[Αρχείο 2009 - 2017] Γενικές σκέψεις για την πολιτική και την επικαιρότητα

[nPb]

Τα ερωτήματα είναι δυο: Μια χώρα με τόσο μεγάλη ανεργία και κύμα φυγής αρκετών στο εξωτερικό (χωρίς πάντα να έχουν και εκεί αποτέλεσμα) τι μέλλον έχει; Για ποιο λόγο ακόμη και το 2015 δεν έχει αποφασιστεί σε τι είδους χώρα θα θέλαμε να ζούμε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giorgos216]

Σίλας Σεραφείμ: Υποσημειώσεις: Κωλοέλληνες*
https://www.huffingtonpost.gr/silas-serafim/-_1308_b_8065314.html?utm_hp_ref=tw

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Σίλας Σεραφείμ: Υποσημειώσεις: Κωλοέλληνες*
https://www.huffingtonpost.gr/silas-serafim/-_1308_b_8065314.html?utm_hp_ref=tw

Πολύ σωστό άρθρο, αντικατοπτρίζει την κοινωνία μας

Για αυτόν τον λόγο σε αυτές τις εκλογές ψηφίζω Μειμαράκη!

Επειδή την έχει μεγάλη, έχει αλλάξει και θα φέρει αλλαγή.

ΥΓ παρόλο που ειρωνεύομαι για τον πρόεδρο της ΝΔ, το παρόν άρθρο είναι σημαντικό γιατί δείχνει το κόλλημα που έχουν οι Έλληνες να μην αλλάζουν, κυρίως ως προς τις κακές τους συνήθειες. Ασχέτως δεξιάς ή αριστεράς όπως αναφέρει το κείμενο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giorgos216]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alan]

Bernie for president 8)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Λέτε να βγει ο Bernie?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alan]

Λέτε να βγει ο Bernie?

Δύσκολα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

ΙΩΑΝΝΗΣ Π.Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ* | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ 13.09.2015 : 15:35

Πριν από τρεις δεκαετίες, την πρώτη φορά που ψήφισα, έκλαψα. Οχι για το εκλογικό αποτέλεσμα (ποτέ δεν συγκινήθηκα με κάποιο κόμμα), αλλά γιατί δεν ανήκα πουθενά. Με την ελάχιστη, πρωτόλεια κοινωνική εμπειρία που μπορεί να έχει ένας έφηβος, είχα ήδη καταλάβει ότι όλα τα κόμματα εξυπηρετούσαν τη μικροπρέπεια, την ιδιοτέλεια, την αναξιοκρατία και τη στασιμότητα των συμβιβασμένων. Οσο περισσότερες πλαστικές σημαιούλες κυματίζανε τόσο πιο ξεδιάντροπος ο συμβιβασμός. Ημουν νέος, ήθελα να προσφέρω στους συνανθρώπους μου ως γιατρός και επιστήμονας, στις προθέσεις μου βουίζανε «γνώση», «έρευνα», «ποίηση», «αριστεία». Να συνοψίσω: ήμουν αφελής. Τέτοιες προθέσεις ήταν ανεπιθύμητες στην Ελλάδα. Οι εκλογές, δημοκρατικό πανηγυράκι που στερέωνε δικτατορία των μετρίων, υπενθυμίζανε τη μόνη λύση: φύγε! Στις επόμενες εκλογές (στα 1989-1990 όπου έγιναν πέντε-έξι μαζεμένες) δεν ξαναέκλαψα, απλώς έφυγα.

Μία δεκαετία αργότερα επέστρεψα στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Γνωστή συνταγή επιστροφής: με τρεις κουταλιές νοσταλγία, ψήνεται στο ελληνικό φως (λιοπύρι), με μπόλικη αισιοδοξία (φουσκάλα). Πίστευα πως το πανεπιστήμιο προωθεί την αριστεία, τη γνώση, την καινοτομία. Να συνοψίσω: ήμουν αφελής. Επί μία δεκαετία στην Ελλάδα γνώρισα απόλυτη συντριβή. Πανόραμα φαντασμαγορικής μετριοκρατίας. Καταληψίες, πάτοι, πρόδηλοι απατεώνες, επαγγελματίες αριβίστες μετατρέπονταν με τρελό χορό μεταμφιεσμένων σε καθηγητές, προέδρους, πρυτάνεις, βουλευτές, ηγέτες σωματείων – ποδοσφαιρικών, θρησκευτικών, πολιτικών, ακαδημαϊκών και μιγάδων αυτών. Η Αριστερά και η Δεξιά αγκαλιασμένες μοιράζανε τιμάρια σε τιμητές της κοινωνίας. Η Ελλάδα είχε πάντα κυβερνήσεις συνεργασίας με συμμετοχή όλων των κομμάτων: δεξιοί και σοσιαλιστές στην επίσημη κυβέρνηση, αριστεροί στην πραγματική κυβέρνηση των συνδικαλιστών. Οι μεν δεν ήθελαν να κάνουν τίποτα, οι δε εξασφαλίζανε ότι δεν θα γίνει τίποτα. Κάθε εκλογική αναμέτρηση ήταν γιορτή. Η χώρα γιόρταζε την ακόμα ισχυρότερη εμπέδωση της μετριοκρατίας. Αλλάζανε μόνο τα ονόματα των κομπλεξικών που απασχολούσανε μαζικά τα μικρόφωνα και τους κάμεραμεν. Η δεξαμενή αθλιότητας είχε μεγάλα αποθέματα ποικίλων ουτιδανών να τροφοδοτήσει τον δημόσιο βίο. Είδα τους χειρότερους να πηγαίνουν μπροστά, τους ανάξιους να τιμώνται, τους τίμιους να απαξιώνονται. Εξοντωμένος, έφυγα πάλι πριν από έξι χρόνια. Η ψυχή μου μονάχα ξώμεινε πίσω. Σήμερα παρατηρώ ακόμα περισσότερο τους χειρότερους να πηγαίνουν μπροστά, τους ανάξιους να τιμώνται, τους τίμιους να απαξιώνονται. Η ελληνική ιστορία μοιάζει με πανεπιστημιακό κτίριο. Εχει καταληφθεί, έχει μπει λουκέτο, οι καταληψίες διαφωνούν, βρίζονται κι αλλάζουν βάρδιες μεταξύ τους. Οι εκλογές ξανάρχονται – έπειτα από επτά μήνες άκρως θεαματικής κυβερνητικής ανεπάρκειας. Αν τα μέχρι πρότινος κυβερνώντα κόμματα πάρουν έστω και μία ψήφο, η κοινή λογική έχει υποστεί ανήκεστο βλάβη. Αδύνατον ο απερχόμενος πρωθυπουργός να ψηφίσει τον εαυτό του με τον οποίο έχει πλέον αντιδιαμετρικές απόψεις. Είδα επίσης τον βαρύ αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης με χουλιγκάνους που επευφημούσαν «Βαγγέλη σέξι σκίσε τον Αλέξη» βαρώντας τύμπανα. Μήπως να καρτερούμε το «Ισλαμικό Κράτος» να μας εκπολιτίσει; Τα υπόλοιπα κόμματα έχουν τόσα αποθέματα γελοιότητας που, αν και μικρά, συναγωνίζονται άξια τα μεγαλύτερα. Αδύνατον έστω να επιλέξεις έναν συγκεκριμένο υποψήφιο που διασώζεται ποιοτικά. Ετοιμες λίστες προσφέρουν πακέτο, σαν σετ μαχαιροπίρουνα, τους κομματικά προαγόμενους.

Αναλογίζομαι ακόμα τους πάμπολλους αφελείς, εκείνους που καταλαβαίνουν ότι η δημοκρατία λειτουργεί μόνο όταν ανθεί η αριστεία, τους νέους ανθρώπους (όλων των χρονολογικών ηλικιών) που θέλουν να δουλέψουν σκληρά και να προσφέρουν πραγματικά στους συνανθρώπους τους. Είμαι βέβαιος ότι μπορούν να το κάνουν, ακόμα και αβοήθητοι από το επίσημο κράτος. Υπάρχει όμως ακόμα δυνατότητα συνύπαρξής τους στην ίδια χώρα με τους εξουσιαστές της ελληνικής δήθεν-δημοκρατίας;

Απευθύνομαι λοιπόν σε όποιους κερδίσουν αυτές τις εκλογές ή μάλλον σε όποιους θεωρήσουν ότι τις κέρδισαν – γιατί όλοι οι Ελληνες τις έχουμε ήδη χάσει: Κυρίες και κύριοι, έχετε πάρει είδηση ότι δεν έχετε καμία σχέση με την Ελλάδα, ότι η Ελλάδα είναι αλλού; Κατανοώ απολύτως ότι είστε ανάξιοι να κάνετε οτιδήποτε. Δεν πειράζει, την υγειά σας να ’χετε, παρακαλώ, καθίστε, να χαίρεστε τα παιδιά σας, τα ξαδέλφια σας, τα ανίψια σας και τους πιστούς αυλοκόλακες, πείτε και καμιά τερατώδη ανοησία να γελάσουμε, ως κωμωδοί εκλεγήκατε κυβερνήτες εξάλλου. Τα στοιχειώδη σε επίπεδο κράτους θα τα κάνει πλέον η τρόικα για σας όσο εσείς φλυαρείτε σε πρωινάδικα και κομματικά όργανα. Ομως μπορείτε τουλάχιστον να αφήσετε τους Ελληνες να δουλέψουν σκληρά και να προσφέρουν πραγματικά στους συνανθρώπους τους; Αφήνετε άλλη λύση από τη φυγή;

Κάποιοι θα πούνε βέβαια: «Να φύγεις; Σιγά, και πού θα πας; Ελα τώρα, μετριότητα και μικροπρέπεια υπάρχουν παντού». Ειπώθηκε όντως αυτό από συμβιβασμένο ρεαλιστή σε νεαρή αριστούχο επιστήμονα που έφευγε από την Ελλάδα. Εκείνη απάντησε: «Ισως έχεις δίκιο, αλλά εκεί που πάω δεν θα πονάει τόσο, γιατί δεν είναι η πατρίδα μου».

* Ο κ. Ιωάννης Π.Α. Ιωαννίδης κατέχει την έδρα C.F. Rehnborg Πρόληψης Νοσημάτων και είναι καθηγητής Παθολογίας, Ερευνας και Πολιτικής Υγείας και Στατιστικής, διευθυντής του Κέντρου Ερευνας στην Πρόληψη (SPRC) και του Κέντρου Καινοτομίας στη Μετα-έρευνα (METRICS) στο Πανεπιστήμιο Stanford των ΗΠΑ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 863023]

Nαι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 190013]

Δεν καταλαβαίνω τη λογική αυτού του άρθρου. Οκ, είναι ένας ακόμα απογοητευμένος από το πολιτικό σύστημα Έλληνας. Όπως οι περισσότεροι. Από κει και πέρα τι; Υπάρχει κάποια πρόταση; Εγώ αυτό που διάβασα είναι μια ισοπέδωση των πάντων (ανθρώπων, αγωνιστών, κομμάτων, συνδικαλιστών, θεσμών, ακόμα και προθέσεων) που έχει ακόμα μεγαλύτερο βάρος όταν ανάμεσα σε αυτούς που εξισώνονται είναι και ένα ναζιστικό μόρφωμα. Ό,τι χειρότερο. Κι ακόμη, όταν κανείς καταφέρεται τόσο καθολικά κατά ενός συγκεκριμένου κατεστημένου (αναφέρεται ως δήθεν-δημοκρατία) θα πρέπει οπωσδήποτε να αντιτάξει την άλλη πρόταση, το εναλλακτικό αφήγημα, ειδάλλως καταλήγει, άθελά του πιθανώς, σε πρακτικές και λογικές που κανείς συναντά σε χώρους όπως η Χρυσή Αυγή, η δαιμονοποίηση δηλαδή της πολιτικής.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Τέτοια άρθα είναι η καλύτερη απόδειξη πως μπορεί να γράφεις 5 σελίδες ανάλυση και να μη λες τίποτα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ΑmyC]

Τέτοια άρθα είναι η καλύτερη απόδειξη πως μπορεί να γράφεις 5 σελίδες ανάλυση και να μη λες τίποτα.

Δηλαδη τι θα ηταν καταλληλο να πει ακριβως? Το κειμενο ουσιαστικα αποτελει μια κατακραυγη για τα <<κακως κειμενα>> που επικρατουν στη χωρα μας. Την αναξιοκρατια που ειναι προσκομμα στη προοδο, τη πολιτικη ασυδοσια, τις πελατειακες σχεσεις πολιτων-πολιτικων, τη διαφθορα που επικρατει στη χωρα. Δε πρεπει να ξεχναμε οτι το κρατος ειμαστε εμεις οι ιδιοι. Ελληνες πολιτες στελεχωνουν τις θεσεις της δημοσιας διοικησης και αποφασιζουν για το μελλον. Δε γινεται επειδη μια μικρη μειοψηφια αυτων σκοπιμα υποθαλπτει το νεποτισμο, με σκοπο την αποκτηση προσωπικου οφελους, το συνολο της χωρας να μην μπορει να εξελιχθει. Αυτη την αδικια στηλιτευει το κειμενο. Μαλιστα η συγκεκριμενη πρακτικη που οδηγει στη παραλυση του κρατικου μηχανισμου ευνοει την διεισδυση ξενων δυναμεων και την εμπλοκη τους στα εθνικα μας ζητηματα. Για ξενοκρατια κανει λογο το κειμενο. Και πραγματι και τωρα μια μορφη αποικιοκρατιας δεν εφαρμοζεται στην Ελλαδα? Με τη πρωτη αντιρρηση οι ´´πολιτισμενοι`` Ευρωπαιοι εταιροι απειλησαν με καταρρευση των τραπεζων. Το δημοψηφισμα που εγινε αποδειχτηκε τελικα οτι ηταν ενα ψευτο διλημμα στο οποιο καθε επιλογη οδηγουσε τελικα στο ιδιο αποτελεσμα. Αν η αλλοιωση της βουλησης των πολιτων και ο (εκ)βιασμος της κοινης γνωμης δεν αποτελουν ελλειμμα δημοκρατιας και ενα καλοστημενο παιχνιδι στη πλατη της κοινωνιας τοτε τι ειναι? Επισης καθε κειμενο που γραφεται δεν ειναι απαραιτητο να εχει τη δομη παρουσιαση προβληματος-αιτια-λυσεις. Υπαρχουν και τα στοχαστικα δοκιμια με συνειρμικη διαταξη ιδεων που εμφορμουνται απο αυθορμητισμο,παρορμητισμο και συναισθηματισμο. Στο συγκεκριμενο αν και κυριαρχει η απογοητευση και η αποδοκιμασια υπογραμμιζεται η αξια της ατομικης βουλησης καθως και πως μονο απο τη σκληρη δουλεια ειναι δυνατον η χωρα να αναγεννηθει απο τις σταχτες της, αφηνοντας καποια παραθυρακια ελπιδας σε μια κατα τα αλλα ζοφερη πραγματικοτητα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 190013]

Το κείμενο δεν είναι κατακραυγή για τα κακώς κείμενα. Το κείμενο είναι κατακραυγή για τα πάντα. Και δε στέκομαι τόσο εδώ, όσο στο ότι έτσι ξεπλένεται ο ναζισμός μέσω της εξίσωσης. Επίσης, εξισώνονται άνθρωποι υπόλογοι και υπόδικοι με ανθρώπους αγωνιστές και στοχαστές. Αυτό δεν έχει προφανώς καμιά σχέση με τις μειοψηφίες που (ορθώς εν μέρει) αναφέρεις εσύ.

Επίσης, στο "η τρόικα θα αναλάβει τα στοιχειώδη του κράτους" εγώ δεν διακρίνω διάθεση κριτικής της ξενοκρατίας, λέγοντας κιόλας ότι όλοι στη χώρα μας είναι άχρηστοι, ίσως και να το προτιμά, εμένα αυτή την εικόνα μου δείχνει. Στο θέμα της ατομικής βούλησης έχω άλλη άποψη αλλά είναι άλλο θέμα.

Δεν έχω αντίρρηση να γράψει κανείς το οτιδήποτε. Αλλά όταν μιλάμε για πολιτική και σε τέτοιο ισοπεδωτικό βαθμό θα πρέπει τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου να διασφαλίζουμε το ακέραιο της δημοκρατίας. Και αυτό δεν το κάνει το συγκεκριμένο κείμενο (π.χ. ένας μη δημοκράτης θα μπορούσε να στηρίξει άνετα την επιχειρηματολογία του σε αυτό).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Δηλαδη τι θα ηταν καταλληλο να πει ακριβως? Το κειμενο ουσιαστικα αποτελει μια κατακραυγη για τα <<κακως κειμενα>> που επικρατουν στη χωρα μας. Την αναξιοκρατια που ειναι προσκομμα στη προοδο, τη πολιτικη ασυδοσια, τις πελατειακες σχεσεις πολιτων-πολιτικων, τη διαφθορα που επικρατει στη χωρα. Δε πρεπει να ξεχναμε οτι το κρατος ειμαστε εμεις οι ιδιοι. Ελληνες πολιτες στελεχωνουν τις θεσεις της δημοσιας διοικησης και αποφασιζουν για το μελλον. Δε γινεται επειδη μια μικρη μειοψηφια αυτων σκοπιμα υποθαλπτει το νεποτισμο, με σκοπο την αποκτηση προσωπικου οφελους, το συνολο της χωρας να μην μπορει να εξελιχθει. Αυτη την αδικια στηλιτευει το κειμενο. Μαλιστα η συγκεκριμενη πρακτικη που οδηγει στη παραλυση του κρατικου μηχανισμου ευνοει την διεισδυση ξενων δυναμεων και την εμπλοκη τους στα εθνικα μας ζητηματα. Για ξενοκρατια κανει λογο το κειμενο. Και πραγματι και τωρα μια μορφη αποικιοκρατιας δεν εφαρμοζεται στην Ελλαδα? Με τη πρωτη αντιρρηση οι ´´πολιτισμενοι`` Ευρωπαιοι εταιροι απειλησαν με καταρρευση των τραπεζων. Το δημοψηφισμα που εγινε αποδειχτηκε τελικα οτι ηταν ενα ψευτο διλημμα στο οποιο καθε επιλογη οδηγουσε τελικα στο ιδιο αποτελεσμα. Αν η αλλοιωση της βουλησης των πολιτων και ο (εκ)βιασμος της κοινης γνωμης δεν αποτελουν ελλειμμα δημοκρατιας και ενα καλοστημενο παιχνιδι στη πλατη της κοινωνιας τοτε τι ειναι? Επισης καθε κειμενο που γραφεται δεν ειναι απαραιτητο να εχει τη δομη παρουσιαση προβληματος-αιτια-λυσεις. Υπαρχουν και τα στοχαστικα δοκιμια με συνειρμικη διαταξη ιδεων που εμφορμουνται απο αυθορμητισμο,παρορμητισμο και συναισθηματισμο. Στο συγκεκριμενο αν και κυριαρχει η απογοητευση και η αποδοκιμασια υπογραμμιζεται η αξια της ατομικης βουλησης καθως και πως μονο απο τη σκληρη δουλεια ειναι δυνατον η χωρα να αναγεννηθει απο τις σταχτες της, αφηνοντας καποια παραθυρακια ελπιδας σε μια κατα τα αλλα ζοφερη πραγματικοτητα.

Δεν είμαι σίγουρος αν έχεις καταλάβει σε τι πνεύμα γράφηκε ακριβώς το άρθρο. Δεν μιλά για αποικιοκρατία το αντίθετο. Από την αρχή μέχρι το τέλος είναι ένας αφορισμός για τα πάντα, χωρίς στοχευμένη κριτική η πραγματική διάθεση να "πει κάτι". Επίσης αναμασώνται τσιτάτα δεκαετιών "ο συνδικαλισμός κυβερνά την Ελλάδα" χωρίς να επιχειρηματολογεί σε τίποτα και στο βάθος διακρίνεται και και μια φιλελεύθερη νοσταλγία.
Είμαστε κράτος άχρηστων τεμπέλιδων και κοντόφθαλμων που δε μπορούμε να κυβερνηθούμε μόνοι μας για αυτό χρειαζόμαστε τους πολιτισμένους Ευρωπαίους να μας βάλουν στον ίσιο δρόμο. Η ειρωνία της υπόθεσης είναι πως μιλά για αφέλεια κολακευτικά προς τον ίδιο ( και σε όσους θα πατήσουν το like από κάτω ) ενώ στην πραγματικόττηα αυτή ακριβώς η αντιμετώπιση είναι η πλέον αφελής. Φυσικά δε πιστεύω πως κανείς είναι στην πραγματικότητα αφελής απλά λέγοντας κάποιος αυτά προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του πως δεν είναι δική του ευθύνη να αλλάξει τον κόσμο καθώς άλλοι έχουν το πρόβλημα και όχι αυτός. Και πες να βλέπω τέτοιες σκατένιες αντιλήψεις από κάνα 50άρη να το δεχτώ. Αλλά μέχρι εκεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Γι' αυτό θα δούμε αρκετούς σαν τον αρθρογράφο να φεύγουν στο εξωτερικό. Δεν έχει να κάνει με τα "φαντάσματα" που ορισμένοι από τα μέλη θέλουν να βλέπουν. Το επίπεδο έχει πέσει τόσο χαμηλά, που αντί να εκτιμηθεί θετικά η άποψη ενός κορυφαίου Έλληνα καθηγητή άρχισαν οι καφενειακού τύπου κριτικές. Δυστυχώς η αλήθεια ενοχλεί τη βολεμένη στρατευμένη σκέψη. Μπορεί να μην προτείνει καθαρά μια λύση τουλάχιστον όμως αφήνει στον αναγνώστη ερεθίσματα σκέψης. Δεν πειράζει όμως. Άνθρωποι τίμιοι και εργασιομανείς θα ζήσουν στο εξωτερικό, όπου υπάρχει σεβασμός στον άνθρωπο. Η Ελλάδα, ακόμη και μέσα από ορισμένους νέους της πέτυχε έναν σκοπό: την κοινωνική απομόνωσή της. Το κράτος της μιζέριας, της κομματολαγνείας και της μετριότητας είναι στα μέτρα και γούστα αρκετών "αγωνιστών" τιποτένιων με δεξιά γούστα, οι οποίοι τρέμουν στην ιδέα της αξιοκρατίας γιατί θα πρέπει να πάνε σπίτι τους. Ο άριστος φαίνεται χωρίς πολλά λόγια. Το πρόβλημα είναι ότι η αριστεία στη γνώση και στη δουλειά δεν έχει κομματικό προσανατολισμό. Αυτό στην Ελλάδα ενοχλεί. Γι' αυτό και επιχειρείται με κάθε μέσο ο παροπλισμός τέτοιων ανθρώπων. Αυτή είναι η κατάρα της χώρας μας ενάντια στην πρόοδο, αφού οι πηγές γνώσης παράγουν κομματική προπαγάνδα και διαιωνίζουν επαγγελματίες αριβίστες και άεργους μόνο με κομματικά προσόντα.

Η χώρα μας με αυτή την κοινωνική πολιτική που ακολουθεί, μια συνέπεια της απομόνωσης είναι ότι εκτός από τη μαζική μετανάστευση νέων με γνώσεις στο εξωτερικό που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον μακρυά από κοτζαμπάσηδες, θα έχει και πεινασμένους και ρακένδυτους μετανάστες καθώς δεν υπάρχει καμία συγκροτημένη μεταναστευτική πολιτική που να σέβεται τον εισερχόμενο μετανάστη και πρόσφυγα. Η Ελλάδα δεν σέβεται ούτε τους ντόπιους αλλά ούτε και οποιονδήποτε άνθρωπο ζητήσει πολιτικό ή οικονομικό άσυλο. Είναι όλα δομημένα με προσωρινή λογική και επιπόλαια στημένα με ασάφειες και παράθυρα εξαερισμού για να υπάρχουν οι φελλοί και όσοι συντηρούν το κράτος της τηλεκοινοβουλευτικής πελατοκρατίας αριστερής και δεξιάς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 190013]

Καφενειακού τύπου κριτική είναι αυτή που προσπαθεί να διαχωρίσει και να ξεκαθαρίσει κάποια ζητήματα μείζονος πολιτικής και πολιτειακής σημασίας ή αυτή που ισοπεδώνει το πολιτικό σύστημα;

Μιας και το θέμα διευρύνθηκε, θα ήθελα να πω επίσης ότι κακώς κατά τη γνώμη μου προβάλλεται η σύνδεση της αριστείας με την δημοκρατία. Το στυλ "κάποιοι θα πρέπει να πάνε σπίτι τους" δεν προσιδιάζει σε δημοκρατικές αρχές. Στην δημοκρατία δεν (πρέπει να) αποκλείεται κανείς, ειδικά με τόσο ταξικό τρόπο. Αντίθετα, συμμετέχουν όλοι, και οι άριστοι αλλά και αυτοί που για διάφορους λόγους δεν ακολούθησαν ή δεν μπόρεσαν (!), δεν τους δόθηκε η δυνατότητα να ακολουθήσουν αυτό το δρόμο. Ο καθένας από το πόστο του. Προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθούμε*, απαντώντας έτσι και στην ιδέα του αρχικού άρθρου περί αριστείας.

*Βασικός στόχος π.χ. ο εκδημοκρατισμός της πρόσβασης στη γνώση και την αριστεία, έτσι ώστε να εξαλειφθεί ο ταξικός της χαρακτήρας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Mε αοριστολογικά μπλα μπλα χωρίς εκφραστικό νόημα δεν οδηγείται κάπου η συζήτηση. Μου θυμίζει κάτι φοιτητές των ΕΑΑΚ που μιλάνε χωρίς να ακούνε τι ακριβώς λένε. Το μόνο που μένει είναι μια οχλαγωγία στο αμφιθέατρο-τεκέ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 190013]

Mε αοριστολογικά μπλα μπλα χωρίς εκφραστικό νόημα δεν οδηγείται κάπου η συζήτηση. Μου θυμίζει κάτι φοιτητές των ΕΑΑΚ που μιλάνε χωρίς να ακούνε τι ακριβώς λένε. Το μόνο που μένει είναι μια οχλαγωγία στο αμφιθέατρο-τεκέ.

Εδώ δεν είναι αμφιθέατρο, υπάρχουν γραπτά οπότε μπορεί οποιοςδήποτε να μου πει πού ακριβώς οφείλω (εγώ τουλάχιστον) να συγκεκριμενοποιηθώ. Εξέφρασα την άποψή μου για διακριτά και συγκεκριμένα πράγματα που θίγει το κείμενο και εξέφρασα μια θέση για ένα επίσης συγκεκριμένο ζήτημα περί αριστείας και έδωσα και ένα παράδειγμα. Αν επικεντρώνεςαι σε αυτό το σημείο μπορώ να σου αναφέρω κάποια μέτρα που μου έρχονται στο μυαλό και από τη φύση του θέματος σχετίζονται με την εκπαίδευση.
1. Διεύρυνση Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης
2. Κατάργηση διατάξεων που αποκλείουν μαθητές από την ολοκλήρωση των υποχρεωτικών σπουδών τους (εξετάσεις κλπ)
3. Ενίσχυση μαθημάτων πολιτικής και πολιτειακής παιδείας
4. Αύξηση ποσοστού συμμετοχής του ΑΕΠ για την εκπαίδευση ως επένδυση, καθώς αποδίδει απόσβεση και πολλαπλάσια οφέλη σε βάθος 30ετίας με βάση έκθεση της ΕΕ (2011) άμα τη βρω θα την δημοσιεύσω
5. Κατάργηση πρότυπων σχολείων με εισαγωγικές εξετάσεις

Και άλλα όπως πχ: Αποκέντρωση και διάχυςη εξουσιών του διοικητικού συστήματος ώστε να πληρούνται ευκολότερα οι προϋποθέσεις πρόσληψης (υπουργικές αποφάσεις είναι αυτά).

Αυτά για την αριστεία εφόσον εκεί υπήρχε ζήτημα. Αν όχι, εδώ είμαστε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[PeterTheGreat]

Εδώ δεν είναι αμφιθέατρο, υπάρχουν γραπτά οπότε μπορεί οποιοςδήποτε να μου πει πού ακριβώς οφείλω (εγώ τουλάχιστον) να συγκεκριμενοποιηθώ. Εξέφρασα την άποψή μου για διακριτά και συγκεκριμένα πράγματα που θίγει το κείμενο και εξέφρασα μια θέση για ένα επίσης συγκεκριμένο ζήτημα περί αριστείας και έδωσα και ένα παράδειγμα. Αν επικεντρώνεςαι σε αυτό το σημείο μπορώ να σου αναφέρω κάποια μέτρα που μου έρχονται στο μυαλό και από τη φύση του θέματος σχετίζονται με την εκπαίδευση.
1. Διεύρυνση Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης
2. Κατάργηση διατάξεων που αποκλείουν μαθητές από την ολοκλήρωση των υποχρεωτικών σπουδών τους (εξετάσεις κλπ)
3. Ενίσχυση μαθημάτων πολιτικής και πολιτειακής παιδείας
4. Αύξηση ποσοστού συμμετοχής του ΑΕΠ για την εκπαίδευση ως επένδυση, καθώς αποδίδει απόσβεση και πολλαπλάσια οφέλη σε βάθος 30ετίας με βάση έκθεση της ΕΕ (2011) άμα τη βρω θα την δημοσιεύσω
5. Κατάργηση πρότυπων σχολείων με εισαγωγικές εξετάσεις

Και άλλα όπως πχ: Αποκέντρωση και διάχυςη εξουσιών του διοικητικού συστήματος ώστε να πληρούνται ευκολότερα οι προϋποθέσεις πρόσληψης (υπουργικές αποφάσεις είναι αυτά).

Αυτά για την αριστεία εφόσον εκεί υπήρχε ζήτημα. Αν όχι, εδώ είμαστε

Τα πρότυπα σχολεία τι σε πείραξαν ακριβώς? Μόνο θετική μου φάνηκε η εμπειρία μου με παιδιά που πήγαν σε αυτά!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.