Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
22-01-10
20:22
Βεβαια εχω την εντυπωση πως δεν πρεπει να το κανεις αυτο στις εξετασεις αλλα να εισαι με συμπλεκτη και φρενο ταυτοχρονα. Για ρωτα το δασκαλο σου.
σύμφωνα με τα αναμενόμενα στις εξετάσεις [και τον κοκ για να είμαστε ακριβείς] αν είσαι σε δρόμο που ΔΕΝ έχεις προτεραιότητα [και δη αν έχεις στοπ] σταματάς, κοιτάς δεξιά αριστερά και μόνο αν βεβαιωθείς ότι ο...πλανήτης είναι άδειος και μπορείς να περάσεις...περνάς
τώρα ποιός είναι ο βέλτιστος τρόπος στην πράξη...well είναι άλλη ιστορία
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
04-12-08
12:58
Nα πω κι εγώ τη γνώμη μου? Ανεξάρτητα από τη Σοφία για το όλο θέμα γενικώς.Η εθνικη οδος δεν ειναι κανα τερας με μεγαλο στομα που περιμενει να μας κατασπαραξει.
Ναι μεν θελει καποια εμπειρια απο πιο "απλους" δρομους, αλλα αυτο κυριως για να μαθεις το αμαξι και να συνηθισεις λιγο να αντιδρας σε διαφορες καταστασεις.
Εμπειρια για εθνικη οδο θα αποκτησεις μονο στην εθνικη οδο.
Πήρα αμάξι το 2004 (είχα ήδη 4 χρόνια το δίπλωμα) και ως τότε είχα οδηγήσει ... χμμμ...2 φορές? Το πήρα 11 Αυγούστου. 15 Αυγούστου ταξίδεψα από Ηγουμενίτσα για Αθήνα. Όσοι έχετε κάνει τη διαδρομή ξέρετε ότι 1. είναι μεγάλη (>500km) και 2. είναι κ^%$δρομος.
ΟΜΩΣ... Πρώτον, επί 4 μέρες είχα γυρίσει ολόκληρη την Κέρκυρα [που, επίσης, όσοι ξέρετε θα ξέρετε ότι έχει από τους χειρότερους δρόμους στην Ελλάδα] με το μπαμπά μου δίπλα, ο οποίος είναι εμπειρότατος οδηγός και ξέρει καλά κάθε στροφή και κάθε δρόμο και επίσης τα εν λόγω 500 km τα έκανα επίσης με το μπάμπα μου δίπλα [ο οποίος παρόλο που δεν μου το έδειξε προφανώς και έκανε το πιο κουραστικό ταξίδι της ζωής του μιας και έπρεπε να .. οδηγεί χωρίς να οδηγεί], ο οποίος κάνει τη διαδρομή Ηγουμενίτσα - Αθήνα και πίσω το λιγότερο 2 φορές το χρόνο εδώ και..35 χρόνια περίπου. Επιλέξαμε να φύγουμε 15 αυγούστου ανήμερα και όχι κάποια άλλη μέρα για να έχει τη λιγότερη δυνατή κίνηση [πόσοι τρελοί θα ταξίδευαν 15υγουστο- θα σας πω εγώ..ελάχιστοι].
Ναι.. προφανώς οι εθνικές οδοί ΔΕΝ είναι τέρατα που πρέπει να τα φοβόμαστε, αλλά η δικιά μου εμπειρία είναι [πλέον που την έχω κάνει τη διαδρομή μόνη μου και επίσης οδηγώ καθημερινά μέσα στην Αθήνα] ότι ήταν...λάθος του που με άφησε να οδηγήσω τότε. Καλύτερα να το είχε φέρει αυτος Αθήνα το αμάξι. Όχι γιατί κινδυνέψαμε, προς Θεού, αλλά γιατί είχαμε σαφώς αυξημένες πιθανότες να πάθουμε κάτι. Και ΔΕΝ θα έφταιγε ο δρόμος, θα έφταιγα εγώ. Βλέποντας με τώρα, ή ακόμα και το καλοκαίρι του 2005 [με ένα χρόνο οδηγικής εμπειρίας δλδ] που επέστρεφα για διακοπές η αίσθηση του δρόμου, της ταχύτητας, των καταστάσεων στο δρόμο ήταν η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με όταν το πρωτοπήρα (κάτι που σαφώς δεν θα επιχειρούσα ακόμα και με φίλο μου, αν δεν είχα το μπαμπά μου που του έχω τυφλή εμπιστοσύνη στο δρόμο, μιας και φτου φτου με εξαίρεση μία φορά που παραβίασε άλλος φανάρι και ήρθε και ..έβαλε την πίσω πόρτα μέσα στο αμάξι δεν έχει τρακάρει ποτέ).
Και σίγουρα, χωρίς την ευχέρεια να τα "παίξεις" ανά πάσα στιγμή και να δώσει το αμάξι επι τόπου σε άλλον δεν είναι κάτι που συνιστώ να το επιχειρήσει νέος οδηγός.
Φυσικά και δεν έχεις τα κορναρίσματα, τα φανάρια, το κάθε στενάκι που δεν ξέρεις τι θα σου πεταχτεί, αλλά, κατά τη γνώμη μου, για να βγεις σε μεγάλο δρόμο πρέπει πρώτα να έχεις οδηγική συνείδηση [που νομίζω συμφωνούμε όλοι ότι το να έχεις το ροζ χαρτί δεν σε κάνει να την αποκτάς αυτόματα] και εμπειρία και επίσης, αν δεν συντρέχει σοβαρός λόγος [ναι, οκ, άμα κρίνεται η ζωή ανθρώπου από αυτό, θα οδηγήσω και νταλίκα άμα χρειαστεί] καλό είναι στην πρώτη/πρώτες φορές να συνοδεύεσαι από κάποιον νόμιμο και έμπειρο οδηγό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
04-03-08
12:33
" εχω το διπλωμα θε επρεπε να εχω και αυτοκινητο" αποσκοπουσε στο γεγονος οτι εφοσον υπαρχει αυτοκινητο στο σπιτι καλο ειναι να της το εδιναν για να εξοικειωθει με την ιδεα της οδηγησης.
H πρώτη μου εξοικείωση με αυτοκίνητο κόστισε στο μπαμπά μου 550? [κ δεν είχα βγει ΚΑΝ σε κεντρικό δρόμο ]... Οκ... ήμουν 19 και πλέον μου το έχει συγχωρέσει, αλλά ομολογώ ότι δεν του κράτησα πολλά μούτρα που μέχρι τα 22 δεν με ξανάφησε να πλησιάσω το αυτοκίνητό του
[δεν φταίω εγώ ρε παιδιά ο τοίχος ήρθε πάνω μου στη στροφή ]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
17-12-07
11:09
Πάντως κι εμένα πιο εύκολο μου είχε φανεί να φέρω το αυτοκίνητο από την Κέρκυρα [και αν και είχα δίπλωμα 3 χρόνια όταν πήρα αυτοκίνητο, ουσιαστικά 4 μέρες οδηγούσα όταν το έφερα], παρά να κινηθώ στην Αθήνα (και ήταν και Αύγουστος όταν το πρωτόφερα ).
Ντάξυ μερικά πράγματα μαθαίνονται με την εμπειρία. Πχ. αυτό μετο φρενάρισμα με ταχύτητες, όσο κι αν είχε προσπαθήσει ο μπαμπάς μου να μου το μάθει μόνο μόνη μου το έμαθα με τον καιρό και ειλικρινά δεν ξέρω πώς να το μεταδώσω/εξηγήσω σε κάποιον άλλο.
Από την άλλη ως νεα οδηγός στάνταρ έκανα τις μ@λκιες μου [2 μικρά τρακαρίσματα έχω στο ενεργητικό μου και τα 2 τα έκανα απανωτά με 5 και 15 ημερών αυτοκίνητο και έκτοτε τπτ], απλά αυτό που είδα είναι ότι κάποια από τα κορναρίσματα που έφαγα στην αρχή [δεν λέμε για το dt στο φανάρι ] ήταν απολύτως δικαιολογημένα .
Όσον αφορά το "Ν" και την προσοχή, προσωπικά πάντα δίνω περισσότερο χώρο όταν βλέπω, δεν θυμώνω για τις χαμηλες ταχύτητες (τις αδικαιολόγητες), αφήνω περιθώρια να αλλάξουν λωρίδα όταν θέλουν (Εννοώ συνειδητά κόβω για να μην τον αγχωσω ακόμα και να δεν είναι απαραίτητο για να μπει στη λωρίδα μου) και γενικά ... έχω λίγο το νου μου παραπάνω.
Αυτό που δεν δικαιολογώ [και με εκνευρίζουν εξίσου είτε "Ν" είτε ξε-"Ν"] είναι αυτό το "οδηγώ και είμαι μόνος μου στο δρόμο". Την προηγούμενη εβδομάδα πχ. ήθελα να κατέβω να χώσω μπουνιά στους οδηγούς 2 αυτοκινήτων που βρέθηκαν στο δρόμο μου. Την πρώτη φορά γιατί φτάνοντας μαζί σε διασταύρωση που είχε stop με ανάγκασε να πλακωθώ στα φρένα γιατί απλα... δεν σταμάτησε και τη 2η γιατί την ώρα που πέρναγα αποφάσισε να ...βγει από τη θέση παρκαρίσματος (χωρίς flash χωρίς τπτ)και ας ειναι καλά τα αντανακλαστικά μου που δεν βρεθήκαμε να φιληθούμε για χριστούγεννα!
Πάντως η μεγάλη διαφορά που βλέπω σε μένα σήμερα, 3,5 χρόνια από τη μέρα που οδήγησα σε σχέση με τις πρώτες φορές είναι ότι έχω πολύ καλύτερη ...αίσθηση του γύρω μου σε σχέση με την αρχή, διαβάζω το δρόμο πιο εύκολα και τελευταία συνειδητοποιήσα ότι έχω αρχίσει να είμαι και περισσότερο pro-active δλδ να ... ψυχανεμίζομαι τη μλκ του μπροστινού μου.
Αλλά αυτά, όπως και τα περισσότερα άλλωστε πράγματα, είναι καθαρά θέμα εμπειρίας και εξάσκησης...
Ντάξυ μερικά πράγματα μαθαίνονται με την εμπειρία. Πχ. αυτό μετο φρενάρισμα με ταχύτητες, όσο κι αν είχε προσπαθήσει ο μπαμπάς μου να μου το μάθει μόνο μόνη μου το έμαθα με τον καιρό και ειλικρινά δεν ξέρω πώς να το μεταδώσω/εξηγήσω σε κάποιον άλλο.
Από την άλλη ως νεα οδηγός στάνταρ έκανα τις μ@λκιες μου [2 μικρά τρακαρίσματα έχω στο ενεργητικό μου και τα 2 τα έκανα απανωτά με 5 και 15 ημερών αυτοκίνητο και έκτοτε τπτ], απλά αυτό που είδα είναι ότι κάποια από τα κορναρίσματα που έφαγα στην αρχή [δεν λέμε για το dt στο φανάρι ] ήταν απολύτως δικαιολογημένα .
Όσον αφορά το "Ν" και την προσοχή, προσωπικά πάντα δίνω περισσότερο χώρο όταν βλέπω, δεν θυμώνω για τις χαμηλες ταχύτητες (τις αδικαιολόγητες), αφήνω περιθώρια να αλλάξουν λωρίδα όταν θέλουν (Εννοώ συνειδητά κόβω για να μην τον αγχωσω ακόμα και να δεν είναι απαραίτητο για να μπει στη λωρίδα μου) και γενικά ... έχω λίγο το νου μου παραπάνω.
Αυτό που δεν δικαιολογώ [και με εκνευρίζουν εξίσου είτε "Ν" είτε ξε-"Ν"] είναι αυτό το "οδηγώ και είμαι μόνος μου στο δρόμο". Την προηγούμενη εβδομάδα πχ. ήθελα να κατέβω να χώσω μπουνιά στους οδηγούς 2 αυτοκινήτων που βρέθηκαν στο δρόμο μου. Την πρώτη φορά γιατί φτάνοντας μαζί σε διασταύρωση που είχε stop με ανάγκασε να πλακωθώ στα φρένα γιατί απλα... δεν σταμάτησε και τη 2η γιατί την ώρα που πέρναγα αποφάσισε να ...βγει από τη θέση παρκαρίσματος (χωρίς flash χωρίς τπτ)και ας ειναι καλά τα αντανακλαστικά μου που δεν βρεθήκαμε να φιληθούμε για χριστούγεννα!
Πάντως η μεγάλη διαφορά που βλέπω σε μένα σήμερα, 3,5 χρόνια από τη μέρα που οδήγησα σε σχέση με τις πρώτες φορές είναι ότι έχω πολύ καλύτερη ...αίσθηση του γύρω μου σε σχέση με την αρχή, διαβάζω το δρόμο πιο εύκολα και τελευταία συνειδητοποιήσα ότι έχω αρχίσει να είμαι και περισσότερο pro-active δλδ να ... ψυχανεμίζομαι τη μλκ του μπροστινού μου.
Αλλά αυτά, όπως και τα περισσότερα άλλωστε πράγματα, είναι καθαρά θέμα εμπειρίας και εξάσκησης...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.