nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,826 μηνύματα.
01-07-21
12:01
Μια μέση Ελληνική οικογένεια...με οσκαρικού τύπου ερμηνείες. Νομίζω ότι βλέπω τη γειτονιά μου. Ο Ερρίκος Λίτσης σαν κινηματογραφικός πατέρας δίνει ρεσιτάλ κλασικού Έλληνα μεσήλικα πατέρα που προσπαθεί να βάλει "τάξη" στο κτήμα του, την οικογένεια δηλαδή, σύμφωνα με τα Ελληνοχριστιανικά πρότυπα. Απολαύστε την Κική...
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,826 μηνύματα.
01-07-21
11:24
Εγώ πιστεύω ότι το να ζεις με γονείς είναι κουλ.
Καταρχάς σκεφτείτε πόσα χρήματα γλιτώνετε. Ακούω ότι πολλοί νέοι θέλουν να φύγουν από τα σπίτια τους. Έχουν δουλειές με 600-700 ευρώ και θα νοικιαζουν και θα δίνουν τα 350-400 ευρώ για το ενοίκιο του σπιτιού τους. Αν έμεναν με γονείς θα είχαν 350-400 ευρώ παραπάνω το μήνα για ψώνια πολυτελείας, νέα κινητά, αυτοκίνητο, διακοπές στα νησιά μας ή στο εξωτερικό κάθε χρόνο.
Κατά δεύτερον οι γονείς ειναι σαν να έχεις σκλάβους. Η μάνα μαγειρεύει και σου πλένει τα ρούχα και εσύ αντί να χάνεις χρόνο σε δουλειές του σπιτιού τα έχεις όλα έτοιμα. Και ξερετε τι λένε για το χρόνο, ο χρόνος είναι χρήμα. Δεν θα έχετε χαζές έγνοιες όπως να κρατάτε το σπίτι ή τα ρούχα σας καθαρά ή να μαγειρεύετε κλπ.
Τρίτον, αυτά τα μικροκόστη πάνε πάλι επίσης στους γονείς σας.
Τέταρτον, είναι κοινωνικά κουλ γιατί θεωρείστε ότι προσέχετε τους γονείς σας και οι μεσήλικες σας λένε μπράβο.
Πέμπτον, θα μπορέσε να αποταμιεύσετε περισσότερα χρήματα καθόλη τη διάρκεια της ζωής σας και να βγείτε στην σύνταξη γρηγορότερα από τους συνομήλικους σας που αποφάσισαν να ζήσουν μόνοι ζώντας σε μια τρύπα για 400 ευρώ το μήνα.
Έκτον, αν είσαι ανύπαντρος στα -άντα το σόι και οι περίεργοι "γνωστοί" αρχίζουν και σκέφτονται ότι μάλλον είσαι ντίγκης. Όχι απλά το σκέφτονται αλλά βάζουν ιδέες και στην μάνα και αρχίζει να σε πιπιλάει πότε θα φέρεις νύφη στο σπίτι για να βουλώσεις τα στόματα!
Μετά από ένα σημείο όταν τα θέματα συζήτησης εξαντλούνται, η βαρεμάρα αρχίζει να χτυπά λόγω συγκατοίκησης και η συζήτηση πάει στο γάμο.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,826 μηνύματα.
16-12-19
12:36
Ασε που δημιουργει και ενα ειδος ανακυκλωσης το οποιο απεχθανομαι...Ειχε ο πατερας χωραφια θα εχει και το παιδι. Ειχε η μανα λογιστηριο πρεπει να εχει και το παιδι. Ηταν και οι δυο γιατροι πρεπει να γινει και το παιδι. Ο ανθρωπος πρεπει να ανοιγεται και να δοκιμαζει νεα πραγματα . Εαν απο την στιγμη που γεννηθει του δωσεις ενα σφυρι θα περναει ολο τον κοσμο σαν ενα καρφι. Οσα περισσοτερα "εργαλεια" και εμπειριες αποκταει καποιος τοσο πιο πολυμορφος γινεται ο κοσμος γυρω του . Κατι το οποιο ειναι ζητουμενο για να μεταλωσει καποιος σε εναν δημιουργικο,εξυπνο και ανεξαρτητο ενηλικα.
Ιδανικες συνταγες οπως ειπαμε δεν υπαρχουν παντως καθε περιπτωση ειναι ξεχωριστη και χρισει παντα ειδικης αντιμετωπισης για να εξαχθουν ασφαλη συμπερασματα.
Σε μια μοντέρνα έκδοση της Ελλάδας από την εποχή του χωραφιού, είναι η εποχή των πτυχίων που εξασφαλίζουν δουλειά με πατερναλιστική λογική. Το βασικό κίνητρο σπουδών για άνω του 50% των φοιτητών στα Τμήματα Νομική, Οδοντιατρική, Λογιστική ή Ιατρική ή Πολιτικών Μηχανικών, είτε το θέλουμε είτε όχι. Η ανακύκλωση και η πελατεία του μπαμπάκα. Βαρέθηκα να ακούω το "θέλω να γίνω δικηγόρος για να απονέμω δικαιοσύνη στον κόσμο" και την ίδια ώρα να είναι συνήγορος υπεράσπισης του κάθε τελειωμένου έμπορου ναρκωτικών μέσω χιλιάδων ευρώ αμοιβής! Είναι η ίδια "ασθένεια" της εξασφάλισης με όσους εισάγονται στα σώματα Ασφαλείας και Εθνική Άμυνα, μόνο που εκεί ο μπαμπάκας είναι η τσέπη του φορολογούμενου και η ιδεοληψία της μονιμότητας (με την ερμηνεία της ισοβιότητας).
Προσωπικά, είμαι της άποψης ότι το κάθε παιδί δεν είναι η κληρονομικότητα της οικογένειας. Είναι μια αυτοδύναμη προσωπικότητα. Ξαναλέω, προσωπικότητα. Αν αναλύσουμε την λέξη personality βλέπουμε ότι περιέχει την λέξη person + ability. Αν και δεν έχω παιδιά ακόμη, το θεωρώ μεγάλο έγκλημα στην προσωπικότητα ενός νέου ανθρώπου, στα θέλω του, στην ψυχική του ηρεμία, ...έστω και με μορφή πλύσης συνείδησης (π.χ. να γίνεις γιατρός, να έχεις σίγουρη δουλειά) κάτι που συμβαίνει συχνά από γονείς. Αυτό το παιδί θα ζήσει μια ζωή μετά από εμένα τον x γονιό, οπότε γιατί να έχει δομήσει μια καριέρα και ύπαρξη πάνω σε ένα πρότυπο που δεν το εκφράζει; Συνεπώς, για μένα το σημαντικό είναι να έχει υγεία και πνευματικές δυνάμεις να μπορεί να επιλέξει εκείνα που το εκφράζουν, το κάνουν εσωτερικά ευτυχισμένο ώστε να νιώθει ότι εξελίσσεται και δημιουργεί. Ειδάλλως, θα είναι σαν ένα από τα άλλα παιδάκια που δυστυχώς μεγαλώνουν ατελείς ενήλικες ως "εκπληρωτές" ονείρων για γονείς και σκατοσόι (η άλλη γάγγραινα της Ελληνικής κοινωνίας).