Devil
Επιφανές μέλος
Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,794 μηνύματα.
04-12-21
01:46
Φάση είναι κ αυτό θα περασει. Να βρω κ μια δουλειά και θα είναι καλυτερα. Τόσο ελευθερο χρόνο που έχω τώρα όλο τέτοια σκέφτομαι. Όσο για αυτό που λες στο τέλος δεν σε αδικω καθόλου.
Καλή επιτυχία λοιπόν και με έναν καλό συντροφο.... που οταν θα βγαινεις εξω δεν θα παθαινει εγκεφαλικο. ΛΟΛ
δεν ξερω ρε γαμωτο εμενα δεν θα με ενοχλουσε η κοπελα να βγαινει με φιλες της.... τα όρια τα ξέρει. Εφοσον ειναι σε σχέση δεν χρειαζεται να τα συζητάμε συνεχεια καταντάει κουραστικό.
Devil
Επιφανές μέλος
Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,794 μηνύματα.
04-12-21
01:34
Τόσο καιρό ημουν σε ένταση και πραγματικα τωρα που είμαι ήρεμη είναι σαν να αποζητω πάλι την ένταση. Τρελό αλλά το κάνω κ αυτό.
Οσο το κάνεις τέτοια, τέτοιους θα προσελκύεις.... γιατι ένας ανθρωπος που εστιάζει αλλού στην ουσια πχ στη συντροφικοτητα.... στα συναισθηματα.... στο καλο σέξ... στην σωστη επικοινωνια σορρυ αλλα δεν θα κατσει να παιξει τέτοια παιχνιδια... θα κουραστει κ μονο που θα τα ακουσει. Οποτε ο μονος που δεν θα κουραστει ειναι οποιος τρέφεται απο τις εντάσεις και τα θελω να αυτοκτονησω επειδη η κοπελα που έχει σχέση βγηκε με μια φιλη της.... ακου ατακα ρε φιλε... τι psycho κοσμος κυκλοφορει ρε πστ.
Εγω αμα έβλεπα οτι κάποια ειναι μπλεγμένη σε τέτοια θα ειχα γίνει λούης. Αυτη βεβαια θα νομιζε οτι" ελα μωρε αυτος εψαχνε απλα ευκολα να πηδηξει για αυτο κ σηκωθηκε κ έφυγε".
Devil
Επιφανές μέλος
Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,794 μηνύματα.
04-12-21
01:26
Ναι η αλήθεια είναι μου πήρε καιρό να ξεπεράσω την απόρριψη. Βασικά θεωρουσα ότι δεν ημουν αξια για κάτι καλό και έβγαινε προς τα έξω. Η φίλη μου αυτή όσο ήταν ελευθερη μπορεί να της μίλαγε κάποιος όταν βγαίναμε αλλά ήταν πολυ ουδετερη. Είναι από τους ανθρώπους που θα μιλήσουν σε αρκετά άτομα (γυναικες ή άντρες) επειδή έτσι είναι. Εγώ είμαι πιο επιλεκτική με παρεες (για τις σχέσεις δεν λεω τπτ γιατί δεν ημουν κ τόσο). Απλά αυτή η φίλη μου είναι πιο χαλαρή σαν άνθρωπος. Όσο για το τι να ξεκαθαρίσω... Κατά βάθος ξέρω ότι δεν υπάρχει κάτι αλλά μάλλον με πιανει ο μαζοχισμός μου και το επαναφέρω. Τόσο καιρό ημουν σε ένταση και πραγματικα τωρα που είμαι ήρεμη είναι σαν να αποζητω πάλι την ένταση. Τρελό αλλά το κάνω κ αυτό.
Δεν ειναι θέμα μαζοχισμού μονο... ο τύπος αυτος οπως τον περιγράφεις ηταν επικινδυνος εφοσον ηταν τοσο παραλογα ζηλιάρης. Αυτο οντως ειναι κουσούρι. Δεν μπορει να του λές εσύ οτι θές να βγεις με μια φιλη κ αυτος να φαντάζεται οτι τον κερατώνεις κ να κάνει σαν υστερικος στα μηνύματα κ να σου λεει οτι θέλει να αυτοκτονησει.
Αν το μυαλο κάποιου ή κάποιας δεν λειτουργει σωστα κ δεν ξέρει να εκτιμάει πράγματα... η απορριψη τους ειναι τελικα τοσο σημαντική για σένα ;
Devil
Επιφανές μέλος
Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,794 μηνύματα.
04-12-21
01:03
Ναι, το προτιμω κ γω αυτό . Εννοώ που τα λες ωμά.
Ωραια... μια χαρα κ εσυ μπορεις να είσαι χύμα απεναντι μου. Το προτιμώ κ εγώ.
Και το ξερω ότι έχω αντιφάσεις. Μια αντίφαση ολόκληρη είμαι . Πήρα καλά πραγματα και σίγουρα δεν θα τα ξεχάσω.
Ημουν σίγουρος... αλλιως δεν θα εισασταν μαζι τοσο καιρό.
Πάντα κρατάω τα καλά από κάθε εμπειρία ή κατάσταση. Ακόμα προσπαθώ όμως να το ξεπεράσω γενικοτερα(οχι απλά ότι χωρίσαμε παει , να ξεκαθαρίσω τα πράγματα τελείως και στο μυαλό μου) και αυτό είναι που με δυσκολευει.
Τι χρειάζεται να ξεκαθαρισεις δηλαδη στο μυαλο σου ;
Devil
Επιφανές μέλος
Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,794 μηνύματα.
04-12-21
01:00
Λοιπόν αρχικά: οκ προφανως και είναι δικαιολογίες εν μέρει. Το εν μέρει το λέω γτ είχα πληγωθει από την πρωτη σχέση μου στα 21 και μετά ήμουν κάπως ανάμεσα στο θέλω σχέση αλλά και δεν θέλω. Οκ δεν είναι ότι περναγα χάλια αλλά δεν με κάλυπτε προσωπικα. Η φίλη μου αυτή απλά είναι πιο ανοιχτή σαν άνθρωπος και βγαίναμε βράδυ κάτι που δεν εκανα με άλλες φίλες μου. Πιστεύω όμως ότι δεν την πηφαινε γτ μετα τον 2ο χωρισμό με ωθούσε να βρω κάποιον άλλο για να προχβρησω. Όσο για την υπομονή αυτό κάνω τώρα. Πριν το παραδέχομαι δεν είχα. Τώρα νιώθω ότι πρέπει να βάλω σε μια σειρά τα πραγματα στη ζωή μου και μετά... Προσδοκίες εννοώ από την σχέση γενικότερα. Από αυτόν σίγουρα και από μένα ότι θα μπορουσα να αντιμετωπίσω καταστάσεις κτλ, να προσπαθησω. Μόνο που δεν έγινε.
Απο τα 21 έως τα 32 και το σκέφτεσαι ακόμη ; θεωρεις οτι είσαι number 1 κ δεν θα περάσεις καμια απορριψη πχ εσυ ;
εμεις έχουμε φάει αρκετές κ ειδικά μέχρι να προσεγγίσουμε κάποια... εμεις δηλαδη ειμαστε κοροιδα πχ που τσαλακωνομαστε ;
η φιλη σου αυτη οταν έβγαινε έξω ήθελε να κανετε γνωριμιες ; ερχοντουσαν σας μιλούσαν άσχετοι ; αυτη οταν γνωριζε κάποιον ήταν πχ το μυαλο της να αξιοπιήσει τη γνωριμια ή ηταν οτι να ναι κ το διασκεδαζε απλά ;
γιατι εγω πχ να βγω εξω να μπω στη διαδικασια να μιλησω σε κάποια αγνωστη εντάξει.... θα το κανω με κάποιο σκοπο... πλεον οχι για να παιξω βαριέμαι τα παιχνιδια τα άσκοπα. Και να σου πω κ την αληθεια αν ξέρω εξαρχης οτι η αλλη δεν ειναι σε φάση να αφιερωσει χρονο σε μια γνωριμια δεν θα της την έπεφτα κάν. Με τις πιθανοτητες παιζουμε.. οταν πάμε στη καθε άγνωστη.
Devil
Επιφανές μέλος
Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,794 μηνύματα.
04-12-21
00:45
Αν και ουσιαστικά με εκραξεςσ ευχαριστώ για την ειλικρίνεια.
Με συγχωρεις όντως για το κράξιμο δεν μου φταις εσύ σε κάτι... αλλα πλέον οταν θα μπαίνω σε τέτοιες κουβέντες θα μπαινω λίγο "επιθετικα". Πιο πολυ θα σε βοηθησω έτσι.... παρα να σου πω ναί έχεις δικιο.
Αν δεν λύσεις τις αντιφάσεις που βιώνεις εσωτερικά και δεν τις απλοποιήσεις δεν θα βγάλεις άκρη.
Λές στεναχωριεμαι που χώρισα.... εσυ δεν χώρισες ; 1η αντίφαση.
Μετά μας έγραψες οτι θέλεις να τον ξεχάσεις εντελώς.... γιατι ; δεν πήρες κάτι καλο απο αυτον τον άνθρωπο ; δεν πέραες ωραία.... αν όντως δεν τοτε γιατι έμεινες τοσο καιρο μαζί του ;
Devil
Επιφανές μέλος
Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,794 μηνύματα.
04-12-21
00:28
Χμμ ναι μάλλον είμαι λίγο avoidant style. Και πρωτη ουσιαστική σχέση εννοώ ότι πριν έκανα κάποιες ελευθερες κ τέτοια γτ φοβόμουν μην πληγωθω. Δεν είχα ουτε έχω τρελή αυτοπεποίθηση. Όταν λέω είχε λίγο δίκιο εννοώ ότι ήμουν κάπως απόμακρη και επειδή όπως είπα είχα πάρει κατά λέξη τ ειλικρίνεια του είπα πραγματα που τον πληγωσαν. Είχα συνηθίσει και στο να τα βγάζω περα μόνη μου και να είμαι ας πουμε χαλαρή και όταν ξεκίνησε να μου λέει που ήσουν τόση ωρα ή ποιος ακουστηκε ή γτ δεν με παίρνεις συχνά τηλέφωνο ενιωσα πιεσμενη. Δεν υπήρχε κάποιος άλλος όχι ουτε υπάρχει και τα άτομα ποτ ξεκοψα ήταν δυο και δεν ήταν του ίδιου φυλου. Για την κοπέλα θεωρουσε αυτός ότι με παρεσερνε επειδή είχαμε βγει μερικές φορές βράδυ. Η αλήθεια είναι ότι οκ μ έχει πιασει μια νοσταλγία κτλ απλά νιώθω ότι δεν πηγαινε κ ουτε μπορεί να παει πουθενα κ γι αυτό δεν ήθελα και ουτε θέλω να τα ξαναβρουμε (ποσο πια. Αλλά όσο να ναι περασαμε διαφορα και δεν μου φευγουν και κατευθείαν απο το μυαλό. Υπόθετω είχα πολλες προσδοκιες κ απογοητευτηκα.
Εφοσον ηταν ωραια γιατι πρέπει να σου βγουν απο το μυαλο ;;;
Γιατι ζητατε πχ απο τους πρωην σας να κατεβασουν φωτο απο το φεησμπουκ ; δηλαδη αυτο ειναι... ζησαμε κάτι με κάποιον κ μετά τον πεταμε.... επειδη δεν μας έκανε. Μην τις δει και ο νυν και παρεξηγηθει.... οπωσδηποτε... ο νυν εχει μεγαλυτερη ισχυ απο σενα που περασε πχ μαζι σου η αλλη ή ο αλλος 2-3 χρονια... αχαριστία.
Τεσπα επειδη εχω αρχισει και φορτωνω κ δεν φταις εσυ σε αυτο... θα φυγω απο το θρέντ... δεν εχει νοημα... απλα δυστυχως μερικες ζειτε μέσα σε αντιφάσεις.
Απλα με ολα αυτα τα ψυχολογικα κ τα ορια που εσεις οι ιδιες βαζετε στους εαυτους σας ψυχοπλακώνομαι κ δε γουσταρω.
Τι θα πει δεν εχεις αυτοπεποιθηση κοπελα μου ; ΘΕΣ να κανεις σχέση ή οχι... θες να αφησεις τον εαυτο σου ελευθερο να μοιραστει ή οχι... αν δεν θες σορρυ αλλα κατσε σπιτι σου... μη ξεκινατε σχέσεις απο τη στιγμη που δεν έχετε σκοπό να το πάρετε στα σοβαρά ολο αυτο κ να βαλετε τον εγωισμο σας στην ακρη...
δεν λεω πως αυτος που επελεξες ηταν σωστος γιατι δεν ηταν... δεν νοειται να σου κανει σκηνες επειδη θα βγεις με φιλες σου... αυτα ειναι χαμηλου επιπεδου όλα. Η γυναικα περαν της σχεσης πρεπει να εχει κ τη προσωπικη της ζωη... αλλα στη τελικη με αυτους που σας κάνουν αυτα κολλάτε οποτε ενα κ το αυτο ειτε τα λεμε εμεις ειτε δεν τα λέμε.
Devil
Επιφανές μέλος
Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,794 μηνύματα.
04-12-21
00:19
Όχι. Δεν είμαι ψυχολόγος.
πάντως και οι ασεξουαλ βιώνουν ρομαντική έλξη απλά δεν κάνουν σεξ μάλλον, λολ
Μια που να μην πηγαινει σε ψυχολογο υπάρχει ; εχεις βρει εσυ ;
δεν θελω να ακουσω άλλο για ψυχολογικα θέματα. Πραγματικά.... οτιδηποτε αλλο εκτος απο ψυχολογικα !!!! ΦΤΑΝΕΕΙΙΙΙ !
Devil
Επιφανές μέλος
Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,794 μηνύματα.
04-12-21
00:13
There is a certain sort of relationship that is alternately passionate, fiery and painfully unfulfilling – and that tends to puzzle both outsiders and its participants; a relationship between one person who is, as psychologists put it, anxiously attached and another who is avoidantly attached. There is, in such couplings, a constant game of push and pull. The anxiously attached party typically complains – more or less loudly – that their partner is not responsive enough: they accuse them of being emotionally distant, withholding, cold and perhaps physically uninterested too. The avoidant lover, for their part, stays relatively quiet but in their more fed-up moments, complains that the anxious party is far too demanding, possibly ‘mad’ and, as they put it pejoratively, ‘needy’. One person seems to want far too much, the other far too little.
The unhappiness unfolds in a cycle. At the start, the anxious partner loves the avoidant one with great intensity – but, in time, also growing frustration. The dissatisfaction grows ever more intense until, eventually one day, fed up with so much seeming rejection, the anxious partner overcomes their fears, decides they need something better and tells their lover that they’re off. At which point, the avoidant party undergoes a complete seachange. Their greatest fear, that of being engulfed in love, disappears at a stroke and reveals something that is normally utterly submerged in their character: a fear of being abandoned. Wholly liberated from the threat of being engulfed (the anxious one may by now have packed their bags), the avoidant one gives free reign to all their reserves of pent up romanticism and ardour – which feel utterly safe to bring out, now that there seems so little danger of reciprocation. Despite their fury, the anxious person hears the honeyed words and forthright promises, and – after some initial doubts – can’t help but be won over. The formerly distant partner appears to have become, in the nick of time, as they’d always wanted them to be, a warm soul. There is no reason not to return: after all, it’s not that they didn’t love this person, it was the feeling they weren’t loved back that was making things impossible…
For a time, there is bliss – and it seems that the couple are headed for long-term happiness. Liberated from their anxiety around engulfment, the avoidant partner gives free expression to love; liberated from their fear of abandonment, the anxious one is left feeling secure and trusting. But soon enough the problems return. Things become, as it were, too nice for the avoidant partner. It seems the anxious one isn’t going to leave them any more, they’re just going to stick around and seek ever greater closeness – and so the old fear of engulfment returns. They have no option but to start to pull away again and get distant, which gradually proves intolerable once again to the anxious partner. Within weeks or months, the pair are back in the same situation. Fierce arguments are back: the words needy and cold are once more in circulation. It’s time for another crisis and another threat of departure. It may go on like this for years, or a lifetime… From the outside, it is almost funny. From the inside, it is hellish. There are a few ways out: the avoidant party can realise, and learn to tolerate their fear of engulfment. The anxious party can grow conscious of their unnatural pull towards unfulfilling people, refuse to go back after a crisis and seek a future with more secure and reassuring sorts.
Or, yet more hopefully, both partners can acquire the vocabulary of attachment theory, come to observe their repetitions, gain some insight into aspects of their childhoods that drive them on – and learn not to act out their compulsions. They can learn the games they are unconsciously playing – and then, to the relief of all who care for them and to the redemption of their relationship, refuse to play them any longer.
Μπορεις να μου εξηγησεις τη λογική.... πισω απο το "Χωρισα αλλα στεναχωριεμαι ;;;"
θα μας τρελάνουν ρε φιλε.... ωρες ωρες ζηλευω τους ασεξουαλ.... δεν έχουν καμια ανάγκη.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.