Ένας για όλους κι όλοι για έναν;

[kleftra]

Σίγουρα όλοι θυμάστε το πρόσφατο γεγονός της πτώσης του boing της Hellios και την εφαρμογή σχεδίου renegate που προέβλεπε την κατάρριψη του αεροπλάνου έστω κι αν υπήρχαν ζωντανοί μέσα προκειμένου να μην πέσει σε κατοικημένες περιοχές και κινδυνεύσουν περισσότεροι.Ποια η γνώμη σας για τέτοιου είδους αποφάσεις,όχι μόνο σε περίπτωση ακυβέρνητων αεροπλάνων αλλά και σε κάθε είδους επιχειρήσεις που προβλέπουν το χαμό κάποιων για την σωτηρία άλλων.
Μπορεί το κράτος ή ο στρατός να καταδικάζει ερήμην σε θάνατο κάποιους για να σώσει άλλους;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

το μη χείρον, βέλτιστον.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Αν δεν μπορεί να αποτραπεί η κατάρευση συμφωνώ απόλυτα...Ναι,σκοτώνουμε ζωές αλλά σώζουμε άλλες τόσες...Την τραγωδία δεν μπορούμε να την αποτρέψουμε έτσι κι αλλιώς, σκοπός είναι να την περιορίσουμε όσο περισσότερο μπορούμε 8)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Μπορεί το κράτος ή ο στρατός να καταδικάζει ερήμην σε θάνατο κάποιους για να σώσει άλλους;

αυτό το ερήμην είναι που με τρομάζει....
και πως μπορούμε να ξέρουμε χίλια τα εκατό και πέραν κάθε αμφιβολίας ότι η τραγωδία θα είχε το "προβλεπόμενο" απ τον στρατό ή κάποιον άλλον φορέα αποτέλεσμα?
και αν οι "μαθηματικοί" τους υπολογισμοί ήταν ελάχιστα λάθος? και αν δεν έπεφτε ακριβώς πάνω σε μία πολυκατοικία αλλά στο διπλανό οικόπεδο?
και αν ο "κάθε συνομότης" προέβλεπε μια τραγωδία για να φάει λάχανο κάποιους άλλους και με τις ευλογίες του κοινού?
Αν ήμουν εκτός του αεροπλάνου θα έλεγα ναι ρίχτε το να μην πέσει στο σπίτι μου.... αν ήμουν όμως μέσα? θα έλεγα... ρε παιδιά... ίσως σωθώ.. μη με σκοτώνετε στα σίγουρα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιάννης]

Πριν απο μερικά χρόνια ένα ιταλικό μαχητικό έπαθε βλάβη, ο χειριστής το εγκατέληψε αλλα κάνοντας λάθος υπολογισμούς το "κάρφωσε" σε ένα σχολειο. Ελληνικό πυροσβεστικό έχει καρφωθεί σε σπίτι σκοτώνοντας κόσμο και ποιος μπορεί να ξεχάσει το αεροπλάνο που έκανε αναγκαστική προσγείωση στην Ελευσίνα ανάμεσα απο τα σπίτια, σταματησε στα 200 μέτρα απο ένα σχολείο. Βασικό είναι οποιοδήποτε ανεξέλενκτο αεροπλάνο να συνοδέυεται απο μαχητικά αλλα η κάθε περίπτωση είναι μοναδική. Φαντάσου να είσαι ο πιλότος ευθύνες που έχεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[crazyhelen]

Ειλικρινά, δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα. Αν μέσα στο αεροπλάνο βρισκόταν κάποιος δικός μου (διότι ο χαμός ενός αγαπημένου προσώπου πονάει περισσότερο από τον χαμό του εαυτού μου) θα έλεγα πώς όχι, μην καταρρίπτετε το σκάφος, ίσως υπάρχει έστω και μία πιθανότητα να επιζήσουν. Ως τρίτο και ουδέτερο πρόσωπο, θεωρώ λογική την εκδοχή κατάρριψης του αεροσκάφους προκειμένου να γλιτώσουν διπλάσιες και τριπλάσιες ζωές. Εξαρτάται από πια σκοπιά βλέπεις τα πράγματα. Δεν νομίζω πως μπορεί κανείς να απαντήσει με ένα ναι ή μ'ένα όχι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lilith]

***


Καλό είναι, να μην φθάνουμε στο σημείο, να είμασθε αναγκασμένοι να κάνουμε τέτοιες επιλογές...

Όποια πάντως απόφαση και να έπαιρνα, εάν εξαρτάτο από εμένα η απόφαση αυτή...,
θα ήμουν για όλη την υπόλοιπη ζωή μου... αιχμάλωτη στις τύψεις της... και στη συνείδησή μου,
που είναι πάντα και ο πιο σκληρός κριτής κατακριταία και ένοχη...

Δεν θα μπορούσα να ηρεμίσω ποτέ ξανά, όσο και αν η υποκειμενική μου λογική... και η κοινή λογική... παράλληλα,
με διαβεβαίωναν, πως αποφάσισα το δυνατόν σωστότερο...


.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Το θέμα είναι "ένας για όλους κι όλοι για έναν;". Από μία άποψη, το ιδανικό θα ήταν " όλοι για όλους". Πρόκειται για την ιδανική εκείνη κατάσταση πραγμάτων, όπου μεταξύ των ανθρώπων επικρατεί η αγαπη, αλληλοκατανόηση και σύμπραξη. Η ιστορική πραγματικότητα όμως, ιδιαίτερα κατά τα τελευταία δύο χιλιάδες χρόνια, κινήθηκε, ειδικά στη Δύση, σε δύο διαδοχικές ηθικές. Ξεκίνησε, κατά μία έννοια, με το "απόφθεγμα του Καϊάφα: ...μας συμφέρει να αποθάνει είς άνθρωπος υπέρ του λαού, και να μην απολεσθεί όλον το έθνος. Ώσπου χίλια χρόνια μετά, ένας άλλος Εβραίος, ο Μαϊμονίδης, το αναθεώρησε: Εάν οι ειδωλολάτρες ζητήσουν από τους Ισραηλίτες να τους παραδώσουν ένα από τα μέλη της κοινότητάς τους δια να τον θανατώσουν, πρέπει να υποστούν όλοι τον θάνατον παρά να παραδώσουν έστω και έναν Ισραηλίτη...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.