_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
You're not alone.Είμαι ο μόνος που δεν το κατάλαβε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Ο Χριστός και η Παναγία.Αρχίζεις να ξίνεις το χέρι που έδωσες για χειραψία, λέγοντας παράλληλα "Καλά τη φαγούρα είναι αυτή ξαφνικά, να δεις θα με περπάτησε τίποτα το βράδυ"
Και οι 30 απόστολοι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Φωνάζω τη μαμά μου Δον Ζουάν και οι φίλες μου τη λένε Σενιόρα.Φανταστείτε πώς ένιωσε ο άνθρωπος .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Τον καταλαβαίνω. Κι εγώ την πρώτη φορά που μπήκα πιάστηκα , αλλά ήταν ταχύτατο πράγματι. Πάντως εγώ δεν έπεσα.
Εγώ τον καταλαβαίνω διότι επειδή έχω μαμά που έχει μεγαλώσει στην Αθήνα είχα την τύχη να ξέρω πώς είναι να μπαίνεις σε μετρό,τραμ κλπ κλπ.
Αυτό το κατάλαβα όταν πριν 2 χρόνια είχε πέσει μία συζήτηση στην τάξη κατάλαβα ότι υπάρχουν άτομα που η λέξη τραμ τους είναι άγνωστη.
Μη σου τύχει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Αν θέλω να ανοίξει το μάτι μου πάω παραλία στις 1 το μεσημέρι.ηθικόν δίδαγμα:πηγαίντε όλες για frozen yiogurt να ανοίξει το μάτι σας
Βέβαια,με τέτοιο δέρμα πιο άσπρο και από γάλα είναι έγκλημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Είχαμε πάει σε΄να κατάστημα που πουλάει frozen yoghurt να πάρει μία φίλη μου που΄χε φαγωθεί. Πάει να βάλει στο κυπελλάκι γιαούρτι (και τραβούσες ένα μοχλό για να τρέξει το γιαούρτι).
Γεμίζει,γεμίζει το κυπελλάκι να προσπαθεί να το κλείσει να μην μπορεί,να της κάνω σήμα "Μωρή,θα γεμίσεις με γιαούρτια" και να μην μπορεί το βούρλο να γυρίσει το μοχλό.
Πάλι καλά μας είδε ο υπάλληλος του καταστήματος (ψηλός ήταν,όμορφος ήταν κλπ κλπ) και έκλεισε αυτός το μοχλό.
Κάτι λίγα γιαούρτια γέμισαν τα χέρια της άλλης.
Πήρε το βούρλο και μεγάλο κυπελλάκι... Δεν το΄φαγε και όλο το βούρλο.
Μη σας τα πολυλογώ ότι γιαούρτι με φράουλες περίσσεψε πήγε στην πλάτη μου το επόμενο απόγευμα διότι είχα καεί.
Ο υπάλληλος πάντως ήταν καλός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
To'χω πάθει τόοοοοσες φορές.και ναι τα ρεζιλικια με τα καταστηματα ρουχων συνεχιζονται. να ειμαι τις προαλλες pull and bear και να πιανω το υφασμα σε κατι κρεμασμενα t-shirts οπως συνηθιζωω. ερχεται εκει λοιπον μια μανταμ γυρω 40-50 και μου δειχνει ενα μπλουζι και να μου κανει "αυτο υπαρχει σε large?". να της απαντω και γω "εε δε ξερω". εκεινη τη στιγμη να μου ριχνει ενα εντελως bitchy βλεμμα τυπου -και τοτε τι κανεις εδω κοπελια-. φυσικα τοτε αντιληφθηκα οτι με ειχε περασει για πωλητρια, ετσι της λεω "δεν ειμαι του μαγαζιου βασικα..". αχ το χαρηκα οταν εριξε κατω το ηλιθιο κοκοροβλεμμα της και πηρε δρομο. βεβαια μετα αναποφευκτα σκεφτομουν πως μααλλον εκεινη την ημερα ειχα γενικα επιλεξει λαθος ντυσιμο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Η συγκεκριμένη είναι λίγο "όργιο" από μόνη της και συνήθως όταν πάμε βόλτα καταλήγουμε να γινόμαστε θέαμα σε όποια καφετέρια ή χώρο είμαστε.
Περιμένοντας στην στάση λέω: "Μωρή Τόνια,κανόνισε να γίνουμε θέαμα εκεί.Στο λέω,θα σε παρατήσω και θα φύγω!"και η ίδια απαντάει: "Τι λες ρε; Πότε σε'κανα ρεζίλι; Μια χαρά ήρεμη είμαι. Εσύ ντρέπεσαι. Έλα,νταξ δεν κάνω κάτι."Λίγα λεπτά πριν φτάσει το λεωφορείο είδε να πλησιάζει μια αντροπαρέα Κυπρίων φοιτητών.
Σε κάποια φάση γίναμε αντιληπτές από την παρέα.Ο πιο θαρραλέος -και πιο όμορφος- πήρε το θάρρος να μας ρωτήσει αν είμαστε από την Κύπρο. Εγώ να΄χω αρχίσει να τρέμω και να γίνομαι σαν ντομάτα. Η φίλη μου- με απόλυτη ειλικρίνεια- ξεκίνησε το βαρύ (για τα δικά μου δεδομένα) τρολλ. Εννοείται μιλώντας με κυπριακή προφορά :
-"Ναι. Μην μας πείτεν ότιν είστεν από την πατρίδαν" (Τα "ν" είναι για να πάρετε ένα μικρό δείγμα για το πώς μιλούσαμε)
-"Ωωωω ναι!"
Μπήκα και΄γω στη συζήτηση" Από πού είστε;"
Ούτε που θυμάμαι από πού είναι θυμάμαι την τελευταία φράση ενός από αυτούς: "Εσείς από ποιο μέρος;"
Ε,τι να του΄λεγα; Πως τους δουλεύουμε γιατί είμαστε ηλίθιες. Δεν πήγαινε.
Λέω:"Πάνε χρόνια που φύγαμε από την πατρίδα μας ήμασταν μικρές και δε θυμόμαστε."
Μετά σκάσαμε και αυτοί επίσης.
Και ξαφνικά χωρίς να το αντιληφτούμε είχαμε φτάσει.Η αδερφή της φίλης μου πήγε να κατέβει και'μεις βρισκόμασταν στην κοσμάρα μας κοιτώντας η μία την άλλη για το δούλεμα που είχαμε ρίξει στην παρέα.
Πετάγεται η φίλη μου έντρομη "Σόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοφη,πού πας;" (Έτσι λένε την αδερφή της)
Τρεχάμενες και οι δύο από πίσω της την φτάσαμε.
Μόλις φτάνουμε βλέπουμε να μιλάει με'να μανάρι.
Μόλις πάμε λέει η αδερφή της "Αυτή είναι η αδερφή μου και αυτή μία φίλη της".
Τον κοιτάω εγώ καλά-καλά.Η φάτσα του λοιπόν είχε μία καταπληκτική ομοιότητα με τον κύπριο όμορφο,θαρραλέο φοιτητή.
Και ξαφνικά έντρομη φωνάζω "Τόνια μωρή σίχαμα θα σε λιώσω σαν ψώφια κατσαρίδα". Τότε μας θυμήθηκε ο φοιτητής.
"Να φανταστώ εσύ και η φίλη σου μας δουλεύατε;"απευθυνόμενος σε'μενα.
"Δεν ξέρω τι να σου πω. Βασικά μόλις ξέχασα ένα βιβλίο στο λεωφορείο. Γεια σας!"
Βούτηξα τη φίλη μου και το βάλαμε στα πόδια σαν κυνηγημένες και μπήκαμε στο 1ο λεωφορείο που είδαμε ελεύθερο μετά από λίγη ώρα. Μετά χασκογελούσαμε σαν παλαβές.
Ευτυχώς που βλέπω σπάνια την αδερφή της
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Και΄γω τον λυπάμαι.Ακόμη τον λυπάμαι τον άνθρωπο!
Που σε΄χει μαθήτρια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Από ότι καταλάβατε η μαλακία έγινε εν ώρα Φυσικής. Πιο συγκεκριμένα,μπαίνει ο καθηγητής μέσα πάω στην έδρα παίρνω το αποσιολόγιο να το συμπληρώσω και ο γνωστός σαχλαμάρας,πέφτουλας,ούφο της τάξης του πιάνει την κουβέντα "Κύριε με ποια ήσασταν τότε στο τάδε μέρος".Φυσικά,σα σωστή γλωσσού με το που μου δοθεί ευκαιρία τον βρίζω.
Διαδραματίστηκε ο εξής διάλογος:
-"Εγώ;" ρωτάει ο φυσικός.
-"Ναι,εσύ κάθαρμα της υφηλίου που δεν αφήνεις θηλύκο στην ησυχία του. Α να χαθείς,πέφτουλα,βόδι.".....
Στο μεταξύ όλα αυτά τα'λεγα και ταυτόχρονα συμπλήρωνα το απουσιολόγιο.
Περίμενε ο καθηγητής να τελειώσω το απουσιολόγιο και μου λέει "Χαρά,αφού τελείωσες με αυτό που έκανες να σε ενημερώσω ότι δεν έβρισες το Νίνο,εμένα έβριζες τόσην ώρα."
"Α,ωραία,να συμπληρώσω το όνομά μου να με πετάξετε έξω;"
-"Όχι,θα επιτρέψεις σε όλη την τάξη να γελάσει γιατί κρατιέται τόσην ώρα και μετά να συνεχίσω το μάθημά μου."
Μεταξύ μας,το πόδι μου δε θέλω να το ξαναπατήσω στο σχολείο. Να ανοίξει η γη να με καταπιεί θέλω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Ρε, σιγά το ρεζίλι. Εγώ τα περιμένω αυτά να συμβούν.
Παλιά τα αγνοούσα τα άγνωστα τηλεφωνήματα, αλλά πλέον το διασκεδάζω
Ναι ρε. Εγώ τα σιχαίνομαι γιατί ή θα΄ναι κανένα σιχαμένο που βαριέμαι και μόνο να τ'ακούσω ή καμιά τηλεφωνήτρια που δε θα την έχουνε βρίσει εκείνη τη μέρα στο τηλέφωνο και θα΄χει πετύχει διάνα
Γενικά,είμαι πολύ ευγενική με τους άκυρους που ζητάνε άκυρα ονόματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Άλλος-Έλα Άννιώ.
Εγώ:-Παρακαλώ;
Άλλος:-Άννιω εσύ είσαι;
Εγώ:-Ποια Αννιώ λάθος κάνετε.
Άλλος:-Εσύ ποια είσαι;
Εγώ:-Δε σας αφορά ποια είμαι πάντως δεν είμαι το Αννιώ.
Άλλος:-Αννιώ;
Εγώ:- Σας επαναλαμβάνω ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Η ΑΝΝΑ ΛΑΘΟΣ ΚΑΝΕΤΕ.
Άλλος:-Τι είναι εκεί που πήρα;
Εγώ:-Γραφείο τελετών η Άννα. Τι θες κύριος σας είπα κάνετε λάθος.
Άλλος:-Για χαμήλωσε τον τόνο της φωνής σου.
Την επόμενη μέρα. Ένας συμμαθητής μου μου είπε ότι χθες με πήρε καταλάθος και τον δούλευε στο τηλέφωνο.
Περιττό να πω ότι δεν του είπα ότι η φωνούλα που του μιλούσε τόσο ευγενικά ήταν η δική μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Νιά...να μου πεις οταν πας, να έρθω να σε κοροϊδέψω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Ήμουνα 11 χρονών (παραπάνω δε θα'μουν) σε προσκοπική κατασκήνωση στα Καμμένα Βούρλα.Ήταν η μέρα όπου το βράδυ θα γινόταν η Τελετή Λήξης της κατασκήνωσης και εκείνη τη μέρα μας είχαν πάει στην παραλία να μάθουμε να κάνουμε σχεδίες.
Εγώ εκείνη τη μέρα να'χω ξυπνήσει κοτόπουλο από την κούραση,κάτασπρη και με 38 πυρετό.Δεν ήθελα να το χάσω γιατί ως "παλιά καραβάνα" στην ομάδα ήξερα ότι τα πιο θεϊκά περιστατικά γίνονται συνήθως την ημέρα της Τελετής Λήξης. Τι να κάνω βάζω μια από τις χιλιάδες προσκοπικές μπλούζες που είχα,μια βερμούδα,παστώθηκα και με μισό μπουκάλι αντιηλιακό και πήγα μαζί με την ομάδα μου. Σε όλη τη διαδρομή μέχρι να φτάσουμε στην παραλία μου έλεγε σαχλαμάρες ένα παιδί από την ομάδα γιατί ήμουνα έτοιμη να βάλω τα κλάμματα επειδή είχε τρομερή ζέστη και΄γω ψηνόμουν ήδη με τον πυρετό.
Φτάνουμε στην παραλία όλοι μας να στάζουμε από τον ιδρώτα και εκεί μας είπαν το "concept" της συνάντησης.Μας εξήγησαν και μετά η κάθε ομάδα πήρε τα ξύλα της τα σκοινιά της να ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε τις σχεδίες (ο Θεός να τις κάνει) εγώ σε κάποια φάση δεν άντεχα άλλο οπότε πήγα σε μια κοντινή ντουζιέρα βράχηκα μπας και δροσιστώ όπως και πολλά άλλα παιδιά και πήγα κάτω από μία δροσιά να ξαπλώσω. Δεν υπολόγιζα όμως ότι θα με έπαιρνε ο ύπνος.
Μετά από κανά 30λεπτο οι υπόλοιποι είχανε τελειώσει με την κατασκευή(την οποία έπρεπε μετά να τη βάλουμε στη θάλασσα) σε κάποια φάση λοιπόν νιώθω κάτι χέρια να με σηκώνουν. Δεν έδωσα σημασία γιατί ήμουν χάλια για να βάλω τις φωνές.
Μετά από 7-10 λέπτα ΞΑΦΝΙΚΑ βρέθηκα μέσα στην θάλασσα με βουτιά. Είχαν συνενοηθεί να με κουβαλήσουν και να με πετάξουν στη θάλασσα.
Με τη μία απέκτησα επαφή με το περιβάλλον γιατί έπρεπε να κολυμπήσω (με είχανε ρίξει στα βαθιά).
Μόλις βγήκα έξω και βρεγμένη από πάνω μέχρι κάτω με ρωτάει ένας εκεί "Χαρά αυτές οι βουτιές θα αφήσουν εποχή". Κατάλαβα λοιπόν ότι εκείνος με είχε ρίξει. Τον κυνηγούσα σε όλη την παραλία και του πετούσα πέτρες. (Λίγο μεγάλες σε μέγεθος). Αφού έπεσε κάτω στην άμμο πήρα ένα υγρό πιάτων και το έχυσα επάνω του.Πλενόνταν γύρω στη 1 ώρα για να φύγει ο αφρός Από τότε και μετά κάθε φορά που με βλέπει και θυμάται τι του έκανα και χασκογελάει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Να πω τώρα την αμαρτία μου το ίδιο θα έκαναΤο παιδί έσκασε στα γέλια και από τότε με κορόιδευε για αιώνες
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Κύριος:-Χαρά εσύ είσαι;
Εγώ:- Όχι ρε. Η περιπτερού της γωνίας είμαι. Κόψε τα κουλά.Και λέγε τις σημειώσεις γιατί έχω μάθημα.
Κύριος:-Χαρά ο (τάδε) είμαι.
Εγώ (εκνευρισμένη): -Ποιος τάδε ρε; Ο συμμαθητής μου δεν είσαι; Πότε έγινες ο (τάδε).
Κύριος:-Χαρά,δώσε μου τη μαμά σου τώρα. Τι είναι εκεί που πήρα;
Ξαφνικά άκουσα τη φωνή της μαμάς: "Χαράααα φέρε το τηλέφωνο"
Εγώ:- Δικό μου είναι το τηλέφωνο,τι θες; Βρίζω τώρα άσε με. (Το κακόμοιρο είχα εκνευριστεί)
Μαμά:- Χαρά, το κινητό που κρατάς είναι δικό μου.
Εγώ:- Και το δικό μου πού είναι;
Μαμά:-Να,το.
Από τότε δε σηκώνω ποτέ κινητό κανενός άλλου στο σπίτι. Μόνο σταθερό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.