Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
20-02-13
23:20
Και όσο σκέφτομαι πως κάποτε οι μανάδες μας μας κυνηγούσαν για να κοιμηθούμε, εμείς ήμασταν μονίμως έτσι
Τι να πεις....
Τι να πεις....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
21-08-12
20:20
και εγώ ήθελα να σου το προτείνω αλλά φοβόμουν μην παρεξηγηθείς......πάνε για καμια εξέταση διοτί, δεν θυμάμαι το όνομα της ασθένειας, αλλά υπάρχει μια ασθένεια η οποία σε κάνει να κοιμάσαι έτσι στο ξαφνικό και είναι επικίνδυνη γιατί μπορεί την ώρα που οδηγείς να κοιμηθείς(χωρις εσύ να θελεις να κοιμηθείς) και να προκαλέσεις καποιο ατύχημα...
Μην φοβάσαι μπορεί να μην είναι τίποτα....αλλά καλύτερα να σιγουρευτείς και αν ειναι κατι να το προλάβεις όσο ακόμα ειναι στην αρχή..
Χμ... ναι μαλλον στη ναρκοληψια αναφερεσαι!
Οχι μωρε, ενταξει δε νομιζω οτι πασχω απο κατι τετοιο.
Αν και δε σου κρυβω οτι το ειχα ψαξει το θεμα στο παρελθον (γιατι νυσταζα συνεχεια μια περιοδο) και ειχα ποσταρει καπου στο chat n fun αστειευομενη οτι πασχω απο ναρκοληψια .
Για να "ξορκισω" κατα μια εννοια το προβλημα μου.
Αυτες οι "επιθεσεις" υπνηλιας που εχω εγω εχουν παντα καποια αιτια οπως σωματικη κοπωση, ψυχολογικη διαθεση, προηγουμενο ξενυχτι κτλ.
Η ναρκοληψια ειναι νευρολογικη διαταραχη, σχεδον σαν να λιποθυμας στα καλα καθουμενα.
Δε νομιζω οτι ειμαι σε τοσο τραγικο σημειο, απλα κανω κακη διαχειριση του χρονου που πρεπει να αφιερωνω στον υπνο μου.
Γι αυτο και μου συμβαινουν αυτα τα περιστατικα μετα.
Εξετασεις παντως θελω να κανω γενικοτερα, ασχετα με την υπνηλια που με πιανει κατα καιρους.
Παντως ο,τι και να λεμε ειναι ωραια να κοιμασαι.
Καμια φορα ειναι και πολυτελεια αυτο για καποιους!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
21-08-12
00:17
Δεν κάνεις καμιά εξέταση αίματος μπας και σου λείπουν τίποτα βιταμίνες;
Απ'όσο ξέρω και απ'ότι μου συμβαίνει και μένα,
όσο μεγαλώνουμε τόσο λιγότερο κοιμόμαστε.
Ναι ρε γαμωτο.
Ενα τσεκ απ πρεπει να το κανω.
Απλα το καθυστερω οσο μπορω γιατι φοβαμαι μην μου βρουν τιποτα.
Ειπα να ξεκινησω πρωτα με τα αυτια μου. Κατι πιο light.
Εκλεισα ραντεβου σε ωτορινολαρυγγολογο (γεα το εγραψα σωστα!!!!)
Τωρα τελευταια δεν ακουω τιποτα.
Μετα θα περασω στα πιο βαρια.
Παναγια μου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
20-08-12
23:34
Τι να σου πω ρε Δημητρη. Δεν ξερω.
Πιο παλια κι εγω δεν ειχα τοσο θεμα με τον υπνο.
Αντεχα αρκετες ωρες χωρις υπνο.
Μεχρι το λυκειο δηλαδη.
Μετα ξεκινησαν οι σπουδες και η δουλεια παραλληλα και ειχα αναγκη απο υπνο.
Γενικα οσο μεγαλωνεις και αυξανονται οι υποχρεωσεις και τρεχεις συνεχεια κοιμασαι οπου βρισκεις πλεον.
Τωρα αν ξενυχτησω ενα βραδυ, μετα για μια βδομαδα θα ειμαι σαν αρρωστη.
Το μετανιωνω.
Ειναι και αναλογα την περιοδο βεβαια.
Αλλες φορες δεν εχεις τιποτα να κανεις και εισαι μεσα στην ενεργεια και αλλες φορες σου πεφτουν ολα μαζι και ξεπατωνεσαι με αποτελεσμα να σε παιρνει ο υπνος παντου.
Αλλαζει κι ο οργανισμος σου με τα χρονια.
Δεν εχεις τις ιδιες αντοχες.
Παιζουν πολλα πραγματα ρολο σε σχεση με την ποσοτητα και την ποιοτητα υπνου που κανει ο καθενας.
Πιο παλια κι εγω δεν ειχα τοσο θεμα με τον υπνο.
Αντεχα αρκετες ωρες χωρις υπνο.
Μεχρι το λυκειο δηλαδη.
Μετα ξεκινησαν οι σπουδες και η δουλεια παραλληλα και ειχα αναγκη απο υπνο.
Γενικα οσο μεγαλωνεις και αυξανονται οι υποχρεωσεις και τρεχεις συνεχεια κοιμασαι οπου βρισκεις πλεον.
Τωρα αν ξενυχτησω ενα βραδυ, μετα για μια βδομαδα θα ειμαι σαν αρρωστη.
Το μετανιωνω.
Ειναι και αναλογα την περιοδο βεβαια.
Αλλες φορες δεν εχεις τιποτα να κανεις και εισαι μεσα στην ενεργεια και αλλες φορες σου πεφτουν ολα μαζι και ξεπατωνεσαι με αποτελεσμα να σε παιρνει ο υπνος παντου.
Αλλαζει κι ο οργανισμος σου με τα χρονια.
Δεν εχεις τις ιδιες αντοχες.
Παιζουν πολλα πραγματα ρολο σε σχεση με την ποσοτητα και την ποιοτητα υπνου που κανει ο καθενας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
20-08-12
22:16
Καλα σημερα του εδωσα και καταλαβε.
Ημουν στο σπιτι της αδερφης μου με τη μητερα μου για να τη βοηθησουμε με τα μικρουλια της.
Η αδερφη μου ξαπλωσε λιγο στον καναπε να ξεκουραστει και την πηρε ο υπνος.
Βασιστηκε πανω μας.
Παιρνει, λοιπον,η μητερα μου τη μια μπεμπα να την κοιμησει εξω στο μπαλκονι και μου λεει εμενα πηγαινε να δεις τι κανει μεσα η αλλη. Την αφησα να διαβαζει παραμυθια. Ετοιμη για υπνο ειναι (μου λεει).
Πηγαινω, που λετε, να δω τι κανει η ανιψια μου στο δωματιο της και οντως ξεφυλλιζε κατι παραμυθια.
Ξαπλωνω κι εγω διπλα της και αρχιζουμε να διαβαζουμε.
Χιονατη, Η μικρη γοργονα, Πινοκιο, Το σοκολατενιο σπιτι, Ο Τζιτζικας και ο μερμυγκας....
Ολα τα διαβασαμε.
Εμενα αρχισε να με πιανει μια νυστα τρελη.
Αυτη τιποτα.
Της ελεγα κλεισε τα ματια σου να μετρησουμε ως το 10 (να προλαβω να κλεισω κι εγω τα δικα μου δλδ εστω για 10'') .
Τελικα ως το 12 μετρησαμε.
Μετα τα ξανανοιξε.
Τα ξανανοιξα κι εγω.
Αλλα δεν αντεχα.
Τα ματια μου εκλειναν.
Ωσπου δεν αντεξα.
Τα εκλεισα τελειως.
Σκεφτομουν δε θα με παρει ο υπνος μωρε.
Απλα να τα εχω λιγο κλειστα. Θα την ακουω. Δεν αντεχα αλλο. Ηθελα να κοιμηθω οπωσδηποτε.
Την ακουγα διπλα μου.
Κατι επαιζε.
Σε καποια φαση την ακουσα να μου λεει "Θειαααααα; Ανοιξε τα ματια σου."
Την ακουγα αλλα δεν μπορουσα να κανω τιποτα.
Ηταν αδυνατο. Της ελεγα μονο "Ναι, ναι τωρα"
Μετα μου ελεγε "Θειαααααα... μιλα"
Ναι, ναι της ελεγα. Αδυνατουσα να επικοινωνησω παρα πανω.
Μετα την ακουσα που εφυγε να βρει τη μητερα μου που ηταν εξω στο μπαλκονι.
"Τι κανει η θεια;" τη ρωτησε η μητερα μου.
"Κοιμηθηκε" της ειπε.
"Καλα αστην " της ειπε.
Ηταν και τα τελευταια λογια που ακουσα.
Μετα ελιωσα.
Ξυπνησα κατα τις 7:00 το απογευμα.
Η πορτα του δωματιου ηταν κλειστη.
Την εκλεισαν για να μην με ενοχλουν κιολας.
Κατευθειαν πηγα να ψαξω τη μικρη.Να σιγουρευτω οτι ηταν καλα.
Βρηκα την αδερφη μου και το γαμπρο μου στο σαλονι.
"Αααα εδω ησουν εσυ;" μου λεει ο γαμπρος μου.
Ουτε ηξερε οτι ημουν κι εγω στο σπιτι τους.
Κοιμομουν σαν το βοδι. Δεν ενοχλησα κανεναν.
"Ναι κοιμομουν μεσα. Πού ειναι τα μικρα;" τους ρωτησα.
Μου ειπαν οτι τα πηρε η μητερα μου και βγηκαν βολτα.
Γαμωτο.
Παλι με πηρε ο υπνος οταν δεν επρεπε.
Ημουν στο σπιτι της αδερφης μου με τη μητερα μου για να τη βοηθησουμε με τα μικρουλια της.
Η αδερφη μου ξαπλωσε λιγο στον καναπε να ξεκουραστει και την πηρε ο υπνος.
Βασιστηκε πανω μας.
Παιρνει, λοιπον,η μητερα μου τη μια μπεμπα να την κοιμησει εξω στο μπαλκονι και μου λεει εμενα πηγαινε να δεις τι κανει μεσα η αλλη. Την αφησα να διαβαζει παραμυθια. Ετοιμη για υπνο ειναι (μου λεει).
Πηγαινω, που λετε, να δω τι κανει η ανιψια μου στο δωματιο της και οντως ξεφυλλιζε κατι παραμυθια.
Ξαπλωνω κι εγω διπλα της και αρχιζουμε να διαβαζουμε.
Χιονατη, Η μικρη γοργονα, Πινοκιο, Το σοκολατενιο σπιτι, Ο Τζιτζικας και ο μερμυγκας....
Ολα τα διαβασαμε.
Εμενα αρχισε να με πιανει μια νυστα τρελη.
Αυτη τιποτα.
Της ελεγα κλεισε τα ματια σου να μετρησουμε ως το 10 (να προλαβω να κλεισω κι εγω τα δικα μου δλδ εστω για 10'') .
Τελικα ως το 12 μετρησαμε.
Μετα τα ξανανοιξε.
Τα ξανανοιξα κι εγω.
Αλλα δεν αντεχα.
Τα ματια μου εκλειναν.
Ωσπου δεν αντεξα.
Τα εκλεισα τελειως.
Σκεφτομουν δε θα με παρει ο υπνος μωρε.
Απλα να τα εχω λιγο κλειστα. Θα την ακουω. Δεν αντεχα αλλο. Ηθελα να κοιμηθω οπωσδηποτε.
Την ακουγα διπλα μου.
Κατι επαιζε.
Σε καποια φαση την ακουσα να μου λεει "Θειαααααα; Ανοιξε τα ματια σου."
Την ακουγα αλλα δεν μπορουσα να κανω τιποτα.
Ηταν αδυνατο. Της ελεγα μονο "Ναι, ναι τωρα"
Μετα μου ελεγε "Θειαααααα... μιλα"
Ναι, ναι της ελεγα. Αδυνατουσα να επικοινωνησω παρα πανω.
Μετα την ακουσα που εφυγε να βρει τη μητερα μου που ηταν εξω στο μπαλκονι.
"Τι κανει η θεια;" τη ρωτησε η μητερα μου.
"Κοιμηθηκε" της ειπε.
"Καλα αστην " της ειπε.
Ηταν και τα τελευταια λογια που ακουσα.
Μετα ελιωσα.
Ξυπνησα κατα τις 7:00 το απογευμα.
Η πορτα του δωματιου ηταν κλειστη.
Την εκλεισαν για να μην με ενοχλουν κιολας.
Κατευθειαν πηγα να ψαξω τη μικρη.Να σιγουρευτω οτι ηταν καλα.
Βρηκα την αδερφη μου και το γαμπρο μου στο σαλονι.
"Αααα εδω ησουν εσυ;" μου λεει ο γαμπρος μου.
Ουτε ηξερε οτι ημουν κι εγω στο σπιτι τους.
Κοιμομουν σαν το βοδι. Δεν ενοχλησα κανεναν.
"Ναι κοιμομουν μεσα. Πού ειναι τα μικρα;" τους ρωτησα.
Μου ειπαν οτι τα πηρε η μητερα μου και βγηκαν βολτα.
Γαμωτο.
Παλι με πηρε ο υπνος οταν δεν επρεπε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.