13-10-19
02:56
Κατ' αρχάς, οι αμερικανοί βοήθησαν τον Χίτλερ πριν τον πόλεμο. Ο Πρέσκοτ Μπους, ο πατέρας και παππούς αντίστοιχα των δύο Τζωρτζ Μπους ήταν τραπεζίτης και είχε δώσει δάνεια στον Χίτλερ.
Η Standard Oil του Ροκφέλλερ δημιούργησε 'παράρτημα' στη Γερμανία εξαπλασιάζοντας τις ενεργειακές δυνατότητες των ναζί για την παραγωγή όπλων.
Η AEG έκανε και αυτή παράρτημα στη Γερμανία.
Στρατιωτικά βοήθησαν την Αντάντ στέλνοντας κάποια στρατεύματα, μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, η οποία ήταν και ψιλοσκηνοθετημένη ώστε να μπουν στον πόλεμο οι Αμερικανοί, για τις εισπράξεις, που θα έρχονταν από τα δάνεια Μάρσαλ και για να κάνουν κατοχή στην Δ. Γερμανία.
Στη Μ. Ανατολή, οι ναζί έχασαν από τους Εγγλέζους κυρίως, και στη Σ. Ένωση έχασαν από τους Σοβιετικούς.
Δεν χρησιμοποίησαν επομένως κανενός είδους στρατιωτική πυγμή για να επιβάλλουν την κουλτούρα τους. Χρησιμοποίησαν την BIS, την παγκόσμια τράπεζα, και την FED, την ομοσπονδιακή τράπεζά τους, η οποία τυπώνει δολλάρια, που είναι το διεθνώς αναγνωρισμένο νόμισμα, ώστε να εκδόσουν χρήμα και να το δανείσουν...
Δεν συμμετέχω στο θέμα και δεν έχω την παραμικρή ιδέα για τι συζητάτε. Είμαι όμως απλός άνθρωπος, βλέπω Β'ΠΠ και ορμάω
Για την πρώτη παράγραφο: η έξοδος των ΗΠΑ από την πολιτική του απομονωτισμού, που ολοκληρώθηκε με τον Β' Παγκόσμιο, εμφανίστηκε αρχικά μετά τη λήξη του Α', όταν οι αμερικάνοι χορήγησαν δάνεια στις πληγείσες από τον πόλεμο χώρες, μεταξύ των οποίων βρισκόταν και η ολοσχερώς ταπεινωμένη Γερμανία. Δεν είναι, επομένως, ούτε παράξενο ούτε, "αρνητικό", να κατέληξε ένα μέρος των δανείων αυτών στα χέρια του Χίτλερ, είτε ως ηγέτη του ναζιστικού κόμματος είτε ως, μεταγενέστερα καγκελάριος. Αντίστοιχα, είναι εντελώς αστείο να κατηγορούμε οποιαδήποτε επιχείρηση, που εξ ορισμού αποσκοπεί στο κέρδος και λειτουργεί με τους κανόνες της αγοράς, επειδή έκανε επενδύσεις σε μια κατεστραμμένη Γερμανία. Με δεδομένο αυτό, το να υποστηρίζουμε πως τάχα οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν εσκεμμένα τους Ναζί, μια καθαρά αντιαμερικανική (και γενικότερα αντί-) ομάδα που σκοπός της ήταν να επιβάλλει την γερμανική φυλετική ανωτερότητα και κατ' επέκταση να εξοβελίσει τον "σιχαμερό εβραϊκό καπιταλισμό και κομμουνισμό", είναι τουλάχιστον γελοίος ισχυρισμός. Και αυτό γιατί ποιος θα ήταν τόσο ηλίθιος ώστε να χρηματοδοτήσει έναν τομέα που μελλοντικά θα τον ανταγωνιζόταν και θα του στερούσε κέρδη;
Οι ΗΠΑ δεν έστειλαν "κάποια" στρατεύματα στην "Αντάντ" (η οποία δεν υπήρχε πλέον το 1941 ούτως ή άλλως ). Η Αμερική τροφοδοτούσε με κομβικές για την επιβίωση της Βρετανίας προμήθειες από τα πρώτα στάδια του πολέμου, ενώ συγχρόνως με το Lend Lease εξόπλισε σε διόλου ευκαταφρόνητο βαθμό την ΕΣΣΔ (οι σοβιετικοί αξιωματικοί συχνά μετακινούνταν με αμερικάνικα τζιπ, για παρἀδειγμα). Ταυτόχρονα, μετά την επίθεση στο Pearl Harbour (more on that later) η Αμερική άνοιξε μέτωπα στην Αφρική (Patton, Operation Torch), στην Burma, στην Κίνα, στην Ινδονησία (MacArthur), στον Ειρηνικό, στον Ατλαντικό, και στη Βρετανία για ενάεριες επιθέσεις, και όλα αυτά πριν την Νορμανδία. Εν ολίγοις, το να ισχυρίζεσαι ότι, έλα μωρέ, έστειλε κάποια στρατεύματα η Αμερική, είναι μια τραγική ιστορική ανακρίβεια.
Η επίθεση στο Pearl Harbour δεν ήταν σκηνοθετημένη, δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι. Αν ήταν σκηνοθετημένη, αυτό θα προϋπέθετε είτε συνεργασία της στρατιωτικής ηγεσίας των ΗΠΑ με τον Αυτοκράτορα (τα υπόλοιπα ανέκδοτα σε προσωπικό μήνυμα) είτε ότι η Αμερική, όχι μόνο κατάφερε να κλέψει ιαπωνικά zeros, αλλά ταυτόχρονα και να τα επανδρώσει με πιλότους και να εξασφαλίζει τη σιωπή τους. Το αν οι ΗΠΑ γνώριζαν για την επίθεση και αποφάσισαν να μην ενεργήσουν είναι επίσης αμφίβολο. Στην επίθεση βυθίστηκαν αμερικάνικα battleships και destroyers, προσωπικό και αξιωματικοί πνίγηκαν, ενώ ταυτόχρονα οι Ιάπωνες είχαν εξασφαλίσει radio silence πριν την επίθεση. Σε κάθε πάντως περίπτωση, οι ΗΠΑ αργά ή γρήγορα θα έμπαιναν στον πόλεμο. Ο ιαπωνικός επεκτατισμός απειλούσε τα αμερικανικά συμφέροντα στην Κίνα και στον Ειρηνικό, θέτοντας σε κίνδυνο την Αυστραλία, ενώ οι βιαιότητες των Ιαπώνων ταρακουνούσαν τον αμερικανικό λαό.
Οπότε...
Στην Μ. Ανατολή οι Ναζί δεν έχασαν από τους Βρετανούς, ούτε από τους Αμερικάνους, αλλά από την ηλιθιότητα και την προοδευτική πνευματική παρακμή του Χίτλερ. Ο Ρόμμελ, διοικητής των αφρικάνικων δυνάμεων, ήταν εξαιρετικός στρατηγός, πολλάκις είχε απωθήσει τους Συμμάχους και, αν ο Χίτλερ είχε επιλέξει να κατακτήσει την Μάλτα αντί για την Ελλάδα και αν έκανε εξυπνότερες κινήσεις στο Στάλινγκραντ, ευνοώντας την προώθηση προμηθειών στον Ρόμμελ, να είσαι βέβαιος πως η Αφρικανική καμπάνια θα είχε εξελιχθεί πολύ, ΠΟΛΥ διαφορετικά.
Αντίστοιχα, στην ΕΣΣΔ. Η Ρωσία είναι μια γεωγραφικά τεράστια χώρα με άθλιο για πόλεμο κλίμα. Ο Χίτλερ αγνόησε εντελώς τις παραμέτρους αυτές και επέλεξε να συνεχίσει την Barbarossa παρά την έλλειψη προμηθειών στο στρατό. Το πεζικό δεν είχε κατάλληλη ενδυμασία, τα panzer δεν είχαν κατάλληλο αντιπηκτικό λάδι και καύσιμα, τα όπλα δεν ήταν κατασκευασμένα για τόσο χαμηλές θερμοκρασίες κ.λπ. Σίγουρα σημαντικό ρόλο στην σοβιετική νίκη διαδραμάτισε και η σταλινική στρατηγική να στέλνει στρατιώτες κατά χιλιάδες στο μέτωπο με μοναδικό σκοπό να καθυστερήσουν τη γερμανική προέλαση, και η στρατιωτική ικανότητα της Stavka, και η αμερικανική βοήθεια. Αλλά το "ο κΟκΚιΝοΣ σΤρΑτΟς νΙκΗσΕ τΟν ΦαΣιΣμΟ" είναι, ξανά, μια υπεραπλουστευμένη, ανόητη γενίκευση, ακόμα και αν ενέχει κόκκους αλήθειας.
Μετά το τέλος του πολέμου, ο κόσμος χωρίστηκε σε δύο μέτωπα: το δυτικό, με κορωνίδα τις ΗΠΑ, και τον ανατολικό, με πρωτοστάτη την ΕΣΣΔ. Αμφότεραι αι δυνάμεις χρησιμοποίησαν βία για να επιβληθούν και να αποτρέψουν την επέκταση της αντίθετης δύναμης. Ο μόνος λόγος, για παράδειγμα, για τον οποίο ο Στάλιν δεν εφάρμοσε τα ήδη αναλυτικότατα μελετημένα σχέδια για κατάκτηση ολόκληρης της Ευρώπης μέχρι και τη Γαλλία, ήταν η ρίψη της ατομικής βόμβας από τις ΗΠΑ. Αντίστοιχα, ο μόνος λόγος που ο Β'ΠΠ δεν μετουσιώθηκε αμέσως σε Γ'ΠΠ ήταν η επιλογή του Eisenhower και λοιπών στρατηγών να στραφούν νότια του Βερολίνου και όχι προς αυτό. Αν οι αμερικανικές δυνάμεις είχαν προλάβει να μπουν στο Βερολίνο, είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο Στάλιν θα διέταζε τον Κόκκινο Στρατό να τους επιτεθεί (άλλωστε για αυτόν τον λόγο οι Ζούκοφ και Κόνεβ είχαν διαταγές να περικυκλώσουν την γερμανική πρωτεύουσα: όχι για να αποτρέψουν τη διαφυγή, αλλά την είσοδο των "συμμάχων" τους).
Ποιος νίκησε τον Β'ΠΠ λοιπόν; Εδαφικά, η ΕΣΣΔ. Οικονομικά, οι ΗΠΑ. Μπορεί τελικά στο συμπέρασμα να συμφωνούμε, το ερώτημα όμως δεν είναι αν οι ΗΠΑ κυριάρχησαν τελικά οικονομικά ή όχι. Το ερώτημα είναι αν η κυριαρχία αυτή προέκυψε από μια σειρά αλλεπάλληλων εξελίξεων που σημάδεψαν την ανθρωπότητα, ή από μια σιονιστική εβραιομασωνική συνομωσία. Το πόρισμα, δικό σας.
Δεν ανέλυσα όλα τα παραπάνω επειδή είμαι καμμένος (τουλάχιστον όχι μόνο). Τα ανέλυσα γιατί ειλικρινά πιστεύω ότι αν η επιχειρηματολογία σου είναι έστω και στο ήμισυ τόσο επιφανειακή πάνω στο ζήτημα το οποίο συζητάτε όσο εδώ, σίγουρα απαιτείται να την αναλύσεις διεξοδικότερα.
Η ιστορία είναι μια μαγευτικά περίπλοκη επιστήμη. Μην την απλοποιείτε σε καλούς και εβραίους.