Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
ή να μπανίσω ένα λεσβιακό φετιχιστικό παραλήρημα
που σου ανεβάζει λίγο κ τη λίμπιντο και η κούραση
που σου προκαλεί σε αντίθεση με τον kaza-τζάκι είναι
...ξεκούραση.
VIVA LA REVOLUPORN
δε θα σε επηρεάσω προσφέροντας τα μασημένα του Ρένου
να ξεσκίζει τις σάρκες της καζαντζάκιας λογικής, όχι,
απλώς θα σου εφιστήσω την αναγνωστική προσοχή
σε ό,τι διαβάζεις επι έναν συντελεστή εκατό.
Για να ξεκινήσεις καριέρα στο καζατζάκη
πρέπει να σταματήσεις τα τούρκικα τρείς μήνες πρίν.
ο άνθρωπος καταπιάνεται με αξίες πανανθρώπινες,
όχι μλκ.
πχ πως χορεύει ένας μαλάκας που τον λένε ζορμπά,
μπεκρομεθά κ σου λέει " έχουμε καβάτζα, ζήσε"
αλλά το επόμενο πρωί δε θυμάται πως έκαψε τις πατούσες
του επειδή χόρευε ντάλα μεσημεριού στην αμμουδιά.
προτιμώ τομ σωγιερ, ειλικρινά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Όλα τα βιβλία του Καζαντζάκη
Ελπίζω τα πάντα, φοβάμαι τα πάντα, δεν έχω διαβάσει Καζαντζάκη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
υπερβόλα.
Τα ζόμπιζ είναι μια προκατάληψη. Δεν καταλαβαίνω τον διαχωρισμό.
Ίσως για να σπάσει την αμβλυσοφία του, ο βιβλιοκτήτης θα έπρεπε
να προσθέσει και μια τέταρτη λέξη, λ.χ. cranberries.
και τώρα στο κυρίως μενού:
Αστροκαλησπέρα (επιρροή από αστρολογικη εκπομπή ιδιωτικού τσάνελου)
θα ήθελα χωρίς την άδεια της domenica να δημοσιεύσω μερικά ερωτήματα
που εμπίπτουν στη μεταστροφή της μις ραξέφσκι σε ένα είδος κατσικογραφής
με κεντρικό νόημα το εξής γαλακτερό:
"μυστηριώδεις διαφωνίες ρεαλιστή με σουρεαλιστή και βελτίωση του σύμπαντος"
ή "εξουθενωτική φροντίδα ματαιόδοξης προσπάθειας για απόδειξη του άχρηστου στόματος"...
πάμε με το χνάρι του κάτεργου και το χαλινάρι της αβύσσου, μέτρο μέτρο:
ναι στρατηγός των νεφών και της τέρψολαγνίας. (πολυ-ελεος, τα φώτα τα φώτα. τζζζβββζζζζζ, βουτ. ΠΛΑΦ)γιατί καις τα λιγοστα εγκεφαλικα σου κύτταρα σουρεαλομηδενίζοντας για να τερψεις αγνώστους σε ιντερνετικά στέκια;
Τι ξέρω εγώ από τον κόσμο, κάτι στιχάκια που τα διδάσκουν στα παιδιά
βολεμένοι φιλόλογοι που αγνοούν τη λέξη ματσακόνι
Η κριτική σου χάνει τον μπούσουλα και την ουσία της.
Καλύτερα να μη μιλάς για ψευτοσουρεαλισμούς γιατί ενώ εσύ εξιστορείς τι διάβασες
προχτές 'η φέτος το καλοκαίρι (αν τα σταυρόλεξα που λύθηκαν ήταν δροσερά
κι αν θα τα ξανασυναντήσεις ποτέ μπροστά σου σαν ίδιο ψωμί από αλυσίδα φούρνου)
δίπλα σου υπάρχει κάποιος που αρχίζει τη Δευτέρα του ειδοποιώντας γονείς
για τα νεκρά παιδιά του σαββατοκύριακου κι αυτός είναι που σε κρίνει και σου κλείνει
το στόμα. (να το κάνουμε ιστοριούλα με τίτλο? : ο περιπολάρχης κι ο περιβολάρχης)
Κι όχι αυτές οι πεπονόφλουδες που διαβάζεις , όχι τα άκαπνα με τις λογοτεχνικές
ευαισθησίες των βουλωμένων πρωκτών που επιτελούν ρόλο ληγμένου καθαρτικού.
Χίλιες φορές τσοντοποιήματα μπας και του ζυγώσει του γέρου.
άσε μας απο κει.
ξέρεις όλη αυτή η συνεχής δημοσίευση για τα κατορθώματά μας,Κοροιδεύεις τα βιβλια χωμένος ολοκληρος μες σε ράφι δημοσιας βιβλιοθηκης.
το τι και πόσα διαβάσαμε, πως πορευόμαστε εν πνεύματι,
σε ποια σελίδα του κωλοβιβλίου έχουμε φτάσει και σε ποια
μας ήρθε το αίσθημα χεσίματος, σε ποια λόγια μας έπιασε διάρροια,
και σε ποιο κεφάλαιο τα κακάκια μας ήταν πιο σφιχτούλικα,
τι προτιθέμεθα, τι αποσπάσαμε, τις προσκλήσεις, τις εκδηλώσεις
με έναν τρόπο τσιγγούνικο, με έναν τρόπο μονόδρομο.
Με έναν τρόπο που δείχνει μια απόγνωση αναγνώρισης
(μέχρι και για τα σκατά μας και πες μου εσύ ποιος ενδιαφέρεται για τις σκατούλες
που κάνεις εκτός από τον κοπρολάγνο ή τον καλλιεργητή ή τον κοπροεξεταστή κοπρανολόγο?)
όσο και το ύφος της αδιαφορίας για τους αποδέκτες των μηνυμάτων.
Ένα είδος ψυχικής κωφότητας που φτάνει τα όρια του αυτισμού.
Ανακοινώνουμε διαρκώς τα πεπραγμένα και στη θέση της επικοινωνίας
βάζουμε έναν εαυτό σα μπαλόνι (ωραίος ο μπακούνιν ε? μπα, προτιμώ μυρωδιά ρακούν),
σαπουνόφουσκα που διογκώθηκε επειδή άργησε να σπάσει.
Όλο αυτό, εξκιουζέ μουά κιόλας, μα μου ανανεώνει μια λύπη για την ψυχική στέγνια
και η λύπη δίνει σιγά σιγά τη θέση της σε ένα χαμόγελο αδιαφορίας, σεξουλιάρικο τρόπον τινα (ταρνερ)
Διότι όταν περάσει ο λίγος χρόνος που χρειάζεται για να καταλάβεις το παιχνίδι
κλειδώνεις απλώς την αναμετάδοση και γελάς με τη σειρά σου για την ΑΦΕΛΕΙΑ
εκείνου που πιστεύει πως δεν έχεις καταλάβει το παιχνίδι του.
Κι είναι και σίγουροι εχθροί (και μάλιστα δια βίου) καθότιν κανείς δεν θέλει
να του αποκαλύπτουν τη χαμηλή φιλοδοξία που κινεί το μοτεράκι της ζωής του.
Οπότε συνεχίστε με στυλ την αποκάλυψη της πρώτης χιλιάδος
αναγνωσιμότητάς σας μπας ώστε μαζί να αποκαλυφθεί η επιμονή των
μωροφιλόδοξων ότι θα καταφέρουν κάπως να υψωθούν απ΄αυτό και
να μας ξεγελάσουν, εμάς τους ταπεινούς εύγλωττα μανιφεστοακαταβρόχθητους.
τι μαρξισμός τι αντιμαρξισμός. Ο μαρξ δεν αποκτάει φήμη γιατί πέθανε
κι εσύ δεν αποδεικνύεις κάποια ουσία της υπάρξεώς σου γιατί
τη λέξη Μαρξ τη συναντάς από τα εργοστάσια σοκολατοποίιας και την ποπ
μέχρι το εμπόριο και τις οικονομικές επιστήμες
χέζω ΜΕ τα βιβλίαΧέσε όμως τα βιβλια.
αν και αυτή την εποχή τα υποκαθιστώ με Σύκα Κορινθίας
μαζεμένα με πατρικό κόπο ένα ένα.
Όσο για το διάβασμα, λυπάμαι που οι άνθρωποι χτίζουν γύρω τουςΕίσαι μια αυτοαναίρεση...θεατρο σκιών...οτι σνομπάρεις....... κάνεις...
τόσο ισχυρά τείχη αδύνατα να κρημνιστούν.
Ωραία δεσποινίς ντομένικασέβεν.
Διαβάστε ΕΞΑΝΤΛΗΤΙΚΑ, ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΙΤΕ.
Έχοντας λοιπόν πάρει τα καλύτερα από τον καθένα, θα γράψετε ένα περίφημο ποίημα.
Αλλά τί κρίμα. Δεν θα είστε εσείς. Ξέρετε βέβαια πως δεν έχετε ζήσει
όπως ο Νερούδα σ’ ένα σπίτι που βλέπει τον Ειρηνικό ε;
Το ξέρετε ή δεν το ξέρετε;
Τον διαβάζετε και το ξέρετε;
Λίγη ψυχραιμία.
Πώς το έλεγε ο Μαγιακόφσκι για τα ποιήματά του και τα μαξιλαράκια των φοιτητριών;
Ε, κάπως έτσι. Είναι να μην αυτοκτονείς μετά; Αν είναι να καταντήσεις ένθετο…
πολύ μαγεία διαβάζεις και πολυξένη τρομπονίδου.Ξέρω δε θα μου απαντήσεις για να μη χασεις το μυστήριο γύρω από το σουρεαλ προσωπο σ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Για να μην υπάρχει παραπληροφόρηση....
τα γκουγκλοψάχτηρα δεν αφήνουν να πέσει τίποτα
στον πάτο του καζανιού της φαντασίας σου.
αν εγώ δεν έχω ιδέα από κέλυ κατσή κι από το βιβλίο με αυτόν τον τίτλο
δεν μπορώ να αποτυπώσω τις δυο λέξεις δακρυσμένα σμαράγδια
και να τους δώσω μια συνεπή προς τον σουρεαλισμό ΜΟΥ σημασία
ακόμα κι αν είμαι αν-έκδοτος?
Πρέπει οι λέξεις να είναι κοινόχρηστα πλυντήρια για να λειτουργήσουν
μέσα σου?
για πάμε για πάμε, να βρυχιέσαι και να ανακαλύπτεις ότι φτερνίζεται άλλος,
έχει πλάκα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο δρόμος της ευτυχίας - Χόρχε Μπουκάι
...έχει πολλές παρακαμπτηρίους. (γιωργάκης σαμπουκα-ι)
Ο Μετρ και η Μαργαρίτα του Μιχαήλ Μπουκάλωφ
ο σεντιμετρ και η χαρακωμένη τουλίπα. (μιχαήλ γκορμπατζώφ στολίτσναγιωφ)
Δεν αντέχω άλλο σχολεία,καθηγητές,σκατά.
-Θεοδωρος Πολυζώης /Αχαικές Εκδόσεις.
Ο δρόμος χωρίς όνομα-Μαρσελ Αιμε /Αστάρτη
θα το υποστείς. Θοδωρής ντομενικ Παγκαλούνεν/ εκδόσεις κρητικό παξιμάδι
ο δρόμος που τον έλεγαν "μαστίγωσέ με στο κελάρι"/ μαρσελινιο/ εκδ. ψιλοκομμένο σιτάρι
ανεμοδαρμενα υψη!!!!! της Εμιλυ Μπροντε
αγγλικη λογοτεχνια!
η υδροφόρα και τα μπρόκολα της εμιλυ μπροκωλε παραγουανό μυθιστόρημα.
Εσύ τώρα έριξες υπονοούμενο για τις ψηλές αλλά τεσπα. (μουσίτσα )
Edgar Allan Poe* "Some words with a mummy"
*Πόου όχι Πόε
μμμμμμμ? περίεργη
Αλαιν Μονταντόν
Το Φιλί... με την ψυχή στο στόμα
Ευκολοδιάβαστο και μικρούλι ...τόσο δα!!!!
αλεν μοντερεητορ.
το φιλι με το μπαν στο χερι.
Ευκολος ίλιγγος με ένα μικρούλι τοσο δα πάτημα κουμπιού.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Δακρυσμένα σμαράγδια.
Υπόθα: Μια κακοποιημένη γάτα που κλαίει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ήμανε σκληρός κι α -ος.
Ε, άντε λοιπόν διαβάστε στην ξαπλώστρα της θάλασσας
ή στην αιώρα του κήπου σας το:
"η τρυπα του λουκουμοντος και το διατρυπανιακο γαρδικι".
κι αλίμονο σε κείνον που θα πει ότι άρχισα πάλι τις σουρεαλιστικές
δοξασίες της οκάς.
Ο υπερρεαλιστής είναι ένας άσωτος υιός που δεν γυρίζει πίσω μετανοημένος,
γιατί ποτέ δεν θέλει να πάψουν οι συνεχείς διακοπές.
*χρουτς χρουτς, ήχος ακούκουτσου καρπουζιού
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
προτείνετε ένα
προτείνω ένα βιβλίο,
ένα οποιοδήποτε βιβλίο
που κάνει την ανάγνωση να εγείρει μια ανάμνηση
όπως μια δαγκωνιά από ένα ωραίο στόμα, ας πούμε
που η φθορά του είναι ανάλογη με τους ήχους που αποκλείονται
κατά το διάβασμά του,
πεταμένο στο νερό να επιπλέει σε μια σεκάνς
που να είναι ένα είδος μεσογειακού βιβλιοροφού,
μια ευθραυστότητα που να μας απαλάσσει από λέπια
και κόκκαλα.
Μόνο έτσι καταφέρνεις να κρύψεις τη λιγότητά του
να βάζονται λέξεις σε καινούργια παιχνίδια για να πάρουν τον συγγραφέα
λιγάκι στα σοβαρά οι σνομπ λεξιθήρες.
Παρακμασμός εν αφθονία λεξικών...
Βέβαια αν το κάναμε όλοι αυτό κινδυνεύουμε να μολύνουμε τις θάλασσες
από χάρτινη ύλη γραμμένη, να εμποτίσουμε τα νερά με ιστορίες που θαλασσώθηκαν.
Ο τζόϋς λέει: μάδερ αρχιδοσφίχτρα θάλασσα θα πρέπει, αν δεν έχει γίνει κιόλας,
να βρούμε ένα ακόμη προσωνύμιο, μέρες που έρχονται: η Παναγιά η Θάλασσα.
Τώρα τι θα έλεγε? η θάλασσα η περιχαρ(τ)ούσα?
Ας γελάσω για όσο καλοκαίρι απέμεινε.
υγ Καλή Κυριακή, καλά μυαλά, άφθονα τσαλακωμένα σεντόνια, εύχομαι απο καρδιάς.
υγ.2 Μια εξέταση PSA μια στο τόσο δεν βλάπτει. Προλαμβάνει τον καρκίνο του προστάτη.
Καλό θα ήταν ταυτόχρονα και ένα εγκεφαλαιογράφημα προς καταγραφή
των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων.
Ποτέ δε ξέρεις πόσο απομαγνητισμένα είναι τα μυαλά που αφιερώθηκαν
να διαβάζουν μέχρι να βγάλουν στα μάτια καρούμπαλα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
προτιμώ να γεμίσω ένα σάκο με μπουξ,
να βγάλω το ύψιλον και να επιδοθώ σε λακτίσματα
και γρονθοκοπήματα, να ασκηθώ και στο ενέργημα.
Μπόρατ μου θύμισες ένα νεοεκδοθέν
μιας φίλης σουρρεαλίστριας (με πένα αγκυστρωτή),
Λαμπρινή Αιωροκλέους - το Σώου της Δευτέρας, εκδ. Ενδυμίων.
Πάει εκδιδόμενη κι αυτή. (το γύρισε στο πουτανέ)
Κάτι παιδιά της πιατσόβεργας που χαλάσανε, γαμώτο
κι ένα ερώτημα με το πρωϊνό τσίου :
Με τον ήλιο τα βγάζουν με τον ήλιο τα μπάζουν,
τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε?
Σχετικό.
(στο 1.03 πολύ μ΄αρέσει
πάνω που νομίζεις ότι ζωντάνεψαν, τελικά
αυτό που απομένει με πνοή είναι το τσιτάτο
του Πολύδωρα περι "ανέμου στρατηγού", χο).
Πάω να τα κλάψω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.