Έχετε κλάψει σε ταινία;

[Guest 092312]

Δεν κλαίω στις ταινίες και όσοι κλαίνε με κάνουν να νιώθω άβολα, ορίστε, το'πα.

 

[Agaphbou]

Δεν κλαίω στις ταινίες και όσοι κλαίνε με κάνουν να νιώθω άβολα, ορίστε, το'πα.

Α εμείς δεν κλαίμε μπροστά στους άλλους... Βουρκωνουμε, κοιτάμε το ταβάνι για να μην κυλήσει το δάκρυ, προσπαθούμε να μη ρουφηξουμε/φυξησουμε απότομα τη μύτη μας και ακουστουμε και κυρίως δεν κάνουμε καμία κίνηση να σκουπισουμε δάκρυ και να δώσουμε στόχο. Έχουμε και μια αξιοπρέπεια ντε!

ΥΓ: ένα πολύ καλό τιπ είναι να ρίχνεις κουρτίνα το μαλλί σου απ την πλευρά που κάθεται ο διπλανός σου για να μην μπορεί να δει τη μάπα σου

 

[Guest 209912]

ΥΓ: ένα πολύ καλό τιπ είναι να ρίχνεις κουρτίνα το μαλλί σου απ την πλευρά που κάθεται ο διπλανός σου για να μην μπορεί να δει τη μάπα σου

 

[Eileen]

Δεν κλαίω στις ταινίες και όσοι κλαίνε με κάνουν να νιώθω άβολα, ορίστε, το'πα.

Spotlight στο σινεμά.
Εγώ να κλαίω στη σκηνή με τον μονόλογο του Ruffalo (όπως είπε πολύ εύστοχα η Αγάπη, μαλλί στο πλάι κτλ) και ο από πίσω να τρώει σουβλάκια από το γιοκ μπαλίκ. Τώρα έμαθα ότι ο από πίσω ήταν μάλλον η olivia

 

[Giannoutas]

Έχω κλάψει από σιγκίνηση στα Fast & The Furious.

 

[Guest 092312]

Spotlight στο σινεμά.
Εγώ να κλαίω στη σκηνή με τον μονόλογο του Ruffalo (όπως είπε πολύ εύστοχα η Αγάπη, μαλλί στο πλάι κτλ) και ο από πίσω να τρώει σουβλάκια από το γιοκ μπαλίκ. Τώρα έμαθα ότι ο από πίσω ήταν μάλλον η olivia

Ότι είμαι γαϊδούρι και δεν κλαίω είπα, όχι ότι είμαι γαϊδούρι και τρώω σουβλάκια στο σινεμά.

Spoiler

Ραφαλο3

 

[Μάρκος Βασίλης]

ΥΓ: ένα πολύ καλό τιπ είναι να ρίχνεις κουρτίνα το μαλλί σου απ την πλευρά που κάθεται ο διπλανός σου για να μην μπορεί να δει τη μάπα σου

Αυτό με το μαλλί με έχει σώσει άπειρες φορές, μεγάλο τιπ. Άσε που, αν το ξέρεις ότι η ταινία θα σε ρίξει στα πατώματα, μπορείς να έχεις φορέσει κι ένα φουτεράκι με κουκούλα και, ξαφνικά, εκεί που έρχεται η συγκίνηση, να γίνεις λίγο πιο ΚΚΚ/Darth Vader από ό,τι συνήθως. :Ρ

 

[Εβανζελί]

Έχω ρίξει Το κλάμα με τον Τιτανικό και δυστυχώς δεν μπορούσα να το κρύψω γιατί ήμουν βαμμένη και έγινα σαν μπλακμεταλλού στο τέλος της ταινίας.

 

[dev]

Γεια!!
Σε σειρά σε σχεδόν όλα τα επεισόδια που είδα(νομιζω πρωτη και δευτερη season) στο this is us.

 

[juste un instant]

Οι άνθρωποι που κλαίνε συχνά δεν είναι αδύναμοι αλλά διανοητικά ισχυρότεροι.

Ζώντας σε μια κοινωνία που η εμφάνιση, η δύναμη και οι επιτυχίες είναι ο τρόπος μας να κρίνουμε τους ανθρώπους, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς, γιατί το να κλαις, δεν είναι μέσα στην λίστα των επιθυμητών χαρακτηριστικών. Θεωρούμε το κλάμα αδυναμία και μπελά. Αν τα κάνουμε στην ζωή μας όλα...

www.pressproject.gr

 

[Viedo]

Γενικά λίγο δράμα να υπάρχει, λίγο μουσική μελαγχολική εε... δεν θέλει και πολύ το κακό να γίνει ().

Αυτές που μου έρχονται τώρα στο μυαλό είναι «Το αγόρι πίσω από το συρματόπλεγμα» (2008), «Το κυνήγι της ευτυχίας» (2006),«Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ» (1994), «Το Αγόρι που Δάμασε τον Άνεμο» (2019).

Πάντως, αν θέλω να αποφορτιστώ συναισθηματικά, βάζω το Hachiko προς το τέλος εκεί όπου επιστρέφει στο σημείο που περίμενε το αφεντικό του και το επισκέπεται η σύζυγός του, σε 2 λεπτάκια είμαι έτοιμος!