Αιτία διαζυγίου

[Buggs]

Πολλά μπορεί να συμβουν σε ενα ζευγάρι όμως ενα ειναι αυτο που κάθε φορά, για έναν τουλάχιστον είναι ανυπέρβλητο, το εντελώς απαράδεκτο. Ποιο είναι αυτό για σας; Ψήφος μόνο στο κυρίαρχο λόγο, αιτία διαζυγίου. Παραθέτω δημοσκόπηση χωρίς επεξηγήσεις, ώστε ο καθενας να επιλέξει ότι του κάνει κλίκ αυθόρμητα κατ'αρχήν. Στην συνέχεια σχολιάζουμε.

Εντιτ: Δεν μπορει να προστεθεί τώρα στη δημοσκοπηση οπότε στο "Έλλειψη σεβασμου" συμπεριλάβετε και τη σωματική βία, το ξύλο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[SigmaNi]

Η μοιχεια λογικα,ετσι οπως το σκεφτομαι τωρα που ειμαι εξω απο το χορο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Η έλλειψη αγάπης. Αν υπάρχει αγάπη, όλα τα υπόλοιπα είτε δεν συμβαίνουν είτε ξεπερνιούνται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Η έλλειψη αγάπης. Αν υπάρχει αγάπη, όλα τα υπόλοιπα είτε δεν συμβαίνουν είτε ξεπερνιούνται.

Δεν συμφωνώ. Ψήφισα ως ανυπέρβλητο λόγο την διαφορετική αντίληψη της επιτυχίας, με τη διαφορά ότι στην θέση της λέξης "επιτυχία" βάζω την λέξη ευτυχία. Κυρίως η διαφορετική αντίληψη της ευτυχίας χτυπάει αλύπητα τα ζευγάρια, δεσμευμένα και αδέσμευτα. Γιατί αυτή η αντίληψη περί ευτυχίας, δείχνει ότι οι συμβαλλόμενοι μιας σχέσης έχουν εκ διαμέτρου αντίθετα ενδιαφέροντα, διαφορετική στάση ζωής, στόχους, κίνητρα και συμπεριφορές ακόμα και καθημερινές συνήθειες, και αξίες και κοσμοθεωρία. Αυτό συμβαίνει όχι μόνο στις ερωτικές σχέσεις αλλά σε όλες τις σχέσεις. Αγαπάω και τον κολλητό μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορώ να συγκατοικήσω μαζί του για πολύ καιρό αν δεν ταιριάζουμε σε τίποτα. Η ανία διαλύει τις σχέσεις και η αγάπη πάει περίπατο αν δεν λαμβάνεις καθόλου υπόψην τις ανάγκες του συντρόφου σου και ο έρωτας ξεθυμαίνει αμέσως αν τελματώνει η σχέση. Συγκεκριμένα, η διαφορετική αντίληψη της ευτυχίας προκαλεί κατάθλιψη και θάνατο μέσα στη σχέση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

Ήμουν ανάμεσα σε "έλλειψη αγάπης" και "έλλειψη σεβασμού".
Τελικά ψήφισα "έλλειψη αγάπης" γιατί θεωρώ αδιανόητο κάποιος που αγαπάει τον σύντροφό του να τον χτυπάει, ή να τον απατά, οπότε με καλύπτει αυτή η επιλογή γιατί συμπεριλαμβάνει και τις άλλες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Buggs]

Δεν συμφωνώ. Ψήφισα ως ανυπέρβλητο λόγο την διαφορετική αντίληψη της επιτυχίας, με τη διαφορά ότι στην θέση της λέξης "επιτυχία" βάζω την λέξη ευτυχία. Κυρίως η διαφορετική αντίληψη της ευτυχίας χτυπάει αλύπητα τα ζευγάρια, δεσμευμένα και αδέσμευτα. ....

Το καταχώρησα σαν "της επιτυχίας" γιατί η λέξη αυτή υποδηλώνει για τί θα αγωνιζόταν ή δεν θα αγωνιζόταν καποιος. Προφανώς όλοι αγωνιζόμαστε για την ευτυχία, όμως διαφορετική αντίληψη της ευτυχίας, ίσως δημιουργούσε σύγχυση. Επι τη ευκαιρία και η δική μου ψήφος εκεί είναι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Έβαλα την απροθυμία πατρικού ή μητρικού ρόλου, γιατί:
1. Έπρεπε να ψηφίσω μόνο ένα...
2. ...και τηρουμένων των αναλογιών, πάντα υπάρχει ένας λόγος να μείνω, παρ' όλα τα παρακάτω:

-Η απιστία είναι μεγάλη προδοσία, αλλά ένα μεμονωμένο περιστατικό το συγχωρώ, μία παράλληλη σχέση κανονικά όχι, αλλά αν έχουμε παιδιά, θα βρούμε το δρόμο μας.
- Η οικονομική αποτυχία του συντρόφου από μόνη της δεν είναι λόγος για διαζύγιο. Μπορεί να είναι οι συνθήκες. Μπορεί να είναι η δική του ανικανότητα... αλλά αν θέλει να βρούμε την άκρη, θα τη βρούμε. Έχω δει ζευγάρια να χωρίζουν για οικονομικούς λόγους, αλλά τελικά δεν ήταν δυνατή η σχέση τους η ίδια, για να το ξεπεράσουν.
-Μεγάλο πρόβλημα η έλλειψη αγάπης, αλλά το θεωρώ πολύ απίθανο... Δεν πεθαίνει έτσι απλά η αγάπη, πρέπει να γίνει κάτι πολύ δυνατό... Κι αν πάψω να είμαι ερωτευμένη, θα παλέψω για τη σχέση μου. Κι αν έχουμε παιδιά, θα το υποστώ μέχρι να μην πηγαίνει άλλο...
-Η ανικανότητα τεκνοποίησης δε θα 'θελα να με κλονίσει τόσο, γιατί υπάρχουν τόοοσες άλλες λύσεις, που αλίμονό μας αν χωρίσουμε για αυτό... Δεν το μειώνω, δεν είναι καθόλου αμελητέο, αλλά δεν είναι το τέλος.
- Όλα τα άλλα είναι θέματα που ελπίζω να έχομε διαλευκάνει πριν προχωρίσουμε στο γάμο και στα οποία θα συνεχίζουμε να είμαστε ευέλικτοι όσο είμαστε μαζί κι αγαπημένοι.

Αλλά αν βρεθώ με έναν άνδρα που αμελεί τα παιδιά μας, που φέρεται εγωιστικά και αποφεύγει το ρόλο του ως πατέρα, θα πληγωθώ πολύ... και δε θα μπορώ ούτε να τον αγαπώ όπως πριν ούτε να παλέψω το όποιο άλλο πρόβλημα προκύψει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

Σίγουρα ή έλλειψη αγάπης και η έλλειψη σεβασμού, καθώς είναι τα θεμέλια για μια υγιή σχέση. Τα υπόλοιπα πιστεύω ότι ξεπερνιούνται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

θα τον χώριζα ακόμα κι αν τον λάτρευα αν δεν ήθελε να κάνει παιδιά (όχι αν δεν μπορούσε, αλλά αν μου ξεφούρνιζε στο ξαφνικό ότι δε θέλει) ή αν τον έβλεπα να μην είναι σωστός πατέρας

ο μοναδικός λόγος που παντρεύτηκα ήταν αυτός
το παιδί

διαφορετικά δεν βρίσκω και λόγο για το γάμο... μια χαρά είναι και το σύμφωνο ή το να συζεί το ζευγάρι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Χωρίς δεύτερη σκέψη ψηφίζω "Έλλειψη αγάπης", διότι η αγάπη (η ουσιαστική, βεβαίως) δίνει λύσεις και στα πιο απίστευτα προβλήματα μιας σχεσης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Buggs]

Μια σημείωση εδώ, ότι η αγάπη είναι ενα συναίσθημα το οποίο όμως δεν εγγυάται και την ικανοποίηση. Ο ενας δηλαδή μπορεί απο αγάπη να επιτρέπει στον άλλον χίλια μύρια, για να μήν τον στεναχωρήσει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

Μια σημείωση εδώ, ότι η αγάπη είναι ενα συναίσθημα το οποίο όμως δεν εγγυάται και την ικανοποίηση. Ο ενας δηλαδή μπορεί απο αγάπη να επιτρέπει στον άλλον χίλια μύρια, για να μήν τον στεναχωρήσει.

Λύνεται και αυτό, αν υπάρχει σεβασμός παράλληλα με την αγάπη.
Αμοιβαίος σεβασμός εννοώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Πωπω οι επιλογές είναι απίστευτα πολλές και έχουν και πολλά παρακλάδια, οπότε, επειδή μπερδεύτηκα , θα πω τους λόγους που θα χώριζα εγώ κάποιον και εντάξτε τους εσείς όπου θέλετε

1. Χειροδικία. Θεωρώ κι εγώ ότι εντάσσεται στην κατηγορία της "έλλειψης σεβασμού", αλλά στην ίδια κατηγορία εντάσσονται και άλλα πολύ πιο μικρά και ασήμαντα όπως η χρήση άσχημων λέξεων πχ. πάνω σε καυγά. Νομίζω ότι το να σηκώσει κάποιος χέρι είναι απλά απαράδεκτο και δε δικαιολογείται με τίποτα.

2. Έλλειψη αγάπης. Αν δε νιώθω πλέον το ίδιο για τον σύντροφό μου και απλά μένουμε στο ίδιο σπίτι αλλά συμπεριφερόμαστε σαν ξένοι, δε βρίσκω το λόγο να είμαστε μαζί. Ακόμα και παιδιά να υπάρχουν, θεωρώ ότι είναι καλύτερο να ξέρουν τι έχουν και τι δεν έχουν- γιατί αν υφίσταται τέτοια κατάσταση, τότε δεν υφίσταται οικογένεια με τη σημασία που έχει η λέξη.

3. Κακό πρότυπο για τα παιδιά. Αυτό συνεπάγεται προβλήματα στη σχέση μεταξύ εμού κι εκείνου, αλλά αν έχει τέτοια συμπεριφορά που αποτελεί κακό πρότυπο, θα ζητούσα διαζύγιο χωρίς δεύτερη σκέψη, όσο και να τον αγαπούσα.

Και μία σημείωση- αν δεν ήθελε παιδιά δεν θα τον επέλεγα ως σύντροφο εξ αρχής, εφόσον δε θέλουμε τα ίδια πράγματα. Πιστεύω ότι ένα ζευγάρι, μέχρι να φτάσει στο γάμο, τα έχει ξεκαθαρίσει λίγο πολύ αυτά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Η έλλειψη αγάπης. Αν υπάρχει αγάπη, όλα τα υπόλοιπα είτε δεν συμβαίνουν είτε ξεπερνιούνται.

Κι εγώ αρχικά "έλλειψη αγάπης" ψήφισα όμως σε μια δεύτερη σκέψη υπάρχει και η αρρωστημένη αγάπη, αυτή που οδηγεί τον ένα σύντροφο να καταπιέζει και να πνίγει τον άλλον, να τον βλέπει ως κτήμα του και να τον ζηλεύει, να χειροδικεί και να μετανοιώνει.
Οπότε αλλάζω την ψήφο μου σε "έλλειψη σεβασμού", όταν σέβεσαι τον άλλον ως οντότητα, αναγνωρίζεις την αυτονομία και τις ανάγκες του, προσπαθείς να ακολουθήσεις και τα δικά του θέλω τότε πιστεύω επέρχεται ισορροπία.Απο τον σεβασμό απορρέουν και όλα τα υπόλοιπα που στοιχειοθετούν την σχέση και απέναντι στο σύντροφο και απέναντι στα παιδιά.
Όταν λείψει αυτό, τότε και τα υπόλοιπα είναι ζήτημα χρόνου να χαθούν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[αστροφεγγιά]

Η ανία διαλύει τις σχέσεις και η αγάπη πάει περίπατο αν δεν λαμβάνεις καθόλου υπόψην τις ανάγκες του συντρόφου σου και ο έρωτας ξεθυμαίνει αμέσως αν τελματώνει η σχέση. Συγκεκριμένα, η διαφορετική αντίληψη της ευτυχίας προκαλεί κατάθλιψη και θάνατο μέσα στη σχέση.

Πόσο δίκιο έχεις! Ο σεβασμός σε μια σχέση, νομίζω ότι είναι το σημαντικότερο. Στο όνομα της αγάπης κάνουμε πολλά λάθη, όχι μόνο στις ερωτικές μας σχέσεις αλλά και στα παιδιά μας και στους φίλους μας.
Το κακό προτυπο είναι άλλος ένας καλός λόγος που δυστυχώς όμως δε λύνεται με το χωρισμό. Το παιδί θα εξακολουθεί να έχει επαφή με το κακό πρότυπο αφού παιδιά και γονείς δεν χωρίζουν. Ψηφίζω την έλλειψη σεβασμού και όλα τα συναφή, βρίσιμο, ξύλο, αδιαφορία για τις επιθυμίες και τις ανάγκες του άλλου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Buggs]

Πωπω οι επιλογές είναι απίστευτα πολλές και έχουν και πολλά παρακλάδια, οπότε, επειδή μπερδεύτηκα , θα πω τους λόγους που θα χώριζα εγώ κάποιον και εντάξτε τους εσείς όπου θέλετε 1. Χειροδικία. ....

Βαλε ψήφο στο "έλλειψη σεβασμού" για να φαίνεται η γνώμη σου και στη δημοσκόπηση. Επίσης, συνήθως τις αιτίες 2,3,4 ....14 συνήθως τις παραβλέπουμε και χωρίζουμε για τον νούμερο ενα λόγο , εκεί ξεχειλίζει το ποτήρι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[jrot6]

Η ελλειψη αγαπης για τους λογους που προαναφερθηκαν..Αν σταματησει να υπαρχει η αγαπη και τη θεση της παρει η αδιαφορια ο χωρισμος ειναι ο μονος δρομος..Αν ομως υπαρχει αγαπη και θεληση ολα τα αλλα ξεπερνιουνται ευκολα ή δυσκολα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fielda]

Δεν μπορώ να συγχωρήσω την απιστία. Για την ακρίβεια, δεν μπορώ να την ξεχάσω... Είμαι σίγουρη ότι ακόμα και αν έλεγα ότι θα κάνω μία προσπάθεια για να μπορέσουμε να είμαστε μαζί μετά από αυτό, με την πρώτη ευκαιρία θα του το χτυπούσα πάλι. Είναι κάτι που δε θα μπορούσα να ξεπεράσω...

Την έλλειψη σεβασμού επίσης δε θα μπορούσα να τη συγχωρήσω ή να την παραβλέψω. Αν δε με σέβεται ο άλλος για ποιο λόγο να είμαστε μαζί; Είναι από τα θεμελιώδη στοιχεία μιας σχέσης.

Δεν μπορώ να ψηφίσω δύο περιπτώσεις όμως γι αυτό θα ψηφίσω την απιστία δεδομένου ότι αν ο άλλος δε με σέβεται δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω σχέση μαζί του, πόσο μάλλον να τον παντρευτώ κιόλας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[@nt¤wnis|~|¤e]

Είναι δύσκολο να επιλέξεις μία αιτία ανάμεσα σε τόσες άλλες σημαντικές, χώρια που ανάμεσα σε πολλές από αυτές υπάρχει μεγάλος βαθμός εξάρτησης (π.χ αγάπη και σεβασμός). Πάντως, η βαρεμάρα ήταν απάντηση που μου έκανε κλικ και επέλεξα αυθόρμητα ανάμεσα σε άλλες σημαντικότερες ίσως. Διευκρινίζω ότι για μένα αυτή η λέξη δε σημαίνει απλώς ότι κάποιες φορές αισθανόμαστε δυσάρεστα επειδή δεν έχουμε τι να πούμε ή τι να κάνουμε, γεγονός φυσικό και αναπόφευκτο. Πλήξη για μένα σημαίνει, γενικότερα, μια παρατεταμένη έλλειψη ζωντάνιας και ουσιαστικών βιωμάτων από κοινού. Όταν η πλήξη έχει διαποτίσει για τα καλά τη ζωή ενός ζευγαριού, αυτό σημαίνει για μένα ότι δεν υπάρχει "χημεία" ανάμεσά τους, δε δίνουν ζωή ο ένας στον άλλο, δεν αναπτύσσονται, δεν ωριμάζουν, πεθαίνουν λίγο - λίγο. Υπό αυτή την οπτική πώς είναι δυνατόν να αγαπήσει ο ένας τον άλλο όταν βαριέται ο ένας τον άλλο; Όταν η κατάσταση φτάσει στο αμήν, κάποια στιγμή θα χωρίσουν ακόμα κι αν υπάρχουν ισχυροί παράγοντες στη μέση (π.χ παιδιά).

Όταν δε βαριόμαστε τον άνθρωπο δίπλα μας, μπορούμε να ξεπεράσουμε, να συγχωρέσουμε ή να "χωνέψουμε"... πολλά. Για παράδειγμα, πώς εξηγείται ότι κάποια άτομα χωρίζουν τον/την σύντροφό τους όταν τα απατήσει, ενώ κάποια άλλα δεν το κάνουν; Γιατί δεν το κάνουν; Οι λόγοι μπορεί να ποικίλουν, αλλά για μένα το ότι δεν τον/την έχουν βαρεθεί παραμένει ένας πολύ σημαντικός λόγος! Συνυπολογίζεται φυσικά και το πόσες "απάτες"» μπορεί το κάθε άτομο να συγχωρέσει ή να...χωνέψει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Επειδή την έλλειψη αγάπης την θεωρώ το ''προφανές'', ψήφισα την απροθυμία ανάληψης πατρικού ρόλου. Για μένα ο γάμος δεν έχει κάποιο νόημα αν δεν έχει σαν σκοπό την δημιουργία οικογένειας. Κι επίσης υπεραγαπώ τα παιδιά και δεν θα ήθελα να γίνω μητέρα στα 40. Ακούω ζευγάρια που παντρεύονται χωρίς να θέλουν παιδιά για να λένε ''ο άντρας μου'' κι η ''γυναίκα μου'' και μου φαίνεται τόσο παλαβό, γάμος για τον τίτλο κι όχι για ουσία.

Οπότε δεν θα προχωρούσα στο ''μεγάλο βήμα'' αν ο σύντροφος δεν ήθελε παιδιά, κι αν το καταλάβαινα μετά από αυτό (λίγο τρελό, αλλά τέλος πάντων!) θα χώριζα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.