι αποσπασματικά και μόνον ως παράδειγμα, θα πω ότι αυτήν τη στιγμή χρωστάω ένα χιλιάρικο για το Χαράτσι. Εάν αυτό ισχύσει για άλλα δύο χρόνια, τότε περνάω το όριο των 3000 που αποφάσισε η "υπηρεσιακή" κυβέρνηση του γιου του δοσίλογου Πικραμένου (φίλου του Γιόζεφ Γκαίμπελς και διακινητή ολόκληρου του ναζιστικού προπαγανδιστικού υλικού κατά την κατοχή, ενός ανθρώπου δηλαδή που μεγάλωσε μέσα σε πλούτη βαμμένα με το αίμα του ελληνικού λαού) και αυτομάτως χάνω το σπίτι μου. Εάν λοιπόν βγει ο εθελόδουλος Αντωνάκης, εγώ και χιλιάδες άλλοι Έλληνες, έχουμε εξασφαλισμένη περίοπτη θέση στο Hotel Αστέρια, μιας και κάθε βράδυ θα τα θαυμάζουμε, κοιμώμενοι κάτω από γέφυρες. Επίσης, το πιθανότερο είναι ότι θα ξαναδώ τον ηγέτη της φάρμας των ζώων, τον απεχθή Βενιζέλο σε θέση υπουργού, άσε τη Μητσοτάκαινα που θα βγαίνει με το σαρδόνιο χαμόγελο του πατέρα της να μας λέει πόσο καλό είναι για εμάς που υποφέρουμε και πόσο δίκαιο είναι να μας παίρνουν τα σπίτια. Ε όχι, αυτό δεν το αντέχω και δεν έχω κανένα λόγο να το πριμοδοτήσω με οποιονδήποτε τρόπο.
Ακόμη λοιπόν κι αν το μόνο που θα κάνει ο Αλέξης ως πρωθυπουργός είναι να ξεκινήσει μια διαδικασία εξόδου από τα μνημόνια και να καταργήσει τα παράνομα και παράλογα χαράτσια, είμαστε ήδη όλοι κερδισμένοι και θα υπάρχει προοπτική για το μέλλον, έστω θα πάρουμε όλοι μια ανάσα. Θα μου πει κάποιος "Μα φτάνει να ξεκινήσει απλά η διαδικασία;" Όχι δεν φτάνει, ωστόσο παρατήρησε κανείς πόσο άλλαξε το σκηνικό σε Ελλάδα και Ευρώπη, και μόνο με το αποτέλεσμα των προηγούμενων εκλογών, όταν απλά τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα πήραν τα... τρία τους; Μέχρι και ο Βενιζέλος θυμήθηκε ότι υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης του μνημονίου. Βλέπετε ότι η Ισπανία πήρε βοήθεια για τις τράπεζές της, χωρίς να δεχτεί να μπει σε μνημόνιο; Γιατί όχι κι εμείς που να πάρει η οργή; Ακόμη και μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, υπήρχαν και καλύτερες λύσεις από αυτό το αίσχος που μας επέβαλαν οι παπανδρεϊστές κι αυτό υπογραμμίζει το πόσο προδότες και καθάρματα είναι.
Σε τελική ανάλυση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα κόμμα του 30%, απλά κατάφερε να συσπειρώσει γύρω του το μεγαλύτερο κομμάτι του αντιμνημονιακού μετώπου. Αυτό σημαίνει, ότι οι ψηφοφόροι του δεν είναι δεδομένοι σαν πρόβατα και πως εάν θέλει να παραμείνει στην κορυφή της πολιτικής πραγματικότητας, θα πρέπει να κάνει πράγματα για να ικανοποιήσει τους λόγους για τους οποίους ψηφίστηκε από τόσο κόσμο. Δεν έχει δηλαδή δικό του μηχανισμό, δεν προλαβαίνει να ταΐσει συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, δεν έχει την πολυτέλεια χαριστικών παροχών προς ημετέρους και γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι το 25 από το 30% θα τον αντιμετωπίσουμε με κριτικό πνεύμα και με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Ξέρει πολύ καλά ότι σε περίπτωση προδοσίας θα μας βρει όλους μπροστά του, με τον ίδιο τρόπο που μας βρήκε και το άθλιο δικομματικό σύστημα εδώ κι ένα χρόνο και γνωρίζει από πρώτο χέρι πόσο άσχημο θα είναι αυτό για λογαριασμό του.
Κακά τα ψέματα λοιπόν. Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ όχι επειδή τον αγάπησα ξαφνικά, όχι επειδή δεν έχω καμμία ένσταση για τη στάση και τις απόψεις του, αλλά ως στρατηγική επιλογή, μια κίνηση τακτικής, σαν να παίζω μια παρτίδα σκάκι. Οι αλλαγές δεν γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Εδώ έχει γίνει όμως ήδη μια αρχή για ν' απεγκλωβιστεί ο κόσμος από το κλασικό δίπολο της προδοσίας και της υποτέλειας και να κινηθεί προς πιο ριζοσπαστικούς δρόμους. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό και συνεπώς υπάρχει σημαντική πιθανότητα ένα ΟΧΙ από την ελληνική κυβέρνηση να κινήσει αλυσιδωτές θετικές εξελίξεις σε όλη την ευρωζώνη, η οποία θα πρέπει ν' αναδιπλωθεί και να βάλει νερό στο κρασί της, προκειμένου να γλιτώσει από τη διάλυση και τις τρομερές συνέπειες που αυτή θα έχει για τις ισχυρές χώρες, εκείνες δηλαδή που μέχρι στιγμής καρπώνονται την υπεραξία του Ευρώ. Η τυφλή υποστήριξη δεν έχει πλέον καμμία θέση ανάμεσά μας. Η κριτική συμπαράταξη όμως είναι αυτή τη στιγμή το ζητούμενο, καθώς το διακύβευμα είναι τεράστιο και δεν έχουμε την πολυτέλεια της αποστασιοποίησης λόγω διαφορών σε δευτερεύοντα ζητήματα. Ας δώσουμε χώρο στο νέο να δοκιμαστεί και να εξελιχθεί, ας ρίξουμε το παλιό, το καταρρακωμένο και το αποτυχημένο στον Καιάδα της πολιτικής απαξίωσης κι ας αποδείξουμε στους επικυρίαρχους και στα παπαγαλάκια τους ότι δεν πρόκειται ποτέ ξανά να υποκύψουμε σε τρομοκρατικούς εκβιασμούς, σε γκακστερικές απειλές και σε ωμά ψευδοδιλήμματα.
Εξέφρασες με τον καλύτερο και συντακτικά οργανωμένο τρόπο ό,τι ατάκτως απασχολούσε το νου μας.
Έγραψες και έσκισες.
Περιττό να πω ότι έχει φύγει fwd σε mail.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.