Nathanail22
Νεοφερμένος
Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
26-05-22
23:09
Η πρακτική μέσω της αναπνοής και της συγκέντρωσης γενικοτερα σε βοηθαει να έχεις επαφή με τον εαυτό σου με τα επώδυνα συναισθήματα αλλά και με τα ευχάριστα. Δηλαδή τα αποδέχεσαι όλα και αυτό είναι το καύσιμο για να δράσεις και να αποφασίσεις πιο είναι το καλύτερο για εσένα (πρακτική λύση που λες)Πως σε βοηθάει μια άσκηση αναπνοής να βρεις τον εαυτό σου ?
Δεν ξέρω γενικά εγώ είμαι υπέρ των πιο πρακτικών λύσεων κ έχω δει ότι σε μένα αποδίδουν.
Αν θέλεις ρίξε μια ματιά στο πρόγραμμα MBSR να δεις τι αφορά πιο συγκεκριμένα.
Είχα την τάση να κρύβω πράγματα απ τον εαυτό μου χωρίς καν να το καταλαβαίνω..
Ακόμα και στην ψυχοθεραπεία καμία φορά προσπαθούσα να ωραιοποιησω μια κατάσταση και αυτό δεν βοηθούσε.Οποτε τώρα που κάνω αυτά τα δύο παράλληλα υπάρχει απίστευτη εξέλιξη μέσα μου σε σημείο να μην το πιστεύω καλά καλά..!
Η όλη διαδικασία θέλει βήματακι βήματακι, κάθε μέρα προσπαθείς να βρεις τον εαυτό σου στα απλά και καθημερινά που έχεις θέσει εσύ ως σημαντικά και ωφέλιμα.
Nathanail22
Νεοφερμένος
Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
26-05-22
22:54
Οι βαθιές ανάσες είναι μια από τις τεχνικές που μας εμαθαν για την αυτοφροντιδα.περνώ βαθιές ανάσες
Η επικέντρωση στην αναπνοή-σε εσένα στο τι συμβαίνει δηλαδή στο εδώ και στο τώρα.
Nathanail22
Νεοφερμένος
Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
26-05-22
19:32
Παρακολούθησα πρόσφατα το MBSR και μπορώ να πω ότι με βοήθησε περισσότερο από όσο φανταζόμουν σε σημείο να έχω βάλει αυτή την τεχνική στην καθημερινότητα μου.Θα ήθελα πολύ να ακούσω την γνώμη σας πάνω στο θέμα του άγχους....
Πως επηρεάζεται η ζωή του ατόμου κατά πόσο έχει να κάνει με την παιδική ηλικία και κατά πόσο μπορεί να μάθει να διαχειρίζεται τις σκέψεις του; πόσοι το βιώνουν και σε τι βαθμό στην καθημερινότητα του;
Στην δική μου περίπτωση το άγχος πολλές φορές και η υπέρ ανάλυση αλλά και ο φόβος είναι σαν έναν δαίμονας μέσα στο κεφάλι μου που δεν μπορεί να ηρεμήσει. Ενα σφίξιμο στο στομάχι και στην καρδιά είναι το τελευταίο διάστημα κάτι καθημερινό και εκείνη την στιγμή φεύγει προσωρινά με μια βαθιά ανάσα. Οποιο τρόπο και να βρω ώστε να μην φοβάμαι τα χειρότερα σε κάθε τι που μου συμβαίνει είναι στην ουσία προσωρινό μέχρι τουλάχιστον να έρθει κάτι άλλο για να με αναστατώσει ψυχολογικά...
Εντάξει σίγουρα υπάρχουν και μέρες ξέγνοιαστες αλλά όταν "ξυπνάει" αυτό το κομμάτι είναι απλά ένας εφιάλτης...
Αναμένω τις απόψεις σας και στην συζήτηση στο θέμα αυτό..
Αν δεν γνωρίζεις αυτή τη μέθοδο αξίζει να ρίξεις μια ματιά κατά τη γνώμη μου!
Έχω βίωσει στιγμές που είμαι σε κατάσταση στρες η παθαίνω μπλακ άουτ και δεν μπορώ να λειτούργησω.
Τωρα μπορω να το αντιμετωπίσω αλλά θέλει καθημερινή τριβή.