Ανθολόγιο ιστορικών ρήσεων

venividivici · 31-07-10

Η πείρα είναι μια χτένα που την αποκτάς όταν είσαι πια φαλακρός!

γι΄αυτό χτενίσου όσο είναι ακόμα καιρός......

venividivici · 31-07-10

Πάνω στην πόρτα της καρδιάς μου έγραψα: Απαγορεύεται η είσοδος. Αλλά ο έρωτας ήρθε γελώντας
και φώναξε: Εγώ μπαίνω παντού!
Χ. Σίπμαν

Το θλιβερό στον έρωτα δεν είναι μόνο το ότι δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα αλλά και ότι οι γλυκές απελπισίες που προκαλεί ξεχνιούνται γρήγορα. Γ. Φόκνερ Τι είναι κόλαση;
Σκέφτηκα πολλές φορές. Στο τέλος είπα πως είν' ο πόνος του να μη μπορείς ν' αγαπάς.
Ντοστογιέφσκι

Isiliel · 11-08-10

Το μεταφέρω όπως το βρήκα:

"Για κάθε κορίτσι που έχει βαρεθεί να το παίζει αδύναμη ενώ νιώθει δυνατή, υπάρχει ένα αγόρι που έχει βαρεθεί να το παίζει δυνατός ενώ νιώθει ευάλωτος. Για κάθε αγόρι που ζορίζεται από τη συνεχή απαίτηση να ξέρει τα πάντα, υπάρχει ένα κορίτσι που σιχαίνεται να αμφισβητούν την ευφυΐα της. Για κάθε κορίτσι που έχει κουραστεί να τη θεωρούν υπερευαίσθητη, υπάρχει ένα αγόρι που φοβάται να δείξει τρυφερότητα και να κλάψει. Για κάθε κορίτσι που ξεφορτώνεται τις κούκλες της, υπάρχει ένα αγόρι που θα ήθελε να είχε βρει μία." Crimethink. Ex Workers' Collective (www.crimethink.com), για την αντιγραφή: paivani@lists.riseup.net

Isiliel · 16-08-10

Οι τρεις νόμοι του Άρθουρ Κλαρκ:

1. Οταν ένας ηλικιωμένος επιστήμονας λέει πως κάτι είναι πιθανό, είναι μάλλον σωστός. Οταν λέει πως είναι απίθανο, κάνει σίγουρα λάθος.

2. Τα όρια του πιθανού μπορούν να βρεθούν μόνο όταν τα ξεπεράσουμε προς το απίθανο.

3. Κάθε πραγματικά πρωτοποριακή τεχνολογία αρχικά δεν ξεχωρίζει από τη μαγεία.

Buggs · 16-08-10

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Οι τρεις νόμοι του Άρθουρ Κλαρκ:
3. Κάθε πραγματικά πρωτοποριακή τεχνολογία αρχικά δεν ξεχωρίζει από τη μαγεία.

... και κάθε πραγματικά πρωτοποριακή θεωρία της εξέλιξης, αρχικά δεν ξεχωρίζει απο την τρέλα

Boom · 17-08-10

[FONT=&quot]Η τέχνη της προόδου είναι να διατηρείς την τάξη μέσα στην αλλαγή και να διατηρείς την αλλαγή μέσα στην τάξη.
~Alfred North Whitehead~[/FONT]

[FONT=&quot]Πάντα υπάρχουν ευκαιρίες για πρωτοβουλία και ελευθερία κινήσεων. Όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο εκφράζουν απλώς την ευκολία με την οποία αφήνουν να τους χειραγωγούν οι άλλοι. [/FONT]
[FONT=&quot]~Σουν Τζου~[/FONT]

[FONT=&quot]Μην περιμένεις τις μεγάλες ευκαιρίες. Άρπαξε μια συνηθισμένη περίσταση και κάνε την μεγάλη. [/FONT]
[FONT=&quot]~[FONT=&quot]Orison Swet Marden~
[/FONT][/FONT]
[FONT=&quot]Δεν υπάρχει σιγουριά σʼ αυτόν τον κόσμο. Υπάρχουν μόνο ευκαιρίες. [/FONT]
[FONT=&quot]~[/FONT][FONT=&quot]Douglas McArthur~[/FONT]

Apro · 21-08-10

σε αυτό το σημείο, δεν έχουν κανένα νόημα, τα διάφορα ερωτήματα(όπως τί είναι η ζωή,πως δημιουργήθηκε,τί είναι ο άνθρωπος), αλλά σημασία έχει, ότι γεννιόνται και τελειώνουν, μαζί με τον άνθρωπο....
οπότε το πρώτο πράγμα, που έχει νόημα, είναι αυτή η στιγμή..., γιατί αν δεν υπήρχες εσύ, δε θα υπήρχε κανένα νόημα....

mindcircus · 21-08-10

Και χθες το βράδυ, εκεί που ψαχούλευα παλιά γράμματα κι αναμνήσεις και χαζογελούσα ή μελαγχολούσα, ξετρύπωσα κι αυτό και σκέφτηκα να σας το παραθέσω: απο Δοκίμια έκθεσης- έκφρασης Γ λυκείου της Λένας Παππά, το οποίο είχα κόψει και κολλήσει στο ΤΑΦ- οπου ΤΑΦ, Τετράδιο ΑΦιερώσεων απο φίλους.

Ήσυχο βράδυ Κυριακής µε το ανοιχτό βιβλίο, τα σκόρπια χαρτιά∙ στην παραµέσα κάµαρα τα παιδιά γελάνε. Αυτό το γέλιο ξαφνικά µε αναστατώνει∙πλούσιο, πηγαίο, ξέγνοιαστο, Σα σπάνιο ρόδο. Αν τη γράψω κάπου, π.χ. σʼ ένα ηµερολόγιο, αυτή τη µικρή στιγµή να τη θυµάµαι- όχι, δεν θέλω να τη γράψω. Κάποια µέρα ξαναδιαβάζοντάς το θα λυπηθώ, γιατί ο καιρός περνάει και τα παιδιά δεν θα είναι τότε πια παιδιά -όχι δεν θέλω να γράψω τίποτε πουθενά, σκέφτοµαι και τροµάζω µʼ αυτά που σκέφτοµαι και λέω πως είναι η µοναξιά που µε κάνει να τα βλέπω όλα µʼ αυτή τη σκληρή µατιά, όλα υπονοµευµένα µε φθορά, όλα πατιναρισµένα µε θάνατο, είναι, λέω, η µοναξιά που καταλύει σιγά σιγά τις καλές µου δυνάµεις, αυτή η φάουσα που δίχως να θέλω µε σκέπασε σαν σφικτός κισσός, αµέσως µόλις συνειδητοποίησα την ύπαρξή µου, η λάµια που κουβαλάω στο αίµα µου µέσα η αχόρταγη, ο σκοτεινός µου έρωτας, η άσπρη στέπα που µέσα της χάνοµαι, η άλλη όψη της µοίρας µου.

Υπάρχουν πολλών ειδών µοναξιές: η µοναξιά του χρυσόψαρου στη γυάλα είναι η φοβισµένη µοναξιά. Του πουλιού στο κλουβί είναι η βασανισµένη µοναξιά. Του φονιά µέσα στο µυστικό του η επικίνδυνη µοναξιά. Του καλόγερου στη σκήτη του η ευδαιµονική µοναξιά. Του άρρωστου πάνω στο χειρουργικό τραπέζι, του µελλοθάνατου στο κελί του, η εναγώνια µοναξιά. Του ενός µέσα στο πλήθος το αδιάφορο η απελπισµένη µοναξιά, του ποιητή µέσα στα όνειρά του η γόνιµη µοναξιά. Μα η µοναξιά του ανθρώπου µπροστά στο αίνιγµα της ύπαρξής του είναι η κορυφαία, η πιο τραγική κι αγιάτρευτη µοναξιά. Αφόντας αποκόπηκε ο λώρος που τον έδενε µε τη µητέρα και πετάχτηκε έξω απʼ την αµνιακή του ευδαιµονία ο άνθρωπος, στον ορθάνοιχτο ξένο κόσµο, µονάχος ζει κι επιβιώνει ανάµεσα σε πλήθος άλλους µόνους, και πάσχει και πεθαίνει µόνος, παρʼ όλα τα φώτα και τους φίλους και τους συγγενείς, δίχως να υπάρχει αγάπη, πλούτος, δόξα ικανή να εξαγοράσει αυτή τη µοίρα.

Κι εκείνοι που ποτέ τους δεν προβληµατίζονται, έρχεται κάποια στιγµή που µένουν άναυδοι µόλις το πικρό της ρίγος τους αγγίξει, αθέλητα, γιατί για όλους έρχεται κάποτε αυτή η στιγµή, όσο κι αν την αποφεύγουν. Μονάχα τα παιδιά την αγνοούν µη έχοντας ακόµα δοκιµάσει το µήλο που εξαιτίας του χάσαµε τον Παράδεισο∙ το µήλο ήταν η Γνώση, κι η Γνώση είναι η Αλήθεια, η Αλήθεια Ελευθερία κι η Ελευθερία Μοναξιά... Αν µπορούσα να τη ζωγραφίσω, θα ʼφτιαχνα µόνο δυο µεγάλα µαγνητικά µάτια, που σου κατακυριεύουν την όραση, καθώς το φίδι το πουλί. Είναι αναγκαία η µοναξιά, λέει ο Ρίλκε∙ κάποτε πρέπει να αποσύρεται κανείς στον εαυτό του, µακριά από τους αλαλαγµούς του πλήθους. Αυτή είναι η εσωτερική µοναξιά, η πιο αληθινή, η πιο µαρτυρική, που δεν γιατρεύεται και δεν παρηγοριέται µε τίποτα.

Όµως κι η πιο σωτήρια, η πιο κερδοφόρα. Μέσα της βρίσκω τον βαθύν εαυτό µου, τον συλλαµβάνω, τον γνωρίζω, τον ελέγχω, τον παρατηρώ, νιώθω σαν το δέντρο που σκύβει και βλέπει τις ρίζες του. Το κέρδος µου πάντα ήτανε που µου άνοιγε τα σκοτεινά, τα αλλόκοτα και τα δαιδαλώδη, ενώ απάνω µου φυσούσε ο άνεµος των άλλων κόσµων.
Κάθε φορά µε γκρεµίζει για να µε ξαναχτίσει απʼ την αρχή, µε θεµέλια βαθύτερα. Χωρίς αυτήν τι θα ήµουν -ένα πάνω- κάτω, µια σκέτη αναπνοή, ένας εαυτός χωρίς αντίκρισµα. Μέσα της σαν σε αγκαλιά µητέρας ξαναβρίσκοµαι µαζεύοντας τα σκόρπια κοµµάτια µου που η ορµή της ζωής σφεντόνισε στους πέντε ανέµους∙ γίνοµαι πάλι ολόκληρη να µπορώ να υπάρχω. Η µοναξιά είναι στάση ψυχής και προφητεία και επανάσταση, ανησυχία και δαπάνη ζωής, πυρακτωµένη αγωνία του όντος, πικρότατη σοφία και καηµός αβάσταχτος. Η οικογένεια, η κοινωνία, ο έρωτας προσπαθούν νʼ απαλύνουν το άλγος της γνωριµίας της. Μόλις όµως τη συνειδητοποιήσει κανείς, µένει απαρηγόρητος σʼ όλη του τη ζωή. Είναι ο γύπας που τρώει τα σωθικά µας, ο φοβερός καθρέφτης, το πικρό πουκάµισο του Νέσσου, το κενό κέλυφος κάτω απʼ τα δάχτυλα της δίψας µας. Αγοήτευτη, αµάραντη, µακρόσυρτη τυραννία, απάνθρωπη µητέρα, σκοτεινή γοητεία, το άλλο εγώ µας, ο πλούτος κι η πληγή µας η µυστική, κοινή µας µοίρα, η λυδία λίθος που δοκιµάζει το µέταλλό µας, πολύτιµη συντρόφισσα και λίθος µέγας∙ χαρά σε κείνον που σαν άλλος άγγελος τετραφτέρουγος τον αποκυλά και βγαίνει έξω αναστηµένος.

Όλα τα θαυµαστά γίνονται µες στη µοναξιά: το µπουµπούκι, το κουκούλι, το έργο το πνευµατικό, κι ο Θεός, τον κόσµο που τον έπλασε µονάχος, έπειτα από αιώνες µοναξιάς αβάσταχτης. Μοναξιά δεν σηµαίνει µόνο απόσυρση από τα εγκόσµια, αποµόνωση και περισυλλογή, ούτε φυγή, άρνηση, απραξία, που συνοδεύονται από έπαρση και χαλαρότητα και αθυµία. Σηµαίνει καµίνευµα σε υψηλές πνευµατικές, µεταφυσικές θερµοκρασίες, σηµαίνει µόχθο Σισύφου στο κακοτράχαλο βουνό του αινίγµατος...

(Λένας Παππά, «Ένας λόγος για τη µοναξιά», ∆οκίµια Λυκείου, ό.π., σελ. 191-193, ελαφρά
συντοµευµένο)

din@!! · 21-08-10

Our bodies break down, sometimes when we're 90, sometimes before we're even born, but it always happens and there's never any dignity in it. I don't care if you can walk, see, wipe your own ass. It's always ugly - always! We can live with dignity - we can't die with it.

Dr. Gregory House

elena · 24-08-10

<<Έζησα τη ζωή μου αναζητώντας σπασμωδικά την αλήθεια μου... Στον τάφο μου θα πάρω μόνο την μετάνοια ενός ανολοκλήρωτου τραγουδιού...>>

Ο έρωτας δίνει μυαλό σε αυτούς που δεν έχουν και το παίρνει απ' αυτούς που έχουν...!!!

Τα αυτιά μας έχουν τοίχους και οι τοίχοι αυτιά

<<Δεν είναι νεκρό αυτό που αιώνια μπορεί να κείτεται....
κι όταν περάσουν παράξενοι αιώνες ακόμα και ο θάνατος μπορεί να πεθάνει...
Νίτσε....>>

αντέχουμε όσο αντέχουν τα όνειρά μας.....

Eileen · 24-08-10

Experience is the name everyone gives to their mistakes

The truth is rarely pure and never simple ~ The Importance of Being Earnest

The only way to get rid of a temptation is to yield to it ~ The Picture of Dorian Gray

Τα παραπάνω είναι του Oscar Wilde...

Χριστίνα... · 28-08-10

Τυφλός είναι κι εκείνος που κάνει οτι δεν ξέρει πως πίνει απ΄το πηγάδι το σκοτεινό
Ό,τι τον κατατρώει, ανάγκη τό ΄χει κάνει, ή στην αυλή το ρίχνει να ξεχαστεί...

Σ.Μάλαμας στον Τειρεσία...

venividivici · 31-08-10

Δεν υπάρχει χειρότερο κακό από τα ωραία λόγια που σε ξεγελάνε.

Το αισχρότερο ελάττωμα είναι να καλλωπίζετε τη σκέψη σας, με τη βοήθεια της αισχρότατης υποκρισίας.

Αισχύλος

εμμα_τριντεντ · 31-08-10

Όταν κάποιος σε κατηγορεί ότι κάνεις μόνο ό,τι θέλεις εσύ, συνήθως
εννοεί ότι δεν κάνεις ό,τι θέλει αυτός.
Μανώλης Δουκίδης, Συγγραφέας

«Η θέληση πρέπει να κυριαρχεί. Άμα έχεις θέληση, έχεις και δύναμη.
Εκείνος που επιμένει με θάρρος, νικά.»
Σάμιουελ Σμάιλς

«Αν κρίνεις την αγάπη από τις πράξεις της,
είναι περισσότερο σαν να μισείς παρά σαν νʼ αγαπάς.»
Λα Ροσφουκώ

Μίλα ψιθυριστά , αν μου μιλάς για αγάπη.
ΣΑΙΞΠΗΡ

kalypso · 03-09-10

"Do you know what a pessimist is?" "A man who thinks everybody is as nasty as himself, and hates them for it."

George Bernard Shaw, An Unsocial Socialist (1887) ch. 5

johnnie2 · 05-09-10

Σας παραθέτω δυο δικά μου που μου ήρθαν σε στιγμές έμπνευσης...

1) Κάθε μέρα είναι μια καινούρια μέρα,καινουρια ζωη,καινούρια εμπειρία, ξεκινάω την ζωή μου ξανά και ξανά έχοντας όμως το κατακάθι της προηγουμενης χωρις όμως να με επηρεάζει πολύ απλά να χαλάει λίγο την αίσθηση,την γεύση όχι πολύ αλλά αρκετά ώστε να θέλω να ξεφύγω απαυτό να απελευθερωθω ολοκληρωτικά...

2)Και τελικά όλα τα ενδότερα ξεπηδούν από τα βάθη της ψυχής μου αυθόρμητα,αβίαστα,αποπαίρνοντας οτιδήποτε βρεθεί στον διαβά τους χωρίς μέτρο,λογική,συναίσθημα...Απλά συμβαίνει.....

Azimuthios · 06-09-10

ΠΛΑΤΩΝ:
«Η ψυχή είναι το κλειδί του σύμπαντος και το σώμα είναι ο τάφος της ψυχής.»
«Ο Θεός είναι καλός και απʼ αυτόν και μόνο προέρχονται όλα τα καλά μας, ενώ για τα κακά πρέπει νʼ αναζητήσουμε άλλο αίτιο και όχι το Θεό.»
«Ο Θεός είναι αθάνατος, ικανός να σκορπίσει την ευτυχία, ουσία αιώνια και αιτία της φύσης του καλού.
Δημόφιλος
«Δημιούργημα του Θεού προσκολλήσου σʼ Αυτόν, καθώς το φυτό στη ρίζα του, για να μην μαραθείς.
Φρανσουά Φενελόν
«Ο Θεός μας κάνει κάποτε να νοιώθουμε την αδυναμία μας, για να μας μεταδώσει ένα κομμάτι απʼ τη δική του δύναμη.»
Ζαν Ντε Λα Μπριγιέρ
«Η αδυναμία στην οποία βρίσκομαι νʼ αποδείξω ότι δεν υπάρχει Θεός, μου αποκαλύπτει την ύπαρξή του.»

SICX · 06-09-10

"ξαφνικα εγινα μαρτυρας μιας δυναμης πολυ πιο ισχυρης, υπεροχης και φοβερης απο το θανατο, τα στοιχεια της φυσης ή την ανθρωπινη εφυια...ηταν η αγαπη" -αγνωστος-

"δν υπαρχει ακουσμα ωραιοτερο απο την αληθεια"-πλατων-

"ειναι στη φυση των ανθρωπων να κλωτσουν αυτον που επεσε" -μενανδρος-

"σπουδεοτατον των παντων αγαθων εστι η ευδαιμονια (σπουδαιοτερο αγαθο ειναι η ευτυχια)" -αριστοτελης-

"το ωφελος απο τη φιλοσοφια ειναι να μπορεις να αντιμετωπισεις ορθα οτι κι αν σου τυχει"-διογενης-

"να χαιρεσαι με τις χαρες και να λυπασαι με τις λυπες, αυτο ειναι η αγαπη, τι αλλο?"-ευριπιδης-

"να διδασκεις και να διδασκεσαι, ετσι ειναι η ισσοροπημενη σχεση αναμεσα στους παντρεμενους"-σωκρατης-

"τι δυσκολον? το γνωθι σ'αυτον!"

"ο σοφος ειναι φιλος του θεου"-διογενης-

koum · 06-09-10

Στην ειρήνη, οι γιοι θάβουν τους πατέρες.
Στον πόλεμο, οι πατέρες θάβουν τους γιους.

Ηρόδοτος

Great Chaos · 06-09-10

Αρχική Δημοσίευση από elena666:
<<Δεν είναι νεκρό αυτό που αιώνια μπορεί να κείτεται....
κι όταν περάσουν παράξενοι αιώνες ακόμα και ο θάνατος μπορεί να πεθάνει...
Νίτσε....>>

Το παρόν απόφθεγμα γνωρίζω ότι αποδίδεται στον τρελό Άραβα ποιητή Αμπντούλ αλ Χαζρέντ, υποθετικού συγγραφέα του τρομερού Νεκρονομικόν, κατά την μυθολογία Κθούλου, ωστόσο μάλλον ανήκει στον Χάουαρντ Φίλιπ Λάβκραφτ...

Ανθολόγιο ιστορικών ρήσεων

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Περιβόητο μέλος

Δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Νεοφερμένος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Νεοφερμένος

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος