KostasM
Νεοφερμένος
Ο KostasM αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 9 μηνύματα.
02-04-08
02:28
Σίγουρα θα ήταν καλύτερα αλλά και πάλι έχει συνεσφέρει πολύ στην ελληνική οικονομία, αν θυμάμαι καλά πρέπει να είναι ο τρίτος πιο σημαντικος κλάδος. Σχετικά με το 1/340,75 αυτό έχει να κάνει πολύ και με την πολιτική της υποτίμησης της δραχμης που είχαν υιοθέτησει οι προηγούμενες κυβερνήσεις.Δυστυχώς, η ιστορική διαδρομή "1821-ΟΝΕ" φανερώνει ότι αν δεν "παρεμβάλλετο" η "ελληνική ναυτιλία εκ Λονδίνου", τουλάχιστον μετά το 1945, θα πήγαιναν τα πράγματα της Ελλάδας εξαιρετικά καλύτερα...και ίσως η Δραχμή να έμπαινε στην "Ευρωζώνη" όχι με το εξευτελιστικό(από οικονομικίκη άποψη) 1/340,75, αλλά ακόμη και 1/1. Και φυσικά, ο Πειραιάς μάλλον θα ήταν κάτι σαν την Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας, αν προτιμάτε...
Πάντως απ' οτι ακούγεται πολλοί θα γυρισουν πίσω αν τελικά η κυβέρνηση του ΗΒ αποφασίσει να φορολογίσει τα εισοδήματά τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
KostasM
Νεοφερμένος
Ο KostasM αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 9 μηνύματα.
31-03-08
01:14
...Οικονομικά μιλώντας κρατικός παρεμβατισμός δεν είναι ρυθμίσεις στην αγορά υπερ των επιχειρήσεων..(άσχετα αν αυτό που γράφεις είναι ένας τρόπος παρέμβασης)Άτοπον... Άρα κακό παράδειγμα.
Ας δώσουμε ένα πιο ρεαλιστικό.
Έστω ότι ο Θίασος (ακα Κυβέρνηση) αποφασίζει να ρίξει το επίδομα ανεργίας, ακόμα πιο κάτω και από τον μισθό ενός ανιδείκευτου που έχει προσληφθεί με S.T.A.G.E. στο δημόσιο.
Αμέσως το συμβούλιο της ΓΣΕΕ αντιδρά με μια ανακοίνωση, και μετά πάνε για τσίπουρο.
Ο αρχηγός της ΑξΑντ, σταματά να παίζει πασιέντζα στο λάπτοπ και καταθέτει πρόταση μομφής, η oποία καταψηφίζεται - με τους δέκα ηρωϊκούς βουλευτές του ΛΑΟΣ να λαμβάνουν σαφή στάση απέναντι στην κοινωνική ευθύνη του Πολιτευτού, ψηφίζοντας "παρών".
Απομένει ο ΣΕΒ, ο οποίος με βαριά καρδιά αποδέχεται τη ρύθμιση, με μια ανακοίνωση περί της ανάγκης εισαγωγής όσο το δυνατόν περισσότερων ανέργων στην αγορά εργασίας - μία πρόταση, που καταλήγουλουν, μπορεί να υλοποιηθεί "...και με μία περαιτέρω μείωση του επιδόματος ανεργίας".
Αυτό όμως είναι εντελώς υποθετικό.
+1 για την αναφορά σου στην Βασιλεία. Για τα υπόλοιπα δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα, συμφωνώ.Καλά το λες μειώθηκαν (εννοώντας προφανώς από πλευράς κράτους), στις τράπεζες είναι άλλο φρούτο βέβαια σε σχέση με τη Ναυτιλία, εκεί έχουμε και τη Βασιλεία Ι και ΙΙ με τους περιορισμούς πχ. διακράτησης κεφαλαίων στο 8% επι του Ενεργητικού και βέβαια την ΕΚΤ.
Απλά δεν υπάρχει αυτό το αχούρι ΔΕΗ, ΟΤΕ να κάνει το κάθε κομματογαβγαβ συνδικάλας ότι του κατέβει επειδή εκεί διορίζει η κυβέρνηση το κάθε παιδί της. Ενδεικτικά αναφέρω περίπτωση (που δε θα αναλύσω για ευνόητους λόγους) σε γνωστή Τράπεζα με διένεξη Διευθυντού και προϊσταμένου, που τον μεν πρώτο τον έστειλαν σπίτι του ή δεν ξέρω κι εγώ που, και τον δεύτερο τον μετέθεσαν. Η τράπεζα δεν θέλει να έχει ιστορίες και μπλεξίματα και το κορμάκι σου θα μετρήσω πόντο πόντο που λεγε κι ο Δάντης δεν ξέρω ακριβώς και τους στίχους.
Η τράπεζα θέλει το μαγαζί να λειτουργεί. Έχει Ενεργητικό, Παθητικό, Κέρδη. Όπου χώνεται το κράτος υπάρχει Ενεργητικό, Παθητικό, Κέρδη ή ζημίες και μπόλικη μιζοκατάντια με αρκετή δόση μικροκομματικού συμφέροντος. Όσο πιό γρήγορα αφήσουμε μια επιχείρηση να λειτουργήσει, τόσο πιό υγιής θα είναι και η οικονομία μας. Ο παρεμβατισμός θα πρέπει να υπάρχει σε ακραίες περιπτώσεις, από ανεξάρτητο μη κρατικό φορέα και σε Διεθνές επίπεδο πχ. όπως η κρίση με τα δάνεια προς τις Λατινικές χώρες πριν κάτι δεκαετίες.
Και επειδή αναφέρθηκα σε συνδικάλες, δεν έχω πρόβλημα με τον συνδικαλισμό. Έχω πρόβλημα με το συνδικαλισμό που παθαίνει βλακώδη εγωμανιακή μετάλλαξη και στρέφεται εναντίον της οικονομίας και του κοινωνικού συνόλου.
ΟΛΟΙ συμπεριλαμβανόμαστε. Απλά αν δεν υπήρχε η ναυτιλία τα ετήσιο εισόδημά μας θα ήταν χαμηλότερο και ο Πειραιάς θα ήταν μια ασήμαντη πόλη.Νομίζω ότι κάνετε δύο "λάθη" μαζί! Πρώτο παραλείπετε (ή αγνοείτετον αείμνηστο Αμπατιέλο του ΚΚΕ (ή δεν είναι "αριστερά" και δεύτερο, στο"γίναμε", εγώ του λάχιστον δε συμπεριλαμβάνομαι. Εσείς; Μήπως έχετε κανένα καράβι; Αν η "αριστερά" δεν είχε καταφέρει να "βάλει χέρι" στον "επιχειρηματικό τομέα" που εννοείτε, τότε, ούτε την ταινία "Ποτέμινκ" θα είχε η "7η Τέχνη" στο αρχείο της, ούτε κατά τη νεότερη ελληνική ιστορία κάποια "Αμαλία Αμπατιέλου" (σύζυγος του προηγούμενου") θα έριχνε αυγά σε κάποια "βασίλισσα Φρειδερίκη", στο από το 1821 κέντρο του ελληνικού εφοπλιστικού "τομέα", στο Λονδίνο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
KostasM
Νεοφερμένος
Ο KostasM αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 9 μηνύματα.
30-03-08
22:52
+1 το ίδιο ισχύει και για τις τράπεζες όπου απο δεκαετία 90 οι περιορισμοί στις λειτουργίες τους μειώθηκαν και τα τελευταία χρόνια έχουν τους ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξηςΣε ΕΝΑ μόνο επιχειρηματικό τομέα δεν κατάφερε να βάλει χέρι το κράτος οι συνδικαλιστές και η αριστερά: Στην ναυτιλία. Και γίναμε πρώτοι στον ΚΟΣΜΟ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
KostasM
Νεοφερμένος
Ο KostasM αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 9 μηνύματα.
18-03-08
01:36
Η Ελλάδα ως κλασσική μεσογειακή χώρα δεν έχει καπιταλισμό, καμία σύγκριση με της βορειο-ευρωπαικες και ΗΠΑ/Καναδάς οικονομίες. Τεράστιος δημόσιος τομέας, παρα πολλοι νόμοι, κατακερματισμένη σε ορισμένους τομείς (βλ σουβλατζίδικα, περίπτερα, καφετέριες) και δημόσια μονοπώλια (ΟΤΕ, ΔΕΗ). Η Σουηδία που φημίζεται για το κοινωνικό της κράτος είναι πιο ελεύθερη οικονομία απο την Ελληνική αλλά και άλλες οικονομίες με μεγάλο κράτος πρόνοιας είναι πιο ελεύθερες απο την Ελληνική (λοιπές Σκανδιναβικές, Καναδάς, Γαλλία)
Συμπέρασμα: Η Ελληνική οικονομία με ριζικές αλλαγές στο νομικό της πλαίσιο μπορεί να είναι πιο "ελεύθερη" και ταυτοχρόνως μπορεί να έχει το ίδιο κράτος πρόνοιας ή και πιο αποδοτικό απο το υπάρχον.
Παρ' όλ' αυτά θεωρώ ότι το κοινωνικό κράτος είναι πολύ ακριβό για την λειτουργία του, οι πολλοι νομικοί περιορισμοί στις επιχειρήσεις και η υψηλή φορολογία οδηγεί σε υψηλότερη ανεργία και αργή ανάπτυξη, μερικές φορές μηδενική. Με λίγα λόγια περιορίζει την δυναμικότητα και ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Ιδιωτικοποιήσεις, λιγότερος κρατικός παρεμβάτισμός, να γίνουν ελαστικότερες οι διατάξεις του εμπορικού και εργατικού δικαίου και οι νόμοι να είναι απλοί και σαφείς. Έτσι θα αυξηθούν οι επενδύσεις πράγμα που θα οδηγήσει σε αύξηση της ζήτησης απο πλευράς επιχειρήσεων για απασχόληση άρα καλύτεροι μισθοί και χαμηλότερη ανεργία. Ο ρόλος του κράτους είναι να χρηματοδοτεί έργα (κυρίως υποδομών, όπως δρόμοι), να εποπτεύει για την εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας και να παρεμβαίνει κυρίως σε περιπτώσεις πληθωρισμού μέσω της νομισματικής πολιτικής. Μονο έτσι θα δούμε την Ελληνική οικονομία να γίνεται πιο δυναμική, να είναι ελκυστική για επενδύσεις
και να έχει κάποιος σίγουρη εργασιακή αποκατάσταση. Ένας εργαζόμενος στην Μεγάλη Βρετανία, Ιρλανδία, ΗΠΑ είναι πιο σίγουρο ότι θα βρεί δουλειά αν απολυθεί παρά κάποιος Γάλλος ή Γερμανός. Στις τρεις πρώτες οικονομίες η ανεργία είναι πολύ χαμηλή, οι αμοιβές δελεαστικές και, κυρίως, δεν υπάρχει το φενόμενο του μακροχρόνια άνεργου όπως υπάρχει σε λιγότερο ελεύθερες οικονομίες. Μήπως είναι τυχαίο;
Συμπέρασμα: Η Ελληνική οικονομία με ριζικές αλλαγές στο νομικό της πλαίσιο μπορεί να είναι πιο "ελεύθερη" και ταυτοχρόνως μπορεί να έχει το ίδιο κράτος πρόνοιας ή και πιο αποδοτικό απο το υπάρχον.
Παρ' όλ' αυτά θεωρώ ότι το κοινωνικό κράτος είναι πολύ ακριβό για την λειτουργία του, οι πολλοι νομικοί περιορισμοί στις επιχειρήσεις και η υψηλή φορολογία οδηγεί σε υψηλότερη ανεργία και αργή ανάπτυξη, μερικές φορές μηδενική. Με λίγα λόγια περιορίζει την δυναμικότητα και ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Ιδιωτικοποιήσεις, λιγότερος κρατικός παρεμβάτισμός, να γίνουν ελαστικότερες οι διατάξεις του εμπορικού και εργατικού δικαίου και οι νόμοι να είναι απλοί και σαφείς. Έτσι θα αυξηθούν οι επενδύσεις πράγμα που θα οδηγήσει σε αύξηση της ζήτησης απο πλευράς επιχειρήσεων για απασχόληση άρα καλύτεροι μισθοί και χαμηλότερη ανεργία. Ο ρόλος του κράτους είναι να χρηματοδοτεί έργα (κυρίως υποδομών, όπως δρόμοι), να εποπτεύει για την εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας και να παρεμβαίνει κυρίως σε περιπτώσεις πληθωρισμού μέσω της νομισματικής πολιτικής. Μονο έτσι θα δούμε την Ελληνική οικονομία να γίνεται πιο δυναμική, να είναι ελκυστική για επενδύσεις
και να έχει κάποιος σίγουρη εργασιακή αποκατάσταση. Ένας εργαζόμενος στην Μεγάλη Βρετανία, Ιρλανδία, ΗΠΑ είναι πιο σίγουρο ότι θα βρεί δουλειά αν απολυθεί παρά κάποιος Γάλλος ή Γερμανός. Στις τρεις πρώτες οικονομίες η ανεργία είναι πολύ χαμηλή, οι αμοιβές δελεαστικές και, κυρίως, δεν υπάρχει το φενόμενο του μακροχρόνια άνεργου όπως υπάρχει σε λιγότερο ελεύθερες οικονομίες. Μήπως είναι τυχαίο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.