Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
22-02-12
11:06
Αποσπάσματα από το ημερολόγιο ενός σκύλου.
8:00 πμ – Φαγητό! Το αγαπημένο μου!
9:30 πμ – Βόλτα με το αυτοκίνητο! Το αγαπημένο μου!
9:40 πμ – Βόλτα στο πάρκο! Το αγαπημένο μου!
10:30 πμ – Τρίψιμο και πλύσιμο! Το αγαπημένο μου!
12:00 μμ – Γεύμα! Το αγαπημένο μου!
1:00 μμ – Παιχνίδι στην αυλή! Το αγαπημένο μου!
5:00 μμ – Πλαστικά κόκαλα! Το αγαπημένο μου!
3:00 μμ – Κυνήγι της ουράς μου! Το αγαπημένο μου!
7:00 μμ – Παιχνίδι με την μπάλα μου! Το αγαπημένο μου!
8:00 μμ – Ουάου, τηλεόραση με τ’ αφεντικά! Το αγαπημένο μου!
11:00 μμ – Ύπνος στο κρεβάτι τους! Το αγαπημένο μου!
Αποσπάσματα από το ημερολόγιο ενός γάτου.
Ημέρα 983 της ομηρίας μου.
Οι απαγωγείς μου συνεχίζουν να με χλευάζουν με παράξενα κρεμαστά αντικείμενα.
Γευματίζουν με φρέσκο κρέας, ενώ οι υπόλοιποι τρόφιμοι κι Εγώ, τρώμε σιχαμερό κιμά και κάτι ξερά μπισκοτάκια.
Παρά το ότι κάνω σαφές πως περιφρονώ τις άθλιες αυτές μερίδες, ωστόσο πρέπει να τρώω κάτι για να διατηρώ τη δύναμή μου.
Το μόνο πράγμα που με κρατάει σε εγρήγορση, είναι το όνειρό μου να αποδράσω.
Σε μια απόπειρά μου να τους κάνω να με αηδιάσουν, ξέρασα πάνω στο χαλί.
Σήμερα, αποκεφάλισα ένα ποντίκι και άφησα το ακέφαλο πτώμα του μπροστά στα πόδια τους. Ήλπιζα ότι κάτι τέτοιο θα επέφερε φόβο στην καρδιά τους, μιας και αναδεικνύει περίτρανα τι είμαι ικανός να κάνω.
Τελικά, αυτό που πέτυχα ήταν κάποιες συγκαταβατικές παρατηρήσεις από μέρους τους για το πόσο καλός μικρός κυνηγός είμαι.
Μπάσταρδοι!
Απόψε υπήρξε κάποιο είδος συνέλευσης μεταξύ των συνεργών. Ήμουν απομονωμένος μέσα σε ένα δωμάτιο καθ’ όλη τη διάρκεια της παραπάνω συνωμοσίας.
Ωστόσο, μπορούσα να ακούσω τους θορύβους και να μυρίσω το φαγητό. Το αυτί μου έπιασε κάποια στιγμή, ότι ο περιορισμός μου οφειλόταν στη δύναμη των «αλλεργιών».
Πρέπει να μάθω τι ακριβώς σημαίνει αυτό και πως θα το εκμεταλλευθώ υπέρ μου.
Σήμερα, παραλίγο να καταφέρω να δολοφονήσω έναν από τους βασανιστές μου στριφογυρνώντας γύρω από τα πόδια του ενώ περπατούσε.
Να θυμηθώ να το προσπαθήσω και αύριο, αλλά την ώρα που βρίσκεται στην κορυφή της σκάλας.
Είμαι πεπεισμένος ότι οι άλλοι φυλακισμένοι εδώ, είναι λακέδες τους και «καρφιά».
Ο σκύλος απολαμβάνει
πηγή
8:00 πμ – Φαγητό! Το αγαπημένο μου!
9:30 πμ – Βόλτα με το αυτοκίνητο! Το αγαπημένο μου!
9:40 πμ – Βόλτα στο πάρκο! Το αγαπημένο μου!
10:30 πμ – Τρίψιμο και πλύσιμο! Το αγαπημένο μου!
12:00 μμ – Γεύμα! Το αγαπημένο μου!
1:00 μμ – Παιχνίδι στην αυλή! Το αγαπημένο μου!
5:00 μμ – Πλαστικά κόκαλα! Το αγαπημένο μου!
3:00 μμ – Κυνήγι της ουράς μου! Το αγαπημένο μου!
7:00 μμ – Παιχνίδι με την μπάλα μου! Το αγαπημένο μου!
8:00 μμ – Ουάου, τηλεόραση με τ’ αφεντικά! Το αγαπημένο μου!
11:00 μμ – Ύπνος στο κρεβάτι τους! Το αγαπημένο μου!
Αποσπάσματα από το ημερολόγιο ενός γάτου.
Ημέρα 983 της ομηρίας μου.
Οι απαγωγείς μου συνεχίζουν να με χλευάζουν με παράξενα κρεμαστά αντικείμενα.
Γευματίζουν με φρέσκο κρέας, ενώ οι υπόλοιποι τρόφιμοι κι Εγώ, τρώμε σιχαμερό κιμά και κάτι ξερά μπισκοτάκια.
Παρά το ότι κάνω σαφές πως περιφρονώ τις άθλιες αυτές μερίδες, ωστόσο πρέπει να τρώω κάτι για να διατηρώ τη δύναμή μου.
Το μόνο πράγμα που με κρατάει σε εγρήγορση, είναι το όνειρό μου να αποδράσω.
Σε μια απόπειρά μου να τους κάνω να με αηδιάσουν, ξέρασα πάνω στο χαλί.
Σήμερα, αποκεφάλισα ένα ποντίκι και άφησα το ακέφαλο πτώμα του μπροστά στα πόδια τους. Ήλπιζα ότι κάτι τέτοιο θα επέφερε φόβο στην καρδιά τους, μιας και αναδεικνύει περίτρανα τι είμαι ικανός να κάνω.
Τελικά, αυτό που πέτυχα ήταν κάποιες συγκαταβατικές παρατηρήσεις από μέρους τους για το πόσο καλός μικρός κυνηγός είμαι.
Μπάσταρδοι!
Απόψε υπήρξε κάποιο είδος συνέλευσης μεταξύ των συνεργών. Ήμουν απομονωμένος μέσα σε ένα δωμάτιο καθ’ όλη τη διάρκεια της παραπάνω συνωμοσίας.
Ωστόσο, μπορούσα να ακούσω τους θορύβους και να μυρίσω το φαγητό. Το αυτί μου έπιασε κάποια στιγμή, ότι ο περιορισμός μου οφειλόταν στη δύναμη των «αλλεργιών».
Πρέπει να μάθω τι ακριβώς σημαίνει αυτό και πως θα το εκμεταλλευθώ υπέρ μου.
Σήμερα, παραλίγο να καταφέρω να δολοφονήσω έναν από τους βασανιστές μου στριφογυρνώντας γύρω από τα πόδια του ενώ περπατούσε.
Να θυμηθώ να το προσπαθήσω και αύριο, αλλά την ώρα που βρίσκεται στην κορυφή της σκάλας.
Είμαι πεπεισμένος ότι οι άλλοι φυλακισμένοι εδώ, είναι λακέδες τους και «καρφιά».
Ο σκύλος απολαμβάνει
πηγή
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.