Kate1914
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Kate1914 αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Είναι 19 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,865 μηνύματα.
16-02-24
19:07
Αα εντάξει. Οπότε μιλάμε για γονείς που δουλεύουν κανονικό οχτάωρο.Πάλι δεν φταίτε εσείς το προηγούμενο κείμενο ηταν πιο εκτενές και εξηγούσε αυτές τις λεπτομέρειες. Επρεπε να γραψω μια πολύ συμπιεσμένη περίληψη του. Οι 2-3 ωρες που αναφερθηκαν αφορούν την τεχνολογική δυνατότητα, αυτό που ΘΑ ισχύει αν ο κοινωνικος έλεγχος μπορεί να γίνει με άλλους τρόπους οπως οι νέοι άνθρωποι, με νέα νοοτροπία και συμπεριφορά. Γιατι αυτή τη στιγμή θα μπορούσαμε κάλιστα να εργαζόμαστε όλοι 2-3 ώρες χωρίς να μας λείπει τιποτα για μια άριστη διαβίωση (χωρίς να εχουμε μια θαλαμηγό έκαστος βέβαια). Όμως κρατάμε το 8ωρο, κρατάμε την ανεργία, και την ανασφάλεια και την κλασσική οικογένεια ακριβως για να αναγκάζουμε τους παντες να συνεργάζονται απο ανάγκη και τρόμο.
Ναι, τώρα με τις νέες πληροφορίες το σκεπτικό του ιδρύματος μου φαίνεται πολύ πιο λογικό.
Κατάλαβα, και φυσικά δε θα είχε νόημα να κάνουν τη δουλειά που θα μου έχει ανατεθεί, αλλιώς τι καταφέρνουμε;Γιατί απλά δεν τους πέφτει λόγος. Ο ρολος τους θα τεθεί ξεκάθαρα εξ αρχής ειναι καθαρά υπαρξιακός, αγάπη και παιχνίδι. Αυθόρμητα λοιπόν δεν θα τους βγεί να υπεισέλθουν στον δικό σας ρόλο γιατί έτσι και το κάνουν θα πρεπει να το κάνουν ολοκληρο όχι μισό. Δηλαδή να τα παρουν στο σπιτι τους με όλη την ευθυνη και τη φροντίδα και να τα συμβουλέψουν όπως και οσο θέλουνε. Ανα πασα στιγμή θα είναι ελεύθεροι να το κανουν, αν φυσικά συμφωνεί και το παιδί.
Είναι αυτό που είπατε μόλις που μου δημιουργεί τον προβληματισμό, αυτό ακριβώς. Αν θα δέχονταν να κάνουν τη μισή δουλειά.
Υπό αυτό το πρίσμα ναι, έχει μια πολύ καλή και λογική βάση το σχέδιο, ανκαι δε μιλάω για τους εγωιστές γονείς που είναι εγωιστές από τη φύση τους ως άνθρωποι, αλλά από τον "καλό" εγωισμό που λέει ότι θα μεγαλώσουν τα παιδιά μόνοι τους με ό,τι καλύτερο μπορούν να τους προσφέρουν.Οι εγωιστές γονεις δεν θα το δέχονταν, σωστά το λέτε. Τέτοιοι άνθρωποι δεν αγαπάνε τα παιδιά τους και τα έχουν κάνει για το εγώ τους και μονο. Ομως όσοι πραγματικά τα αγαπουν, ειδικά αν δεν είναι παμπλουτοι, θα βρουν πολύ καλές για το μελλον των παιδιών τους και τις δυο προτάσεις. Γι'αυτό στην ολη παρουσίαση με το καλό όταν θα φτάσουμε, νομιζω οτι οι υπεύθυνοι οποιουδήποτε απο τα δυο προτζετ θα πρεπει να προυπολογίσουν κριτήρια επιλογής των βιολογικών γονέων γιατί οι αιτήσεις θα είναι χιλιάδες.
Αυτό γιατι οι βιολογικοί γονείς είναι μόνοι τους, εκεί αλλωστε έγκειται και η κοινωνική απάτη γύρω απο την οικογένεια. Οποτε, ακομη και με ολη την αγάπη φροντίδα και αυτοθυσία για τα παιδιά τους, αυτοι αρρωσταινουν, χωρίζουν, χάνουν τη δουλειά τους, καταστρέφονται οικονομικα και ενίοτε πεθαίνουν κιόλας, πολύ πριν τα παιδιά γίνουν 18. Ποιος γονέας που τα αγαπάει και θέλει το καλύτερο γι'αυτά αψηφά ότι ολα αυτά είναι απολύτως πιθανό να συμβούν μεσα σε 18 χρόνια; Και ποιος δεν ξερει οτι αν συμβούν, μπορεί να κοστίσουν στα αγαπημένα του παιδιά και τη δική τους χαμενη ζωή;
Απο αυτή τη πλευρά νοείται το "πιο πιθανό", τις κυριολεκτικές πραγματικότητες της ζωής, οπως ειναι ακομη οργανωμένη με την κοινωνία να μη βοηθα καθόλου. Όχι με βάση τις δικες τους προθεσεις που μπορεί να είναι οι καλύτερες.
Στην περίπτωση των "καλών" γονιών όμως που είναι και αυτή που μας ενδιαφέρει, πόσοι κάνουν οικογένεια με το σκεπτικό πως όλα θα πάνε στραβά; Αν σκέφτονταν έτσι δε θα έκαναν παιδιά εξαρχής, φοβούμενοι όλα αυτά τα υποθετικά σενάρια που μπορεί ή όχι να συμβούν.
Όμως ναι, με αυτό το σκεπτικό ίσως και να δικαιολογούνταν το σχέδιο ενός τέτοιου ιδρύματος και οι (πολλές) αιτήσεις και να ήταν πιο πιθανό.
Χμμ, έχει βάση αυτό τώρα που το καλοσκέφτομαι. Και ασφαλώς και τα χρήματα θα πηγαίνουν για τα παιδιά, αλλιώς ποιο το νόημα;Γιατί άλλο να φροντίζουν καποια παιδιά ένα ολόκληρο σύστημα και άλλο δυο άνθρωποι μόνοι τους, που μπορουν να τους συμβούν τα πάντα. Αλλωστε δια μέσου του ελέγχου που θα ασκεί ο υπευθυνος του πρότζετ, ακομη και αν τα παιδιά μενουν με τους βιολογικούς τους γονείς αυτοί θα λαμβάνουν την επιδότηση μονον αν θα αποδίδουν στα παιδιά τους όλη τη προσοχή και την φροντίδα για την οποια το σύστημα πληρώνει. Στο ιδρυμα απλά αυτός ο έλεγχος είναι προφανής ομως και στο πρώτο πρότζετ δεν θα δίνετε φυσικά τα επιδόματα στους 2 βιολογικους γονεις για να τα τρώνε στα μπουζούκια τα ποτά ή τα ναρκωτιτκά και να μη φροντίζουν τα παιδιά τους. Αυτα μπορούν να τα κάνουν και μονοι τους χωρίς την επιδότηση σας.
Ίσως και το ίδρυμα να ήταν μια καλή λύση, αλλά ακόμη πιστεύω πως αφού στους γονείς θα παρέχονταν αρκετά χρήματα για να κάνουν το καλύτερο για τα παιδιά τους, μάλλον θα επέλεγαν να τα κρατήσουν. Εν πάση περιπτώσει έχει το ενδιαφέρον του ένα τέτοιο σχέδιο.
Η όλη φάση πάντως συνεχίζει να μου θυμίζει αυτή των εσώκλειστων σχολείων.
Kate1914
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Kate1914 αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Είναι 19 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,865 μηνύματα.
16-02-24
15:26
Μα η πρώτη επιλογή λέει ξεκάθαρα "Η επιδοτούμενη κλασσική οικογένεια". Τι κατάλαβα λάθος πάλι;Η κλασσική οικογένεια δεν υφισταται σε καμία απο τις δυο επιλογες. Αυτός είναι και ο στόχος. Διαφορετικό σύστημα διαφορετικό αποτέλεσμα
Ναι, το κατάλαβα αυτό. Όμως ποιος διασφαλίζει ότι η εκπαίδευση που θα τους παρέχει το δικό μου ίδρυμα θα είναι η ορθότερη, και αυτή που θα τους παρέχει τα σωστά εφόδια προκειμένου να γίνουν οι ιδανικοί θα λέγαμε άνθρωποι; Άνθρωποι με άλφα κεφαλαίο;Οι βιολογικοι γονείς στην 2η περιπτωση μοιράζονται ΜΟΝΟ την αγάπη και το παιχνιδι με τα παιδιά τους όχι ομως και τις απόψεις τους σαν κανόνες ζωής. Η εκπαίδευση, η ανατροφη καθώς και η ευθυνη επι της υγείας τους, σωματικής και ψυχικής βαρύνει αποκλειστικά εσάς, αν επιλέξετε αυτό το πρότζετ για να μεγαλώσετε αυτά τα 1000 παιδιά.
Εκτός αυτού, έχω την εντύπωση πως ένα παιδί δεν μπορεί να διαχωρίσει κάποιες κατηγορίες. Αυτό που εννοώ εδώ είναι, πώς ένα παιδάκι, από τη νηπιακή ηλικία που θα το αναλάβουμε έως την ενηλικίωσή του, θα ξεχωρίζει ότι δύο άτομα (γονείς), του δίνουν μόνο αγάπη και παιχνίδι, ενώ κάποιοι άλλοι (εγώ και οι φροντιστές που απαρτίζουν το προσωπικό του ιδρύματος) δίνουν απλά κατευθυντήριες γραμμές; Για να γίνω πιο ξεκάθαρη δηλαδή, ένα παιδί συνήθως ταυτίζει αυτές τις δύο κατηγορίες. Τέλος πάντων, κάτι με μπερδεύει σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να το σκεφτώ λίγο παραπάνω.
Αν δε τις ταυτίζει στο μυαλό του, τότε απλά θα είναι σαν να μένει σε σχολείο όπου μαθαίνει τις υποκειμενικά καλές αξίες και αρετές, ενώ οι γονείς είναι απλά μια μορφή παιχνιδομηχανής, αν το δούμε εντελώς κυνικά.
Αν τις ταυτίζει, η διαμονή σε ένα τέτοιο ίδρυμα δε θα το μπερδέψει πιο πολύ και ίσως να το στεναχωρήσει;
Ναι, θα συμφωνήσουμε εδώ. Πράγματι πολλοί γονείς αυτό το παράπονο έχουν. Απλά στο πρώτο ποστ σας είπατε ότι πλέον οι άνθρωποι θα είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν το πολύ 2-3 ώρες. Σε αυτό στηρίχθηκα και είπα ότι τους γονείς τους συμφέρει να τα έχουν υπό τη δικιά τους κηδεμονία, αφού θα μπορούν να τους δώσουν όσο χρόνο θέλουν.Πάντως, η ειρωνία ειναι οτι αυτό που ονομάζετε "επισκεπτήριο" στην 2η επιλογή τα περισσότερα παιδιά, στην κλασσική οικογένεια, δεν το εχουν καν. Οι συντριπτικά περισσοτεροι γονείς εως σήμερα δεν αφιερώνουν 2-3 ώρες για αγάπη & παιχνίδι με τα παιδιά τους ούτε σε μια εβδομάδα. Εχουν πολλές δουλειές, υποχρεώσεις και προβλήματα και, αν μεινει λιγος χρονος υστερα απ όλα αυτά, έχουν τα ενδιαφέροντα τους. Ετσι στις ταινίες βλεπουμε σαν "κατορθωμα" να περνανε γονεις 10 λεπτά "ποιοτικού χρόνου" με τα παιδιά τους μία μερα την εβδομάδα και αν. Τα περισσοτερα παιδιά μεγαλώνουν μόνα τους, αυτή είναι η αλήθεια. Μονα με τους φοβους, τα άγχη,τις ανασφάλειες και ολες τις σκεψεις που γενουν όλα αυτά οι οποίες ύστερα τα διαμορφωνουν σαν ενήλικες. Αφου κάθε φορά που τα λένε στους γονείς τους εκείνοι, επειδή δεν εχουν ποτέ χρόνο, τους πετάνε ένα δόγμα γενικης χρήσης κι ύστερα πρέπει αυτά να προσαρμόσουν ολη τη πραγματικότητα γύρω απ'αυτα τα δόγματα. Που πολλές φορές είναι εντελώς προσωπικά δογματα και τα αποτελέσματα τους στα παιδιά όταν γίνονται ενήλικες ειναι σαν να έχουν περάσει απο τον παγκο του Προκρούστη.
Στη δευτερη περιπτωση θα απαγορευεται οι γονείς να λένε τέτοια δόγματα στα παιδιά αλλιως προφανώς δεν εχει νόημα και θα πρεπει να τα παρουν στο σπίτι τους να τα μεγαλώσουν μόνοι τους όπως πάντα.
Και χαίρομαι πραγματικά που στη δεύτερη παράγραφο μου ξεκαθαρίζετε επακριβώς τις αρμοδιότητες των γονιών εάν το παιδί τους το στείλουν στο ίδρυμά μου. Απλά εδώ έχω πάλι απορία. Πώς ως γονείς τους θα συγκρατηθούν και δε θα τα συμβουλέψουν; Είναι γονείς, απλά τους βγαίνει αυθόρμητα. Γιατί τα παιδιά λογικά θα τους περιγράφουν και τη ζωή τους στο ίδρυμα, θα κάνουν διάλογο μαζί τους, Δε θα είναι απλά παιχνίδι οι γονείς και αγάπη. Δηλαδή όταν το παιδί τους φτάσει στα 15 για παράδειγμα, αυτές τις 2-3-4 ώρες οι γονείς θα του λένε μόνο πόσο το αγαπάνε; Αν έχουν τόσο χρόνο αναγκαστικά θα του δείξουν την αγάπη τους με νοιάξιμο και με συμβουλές.
Ελπίζω να καταλαβαίνετε τι προσπαθώ να πω γιατί η αλήθεια είναι πως μάλλον δεν είμαι και ιδιαίτερα ξεκάθαρη σε αυτά που λέω.
Φυσικά και δεν είναι δημοσκόπηση εναντίον της κλασικής οικογένειας, καταλαβαίνω πως είναι ένας απλός προβληματισμός.1. Το θρέντ δεν ειναι επιλογή για τον κάθε γονέα ουτε είναι δημοσκόπηση επιλογής εναντι της κλασσικής οικογένειας. Είναι ενα υποθετικό σενάριο οπου εσεις διαλέγετε σαν υπεύθυνος του πρότζετ, εναν απο τους δυο τροπους για να παίρνετε 2,5 εκ/μηνα και να μεγαλώσετε 1000 παιδιά μέχρι τα 18 τους χρόνια. Εσείς είστε η "μαμα" τους ας το πουμε έτσι. Όλοι οι άλλοι, συμπεριλβαμανομένων και των βιολογικών γονέων, είναι υπηρέτες σας αφου προφανώς μόνη σας ουδέποτε θα μπορούσατε να γεννήσετε 1000 παιδιά. Όμως δεν είναι ίδιοι στον κάθε τρόπο ουτε με ίδιους ρολους ούτε εξυπηρετουν τις ίδιες σκοπιμοτητες. Π.χ. ενώ στον δευτερο τροπο ο έλεγχος όλων των παραμέτρων είναι σαφώς καλύτερος ευκολότερος και τα χρήματα αποδίδουν περισσότερο, λείπει η επαφή με τον βιολογικό γονέα. Θελετε την επαφή για τον υγιή ψυχισμο του παιδιού όμως δεν θέλετε τις αυθαίρετες απόψεις του καθένα που νομιζει οτι είναι σε θεση να μεγαλώσει σωστά απογονους της ανθρωπότητας ίσα και επειδή η φυση του χάρισε γεννητικά όργανα. Γι'αυτο κανετε το επισκεπτήριο και ενημερωνετε τα παιδια οτι είναι φυσικά παιδια όπως όλα τα παιδια και εχουν βιολογικους γονείς που τα αγαπούν και θελουν το καλύτερο γι'αυτά.Βεβαια αν οι βιολογικοι τους γονείς γινουν μπεκρήδες και ερχονται πιωμενοι στο επισκεπτηριο ή γεμάτοι ναρκωτικά προφανώς καταλαβαινετε οτι θα πρεπει να κάνετε κάποιες ρυθμίσεις.
Δηλαδή εμείς απλά θα είμαστε κάτι σαν διευθυντές του ιδρύματος, σωστά; Όπου εμείς ο καθένας μας.
Ας ξεκαθαρίσουμε όμως πρώτα το αν οι γονείς τελικά θα δουλεύουν οχτάωρο κανονικό ή αυτές τις 2-3 ώρες γιατί θα είμαστε τόσο τεχνολογικά προηγμένοι, και ύστερα ας συνεχίσουμε τον διάλογο, διαφορετικά απλά μιλάμε με διαφορετικές αφετηρίες οπότε λογικό να μην μπορούμε να συνεννοηθούμε.
Ουδέποτε είπα ότι ανήκει στις αρμοδιότητές μου, Στηρίχθηκα αποκλειστικά και μόνο στα δικά σας λεγόμενα:2. Πόση δουλειά θα εχουν οι γονείς στην πρωτη περιπτωση δεν είναι στις αρμοδιότητερς σας σαν υπεύθυνη του πρότζετ. Εκτός και αν, προκειμένου να γινουν αποδέκτες της χρηματοδότησης εσείς βάλετε συγκεκριμένα επαγγέλματα αποδοχής προκειμενου το αποτέλεσμα σας να είναι καλύτερο. Ομως θα πρέπει να το αιτιολογήσετε. Π.χ. θα χρηματοδοτηθούν μόνο δάσκαλοι γιογκα ή αθλητές πολεμικών τεχνών ή καλλιτέχνες γιατί ύστερα απο 18 χρόνια μαζι τους τα ωφέλη θα είναι αυτά και αυτά κοκ.
Για αυτό και μιλάω συνεχώς για γονείς που θα έχουν πολύ χρόνο στη διάθεσή τους.Ας πουμε οτι τεχνολογικά είμαστε σε θέση σήμερα, οι μηχανές να κάνουν σχεδόν τα πάντα, οι ανθρωποι να δουλευουν το πολύ 2-3 ώρες ημερισίως
Γιατί θα ήταν πιο πιθανό αυτό όμως και όχι το αντίστροφο; Από εγωισμό και μόνο οι γονείς δε θα δέχονταν ότι τα δικά τους παιδιά θα μεγάλωναν με σωστότερες αξίες σε ένα ίδρυμα. Για αυτό λέω ότι παίζει ρόλο και το συναισθηματικό κομμάτι. Δεν είναι μηχανές αλλά άνθρωποι, που το παιδί τους δύσκολα (άντε να μη λέμε απίθανα) θα το εμπιστευόταν σε ένα τρίτο πρόσωπο.Κάνουμε συζήτηση υπο την προυποθεση ότι βρίσκονται και στις 2 περιπτώσεις οι βιολογικοί γονεις των 1000 παιδιών που θα ένταχθουν στο ενα απο τα δυο πρότζετ. Πόσο πιθανό θα ηταν αυτό; Πάρα πολύ και όχι κανένας οπως λέτε. Γιατι και με τους δυο τροπους το σπλαχνο του εχει πολλές περισσότερες πιθανότητες στα 18 να ειναι ενας υπέροχος νέος άνθρωπος απ ότι μεγαλώνοντας το οι ίδιοι μόνοι τους.
Βασικά ποιοι είναι αυτοί οι δύο τρόποι; Εγώ γιατί κατάλαβα ότι υπάρχει είτε η χρηματοδότηση ιδρύματος, είτε η χρηματοδότηση κλασικής οικογένειας; Γιατι αν αείναι αυτοί οι τρόποι, τότε αφού θα μπορούν να είναι υπέροχοι άνθρωποι μέσω της κλασικής οικογένειας γιατί να πάρουν το ρίσκο και να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο; Δίνοντας ως "πειραματόζωο" το ίδιο τους το παιδί, σε ένα πείραμα που κανείς δεν ξέρει αν τελικά θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, ακριβώς γιατί θα είναι κάτι πρωτοποριακό.
Δε θα έρθει καλύτερο αποτέλεσμα αν ο καθένας το πάρει υπό την ευθύνη του; Γιατί θα είναι εξ ολοκλήρου όλη η προσοχή διοχετευμένη πάνω του μόνο;Για να το κάνουμε απλό. Αν το καλοσκεφτείτε είναι σαν να διαθέτετε εσείς η ιδια 1000 παιδια δικά σας και 2,5 εκ. το μηνα για να τα μεγαλώσετε. Οπότε διαλέγετε με ποιον απο αυτους τους δυο τρόπους θα φερετε το καλύτερο αποτέλεσμα. Και οι δυο τρόποι δεν απέχουν πολύ απο το πρότζετ που ετσι κι αλλιώς υποτίθεται αναλαμβάνουν όλοι οι γονείς όταν φέρνουν ολα τα παιδιά σ'αυτόν τον κόσμο απο την απόλυτα απροβλημάτιστη ανυπαρξία εντελώς αυθαίρετα. Δεν τα φερνουν για να τα βασανίσουν δια βιου μεχρι να γνωρίσουν και αυτα το θανατο τους. Προφανώς αναλαμβάνουν κάποιες πολυεπίπεδες υποχρεώσεις, για όταν αυτοι οι νέοι άνθρωποι θα βγούν να ζήσουν μόνοι τους. Μη κοιτάμε που οι περισσότεροι κάνουν παιδιά χωρίς να τις αναλαμβάνουν. Αυτό είναι εγκλημα χειρότερο και απο να σκοτωνεις καποιους.
Στα άλλα με βρίσκετε απολύτως σύμφωνη.