Αποτελεί ηθική πολιτική η νομιμοποίηση των ναρκωτικών;

[Resaldis]

Τα ημίμετρα όπως το να μη διώκονται οι χρήστες κοκαΐνης δεν επαρκούν, επισημαίνεται στο άρθρο. Όσο η παραγωγή παραμένει παράνομη, οι εγκληματίες θα είναι εκείνοι που το παράγουν. Η αποποινικοποίηση της κατανάλωσης θα αυξήσει τη ζήτηση και θα τονώσει περαιτέρω τα κέρδη των καρτέλ ναρκωτικών. «Η πραγματική λύση είναι η πλήρης νομιμοποίηση, επιτρέποντας σε μη εγκληματίες να γίνουν προμηθευτές σε ένα αυστηρά ρυθμισμένο και με υψηλότατη φορολόγηση προϊόν, όπως κάνουν οι παραγωγοί ουίσκι ή τσιγάρων (με τη διαφήμισή του να απαγορεύεται)» αναφέρεται. Σημειώνεται ότι οι θάνατοι που συνδέονται με την κοκαΐνη έχουν πενταπλασιαστεί στις ΗΠΑ από το 2010, κυρίως επειδή οι συμμορίες τη νοθεύουν με φεντανύλη, ένα πιο φθηνό και πιο φονικό ναρκωτικό. Η νομιμοποίηση θα παρέλυε τις συμμορίες.

Economist: Γιατί ο Μπάιντεν πρέπει να νομιμοποιήσει την κοκαΐνη

Η απαγόρευση των ναρκωτικών δεν έχει αποτέλεσμα, επισημαίνει σε άρθρο του ο Economist, επικαλούμενος τα ζοφερά δεδομένα στις ΗΠΑ, και προτείνει τη

www.naftemporiki.gr

 

[Δροσουλίτης]

Υπάρχει ηθική πολιτική;

 

[Resaldis]

Το ερώτημα κατά τη γνώμη μου είναι ποιος σοβαρός επιχειρηματίας θα σκεφτόταν να προμηθεύσει την αγορά με σκληρά ναρκωτικά...

 

[Δροσουλίτης]

Το ερώτημα κατά τη γνώμη μου είναι ποιος σοβαρός επιχειρηματίας θα σκεφτόταν να προμηθεύσει την αγορά με σκληρά ναρκωτικά...

Αν και θεωρώ πως είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, δεν νομίζω πως αυτό θα μπορούσε να γίνει με την διάθεση ναρκωτικών (ιδίως των λεγόμενων σκληρών) ως εμπορικό προϊόν σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς.

 

[Wonderkid]

Το ζήτημα είναι το κατά πόσο θα φτάναμε σε τέτοιο βαθμό ελεύθερης αγοράς, ποτέ σαν κρατικές οντότητες, ώστε να μην υφίσταται ο παραμικρός έλεγχος σε αυτή... δηλαδή ένα είδος αναρχοκαπιταλισμού.

 

[Δροσουλίτης]

Το ζήτημα είναι το κατά πόσο θα φτάναμε σε τέτοιο βαθμό ελεύθερης αγοράς, ποτέ σαν κρατικές οντότητες, ώστε να μην υφίσταται ο παραμικρός έλεγχος σε αυτή... δηλαδή ένα είδος αναρχοκαπιταλισμού.

Κρίνοντας από τα λοιπά "εθιστικά" είδη, (αλκόολ, καπνό) νομίζω πως είναι έντονη η παρουσία του κράτους στην διάθεσή τους (φορολογία, ελεγχόμενες ετικέτες, απαγόρευση παραγωγής σε ιδιώτες κλπ). Υποθέτω πως κάπως έτσι θα λειτουργούσε με τις ουσίες αυτές, στο φανταστικό αυτό σενάριο. Τώρα για τον αναρχοκαπιταλισμό, δεν μπορώ και να πω πολλά. Δεν έχει δώσει πολλά δείγματα "γραφής" αυτό το υποτιθέμενο σύστημα, εκτός αν εννοείς κάτι που να θυμίζει το συνεταιριστικό σύστημα της Marinaleda για παράδειγμα.

 

[Paragontas7000]

Το ερώτημα κατά τη γνώμη μου είναι ποιος σοβαρός επιχειρηματίας θα σκεφτόταν να προμηθεύσει την αγορά με σκληρά ναρκωτικά...

Β.Μ

 

[ilias90]

Όποιος έχει τέτοιες ανησυχίες, μπορεί κάλλιστα να πάει σε μια δομή του ΟΚΑΝΑ ή κάτι αντίστοιχο ή να συναναστραφεί με ουσιοεξαρτημένους και να έρθει να μου πει μετά. Το ηθικό δίλημμα εδώ πέρα βρίσκεται μόνο στο ότι το κράτος δεν αφήνει στον πολίτη να έχει ελεύθερη βούληση. Κάτι σαν τον σερβιτόρο - κολυμβητή, που το κακό κράτος με τους μοχθηρούς του νόμους δεν τον άφησε να κάνει τη δουλειά του... «Αφού είναι επιλογή του, ποιο το πρόβλημα;»

Το πρόβλημα είναι μάγκες και μάγκισσες, πως δεν μπορείτε να το πηγαίνετε σε ζητήματα ηθικής, πατώντας πάνω φιλελεύθερες, νεοφιλελεύθερες -έως και αναρχοκαπιταλιστικές- λογικές. Όλα αυτά είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με την έννοια της ηθικής, γιατί ένα από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της ηθικής -έτσι όπως την καταλαβαίνω εγώ- είναι να μην βλέπεις τον κόσμο ατομικιστικά, αλλά να αισθάνεσαι εαυτόν μέλος της κοινότητας στην οποία ζεις. Όταν, λοιπόν, σε «ενδιαφέρει» το άτομο και η επιθυμία του να γίνει πρεζάκι ή εργασιακός σκλάβος και όχι το σύνολο -στο οποίο μάλιστα και το πρεζάκι θα γίνει βάρος, ζώντας παρασιτικά σε αυτό, αλλά και ο εργαζόμενος σκλάβος, γιατί θα κάνει τα υπόλοιπα αφεντικά να αποθρασυνθούν-, τότε κάπου έχεις πάρει πολύ στραβό δρόμο σαν κοινωνία.

Από την άλλη, σίγουρα υπάρχει και η αντίθετη πλευρά, όπως το ότι ουσιαστικά οι κυβερνήσεις επιτρέπουν το παραεμπόριο, πολλές φορές έχοντας κέρδη από αυτό, οπότε θα πει κανείς ότι η νομοθεσία είναι υποκριτική. Δεκτό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα νομιμοποιήσεις κιόλας κάτι, μιας και δυστυχώς στα μάτια του κόσμου κάτι νόμιμο γίνεται -σε βάθος χρόνου- και ηθικό. Σε όλα που γράφω παραπάνω μιλάω γενικά και όχι για την είδηση από την οποία πήρε αφορμή ο θεματοθέτης να ανοίξει το θέμα.

Υ.Γ.: @Resaldis, ώρες ώρες μου μοιάζεις κάτι σε Α.Ι. προγραμματισμένη να ανοίγει νήματα - δημοσκοπήσεις πάνω σε αμφιλεγόμενα ζητήματα

 

[Paragontas7000]

Όποιος έχει τέτοιες ανησυχίες, μπορεί κάλλιστα να πάει σε μια δομή του ΟΚΑΝΑ ή κάτι αντίστοιχο ή να συναναστραφεί με ουσιοεξαρτημένους και να έρθει να μου πει μετά. Το ηθικό δίλημμα εδώ πέρα βρίσκεται μόνο στο ότι το κράτος δεν αφήνει στον πολίτη να έχει ελεύθερη βούληση. Κάτι σαν τον σερβιτόρο - κολυμβητή, που το κακό κράτος με τους μοχθηρούς του νόμους δεν τον άφησε να κάνει τη δουλειά του... «Αφού είναι επιλογή του, ποιο το πρόβλημα;»

Το πρόβλημα είναι μάγκες και μάγκισσες, πως δεν μπορείτε να το πηγαίνετε σε ζητήματα ηθικής, πατώντας πάνω φιλελεύθερες, νεοφιλελεύθερες -έως και αναρχοκαπιταλιστικές- λογικές. Όλα αυτά είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με την έννοια της ηθικής, γιατί ένα από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της ηθικής -έτσι όπως την καταλαβαίνω εγώ- είναι να μην βλέπεις τον κόσμο ατομικιστικά, αλλά να αισθάνεσαι εαυτόν μέλος της κοινότητας στην οποία ζει. Όταν, λοιπόν, σε «ενδιαφέρει» το άτομο και η επιθυμία του να γίνει πρεζάκι ή εργασιακός σκλάβος και όχι το σύνολο -στο οποίο μάλιστα και το πρεζάκι θα γίνει βάρος, ζώντας παρασιτικά σε αυτό, αλλά και ο εργαζόμενος σκλάβος, γιατί θα κάνει τα υπόλοιπα αφεντικά να αποθρασυνθούν-, τότε κάπου έχεις πάρει πολύ στραβό δρόμο σαν κοινωνία.

Από την άλλη, σίγουρα υπάρχει και η άλλη πλευρά, όπως το ότι ουσιαστικά οι κυβερνήσεις επιτρέπουν το παραεμπόριο, πολλές φορές έχοντας κέρδη από αυτό, οπότε θα πει κανείς ότι η νομοθεσία είναι υποκριτική. Δεκτό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα νομιμοποιήσεις κιόλας κάτι, μιας και δυστυχώς στα μάτια του κόσμου κάτι νόμιμο γίνεται -σε βάθος χρόνου- και ηθικό. Σε όλα που γράφω παραπάνω μιλάω γενικά και όχι για την είδηση από την οποία πήρε αφορμή ο θεματοθέτης να ανοίξει το θέμα.

Υ.Γ.: @Resaldis, ώρες ώρες μου μοιάζεις κάτι σε Α.Ι. προγραμματισμένη να ανοίγει νήματα - δημοσκοπήσεις πάνω σε αμφιλεγόμενα ζητήματα

Το χορτο μπορει να νομιμοποιηθει.Γνωμη μου

 

[Wonderkid]

Η πραγματικότητα είναι μάλλον, πως όπως λέει και ο ilias, η κοινωνία, με την πάροδο των χρόνων, έχει αρχίσει αργά αλλά σταθερά να απενοχοποιεί τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών και ναρκωτικών από τα άτομα. Πράγματι,
όταν κάτι γίνεται νόμιμο, σταδιακά μετατρέπεται και σε ηθικό. Επί της ουσίας, δυστυχώς τυπικά πια μόνο απομένει η νομιμοποίησή τους από το κράτος. Στη συνείδηση μεγάλου μέρους των πολιτών, τα ναρκωτικά πια και οι εξαρτήσεις δε συνιστούν θεμελιώδες πρόβλημα, αλλά εμπίπτουν στο λεγόμενο δικαίωμα της αυτοβλάβης και δεν αποθαρρύνεται σθεναρά η χρήση τους. Νίκη του φιλελευθερισμού στον τομέα αυτό και της προοδευτικότητας. Αυτό το γεγονός, μπορεί να το αντιληφθεί κανείς και από το ποσοστό ανηλίκων που έχει έρθει σε επαφή, έστω και μία φορά, με <<μαλακά>> ναρκωτικά.

 

[Memetchi]

Δεκτό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα νομιμοποιήσεις κιόλας κάτι, μιας και δυστυχώς στα μάτια του κόσμου κάτι νόμιμο γίνεται -σε βάθος χρόνου- και ηθικό.

Άρα είσαι έτοιμος και για την ολική απαγόρευση του καπνίσματος και ίσως ακόμα και του αλκόολ;

 

[giannhs2001]

Για εμένα εξ αρτάται ποία ναρκωτικά. Όπως έχω πει είμαι υπέρ της νομιμοποιήσεως του χασισιού. Σκληρά όπως η ηρωίνη που σε οδηγούν σε θάνατο σίγουρα όχι. Το χασίς είναι σαν το τσιγάρο και το αλκοόλ. All fun and games μέχρι να ξεφύγεις από τα όρια και να γίνει καταστροφικό. Κατά τη δική μου άποψη είναι λίγο υποκριτικό να είσαι κατά της νομιμοποιήσεως του και παραλλήλως να είσαι υπέρ, πόσο μάλλον, να καπνίζεις ή να πίνεις αλκοόλ. Και αυτά εάν ξεφύγουν από τον έλεγχο μπορούν να οδηγήσουν στον θάνατο.

 

[ilias90]

Άρα είσαι έτοιμος και για την ολική απαγόρευση του καπνίσματος και ίσως ακόμα και του αλκόολ;

Εντάξει, εσύ τώρα δεν ανοίγεις μεγάλη συζήτηση... το κουτί της Πανδώρας ανοίγεις
Το αλκοόλ και το τσιγάρο, καλώς ή κακώς, έχουν περάσει σαν κάτι αρκετά διαφορετικό από τα παράνομα ναρκωτικά στη συνείδηση του κόσμου, ακριβώς γιατί είναι πολλά πολλά χρόνια νόμιμα. Τώρα, το τσιγάρο κάποια στιγμή θα γίνει παράνομο (έτσι φαίνεται) ή, τουλάχιστον, θα το καπνίζουν ελάχιστοι, μιας και θα υπάρχει ό,τι αποτρεπτικό μέτρο μπορείς να φανταστείς. Αυτό γιατί το τσιγάρο απεδείχθη πως συνδέεται με πολλούς θανάτους.
Το αλκοόλ, όμως, αν και η ουσία με περισσότερους -σε απόλυτους αριθμούς- θανάτους από τις άλλες βαριές ουσίες δεν πρόκειται να χτυπηθεί, γιατί προσφέρει το τόσο απαιτούμενο (για το εκάστοτε σύστημα) ψυχολογικό διέξοδο για τον πότη, χωρίς να τον κάνει δυσλειτουργικό, όπως τα σκληρά ναρκωτικά (εξαίρεση οι αλκοολικοί.)
Για να απαντήσω στην ερώτησή σου, τώρα, προσωπικά δεν είμαι καθόλου έτοιμος, μιας και είμαι τόσο καπνιστής όσο και μπέκρα ... Αλλά, πέρα από την πλάκα, είναι διαφορετικό να απαγορεύεις κάτι που για τόσα πολλά χρόνια έχει περάσει στη συνείδηση του κόσμου ως κάτι νόμιμο και άλλο να διατηρείς απαγορευμένο κάτι που ήδη είναι συνδεδεμένο με το περιθώριο και την παρανομία.
Τέλος, επιστρέφοντας στο φιλοσοφικό -γιατί τέτοιο είναι- ερώτημα του θεματοθέτη, θεωρώ πως τόσο αν τα νομιμοποιήσεις όσο και αν τα αφήσεις ως έχουν, πάλι σκατά θα είσαι. Το θέμα είναι, αν τα έχεις παράνομα, να τα έχεις όντως παράνομα και να κόβεις κώλους σε όσους τα εμπορεύονται. Αυτή είναι η ταμπακέρα, όσες σάλτσες κι αν λέμε (αυτό σε εμένα πάει περισσότερο, που λέω πολλές.)

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 11 Ιουλίου 2023

Για εμένα εξ αρτάται ποία ναρκωτικά. Όπως έχω πει είμαι υπέρ της νομιμοποιήσεως του χασισιού.

Άι κι εσύ από εκεί, wannabe χασισορεμπέτη

 

[American Economist]

Καμία νομιμοποίηση σε ναρκωτικά καθώς δεν προσφέρουν τίποτα στον κόσμο πέρα από το θάνατο. Μπορεί μερικοί progressive voters να θεωρούν κοινωνική πρόοδο την ελεύθερη χρήση μερικών ναρκωτικών όμως στην πραγματικότητα δεν προσφέρει τίποτα πέρα από πόνο, προβλήματα υγείας και προφανώς τον ίδιο τον θάνατο σε ακραίες περιπτώσεις. Υπάρχουν πολύ ωραιότερα πράγματα στη ζωή από το να γίνεις χρήστης ναρκωτικών, πράγματα τα οποία δεν σε σκοτώνουν.