parafernalia
Περιβόητο μέλος
Κάποιος σοφός είχε πει: "Βρίσκοντας το νόημα, απώλεσα τη σημασία μου", το οποίο ισχύει και αντίστροφα. Σημασία θα λέγαμε είναι το χρήσιμο ή το σημαίνον ερμηνευόμενο ως η υλική μορφή (κάτι που μπορεί κάποιος να δει, να ακούσει, να αγγίξει, να μυρίσει ή γευτεί). Το νόημα ή σημαινόμενο είναι κυρίως η ερμηνεία και αξία των φαινομένων ορατών και αοράτων, έχει μια πνευματική έννοια. Αυτός είναι ο λόγος που ο Θεός δεν είναι ορατός ή δεν επενεργεί άμεσα στην υλική πραγματικότητα. Ο Θεός είναι ο ζωντανός Νους, δεν υπάρχει για να είναι χρήσιμος.Ναι, χρησιμοθηρικό είναι έτσι όπως ακούγεται, αλλά, εντάξει, δεν το εννοούσε και τελείως κυριολεκτικά. Σημαντικότερος είναι ο λόγος για τον οποίο το είπε, ότι δηλαδή ο άνθρωπος θα απωλέσει αυτό το ισχυρό νόημα στη ζωή του χωρίς την ύπαρξη Θεού.
Μπορεί ο άνθρωπος να νοηματοδοτήσει από μόνος του, χωρίς θεό; Η απάντηση βρίσκεται στο ερώτημα, "γιατί αξίζει να ζει κανείς". Έχω ακούσει διάφορα στη ζωή μου μέχρι τώρα:
1. Μόνο για τον έρωτα και την τέχνη αξίζει να ζει κανείς (πρώην φιλενάδα ).
2. Γιατί έτσι. Όπως το λουλούδι ευωδιάζει στον αγρό, έτσι ζει και ο άνθρωπος. Είναι σαν αυτό που έλεγε ο Γκαίτε: εξηγήστε μου γιατί ένα λουλούδι ευωδιάζει. Γιατί, έτσι. Άρα, ένα συνεχές «γιατί έτσι» είναι η ζωή μας, αλλιώς μιλάμε για μια ζωή αρρωστημένη, που δεν οδηγεί πουθενά (Στέφανος Ροζάνης).
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Προσωπικά δεν συμφωνώ με αυτό από ηθική σκοπιά. Πιστεύεις σε κάτι επειδή είναι αληθινό, όχι επειδή είναι χρήσιμο. Άλλωστε προϋπόθεση για την φανέρωση του Θεού είναι να το ζητήσεις εσύ με καθαρή καρδιά. Το πέπλο της Ίσιδας πέφτει και η θεά αποκαλύπτεται στους λίγους κι εκλεκτούς.Άλλωστε, μία από τις σοφότερες ρήσεις όλων των εποχών ήταν αυτή του Βολταίρου: Κι αν ακόμα δεν υπήρχε Θεός, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Θα ήταν πιο σώφρων να πείτε "δεν υπάρχει θεός" γιατί το Σύμπαν δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε από μόνο του. Η Ύλη είναι "μαγική" και τα θερμοδυναμικά συστήματα εκτός ισορροπίας προσδίδουν "θεϊκές" δυνατότητες αυτοοργάνωσης και αυτοεξέλιξης (Ilya Prigogine). Αυτός είναι ένας γόνιμος και ενδιαφέρον διάλογος.
Τώρα λέτε "είστε υποκριτές γιατί κλαίτε τα παιδιά σας όταν πεθαίνουν". Εσείς τι ακριβώς είστε;
Για να λυθεί η απορία. Άποψή μου. Τα παιδιά των χριστιανών όταν πεθαίνουν, δυστυχώς ξαναγεννιούνται σε αυτό το χωροχρονικό απόπατο της ύλης. Γι' αυτό στεναχωριόμαστε, γιατί τα αγαπάμε και μας λείπουν, γιατί δεν προλάβαμε να τα δούμε ολοκληρωμένοι άνθρωποι στην "εν Χριστό ζωή".
Θα μου πείτε τώρα, μα ο χριστιανισμός δεν δέχεται την μετενσάρκωση. Είναι μεγάλη συζήτηση αυτό. Ποιος δεν την δέχτηκε και πότε; Ο αφορισμός της μετενσάρκωσης έγινε ως εναντίωση στον νεοπλατωνισμό, η επιρροή του οποίου ήταν τόσο μεγάλη ώστε να κάνει ακόμα και τον Αυγουστίνο, πριν γίνει Άγιος, να θεωρεί τη μετενσάρκωση πολύ πιθανή. Το ζήτημα ξεκαθάρισε από ποιον; Τον Ιουστινιανό φυσικά, στην 5η Οικουμενική Σύνοδο, το 553 μ.Χ. Αυτόν τον αυτοκράτορα που όταν πέθανε - ο θρύλος λέει - εμφανίστηκε ο διάολος και είπε: "Ιδού ο υιός μου, ο αγαπητός" .
Έχω μιλήσει με πολλούς θεολόγους και θρησκευόμενους που έχουν μελετήσει τις Γραφές εξονυχιστικά. Όλοι μου λένε ότι δεν υπάρχει αναφορά, έστω και κάποια νύξη που να απορρίπτει την μετενσάρκωση. Αυτό που είναι ξεκάθαρο για τους χριστιανούς, είναι πως η χριστιανική ατραπός που σε "αγιάζει" σε απαλλάσσει και από οποιοδήποτε κύκλο ενσαρκώσεων. Γίνεσαι ηνίοχος της Ψυχής σου, αυτό την εξατομικεύει και ως Πνεύμα αθάνατο εισέρχεσαι στη Βασιλεία των Ουρανών. Όχι ολοκληρωτικά ακόμα, όλα θα κριθούν μετά την Ανάσταση των Νεκρών, το οποίο είναι κι αυτό άλλο ένα παρεξηγημένο θέμα.
Κανένα κόκκαλο δεν θα σηκωθεί απ' τον τάφο. Τα σώματα είναι πνευματικά, όχι υλικά. Η παρερμηνεία της νεκρανάστασης των οστών πηγάζει από την "spooky" προφητεία του Ιεζεκιήλ της "Κοιλάδας των Ξερών Οστών", η οποία γράφτηκε σε άλλη εποχή με εντελώς διαφορετικό νόημα.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Σίγουρα δεν αναφέρεται στον πάνδημο έρωτα, αλλά στον θεϊκό. Όπως εξηγεί ο Πρόκλος, στο "Εις τον Πλάτωνος πρώτον Αλκιβιάδη, βιβλίο Α" στο πλατωνικό «Συμπόσιο», ο λόγος που αποκαλούσε «δαίμονα μέγα» τον Έρωτα, ήταν γιατί η ερωτική βαθμίδα στο σύνολό της αποτελεί την αιτία για την επιστροφή όλων των όντων προς το θεϊκό κάλλος.Με ποιά λογική χαρακτηρίζεις κάτι τόσο παρωδικό όσο ο έρωτας "άγιο"? Κάποια άλλη αξία όπως η αγάπη ή η δικαιοσύνη ας πούμε θα μπορούσε να πάρει αυτή τη θέση.
Αυτόν τον Έρωτα ο Καζαντζάκης τον θεωρεί "άγιο". Οι Ορφικοί τον λέγανε Φάνη Έρωτα, που σημαίνει "η πρώτη λάμψη" θεωρώντας ότι αυτό το φως είναι το ζωοποιό που δημιούργησε το Σύμπαν.
Ο Καζαντζάκης ήταν βαθύς γνώστης - μύστης της ελληνικής μυθολογίας. Αυτό που μας λέει είναι ότι ο Θεός-Πατέρας εμπεριέχει μέσα του το Χάος, τη Νύχτα και το Έρεβος. Ο "Υιός" του, ο Φάνης Έρως (οι Χαλδαίοι τον ονομάζανε 'Δευτερογενής Θεός'), ξεπρόβαλε σαν Φως και δημιούργησε τον κόσμο. Στις "Όρνιθες" του Αριστοφάνη καταγράφεται αυτή η ορφική θεογονία με τρόπο λυρικό:
Στην αρχή υπήρχε Νύχτα και Χάος μοναχά,
πλατύς Τάρταρος κι Έρεβος μαύρο
ούτε αέρας υπήρχε ούτε γη ή ουρανός
τότε μέσα στου Ερέβους τον κόρφο
τον απέραντο, εν' άσπορο αυγό στην αρχή
η μαυροφτέρουγη Νύχτα γεννάει
κι όταν ήρθε ο καιρός, απ' τ' αυγό ο ποθητός
πρόβαλε Έρωτας. είχε στις πλάτες
δυο φτερούγες που αστράφταν χρυσές, και γοργά
στο στροβίλισμα επέτα του ανέμου
Με το Χάος, που κι αυτό φτερωτό ήταν, κρυφά
μες στον Τάρταρο ο Έρωτας σμίγει,
και το γένος μας έτσι ξεκλώσσησε, αυτό
μες στο φως πρωτανέβασε κιόλας.
Αθανάτων φυλή δεν υπήρχε, ώσπου πια
σμίξιμο έφερε ο Έρωτας σε όλα
κι όπως έσμιγε το' να με τ' άλλο, ουρανός,
γη και θάλασσα γινήκαν, κι όλων
των μακάριων αθάνατων θεών η φυλή.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι οι Ολύμπιοι θεοί της φυλής των αθανάτων είναι κι αυτοί δημιουργήματα. Στο πρώτο βιβλίο του ιστορικού του 1ου αιώνα π.Χ. Διόδωρου, καταγράφεται η ταύτιση του Φάνητα με τον Όσιρι από πολλούς έλληνες μυθογράφους και με παραφθορά Όσιρι - Σείριο. Από αυτούς ο Εύμολπος στα Βαχκικά έπη του τον λέει: "τον φωτεινό Διόνυσο που λάμπει σαν αστέρι", οπότε ο "Υιός του Θεού" παίρνει τη μορφή του Διονύσου.
Είναι γνωστό ότι ο Διόνυσος (το γήινο κομμάτι) με το alter ego του Απόλλωνα (το θεϊκό κομμάτι) ενσαρκώθηκε 3 φορές και στην τελευταία του υποσχέθηκε ότι θα επιστρέψει για πάντα.
Αυτή η τελευταία, η τέταρτη που συμπληρώνει την "αγία"-Τετρακτύς, είναι η γέννηση του Ιησού Χριστού από τη Ναζαρέτ.
Υπάρχει μια συνέχεια, ο Καζαντζάκης την έβλεπε και εν τέλει αφορίστηκε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
O Dawkins είναι πληκτικός, new age φανφαρολόγος. Τα επιχειρήματα που προβάλει είναι παιδικά.Μια φορά διαβασα αυτό
Έλεγε λοιπόν ότι ο Θεός όπως παρουσιάζεται είναι σκληρός , ζηλιάρης και ανασφαλής .. βασανίζει κόσμο και ζώα . Πχ η θυσία με τον Αβραάμ η πιο γνωστή. Η γιατί δεν μας συγχώρησε απλώς και έπρεπε να πληρώσει ο Χριστός ;
Η αιτία της "θυσίας του Αβραάμ" έχει απαντηθεί διά του αποτελέσματος. Ήταν ένα διαχρονικό μήνυμα που γράφτηκε στο πεδίου του μερικού κόσμου της Ύλης. Ο Θεός ούτε επιθυμεί, ούτε έχει ανάγκη από θυσίες.
Τώρα το "γιατί δεν μας συγχώρησε απλώς και έπρεπε να πληρώσει ο Χριστός" δείχνει πόσο βαθειά νυχτωμένος είναι. Αφού δεν ξέρει, γιατί ασχολείται; Πιο τίμιο αυτό που έκανε ο Douglas Adams. Παρουσίασε έναν Θεό μικροσκοπικό, μινιατούρα απέναντι στο τεράστιο, φρακταλικό σύμπαν. Είχε την πλάκα του να το διαβάζεις...
Υπάρχουν κάθε καρυδιάς άθεοι. Οι σοβαροί φαίνονται απ' το που εστιάζουν την κριτική τους. Ο Bertrand Russell π.χ. κατέδειξε με σαφήνεια το λογικό σφάλμα:
Είναι απόλυτα σωστό αυτό που λέει, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα λογικό άνθρωπο.
Ο Καστοριάδης επίσης, σοβαρός, αν και απόφευγε να ασχολείται με τα μεταφυσικά, στις πιο χαλαρές συζητήσεις του καταδείκνυε την προβληματική της Ανάστασης των Νεκρών. Είναι μεγάλη συζήτηση αυτό θέμα.
Πάλι λειτουργείς με συνθήματα. Ταπεινότητα για τον χριστιανό δεν είναι εθελοδουλία αλλά προετοιμασία για μετά-νοια. Για να στρίψει το μυαλό σου πρέπει να δεχτείς πρώτα απ' όλα πως δεν είσαι ξερόλας, όχι αδύναμος. Επιζητείς τη γνώση, τη φώτιση, την αποκάλυψη και τη δύναμη. Δεν μένεις στο επιστημονικό "δεν ξέρω δεν απαντώ".Ιδου ο σαδομαζοχισμος της θρησκειας: Να εισαι ταπεινός, γιατι μπροστα στη παντοδυναμια του θεου εισαι ενα τιποτα. Αλλα μην ανησυχεις γιατι ολο το συμπαν φτιαχτηκε για εσενα και ο θεος κοιταει εσενα προσωπικα.
Που είναι γραμμένο ότι ο Θεός σου απαγορεύει να μαλακιστείς;Ερωτηση, ποσες φορες θα πας στη κολαση απο τις μαλακιες που ο χριστος εχει δει πανω απο το κρεβατι σου?
Αδερφέ, το έχεις παρεξηγήσει το θέμα. Πριν το Χριστό, οι αρχαίοι Έλληνες ήταν φυσιολάτρες. Προσπαθούσαν μελετώντας τη φύση-δημιούργημα να κατανοήσουν τη σφαίρα του απόλυτου. Είναι ίσως ξεπερασμένο εργαλείο αλλά παραμένει σημαντικό. Αφού η φύση σου δίνει τη λίμπιντο, σου επιτρέπει και το ξεκάβλωμα.
Η προσκόλληση και η μανία στη λαγνεία είναι ένα από τα 4 Πυθαγόρεια πάθη:
Γάστρα - μασαμπούκα χωρίς τελειωμό
Ύπνος - Οκνηρία, βαρεμάρα, ξισαρχίδισμα
Οργή - Να χάνεις τον έλεγχο του θυμικού σου
Λαγνεία - απολαύσεις, ηδονές και μαλακοπαίξιμο χωρίς αυτοσυγκράτηση
Τώρα αν γεράσεις και παραμένεις μαλακοπαίκτης, είσαι αυτό που λέει και ο Γουίλιαμ Μπάροουζ: πορνόγερος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Όπως οι Σπαρτιάτες σφάξανε τους Είλωτες και τόσα άλλα.Να σε ρωτησω, πως ακριβως ο γεωκτημονας εκοβε τα κεφαλια των εργατων του? Ειναι ενας και ειναι 1000.
Στο νήμα του "σύγχρονου ανθρώπου" είχα συμφωνήσει με τον Ilia πως δεν υπάρχει μία απόλυτη αλήθεια. Στη δική μας πραγματικότητα, το υλικό matrix, όλες οι αλήθειες φαίνονται μισές. Δογματικές, σωτηριολογικές θέσεις του στυλ "μόνο οι χριστιανοί θα σωθούνε" είναι έξω απ' τη δική μου σφαίρα συνείδησης. Κάθε ηθικός άνθρωπος, που σκέφτεται λογικά, δεν βλάπτει τους γύρω του και προσπαθεί να δημιουργήσει κάτι καλό, ευαρεστεί τον Θεό, αυτό είναι σίγουρο.Ναι γιατι ειναι ιστοριουλες γραμμενες απο ανθρωπους και οχι μια αληθεια οπως τσαμπουνανε οι χριστιανοταλιμπαν (aka χριστιανοί).
Άμεση όμως επικοινωνία με το Θεό στη Βασιλεία των Ουρανών επί της γης, έχουν όσοι δίνουν μαρτυρία για τον Υιό του. Αυτοί είναι άξιοι να δεχτούν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Στην Ανατολή βέβαια, το Άγιο Πνεύμα το λένε Τάο. Αν με τον κώδικα της Ανατολής έχεις διεισδύσει στη φιλοσοφία του Λάο Τσε και ζεις έμπρακτα στο μονοπάτι του Τάο, θα φωτιστείς.
Υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι που οδηγούν στη φώτιση. Η Πυθαγόρια ατραπός για παράδειγμα ακολουθώντας τα Χρυσά Έπη. Ίσως μπορείς να αφυπνιστείς με τη σαμανική οδό και τα ενθεογενή βότανα. Δεν ξέρω.
Εσύ που είσαι άθεος, ίσως φωτιστείς αν μπορέσεις να εξηγήσεις τι στο διάτανο γίνεται εκεί στην κβαντική υπέρθεση. Τι είδους πραγματικότητα είναι αυτή;
Είπαμε δεν το γράφει έτσι όπως το λες, αλλά θα συμφωνήσω με το πνεύμα σου. Δεν έχω ξεκάθαρη απάντηση να σου δώσω. Νομίζω πως υπάρχει μια διαφοροποίηση ανάμεσα στις διαπροσωπικές σχέσεις και τον συλλογικό αγώνα. Π.χ. ο Χριστός είπε να γυρίζουμε και το άλλο μάγουλο, πήρε όμως στο ναό και το μαστίγιο και τα έκανε λαμπόγιαλο.Τωρα αν εσυ το "κατσε να σε γαμανε γιατι ετσι πρεπει επειδη εισαι δουλος" το βλεπεις σαν καλη συμβουλη οκ. Απλα σε παρακαλω μην ψηφιζεις.
Ο έκτος μακαρισμός λέει: Μακάριοι όσοι πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη, γιατί αυτοί θα χορτάσουν.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Δαιμονίζεσαι τώρα; Χαλάρωσε bro, κουβέντα κάνουμε.ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΒΙΒΛΟ ΓΑΜΩ ΤΟ ΞΕΣΤΑΥΡΙ ΜΟΥ ΜΕΣΑ (pun intended)
Με ειλικρίνεια σου λέω πως την Καινή Διαθήκη, τα Ευαγγέλια τα έχω διαβάσει 2-3 φορές, τις Πράξεις των Αποστόλων 1 φορά και κάποια αποσπάσματα λίγο παραπάνω, την Παλαιά Διαθήκη, μόνο αποσπάσματα, βαριέμαι να τη διαβάσω.
Έγραψα την άποψή μου ότι η Παλαιά Διαθήκη εκπληρώθηκε, οι κανόνες της δόθηκαν στους ανθρώπους γιατί ήταν κακοί (λόγια του Ιησού αυτά), τηρείς χωρίς φανατισμό τα "ου φονεύσεις, ου μοιχεύσεις" και τις άλλες 8 μέχρι εκεί, δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω.
Α Πετρου 2:18
"Οι δούλοι να υποτάσσεστε με πολύ σεβασμό στους κυρίους σας· κι όχι μόνο στους καλούς κι επιεικείς, αλλά και στους διεστραμενους."
Έγραψα και το απόσπασμα του Παύλου, το προσπέρασες. Έγραψα επίσης το λάθος να παίρνεις ένα μικρό κομματάκι και να δημιουργείς ένα σύνθημα. Δεν το καταλαβαίνεις, οκ, έτσι είσαι, αυτός είναι ο epote που όλοι αγαπάμε.
Ευχαριστώ πάντως γιατί μου έδωσες την αφορμή να το ξαναδιαβάσω. Όλο το κείμενο είναι το εξής:
Οι δούλοι, υποτάσσεστε με κάθε φόβο στους κυρίους σας, όχι μονάχα στους αγαθούς και επιεικείς, αλλά και στους διεστραμμένους. επειδή, αυτό είναι χάρη, το να υποφέρει κάποιος λύπες εξαιτίας της συνείδησης προς το Θεό, πάσχοντας άδικα. Επειδή, ποια δόξα υπάρχει, αν αμαρτάνοντας και δεχόμενοι χτυπήματα υπομένετε; Αν, όμως, αγαθοποιώντας και πάσχοντας υπομένετε, αυτό είναι χάρη μπροστά στο Θεό. Δεδομένου ότι, σε τούτο προσκληθήκατε, επειδή και σε σας, για να ακολουθήσετε τα ίχνη του, ο οποίος "δεν έκανε αμαρτία ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα του". Ο οποίος, καθώς τον λοιδορούσαν, δεν ανταπέδιδε λοιδορίες, πάσχοντας δεν απειλούσε, αλλά παρέδινε τον εαυτό του σ' αυτόν που κρίνει δίκαι. ο οποίος τις αμαρτίες μας βάσταξε ο ίδιος στο σώμα του επάνω στο ξύλο, για να ζήσουμε στη δικαιοσύνη, αφού πεθάναμε ως προς τις αμαρτίες. "με την πληγή του οποίου γιατρευτήκαμε". Επειδή, ήσασταν "ως πρόβατα που περιπλανιόνταν". αλλά, τώρα, επιστραφήκατε στον ποιμένα και επίσκοπο των ψυχών σας.
Είναι προφανές λοιπόν ότι δεν αναφέρεται σε διακρίσεις ανάμεσα σε δούλους και ελεύθερους αλλά στο γνωστό "σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω", το οποίο είναι μια άλλη συζήτηση. Η κρίση του Θεού χωρίς προσωποληψία είναι ξεκάθαρη στην Καινή Διαθήκη, στα λόγια του Ιησού, του Πέτρου, του Παύλου, του Ιακώβου και άλλων.
Γενικά υπήρχαν κόντρες ανάμεσα στους Αποστόλους, αυτό είναι γνωστό. Ο Πέτρος ήταν εβραίλας, αυστηρός με τον Μωσαϊκό νόμο και την περιτομή. Ο Παύλος ήταν πιο κοσμικός. Οι τσακωμοί υπήρχαν εκ γεννησιμιού της εκκλησίας γι' αυτό οι νεώτεροι διαβάζουν περισσότερο "κατά πνεύμα" όχι κατά γράμμα.
Αυτό έχει ενδιαφέρον που λες. Αρχικά θα πρέπει να διαχωρίσεις στο μυαλό σου την εκκλησία από τη θρησκεία. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Οι Απόστολοι οικοδόμησαν εκκλησία, όχι θρησκεία. Οι πρώτοι χριστιανοί ζούσαν στα κοινόβια, η πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού λειτουργούσε ως μαρτυρία και όχι ως ικεσία.Ουτε καν, η οργανωμενη θρησκεια δημιουργηθηκε σαν εργαλειο υποταξης του πληθυσμου ΜΕΤΑ την αγροτικη επανασταση που εκανε απαραιτητη την προστασια αυτου που εχει το χωραφι απο αυτους που βαζει να το δουλευουν.
Πριν απο αυτο δεν υπηρχε θρησκεια, υπηρχαν παραφυσικα πιστευω βεβαια και διαφορα τελετουργικα τα οποια αποσκοπουσαν στην ερμηνια του φυσικου κοσμου και την αισθηση ελεγχου αυτου απο ενα θηλαστικο που δεν ηξερε τι του γινεται.
Στην πορεία του χριστιανισμού, η εκκλησία των χριστιανών έγινε επίσημη θρησκεία. Προφανώς για πολιτικούς σκοπούς. Ο "μέγας" Κωνσταντίνος είχε καταλάβει ότι δεν γινόταν να είναι παγανιστής και οι στρατιώτες του χριστιανοί, πολιτικά σκεπτόμενος επέλεξε να εντάξει τους χριστιανούς στο δυναμικό του. Έκτοτε το ιερατείο συντάχθηκε με την εξουσία κάτι που το βλέπουμε μέχρι τις μέρες μας (δες π.χ. την στάση του 90% των παπάδων για το εμβόλιο covid).
Ένα μεγάλο σφάλμα και ψέμα που λένε οι φανατικοί θρησκόληπτοι είναι πως η Βίβλος είναι θεόπνευστη. Μεγάλη μπαρούφα αυτό. Φυσικά και δεν είναι, όχι μόνο γράφτηκε από ανθρώπους με τα ελαττώματά τους αλλά έχει υποστεί και λαθροχειρία απ' τους ηγεμόνες. Είχα αναφέρει σε άλλο νήμα την αλλοίωση της παραβολής των 10 μνεών στο ευαγγέλιο του Λουκά. Στις πράξεις των αποστόλων επίσης έχει μπει σίγουρα χεράκι βρώμικο και πονηρό. Γι' αυτό χρειάζεται σύνεση πάνω απ΄ όλα και όχι φανατισμό.
Η υλιστική προσέγγισή σου όμως για το σύνολο των θρησκειών ως "εργαλείο υπόταξης του πληθυσμού" είναι μακράν νυχτωμένη. Δεν χρειαζόντουσαν θρησκεία για να καθυποτάξουν, όποιο κεφάλι ξεχώριζε το κόβαν και ησυχάζαν, πολύ πιο αποτελεσματικός τρόπος, απ' το να εφαρμόσουν τον χριστιανικό ή θιβετιανό κώδικα ηθικής.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Τι παραπάνω να πει κανείς σε αυτό; Τώρα πια ο κόσμος δεν παντρεύεται στα 19. Ας απαντήσουν τα νέα παιδιά, αν αξίζει να θυσιάσουν τα νιάτα τους περιμένοντας τον γάμο για να κάνουν σεξ.Καλά σε γάμο θα εγκλειστούν όχι στο Άγιο Όρος .
Το θέμα με το προγαμιαίο σεξ και την αμαρτία είναι αν θα έπαιρνες γουρούνι στο σακί.
Σε ποιες ηλικίες αναφέρεσαι; Άνω των 30; Σε ηλικίες γάμου;Ορθολογικά μιλώντας, το σώμα μας έχει ανάγκες, τις οποίες πρέπει να καλύπτουμε για να είμαστε υγιείς. Ο χριστιανισμός δεν σου λέει λοιπόν πως θα πρέπει να ζήσεις μια ζωή χωρίς επαφές, σου λέει πως αυτές οι επαφές θα πρέπει να βρίσκονται εντός ενός πλαισίου. Δεν σου λέει πως δεν πρέπει να φας, σου λέει όμως πρέπει και να νηστέψεις. Το πλαίσιο του γάμου κάνει την σεξουαλική επαφή ουσιαστικότερη και ολοκληρωμένη. Ο άνθρωπος με τον οποίο συνευρίσκεσαι είναι μοναδικός για εσένα, έχεις δώσει όρκους ζωής με αυτόν τον άνθρωπο και έχουν ενωθεί οι ψυχές σας. Δεν είναι άλλος ένας που βρήκες για να ξεδώσεις, για τον οποίο θα αδιαφορήσεις την επόμενη ημέρα, δεν είναι κάποιος στον οποίο δεν έχεις καμία υποχρέωση και τον πετάς όταν δεν σου αρέσει, ούτε ένα κομμάτι κρέας που το χρησιμοποιείς απλά για να νιώσεις ηδονή.
Το θέμα με τα 20χρονα το εξαντλήσαμε, ας ζήσουν τα παιδιά ελεύθερα κι ας απολαύσουν τον έρωτα, τη ζωή και το σεξ, αν μπορούν και το θέλουν, καλό είναι να έχουν ένα μέτρο.
Παν μέτρον άριστον.
Βάζεις το "πλαίσιο" στη συζήτηση. Και την εποχή του Χριστού υπήρχε ένα εβραϊκό πλαίσιο και ο Ιησούς Χριστός το έγραψε στα παλαιά του υποδήματα. Η ουσία βρίσκεται στο εξής σημείο. Ενώ συγχώρησε την πόρνη, δεν της είπε, πήγαινε κορίτσι όλα καλά, εγώ σε αγαπάω, δεν τρέχει τίποτα. Της είπε: "Πήγαινε και μην αμαρτάνεις".
Αυτό το πλαίσιο μπορώ να το δεχτώ, την εκλογίκευσή του όμως σε "κανόνες", συγνώμη αλλά δεν θα πάρω.
Δες το στην πράξη πως συμπεριφέρεται το ιερατείο. Όλο κανόνες βάζει και νουθετεί όπως βολεύει την εκάστοτε εξουσία. Θες παραδείγματα;
Εν πάση περιπτώσει, αν οι κανόνες που γραφτήκανε το 10ο αιώνα από κάποιους θεολόγους σε ικανοποιούν και δουλεύουν για σένα, όλα καλά. Απόλαυσε το σεξ με τη χριστιανική ηθική. Αν ικανοποιεί και τη σύντροφό σου αυτό, όλα τέλεια. Αν δεν την ικανοποιεί όμως; Αν είναι άθεη π.χ. τι γίνεται; Αρχίζουν τα δύσκολα εκεί ε;
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Αυτό όμως που κάνεις λέγεται "νοητικό άλμα" και είναι ξεκάθαρο λογικό σφάλμα.Γιατί νομίζεις πως όσο περισσότερες απολαύσεις έχεις στην ζωή τόσο καλύτερη είναι η ζωή σου?
Αν θέλεις να συζητάς ανορθολογικά δεν είσαι στον δρόμο του Θεού (ο Άγιος Νεκτάριος το λέει αυτό).
Αμαρτάνεις τώρα και στη σκέψη και στα λόγια...Δεν πειράζει, ξεκίνα με το να μην ακουμπάς το πουλί σου και να κοιτάς γυναίκες.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Να είμαστε λίγο σοβαροί, τι "εγκλεισμός"; Ζητάς εσύ δηλαδή από τα νέα παιδιά 18χρονα, 20χρονα που βράζει το αίμα τους και η λίμπιντο πιάνει κόκκινο, να εγλειστούν σε έναν γάμο;Ο εγκλεισμός της σεξουαλικής πράξης στα πλαίσια του γάμου έχει πολλά πλεονεκτήματα, τόσο για την γυναίκα, όσο και για τον άντρα και σίγουρα για τα παιδιά τους. Είναι κομμάτι της εγκράτειας, δεν είναι φαρισαϊσμός.
Αυτό θα ήταν αληθινή αμαρτία. Αφού το σώμα για τον χριστιανό δεν είναι κάτι κακό ως δημιούργημα του Θεού, ας το ακούσουμε. Η φύση έχει φροντίσει να μειώνει τη λίμπιντο με το πέρασμα του χρόνου, σταδιακά.
Όπως έλεγε και ένας σοφός (σκηνοθέτης νομίζω): "Ευχαριστώ το γήρας, που με απάλλαξε από τη μανία του σεξ"!
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Μου θυμίζει αυτό που έλεγε ο Σερβετάλης όταν είχαν κλείσει τις εκκλησίες: "Εντάξει, να πάρω την αγία κοινωνία να τη βάλω στην κατάψυξη να πίνω όποτε θέλω".
Οι εκτός γάμου σεξουαλικές πράξεις είναι αμαρτία κατά το Χριστιανισμό. Ο λόγος που δεν πρέπει να αμαρτάνουμε είναι διότι η αμαρτία βρωμίζει την ψυχή μας και την καταστρέφει και όχι γιατί θα μας τιμωρήσει ο Θεός.
Μήπως αυτό είναι φαρισαϊσμός όμως; Κάποιοι βάλανε άλλο έναν κανόνα "για το καλό μας" που δεν εδράζεται πουθενά.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Πολύ σωστό αυτό. Εκεί ξεκινάει και η σοβαρή κριτική στον χριστιανισμό, στον "ισμό" δηλαδή που στήθηκε πάνω στη διδασκαλία του Ιησού.Εβανς θα διαφωνήσω. Αν βασίζεις την ηθική σου μόνο από τον φόβο ότι θα σε τιμωρήσει κάποιος, τότε κάτι δεν πάει καλά.
Έλεγε ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης πως είναι αναγκαία η ανάσταση των νεκρών και για την καλή διαβίωση των ανθρώπων. Γιατί, αν ο θάνατος είναι το τέλος της ζωής, τότε ο φονιάς, ο μοιχός, ο πλεονέκτης, ο επίορκος, ο ψεύτης, ο άσπλαχνος θα γίνονται χειρότεροι, θα αυξάνονται στην κακία. Αν δεν υπάρχει ανάσταση, δεν υπάρχει κρίση. Αν δεν υπάρχει κρίση, τότε χάνεται και ο φόβος του Θεού και, φυσικά, όπου δεν σωφρονίζει ο φόβος, «εκεί χορεύει μετά της αμαρτίας ο διάβολος».
Αντίστοιχα, έλεγε ο Ντοστογιέφσκι, δια στόματος του Ιβάν στους Αδερφούς Καραμαζόφ: «Αν δεν υπάρχει Θεός τότε όλα επιτρέπονται», ακόμα κι αν δεν υπάρχει, θα πρέπει να εφευρεθεί.
Αυτό είναι αισχρό για έναν λόγιο άνθρωπο. Εμείς οι άνθρωποι τι κάνουμε;
Ενώ η "Σωτηρία της Ψυχής" έχει μια φιλοσοφική και λογική βάση, "η Ανάσταση Νεκρών" μπάζει αρκετά. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ οι αρχαίοι Έλληνες ήταν δεκτικοί στο κήρυγμα του χριστιανισμού, όταν ο απόστολος Παύλος αναφέρθηκε στην ανάσταση νεκρών, οι Αθηναίοι άρχισαν να χλευάζουν: «ακούσαντες δε ανάστασιν νεκρών οι μεν εχλεύαζον, οι δε είπον' ακουσόμεθά σου πάλιν περί τούτου» (Πράξ. ιζ', 31-32).
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Για παράδειγμα, λένε οι πιστοί: Χάρη στο Χριστιανισμό καταργήθηκε η δουλεία.
Κι απαντάνε οι άλλοι: χαχα (γελάνε), στην Προς Εφεσίους επιστολή λέει: "Οι δούλοι να υπακούτε στους κυρίους σας με φόβο και τρόμο."
Και τα δύο είναι λάθος. Φυσικά και η δουλεία δεν καταργήθηκε μόνο χάρη στον χριστιανισμό. Αυτό που έκανε ο χριστιανισμός είναι να εξισώσει δούλο και ελεύθερο στα μάτια του Θεού. Αυτό συνέβαλε θετικά μετά από πολλούς αιώνες στην οριστική - ή φαινομενική - κατάργηση της δουλείας.
Όταν απ' την άλλη διαβάζεις την Καινή Διαθήκη, καλό είναι να μην το κάνεις αποσπασματικά. Διάβασέ το όλο το κομμάτι, συνολικά, και κρίνε μετά ελεύθερα. Λέει π.χ. για τους δούλους ο απόστολος Παύλος:
"Οι δούλοι, υπακούτε στους κατά σάρκα κυρίους σας με φόβο και τρόμο, με απλότητα της καρδιάς σας, σαν στο Χριστό. όχι με οφθαλμοδουλεία, ως ανθρωπάρεσκοι, αλλά ως δούλοι Χριστού. εκπληρώνοντας το θέλημα του Θεού από ψυχής, δουλεύοντας με καλή διάθεση σαν να το κάνετε στον Κύριο, και όχι σε άνθρώπους. ξέροντας ότι κάθε ένας ό,τι καλό κάνει, αυτό θα πάρει από τον Κύριο, είτε δούλος είτε ελεύθερος."
Αλλά δεν μένει μόνο στους δούλους, πάει και στους αφέντες:
"Και οι κύριοι, τα ίδια να κάνετε σ' αυτούς, αφήνοντας την απειλή. ξέροντας ότι κι εσείς οι ίδιοι έχετε Κύριον στους ουρανούς, και σ' αυτόν δεν υπάρχει προσωποληψία."
parafernalia
Περιβόητο μέλος
1) Την Επί Όρους ομιλία όπου αναφέρονται οι 11 μακαρισμοί (αλήθεια γιατί 11; )
2) Τα 4 ευαγγέλια (3 συνοπτικά και 1 του κατά-Ιωάννη). Στο τελευταίο του Ιωάννη διαφαίνεται ο τριαδική φύση του θεού.
3) Οι πράξεις των αποστόλων, κυρίως αυτών του Παύλου ο οποίος δεν υπήρξε μαθητής του Ιησού.
Όλα τα υπόλοιπα είναι εκλογικεύσεις, ερμηνείες, θεοσοφίες, κλπ. τα οποία φυσικά κρύβουν μεγάλες αλήθειες αλλά και πολλές παγίδες.
Ο Χριστός δεν δίδαξε αλληγορικά. Ό,τι είπε το είπε όπως το είπε, απευθυνόμενος στο νοητικό δυναμικό της εποχής. Για να μιλήσει πιο αφαιρετικά, χρησιμοποίησε τις παραβολές τις οποίες τις εξηγούσε ο ίδιος. Σε κάποια απόκρυφα ευαγγέλια σώζονται έννοιες πιο δύσβατες, αρκετές αποκυήματα φαντασίας των γνωστικιστών, γι' αυτό δεν αναγνωρίστηκαν επίσημα.
Η Παλαιά Διαθήκη εκπληρώθηκε. Που σημαίνει το β) από το ακόλουθο:
Αυτό είναι ξεκάθαρο στη θεολογία του απόστολου Παύλου. Δεν χρειάζεται πλέον να ασχοληθεί κανείς παρά μόνο για ιστορικούς λόγους.
Οι Μακαρισμοί είναι 11. Συμβολικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι ξεπερνάει τις 10 εντολές του Μωυσή. Η Πυθαγόρεια ερμηνεία με βάση την αριθμοσοφία του αριθμού 11 είναι είναι αυτός της διαίσθησης, των ιδανικών, της έμπνευσης, της ιδιοφυΐας. Είναι ο δρόμος της φιλοσοφίας, του μυστικισμού και αποκρυφισμού. Ο αριθμός 11, έχει όλη την ενεργεία, που χρειάζεται για την εξέλιξη της ανθρωπότητας, ξεκινώντας με την προσωπική ανάπτυξη του καθενός μας.
Ο πρώτος μακαρισμός έχει στην κυριολεξία κανιβαλιστεί από αυτούς που μελετάνε επιφανειακά ή καθόλου.
"Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι. επειδή, δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών".
Δηλαδή ο Θεός μας θέλει χαζούς; Φυσικά και όχι. Σε ποιο "πνεύμα" αναφέρεται;
Στο πνεύμα αντιλογίας. Σε ό,τι αντιτίθεται στον ευρύτερο συμπαντικό νόμου της αλήθειας (αυτό που ο Ηράκλειτος ονόμασε «Λόγο»). Στην κοπτοραπτική που αναφέρατε σε προηγούμενο post, στο θεολογικό μπίρι-μπίρι χωρίς καμία επίγνωση. Βασική αρχή των φιλοκαλιστών μοναχών: Δεν θεολογούμε, χωρίς θεό μέσα μας.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Υπάρχουν καλύτεροι λόγοι για να είναι κάποιος άθεος από αυτόν.Λευιτικο 24:16
¨Αυτός που θα βλαστημήσει το όνομα του Κυρίου, πρέπει οπωσδήποτε να θανατωθεί· ολόκληρη η κοινότητα θα τον λιθοβολήσει, είτε είναι ξένος είτε Ισραηλίτης. Αφού βλαστήμησε το όνομα του Κυρίου πρέπει να θανατωθεί"
Εξοδος 22:20
"Αυτος που θα θυσιασει σε οποιοδηποτε αλλο θεο εκτος απο τον Κυριο θα εξολοθρευτει"
Αριθμοι 25:3-5
Ο Κύριος οργίστηκε πάρα πολύ που ο λαός Ισραήλ πήρε μέρος στη λατρεία του Βάαλ-Φεγώρ και είπε στο Μωυσή: «Πιάσε όλους τους αρχηγούς του λαού και θανάτωσέ τους για μένα απέναντι στον ήλιο. Έτσι θα πάψει ο καταστροφικός θυμός μου εναντίον του λαού». Τότε είπε ο Μωυσής στους δικαστές του Ισραήλ: «Καθένας από σας να θανατώσετε όσους από τους ανθρώπους σας πήραν μέρος στη λατρεία του Βάαλ-Φεγώρ».
Θελεις και αλλα? Εχει ΠΟΛΛΑ ακομα.
Το Λευιτικό είναι mythology. Αποδίδεται στον Μωησή ενώ είναι αποδεδειγμένο ότι γράφτηκε από διάφορους ιερείς σε ένα βάθος χρόνου. Ακόμα όμως και κυριολεκτικά να το δεις, θα πρέπει να το διαβάσεις στο σύνολό του, π.χ. :
ΛΕΥΙΤΙΚΟ: 20,2
"Αν κάποιος, είτε από τους Ισραηλίτες είτε από τους ξένους που ζουν στη χώρα σας, προσφέρει ένα παιδί του θυσία στο Μολόχ, εξάπαντος θα θανατωθεί. Ο λαός της χώρας πρέπει να τον λιθοβολήσει".
Μιλάμε για έναν λαό, νομάδα, σε μια παλιά εποχή, που θυσίαζε παιδιά στο Μολόχ! Πως περιμένεις να νουθετήσει ο Γιεχβά αυτό το λαό; Διά πυρός και σιδήρου είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος...
Αυτό που δεν κατάλαβαν οι Εβραίοι είναι πως ήρθε ο Μεσσίας για να τους εξελίξει πνευματικά κι αυτοί κολλήσανε στον φαρισαϊσμό.
Ο άθεος Μπέρναρντ Ράσελ, ένας βαθειά δημοκράτης και ηθικός άνθρωπος, έλεγε για το πως μπορεί να έρθει η παγκόσμια ειρήνη: "Η μόνη λογική λύση είναι να μαζευτούν όλα τα όπλα σε ένα κράτος". Παγκόσμια δικτατορία δηλαδή. Στην αρχή θα είναι αυταρχικό αλλά μετά θα μετεξελιχθεί σε κάτι καινούργιο, όπως συνέβει και με τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Άρα λες ότι ο χριστος ελεγε ανοησιες οταν ειπε
«Μη νομίσετε πως ήρθα για να καταργήσω το παλαιό νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα για να τα καταργήσω, αλλά για να τα πραγματοποιήσω. Σας βεβαιώνω πως όσο υπάρχει ο κόσμος, έως τη συντέλειά του, δε θα πάψει να ισχύει ούτε ένα γιώτα ή μία οξεία από το νόμο.»
(κατά Ματθαίο 5:17-19)
Για πες ήταν ψεύτης η ανόητος ο χριστος;
Το "για να τα πραγματοποιήσω" δεν νομίζω ότι ισχύει, στην δική μου μετάφραση λέει "να τον εκπληρώσω". Τεράστια διαφορά. Think about it και τα ξαναλέμε (αν θες).
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Το λες αυτό και είσαι μονάδα. Τι να πει και ο φουκαράς ο Εβραίος που λόγω εθνικότητας βρέθηκε ξαφνικά στον τοίχο ενός Άουσβιτς να γράφει: "Αν υπάρχει θεός θα πρέπει να παρακαλέσει για να τον συγχωρήσω".Αν υπάρχει Θεός, μου οφείλει μια συγνώμη για όσα εχω τραβήξει.
Για να θυμόμαστε ποιος κάνει τι...
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Εγώ σου μεταφέρω λόγια ενός από τους μεγαλύτερους πολιτικούς φιλοσόφους του αιώνα κι εσύ μου βάζεις να δω ένα ντοκιμαντέρ.
Στην ώριμη αρχαιοελληνική σκέψη που συναντά κανείς στους στωικούς φιλοσόφους, ο θάνατος έχει νικηθεί γιατί όταν θα έρθει εμείς δεν θα είμαστε εκεί. Θα έχουμε γίνει σκόνη διασκορπισμένη στο Σύμπαν.
Αλλά και πιο πριν, στον Άδη δεν πηγαίνανε οι ψυχές αλλά τα είδωλά τους. ΄
Επίσης, άλλο Ψυχή ως Συμπαντική Ουσία και άλλο Ατομική Ψυχή, Πνεύμα ή Προσωπικότητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Απ' τη στιγμή που ο Θεός ως θεσμός έχει από μόνος του μια φαντασιακή σημασία (νοείται διά της πίστεως), η αναίρεσή του δεν έχει απολύτως κανένα πραγματικό νόημα (Κορνήλιος Καστοριάδης). Οπότε που είναι το πρόβλημα;
Ο Θεός δεν είναι σίγουρα το πρόβλημα. Αυτό που δημιουργεί πρόβλημα και μάλιστα σοβαρό είναι η πίστη στη μετά θάνατο ζωή. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν πιστεύανε στην μεταθάνατον ζωή, γι' αυτό επέτυχαν την επινόηση της δημοκρατίας ως μια ξεκάθαρη έκφραση κοινωνικής αυτορύθμισης. Όπως λέει ο Καστοριάδης:
"Μια αυτόνομη κοινωνία ξέρει ότι δεν υπάρχει υπερβατικότητα. Ότι δεν υπάρχει υπερβατική αρχή των θεσμών και των νόμων. Μια κοινωνία που ξέρει ότι, ό,τι γίνεται γίνεται εδώ κάτω, και ό,τι έχουμε να κάνουμε, εμείς έχουμε να το κάνουμε, εμείς έχουμε να δώσουμε στον εαυτό μας, στους εαυτούς μας ως κοινωνικό σύνολο, κανόνες και νόμους που μας επιτρέπουν να υπάρχουμε σαν αυτόνομη κοινωνία και σαν αυτόνομα άτομα μέσα σε αυτή την κοινωνία."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Η προταση "υπαρχει θεος" ειναι μια λογικη προταση και ως εκ τουτου μπορει να ελεγθει επιστημονικα. Και αποτυγχανει σε ΚΑΘΕ ελεγχο.
Αν δεν αποτύγχανε σε ΚΑΘΕ έλεγχό σου δεν θα θεώτρεχε σαν θεός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Δέν στέκομαι σε έναν ύμνο η Θεογονία του Ησιόδου τα λέει αναλυτικά για τον κακό Κρόνο που έτρωγε τα παιδιά του ανάμεσα τους και τον Δία στην συνέχεια τα έκανε εμετό, ακολουθεί η Τιτανομαχία με την τελική νίκη του Δία οπου έριξε τον Κρόνο μαζί με τους Τιτάνες στα Τάρταρα.
Μάλλον διαβάζεις τα μισά...
Εάν δούμε τον Ορφικό ύμνο που είναι αφιερωμένος στον Κρόνο δεν βλέπουμε πουθενά να μιλάει για κάποιον κακό Θεό:
[...]
Στην αρχαία θρησκεία των φιλοσόφων δεν υπάρχει κακός Θεός και οι Θεοί ποτέ δεν πολεμάνε μεταξύ τους. Αν διαβάσει κανείς την Πολιτεία του Πλάτωνα στο σημείο που συνομιλεί ο Σωκράτης με τον Αδείμαντο, θα δει ξεκάθαρα ότι ο Σωκράτης (ή ο Πλάτωνας εν μέσω Σωκράτη) απορρίπτει τις μυθοπλασίες του Ησίοδου και του Ομήρου. Ο Σωκράτης πίστευε στην θρησκεία των λίγων δηλαδή των φιλοσόφων. Και η θρησκεία των φιλοσόφων δεν έχει μέσα της παραμύθια.
Αν θέλεις να θεωρείς την αρχαία ελληνική θρησκεία ως ένα συνονθύλευμα μύθων είναι δικαίωμά σου. Ο Ησίοδος ήταν ένας ποιητής, ένας καλλιτέχνης και έγραψε ένα μυθιστόρημα με τη φαντασία του ορμώμενος από δοξασίες και θρύλους της εποχής. Οι Ορφικοί, έναν αιώνα μετά, διατύπωναν ένα πολύ πιο βαθυστόχαστο χρώμα δημιουργώντας ένα ολόκληρο κίνημα που επηρέασε και τη μεταγενέστερη αρχαιοελληνική σκέψη.
Αν θέλουμε λοιπόν να ορίσουμε την απαρχή της αρχαιοελληνικής θρησκείας θα σταθούμε στον αρχηγέτη Ορφέα. Δυστυχώς δεν σώζονται παρά ελάχιστα αυτούσια κείμενα της Ορφικής θεογονίας και κοσμογονίας για να μπορέσουμε να μελετήσουμε αντικειμενικά τις διαφορές με τον Ησίοδο. Αρκετές πληροφορίες παίρνουμε από μεταγενέστερους μελετητές όπως ο Δαμάσκιος, ο Κλήμης της Ρώμης ή ο Πρόκλος.
Οι Θεοί εμφανίζονται όταν το σύμπαν αρχίζει να απαλλάσσεται από τη σύγχυση και τις αντενέργειες των πρώτων στοιχείων. Δηλαδή, οι ίδιοι οι Θεοί είναι δημιουργήματα της φύσης. Το σχήμα του "καταπίνω, τρώω τα παιδιά" δεν έχει την έννοια του κανιβαλισμού ενός κακού θεού αλλά τη μετάβαση εξουσίας, δύναμης και δημιουργίας των μορφών.
Το ερώτημα του epote "Ποιος δημιούργησε το Θεό" ήταν εξαρχής ξεκαθαρισμένο. Ο πρώτος θεός προήλθε απ' το Κοσμικό Ωόν, ένα αυγό με αρχικά στοιχεία, ή ένα μπιζέλι με απίστευτη συμπυκνωμένη μάζα που αιωρούνταν στο διηνεκές και άπειρο. Από κει προήλθε ο Φάνης Έρως, πρώτος θεός και δημιουργός, πρώτος βασιλιάς του σύμπαντος και του κόσμου.
Ο Φάνης ήταν ο πρώτος γεννημένος θεός. Το περίεργο είναι ότι αναφέρεται σαν Πρωτόγονος και σαν Ηρικεπαίος (είναι προσωποποίηση, το όνομα δηλώνεται ως άρρεν και ως θήλυ). Επίσης σαν Μήτις (προσωποποίηση της θείας σοφίας). Ο Ησίοδος λέει ότι ο Ζευς την πήρε σύζυγο και μετά την κατάπιε. Η εξουσία μεταβιβάζεται από τον Φάνητα στον Δία αμέσως ή μέσα από μία γενεαλογία, η οποία ξεκινά από τον Φάνητα και προχωρεί ως τον Ουρανό και τον Κρόνο, όπως λέει ο Ησίοδος.
Το κύριο ουσιαστικό δόγμα είναι το κοσμικό αυγό, από το οποίο ξεπήδησε ο πρώτος Θεός, πηγή και δημιουργία των πάντων, ο Έρως κατά τον Αριστοφάνη, ο θεός Φάνης, ο μορφοποιητής του κόσμου.
Είναι η αρχή της ζωής. Είναι ο γεννημένος από το αυγό, γεννημένος από τον Αιθέρα, ο Πρωτόγονος του Ορφικού Ύμνου:
"Έχοντας περιπλανηθεί με φτερουγίσματα
σε όλο το κόσμο λαμπρό φέρνοντας φως αγνό,
για τούτο Φάνητα σε ονομάζω και Πρίαπο,
άρχοντα και Λάμπροντα με τα ζωηρά μάτια."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Όλες οι θρησκείες είχαν πάντα τους καλούς και τους κακούς θεούς οι αρχαίοι Έλληνες παράδειγμα είχαν τον Κρόνο.
Εάν δούμε τον Ορφικό ύμνο που είναι αφιερωμένος στον Κρόνο δεν βλέπουμε πουθενά να μιλάει για κάποιον κακό Θεό:
ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΡΟΝΟΥ
Εσύ που πάντοτε θάλλεις και είσαι ο πατέρας των μακαρίων Θεών και των ανθρώπων
πολυμήχανε, αμόλυντε, μεγαλοδύναμε, ισχυρέ Τιτάν
εσύ εξαντλείς τα πάντα και αντιθέτως εσύ ο ίδιος τα επαυξάνεις
έχεις δεσμούς αδιαρρήκτους εις τον απέραντον κόσμον
ώ Κρόνε, πατέρα του χρόνου
Κρόνε με τα πολλά ονόματα
που είσαι το βλαστάρι της γης και του ουρανού με τα πολλά αστέρια
είσαι η γέννησις και η φθορά της φύσεως
σύζυγος της Ρέας, ο σεβαστός Προμηθεύς
που κατοικείς εις όλα τα μέρη του κόσμου
ο αρχηγός του γένους των ανθρώπων
που η σκέψις σου είναι αγκαθωτή
είσαι ο κράτιστος
άκουσε την ικετευτικήν φωνήν μας
και είθε να μας στέλλης πάντοτε άψογον τέλος βίου ευτυχισμένου.
Να λοιπόν πιο είναι το κακό. Να τι διαβολή έκανε το Σατανικό Πατριαρχείο εξ αρχαιοτάτων χρόνων. Τον Κρόνο, τον Προμηθέα δεσμώτη, τον τραγοπόδαρο Πάνα, τον κατασυκοφάντησε συνεχίζοντας αρρωστημένα μέχρι τις μέρες μας να διαβάλλει τα έθνη με τα ψέμματα του.
Στην αρχαία θρησκεία των φιλοσόφων δεν υπάρχει κακός Θεός και οι Θεοί ποτέ δεν πολεμάνε μεταξύ τους. Αν διαβάσει κανείς την Πολιτεία του Πλάτωνα στο σημείο που συνομιλεί ο Σωκράτης με τον Αδείμαντο, θα δει ξεκάθαρα ότι ο Σωκράτης (ή ο Πλάτωνας εν μέσω Σωκράτη) απορρίπτει τις μυθοπλασίες του Ησίοδου και του Ομήρου. Ο Σωκράτης πίστευε στην θρησκεία των λίγων δηλαδή των φιλοσόφων. Και η θρησκεία των φιλοσόφων δεν έχει μέσα της παραμύθια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Πότε ἀκριβῶς εἰσχώρησες στὸ Γνωστικισμό; Τὰ λεγόμενά σου εἶναι καθαρώτατα ἡ ἀποτύπωση αὐτῆς τῆς διδασκαλίας.
(Αὐτὲς οἱ στοὲς τελικὰ ἔχουν μεγάλη ἐπιρροή...)
Για να σου λύσω την απορία φίλε Πατρεύς, δεν έχω καμία σχέση με τον Γνωστικισμό θεωρώντας ότι είναι μια δαιδαλώδης προσπάθεια προσέγγισης του υπερβατικού με μπόλικη δόση ευφάνταστου ιδεαλισμού. Θα προτιμούσα την Αγνωσία ως φιλοσοφικό μονοπάτι ή ακόμα και την φυσιοκρατία του epote αν δεν αμφέβαλα για το μέγιστο της ταχύτητας του φωτός.
Πιστεύω στα αρχέτυπα, όπως τα έχει μελετήσει ο Καστοριάδης και έχουν αποτυπωθεί με το γνωστό όρο "συλλογικό ασυνείδητο". Σε αυτό το σημείο μοιάζω με τους Γνωστικιστές αφού χρησιμοποιώ αναλυτικά εργαλεία συγκριτισμού, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν εμβαθύνω σε ταυτολογίες τύπου "το ποιός Γιαχβέ και με ποιά έννοια" αφού για μένα δεν είναι παραπάνω από ένα σύμβολο.
Το δόγμα μπορείτε να το κρατήσετε αν βοηθάει τη σκέψη σας. Μην το λανσάρετε όμως ως αποκαλυπτική αλήθεια γιατί μετά δεν θα υπάρχει τίποτα να αμφιβάλετε, δεν θα σκέφτεστε και δεν θα υπάρχετε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Αυτος ειναι ο θεος για τον οποιο σταυροκοπιεσαι!
Το ότι ο Γιεχβά είναι ένας καταραμένος, σατανικός θεός δεν χωράει αμφιβολία. Εκτόπισε (προσωρινά) τους 12 Ολύμπιους θεούς και καταδίκασε τους ανθρώπους στον αυταρχισμό του Βυζαντίου με τους σφαγείς αυτοκράτορές του και το σκοτάδι του Μεσαίωνα. Αλλά το χειρότερο, επιχείρησε να διαστρεβλώσει τον πραγματικό φίλο του ανθρώπου, τον αρχάγγελο Εωσφόρο Αυγερινό, το αρχέτυπο του Προμηθέα Δεσμώτη, προσβάλλοντας την πιο αγνή μορφή του, αυτή του καλοκάγαθου, τραγοπόδαρου Πάνα και ξορκίζοντάς τον στην κόλαση του Δάντη. Ένας Χριστός βγήκε να μιλήσει αληθινά και οι πιστοί του Γιεχβά τον φάγανε κι αυτόν λάχανο.
Τι συμβόλιζε ο Παν για τους αρχαίους ημών προγόνους; Τη πανάγαθη Φύση. Ο Θεός είναι η Φύση και "τρέχει", "ρει" τριγύρω μας και όλα τα περιβάλλει με τη Σοφία του Λόγου του (ή της Πληροφορίας, ή του DNA). Όλοι οι "ανθρωπόμορφοι" θεοί, πλαστοί, ενεργειακά μορφώματα που προήλθαν από τις δικές μας επιθυμίες, πάθη, αγωνίες, ελπίδες, όλα ως εκφάνσεις του ΕΝΟΣ. Δεν υπάρχει ΑΡΧΗ του κόσμου γιατί ποτέ δεν υπήρχε ΤΙΠΟΤΑ, αλλά πάντα υπήρχε ΚΑΤΙ. Κάθε θεός δημιουργός είναι "δευτερογενής" θεός, γιος, όταν ο πατέρας είναι το ΠΥΡ.
Τα αρχέτυπα, όπως έλεγε ο Κορνήλιος Καστοριάδης, είναι η συλλογική μνήμη της ανθρωπότητας απ' τα βάθη των αιώνων που στην πορεία, συμβολοποιήθηκε και εκφράστηκε μέσα από τους μύθους και τις παραδόσεις. Η Ελληνική Μυθολογία είναι μεν ένα παραμύθι όμως κρύβει βαθυστόχαστα νοήματα που δεν θα μπορούσε ποτέ να ήταν μια τυχαία μυθοπλασία. Το ίδιο μπορεί να πει κανείς για την Καμπάλα, τη Βίβλο των Νεκρών και τόσα άλλα.
Α, ρε Μαρινάκι....τι τραβάς κι εσύ. Τουλάχιστον, ξέρεις σίγουρα ότι σου είναι πιστός!Ο άντρας μου πιστεύει πολύ, ανάβει καντηλάκι (την φοβάμαι πολύ αυτή τη φωτιά που καίει συνέχεια , είμαστε -δεν είμαστε σπίτι, αλλά τί να κάνω;; υποχώρησα... )
αλλά πηγαίνει κάθε χρόνο, επί 15 χρόνια που είμαστε μαζί, μόνος του στον Επιτάφιο, και σε άλλα τέτοια συμπαρομαρτούντα...
Εκείνος νιώθει δέος να κουβαλάει τον Επιτάφειο, και συγκινείται και κλαίει,...και μου έρχεται στο σπίτι μέσα στο συναισθηματικό ντελίριο.... Οκ, σεβαστό...
δεν μπορώ να σου πω ότι δεν το σέβομαι, αλλά δεν πρόκειται και να τον ακολουθήσω! Ο ...Χριστός κ'η Παναγιά!!!
...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Θεός είναι η Φύση!Η λέξη θεός έχει τέσσερα γράμματα θυμίζοντάς μας το τετραγράμματον. Η λέξη θεός ετυμολογείται από το θέω που σημαίνει τρέχω. Το ρήμα αυτό αναγκαστικά σχετίζεται με την έννοια της ταχύτητας αλλά και της μάζας καθώς ένα σωματίδιο με λιγότερη μάζα μπορεί με την βοήθεια μια δύναμης να αναπτύξει μεγαλύτερη ταχύτητα από ένα με μεγαλύτερη μάζα. Από τα στοιχειώδη σωματίδια το ηλεκτρόνιο είναι πιο ευκίνητο από το νετρόνιο ή το πρωτόνιο. Σύμφωνα με το ατομικό μοντέλο Bohr το ηλεκτρόνιο κινείται γύρω από τον πυρήνα σε κυκλική τροχιά. Έτσι γεννάται η έννοια της ακτίνας Bohr αλλά και η έννοια της ακτίνας αυτού καθ' αυτού του ηλεκτρονίου(classical eletron radius re). Η τιμή της κλασσικής ακτίνας του ηλεκτρονίου είναι:
re = 28,1794 x 10^-16 μέτρα
Ας αναλύσουμε την λέξη ΘΕΟΣ σε ψηφία: (Θ=9)(Ε=5)(Ο=70)(Σ=200)
σύνολο = 284
αριθμητικό μέσο ψηφίων = (9 + 5 + 70 + 200)/4 = 284/4 = 71
γεωμετρικό μέσο ψηφίων = ( 9 x 5 x 70 x 200)^(1/4) = 630000^0,25 = 28,1731
Στο όνομα λοιπόν της λέξης θεός που ετυμολογείται από το τρέχω ή τρέχω γρήγορα κωδικοποιείται η ακτίνα του ηλεκτρονίου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
εμ, ανασκαλεύοντας κάτι διαλόγους του Χορσλάβερ Φατ
από το VALIS του κυρ Φίλιπ (Ντικ) ή κατά κόσμον
φίλιπο ψώλο () συμπέρανα κάτι γοητευτικά και συναρπαστκά
για μένα πράγματα που έχω τις ορεξούλες να απαριθμήσω
με δικά μου λόγια:
....
βαρέθηκα.
πάω να με κεράσω μια λαχταριστή σοκολάτα με ολόκληρα αμύγδαλα.
17 παραγράφους ρε θηρίο; Εγώ για να τα γράψω αυτά θέλω μια μέρα ολόκληρη!
Αυτά με τον Παυλάρα, τον Λουκάνικο και το deus absconditus του Γιουνγκ μου έκαναν περισσότερο κλικ απ' όσα έγραψες. Επίσης το 14, για τον Σπινόζα και τους Βουδιστές μου θύμισε έντονα τα παρακάτω λόγια του Ρένου Αποστολίδη:
"Είναι όλα αυτά φαγούρες, φτιαχτά, αυτοδημιούργητα, δεν είναι Κόσμος....ούτε ο κόσμος δεν είναι κόσμος! Και που φτάνουμε τώρα; Ε φτάσε όπου θέλεις, αν δεν θες να φτάσεις εκεί, κοροϊδέψου!"
"Ούτε καν σχέσεις επιστημονικές δεν μπορείς να βεβαιώσεις. Που επιτέλους δεν είναι άλλο η επιστήμη από συνάρτηση σχέσεων. Ούτε αυτό! Δεν είναι πάντοτε της αυτής χροιάς, χάρις αυτής σημασίας, ούτε η ίδια η στέρηση. Εις άλλες στιγμές της συνειδήσεως οι έννοιες είναι άλλες και επομένως οι σχετικοί λογισμοί, συναρτήσεις και τα λοιπά, είναι λανθασμένοι!" Πηγή
Αν θέλουμε να κάνουμε μια κριτική στο Θεό όπως μας παρουσιάστηκε στις θρησκείες, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από την μεγάλη διάκριση του Μονοθεϊσμού με οτιδήποτε άλλο. Γιατί είναι ο Μονοθεϊσμός ο οποίος ήρθε και αντικατέστησε την Αναζήτηση με την "Εξ Αποκαλύψεως Αλήθεια", η οποία με τη σειρά της γονιμοποίησε τις Δογματικές Αντιλήψεις. Αν οι Θρησκείες θεωρητικά αντανακλούν την "Ουράνια Τάξη" στην επίγεια ζωή, τότε, ο Μονοθεϊσμός -και οι ελέω θεού Βασιλείς κλπ- πήραν τη θέση του Πλουραλισμού που συμβόλιζαν οι υπόλοιπες Φυσικές Θρησκείες. Ο Πατριαρχικός ολοκληρωτισμός της έννοιας του Θεού ήταν που συσσώρευσε μέσα του τα σπέρματα εξουσίας, επιβολής και στρέβλωσε την έννοια του Υπερβατικού.
Μία στρέβλωση που επιβλήθηκε από την υγιή ίσως ιδέα του Οικουμενισμού ("όλοι είμαστε ίσοι στα μάτια του Θεού") και μιας αρρωστημένης, του "ευσυνείδητου μίσους" ("είναι προτιμότερο να σκοτώνεις από αγάπη τον ασεβή, παρά να τον αφήνεις να σαπίζει στο βούρκο της αμαρτίας" - Αυγουστίνος). Θα μου πεις βέβαια τώρα ότι ο Αυγουστίνος ήταν Μανιχαϊστής, σκληρός κι αδίστακτος, εγώ ξέρω ότι ήταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου! Καμιά σχέση βέβαια με τον επίσης Μανιχαϊστή Άγιο Αυγουστίνο που υπήρξε μέγας φιλόσοφος της εποχής του και όπως λέγεται από τα 16 ως τα 33 γεύτηκε κάθε αμαρτία και τις κατέγραψε όλες μετά σε ένα συγχωροχάρτι - βιβλίο!
Έχει πολύ ενδιαφέρον αυτός ο Άγιος - Φιλόσοφος μιας και έζησε την εποχή του νεοπλατωνισμού και του Θεοδοσίου (του Μέγα) όπου το 380 μ.Χ. ο χριστιανισμός έγινε κρατική θρησκεία και την εξουσία την αναλαμβάνει η “αγάπη”! Έζησε την περίοδο 354-430 μ.Χ. την ίδια πάνω κάτω περίοδο με την Υπατία (370-415 μ.Χ.) και πρόλαβε φαντάζομαι να ζήσει και το "λυτρωτικό" θάνατό της.
Ως αυθεντικός Μανιχαϊστής λοιπόν τον απασχολούσε πολύ το θέμα του καλού και του κακού και των ορίων της ανθρώπινης ελεύθερης βούλησης. Δε δέχεται ότι ο Θεός δημιούργησε το Κακό, δε δέχεται όμως και την ύπαρξη του κακού, ως δύναμης ικανής να μειώσει το άπειρο της θείας δύναμης. Θεωρεί ότι το κακό γεννιέται όταν ξεκινά η εκδήλωση του όντος και δεν είναι μια ουσία αυτή καθεαυτή αλλά μια «κίνηση του όντος προς το μη ον», μια πτώση προς τη μη ύπαρξη.
Και έρχεται να δέσει το γλυκό με την "Θεοφάνεια" που είπες. Αντιγράφω από το net:
Ο Άγιος Αυγουστίνος πιστεύει ότι ο μόνος τρόπος για να κατακτήσουμε την Αλήθεια είναι η Πίστη. Η πίστη του όμως δεν είναι τυφλή. Αντίθετα με την κοινή γραμμή του χριστιανισμού της εποχής του πιστεύει ότι ο άνθρωπος για να γνωρίσει, χρειάζεται το Λόγο αλλά, αντίθετα από τους ορθολογιστές της εποχής, τους διαδόχους δηλαδή του Αριστοτέλη στο «Μουσείο» της Αλεξάνδρειας, πιστεύει ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει χωρίς την πίστη. Η πίστη για την οποία μας μιλά λοιπόν υπερβαίνει το Νου, είναι μια βιωματική πίστη που περιλαμβάνει και υπερβαίνει το λόγο. Η ύπαρξη του Θεού δεν μπορεί να αποδειχθεί με το Λόγο, ούτε μπορεί να είναι αντικείμενο τυφλής πίστης, χρειάζεται βίωση ώστε να έρθει η θεία Χάρη. Η Αλήθεια που αναζητά ο Άγιος Αυγουστίνος είναι μια αλήθεια που αγγίζει και το νου και την καρδιά, βιώνεται, δεν είναι θεωρητική αλλά ενεργητική και προϋποθέτει γνώση, πίστη, αγάπη και... «Θεοφάνεια».
Κατάλαβες τώρα κνωδαλάκι; Το Θεό δεν τον σκέφτεσαι, τον βιώνεις. Ερεύνα, πίστευε, αγάπα και τσουπ....θα σου εμφανιστεί!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
for the win!
Ρωτώ διάφορους συγγενείς "γιατί πιστέυουν" και μου απαντάνε "πίστευε και μή ερεύνα" γκρρρρ
Μάλλον το μπέρδεψες λίγο....
Αγνωστικός δεν είναι αυτός που "δεν ερευνά" αλλά αυτός που δεν πιστεύει στην απόλυτη γνώση. Γι' αυτόν είναι μια ψευδαίσθηση, μία φαντασίωση. Το Υπερβατικό δεν συλλαμβάνεται με τη Νόηση γιατί απλά είναι εκεί Έξω και κανείς δεν μπορεί να πάει να δει τι υπάρχει Εκεί. Μπορεί και να μην υπάρχει τίποτα...
Απαλλαγμένος λοιπόν από ιδεοψυχαναγκασμούς πίστης σε ένα Θεό, η προσωπική ορμή, η δύναμη του Προσώπου γιγαντώνεται. Αυτή η προσωπική αναζήτηση μεγαλώνει τον Θεό που υπάρχει μέσα μας. --> (η αγκαλιά)
Πίστευε και μη, ερεύνα! 8)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Στην κοσμολογία του πλάτωνα, ο noos πείθει την ananke,
την τυφλή αναγκαιότητα - ή τυφλή τύχη - να υποταχθεί.
Ο noos έτυχε να έρθει και ανακάλυψε έκπληκτος την τυφλή τύχη:
το χάος, μ΄άλλα λόγια, στο οποίο ο noos επιβάλλει την τάξη
(αν και το πως "πείθει" δεν το λέει πουθενά ο Πλάτο)
Το οποιοδήποτε κακό λοιπόν, αποτελείται από αταξία που
δεν είχε πεισθεί ακόμη να πάρει έλλογο σχήμα.
Ο noos ή ο Θεός είχε καθυστερήσει λιγάκι, ε και όταν
αποφάσισε να περάσει ήταν πολύ αργά.
άρα παίζει και πλατωνικά, η περίπτωση κι ενός βραδυπορούντος θεού.
Πως το λένε αυτό? ΓΟΥΤΟΥΠΟΥ θεός.
Πάντως βλέπεις ότι υπάρχουν ομοιότητες στη σκέψη και τις παραδόσεις πολλών λαών. Η επιβολή του ιερού Λόγου πάνω στην Αταξία, είναι ένα σχήμα που οργιάζει φαντασίας ακόμα και σύγχρονων επιστημόνων. Η θεωρία της εξέλιξης απλά απόδειξε ότι ο Θεός "θέλει το χρόνο του" που ακόμα κι αυτός ο χρόνος όμως είναι ανθρώπινα μετρήσιμος. Τι νόημα έχουν 6,5δις χρόνια μπροστά στη Συμπαντική αιωνιότητα;
άσε που η ιδέα; ύπαρξης θεού χαλάει και μια πιο κομψή θεωρία:
Την αρχή της επιστημονικής φειδωλίας, την απλούστερη θεωρία για να εξηγήσεις
ένα δοθέν σύνολο στοιχείων.
Όσο μεγαλύτερη πολυπλοκότητα, τόσο μικρότερη η κατανοητικότητα,
άρα και ανάλογη αύξηση των εντυπώσεων που τελικά οδηγούν σε λύσεις μπαρόκ
που στην ουσία δεν εξηγούν τίποτα αφού είναι ενας καλοζυγισμένος χυλός
που η εξήγηση είναι πιο δυσνόητη κι από το πρόβλημα.
Αυτό που λες μάλλον εξοβελίζει την Δαρβινική Θεωρία που θεωρεί ότι είναι δυνατόν μικρές ομάδες να συνθέσουν πολυπλοκότητα από μόνες τους με μόνη συνθήκη την επιβίωση. Αυτή η σκέψη θα ήταν ακατανόητη για τους Σοφίστες π.χ. που θεωρούσαν ότι το Τέλειο διασπάται σε επιμέρους στοιχεία, ποτέ δεν γίνεται το αντίθετο. Οι ταξινομήσεις του Αριστοτέλη, του Ντεκάρτ, του Δαρβίνου μόνο πολυπλοκότητα δημιουργούν και εν τέλει - όπως λες κι εσύ - προτάσσουν μια εξήγηση πιο δυσνόητη από το πρόβλημα.
Στη φάση που είμαι τώρα - το μελετάω με αργούς ρυθμούς - θεωρώ πιο κοντά στην αλήθεια την σκέψη του Σπινόζα. Ότι γεννιέται στη Φύση, έχει μέσα του και το Θεό του, το Λόγο του για να πετύχει. Όσο πιο κοντά φτάνουμε στα κουάρκς τόσο εξυπνότερη φαίνεται η Ύλη. Μπορεί το παγόνι να έβγαλε πολύχρωμα φτερά για να αρέσει στην παγόνα, αλλά σίγουρα δεν το σκέφτηκε από μόνο του αυτό. Η "τυφλή αναγκαιότητά" του παρουσιάστηκε ευφυέστερη.
Δεν ξέρω αλλά μερικές φορές αρκεί μια ροζ ακτίνα
από ένα απέναντι μπαλκόνι για να μας κάνει να πιστέψουμε
ότι ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ κι η ζωή μου αρχίζει απο την ώρα που το
λέηζερ του γείτονα ΜΕ ΣΤΟΧΕΥΣΕ.
οκ, πείστηκα.
Όπως έλεγε και ο Σολζενίτσιν σε αυτό το ποίημα του "Απ’ την κορφή της κοσμικής δόξας κοιτάζω με δέος πίσω...ένα καθρέφτισμα των ακτίνων Σου." Εσύ βέβαια το κοιτάς απ' το διπλανό μπαλκόνι αλλά αν έχει ωραίες "καμπύλες" στον ίδιο Θεό πιστεύουμε!
Να σου πω ένα άλλο ωραίο σχήμα. Το Σύμπαν είναι μια καμπυλωτή μπάλα που φουσκούνει συνεχώς με μια περίεργη Ενέργεια η οποία μετατρέπεται σε μάζα όταν εγκλωβίζεται στις καμπύλες του, και αδρανοποιείται μέσω της βαρύτητας ώστε η συνολική ενέργειά Του να παραμένει ένα μεγάλο Μηδέν. Το Σύμπαν κολυμπά σε αυτή τη περίεργη ενεργειακή θάλασσα. Ο Θεός δεν δημιούργησε κανένα Σύμπαν. Το Σύμπαν είναι σπλάχνο του Θεού!
Πάω να διαβάσω την ιερή βίβλο.
όλο και κάποιο από το χρόνο μου θα χάσω.
υγ. η μη διαγνωσθείσα βουβωνοκήλη που έχει πιθανόν διαρρήξει
τον υδροθύλακο και έχει κατέβει στον οσχεϊκό σάκο είναι μια πιθανή
ερμηνεία γιατί πιστεύουν όσοι στριμώχνουν την πίστη τους
σε αλλεπάληλα κύματα συμβολιστικών αντικειμένων (σταυροί, λιβάνια)
προσδίδοντας μια ιερότητα που καταντάει ρούφηγμα του μυαλού
σαν μακαρόνι στο στόμα.
Ε όλα αυτά τα σύμβολα, τα αντικείμενα, τα στριμωξίδια πίστης είναι αρχέγονα τεχνάσματα να κοροϊδέψεις τον εγκέφαλο ώστε να "νιώσει" το υπερβατικό. Άλλοι μασουλάνε μανιτάρια και σου λένε "βίωσα την πνευματικότητα" άλλοι ψυχεδελίζουν με παραισθήσεις και λένε πως άνοιξε το μυαλό τους. Μίλαγα πρόσφατα με μία βιολόγο που ρουφάει τέτοια σκευάσματα 17 χρόνια και μου έλεγε ότι ο Κρικ - ο τύπος που ανακάλυψε το DNA - είχε το LSD του στην τσέπη του πορτοφολιού.
Το επιχείρημα και καλά είναι ότι ενώ η αλκοόλη και άλλα ναρκωτικά αναστέλλουν νευροδιαβιβαστές με αποτέλεσμα να πέφτεις σε λίμπο, τα ψυχοδηλωτικά κάνουν ακριβώς το αντίθετο, ενεργοποιούν περισσότερους. Κάτι ανάλογο με τον Κυκεώνα που χλαπακιάζανε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι για να κατεβούν στον Άδη.
Το θέμα είναι ότι αν όντως υπάρχει το Υπερβατικό, το Απόλυτο, το Έξω από Μας τότε πρέπει να αναστείλεις τη Συνείδησή σου για να το γνωρίσεις. Πρέπει να βγεις εκεί Έξω. Μπορείς όμως να είσαι και Μέσα και Έξω ώστε να συνειδητοποιήσεις την εμπειρία σου; Όχι, παρά μόνο αν σου αποκαλυφθεί δια μέσου της Ενόρασης. Τα κεριά και τα λιβάνια, η τεχνητή ιερότητα στοχεύει στο να διατηρηθεί η Ενόραση ζωντανή. Μάλλον όμως δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά...
Συλλογιζόμαστε ασταμάτητα αυτές τις διακυμάνσεις και προσπαθούμε
να τις βάλουμε σε τάξη, σε μια συγκροτημένη ολότητα, όταν στην πρα-γαμα-τικότητα ()
το μόνο νόημά τους είναι αυτό που τους επιβάλλεις, λόγω της αναγκαιότητας
να επαναφέρεις τα πάντα σε αναγνωρίσιμες μορφές και διαδικασίες.
Και τι πιο αναγνωρίσιμο από "πιστεύω σε ένα θεό, τι πιο παραδοσιακό και γνωσιακό"!
Αυτό είναι πολύ σωστό που λες και συμφωνώ απόλυτα με το "γνωσιακό" χαρακτηρισμό σου. Θα έπρεπε να στοχεύουμε ακριβώς στο αντίθετο. Να διασπάσουμε την ολότητα της πραγματικότητας ως άλλη μια ψευδαίσθηση που μας υποτάσσει. Ο Αγνωστικός έχει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να αγκαλιάσει το Θεό από τον πιο φανατικό Πιστό. 8)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Δε μου αρέσει να ψυχαναγκάζομαι μαζοποιημένα.
Ενώ αν ψυχαναγκάζεσαι μόνος έχει διαφορά;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.