Έκτρωση: Η γνώμη σας;

[Dias]

Έλεος με την ατάκα: "Είμαι κατά της έκτρωσης". Έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέμε και δίνουμε δωρεάν συμβουλές. Όσοι δεν έχουμε βρεθεί στο σχετικό δίλημμα, καλύτερα να μη μιλάμε. Η γυναίκα που θα έχει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη είναι η μόνη που έχει το δικαίωμα να αποφασίσει για το έμβρυο που δεν είναι παρά μέρος του σώματός της. Όχι, το έμβρυο δεν είναι "ζωή" και ας μην αφήνουμε να μας δηλητηριάζουν με τύψεις οι παπαρολογίες των θρησκειών.

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[abakas7]

Μερικές απλές ερωτήσεις:

- Το έμβρυο (ήδη από το στάδιο του γονιμοποιημένου ωαρίου) είναι μια ζωντανή ύπαρξη ή όχι;
- Είναι ένα κύτταρο με πλήρες γενετικό υλικό ή όχι;
- Το DNA του είναι πανομοιότυπο με του πατέρα ή της μητέρας; Αν δεν είναι πανομοιότυπο με κανενός από τους δύο, τότε μιλάμε για ξεχωριστό ανθρώπινο οργανισμό κι όχι για τμήμα του σώματος της εγκύου.
- Μπορεί να καθοριστεί κατά απόλυτο τρόπο και με ποιά κριτήρια (δηλ. ποια χρονική στιγμή της κύησης) το πότε η ζωή ενός εμβρύου αρχίζει να έχει αξία;

Και δεν νομίζω ότι με τις σημερινές επιστημονικές γνώσεις χρειάζεται κανείς στα παραπάνω ερωτήματα να μπλέξει θρησκευτικές αντιλήψεις για να απαντήσει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[buffon85]

κανεις δεν μπορει να εκφρασει γνωμη για την εκτρωση εκτος αν βρεθει σε αυτη την θεση. τοτε φαινεται ποια ειναι η γνωμη για την εκτρωση.
εδω εχω ακουσει γυναικα αφου ειχε κανει εκτρωση 2-3 χρονια πριν να λεει ειμαι κατα. αρα φανταζομαι ηταν εναντιον της εκτρωσης οταν την εκαναν αλλες γυναικες αλλα τελικα οταν βρεθηκε σε αυτην την θεση ηταν υπερ. φυσικα να σημειωσω πως απλα ειχε κανει σεξ χωρις προφυλακτικο, κανενα ατυχημα δεν ειχε γινει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 892943]

Έλεος με την ατάκα: "Είμαι κατά της έκτρωσης". Έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέμε και δίνουμε δωρεάν συμβουλές. Όσοι δεν έχουμε βρεθεί στο σχετικό δίλημμα, καλύτερα να μη μιλάμε. Η γυναίκα που θα έχει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη είναι η μόνη που έχει το δικαίωμα να αποφασίσει για το έμβρυο που δεν είναι παρά μέρος του σώματός της. Όχι, το έμβρυο δεν είναι "ζωή" και ας μην αφήνουμε να μας δηλητηριάζουν με τύψεις οι παπαρολογίες των θρησκειών.

​

Κοίτα, κι εγώ δεν είμαι κατά της έκτρωσης αλλά αυτό το "το έμβριο δεν είναι "ζωή"" δεν είναι τόσο απλό. Χωράει πολύ συζήτηση. Μαζί σου, οι περισσότεροι που είναι κατά της έκτρωσης κι εγώ πιστεύω πως είναι επηρεασμένοι από θρησκευτικά παραλληρήματα αλλά το να θεωρεί κάποιος ένα έμβρυο ζωή δεν είναι πάντα αποτέλεσμα θρησκευτικού επηρεασμού. Εξάλλου, δεν ξέρω γιατί δε θα μπορούσε να θεωρείται ζωή ένα έμβρυο. Και δέκα απαντήσεις να μου δώσουν δέκα διαφορετικά άτομα που να υποστηρίζουν ότι το έμβρυο δεν είναι ζωή, αυτό θα προέρχεται μόνο κα μόνο από το πως ορίζεται κανείς το τι είναι ζωή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Δέχεστε ότι το ζήτημα στην έκτρωση είναι η θανάτωση μιας ζωής ενώ δεν είναι έτσι. Υπάρχουν πολλές μορφές ζωής όπως μικρά ( και ενοχλητικά έντομα ) που επιδιώκουμε να σκοτώνουμε ( και δεν τίθεται εκεί και κάνα ηθικό θέμα ). Άρα λανθασμένα αναρωτιέστε αν το εμβρυο είναι ζωή. Το ζήτημα είναι τι μορφή ζωής είναι; Μπορεί ένα έμβρυο να συγκριθεί με ένα ολοκληρωμένο άνθρωπο που έχει πια μια δική του θέση στην κοινωνία;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gualinh.Velona]

...επειδη νιωθω πως αυτο που γραφτηκε κατω απ'το μνμ μου,ειναι γραμμενο απο καποιον που απλα εθελοτυφλει εκμεταλλευομενος το οτι χρησιμοποιησα μια φραση τυπικη,για να δηλωσω την γενικη αποψη μου περι αυτου του θεματος,θα απαντησω,πως εγω προσωπικα,με την θρησκεια δεν εχω καθολου καλες σχεσεις,πως αντιλαμβανομαι αρκετα καλα πιστευω τα πραγματα που οφειλω να αντιλαμβανομαι,και πως το ''οποιος ειναι εξω απ'τον χορο πολλα τραγουδια ξερει,χρησιμοποιηθηκε πιο πολυ απ'το ''ειμαι κατα της εκτρωσης

υγ:σορρυ για τον δυσνοητο τροπο γραφης μου,που νιωθει κανεις οτι δεν παιρνω ανασα μεχρι να τελειωσω,αλλα δεν μπορω να γραψω αλλιως,αφου καπως τσι ειναι και οι σκεψεις στο μυαλο μου,...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Απρόσεχτος]

Κοίτα, κι εγώ δεν είμαι κατά της έκτρωσης αλλά αυτό το "το έμβριο δεν είναι "ζωή"" δεν είναι τόσο απλό. Χωράει πολύ συζήτηση. Μαζί σου, οι περισσότεροι που είναι κατά της έκτρωσης κι εγώ πιστεύω πως είναι επηρεασμένοι από θρησκευτικά παραλληρήματα αλλά το να θεωρεί κάποιος ένα έμβρυο ζωή δεν είναι πάντα αποτέλεσμα θρησκευτικού επηρεασμού. Εξάλλου, δεν ξέρω γιατί δε θα μπορούσε να θεωρείται ζωή ένα έμβρυο. Και δέκα απαντήσεις να μου δώσουν δέκα διαφορετικά άτομα που να υποστηρίζουν ότι το έμβρυο δεν είναι ζωή, αυτό θα προέρχεται μόνο κα μόνο από το πως ορίζεται κανείς το τι είναι ζωή.

Οφείλουμε να πούμε τί δεχόμαστε οτι είναι ζωή και όχι να προσπαθήσουμε να αποποιηθούμε τις όποιες απαιτήσεις μιας συνουσίας, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ένα παιδί. Αυτό αφού εμείς δεν φροντίσαμε να φυλαχτούμε, ξεκινά για εμάς μια ανεπιθύμητη κύηση.
Μπορούμε να ψάξουμε νομικές ή άλλες δικαιολογίες, αλλά η ουσία είναι μία και δεν αλλάζει με όποιες λέξεις και αν χρησιμοποιήσουμε.
Αρχόμενη κύηση ισούται με έναρξη μιας ζωής και δεν είναι μόνο σπέρμα ή μόνο ωάριο, παρά έχουν συνδεθεί σε άρηκτο δεσμό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[EnnisDelMar!]

Αρχόμενη κύηση ισούται με έναρξη μιας ζωής και δεν είναι μόνο σπέρμα ή μόνο ωάριο, παρά έχουν συνδεθεί σε άρηκτο δεσμό.

Πολύ ρομαντικά τα βλέπεις τα πράγματα και εσύ και οι υπόλοιποι που έχουν την ίδια άποψη. Θεωρείτε δηλαδή ότι είναι προτιμότερο η μάζα κυττάρων (τουτέστιν μελλοντικό παιδί) που δημιουργείται κατά την σύλληψη να αναπτυχθεί είτε με μια χάλια οικογένεια π.χ. δύο νέα παιδιά που δεν ξέρουν που τους πάνε τα τέσσερα και δεν μπορούν μόνοι τους να καταφέρουν τα βασικά πόσο μάλλον με ένα παιδί, ή ακόμα να μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο γιατί (ας είμαστε ρεαλιστές) τόσα παιδιά ζουν σε ορφανοτροφεία επειδή δεν υπάρχουν γονείς να τα υιοθετήσουν, παρά να μην υπάρξει καν τέτοιο παιδί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Πολύ ρομαντικά τα βλέπεις τα πράγματα και εσύ και οι υπόλοιποι που έχουν την ίδια άποψη. Θεωρείτε δηλαδή ότι είναι προτιμότερο η μάζα κυττάρων (τουτέστιν μελλοντικό παιδί) που δημιουργείται κατά την σύλληψη να αναπτυχθεί είτε με μια χάλια οικογένεια π.χ. δύο νέα παιδιά που δεν ξέρουν που τους πάνε τα τέσσερα και δεν μπορούν μόνοι τους να καταφέρουν τα βασικά πόσο μάλλον με ένα παιδί, ή ακόμα να μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο γιατί (ας είμαστε ρεαλιστές) τόσα παιδιά ζουν σε ορφανοτροφεία επειδή δεν υπάρχουν γονείς να τα υιοθετήσουν, παρά να μην υπάρξει καν τέτοιο παιδί.

Βεβαίως όταν δεν τους κόβει να αγοράσουν ένα προφυλακτικό επειδή είναι ηλίθιοι και λένε "σε εμάς θα συμβεί;" και όμως συμβαίνει άντε βουρ να γίνει έκτρωση αφού δεν μπορούν να αναλάβουν τέτοια ευθύνη.
Δεν παίρνω μεριά κατά ή υπέρ της έκτρωσης γιατί θεωρώ πως κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, όμως σε μαλακίες όπως αυτή που ανέφερα δεν φταίει το έμβρυο γιατί οι γονείς είναι απρόσεχτοι και ανεύθυνοι.
Γενικά η δική μου γνώμη είναι πως η προφύλαξη είναι ότι καλύτερο προκειμένου να μη γίνονται τόσες εκτρώσεις..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[buffon85]

Βεβαίως όταν δεν τους κόβει να αγοράσουν ένα προφυλακτικό επειδή είναι ηλίθιοι και λένε "σε εμάς θα συμβεί;" και όμως συμβαίνει άντε βουρ να γίνει έκτρωση αφού δεν μπορούν να αναλάβουν τέτοια ευθύνη.
Δεν παίρνω μεριά κατά ή υπέρ της έκτρωσης γιατί θεωρώ πως κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, όμως σε μαλακίες όπως αυτή που ανέφερα δεν φταίει το έμβρυο γιατί οι γονείς είναι απρόσεχτοι και ανεύθυνοι.
Γενικά η δική μου γνώμη είναι πως η προφύλαξη είναι ότι καλύτερο προκειμένου να μη γίνονται τόσες εκτρώσεις..

δεν χρειαζεται να μπερδευουμε καποια πραγματα. οποιος ειναι υπερ της εκτρωσης δεν ειναι κατα του προφυλακτικου, ουτε θεωρει πως η εκτρωση ειναι κατι σαν αντισυλληψη.
λες οτι δεν φταιει το εμβρυο που οι γονεις ειναι απροσεχτοι και ανευθυνοι και εχεις απολυτο δικιο. φυσικα και δεν φταιει. ουτε ενα παιδι φταιει ομως να μεγαλωσει με ανηλικους γονεις ή με γονεις που δεν εχουν να φανε οι ιδιοι ή σε ορφανοτροφειο.
ή ακομα χειροτερα ενα βρεφος που θα βρεθει πεταμενο στα σκουπιδια, εγκαταλελειμμενο στο κρυο. εδω αυτα τα περιστατικα τα βλεπουμε σημερα, ας φανταστει κανεις που μπορει να οδηγησει η απελπισια εναν ανθρωπο (εναν ανευθυνο ανθρωπο δεν διαφωνω) και τι συνεπειες θα εχει η απελπισια του για τον μονο αθωο.
ας ξερει κανεις οτι η απαγορευση της εκτρωσης δεν θα οδηγησει τους ανθρωπους να βαζουν προφυλακτικα. οι ανευθυνοι ανθρωποι θα παραμεινουν ανευθυνοι. η απαγορευση της εκτρωσης θα οδηγησει τις γυναικες ή στις παραπανω περιπτωσεις ή σε παρανομες εκτρωσεις με οτι συνεπαγεται αυτο (θανατους, τρομερα προβληματα υγειας, υπογονιμοτητα). ενω μια νομιμη εκτρωση σε ενα νοσοκομειο με τις σωστες συνθηκες δεν δημιουργει κανενα προβλημα . σε αντιθεση βεβαια με αυτο που συνηθιζουν να ισχυριζονται οσοι ειναι εναντιον της εκτρωσης. "δεν θα μπορεσεις να κανεις παιδι" και αλλα τετοια επιχειρηματα τρομου.

τωρα το αν η ανευθυνοτητα ανηκει σε αυτον που δεν χρησιμοποιει το προφυλακτικο ή σε ολους αυτους που δεν φροντιζουν να ενταξουν την σεξουαλικη διαπαιδαγωγηση στα σχολεια και που δεν ενδιαφερονται να ενημερωσουν καταλληλα τους γονεις ειναι αλλο θεμα. και δεν ειναι μονο η εγκυμοσυνη, ειναι και η πληρης αγνοια πολλων νεων για τα σμν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[abakas7]

Βλέπω πάντως ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι βιολογικά το έμβρυο είναι ζωή και νέος ανθρώπινος οργανισμός ήδη από το στάδιο του πρώτου κυττάρου.

Επιμένω όμως στο ερώτημα του ποιός μπορεί να καθορίσει κατά απόλυτο τρόπο και με ποιά κριτήρια (δηλ. ποια χρονική στιγμή της κύησης) το πότε η ζωή ενός εμβρύου αρχίζει να έχει αξία;

Μήπως θα έπρεπε να μπορεί να θανατωθεί ένα βρέφος και μετά τη γέννηση επειδή:
- διαπιστώθηκε πρόβλημα υγείας;
- οι οικογενειακές και οικονομικές συνθήκες δεν είναι καλές;
- οι γονείς του άλλαξαν γνώμη και δεν το θέλουν επειδή δεν αισθάνονται έτοιμοι;
κλπ.

Γιατί αν κάτι τέτοιο γινόταν μετά τη γέννηση θα εθεωρείτο φόνος ενώ πριν τη γέννηση τότε λέμε "δεν πειράζει" ή "το κάνουμε για να μην ταλαιπωρηθεί" κλπ.;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 845212]

Βλέπω πάντως ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι βιολογικά το έμβρυο είναι ζωή και νέος ανθρώπινος οργανισμός ήδη από το στάδιο του πρώτου κυττάρου.

Επιμένω όμως στο ερώτημα του ποιός μπορεί να καθορίσει κατά απόλυτο τρόπο και με ποιά κριτήρια (δηλ. ποια χρονική στιγμή της κύησης) το πότε η ζωή ενός εμβρύου αρχίζει να έχει αξία;

Μήπως θα έπρεπε να μπορεί να θανατωθεί ένα βρέφος και μετά τη γέννηση επειδή:
- διαπιστώθηκε πρόβλημα υγείας;
- οι οικογενειακές και οικονομικές συνθήκες δεν είναι καλές;
- οι γονείς του άλλαξαν γνώμη και δεν το θέλουν επειδή δεν αισθάνονται έτοιμοι;
κλπ.

Γιατί αν κάτι τέτοιο γινόταν μετά τη γέννηση θα εθεωρείτο φόνος ενώ πριν τη γέννηση τότε λέμε "δεν πειράζει" ή "το κάνουμε για να μην ταλαιπωρηθεί" κλπ.;

Στα αρχικα σταδια μεχρι να περασουν καποιοι μηνες ειναι οντως στην ουσια μια μαζα κυτταρων. To εμβρυο θεωρειται ζωντανος οργανισμος μετα απο 23-24 εβδομαδες. Μεχρι τοτε προφανως δεν εχει συνειδηση, δεν νιωθει κτλ

Τωρα οσον αφορα ολους αυτους που κλασσικα εξω απο τον χορο πολλα τραγουδια λενε και καταδικαζουν τις εκτρωσεις κτλ εγω τους συμβουλευω να πανε μια βολτα απο καμια φυλακη ανηλικων, ιδρυμα στηριξης ατομων με εθισμο στα ναρκωτικα/αλκοολ κτλ ωστε να καταλαβουν τι σημαινει να ζεις μια ζωη που δεν την διαλεξες...
Και μην αρχισετε τα παραμυθια οτι δεν ειναι ολοι ιδιοι κτλ γιατι οντως τα περισσοτερα ατομα που βρισκονται εκει προερχονται απο ανευθυνους (το λιγοτερο) γονεις που δεν ηταν σε θεση να μεγαλωσουν ενα παιδι. Γιατι σημασια δεν εχει απλα να φερεις μια ζωη στον κοσμο. Πιο σημαντικο ειναι να τα δωσεις ολα ωστε να ειναι σε θεση να ζησει μια ζωη που θα διαλεξει.

υγ Και εγω στον παρελθον μαλακιες ελεγα εδω μεσα σχετικα με την εκτρωση ομως οταν το ειδα πιο σφαιρικα το ζητημα και οχι στενομυαλα καταλαβα οτι ειχα τελειως αδικο.
υγ2 Οσον αφορα τους πιο σκληροπυρηνικους που επιθυμουν και απαγορευση των εκτρωσεων απλα πρεπει να αναλογιστουν οτι οι εκτρωσεις παντα συνεβαιναν και θα συμβαινουν σε ολες τις κοινωνιες (επομενως ειναι δυστυχως μια κοινωνικη αναγκη) οποτε μια απαγορευση απλα θα εχει ως αποτελεσμα να υπαρχει μεγαλυτερος κινδυνος για την ζωη της μητερας (στειροτητα κτλ) και φυσικα θα αυξησει τα φαινομενα οικονομικης εκμεταλευσης απο συγκεκριμενους γιατρους που θα ζητουν υπερογκα ποσα για να τις πραγματοποιησουν (ειδικα σε κλειστες κοινωνιες)...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[abakas7]

Στα αρχικα σταδια μεχρι να περασουν καποιοι μηνες ειναι οντως στην ουσια μια μαζα κυτταρων. To εμβρυο θεωρειται ζωντανος οργανισμος μετα απο 23-24 εβδομαδες. Μεχρι τοτε προφανως δεν εχει συνειδηση, δεν νιωθει κτλ

Δηλαδή πριν τις 23-24 εβδομάδες δεν είναι ζωντανός οργανισμός αλλά νεκρός;
Το "δεν έχει συνείδηση", το "δεν νιώθει" και το "κτλ" καταργούν την ιδιότητα του ότι είναι ανθρώπινο ον; Και το νεογέννητο βρέφος τότε μπορούμε να πούμε ότι δεν έχει διαμορφωμένη προσωπικότητα και ότι π.χ. όταν κοιμάται δεν νιώθει, άρα μπορούμε να το θανατώσουμε.
Ποιός μπορεί να καθορίσει κατά απόλυτο τρόπο και με ποιά κριτήρια το πότε η ζωή ενός ανθρώπινου όντος αρχίζει να έχει αξία;

Τωρα οσον αφορα ολους αυτους που κλασσικα εξω απο τον χορο πολλα τραγουδια λενε και καταδικαζουν τις εκτρωσεις κτλ εγω τους συμβουλευω να πανε μια βολτα απο καμια φυλακη ανηλικων, ιδρυμα στηριξης ατομων με εθισμο στα ναρκωτικα/αλκοολ κτλ ωστε να καταλαβουν τι σημαινει να ζεις μια ζωη που δεν την διαλεξες...

Δηλαδή όλοι αυτοί που βρίσκονται στα ιδρύματα και τις φυλακές, είναι εκτρώσεις που κακώς δεν έγιναν; Και πού ξέρουμε αν το μέλλον κάποιων από αυτούς δεν αλλάξει προς το καλύτερο ή αν δεν προσφέρουν στο μέλλον κάτι σημαντικό στην ανθρωπότητα;

Με αυτή τη λογική, αν είχε διαγνωστεί π.χ. για τον Stephen Hawking κατά την κύησή του ότι μεγαλώνοντας θα πάθαινε ασθένεια των κινητικών νευρώνων, θα έπρεπε ποτέ να μην είχε γεννηθεί!

Πώς μπορούμε λοιπόν να προκαθορίζουμε το μέλλον κάποιου και την εξέλιξη της ζωής του (αφού η ίδια η ζωή είναι απρόβλεπτη) και ως θεοί να αποφασίζουμε ότι θα του στερήσουμε το δικαίωμα να γεννηθεί και να έχει κι αυτός την ευκαιρία του στη ζωή;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Βλέπω πάντως ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι βιολογικά το έμβρυο είναι ζωή και νέος ανθρώπινος οργανισμός ήδη από το στάδιο του πρώτου κυττάρου.

Επιμένω όμως στο ερώτημα του ποιός μπορεί να καθορίσει κατά απόλυτο τρόπο και με ποιά κριτήρια (δηλ. ποια χρονική στιγμή της κύησης) το πότε η ζωή ενός εμβρύου αρχίζει να έχει αξία;

Τα κριτήρια είναι υποκειμενικά, εγώ μπορώ να σου πω ότι και το σπερματιζωάριο ζωντανό κύταρρο είναι και κάθε φορά που τη παίζεις διαπράττεις γεννοκτονία, αλλάζει κάτι? Όχι. Είναι ωραίο πάντως που μερικοί ενδιαφέρονται τόσο φανατικά για τη μέλλουσα ζωή ενός κυττάρου ενώ υπάρχουν ήδη εκατομμύρια παιδιά στο κόσμο που υποφέρουν.

Μήπως θα έπρεπε να μπορεί να θανατωθεί ένα βρέφος και μετά τη γέννηση επειδή:
- διαπιστώθηκε πρόβλημα υγείας;
- οι οικογενειακές και οικονομικές συνθήκες δεν είναι καλές;
- οι γονείς του άλλαξαν γνώμη και δεν το θέλουν επειδή δεν αισθάνονται έτοιμοι;
κλπ.

Γιατί αν κάτι τέτοιο γινόταν μετά τη γέννηση θα εθεωρείτο φόνος ενώ πριν τη γέννηση τότε λέμε "δεν πειράζει" ή "το κάνουμε για να μην ταλαιπωρηθεί" κλπ.;

Δηλαδή αν ένα παιδί γεννηθεί τυφλό, ή παραπληγικό, ή με ένα χέρι, ή οτιδήποτε άλλο το να το σκοτώσεις είναι φόνος ή χάρη? Η σωστότερη απάντηση είναι , πως μόνο ο γονιός του μπορεί να αποφασίσει καθώς αυτός θα φέρει το βάρος να το μεγαλώσει και όλοι οι απέξω καλά θα κάνουν να μη μιλάνε. Έχω δει πολλούς υπέρμαχους της ανθρώπινης ζωής να κατακρίνουν μια κοπέλα που κάνει έκτρωση για τον χ,ψ λόγο αλλά δεν νομίζω κανείς από αυτούς να της είπε γέννησέ του εσύ και θα το μεγαλώσω εγώ.

Οι ποντικίνες εάν γεννήσουν και υπάρχει κύνδινος για τη ζωή των μορών π.χ. έλλειψη φαγητού, άμεση παρουσία διόκτη, τα σκοτώνουν μόνες τους δαγκώνοντάς τα στο σβέρκο. Άραγε το κάνουν αυτό γιατί είναι χαζά ζώα ή μήπως εμείς οι έξυπνοι άνθρωποι έχουμε ξεχάσει πως η ζωή δεν είναι γεμάτη ροδοπέταλα?

Με αυτή τη λογική, αν είχε διαγνωστεί π.χ. για τον Stephen Hawking κατά την κύησή του ότι μεγαλώνοντας θα πάθαινε ασθένεια των κινητικών νευρώνων, θα έπρεπε ποτέ να μην είχε γεννηθεί!

Ο Hawking και ο Bethoven είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Για κάθε hawking υπάρχουν χιλιάδες παραπληγικοί άνθρωποι που ίσως θα επέλεγαν να μην γεννηθούν εάν είχαν την επιλογή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[abakas7]

Τα κριτήρια είναι υποκειμενικά, εγώ μπορώ να σου πω ότι και το σπερματιζωάριο ζωντανό κύταρρο είναι

Με τη θεμελιώδη διαφορά ότι τα πρώτα κύτταρα ενός εμβρύου είναι ολοδύναμα, δηλαδή πρόκειται να εξελιχθούν σε έναν πλήρη ανθρώπινο οργανισμό. Ένα σπερματοζωάριο ή οποιοδήποτε άλλο κύτταρο δεν έχει αυτή τη δυνατότητα.

Δηλαδή αν ένα παιδί γεννηθεί τυφλό, ή παραπληγικό, ή με ένα χέρι, ή οτιδήποτε άλλο το να το σκοτώσεις είναι φόνος ή χάρη? Η σωστότερη απάντηση είναι , πως μόνο ο γονιός του μπορεί να αποφασίσει καθώς αυτός θα φέρει το βάρος να το μεγαλώσει και όλοι οι απέξω καλά θα κάνουν να μη μιλάνε.

Σε ευχαριστώ! Μου έλυσες την αιώνια απορία που γράφω παραπάνω για το ποιός είναι αυτός που έχει τις μαντικές ικανότητες να προγνωρίζει το μέλλον και την εξέλιξη της ζωής του παιδιού και να προαποφασίζει ότι το παιδί αυτό μετά βεβαιότητος δεν πρόκειται να προσφέρει ποτέ τίποτε στην ανθρωπότητα ή ότι δεν πρόκειται ποτέ να βρεθεί θεραπεία για το πρόβλημά του.

Οι ποντικίνες εάν γεννήσουν και υπάρχει κύνδινος για τη ζωή των μορών π.χ. έλλειψη φαγητού, άμεση παρουσία διόκτη, τα σκοτώνουν μόνες τους δαγκώνοντάς τα στο σβέρκο. Άραγε το κάνουν αυτό γιατί είναι χαζά ζώα ή μήπως εμείς οι έξυπνοι άνθρωποι έχουμε ξεχάσει πως η ζωή δεν είναι γεμάτη ροδοπέταλα?

Άρα κι εμείς να μιμηθούμε τα ποντίκια και να σκοτώνουμε τα παιδιά μας όταν βλέπουμε π.χ. ότι τα οικονομικά μας δεν πάνε καλά και υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή τους. Αφού ούτως ή άλλως θα πεθάνουν, ας πεθάνουν από τα δικά μας χέρια μια ώρα αρχύτερα.

Ο Hawking και ο Bethoven είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Για κάθε hawking υπάρχουν χιλιάδες παραπληγικοί άνθρωποι που ίσως θα επέλεγαν να μην γεννηθούν εάν είχαν την επιλογή.

Υπάρχει κάποιος μηχανισμός προγεννητικού ελέγχου που να καθορίζει ανά πόσες χιλιάδες παραπληγικών γεννιέται ένας Hawking ή ένας Μπετόβεν; Μήπως αν σαν κοινωνία δείχναμε περισσότερη επιμέλεια σε τέτοια παιδιά, αναδεικνύονταν περισσότεροι Hawking, Μπετόβεν ή έστω ορθές προσωπικότητες; (είναι πάντοτε χρήσιμες ακόμη κι αν δεν έχουν να επιδείξουν κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο).

Και το πρώτο βήμα είναι να επιτρέψουμε σ' αυτούς τους υποψήφιους Hawking, Μπετόβεν ή έστω απλές προσωπικότητες, να γεννηθούν, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αν θέλουμε ως άνθρωποι του 21ου αιώνα να θεωρούμαστε πολιτισμένοι και εξελιγμένοι, εκτός από το τι μπορεί να κάνει το τελευταίο smartphone ας στρέψουμε την προσοχή μας και στο τι μπορούμε να κάνουμε οργανωμένα για να δοθεί σε παιδιά που γεννιούνται μέσα σε δύσκολες περιστάσεις, μια όσο το δυνατόν ισότιμη ευκαιρία στη ζωή κι όχι να ψάχνουμε δικαιολογίες να νομιμοποιήσουμε το πώς θα τα ξεφορτωθούμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Με τη θεμελιώδη διαφορά ότι τα πρώτα κύτταρα ενός εμβρύου είναι ολοδύναμα, δηλαδή πρόκειται να εξελιχθούν σε έναν πλήρη ανθρώπινο οργανισμό. Ένα σπερματοζωάριο ή οποιοδήποτε άλλο κύτταρο δεν έχει αυτή τη δυνατότητα.

Και? Κι αυτό ζωντανός οργανισμός είναι, όπως και το μπιφτέκι που έφαγες χτες αλλά και το ρύζι που έφαγες προχτές. Είτε όλες λοιπόν οι ζωές είναι ιερές και δεν σκοτώνουμε τίποτα, άρα είσαι καταδικασμένος να πεθάνεις της πείνας, είτε απλά καταλίγουμε στο γεγονός ότι καμία ζωή δεν είναι ιερή, γιαυτό και ο θάνατος δεν είναι το απόλυτο έγκλημα. Όλα αυτά περί συνείδησης του εμβρίου εγώ τα ακούω βερεσέ. Συνείδηση έχουν και τα ζώα και τα φυτά, τα σκοτώνουμε χωρίς τύψεις όμως.

Σε ευχαριστώ! Μου έλυσες την αιώνια απορία που γράφω παραπάνω για το ποιός είναι αυτός που έχει τις μαντικές ικανότητες να προγνωρίζει το μέλλον και την εξέλιξη της ζωής του παιδιού και να προαποφασίζει ότι το παιδί αυτό μετά βεβαιότητος δεν πρόκειται να προσφέρει ποτέ τίποτε στην ανθρωπότητα ή ότι δεν πρόκειται ποτέ να βρεθεί θεραπεία για το πρόβλημά του.

Οι στατιστικές το λένε καλώς ή κακώς. Ένα τέτοιο παιδί θα είναι μεγαλύτερο βάρος για τους γονείς εφόρου ζωής απότι ένα παιδί δίχως προβλήματα και δεν μπορείς να το ανεραίσεις αυτό, ούτε είναι η θέση σου ή η δική μου να κρίνουμε τους γονείς που δεν θέλουν ένα τέτοιο βάρος.

Άρα κι εμείς να μιμηθούμε τα ποντίκια και να σκοτώνουμε τα παιδιά μας όταν βλέπουμε π.χ. ότι τα οικονομικά μας δεν πάνε καλά και υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή τους. Αφού ούτως ή άλλως θα πεθάνουν, ας πεθάνουν από τα δικά μας χέρια μια ώρα αρχύτερα.

Μην εμπαίζεις συγκρίνοντας ανόμιες καταστάσεις. Αν βρισκόσουνα σε πόλεμο και η γυναίκα σου μόλις είχε μείνει έγγυος με πόση σιγουριά θα αποφάσιζες να φέρεις αυτό το παιδί στον κόσμο γνωρίζοντας ότι π.χ. μια έγγυος γυναίκα είναι σε πολύ ευάλλοτη κατάσταση για να ανταπεξέλθει, πράγμα που μπορεί να της κοστίσει τη ζωή? Αν σκεφτείς τελείως ψυχρά σε μια τέτοια κατάσταση το παιδί είνια κύνδυνος για τη μητέρα.

Υπάρχει κάποιος μηχανισμός προγεννητικού ελέγχου που να καθορίζει ανά πόσες χιλιάδες παραπληγικών γεννιέται ένας Hawking ή ένας Μπετόβεν; Μήπως αν σαν κοινωνία δείχναμε περισσότερη επιμέλεια σε τέτοια παιδιά, αναδεικνύονταν περισσότεροι Hawking, Μπετόβεν ή έστω ορθές προσωπικότητες; (είναι πάντοτε χρήσιμες ακόμη κι αν δεν έχουν να επιδείξουν κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο).

Και το πρώτο βήμα είναι να επιτρέψουμε σ' αυτούς τους υποψήφιους Hawking, Μπετόβεν ή έστω απλές προσωπικότητες, να γεννηθούν, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αν θέλουμε ως άνθρωποι του 21ου αιώνα να θεωρούμαστε πολιτισμένοι και εξελιγμένοι, εκτός από το τι μπορεί να κάνει το τελευταίο smartphone ας στρέψουμε την προσοχή μας και στο τι μπορούμε να κάνουμε οργανωμένα για να δοθεί σε παιδιά που γεννιούνται μέσα σε δύσκολες περιστάσεις, μια όσο το δυνατόν ισότιμη ευκαιρία στη ζωή κι όχι να ψάχνουμε δικαιολογίες να νομιμοποιήσουμε το πώς θα τα ξεφορτωθούμε.

Δε διαφωνώ με τα παραπάνω, μακάρι η κοινωνία μας να ενδιαφερθεί περισσότερο γιαυτούς τους ανθρώπους και να τους δώσει μια ισότιμη ευκαιρία στη ζωή. Αυτό δεν σημαίνει πως θα κρίνω μια κοπέλα που κάνει έκτρωση ιδιαίτερα σε μια κοινωνία που δεν δίνει δεκάρα γι'αυτά τα άτομα.

Τέλος πάντων η δική μου οπτική γονία είναι πως έννοιες όπως σωστό και λάθος είναι τελείως υποκειμενικές γι'αυτό δεν πρέπει να κρίνουμε τις επιλογές ενός τρίτου. Η ηθικότητα λοιπόν της έκτρωσης είνια καθαρά υποκειμενική. Σε θέματα όπως η απαγόρευση της εκτρωσης είμαι απόλυτα ενάντιος. Σε μια πολιτισμένη κοινωνία δεν στερείς επιλογές από τους πολίτες. Όταν υπάρχει ζήτηση η απαγόρευση το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί μαύρες αγορές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Απρόσεχτος]

Πολύ ρομαντικά τα βλέπεις τα πράγματα και εσύ και οι υπόλοιποι που έχουν την ίδια άποψη. Θεωρείτε δηλαδή ότι είναι προτιμότερο η μάζα κυττάρων (τουτέστιν μελλοντικό παιδί) που δημιουργείται κατά την σύλληψη να αναπτυχθεί είτε με μια χάλια οικογένεια π.χ. δύο νέα παιδιά που δεν ξέρουν που τους πάνε τα τέσσερα και δεν μπορούν μόνοι τους να καταφέρουν τα βασικά πόσο μάλλον με ένα παιδί, ή ακόμα να μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο γιατί (ας είμαστε ρεαλιστές) τόσα παιδιά ζουν σε ορφανοτροφεία επειδή δεν υπάρχουν γονείς να τα υιοθετήσουν, παρά να μην υπάρξει καν τέτοιο παιδί.

Εδώ δεν βλέπω ρομαντικούς με ίδιες απόψεις και αντίθετους με διαφορετικές απόψεις.
Βλέπω γνώμες με αποκρυσταλλωμένη άποψη και γνώμες οι οποίες διίστανται ανάλογα με τις ευθύνες της πράξης.

Μας διαφεύγει ο χαρακτηρισμός της πράξης, η οποία είναι η έκτρωση.

Σαφώς και δεν εξετάζουμε την πρόληψη, ούτε και την ηλικία των αυτουργών.
Ούτε και την πιθανότητα να μην ήξεραν ότι μετά από τις αγκαλίτσες και τα υπόλοιπα (δηλ. την εκσπερμάτωση) ξεκινούν αλυσιδωτές και μη αναστρέψιμες διαδικασίες.

Για να επιστρέψω στον χαρακτηρισμό της πράξης – έκτρωση – βίαια διακοπή κύησης – τεμαχισμός ή πολτοποίηση του εμβρύου – ωραιοποίηση της αφαίρεσης μιας εν δυνάμει ζωής.

Γιατι αποτελεί φτηνή δικαιολογία το ότι δύο παιδιά μικρά πρόκειται να αποκτήσουν παιδί, οπότε να επιτρέψουμε την έκτρωση, αντί να ρίξουμε το βάρος στην ενημέρωση και την πρόληψη, με ορθές απόψεις και όχι στρεβλώνοντας αυτή την ίδια την γλώσσα που επικοινωνούμε, παρεννοώντας έννοιες όπως είναι η ζωή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 845212]

Ελπιζω η συζητηση να μην αφορα και περιπτωσεις βιασμου γιατι με ολο τον σεβασμο αν καποιος ειναι κατα της εκτρωσης σε μια τετοια περιπτωση ειναι μεγαλος τραβατρομπας και δεν χρειαζεται δικαιολογηση για αυτο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ajusshi]

απόλυτη εμπιστοσύνη στο ένστικτο της υποψήφιας μητέρας.

όσα ξέρει αυτή, δεν ξέρει ο κόσμος όλος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[selc]

Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η όλη απόφαση της έκτρωσης, αφορά τη μάνα και μόνο. Δικό της είναι το σώμα, αυτή είναι που καλύπτει όλες τις ανάγκες του εμβρύου αλλά σε μια γονιμοποίηση ο πατέρας γιατί έχει λιγότερο ρόλο; Έχουμε εξετάσει περιπτώσεις που η μάνα ήθελε να το ρίξει και ο μπαμπάς διαφωνούσε; Δε λέω πως θα την αναγκάσει να το γεννήσει αλλά είναι γεγονός πως η γνώμη του, τα θέλω του και τα συναισθήματά του δε λαμβάνονται υπόψη. Εάν βέβαια το μωρό γεννηθεί κανονικά και ο πατέρας απουσιάσει, είναι κτήνος. Δεν ξέρω, απλά διαφωνώ στο κομμάτι πως μόνο η γυναίκα μπορεί να αποφασίσει για τη συνέχιση ή διακοπή της κύησης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.