Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,388 μηνύματα.
13-05-21
20:01
Αυτά τα άτομα τα συναντάω σε χωριά κυρίως και είναι είτε εργασιομανείς χαμάληδες και φοβερά τσιγκούνηδες, είτε δημόσιοι υπάλληλοι, που φοβούνται μην του πουν τεμπέληδες και βολεμένους και το πάνε στο άλλο άκρο για να είναι μάλλον πέραν πάσης υποψίας.
Όταν έρθουμε στα πράγματα θα τους βάλουμε να ρίχνουν χώμα στο Βόσπορο με κουταλάκι του γλυκού για να κλείσουν οι συμπληγάδες.
Σαν αυτό που χε κάνει ο Σουλτάνος το 1800 στην εξέγερση της Σάμου που βλακωδώς γέμιζε το κενό ανάμεσα στη Μ. Ασία και τη Σάμο με χώμα για να περάσουν ποδαράτο οι στρατιώτες του και φυσικά πήρε τα μεζεδάκια του γραβάτα κι αναγκάστηκε να βαλει πλοία να κάνουν απόβαση.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,388 μηνύματα.
13-05-21
19:39
Ώριμο σε κάνουν οι δυσκολίες που σε αναγκάζουν να υπερβείς τον υπάρχων εαυτό σου. Η δουλειά τις περισσότερες φορές δεν ανήκει σε αυτή τη κατηγορία. Έστω ότι πας να δουλέψεις σε μια οικοδομή. Τον πρώτο καιρό που θα πας αν δεν έχεις ξαναδουλέψει ποτέ στην ζωή σου θα δυσκολευτείς, θα θες να τα παρατήσεις, αλλά αν δεν το κάνεις μετά θα ξεπεράσεις τον αυτό σου και θα μάθεις να μην φοβάσαι την δουλειά και να αντέχεις σε άσχημες συνθήκες. Ε αυτό. Μετά τους 6 πρώτους μήνες δεν έχεις κάτι να μάθεις. Μετά είναι απλά χαμαλίκι και μεροδούλι για ένα μεροκάματο. Και μετά άμα πας στο χωράφι δεν αλλάζει κάτι. Πάλι απλά χαμαλίκι κάνεις για ένα μεροκάματο. Το επόμενο μάθημα θα έρθει σε καμιά δεκαριά χρόνια όταν αρχίσεις να έχεις να άτομα από κάτω σου που πρέπει να διοικείς και είσαι υπεύθυνος γι αυτούς. Και αυτό μετά τον πρώτο χρόνο το συνηθίζεις και δεν προσφέρει κάτι άλλο, και τα επόμενα 30 χρόνια είναι απλά χαμαλίκι.
Και όλη αυτά τα "μαθήματα" μπορείς να πάρεις και από αλλού σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα, οπότε η δουλειά κατά κύριο λόγο είναι απλά μια αναγκαστική καθημερινή κούραση που κανείς δεν θα έκανε αν δεν χρειαζόταν τα χρήματα.
Πολλοί άνθρωποι, ειδικά των λαϊκών τάξεων θεωρούν το να είσαι δουλευταράς την μέγιστη αρετή και μεγάλο μέρος της αξίας του πηγάζει από το ότι κουράζονται. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που είναι φτωχοί, δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην κούραση από την παραγωγικότητα. Παρότι το να δουλεύεις για να παρέχεις τα προς το ζην στην οικογένεια σου δεν είναι καθόλου κάτι το αμελητέο και είναι (και πρέπει να είναι) κάτι το αξιέπαινο, το να μπορείς να κάνεις το ίδιο χωρίς να ξεσκίζεσαι στην δουλειά είναι πολύ πιο αξιέπαινο.
Όταν ακούω φράσεις "Τι μιλάς εσύ ρε, δούλεψες καμιά μέρα? Εμένα με τρώει ο ήλιος 40 χρόνια" βγάζω σπυριά.
Ενω τα χεις πει υπέροχα και δεν χρειάζεται να προσφέρω απολύτως τίποτα στη συζήτηση, είναι απο τις ελάχιστες φορές που σου παραδίδω αμαχητί το μικρόφωνο, θα ήθελα να ρωτήσω το εξής:
Αυτοί οι "εχω δουλειά, άρα είμαι κάποιος" ή που κουνάνε το δάχτυλο στους άλλους:
α) Τι εργασία κάνουν, ειναι σχετική με το πτυχίο τους και πως την βρήκαν εν μέσω τετοιων καιρών;
β) Γνωρίζουν επακριβώς τις συνθήκες υπο τις οποίες κάποιος βρέθηκε στη μη-εργασία;
γ) Βοήθησαν έναν άνθρωπο από αυτούς, να βρει εργασία και ο τελευταίος το αρνήθηκε;
Συνήθως παρατηρώ ότι μιλούν είτε οι πιο βολεμένοι, είτε οι πιο κακεντρεχείς ή αγνοούντες τα δεδομένα, είτε αυτοί που δεν έχουν βοηθήσει ούτε μυγα, γιατί "σιγα μη βοηθησω εγω, εγω πως το κάνω μονος μου ή εσυ τι μου δινεις σε αντάλλαγμα".
Και το στέκι κατα μέρος είναι μια μικρογραφία αυτής της κοινωνίας της μικροαστικής κατινιάς και του απόλυτου στερεοτυπικού συμπλεγματικού.
Αυτά απο ένα τεμπέλικο παράσιτο της κοινωνίας.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,388 μηνύματα.
13-05-21
01:57
Ναι τα 10 χρόνια διαφορά φταίνε όπως είπαν κάποιοι (ειρωνεύομαι). Όχι ότι είναι δυο αταιριαστα άτομα που απλά μετέφρασαν "το είμαστε μαζί πολυ καιρό" σε "είμαστε καταλληλοι για σπίτι".
Εγω δεν ξερω ποιός έχει δίκιο καθώς ακούμε μόνο την άποψη της Λίνας.
Που είναι άδικο γιατί για να ξεστομίζει ο άλλος πραγματάκια, κάτι έχει δει στη Λίνα και χαλιέται, απλά έχουμε μάθει σ αυτα τα δακρύβρεχτα "αχ χρυσή μου είσαι αδύναμη, τι τοξικός σε καταπιέζει, ζήσε την ελευθερία σου", δηλαδή κατα ενα τρόπο "αδυναμοποιούμε" τη γυναίκα με το ζόρι, το στανιό κι όλα τους τα πρωτοξάδερφα ως άλλο πατ πατ στην πλάτη. Γιατί να είναι αδύναμη η Λίνα; Δεν ήξερε με τι έμπλεκε; Κι αν ήταν τόσο δραστική η αλλαγή, όλο και κάποια ελαφρά σημάδια θα χε δείξει από πρίν αυτός, και πιθανότατα η κοπέλα τα αγνόησε.
Και τωρα που τα ανακαλύπτει, ακόμα και να πάρουμε την εικασία ότι έτσι είναι όπως τα λέει, ε ας φύγει, δεν είναι δέντρο, αδύναμη και νουφαράκι.
Δεν σ αρεσει; Τον θεωρείς μαλάκα, τοξικό, υποτιμητικό; Μαζί σου, να φύγεις.
Και θα αποδειχθεί στην παρακατω σχέση σου αν είχε δίκιο ή άδικο ο τύπος απ το αν θα ευτυχήσεις και θα ζήσετε ήρεμα ή αν θα επαναληφθούν τα ιδια σφάλματα.
Και στις πολλές επαναλήψεις των σφαλμάτων μας, εμείς είμαστε ο κοινός παρονομαστής.
Αλλά χάριν απλότητας, είτε έχεις εσυ δίκιο και ειναι οπως τα λες, είτε μας τα παρουσιάζεις υποκειμενικά και αλλοιωμένα και έχει εκείνος δίκιο, το απλό σημείο είναι ότι ενοχλείσαι και δεν τα βρίσκετε όπως πιστευατε.
Το δια-λυ-ε-τε.
Χτες.
Εγω δεν ξερω ποιός έχει δίκιο καθώς ακούμε μόνο την άποψη της Λίνας.
Που είναι άδικο γιατί για να ξεστομίζει ο άλλος πραγματάκια, κάτι έχει δει στη Λίνα και χαλιέται, απλά έχουμε μάθει σ αυτα τα δακρύβρεχτα "αχ χρυσή μου είσαι αδύναμη, τι τοξικός σε καταπιέζει, ζήσε την ελευθερία σου", δηλαδή κατα ενα τρόπο "αδυναμοποιούμε" τη γυναίκα με το ζόρι, το στανιό κι όλα τους τα πρωτοξάδερφα ως άλλο πατ πατ στην πλάτη. Γιατί να είναι αδύναμη η Λίνα; Δεν ήξερε με τι έμπλεκε; Κι αν ήταν τόσο δραστική η αλλαγή, όλο και κάποια ελαφρά σημάδια θα χε δείξει από πρίν αυτός, και πιθανότατα η κοπέλα τα αγνόησε.
Και τωρα που τα ανακαλύπτει, ακόμα και να πάρουμε την εικασία ότι έτσι είναι όπως τα λέει, ε ας φύγει, δεν είναι δέντρο, αδύναμη και νουφαράκι.
Δεν σ αρεσει; Τον θεωρείς μαλάκα, τοξικό, υποτιμητικό; Μαζί σου, να φύγεις.
Και θα αποδειχθεί στην παρακατω σχέση σου αν είχε δίκιο ή άδικο ο τύπος απ το αν θα ευτυχήσεις και θα ζήσετε ήρεμα ή αν θα επαναληφθούν τα ιδια σφάλματα.
Και στις πολλές επαναλήψεις των σφαλμάτων μας, εμείς είμαστε ο κοινός παρονομαστής.
Αλλά χάριν απλότητας, είτε έχεις εσυ δίκιο και ειναι οπως τα λες, είτε μας τα παρουσιάζεις υποκειμενικά και αλλοιωμένα και έχει εκείνος δίκιο, το απλό σημείο είναι ότι ενοχλείσαι και δεν τα βρίσκετε όπως πιστευατε.
Το δια-λυ-ε-τε.
Χτες.