Απαγορεύσεις και παιδιά

[Κακή Επιρροή]

καταλαβαινω τη λογικη σου..απο τα χειριστα τα χειροτερα αλλα και αυτο λυση δεν ειναι...

όχι λύση δεν είναι αλλά δεν υπάρχουν πάντα λύσεις για τα πάντα....
δεν θυμάμαι αν το έχω ξαναγράψει αλλά δες ένα ψιλοάσχετο παράδειγμα
η ανηψιά μου ξέφυγε για λίγο απ την προσοχή της μαμάς μου (πέρισυ)
πήγε κατευθείαν και πήρε ένα τεράστιο μαχαίρι κι έκοψε εσκεμμένα το δάχτυλο της
όταν η μάνα μου μέσα σε πανικό τη ρώτησε "γιατί παιδάκι μου το έκανες αυτό?????"
η απάντηση της μικρής ήταν.... γιατί ήθελα να δω γιατί δε με αφήνει η μαμά να πιάσω το μαχαίρι.

υπάρχουν παιδιά και παιδιά....
δεν πιάνει σε όλα η κουβέντα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

ντοινκκκκκκ! ποσο ειναι η μικρη??

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

πέρυσι ήταν 5

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Δεν νομίζω να είναι το μοναδικό παιδί που σκέφτεται έτσι.

Όταν οι γονείς μου μου έλεγαν κάθε μέρα από μικρό παιδί(τουλάχιστον από 5 μου) να μην δοκιμάσω ναρκωτικά, τελικά κάποια στιγμή άρχισα να ψάχνω "εγκυκλοπαιδικές" γνώσεις για αυτά στο internet, βρήκα ένα site που έλεγε πως να φτιάξεις ναρκωτικά στο σπίτι


Επίσης θυμάμαι πολλοί συμμαθητές μου είχαν την ίδια νοοτροπία. Κάποιος μάλιστα ξεκινήσε και το τσιγάρο για αυτό το λόγο.

Αν σε κάποιον δεν ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ γιατί να μην κάνει κάτι ή μάλλον καλλίτερα γιατί δεν αξίζει κάτι τότε να είσαι σίγουρη ότι θα το κάνει κάποια στιγμή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

σιγουρα πρεπει να εξηγεις το γιατι....
αλλα και παλι, δεν περιμενα οτι καποιος, ειδικα ενα πενταχρονο, θα μπορουσε να φτασει εκει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Μα τα παιδιά για διάφορους λόγους* είναι περισσότερο της αμφισβήτησης και είναι απόλυτα λογικό να συνέβη κάτι τέτοιο.

*τους λόγους δεν θα τους αναλύσουμε σε αυτό το thread.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Αν σε κάποιον δεν ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ γιατί να μην κάνει κάτι ή μάλλον καλλίτερα γιατί δεν αξίζει κάτι τότε να είσαι σίγουρη ότι θα το κάνει κάποια στιγμή.

"
αυτο ακριβως ειναι κουβεντα..οταν θετεις περιορισμους η ακομα και απογορευσεις να εξηγεις και το λογο..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Τι εννοείς neraida;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Τι εννοείς neraida;

δικαιολογημενα μπερδευτηκες
σε καποιο ποστ μιλησε η ΚΕ για "κουβεντα" με τα παιδια....και απλα ειπα οτι αυτο που εγραψες ειναι η "κουβεντα"/συζητηση που θα πρεπει να γινεται αναμεσα στα παιδια και τους γονεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

"
αυτο ακριβως ειναι κουβεντα..οταν θετεις περιορισμους η ακομα και απογορευσεις να εξηγεις και το λογο..

συμφωνώ!
και πάλι όμως.. υπάρχουν αρκετά παιδιά που θέλουν να ΒΙΩΣΟΥΝ από πρώτο χέρι τι είναι αυτό που τους λες. Δε δέχονται "απλά" την εξήγηση του ενήλικα.
π.χ.
- Μην πιάνεις το μαχαίρι
-γιατί?
- γιατί θα κοπείς
- ε και?
- θα πονάς και θα τρέχει αίμα
- ( θέλω να ΝΙΩΣΩ πως είναι αυτός ο πόνος, δεν μου αρκεί η περιγραφή )
(αν δε, το παιδάκι ήταν παράδειγμα σαν γνωστή admin μεγάλου φόρουμ θα έλεγε... επειδή πονάς εσύ που έχεις κοπεί στο παρελθόν είναι σίγουρο ότι θα πονάω κι εγώ? αυτή είναι δική σου εμπειρία κι όχι δική μου και δε μου αρκεί εγώ είναι πιθανό να κοπώ και να μην πονάω! )

υπάρχει αρκετός κόσμος (όχι μόνο παιδιά αλλά και ενήλικες) που δεν τους αρκεί η κατ ακοή εμπειρία. Δε μαθαίνουν δλδ το μάθημα τους μέσα από αυτή αλλά ΜΟΝΟ μέσα από προσωπική εμπειρία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

υπάρχουν αρκετά παιδιά που θέλουν να ΒΙΩΣΟΥΝ από πρώτο χέρι τι είναι αυτό που τους λες. Δε δέχονται "απλά" την εξήγηση του ενήλικα.

Η κόρη μου ήταν τριών χρονών και της είπα ότι η φωτιά καίει. Έβαλε το χέρι της στη φλόγα για να δει τι σημαίνει «καίει». Ορισμένα παιδιά αμφισβητούν, ή, πιο σωστά, δεν μπορούν να δεχτούν μια εξήγηση που δεν την καταλαβαίνουν. Είναι τα έξυπνα παιδιά(που ως γνωστών, είναι και πιο ανυπάκουα) που ψάχνουν συνέχεια απαντήσεις μέσα από τα δικά τους βιώματα.
Οι απαγορεύσεις στο παιδί είναι σημαντικές για την προστασία τους. Έρχεται όμως μια στιγμή που αν δεν βιώσουν κάποια πράγματα, η εξήγηση/προειδοποίηση δεν φτάνει.
Εμείς που βιώσαμε τις ήττες, θα θέλαμε να προφυλάσσουμε τα παιδιά μας απο αυτες… το δύσκολο είναι να κάνεις το παιδί να καταλάβει ότι μπορεί να μάθει από την εμπειρία άλλων…

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Πάντως αυτό το "μάθε από την δική μου εμπειρία", ενώ πλέον το θεωρώ σωστό, ακόμα κι εγώ δυσκολεύομαι να το ακολουθήσω κάποιες φορές (τις περισσότερες, κάνοντας τα νεύρα της μαμάς μου τσατάλια ), πόσο μάλλον ένα μικρό παιδί! Θέλει να εξηγείς πολύ και να δημιουργείς, όσο είναι δυνατόν, τις πιο ανώδυνες συνθήκες για το "πείραμά" του/της.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Η απαγόρευση πάνα εξάπτει την περιέργια στα παιδιά, καμιά φορά πρέπει να πάθει κάτι μικρό όστε να καταλάβει ότι ο γονιός έχει δίκιο και να τον ακούει αλλα το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορείς να ελέγξεις άν το πάθημα είναι απλά 1 φουσκάλα απο κάψημο ή εγκάβματα και στα δύο χερια, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι είναι ικανό να κάνει ένα παιδί, κάποια δεν καταλαβένουν τίποτα και ας έχουν πάθει κάτι που πονάει υπερβολικά.

Καλό είναι όταν απαγορέυεις να δίνεις παραδείγματα πόνου απο κάτι που έπαθε το παιδί, όχι για να δημιουργήσεις ψυχολογικά άλλα για να καταλάβει το επίπεδο πόνου που είχε την προηγούμενη φορά που δεν άκουσε τον γονέα...
Γνώμη μου. Αν κάνω λάθος διορθώστε με άλλα προσωπικά αυτό επιασε σε μένα όταν είμουν μικρή

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Μανια σωστό αυτό που λες, για ποιες ηλικίες μιλάμε όμως?
Αν μιλάμε για ηλικίες μέχρι 5-6 χρονών σίγουρα οι απαγορεύσεις θα είναι περισσότερες, πιο χρήσιμες και πιο εύκολα να τις εφαρμόζεις. «Σοβαρά εγκαύματα» μπορεί να πάθει ένα παιδί μόνο αν είναι μόνος του. Αν ο γονιός απουσιάζει. (κυριολεκτικά και μεταφορικά το λέω).
Από την προεφηβική ηλικία και μετά οι απαγορεύσεις μεταμορφώνονται στο μυαλό των παιδιών σε «απαγορευμένο φρούτο».
Οι έφηβοι έχουν ανάγκη να αμφισβητούν, να μην υπακούν στους κανόνες πάντα, να κάνουν ένα βήμα παραπέρα από το επιτρεπόμενο, να νιώθουν ελεύθεροι από τα δεσμά του «έτσι μου είπαν ότι είναι σωστό»… οι απαγορεύσεις τους προκαλούν…
…για μένα, πλέον, σημαντικό είναι να τους μάθω και πώς να σηκωθούν αν γονατίζουν από μια άσχημη εμπειρία…(και ας προειδοποιήθηκαν ότι θα την έχουν).

(καλά δεν μιλάμε για τραγικές καταστάσεις… ποιος με είδε και δεν με φοβήθηκε αν πάθουν τίποτα πιο σοβαρό).

Kajiraki… «τις πιο ανώδυνες συνθήκες για το "πείραμά"». Συμφωνώ απόλυτα. (Και ας με λένε υπερπροστατευτική μαμά)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Η απαγόρευση ως όρος, δεν έχει μία αρνητική χροιά παρότι μπορεί το κίνητρο των γονιών να είναι καλό; Ίσως να κάνω λάθος, αλλά εμένα με την λέξη "απαγόρευση" μου έρχεται στο μυαλό μου, κάτι αρνητικό πχ που σχετίζεται με κάποια μορφή εξουσίας και υποβολής . Αλλά ναι γενικότερα συμφωνώ ότι δεν πρέπει να επιτρέπουμε στα παιδιά να κάνουν πράγματα που βλάπτουν την σωματική ή την ψυχική τους ακεραιότητα αφού όμως τους έχουμε εξηγήσει τις συνέπειες που θα έχουν, αν παραβλέψουν τις οδηγίες μας. Βέβαια σε μερικά πράγματα ναι πρέπει να είναι τελείως κάθετοι και αυστηροί οι γονείς/εκπαιδευτικοί/ όσοι ασχολούνται τέλος πάντων με παιδιά και να λαμβάνουν τα μέτρα τους (μερικές φορές και σκληροί παρότι τα παιδιά θα αισθανθούν ότι δεν τα αγαπάνε [αυτό το σκέφτομαι και εγώ πολλές φορές] ) , όταν τα παιδιά θα κάνουν κάτι που είναι άμεσο επικύνδινο και απειλητικό και ίσως να αποτρέψουν κιόλας το παιδί από μία τέτοια προσπάθεια! (τοποθέτηση προστατευτικών πχ στις πρίζες και στα κάγκελα στο μπαλκόνι) Αλλά πάντα η απαγόρευση στο παιδί είναι σχετική εάν θα βγει σε καλό ή σε κακό, με την έννοια ότι αυτό που θέλει να κάνει το παιδί δεν είναι πάντα κάτι επικύνδινο, αλλά λόγω υπερπροστασίας μπορεί κάποιος να μην του το επιτρέπει μετά μπορεί όντως να είναι κάτι επικύνδινο (πχ να σκαρφαλώσει στα κάγκελα στα έπιπλα , ή να γυρνάει αργά το βράδυ μόνο του, όταν ακόμα μικρό και μερικές φορές να σχετίζεται με την στέρηση προνομίου λόγω κάποιας κακής συμπεριφοράς (αλλά δεν ξέρω αν αυτή η στέρηση προνομίου που γίνεται συνήθως έχει σχέση με την κακή πράξη του παιδιού πχ.επειδή δεν έφαγες δεν θα δεις τηλεόραση ή δεν θα πας στο πάρτυ πχ )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[touvlo]

Υπέροχο θέμα! Παλιό αλλά πάντα επίκαιρο.
Εγώ προσπάθησα να έχω τις λιγότερες δυνατές απαγορεύσεις. Και οτιδήποτε <απαγόρευα>, μάλλον <απέτρεπα>, το έκανα με εξηγήσεις σε όλα τα <γιατί>. <Γιατί να μην το κάνω;> .... μπλα μπλα και <γιατι;> .... μπλα μπλα
Νομίζω ότι η υπερβολική δημοκρατία δεν ήταν πάντα καλή. Μερικά πράματα έπρεπε να τα δεχτούν στάνταρ.
Αυτό που ήθελα να πετύχω, ήταν να σκέφτονται και να πράτουν ελεύθερα.
Αυτό ομως δεν πετύχαινε πάντα.
Έπαιζαν με παιδάκια και τα δικά μου δεν είχαν όρια σε κάποια παιχνίδια.
Στον μικρό αυτό βγήκε σε καλό, γιατί ξεσήκωνε όλα τα παιδιά σε επικίνδυνα κρυφά παιχνίδια, (μόνο εγώ ήξερα) με αποτέλεσμα όλα να περνούν καλά, να γίνουν ριψοκίνδυνα. Ούτε ατυχήματα είχαμε, γιατί ήξεραν τους κινδύνους. Κρύβονταν απ τις μανάδες τους στο σπίτι μας. Γενικά περνούσαν καλά.
Στον μεγάλο όμως αυτό το σχέδιο δεν πέτυχε. Οι φίλοι του, ήταν παιδιά από αυστηρές οικογένειες, που δε δέχονταν τόση ελευθερία και τον απομόνωσαν.
Ίσως έφταιγα και γω, γιατί κατέκρινα πράματα που δεν τα θεωρούσα σωστά.
....κατάθεση ψυχής.....
Τι λέτε εσείς;

 

[Azur]

Τι λέτε εσείς;

Πέρα από τα λόγια που λέμε σε κάποιον, είναι πολύ σημαντικές και οι πράξεις μας. Υπάρχει συνέπεια μεταξύ λόγων και πράξεων; Είμαστε παράδειγμα όσων λέμε; Εμένα η μάνα μου δεν ήταν συνεπής και έγινα και εγώ ο ίδιος ασυνεπής. Τα όρια είναι απαραίτητα σε κάθε σχέση. Είναι πράξη αγάπης η οριοθέτηση.

 

[touvlo]

Πέρα από τα λόγια που λέμε σε κάποιον, είναι πολύ σημαντικές και οι πράξεις μας. Υπάρχει συνέπεια μεταξύ λόγων και πράξεων; Είμαστε παράδειγμα όσων λέμε; Εμένα η μάνα μου δεν ήταν συνεπής και έγινα και εγώ ο ίδιος ασυνεπής. Τα όρια είναι απαραίτητα σε κάθε σχέση. Είναι πράξη αγάπης η οριοθέτηση.

Συμφωνώ! Δεν μπορείς να λες, μην καπνίζετε, όταν εσύ καπνίζεις.
Βέβαια, κάποιες φορές, όλοι κάνουμε <<αταξίες>>. Πχ λέμε <μην πίνεις>, αλλά τυχαίνει συχνά, να πιούμε ένα ποτηράκι μπροστά στα παιδιά μας. Φυσικά έρχεται η απάντηση <αφού είναι κακό, γιατί το κάνεις;> ....

 

[Azur]

Συμφωνώ! Δεν μπορείς να λες, μην καπνίζετε, όταν εσύ καπνίζεις.
Βέβαια, κάποιες φορές, όλοι κάνουμε <<αταξίες>>. Πχ λέμε <μην πίνεις>, αλλά τυχαίνει συχνά, να πιούμε ένα ποτηράκι μπροστά στα παιδιά μας. Φυσικά έρχεται η απάντηση <αφού είναι κακό, γιατί το κάνεις;> ....

Σε αυτό που λες δεν έχω απάντηση να σου δώσω