Άγχος

[Simel]

Τις προάλλες αναγκάστηκα να πάω μέχρι το νοσοκομείο είχα φριχτούς πόνους στο στομάχι…. ο γιατρός έβγαλε το πόρισμα ‘’κορίτσι μου έπαθες γαστρίτιδα από το άγχος’’. Έμεινα..η αλήθεια είναι ότι γενικά είμαι αγχώδης τύπος και δεν ξέρω πώς να το να το αποβάλω..Έχει τύχει και άλλες φορές στο παρελθόν να έχω παρόμοιους πόνους αλλά δεν έφτασα μέχρι εκεί..Εσείς τι σχέση έχετε με το άγχος? Υπάρχουν δραστικοί τρόποι για να το αποβάλεις? Γνωρίζετε αν κάποιος μπορεί να έχει υποσυνήδειτα άγχος, να μην το καταλαβαίνει εκείνη την στιγμή αλλά αργότερα να βγαίνει στην επιφάνεια ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Έχεις δοκιμάσει άλλες τεχνικές αποβολής του άγχους, όπως η άθληση, ειδικά οι πολεμικές τέχνες, κάποια μορφή τέχνης, ή κάτι που θα σε βοηθάει να ξεχνάς το άγχος σου για λίγο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[prime]

τι άλλα συμπτώματα είχες?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Simel]

Πηγαίνω γυμναστήριο αλλά όχι τακτικά λόγο περιορισμένου χρόνου αυτή την περίοδο..αλλά σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι συνέχεια το τι έχω, θέλω να κάνω εκείνη την περίοδο ας πούμε ,μου φαίνονται όλα ένα τεράστιο βουνό..και αγχώνομαι. Το να έχω πόνους που και που είτε στον θώρακα είτε στο στομάχι δεν είναι λογικό 21 ετών κοπέλα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Simel]

τι άλλα συμπτώματα είχες?

Δεν έχω κάποιο άλλο σύμπτωμα..
τώρα που το ξανασκέφτομαι η αλήθεια είναι ότι στην καθημερινότητά μου πάντα υπάρχει κάποιο πρόγραμμα που ακολουθώ ας πούμε. όταν δεν το ακολουθώ για τον α ή β λόγο καταφτάνει το άγχος
..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Οι γύρω μου κι εγώ η ίδια θεωρω τον εαυτό μου αναίσθητη από πλευράς άγχους. Η αλήθεια όμως είναι πως δεν το εξωτερικεύω.
Την πρώτη φορά που εκδηλώθηκε αρκετά έντονα, ήταν στην 3η λυκείου με τη μορφή ταχυκαρδιών που διαρκούσαν ώρες.
Μια επίσκεψη σε καρδιολόγο ήταν αρκετή για τη διάγνωση.Άγχος.
Η επόμενη φορά που με έπιασε το ίδιο ήταν μόλις πριν λίγες βδομάδες.
Ο λόγος γιατί ήμουν πιεσμένη από την εξεταστική και δεν είχα οργανώσει σωστό πρόγραμμα μελέτης.

Μου πέρασε όταν οργάνωσα το διάβασμά μου, αλλά και όταν μίλησα στους κοντινούς μου για το άγχος μου. Ουσιαστικά το γεγονός ότι το βγαλα από μέσα μου με έκανε να δω τα πράγματα πιο αντικειμενικά. Σίγουρα οι κατάληλες συμβουλές βοήθησαν.

Επικεντρώσου σε αυτά που σε αγχώνουν και μίλα για αυτά σε άτομα που ξέρεις ότι μπορούν να σε βοηθήσουν. Όταν το νιώθεις βάλε δυνατά μουσική, βγες για έναν περίπατο, συνάντησε φίλους σου να ξεχαστείς. Αντιμετώπισέ το μέσα από λύσεις που η ψυχραιμία μπορεί να σου δώσει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Simel]

Οι γύρω μου κι εγώ η ίδια θεωρω τον εαυτό μου αναίσθητη από πλευράς άγχους. Η αλήθεια όμως είναι πως δεν το εξωτερικεύω.
Την πρώτη φορά που εκδηλώθηκε αρκετά έντονα, ήταν στην 3η λυκείου με τη μορφή ταχυκαρδιών που διαρκούσαν ώρες.
Μια επίσκεψη σε καρδιολόγο ήταν αρκετή για τη διάγνωση.Άγχος.
Η επόμενη φορά που με έπιασε το ίδιο ήταν μόλις πριν λίγες βδομάδες.
Ο λόγος γιατί ήμουν πιεσμένη από την εξεταστική και δεν είχα οργανώσει σωστό πρόγραμμα μελέτης.

Μου πέρασε όταν οργάνωσα το διάβασμά μου, αλλά και όταν μίλησα στους κοντινούς μου για το άγχος μου. Ουσιαστικά το γεγονός ότι το βγαλα από μέσα μου με έκανε να δω τα πράγματα πιο αντικειμενικά. Σίγουρα οι κατάληλες συμβουλές βοήθησαν.

Επικεντρώσου σε αυτά που σε αγχώνουν και μίλα για αυτά σε άτομα που ξέρεις ότι μπορούν να σε βοηθήσουν. Όταν το νιώθεις βάλε δυνατά μουσική, βγες για έναν περίπατο, συνάντησε φίλους σου να ξεχαστείς. Αντιμετώπισέ το μέσα από λύσεις που η ψυχραιμία μπορεί να σου δώσει.

Μμμ αυτό που λες ''Ουσιαστικά το γεγονός ότι το έβγαλα από μέσα μου με έκανε να δω τα πράγματα πιο αντικειμενικά'' αυτό κρατάω σε πρώτη φάση..δεν τα βγάζω γενικά αλλά τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να το κάνω και σίγουρα βοηθάει πολύ..όσο για τα υπόλοιπα που ανέφερες θα τα λάβω υπόψη μου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Από την εμπειρία μου καταλήγω στο ότι για να σταματήσει το άγχος χρειάζεται μία μεγάλη εσωτερική μεταστροφή, που είναι εξαιρετικά δύσκολο να πραγματοποιηθεί, ειδικά αν οι υποχρεώσεις σου δε σου επιτρέπουν να ελέγξεις την καθημερινότητά σου.

Αν είναι δυνατόν, προσπάθησε να θέσεις προτεραιότητες στις δραστηριότητές σου και να βρεις λίγο χρόνο να αναπνεύσεις. Το χρόνο αυτό μπορείς να τον εκμεταλλευτείς οργανώνοντας μικρές χαλαρωτικές τελετουργίες, από διάβασμα μέχρι ambient μουσική και χαλαρωτικές ασκήσεις.

Ως προς αυτό, μπορείς να επιδιώκεις βαθιά χαλάρωση επαναλαμβάνοντας ταυτόχρονα ορισμένα statements (όλα πηγαίνουν καλά, τα πηγαίνω θαυμάσια, τίποτα δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία κτλ) και σε συνθήκες άγχους να προσπαθείς να χαλαρώνεις και να σκέπτεσαι αυτά.

Η γυμναστική επίσης βοηθάει εγγυημένα, αν δεν έχεις χρόνο για γυμναστήριο μπορείς να προμηθευτείς ένα στατικό ποδήλατο, ή μια fitness ball ή ένα σχοινάκι.

Τα αγχολυτικά (κατόπιν ιατρικής σύστασης βεβαίως) είναι επίσης μία λύση καλή, περισσότερο για να δεις πώς ακριβώς είναι το state του να μην έχεις άγχος και να νοιώθεις το στέρνο σου ελαφρύ. Συνειδητοποιείς ακόμα, ότι οι καταστάσεις καθαυτές είναι ουδέτερες συνήθως και ότι η δική σου αγχώδης απόκριση τις φορτίζει αρνητικά (άνω τελεία) αυτό βεβαίως είναι ένα δυνατό βήμα για την εσωτερική μεταστροφή που μίλησα στην αρχή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Έχω μεγάλη παθολογική εμπειρία με το άγχος. Αυτά που νομίζω βοηθάνε πολύ είναι:

* Γυμναστική, ο καλύτερος τρόπος για να διοχετεύσεις την ενέργειά σου και την ίδια στιγμή να φροντίσεις νου και σώμα.
* Σεξ, που ναι, δεν είναι για όλους εφικτό συνέχεια αν δεν υπάρχει σχέση, αλλά βοηθά πολύ.
* Δραστηριότητες που σου αρέσουν, ας πούμε εγώ χαλαρώνω με περιπάτους, γυναικεία περιοδικά, μπάνιο, shopping και ύπνο. Η όταν κάνω εκδρομούλα πραγματικά αισθάνομαι ανανεωμένη.
* Συζήτηση, είναι απαραίτητο να μιλάμε για αυτά που σκεφτόμαστε και να μην τα κρατάμε μέσα μας.

Για αγχολυτικά είμαι εναντίον αν δεν υπάρχουν έντονα συμπτώματα όπως κρίσεις πανικού επειδή μπορεί να ψιλοεξαρτηθείς! Αλλά η ψυχοθεραπεία είναι 1 καλό βήμα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nadfairy]

Διαβασα τυχαια το μηνυμα της Simel..και αμεσως χτυπησε καμπανακι μεσα μου.. ακριβως το ιδιο ειχα παθει και εγω.. εκτος αυτου ομως εγω ξαναπηγα στο νοσοκομειο γιατι ειχα ζαλαδες.. μεχρι μαγνητικη εγκεφαλου εκανα.. το αποτελεσμα??? συγκεκριμενα ο γιατρος μου ειπε.. παθολογικα εισαι μια χαρα.. δεν 8ελεις παθολογο...ψυχολογο θες.. εχεις τεραστιο αγχος.. και εγω τον κοιταγα σαν χαζη.. αντι να ειμαι χαρουμενη τον κοιταγα λες και ηθελα οπωσδηποτε να μου πει πως εχω κατι..παλευω με το αγχος εδω και 6 χρονια.. με ψυχολογους, φαρμακα, συζητησεις.. οτι 8ες το εχω κανει.. παθαινα κρισεις πανικου, ζαλαδες, φοβιες.. και ολα αυτα τα εκανε το αγχος... οταν λοιπον διαβασα το μηνυμα σου η καρδια μου σφιχτηκε.. σαν να το ενιωθα εγω,,, και ενα εχω να σου πω τουλαχιστον απο προσωπικη εμπειρια.. κανε πραγματα που δεν σε πιεζουν, γεμισε τις ωρες της ημερας σου με οσο το δυνατον ευχαριστες καταστασεις.. και οταν σε πιασει το αγχος.. μην το πολεμας.. οσο αναρωτιεσαι γιατι και πως.. αυτο δυναμωνει..προσπαθησε να μην του δινεις σημασια..γυμναστικη ακομα.. δοκιμασε αεροβικη ή yoga...πιστευω πως βοηθαει..εγω αυτα προσπαθω να κανω.. εχω κανει μικρα βηματα.. που θα παει... θα το νικησω το θηριο.!!! και αν δεν το νικησω.. δεν θα πεσω αμαχητη!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

και οταν σε πιασει το αγχος.. μην το πολεμας.. οσο αναρωτιεσαι γιατι και πως.. αυτο δυναμωνει..προσπαθησε να μην του δινεις σημασια..γυμναστικη ακομα.. δοκιμασε αεροβικη ή yoga...πιστευω πως βοηθαει..εγω αυτα προσπαθω να κανω.. εχω κανει μικρα βηματα.. που θα παει... θα το νικησω το θηριο.!!! και αν δεν το νικησω.. δεν θα πεσω αμαχητη!!

Τσου, όσο το αγνοείς αυτό θα συνεχίσει να έρχεται
Καλύτερα να το αντιμετωπίσεις και να ξετυλίξεις το κουβάρι, να δεις σε τι συνίσταται και να το απομυθοποιήσεις. Αυτό βέβαια θα πάρει χρόνο και θέλει να καταβάλλεις ιδιαίτερη προσπάθεια, γιατί δεν είναι λίγο να αντιμετωπίζεις τις φοβίες σου..
Όμως τα πάντα ξεκινούν από μέσα μας- η συμφιλίωση με τον εαυτό μας είναι πολύ σπουδαίο πράγμα. Αν μέσα σου ξέρεις πως όλα θα πάνε καλά, και το πιστεύεις αυτό ακράδαντα, τότε τίποτα δε στέκεται ικανό να σε πτοήσει


Θα το νικήσεις! Φυσικά θα το νικήσεις...
Καλή συνέχεια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nadfairy]

σε ευχαριστω kalypso...ειναι μια καθημερινη μαχη.. πολυ επιπονη..οταν ελεγα να το αγνοησεις.. εννοουσα να μην το μεγαλοποιησεις...ισως χρησιμοποιησα λαθος εκφραση..οσο ξετυλιγεις το κουβαρι.. μερικες φορες ο πονος και η ανασφαλεια μεγαλωνει...μεχρι την συμφιλιωση.. το παλευω ομως! καλη συνεχεια και σε σενα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Κάποια πράγματα τα πολεμάς μένοντας ακίνητος...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Κάποια πράγματα τα πολεμάς μένοντας ακίνητος...

Πώς μπορείς να μεταφέρεις με λέξεις σε κάποιον που υποφέρει την έννοια της ολοκληρωτικής εσωτερικής μεταστροφής που υπαινίσσεται αυτή η φράση;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nadfairy]

Οσες λεξεις και αν υπαρχουν δεν μπορουν να δωσουν μορφη στο συναισθημα.. αν υπαρχουν ,τοτε ειναι πολυ λιγες..ομως οταν πιστευεις πως αυτο που βιωνεις δεν μπορει ο αλλος να το καταλαβει, τοτε ειναι καλο να ξερεις πως υπαρχουν ανθρωποι που σε καταλαβαινουν..καταλαβαινουν αυτο που νιωθεις γιατι απλα το εχουν νιωσει και αυτοι.. και τοτε η παραμικρη λεξη που βγαινει απο τα χειλη τους μπορει ισως να σε βοηθησει.. τουλαχιστον να σε κανει να ξερεις πως δεν εισαι μονος σου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Simel]

Έχουν ενδιαφέρον όλα αυτά που γράφεται και φαίνονται αληθεινά..Συμφωνώ με αυτό που ανέφερε η Κalypso το ότι όσο το αγνοείς αυτό θα συνεχίσει να έρχεται. Εγώ προσωπικά έχω εστιάσει το πρόβλημα.'Οταν με πιάνει άγχος τις περισσότερες φορές με κυριεύει και φυσικά το καταλαβαίνω..προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να ''χαλαρώσει'' αλλά σπάνια τα καταφέρνω. Υπάρχουν τελικά ''αγχωτικοί άνθρωποί'' που δεν μπορούν να παλέψουν με αυτό η είναι ένας μύθος?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nadfairy]

Κατα την γνωμη μου, πιστευω πως παιζει ρόλο και το ψυχολογικό dna ενος ανθρωπου..αν για παραδειγμα η μητερα σου ειναι αγχωτικη τοτε ισως και να εχεις κληρονομησει καποια γονιδια απο αυτην.. ωστοσο πιστευω πως υπαρχουν τροποι να το παλεψει καποιος..θα επαναλαβω πως οταν ανεφερα να μην του δινεις σημασια εννοουσα να μην το μεγαλοποιεις..να μην του δινεις μεγαλη αξια.. απλα να λες στον εαυτο σου.. οκ τωρα με εχει πιασει.. ξερω τι ειναι και θα το παλεψω,,,αν ομως χασουμε την ελπιδα και πουμε στον εαυτο μας.."ειμαι καταδικασμενος , δεν μπορω να κανω τιποτα , τοτε ειναι που το αγχος θα μας κατακλυσει". Μιλαω παντα απο προσωπικη εμπειρια και μετα απο πολυ ψαξιμο και συζητηση..καθε ανθρωπος αναλογα με τον χαρακτηρα του το βλεπει διαφορετικα και το παλευει διαφορετικα.. και πιστεψε με υπαρχουν παρα πολλοι εκει εξω.. η διαφορα ειναι πως δεν το λενε..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Έχουν ενδιαφέρον όλα αυτά που γράφεται και φαίνονται αληθεινά..Συμφωνώ με αυτό που ανέφερε η Κalypso το ότι όσο το αγνοείς αυτό θα συνεχίσει να έρχεται. Εγώ προσωπικά έχω εστιάσει το πρόβλημα.'Οταν με πιάνει άγχος τις περισσότερες φορές με κυριεύει και φυσικά το καταλαβαίνω..προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να ''χαλαρώσει'' αλλά σπάνια τα καταφέρνω. Υπάρχουν τελικά ''αγχωτικοί άνθρωποί'' που δεν μπορούν να παλέψουν με αυτό η είναι ένας μύθος?

Στην προηγούμενη εξεταστική έπαθα αλεργία από το άγχος..
Η αλεργία δεν έφευγε με τίποτα, καθότι από τότε αγχωνόμουν ή στενοχωριόμουν για διάφορα θέματα, και αυτό επιδείνωνε την κατάσταση- δηλαδή δεν μπορούσα να παλέψω με αυτήν. Τελικώς αυτό που έκανα ήταν να απομονώνω ένα ένα ζήτημα, και να το αντιμετωπίζω ξεχωριστά από τα άλλα.. Και τα περισσότερα τα έλυσα, παρότι μερικές φορές ήταν πολύ δύσκολο να βρεθώ πρόσωπο με πρόσωπο με αυτά και να τα αντιμετωπίσω.
Η διαδικασία είναι επίπονη, όμως πραγματικά το αποτέλεσμα αξίζει.. Νιώθω πολύ πιο σίγουρη για τον εαυτό μου- κυρίως επειδή σκέφτομαι ότι αφού αντιμετώπισα αυτά, γιατί να μην καταφέρω να ξεπεράσω ό,τι άλλο με στενοχωρεί και με αγχώνει;..
Όλα στο μυαλό είναι και το μυαλό εμείς το κυβερνάμε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[alis]

Αχ,σε καταλαβαινω..Υποφερω και εγω απο αγχος,αλλα δεν εφτασα ποτε σε τετοιο σταδιο..Ενα παιδι που ηξερα παντως καθε πρωι εκανε εμετο απο το αγχος του για το σχολειο...Μακαρι να μπορουσα να βοηθησω,αλλα δεν ξερω καποιον αποτελεσματικο τροπο.Ισως γιογκα;Προσωπικα,δεν την εμπιστευομαι ιδιαιτερα,αλλα εχω ακουσει οτι βοηθαει...Η αν μπορεις να ξεκλεψεις λιγο χρονο και να πας διακοπουλες;Χωρις προγραμματα κλπ.Βρες κανα δυο καλες σου φιλες και καντη!!Αν στο επιτρεπει η δουλεια σου βεβαια..

Στην προηγούμενη εξεταστική έπαθα αλεργία από το άγχος..
Η αλεργία δεν έφευγε με τίποτα, καθότι από τότε αγχωνόμουν ή στενοχωριόμουν για διάφορα θέματα, και αυτό επιδείνωνε την κατάσταση- δηλαδή δεν μπορούσα να παλέψω με αυτήν. Τελικώς αυτό που έκανα ήταν να απομονώνω ένα ένα ζήτημα, και να το αντιμετωπίζω ξεχωριστά από τα άλλα.. Και τα περισσότερα τα έλυσα, παρότι μερικές φορές ήταν πολύ δύσκολο να βρεθώ πρόσωπο με πρόσωπο με αυτά και να τα αντιμετωπίσω.
Η διαδικασία είναι επίπονη, όμως πραγματικά το αποτέλεσμα αξίζει.. Νιώθω πολύ πιο σίγουρη για τον εαυτό μου- κυρίως επειδή σκέφτομαι ότι αφού αντιμετώπισα αυτά, γιατί να μην καταφέρω να ξεπεράσω ό,τι άλλο με στενοχωρεί και με αγχώνει;..
Όλα στο μυαλό είναι και το μυαλό εμείς το κυβερνάμε

Ναι,αλλα αν ειναι ενα το θεμα που σου δημιουργει το αγχος;Τοτε δεν μπορεις να απομονωσεις τιποτα,πνιγεσαι μεσα σε χαζες σκεψεις και το θεμα παραμενει κολλημενο στο μυαλο σου..Παντως πραγματι αν υπαρχουν πολλα πραγματα που σε αγχωνουν,ολα μαζι στο κεφαλι σου πραγματι η απομονωση βοηθαει..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cibyllian]

Στην προηγούμενη εξεταστική έπαθα αλεργία από το άγχος..
Η αλεργία δεν έφευγε με τίποτα, καθότι από τότε αγχωνόμουν ή στενοχωριόμουν για διάφορα θέματα, και αυτό επιδείνωνε την κατάσταση- δηλαδή δεν μπορούσα να παλέψω με αυτήν. Τελικώς αυτό που έκανα ήταν να απομονώνω ένα ένα ζήτημα, και να το αντιμετωπίζω ξεχωριστά από τα άλλα.. Και τα περισσότερα τα έλυσα, παρότι μερικές φορές ήταν πολύ δύσκολο να βρεθώ πρόσωπο με πρόσωπο με αυτά και να τα αντιμετωπίσω.
Η διαδικασία είναι επίπονη, όμως πραγματικά το αποτέλεσμα αξίζει.. Νιώθω πολύ πιο σίγουρη για τον εαυτό μου- κυρίως επειδή σκέφτομαι ότι αφού αντιμετώπισα αυτά, γιατί να μην καταφέρω να ξεπεράσω ό,τι άλλο με στενοχωρεί και με αγχώνει;..
Όλα στο μυαλό είναι και το μυαλό εμείς το κυβερνάμε

Καλυψάκι ... κι εγώ τα ίδια έπαθα. Ταλαιπωρούμαι εδώ και 2 εβδομάδες από αλλεργία, ψάχνομαι, κάνω εξετάσεις και τελικά μάλλον είναι από στρες!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.