Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
10-12-08
02:25
..να πεις στον άλλον τι νιώθεις και τι προτίθεσαι να κάνεις προκειμένου να είστε μαζί. Να του δείξεις πόσο σημαντικός είναι για σένα και πως δεν μπορείς να ζήσεις μακριά του, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως θα κάνεις κάποιες σημαντικές υποχωρήσεις. Άντε προχώρα!..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
10-12-08
02:16
Προφανώς μιλάς για κάποια πολύ συγκεκριμένη κοπέλα που της φέρθηκες άσχημα, σε χώρισε κι εσύ την θες πίσω, αλλά θεωρείς πως δεν πρόκειται να σου συγχωρήσει όσα της έκανες..
Δεν ξέρω τι να σου πω σε αυτό, δεν ξέρω τι της έκανες και λες πως δεν θα σε δεχόταν πίσω με τίποτα, απλά ξέρω πως αν μιλά η καρδιά πολλές φορές πείθει και τους πιο άπιστους. Θέλω να πω με αυτό πως αν της δώσεις ΠΟΛΥ χρόνο να σε τσεκάρει και είσαι εκεί για εκείνη όπως πρέπει ίσως κάποτε σε συγχωρήσει. Αν δεν δοκιμάσεις πάντως, οπωσδήποτε δεν θα αλλάξει τίποτα.
Και τελικά η ερώτηση είναι αν αλλάζουν οι άλλοι ή πόσο εύκολο/πιθανο είναι να πείσουμε εμείς τους άλλους πως αλλαξάμε;
Δεν ξέρω τι να σου πω σε αυτό, δεν ξέρω τι της έκανες και λες πως δεν θα σε δεχόταν πίσω με τίποτα, απλά ξέρω πως αν μιλά η καρδιά πολλές φορές πείθει και τους πιο άπιστους. Θέλω να πω με αυτό πως αν της δώσεις ΠΟΛΥ χρόνο να σε τσεκάρει και είσαι εκεί για εκείνη όπως πρέπει ίσως κάποτε σε συγχωρήσει. Αν δεν δοκιμάσεις πάντως, οπωσδήποτε δεν θα αλλάξει τίποτα.
Και τελικά η ερώτηση είναι αν αλλάζουν οι άλλοι ή πόσο εύκολο/πιθανο είναι να πείσουμε εμείς τους άλλους πως αλλαξάμε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
10-12-08
01:20
Δεν καταλαβαίνω τι ρωτάς..
Τι εννοείς δεν μπορείς να νιώσεις πράγματα αν πρώτα δεν σε έχουν αγγίξει;ς Και τι δεν μπορείς να σκεφτείς; Πως αγαπάς κάποιον κι όμως δεν μπορείς να βρεις άκρη για να είσαι μαζί του;
Τι εννοείς δεν μπορείς να νιώσεις πράγματα αν πρώτα δεν σε έχουν αγγίξει;ς Και τι δεν μπορείς να σκεφτείς; Πως αγαπάς κάποιον κι όμως δεν μπορείς να βρεις άκρη για να είσαι μαζί του;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
09-12-08
18:45
Ναι νομίζω κατάλαβα. Σου την έδινε η μάνα του
Εσύ λοιπόν έφτασες σε ένα σημείο που αναγκάστηκες να τα σκεφτείς αυτά αφού θα έπρεπε να δεις τι θα κάνεις με το μέλλον (πρέπει να κάνουμε και απογόνους ντε) και τότε είπες εγώ δεν θέλω να κάνω απογόνους με τον συγκεκριμένο γιατί θα με τα ζαλίζει τις Κυριακές, reasonable. Πάντως περίεργα μου τα λες... "τον αγαπούσα και τον αγαπάω" , "δεν ταιριάζαμε σε επίπεδο ερωτικής σχέσης" . Για το πρώτο: γιατί τον αγαπάς; Για το δεύτερο: γιατί μόλις ακούω ερωτική σχέση μου έρχεται στο μυαλό το σεχς και ούχι οι Κυριακές; Πονηρούλα
Εγώ πάντως θα απογοητευόμουν.
Δεν θα μπορούσες όμως να έχεις καταλάβει πιο λάθος
Δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα με την μάνα του, ούτε ήθελα εγώ γάμο και εκείνος όχι (θα έλεγα πως εκείνον τον "έκαιγε" πιο πολύ να κάνει παιδιά μαζί μου). Εγώ απλά ήμουν όπως ήδη είπα αυθόρμητη και δεν είχα μεγαλώσει τόσο κοντά στην οικογένειά μου όσο εκείνος (είμασταν πολύ κοντά κι εμείς αλλά δεν μας ενδιέφερε αν θα βρισκόμαστε 3 φορές την εβδομάδα ή καμία), ενώ εκείνος ήταν πιο πολύ του "κάνω όσα πρέπει να κάνουν τα ζευγάρια που είναι επίσημα μαζί", γεγονός που εμένα με έπνιγε γιατί ένιωθα πως ξαφνικά έπρεπε να γίνω μια άλλη..
Κι όσο για το πως είναι δυνατον να τον αγαπάω ακόμα, να σου πω πως α) η αγάπη άπαξ και υπάρξει βασικά δεν φεύγει, β) δεν φτάνει μόνη της για να διατηρήσει μια ερωτική σχέση σε καλά επίπεδα. Αν είσαι η μέρα με την νύχτα με τον άλλον, όσο και να τον αγαπάς, απλά δεν μπορείς να προσαρμόσεις την καθημερινότητά σου σε ρυθμούς που θα ικανοποιούν και τους δύο, οπότε ο ένας οπωσδήποτε καταλήγει δυσαρεστημένος (ή και οι δύο, που είναι το συνηθέστερο).
Το θέμα είναι σε μια σχέση να αντέχεις και τα αρνητικά του άλλου, αν όχι και να τα γουστάρεις κιόλας παρόλο που σε ενοχλούν..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
09-12-08
04:11
Φυσικά και θα συμβιβαστείς σε μία σχέση. Δεν γίνεται αλλιώς. Αλλά πρέπει να ζυγίσεις που αξίζει να συμβιβαστείς και που όχι. Κι αν μιλάμε για βασικά στοιχεία, κατ' εμέ δεν αξίζει.
Στο παράδειγμα που σου έθεσα εγώ ήμουν η "ελπίζω να αλλάξεις ή να αλλάξω εγώ και να πάθω μετάλλαξη γιατί αλλιώς δεν βγαίνει". Ε μετά που το σκέφτηκα κι άλλο σκέφτηκα πως δεν πρέπει να περιμένουμε να αλλάξουμε ή εμείς ή ο άλλος για να είμαστε μαζί καλά κι όχι απλά να είμαστε. Όχι σε βασικά σημεία μας έστω.
Στο παράδειγμα που σου έθεσα εγώ ήμουν η "ελπίζω να αλλάξεις ή να αλλάξω εγώ και να πάθω μετάλλαξη γιατί αλλιώς δεν βγαίνει". Ε μετά που το σκέφτηκα κι άλλο σκέφτηκα πως δεν πρέπει να περιμένουμε να αλλάξουμε ή εμείς ή ο άλλος για να είμαστε μαζί καλά κι όχι απλά να είμαστε. Όχι σε βασικά σημεία μας έστω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
09-12-08
03:33
Προσωπικά θεωρώ πως δεν έχεις δικαίωμα να απαιτήσεις την οποιαδήποτε αλλαγή. Τον ερωτεύτηκες γι' αυτό που είναι υποτίθεται. Όπως κι εκείνος δεν έχει δικαίωμα να ζητήσει κάτι αντίστοιχο.
Φυσικά ήρεμη κι ευγενική συζήτηση πως κάτι σ' ενοχλεί μπορείς να κάνεις. Αλλά αν αφορά βασικό στοιχείο του χαρακτήρα του άλλου, δεν ξέρω και πόσο νόημα θα είχε, αφού οι άνθρωποι δύσκολα αλλάζουν βασικά στοιχεία τους.. Μου πήρε πέντε χρόνια να το συνειδητοποιήσω. Πλέον αν κάποιου ο χαρακτήρας δεν με εμπνέει για παραπάνω, όσο καλός κι αν είναι κατά τα άλλα, παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω. Όχι γιατί είμαι ψυχρό κάθαρμα που δεν νοιάζεται, αλλά γιατί αν μείνω ή εκείνος ή εγώ θα γίνουμε δυστυχισμένοι συμβιβαζόμενοι σε κάτι που δεν μας καλύπτει και που δεν μπορούμε στην ουσία να αλλάξουμε..
Φυσικά ήρεμη κι ευγενική συζήτηση πως κάτι σ' ενοχλεί μπορείς να κάνεις. Αλλά αν αφορά βασικό στοιχείο του χαρακτήρα του άλλου, δεν ξέρω και πόσο νόημα θα είχε, αφού οι άνθρωποι δύσκολα αλλάζουν βασικά στοιχεία τους.. Μου πήρε πέντε χρόνια να το συνειδητοποιήσω. Πλέον αν κάποιου ο χαρακτήρας δεν με εμπνέει για παραπάνω, όσο καλός κι αν είναι κατά τα άλλα, παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω. Όχι γιατί είμαι ψυχρό κάθαρμα που δεν νοιάζεται, αλλά γιατί αν μείνω ή εκείνος ή εγώ θα γίνουμε δυστυχισμένοι συμβιβαζόμενοι σε κάτι που δεν μας καλύπτει και που δεν μπορούμε στην ουσία να αλλάξουμε..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.