Silver Queen
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η (StormBorn) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 165 μηνύματα.
22-05-20
19:12
Ναι και επίσης υπήρχαν δούλοι.Αυτό δεν ισχύει σε καμιά περίπτωση και για να στο κάνω λιανό θα σου πω ότι σε χώρες όπως το Καναδά, το ΗΒ, τη Σουηδία κλπ - χώρες δλδ που υποτίθεται ότι αποτελούν υποδείγματα μοντέρνας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αν εκφραστείς οπουδήποτε σε κάτι που διαφωνεί με τις απόψεις που επιβάλλει το κράτος θα φτάσεις μέχρι και δικαστήριο/φυλάκιση, ενώ ταυτόχρονα θα χάσεις τη δουλειά σου άμεσα.
Πέρα απ' αυτά, αυτό οπυ εννοεί ο χακεράς και που αντιτίθεται στην ιστορική αντίληψη που έχουμε λάβει εμείς ως πολίτες από το κράτος, είναι πως, σε περιόδους μοναρχίας, οι άνθρωποι είχαν πολυ περισσότερες ελευθερίες και η διαφθορά ήταν σε τέτοια επίπεδα που πρακτικα'δεν υπήρχε, για να μη μιλήσω για την ασφάλεια για όσους είχαν τη τύχη να μένουν σε πόλεις. Όλα αυτά έγιναν επειδή ο μονάρχης και οι λόρδοι του τότε είχαν πολύ μικρότερη δύναμη απ' τη συνεχώς αυξανόμενη ισχύ του κράτους. Η Αμερική εκδημοκρατίζοντας με τη βία όλη τη Δύση κατέληξε να την καταστρέφει αργά-αργά μέσω του ενός οχλοκράταη μετά του άλλου. Γτ ο εκλεγόμενος οχλοκράτης θα την κάνει σε 4-8 χρόνια... ενώ ο Μονάρχης έμενε για όλη του τη ζωή, επομένως το ένα σύστημα ενισχύει τη διαφθορά και το άλλο όχι. Να σημειώσω πως η δημοκρατία απέτυχε τραγικά και στην Αρχαία Ελλάδα.
Να με συγχωρείς αλλά πουθενά δεν έχω διαβάσει για πετυχημένες μοναρχίες. Εαν γνωρίζεις κανένα βιβλίο, παρακαλώ να μου το συστήσεις.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Μια χαρά μπορεί να υπάρξει φιλελεύθερη δημοκρατία. Δε γίνεται κάτι να παραμένει στάσιμο και να μην εξελίσσεται.Μάρκε Βασίλη θα παίξουμε ξύλο. Η ομορφιά είναι(ή τουλάχιστον χρειάζεται να είναι) αντικειμενική, καθώς μεταξύ άλλων οτιδήποτε "άσχημο" δεν είναι προιόν της φύσης αλλά του ανθρώπου και γιατί, εν τέλει, η άποψη των μενταμοντερνιστών είναι τελείως αβάσιμη όπως και τα περισσότερα τους συμπεράσματα. Η μοντέρνα αισθητική επιρρεάστηκε από Kant και μετέπειτα από Hengels και άλλους - όλοι υποστηρίξαν με διαφορετικά επιχειρήματα την αντικειμενικότητα της αισθητικής, οι οποίες κατά βάσιν ισχύουν ακόμα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Ο φιλελευθερισμός όπως ορίστηκε από τους διαφωτιστές και όπως συνεχίστηκε μέχρι και σήμερα είναι ασύμβατος με τη δημοκρατία.
Silver Queen
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η (StormBorn) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 165 μηνύματα.
22-05-20
19:07
Βεβαιότητα δεν υπάρχει σαφέστατα, αλλά προσπαθούμε πάντα για το μέγιστο δυνατό. Το να έχουμε έναν μονάρχη πάνω από τα κεφάλια μας, δε μας εξασφαλίζει σίγουρα βεβαιότητα.Δεν υπάρχει βεβαιότητα στη ζωή σε κανένα σύστημα. Όλα πιθανοκρατικά λειτουργούν. Εσένα τι σε κάνει βέβαιοι ότι οι προθυπουργοί σήμερα δεν είναι διεφθαρμένοι?
Αναχρονιστικό και αυθαίρετο συμπέρασμα.
Ένας μηχανικός θα σου έλεγε πως όταν ένα σύστημα αποτυγχάνει συνεχώς φταίει το σύστημα και όχι το περιβάλλον.
Καθόλου αυθαίρετο. Στατιστικώς πάντα μιλώντας , σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγεις. Η ιστορία υπάρχει για να μας διδάσκει.
Ο κομμουνισμός από τη Θεωρία είναι εξ αρχής λάθος, φυσικά και θα βγει λάθος και στην πράξη. Η δημοκρατία δε, μπορεί να επιτευχθεί πολύ καλύτερα από ότι επιτυγχάνεται τώρα. Είναι εφαρμόσιμη.Ναι, και αν ο κομμουνισμός λειτουργούσε όπως τον είχε στο κεφάλι του ο Μαρξ κι ο Λένιν θα είχαμε τώρα μια ουτοπία και όχι 70εκ νεκρούς. Τα πολιτικά συστήματα κρίνονται από την εφαρμογή τους, όχι στη θεωρία. Και κάνεις λάθος, η δημοκρατία δεν σου παρέχει ελευθερία άποψης και γνώμης, αυτό που σου παρέχει η δημοκρατία είναι μια ψήφο. Η ελευθερία άποψης και γνώμης είναι προιόν του συντάγματος και της κοινωνικής δομής, όχι της δημοκρατίας. Αυτά τα στοιχεία μπορούν να υπάρξουν και σε μοναρχικά πολιτεύματα.
Η αλήθεια είναι ότι έχω αναγάγει στη δημοκρατία εκ παραδρομής όρους της ελευθερίας. Θες να το πούμε φιλελευθερισμό? Κανένα θέμα.
Το σύνταγμα δεν μπορώ να το πάρω στα σοβαρά. Οι άνθρωποι το προσαρμόζουν καθώς επίσης οι κοινωνικές ανάγκες και προσταγές, δεν υπάρχει αυτό να μας προστάζει. Σε μία απόλυτη μοναρχία θα μιλάγαμε για ένα διαφορετικό σύνταγμα με διαφορετικές προσταγές και κοινωνικούς όρους.
Και το πολίτευμα που σε εξουσιάζει σε μαθαίνει να σκέφτεσαι. Δεν είμαστε το ίδιο ελεύθεροι τόσο στο σώμα όσο και στη σκέψη σε ένα απολυταρχικό/κομμουνιστικό/μοναρχικό σύστημα .
Silver Queen
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η (StormBorn) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 165 μηνύματα.
21-05-20
19:12
Κι αν ο μονάρχης είναι ο ίδιος διεφθαρμένος ? Τι μας κάνει βέβαιους ότι ο μονάρχης θα είναι ένας αντικειμενικός κριτής και υπερασπιστής του γενικού καλού?Ο μονάρχης δεν αποφασίζει για τα πάντα. Η εκτελεστική εξουσία ασκείται από εκλεγμένους αντιπροσώπους ώστε να υπάρχει ένας βαθμός αντικειμενικότητας και πολυφωνίας. Η δουλειά του μονάρχη είναι να είναι ο τελευταίος κριτής ώστε οι διάφοροι προδώτες του έθνους και λαμόγια να μην έχουν ασυδωσία κινήσεων επί της τετραετίας τους.
Πόσους και πόσους μονάρχες έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα, και οι περισσότεροι σχεδόν όλοι, απεδείχθησαν το αντίθετο από αυτό που πάντα ελπίζουμε και επιθυμούμε.
Ο μονάρχης δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα απομεινάρι των αρχαίων αυτοκρατοριών, ο οποίος δε διαθέτει καμία φυσική εξουσία. Απλά το σύνταγμα (δηλαδή μια μικρή μερίδα ανθρώπων) ορίζει τι θα ισχύει και τι δε θα ισχύει, τι επιτρέπεται και τι όχι και ούτω καθεξής.Ο μονάρχης έχει φυσική εξουσία που πηγάζει από το σύνταγμα. Αυτό του παρέχει την πολυτέλεια να είναι ένας άνθρωπος με αρετές και αξίες σε θέση εξουσίας. Ο δικτάτορας δεν μπορεί να το κάνει αυτό γιατί είναι απλά ένας σφετεριστής της εξουσίας και αναγκαστικά θα κάνει συμφωνίες με γουρούνια για να παραμείνει άρχων. Ο μονάρχης δεν έχει κίνητρο να γίνει δικτάτορας, όπως δεν έχεις εχεί κίνητρο να δικτάτορας στο ίδιο σου το σπίτι. Είναι δικό σου. Δεν στο παίρνει κανείς.
Ο δικτάτορας δεν σφετερίζεται την εξουσία, την κατακτά. Δια μέσου επιβολής , εξουσιάζει και διατάζει. Ό,τι θεωρεί σωστό ορίζεται ως σωστό και το ανάποδο.
Το πρόβλημα σε κάθε δημοκρατία που αποτυγχάνει είναι ότι ο λαός δε γνωρίζει την ουσιαστική σημασία της δημοκρατίας, πολύ πιθανόν για το λόγο ότι δεν την έχει ποτέ του γνωρίσει. Το ότι λέγεται και γράφεται ότι έχουμε δημοκρατία, δεν σημαίνει ότι παρουσιάζεται η πραγματική φύσης της επικρατούσας κατάστασης.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Δεν αρνούμαι την ατομική ωφέλεια, αρνούμαι να αποδεχτώ το κάθε όφελος που πηγάζει από τη διαφθορά και την επιθυμία καταπάτησης κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αυτό κατακρίνω .Νομίζω ότι δεν ήμουν αρκετά σαφής.
Αρχικά, σε κανένα σημείο δεν περιόρισα τον όρο «ατομική ωφέλεια» στο οικονομικό όφελος. Η ωφέλεια για κάθε άτομο καθορίζεται από τρόπο που εξαρτάται αποκλειστικά από το ίδιο το άτομο - εντάξει, και το τι υπάρχει στο περιβάλλον του για να το ωφελήσει. Μπορεί π.χ. για ένα άτομο το οικονομικό όφελος από μία δραστηριότητα να μη συνεισφέρει θετικά στην ατομική του ωφέλεια.
Με αυτό στο μυαλό, κάθε συμπεριφορά μας αποσκοπεί στο να μεγιστοποιήσουμε την ατομική ωφέλεια. Ακόμα και όταν δρούμε με γνώμονα το «κοινό καλό», το κάνουμε γιατί αυτή η ενέργεια (προσδοκούμε να) προσφέρει κάτι θετικό σε εμάς, ατομικά. Σε κανένα σημείο της ζωής μας δε δρούμε με γνώμονα άλλο καλό πέρα από αυτό που εμείς θεωρούμε καλό για εμάς κάθε στιγμή. Μόνο αν δούμε αυτό το ζήτημα με ειλικρίνεια μπορούμε να δράσουμε ουσιαστικά προς τη δόμηση μίας υγιέστερης κοινωνίας.
Επίσης, ο λόγος σου περί δημοκρατίας πέφτει συνεχώς σε αντιφάσεις - όπως τις επεσήμανε και ο @hack3r. Πώς γίνεται να θεωρείς ταυτόχρονα:
Εννοώ, δεν γίνεται να τα δέχεσαι και τα τέσσερα ταυτόχρονα, δεν υπάρχει εσωτερική συνέπεια σε αυτά. Εγώ συμφωνώ με το τελευταίο αλλά διαφωνώ εν μέρει με όλα τα υπόλοιπα.
- ότι η άποψη της πλειονότητας είναι λάθος,
- ότι πρέπει να μας εξουσιάζουν τα «ενάρετα» άτομα,
- ότι αυτά τα άτομα θα εκλεγούν από τη φαύλη μάζα που έχει, εν συνόλω, λάθος απόψεις,
- ότι η δημοκρατία είναι αυτό που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Σε σχέση, τώρα με το «Κάλλος», νομίζω ότι ο 20ος αιώνας στις τέχνες ήρθε να μας ανοίξει τα μάτια προς μία άλλη κατεύθυνση: ότι δεν υπάρχει κάποια καθολική έννοια του «ωραίου». Το ωραίο ίσως είναι για κάθε άνθρωπο εκεί που θέλει να το δει.
Καμία αντίφαση δεν προκύπτει, απλά μπερδεύεσαι ή αφελώς και εν αγνοία σου "οδηγείσαι" από τον χάκερ.
Ναι η πλειονότητα όταν εκφραστεί ως μαζική σκέψη ή άποψη, λανθάνει. Αυτό όμως δεν μπορεί να σημαίνει ότι θα απαγορεύσουμε την κοινή γνώμη. Δεν υπάρχει κάποια αντίφαση , όλοι έχουν δικαίωμα να εκφραστούν , αλλά αυτό δε συνεπάγεται την ορθότητα των απόψεων. Δεν έγραψα ποτέ και πουθενά ότι τα άτομα που είναι χαρισματικά θα εκλεγούν από τη λανθάνουσα πλειοψηφία. Έγραψα, αυτά τα άτομα να άγουν προς ένα καλύτερο μέλλον. Δηλαδή να αρχίσει το σύστημα σιγά σιγά να γίνεται πιο αξιοκρατικό, ώστε άτομα που αξίζουν να μπορούν να ηγηθούν .
Όπως έχω γράψει, η δημοκρατία είναι ένα σύστημα, που παρέχει ελευθερία άποψης και γνώμης. Αν η δημοκρατία λειτουργούσε υπό τη γνήσια μορφή της, κι όχι υπό τον σφετερισμό που βλέπουμε να υφίσταται τώρα,τότε η αξιοκρατία θα μπορούσε να θριαμβεύσει.
Όσο για το Κάλλος , έχω την αρχή μου για αυτό. Το Κάλλος είναι νόμος, ένα ύψιστο απόκτημα/αγαθό. Δεν μπορεί να περιοριστεί στα πλαίσια μιας υποκείμενης υποκειμενικότητας. Ένας νόμος ισχύει, είτε τον αντιλαμβανόμαστε είτε όχι. Για εμένα το Κάλλος είναι ο ίδιος ο Δημιουργός, ο αρχιτέκτονας ενός τόσο σοφά μελετημένου δημιουργήματος, ενός κόσμου. *Φυσικά με την πολύ ευρεία έννοια του Δημιουργού, καθώς δεν πιστεύω σε ένα και μοναδικό ον*.
Η παραβίαση του Κάλλους λοιπόν, μας κάνει δύστυχους. Φέρει συνέπειες και ασχήμια.
Silver Queen
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η (StormBorn) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 165 μηνύματα.
17-05-20
14:36
Όχι, είσαι ελεύθερη να έχεις τη δική σου γνώμη αλλά θα ακολουθήσεις αυτό που θέλει η μάζα γιατί αυτό ορίζει ο νόμος.
Την ίδια ελευθερία έκφρασης και σκέψης μπορείς να έχεις και σε συνταγματική μοναρχία. Ο τρόπος που ο άρχων λαμβάνει την εξουσία δεν είναι συνυφασμένος με το επίπεδο ελευθερίας της κοινωνίας.
Στην συνταγματική μοναρχια ο άνθρωπος δεν έχει δύναμη. Ένας αποφασίζει για όλους. Όπως έχω γράψει στα παραπάνω ποστ μου, κανεις ποτέ δε θα πρέπει να έχει ή να αισθάνεται ότι έχει την απόλυτη εξουσία.
Οι αποφάσεις για να είναι όσο αντικειμενικες γίνεται θα πρέπει να λαμβάνονται από ομαδα ανθρώπων με όχι ιδια ατομικά συμφέροντα. Όπως πχ μια εφημερίδα θα πρέπει να έχει αρθρογράφους με διαφορετικες ιδεολογίες. Θα πρέπει όλες οι απόψεις να ακούγονται. Η μοναρχια καταλήγει σε δικτατορία.
Silver Queen
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η (StormBorn) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 165 μηνύματα.
17-05-20
13:51
Τη δημοκρατία την αντιλαμβάνομαι ως σύστημα που μου δίνει τη δυνατότητα να εκφραστώ ελεύθερα . Δε σημαίνει ότι αυτά που θα εκφράσω εγώ και οι λοιποί θα είναι σωστά ή πρακτικά. Αλλά θέλω να έχω αυτό το δικαίωμα /ελευθερία.Την βλέπεις την τραγική αντίφαση ανάμεσα στις δύο προτάσεις σου έτσι?
Δεν μπορώ να φανταστώ άλλο σύστημα που να μου παρέχει ελευθερία έκφρασης και σκέψης χωρίς να με καταπατα ως ανθρωπινο ον.
Αυτό δε σημαίνει οτι όλοι έχουν δίκιο. Πολλές φορές οι μάζα καθοδηγείται, αλλά αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι.
Αυτό που κρατάω από το σύστημα είναι ότι είμαι ελεύθερη να έχω τη δική μου γνώμη και αρκετά διαβασμένη ώστε να μην ακολουθώ το πλήθος και τις λαικιζουσες απόψεις /θέσεις.
Silver Queen
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η (StormBorn) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 165 μηνύματα.
17-05-20
12:26
- Μα δεν είναι εγωκεντρικό να θες την προσωπική σου ευημερία και να ταυτίσεις τελικά, τη συλλογική ευημερία με την προσωπική σου - συνειδητοποιώντας, όμως, ότι το κάνεις γιατί έτσι επιτυγχάνεις υψηλότερη ατομική ωφέλεια. Ο αλτρουισμός είναι ένα επιφαινόμενο που «συγκαλύπτει» τα βαθύτερα αμιγώς εγωιστικά κίνητρα του κάθε ατόμου. Κι αυτό δεν είναι ούτε κακό ούτε κατακριτέο. Το αντίθετο είναι: ο εγωισμός είναι μία υγιής συμπεριφορά, στο σημείο που δεν αποσκοπεί στο να βλάψει άλλα άτομα αλλά να μας τοποθετήσει καλά μέσα στον κόσμο. Αποσκοπούμε στο να μεγιστοποιήσουμε την ατομική μας ωφέλεια και γι' αυτό συγκροτούμε κοινωνίες και μετά επιδιώκουμε να τις συντηρήσουμε. Αν δεν αποκομίζαμε όφελος από αυτήν την κατάσταση, δε θα το κάναμε εξ αρχής.
Σημείωση: Λέγοντας όφελος δεν εννοώ μόνο το οικονομικό όφελος, αλλά, γενικά, ο,τιδήποτε έχει θετικό πρόσημο ατομικά.- Δε χρησιμοποίησες τον όρο «πεφωτισμένη» αλλά περιγράφεις μία μειονότητα που ξεχειλίζει από «αρετές» και «φώτιση». Αν, ωστόσο, ο ίδιος ο λαός δεν την επιλέξει, ποιο το νόημα; Έχουμε τις τύχες μας στα χέρια μας και αυτό είναι το εμπόδιο που η (περίπου) δημοκρατία μάς βάζει για να υπερβούμε. Να γίνουμε περισσότερο πολιτικά όντα, να αποκτήσουμε κοινωνική συνείδηση, να λάβουμε δράση.
Επίσης, δε νομίζω ότι ο κοινωνικός κονφορμισμός είναι κάτι που δείχνει την έλλειψη αγάπης για τον «τόπο» μας. Ανέκαθεν είχαμε την τάση να μιμούμαστε και να υιοθετούμε συμπεριφορές άλλων ατόμων όταν βλέπαμε ότι αυτές μας εξυπηρετούσαν, δεν είναι φαινόμενο της εποχής μας αυτό. Αν δεν αγαπάμε πρώτα και κύρια τον εαυτό μας, δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τίποτα άλλο μετά ειλικρινά.
Βεβαίως και το να ενδιαφέρεται κανείς για τον εαυτό του είναι θεμιτό και όλοι θα έπρεπε να αγαπάμε τον εαυτό μας.
Όμως εδώ επίτρεψέ μου να πω ότι η ατομικη ευημερία επιτυγχανεται μεσω της συλλογικής. Όχι το ανάποδο.
Ο λόγος μου για μια κοινωνία όμορφη και καλαίσθητη, δεν ήταν λόγος αλτρουισμου (καθώς δεν πιστεύω σε αυτόν), αλλά λόγος που καταδεικνύει την αναρχική αδικολογια που χρησιμοποιειτο προς όφελος ατομικό και μόνο. Μια προσπάθεια δικαιολόγησης της αισχροκερδιας φέροντας ως παράδειγμα το ατομικό συμφερον, δεν καλύπτει αυτό που έγραψα στο ποστ μου χτες, οταν έκανα λόγο για σκοταδισμό.
Δε γινεται να πατάμε επί πτωμάτων και να το αιτιολογουμε ως αγάπη προς τον εαυτό μας. Η αγάπη για τον εαυτό μας, η πραγματική αγάπη, συνεπάγεται και πάλι με την Αρχή της Καλαισθησίας.
Όποιος αγαπά και σέβεται τον εαυτό του, έχει εικόνα καλαίσθητη τόσο εξωτερικά, όσο και εσωτερικά. Φροντίζει και μορφώνει τον εαυτό του. Προσπαθεί να τον εξιψωσει σε έναν εαυτό καλύτερο και πιο χρήσιμο τόσο για τον ίδιο , όσο και για την κοινωνία.
Η αγάπη για τον εαυτό μας, αντηχει μια εναρμονισμενη μελωδία και μουσικότητα.
Η απληστία, που περιβάλλει τους περισσότερους, δεν είναι ίση με την ατομική αγάπη,αλλά ισούται με ενα τέρας που πεινάει συνεχώς και ποτε δεν χορταίνει.
Όσον αφορά την πεφωτισμενη μειονότητα, και πάλι, επαναλαμβάνω δεν το έθεσα με τέτοιο τρόπο. Τα ακριβή μου λόγια ήταν τα εξής : " Όσοι μπορούν και βλέπουν μπροστά, να άγουν και να συμμορφώσουν τους υπολοίπους, θεσπίζοντας νέους κανονισμούς και διατάγματα."
Έκανα λόγο για άτομα που πραγματικά αξίζουν και διέπονται από ιδέες που μπορούν να εξελίξουν μια χώρα και να την βγάλουν από τον σκοταδισμό της.
Όχι να μας εξουσιάζουν αμόρφωτοι και άτομα που δεν είναι χρήσιμα πάρα μόνο για τον εαυτό τους.
Οπως έγραψα, όλες οι εποχές έχουν άτομα ευφυή και ικανά να θεσπίσουν καινες ιδέες, καινους θεσμούς και καινα παραδείγματα. Αν δεν υπήρχαν τέτοια άτομα, τότε η ανθρωπότητα θα εμενε βυθισμένη στο σκοτάδι.
Το point μου είναι να μην αναπαραγαγεται η ίδια και η ίδια γερουσία. Θέλουμε φρέσκο αίμα, φρέσκες ιδέες, φρέσκα μυαλά, όχι απαρχαιωμενους μπακαλιάρους.
Όσο για τη Δημοκρατία, είναι γνωστό ότι η συνολική άποψη είναι πάντα λανθασμένη.
Είμαι οπαδός της δημοκρατίας, κατ εμε δεν έχει υπάρξει καλύτερο σύστημα, αλλά μια δημοκρατία που οδηγείται στην ασυδοσία και τέλος στην αναρχία, δεν είναι το σύστημα που επικροτώ.
Η δημοκρατία είναι θεσμός, που δίνει φωνή σε όλους να ακουστούν. Αποκαλύπτει και φωτίζει ιδέες διαφορετικές και αυτό οδηγεί στην εξέλιξη. Άλλο αυτό, κι άλλο γινομαστε το ποίμνιο που ο καθε βοσκός/λύκος το οδηγεί και σε διαφορετικά μονοπάτια.
Και ξέρεις γιατί γινόμαστε πρόβατα? Γιατί μας υπνωτιζουν επικαλούμενοι το ατομικό συμφέρον. Και καθώς όλοι προσπαθούν να επιτύχουν το ατομικό τους συμφέρον, καταλήγουν να κανιβαλιζουν.
Αηδία. Κανένα Κάλλος, καμία Μουσικότητα!
Silver Queen
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η (StormBorn) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 165 μηνύματα.
16-05-20
12:01
1.Έχω ως ας πούμε μια Μεγάλη Αρχή, την Αρχή της Καλαισθησίας.1.Ό,τι κάνουμε, στο τέλος της ημέρας, το κάνουμε για να αυξήσουμε την ατομική μας ωφέλεια. Οπότε και το να οργανωνόμαστε σε κοινωνίες κ.λπ. μας ωφελεί - ή πιστεύουμε ότι μας ωφελεί/προσδοκούμε να μας ωφελήσει. Οπότε, δε θεωρώ ότι στο βάθος μας θεωρούμε ότι είναι πιο σημαντικό το καλό του όποιου άλλου ατόμου από το δικό μας, απλώς, για ενδεχομένως πολλούς και διαφορετικούς λόγους, το καλό αυτού του άλλου ατόμου εξυπηρετεί με κάποιον τρόπο το δικό μας - το οποίο μου φαίνεται και απολύτως υγιές.
2.Τώρα, για το τελευταίο με τα άτομα που «βλέπουν μπροστά», εντάξει, το να περιμένουμε μία πεφωτισμένη ηγεσία να μας λύσει τα προβλήματα είναι λίγο ουτοπικό κατ' εμέ. Η ζωή είναι εδώ και οι αγώνες μας επίσης. Ή τους δίνουμε και επιδιώκουμε την αλλαγή ή περιμένουμε ότι θα μας «συ-μορφώσουν» οι πεφωτισμένες ( ; ) ηγεσίες.
Με βάση αυτήν την αρχή, μια κοινωνία εκμηδενισμενη, βασισμένη στον εγωκεντρισμο και μόνο, μου προκαλεί αηδία. Κανενα απολύτως κάλλος.
Θέλω να κυκλοφορώ και να βλέπω μια κοινωνία υγιή, όμορφη, καθαρή, ανθρώπους με στυλ και προσωπικότητα. Όχι να βγαίνω και να βλέπω ένα συγκρατημενο χάος.
2.Δεν έκανα λόγο για πεφωτισμενη μειονότητα. Καθε εποχή και κάθε κοινωνία γεννα αξιοζηλευτες προσωπικότητες στις οποίες θα πρέπει να δίνονται ευκαιριες. Χρειαζόμαστε νέους ανθρώπους με πρωτοποριακες ιδεες και ικανοτητες ηγεσιας. Άτομα βουτηγμένα στον σκοταδισμό και την αισχροκερδια, δεν είναι χρήσιμα για καμια κοινωνία.
Το γεγονός ότι η κοινωνία μας αναπαραγάγει συνεχώς τους ίδιους χαρακτήρες με διαφορετικά πρόσωπα, είναι απόδειξη της έλλειψης αγάπης του τόπου στον οποίο ζουν.
Silver Queen
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η (StormBorn) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 165 μηνύματα.
13-05-20
10:54
Εγώ θα ήθελα να ξέρω,για αρχή, εάν κανείς ενδιαφέρεται ποτέ για την πατρίδα του. Κι αν η συλλογικότητα είναι γνώριμη από την ατομικότητα.
Τι είναι αυτό που μετράει τελικά? Μια οποιαδήποτε χώρα και ο λαός της να επιβιώσει, ή η κάθε γενιά για τον εαυτό της?
Τόσα χρόνια σφάζονται τα άκρα,λες και ζουν σε διαφορετική χώρα ο καθένας. Δηλαδή τι έχει σημασία να επιβιώνει? Το κόμμα ?ο ηγέτης ? ο λαός ? Ο Χριστιανισμός??????
Μια χώρα όπου έχει σύμβολο έναν Θεό , ο οποίος θυσιάστηκε για το γενικό καλό, πολύ ατομικιστική έχει βγει.
Πιστεύουμε σε τίποτα στην πραγματικότητα?
Τώρα αυτό με το πόθεν έσχες είναι μια κωμικοτραγωδία. Δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει τα πόσα έχει ένας πολιτικός. Ας έχει και εκατομμύρια. Αυτό που θα έπρεπε να υπάρχει είναι ένα ανώτατο δικαστήριο που θα ελέγχει με πόσα χρήματα επιδοτήθηκε ένα κόμμα κι αναλυτικότερα μέχρι και το μισό ευρώ που τα σπατάλησε.
"Κυρίες και κύριοι.. Είχατε να διαχειριστείτε αυτό το έτος χ ευρώ. Που είναι??
Φτιάξατε δρόμους?
Πάρκα?
Καθαρίσατε τη χώρα από τα σκουπίδια?
Επιδοτήθηκαν προγράμματα για νέους εργαζόμενους?
Φτιάξατε κάτι τέλος πάντων που να μπορεί να μείνει στην ιστορία??
Ή εκμεταλλευόμαστε το φυσικό πλούτο της χώρας, ήλιο/θάλασσα/αέρα , τα οποία παρέχονται δωρεάν από την καλή μητέρα Φύση προς την όμορφη κόρη Ελλάδα? Δηλαδή σε τι ακριβώς είστε χρήσιμοι?
Αν όχι, τότε τα ζητάμε πίσω τα χρήματα..."
Αυτή η ασυδοσία δε θα έπρεπε να είναι επιτρεπτή.
Για όλα αυτά , κάποιος πρέπει να αγαπάει τη χώρα/σπίτι που διαμένει και να θέλει να την αναπτύξει. Εδώ έχουμε γίνει μπάτε σκύλοι αλέστε. Κι η υποκρισία πάει σύννεφο.
Τι είναι αυτό που μετράει τελικά? Μια οποιαδήποτε χώρα και ο λαός της να επιβιώσει, ή η κάθε γενιά για τον εαυτό της?
Τόσα χρόνια σφάζονται τα άκρα,λες και ζουν σε διαφορετική χώρα ο καθένας. Δηλαδή τι έχει σημασία να επιβιώνει? Το κόμμα ?ο ηγέτης ? ο λαός ? Ο Χριστιανισμός??????
Μια χώρα όπου έχει σύμβολο έναν Θεό , ο οποίος θυσιάστηκε για το γενικό καλό, πολύ ατομικιστική έχει βγει.
Πιστεύουμε σε τίποτα στην πραγματικότητα?
Τώρα αυτό με το πόθεν έσχες είναι μια κωμικοτραγωδία. Δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει τα πόσα έχει ένας πολιτικός. Ας έχει και εκατομμύρια. Αυτό που θα έπρεπε να υπάρχει είναι ένα ανώτατο δικαστήριο που θα ελέγχει με πόσα χρήματα επιδοτήθηκε ένα κόμμα κι αναλυτικότερα μέχρι και το μισό ευρώ που τα σπατάλησε.
"Κυρίες και κύριοι.. Είχατε να διαχειριστείτε αυτό το έτος χ ευρώ. Που είναι??
Φτιάξατε δρόμους?
Πάρκα?
Καθαρίσατε τη χώρα από τα σκουπίδια?
Επιδοτήθηκαν προγράμματα για νέους εργαζόμενους?
Φτιάξατε κάτι τέλος πάντων που να μπορεί να μείνει στην ιστορία??
Ή εκμεταλλευόμαστε το φυσικό πλούτο της χώρας, ήλιο/θάλασσα/αέρα , τα οποία παρέχονται δωρεάν από την καλή μητέρα Φύση προς την όμορφη κόρη Ελλάδα? Δηλαδή σε τι ακριβώς είστε χρήσιμοι?
Αν όχι, τότε τα ζητάμε πίσω τα χρήματα..."
Αυτή η ασυδοσία δε θα έπρεπε να είναι επιτρεπτή.
Για όλα αυτά , κάποιος πρέπει να αγαπάει τη χώρα/σπίτι που διαμένει και να θέλει να την αναπτύξει. Εδώ έχουμε γίνει μπάτε σκύλοι αλέστε. Κι η υποκρισία πάει σύννεφο.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.