Άλλα μηνύματα του μέλους Έσπερος σε αυτό το thread

Η Θεανθρωπία είναι το διαχρονικό μυστήριο της ενωτικής συνουσίας, όπου συντρίβω τα σύνορά μου για ν' αναδυθώ στον τόπο του θεοειδούς συνομιλητή που μου αποτείνεται. Η αρχέτυπη παρουσία τέτοιων ενανθρωπίσεων -εν εσόπτρω- σε όλα τα είδη των θεολογικών αφηγήσεων, δε δικαιώνει τη χριστιανική αποκλειστικότητα αλλά την -από παντός προσανατολισμού- εμπειρική δυνατότητα αυτής της αρχέτυπης σχέσεως εντός του εμπρόσωπου βίου. Υπάρχω ως προορισμός του ένθεου δικαιώματος - αυτό είναι το νόημα που υποβάλλουν οι μεσσιανικές τομές της Ιστορίας. Ενθύμηση κι αέναη επιστροφή που υπαγορεύει την ελεύθερη δόμηση ενός εαυτού μοναδικού υπό την ανάληψη της ευθύνης για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Πλήρης συσχέτιση - το Όλον μου ανήκει σαν εκδοχή δικής μου ενότητας, σαν αντανάκλαση διχασμού της θεικής εαυτότητας που αυτοπροσφέρεται στο ομοούσιο κτίσμα της! Μεσσίες εγώ κι εσύ... Εωσφορική είναι η συνείδηση που έχει ως ορμητήριο τούτη την καθ υμάς παραβατική διαπίστωση.

Παρατηρώ πως το thread αυτό της διαλεκτικής πρόκλησης, κινδυνεύει να διαβρωθεί απ' τις γελοιογραφικές ενστάσεις του αστικού κομφόρμ: γηραιοί στριφνοί ιερείς, μπάτσοι και μεμψίμοιροι θεοσεβούμενοι της μαγειρίτσας και του ελέους…

Λοιπόν ακούστε! Ιστάμεθα πανέτοιμοι - καταδρομικοί εμπρηστές της Ιστορικής αναγκαιότητας, κομίζοντας τη στρατευμένη ισχύ του Ιερού Νείκους, αποφασισμένοι να επισπεύσουμε τον επιθανάτιο ρόγχο της γενεαλογίας σας. Εμείς οι θεοκρουσμένοι απ' τα οριακά συμβάντα της ενθυμίας, αποκαθηλώνουμε βυζαντινά εικονοστάσια με το καγχασμό του αρλεκίνου, κορυβάντιοι θεράποντες των Μυστηρίων που επιστρέφουμε σαν αγρίμια απ' τη βιταλική ρίζα του Αιώνα για να εξακτινώσουμε σε νέες περιφέρειες τη σπείρα της παλιγγενεσίας. Με χέρια ατσαλένια, νιότης ανέσπερης δεόμαστε τον αυγασμό του Σύμπαντου. Εμείς που φρενήρεις εμφυσούμε τον κρυψίγονο αστροπέλεκα του Ηρικεπαίου στο σφυγμό της ενσάρκωσης, χορεύουμε ξανά στο φρυγικό ρυθμό του εγκέλαδου - του εγκέλαδου που σείει τα μαυσωλεία των σκηνωμάτων, ρήγμα γενετήσιο της χθόνιας αναγέννησης. Στην αρτηρία μας καρδιοχτυπά ηφαιστειώδες το αίμα των τραγωδών κι εντός μας ξυπνά ο αλήτικος παγανιστικός πόθος να γιορτάσουμε την κοσμική πανήγυρη των Σακαίων, όσο εσείς πενθείτε μια απολεσθείσα Αλεξάνδρεια σα μελλοθάνατοι Αντώνιοι… αμέτοχοι στη στερνή περιφορά του Μυστικού θιάσου.

Συνδαιτυμόνες

Εγκαινιάζω τη συμμετοχή μου στο forum, συμπολιτευόμενος της διακήρυξης του ''Αυγερινού''. Με το αυτοδίκαιο πυριφλέγον πνεύμα τ' ουρανοβατή αναρχικού χειροκροτώ το υπερανθρώπινο έμβρυο της χιλιετίας, τον ανυπάκουο δούλο που ανακαλύπτει τώρα δα την πληθυντική του κυριότητα στη βασιλεία του ζην. Διά εμπιστοσύνης τεκμηρίων, καταθέτω την ποιητική μου συνεργία στην ιδρυτική αιγίδα του Μανιφέστο και την ελπίδα μου στο νέο εκκλησιαστικό γεγονός: της εορταστικής φιλαλληλίας, των αφροδισιακών μυστηρίων και της ευδόκιμης ανομίας.