14-12-09
17:04
Ναι, σωστά τα λες. Αυτό που αναρωτιέμαι εγώ από την πλευρά μου, είναι το εξής: Δεν θα μπορούσαν άραγε, εκείνοι που έχουν την πίστη ότι οι προσευχή τους μπορεί να βοηθήσει τον κόσμο, να προσεύχονται μέσα στο σπίτι τους; Είναι ανάγκη να πάνε στις ερημιές για να το κάνουν;
Πιστεύω πώς αν κάποιος θέλει αν προσεύχεται για να σωθεί ο κόσμος θα μπορούσε να το κάνει παραμένοντας στο σπίτι του και διατηρώντας την ζωή του στους ρυθμούς της. Όσοι είναι πραγματικοί χριστιανοί, πιστεύουν βαθιά και αισθάνονται την ανάγκη να προσευχηθούν για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα το κάνουν άνετα χωρίς να χρειαστεί να μονάσουν. Αυτοί που επιλέγουν να μονάσουν για να αφιερώσουν τη ζωή τους, την ύπαρξη τους στο Θεό, είναι νομίζω λίγοι και πάλι θα μπορούσαν να συνεχίσουν τη ζωή τους, προσφέροντας με όποιον τρόπο (στην πράξη - όχι με αοριστίες) κοινωνικό έργο και παράλληλα να προσεύχονται.
Ο καλός χριστιανός δεν έχει ανάγκη να αποδείξει κάτι, πηγαίνοντας σε μοναστήρι, για να δείξει ότι, ναι, είναι καλός χριστιανός και θέλει να αφιερωθεί και να βοηθήσει τον κόσμο και μπλα, μπλα, μπλα. Ο καλός χριστιανός, πιστεύω, ζει με το θέλημα του Θεού (όπως το ερμηνεύει ο καθένας) και προσπαθεί να κάνει την ζωή του να μετρήσει και, αν τον γεμίζει, να προσφέρει στους άλλους. Εμένα, προσωπικά, δεν μου λέει κάτι το να ξέρω ότι κάποιοι άνθρωποι προσεύχονται για όλο τον κόσμο, και εμένα κατ'επέκτση, και νομίζουν ότι με βοηθούν να σωθώ. Αν θέλουν να μου δώσουν, να προσφέρουν κάτι, ας πολεμήσουν με τη ζωή τους και ας βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούν, στην πράξη.
Όσοι πιστεύουν πραγματικά, ότι μόνο με την προσευχή μπορούν να βοηθήσουν ή η ζωή τους βρίσκεται σε αδιέξοδο ή δεν έχουν χρήματα ή ό,τι άλλο, πράττουν πάλι λάθος, αφού ουσιαστικά τα παρατάνε, αλλά μπορώ να βρω κάποια ελαφρυντικά, ότι πήραν την απόφαση χωρίς ιδιοτελείς ή άλλους σκοπούς. Καλό θα ήταν ομως κάποιος να σκεφτεί πριν αποφασίσει να μονάσει, αν δει εάν το θέλει πραγματικά και να ερευνήσει τους λόγους που τον ώθησαν... Και αν μετά από αυτή την ενδοσκόπηση, δει ότι θέλει να κάνεια αυτό το πράγμα, εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα.
Η άποψη ότι οι μοναχοί ζουν μακριά από τον κόσμο είναι τελείως λανθασμένη. Οι μοναχοί στα μοναστήρια δουλεύουν κανονικότατα για να βγάλουν τα προς το ζην. Έχουν τις ελιές τους, τα αμπέλια τους, μπορεί και ζώα μερικές φορές ή οτιδήποτε άλλο. Την παραγωγή τους την πουλάνε προκειμένου να διατηρηθεί το μοναστήρι και να έχουν και οι ίδιοι να τρώνε. Βέβαια, ένα μέρος των εσόδων τους προέρχεται από τις προσφορές των πιστών. Είναι απολύτως ελεύθερη επιλογή φυσικά το να ασκούνται μέσα στο μοναστήρι και να τηρούν το αυστηρό πρόγραμμα της μοναχικής ζωής. Δεν τους εξανάγκασε κανείς. Φυσικά και λειτουργούν σε αρμονία με την τοπική Εκκλησία και είναι ανοιχτά προκειμένου να δεχθούν τους επισκέπτες οι οποίοι θέλουν μια Κυριακή να εκκλησιασθούν στο μοναστήρι και να ξεφύγουν από το άγχος της πόλης.
Ναι, έχεις ένα κάποιο δίκιο, αλλά το ότι δουλεύουν για να κερδίσουν τα προς το ζην, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ζουν μέσα στον υπόλοιπο κόσμο. Η εργασία, η δουλειά δεν ταυτίζεται με την ζωή στο κοινωνικό σύνολο, έτσι δεν είναι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
11-12-09
16:53
Πάντα είχα αυτήν την απορία: Το να φλέγεσαι από αγάπη για το Θεό, δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι φλέγεσαι από αγάπη για τον άνθρωπο; Δεν είναι λίγο εγωκεντρικό το να αποσύρεσαι για να σώσεις την ψυχή σου, αντί να σταθείς μέσα στο πλήθος και να διαδόσεις την Αγάπη; Από την άλλη ο καθένας έχει τον προσωπικό του Δρόμο προς την Αλήθεια, δεν θα ήθελα λοιπόν να εκληφθεί αυτό που γράφω ως κριτική προς τους μοναχούς. Απλά μια απορία...
Βασικά, έχω την αίσθηση πως υποστηρίζεται ότι όσοι πάνε να μονάσουν δεν το κάνουν για να σώσουν μόνο τήν ψυχή τους, αλλά ότι προσεύχονται συνέχεια για την σωτηρία όλου του κόσμου. Δεν ασπάζομαι αυτή την άποψη, αλλά νομίζω πως αυτή επικρατεί ανάμεσα στους πιστούς...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
02-11-09
16:54
Σήμερα πολλοί άνθωποι αισθάνονται την ανάγκη να συμμετάσχουν στο μοναχισμό λόγω πνευματικότητας, στην προσπάθεια τους να βρουν το Θεό ή μια προσπάθεια απομόνωσης από τον σκληρό και αφιλόξενο κόσμο που βιώνει ο καθένας στη καθημερινότητα του;
Δεν μπορώ να είμαι σίγουρη για το τι ώθησε τον καθένα να μονάσει. Αλλά μου φαίνεται περισσότερο λογικό ή η περισσότερο συνηθισμένη περίπτωση να το διάλεξε αυτό κάποιος για να αποτραβηχτεί από τον υπόλοιπο κόσμο και ίσως από δυσκολίες και εμπόδια που ήρθαν στο δρόμο του.
Παρόλα αυτά θεωρώ ότι αυτοί που τελικά αποφάσισαν να συμμετάσχουν, όπως λες, στον μοναχισμό είναι πιστοί άνθρωποι που πραγματικά πιστεύουν ότι μέσα από αυτό μπορεί να έρθουν σε ''επαφή'' με το θεό. Αλλά, επίσης, αντιμετώπισαν δυσκολίες και προβλήματα. Δηλαδή πιστεύω ότι κάποιος που, ναι μεν, πολύ πιστός επιλέγει να μονάσει μόνο ( και μόνο τότε) όταν τα πράγματα δεν ήρθαν ευνοικά στην ζωή του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.