Ανοιχτές σκέψεις - η δοκιμασία της ειλικρίνειας

[passenger123]

Κάποιος είπε : "Η ειλικρίνεια είναι η μάσκα της ψυχής, ενώ η υποκρισία η μάσκα της"

Αύριο , ξυπνάτε και ανακαλύπτεται ξαφνικά ότι κάθε σκέψη του μυαλού σας είναι ανοιχτή σε όλους τους άλλους και το αντίστροφο φυσικά .Θα μπορούσατε να ζήσετε σε ένα τέτοιο κόσμο όπου υποθετικά πάντα η κάθε ενδόμυχη σκέψη σας θα ήταν φανερή στον συνάνθρωπό σας , και να εισπράξεται αναλόγως την καλή ή κακή σκέψη του καθενός πρός εσάς ;Tης συζύγου σας , του φίλου σας , του συγγενή σας , του αφεντικού σας , του υπαλλήλου σας ..

Θά ήταν τελικά αυτή η κατάσταση μιά λύτρωση για εσάς ή μια κατάρα ;

Υ/Γ Το θέμα δεν γνωρίζω αν έχει τεθεί ξανά .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kaleidoscope]

Κατάρα εννοείται. Αν ήξεραν οι άλλοι τι σκέφτομαι θα με έκλειναν σε ψυχιατρική κλινική (ή στη φυλακή). Επίσης δεν έχω καμιά όρεξη να μάθω τι σκέφτονται οι άλλοι. Where is the fun in that?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[passenger123]

Κατάρα εννοείται. Αν ήξεραν οι άλλοι τι σκέφτομαι θα με έκλειναν σε ψυχιατρική κλινική (ή στη φυλακή). Επίσης δεν έχω καμιά όρεξη να μάθω τι σκέφτονται οι άλλοι. Where is the fun in that?

Αγαπητή φίλη με όλο το θάρος .. δεν πιστεύω ότι όλα τα θέματα που θα τεθούν προς συζήτηση πρέπει να εμπεριέχουν πάντα κάποιο χαρακτήρα "διασκέδασης" μέσα τους αλλιώς πρέπει να καταλήγουν στα "μπάζα" , δεν αναφέρομαι προσωπικά σε σένα πάντα .Το θέμα των κοινωνικών και ανθρωπίνων σχέσεων επιβάλλει πολλές φορές αναλύσεις συμπεριφορών , είτε ατομικών είτε μιάς ομάδας ,για να βοηθά κατ΄ εμέ να βγαίνουν έστω και υποτυπώδη συμπεράσματα για όποιον θέλει να εκφράσει μια γνώμη ή να συνδιάσει ένα τρόπο σκέψης , άν τον αφορά το ζήτημα .
Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bill_1992]

Πολλές σκέψεις είναι αυθόρμητες και δε μπορείς να τις ελέγξεις εύκολα.Αν ο καθένας μπορούσε να εισβάλει έτσι εύκολα στις σκέψεις-->άρα και στην ιδιαιτερότητα του άλλου...δε θα υπήρχε πια ιδιαιτερότητα
Εξάλλου κάποιες σκέψεις τις κάνουμε και τις απορρίπτουμε,δεν τις μετουσιώνουμε όλες σε πράξεις(αυτός που διαβάζει τη σκέψη όμως δεν το ξέρει αυτό).Νομίζω θα ίσχυε μια γενική σύγχυση...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[passenger123]

Νομίζω θα ίσχυε μια γενική σύγχυση...

Mήπως ..λέω μήπως σήμερα με την "ιδιαιτερότητα" που αναφέρεις στην σκέψη σου , γεννιούνται πιό εύκολα οι υπόνοιες μέσα μας σχετικά με τις προθέσεις του άλλου , οδηγώντας μας σε "ειδική" πολλές φορές σύγχυση ;

H φράση που έχω ακούσει αρκετές φορές σε συνομιλίες γύρω μου ήταν " πές μου καθαρά τι σκέφτεσαι για..." ή ακόμη πιο χτυπητά "μπορείς να μου αναλύσεις τις σκέψεις σου.." .Το "άβατον" της ανθρώπινης ψυχής και σκέψης πολλές φορές μπερδεύει τα πράγματα και οδηγεί σε περίεργες ατραπούς ..

Το να αλλάζεις σκέψεις στην πορεία πάλι πρίν την μετουσίωση τους σε πράξη αν συμβαίνει συχνά για το ίδιο θέμα και πάλι δεν είναι συνήθως καλό αλλά σε φέρνει σε γενική σύγχυση πολλές φορές .

Ευχαριστώ γιά την απάντηση σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Myrtle]

Πολύ ωραίο θέμα!

Κατά τη γνώμη μου, κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είναι λύτρωση και κατάρα ταυτόχρονα, για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά αλλά και για την ανθρωπότητα ως σύνολο. Απ' τη μία μεριά, το να μπορεί ο ένας να διαβάζει την σκέψη του άλλου ίσως οδηγούσε σε μια πιο δίκαιη κοινωνία, μακριά από το ψέμα και την υποκρισία. Οι ανθρώπινες σχέσεις και φιλίες θα ήταν σίγουρα λιγότερες αλλά πιο ουσιαστικές. Η επικοινωνία θα γινόταν πιο εύκολη και θα εξέλειπε το κουτσομπολιό, καθώς δεν θα υπήρχε ενδιαφέρον να ψάξει κάποιος να βρει τι σκέφτεται ο άλλος ή για ποιο λόγο κάνει κάτι, αφού αυτό θα ήταν φανερό με μία μόνο ματιά.

Από την άλλη βέβαια, πιστεύω πως το πέσιμο της μάσκας του καθωσπρεπισμού θα ήταν τρομακτικό και ίσως καταστροφικό για την κοινωνία, τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, ακόμα και την ψυχική τους υγεία. Σε ένα τέτοιο είδος κόσμου δεν θα υπήρχε ιδιωτικότητα και προσωπική ζωή, δεν θα ήταν ο άνθρωπος ελεύθερος, αλλά φυλακισμένος σε μία κατάσταση παρανοϊκή που μακροπρόθεσμα θα τον τρέλαινε... Οι ανθρώπινες σχέσεις θα γίνονταν εύθραυστες και η αλήθεια θα έχανε την αξία της. Στην πραγματικότητα θα ήσουν καταδικασμένος να ζεις ως ένας καθωσπρέπει άνθρωπος, χωρίς να έχεις την ελευθερία να το επιλέξεις και να δώσεις ένα κάποιο νόημα στην ζωή σου μέσα από αυτή σου την επιλογή.

Σίγουρα, οι περισσότεροι από μας έχει τύχει να πούμε: "Αχ, να ήξερα τι σκέφτεται ο/η τάδε", θεωρώντας ότι αυτό θα μας γλύτωνε από περιττές ανησυχίες, χωρίς να υπολογίσουμε ποτέ πραγματικά τι επιπτώσεις θα είχε κάτι τέτοιο σε ένα ευρύτερο κοινωνικό σύνολο (ίσως, βεβαια, επειδή θα περιμέναμε ότι αυτό θα γινόταν μονόπλευρα προς το "συμφέρον" μας). Κι εδώ ταιριάζει το: "Πρόσεχε τι εύχεσαι!"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kost@s_sam]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα....

Λοιπόν χωρίς να το έχω πολυσκεφτεί θα έλεγα ότι μάλλον θα είχε αρνητικό αντίκτυπο στην ζωή του καθενός και στήν κοινωνία γενικότερα.Και αυτό γιατί πιστεύω ότι οι σκέψεις μας είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας.Τις καθορίζουμε και καθοριζόμαστε από αυτές.Έτσι αν μπορούσαν όλοι να ακούσουν τις σκέψεις μας θα έχαναν ένα κομμάτι της μοναδικότητάς τους.θα ήταν σαν να ήμασταν όλοι ένα άτομο.

Επίσης όπως ανέφερε και η αγαπητή Myrtle πιο πάνω η αλήθεια θα έχανε την αξία της.

Ισως το να μπορούσαμε να αισθανόμαστε τα συναισθήματα των άλλων πράγμα που θα βοηθούσε στο να τους καταλαβαίνουμε καλύτερα να είναι κάτι που θα μπορούσε από μια μεριά να θεωρηθεί σαν λύτρωση....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[SICX]

o κοσμος εχει φτιαχτει με απεραντη σοφια.....νομιζω καλα ειναι οπως ειναι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

... μιά λύτρωση για εσάς ή μια κατάρα ;

Υ/Γ Το θέμα δεν γνωρίζω αν έχει τεθεί ξανά .

Νομίζω πως το δίλημμα αποτελεί επικαιροποίηση του δισχιλιόχρονου(τουλάχιστον!) λαϊκού : "Κόλαση ή Παράδεισος". Σχετικά παραπέμπω στο θέμα: " Η Βασιλεία του Θεού επί της Γης"...

@ Myrtle:...Από την άλλη βέβαια, πιστεύω πως το πέσιμο της μάσκας του καθωσπρεπισμού θα ήταν τρομακτικό και ίσως καταστροφικό για την κοινωνία, τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, ακόμα και την ψυχική τους υγεία. Σε ένα τέτοιο είδος κόσμου δεν θα υπήρχε ιδιωτικότητα και προσωπική ζωή, δεν θα ήταν ο άνθρωπος ελεύθερος, αλλά φυλακισμένος σε μία κατάσταση παρανοϊκή που μακροπρόθεσμα θα τον τρέλαινε... Οι ανθρώπινες σχέσεις θα γίνονταν εύθραυστες και η αλήθεια θα έχανε την αξία της. Στην πραγματικότητα θα ήσουν καταδικασμένος να ζεις ως ένας καθωσπρέπει άνθρωπος, χωρίς να έχεις την ελευθερία να το επιλέξεις και να δώσεις ένα κάποιο νόημα στην ζωή σου μέσα από αυτή σου την επιλογή...

Εξαιρετική η εκφορά των ...ενδοιασμών σου, φίλη μου, αλλά:
-Θεωρείς, ότι όταν δεν υπάρχει ψέμα και υποκρισία οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να συμβιώνουν, επειδή δεν θα υπάρχει η ανάγκη επίκλησης της αλήθειας; Προσωπικά φρονώ, ότι μόνον τότε θα μπορούσε για την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη να υφίστανται συνθήκες και προϋποθέσεις προσωπικής ελευθερίας. Αλλά για να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει στις ανθρώπινες καρδιές να φωλιάζει η ανιδιοτελής αγάπη, αντί του ποικιλότροπου φόβου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Myrtle]

-Θεωρείς, ότι όταν δεν υπάρχει ψέμα και υποκρισία οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να συμβιώνουν, επειδή δεν θα υπάρχει η ανάγκη επίκλησης της αλήθειας;

Ναι, πιστεύω οτι δεν θα μπορούσαν να συμβιώσουν οι άνθρωποι αν εξακολουθούσαν να είναι όπως τους γνωρίζουμε σήμερα. Κι αυτό γιατί οι άλλοι θα μπορούσαν να δουν τις αιτίες των πράξεών τους, οι οποίες κατά 99% στη σημερινή κοινωνία είναι ιδιοτελείς. Σε έναν κόσμο που οι άνθρωποι σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους και το συμφέρον τους, το να μπορούν οι υπόλοιποι να διαβάσουν τις σκέψεις τους, μονο προβλήματα θα μπορούσε να δημιουργήσει. Για την ακρίβεια, πιστεύω ότι δεν θα μπορούσαν να διατηρηθούν οι ανθρώπινες σχέσεις.

Προσωπικά φρονώ, ότι μόνον τότε θα μπορούσε για την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη να υφίστανται συνθήκες και προϋποθέσεις προσωπικής ελευθερίας.

Διαφωνώ! Θεωρώ ότι ελευθερία υπάρχει μόνο όταν έχεις την επιλογή να επιλέξεις και τον "λάθος" δρόμο και με αυτόν τον τρόπο ξεχωρίζουν αυτοί που επιλέγουν την αλήθεια, χωρίς όμως να αναγκάζονται να την ακολουθήσουν. Με άλλα λόγια, το να σου βγάζουν την μάσκα δεν έχει την ίδια αξία με το να την βγαζεις μόνος σου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Ναι, πιστεύω οτι δεν θα μπορούσαν να συμβιώσουν οι άνθρωποι αν εξακολουθούσαν να είναι όπως τους γνωρίζουμε σήμερα. Κι αυτό γιατί οι άλλοι θα μπορούσαν να δουν τις αιτίες των πράξεών τους, οι οποίες κατά 99% στη σημερινή κοινωνία είναι ιδιοτελείς. Σε έναν κόσμο που οι άνθρωποι σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους και το συμφέρον τους, το να μπορούν οι υπόλοιποι να διαβάσουν τις σκέψεις τους, μονο προβλήματα θα μπορούσε να δημιουργήσει. Για την ακρίβεια, πιστεύω ότι δεν θα μπορούσαν να διατηρηθούν οι ανθρώπινες σχέσεις...

Συμφωνώ απόλυτα για την οπτική που έχεις για τη σημερινή μας κατάσταση!

...Διαφωνώ! Θεωρώ ότι ελευθερία υπάρχει μόνο όταν έχεις την επιλογή να επιλέξεις και τον "λάθος" δρόμο και με αυτόν τον τρόπο ξεχωρίζουν αυτοί που επιλέγουν την αλήθεια, χωρίς όμως να αναγκάζονται να την ακολουθήσουν. Με άλλα λόγια, το να σου βγάζουν την μάσκα δεν έχει την ίδια αξία με το να την βγαζεις μόνος σου..

Δεν μπορώ να καταλάβω, με τι διαφωνείς! Θεωρείς, ότι η επιλογή του λάθους φέρνει τον λανθάνοντα στη προ της απελευθέρωσής του κατάσταση; Η επιλογή της αλήθειας, μόνον στη διαδικασία της "μετάνοιας" μπορεί να νοηθεί και όχι στη χρήση του "50% αλήθεια και 50% λάθος". Ελευθερία υπάρχει, όταν δεν υπάρχει η αναγκαιότητα της επιλογής, νομίζω...Όταν πχ αγαπάς!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Myrtle]

Δεν μπορώ να καταλάβω, με τι διαφωνείς!

Διαφωνώ ως προς το ότι σε έναν κόσμο που θα μπορούσαν οι άνθρωποι να διαβάζουν ο ένας την σκέψη του άλλου, θα υπήρχε ελευθερία (αν κατάλαβα καλά αυτό που είπες). Καθώς επίσης και με αυτό:

Ελευθερία υπάρχει, όταν δεν υπάρχει η αναγκαιότητα της επιλογής, νομίζω

Ελευθερία, κατά τη γνώμη μου, υπάρχει μόνον όταν υπάρχει η δυνατότητα επιλογής, ακόμα κι αν η επιλογή είναι λανθασμένη (με βάση την κοινή γνώμη τουλάχιστον). Και σε έναν κόσμο σαν αυτόν για τον οποίο μιλάμε δεν θα υπήρχε ελευθερία καθώς οι άνθρωποι θα αναγκάζονταν από τις συνθήκες, όχι μόνο να φέρονται, αλλά και να σκέφτονται με καθωσπρεπισμό, χωρίς όμως να έχουν την δυνατότητα να κάνουν διαφορετικά, αν δεν θέλουν να καταστρέψουν τις σχέσεις τους με τους υπόλοιπους ανθρώπους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Θεωρώ πως αν οι σκέψεις μας ήταν ανοιχτές προς όλους, θα χάναμε τη δυνατότητα να τις προσφέρουμε σαν ακριβό δώρο, σ' αυτούς που θα επιλέγαμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rosa azul]

Θεωρώ πως αν οι σκέψεις μας ήταν ανοιχτές προς όλους, θα χάναμε τη δυνατότητα να τις προσφέρουμε σαν ακριβό δώρο, σ' αυτούς που θα επιλέγαμε.

Συμφωνω μαζι σου Isiliel.....αλλωστε πιστευω οτι αν καποιος ειναι ή οχι ειλικρινης ...αυτο ειναι κατι που γενικα φαινεται ....δεν ειναι αναγκη να ειναι οι σκεψεις μας ανοικτες προς ολους για να το καταλαβει αυτο κανεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Δεν το βλέπω καν ως θέμα ειλικρίνιας rosa_azul.
Πιστεύω ότι ο πρώτος που θα τρόμαζε με τις σκέψεις μας, είναι εμείς οι ίδιοι, αφού δεν πιστεύω ότι συνειδητοποιούμε 100% όλες τις σκέψεις που κάνουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Είναι αυτό που έγραψε πιο πάνω ο Bill_Slayer:

Εξάλλου κάποιες σκέψεις τις κάνουμε και τις απορρίπτουμε,δεν τις μετουσιώνουμε όλες σε πράξεις

Φαντάζομαι ότι θα είχε πολύ ενδιαφέρον για μένα την ίδια, εάν μπορούσα να διαβάσω ένα log-file των σκέψεών μου τυπωμένο στο χαρτί. Θα αναρωτιόμουν πιστεύω πολύ συχνά "μα πότε στο καλό σκέφτηκα εγώ αυτό το πράγμα".

Το απαύγασμα των σκέψεών μας ωστόσο, χαίρομαι που υπάρχει η δυνατότητα να το μοιράζομαι με όποιον θέλω εγώ.

Υ.γ. Υπάρχει μια ταινία -δεν θυμάμαι δυστυχώς τίτλο- που δείχνει ακριβώς αυτό. Κάποιον που έλεγε και έκανε ακριβώς ό,τι σκεφτόταν οδηγώντας φυσικά τις καταστάσεις σε τραγελαφικά αποτελέσματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

Ελευθερία υπάρχει, όταν δεν υπάρχει η αναγκαιότητα της επιλογής, νομίζω...Όταν πχ αγαπάς!

Ελευθερία, κατά τη γνώμη μου, υπάρχει μόνον όταν υπάρχει η δυνατότητα επιλογής, ακόμα κι αν η επιλογή είναι λανθασμένη (με βάση την κοινή γνώμη τουλάχιστον).

Νομίζω ότι ο Λάμπης αναφέρεται στην αναγκαιότητα και όχι στη δυνατότητα επιλογής. Στον παράδεισο ο Αδάμ και η Εύα είχανε απ' το Θεό τη δυνατότητα να επιλέξουν ως ελεύθερα όντα. Επέλεξαν να φάνε το μήλο και από τότε είναι αναγκασμένοι να αναζητούν τη γνώση ανάμεσα στο Καλό και στο Κακό. Όταν κάπου ισορροπούν αυτές οι δύο αντίρροπες δυνάμεις, έχουμε την ψευδαίσθηση ελευθερίας.

Όταν όμως δεν υπάρχει το "μικρόβιο" του "από δω ή από κει" , π.χ. ένας καθαγιασμένος, ένας ξεκαθαρισμένος άνθρωπος, τότε είναι και επί της ουσίας ελεύθερος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[passenger123]

"Καθωσπρεπισμός"... , "ακριβό δώρο" ...,"ειλικρίνεια είναι κάτι που γενικά φαίνεται" ... δεν διαφωνώ μαζύ σας για τα παραπάνω εκείνο που εσείς δεν θα αντέχατε όμως ίσως για κάποιους να έλυνε αρκετά σημερινά προβλήματα του "υποκριτικού καθωσπρεπισμού" ο οποίος μπορεί να εξελιχθεί αν δεν γίνει άμεσα ορατός σε κάτι όχι τόσο υποφερτό .
Μετά τα "ακριβά δώρα" ίσως να μας έφερναν όλους πιό κοντά σαν κοινωνία όταν θα τα μοιραζόμασταν ανοιχτά .
Και τέλος το να βλέπεις την ειλικρίνεια σαν κάτι που γενικά "φαίνεται" απαιτεί κάποιο πολύτιμο χρόνο για αναλύσεις και σκέψεις με ανοιχτό πάντα το ενδεχόμενο να κάνεις ένα τραγικό λάθος στην κρίση σου τελικά .
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας όλους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Liakouras]

Αν οι σκέψεις μας ήταν ανοιχτές σε όλους...;

Χμμ, ένα πιθανό σενάριο παρακάτω:

Πρώτα θα ψάχναμε λύση να μην διαβάζουν οι άλλοι τις σκέψεις μας.
Μόνη λύση η απομόνωση. Κι έτσι θα γινόταν...θα σταμάταγε κάθε ανθρώπινη σχέση....

Αυτό όμως δεν θα κράταγε πολύ. Λόγος η εξέλιξη, δηλαδή η επιβίωση. Κάποιοι θα τρελένονταν, θα πέθαιναν, θα χανόντουσαν... πολύ θα είχαν την εφυια όμως να αντιληφθούν πως δεν μπορεί να υπάρξη ανθρώπινη ζωή χωρίς επικοινωνία, σχέσεις. 'Ετσι θα έβγαιναν να ξαναχτίσουν κοινωνίες. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα τον αφανιζόμαι τεράστιου ανθρώπινου πλυθησμού αφού δεν θα κατάφρναν ποτέ να ζήσουν διαβάζοντας οι άλλοι τις σκέψεις του.

Όμως κι πάλι η ανθρώπινη ύπαρξη δεν θα σταμάταγε.
Ο λόγος διότι η φυσική επιλογή θα διάλεγε αυτούς που θα ήταν οι πιο "δυνατοί" να επιβιώσουν σε αυτή την κατάσταση. Οι "δυνατοί" σε αυτή την κατάσταση θα ήταν μάλλον οι ταπεινοί. Διότι μόνο οι πραγματικά ταπεινοί θα άντεχαν την δημόσια εμφάνιση των εγωιστικών σκέψεων τους...

Τέλος σε ένα κόσμο μόνο απο ταπεινούς αθρώπους θα κυριαρχούσε η αγάπη. Όλοι θα ήταν ευτιχησμένοι...θα ζύσαν σε μια κοινωνία που απλά δεν μπορούμε να διανοηθούμε...αυτό μας φαίνεται μάλλον χαζό-αφελές...

Ο λόγος; Δεν ανείκουμε σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων...ας αγωνιστούμε να γίνουμε τουλάχιστον

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[passenger123]

Τέλος σε ένα κόσμο μόνο απο ταπεινούς αθρώπους θα κυριαρχούσε η αγάπη. Όλοι θα ήταν ευτιχησμένοι...θα ζύσαν σε μια κοινωνία που απλά δεν μπορούμε να διανοηθούμε...αυτό μας φαίνεται μάλλον χαζό-αφελές...

Ο λόγος; Δεν ανείκουμε σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων...ας αγωνιστούμε να γίνουμε τουλάχιστον

Τελικά το ...ανθρώπινο είδος έχει ελπίδες , προερχόμενες μάλιστα απο νέους ανθρώπους .
Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[*natalia5555*]

δεν νομιζω οτι θα ηταν και καλυτερη ιδεα...πιστευω θα γινοταν ενας μπαχαλος..ας πουμε υπαρχουν πολλες στιγμες που ειτε εχουμε νευρα ειτε κατι αλλο και δεν ειμαστε και στην καλυτερη διαθεση να σκεφτουμε κατι ασχημο για καποιον που αγαπαμε....κατι που ειναι της στιγμης και δεν το εννοουμε ,φαντασου ο αλλος να διαβαζε τη σκεψη σου και κατι που το σκεφτηκες για μια στιγμη τι θα γινοταν,θα διαλυονταν πολλες σχεσεις.....εχω ακουσει οτι υπαρχουν ανθρωποι που εχουν αυτην την δυνατοτητα(σπανια βεβαια) αλλα υπαρχουν και η καταληξη τους φανταζεστε που ηταν.....βγαινεις στο δρομο και καταλαβαινεις τι σκευτεται ο καθενας για σενα....μια τρελα....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.